หัวข้อ: ...จะคนนี้หรือคนไหนก็รักนายคนเดียว...

[ribbon]

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์  และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

+++++++++++

หวัดดีครับทุกๆคน

ผมเป็นน้องใหม่ที่เล้าเป็ดนี่น่ะครับ
ก็ขอฝากเนื้อฝากตัวไว้กับพี่ๆน้องๆที่นี่ด้วยนะ

เรื่องนี้เขียนขึ้นสำหรับใครคนนึงที่รักมาก
ที่ตอนนี้ก็รักอยู่
แฮะแฮะ

แต่บอกก่อนนะครับว่า
เรื่องที่เขียนเป็นเรื่องของผมเองผสมกับแต่งเพิ่มเพื่อให้อ่านสนุกขึ้นนะครับ

งั้นผมขอแนะนำตัวก่อนเลยดีกว่า
ผมชื่อว่า " วาน "
บ้านของผมอยู่ต่างจังหวัดครับ
เป็นครอบครัวที่อบอุ่นมากๆ  มีด้วยกัน 4 คน
ก็มีพ่อ มีแม่ มีพี่ชายของผมคนนึง แล้วก็ตัวผมเอง

ครอบครัวของเราทำธุรกิจหลายอย่าง
แต่ก็ไม่ได้ใหญ่โตอะไรหรอกนะครับ  แค่พอทำไหว
พี่ชายของผมซึ่งแก่กว่าผม 4 ปี
พอเรียนจบก็กลับมาช่วยพ่อแม่ดูแลธุรกิจ

ตอนนั้นผมที่ยังเรียนไม่จบ พอว่างจากการเรียนก็จะช่วยที่บ้านตลอด
แต่พอเรียนจนจบมัธยมปลายก็เข้ามาเรียนต่อมหาวิทยาลัยเอกชนในกรุงเทพ
ก็ที่เดียวกับพี่ชายของผมจบมาน่ะแหล่ะครับ

ผมก็มาอยู่คอนโด ที่พี่ชายผมอยู่ตอนเรียนเหมือนกัน
พ่อกับแม่ก็จะให้ผมเอารถมาใช้
แต่ผมก็ไม่เอาหรอกครับ ไม่ใช่อะไรหรอก
ก็ผมน่ะขับรถไม่เป็นนี่ครับ

แล้วพอตอนมาอยู่ใหม่ๆ เวลาจะไปไหนก็ลำบากนิดนึง
เพราะไม่เคยมาอยู่น่ะครับ เลยไม่ค่อยจะรู้จักถนนหนทางสักเท่าไหร่
รถก็ติด แถมนั่งรถผิดตลอด  แต่ก็สนุกดีนะครับ
ถึงคอนโดที่ผมพัก จะอยู่ไม่ไกลจากที่ผมเรียนมากนักก็ตาม
แต่ความที่รถติดตลอด
พอนั่งอยู่ก็ง่วง ทำให้นั่งรถเลยป้ายบ่อยๆ
55555

ตอนนี้ผมเรียนอยู่ปี 1 ครับ
ชีวิตของผมมันก็ปกตินะ ก็เหมือนๆทุกๆคนนั่นแหล่ะ

แต่จะว่าไป ไอ้ที่ไม่ปกติมันก็มีเหมือนกันครับ
ก็ผมน่ะ มีคนมาชอบเยอะ  
แต่ไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นเพราะอะไร คนที่เข้ามาชอบผมจะมีแต่ผู้ชายซะเป็นส่วนมาก
ผมก็งงแหล่ะครับว่าทำไมมันถึงเป็นแบบนั้น
แล้วส่วนน้อยที่เป็นผู้หญิง  
พอแค่ได้คุยกับผมนิดหน่อยก็ดันกลายมาเป็นเพื่อนกับผมซะหมด
มันก็แปลกดีครับ

ผมว่าตัวผมเองน่ะหน้าตามันก็ธรรมดานะ
ถึงเพื่อนๆมันจะแย้งตลอดก็ตาม
รูปร่างก็ไม่ดี  ตัวก็ขาวๆ เล็กๆ ผอมๆ  
ความสูงก็แค่ 165 เท่านั้น เตี้ยจังเลยเน๊อะสำหรับผู้ชายสมัยนี้
แต่จะยังไงก็เถอะถึงจะธรรมดาแบบนี้ แต่ผมก็มีคนมาชอบเยอะแยะเลยนะครับ

จะเชื่อหรือเปล่า ก็ต้องลองอ่านเรื่องของผมดูแล้วกันครับ.....555
๐๐
๐๐


*** ขออนุญาติแก้ไขคำห้อยท้ายของชื่อเรื่อง เพื่อลดความรุงรังของหัวข้อ  แต่หากผู้แต่งมีเรื่องแจ้งเพิ่มเติม ก็สามารถแก้ไขชื่อเรื่องได้ตามปกติค่ะ
 ทิพย์โมบอร์ดนิยาย

[pukpra]

เจาะไข่เรื่องใหม่ อิอิ

น้องวานตัวเล็ก ๆ ท่าทางจะป๊อปน่าดูนะค้า อยากรู้แล้วว่าจะเป็นงัยต่อไปมั่ง อิอิ 

[ribbon]

~~1~~

ผมรู้สึกตัวตื่นก็เย็นมากแล้ว  
ฝนยังคงตกปรอยๆ ไม่มีใครในห้องเลยสักคน
ก็แน่ล่ะครับ
เพราะไม่มีคนอยู่ไง ผมเลยมาแอบนอนหลับที่นี่  

แต่ที่ผมหลับก็ไม่ใช่ว่าขี้เกียจอะไรหรอกนะครับ  
หลังจากที่เรียนวิชาสุดท้ายเสร็จ ผมรู้สึกเหมือนจะไม่สบายทั้งปวดหัวด้วย
คงจะเป็นเพราะอากาศที่เปลี่ยน
ทั้งๆที่ตอนสายๆแดดก็ร้อนจัด แต่พอเข้าช่วงบ่ายฝนก็ดันตกลงมาอย่างหนักซะนี่  
ผมที่เป็นภูมิแพ้อยู่ ก็เลยรับไปเต็มๆ

พวกเพื่อนๆกลุ่มผมมันก็ไม่รู้หรอกนะครับ
มันบอกว่าจะไปหาบรรดาแฟนๆของพวกมันกัน ผมก็เลยไม่บอก
มันก็ชวนนะ แต่ผมก็ปฎิเสธมัน
บอกมันแค่ว่าจะอยู่เขียนงานที่ทำค้างอีกนิดหน่อยก็จะกลับเลย  
พวกมันเองก็ไม่อยากขัดผมด้วย เพราะมันรู้ว่า เวลาที่ผมทำอะไรที่เกี่ยวกับการเรียนแล้วล่ะก็
ผมจะชอบอยู่ทำงานเงียบๆคนเดียวแบบนี้

เก็บของเสร็จ ผมก็เดินลงมาจากชั้น 4 ไม่มีคนอยู่ให้เห็นกันสักคน
ก็มันเย็นแล้วนี่นะ
อากาศก็เป็นแบบนี้ด้วย ก็คงกลับบ้านไปกันเกือบหมดแล้ว

พอเดินลงมาถึงที่ชั้น 3 กำลังจะก้าวลงบันไดก็ต้องชะงักอยู่ตรงนั้น
แล้วถอยหลังกลับไปหลบมุม
สาเหตุก็เป็นเพราะว่าดันไปเห็นหนังสดเข้าน่ะสิครับ  เป็นใครก็ไม่รู้มายืนจูบกัน
จะให้เดินลงไป เหมือนว่าไม่เห็นอะไรก็ทำไม่ได้
ผมก็เลยต้องรออยู่ตรงนั้น  

ผมยืนแอบหลบมุมเกือบ 10 นาทีก็ได้ยินเสียงคนเดินกลับลงไปแล้ว
รออีกสักพัก
กะว่า 2 คนนั้นคงจะลงไปถึงข้างล่างกันแล้ว ก็เดินลงบันไดมา  
ในใจก็คิดนะว่า 2 คนนั้นเป็นใครกันนะ ผมเองก็ไม่ได้เห็นหน้าซะด้วย
กำลังคิดเพลินๆ ก็ต้องตกใจ
เมื่อถูกกระชากแขนอย่างแรง
จนเซตามแรงกระชากไปปะทะกับอกของคนที่กระชากแขนผมเต็มแรง จนรู้สึกเจ็บที่จมูก

" มึงเหรอวะที่มาแอบดูกูน่ะ "  ไอ้คนกระชากผมมันถามแล้วก็รัดผมแน่นเลยครับ

" เฮ้ย ปล่อยนะ บอกให้ปล่อยไงวะ "  ผมร้องโวยวายทั้งเอามือดันมันให้ปล่อย
แต่ก็ไม่เป็นผลเลยสักนิด
ก็ตัวมันโตกว่าผมเยอะนี่ครับ คงมากกว่า 180 แน่ๆผมที่ถูกมันกอดแค่อกมันเองน่ะครับ

" หยุดดิ้นหยุดร้องเลยมึง "

" ก็ปล่อยสิวะ "  
มันก็ปล่อยผมง่ายๆทันทีเหมือนกัน  
ผมถอยหลังหนีเงยหน้าไปมองมัน แล้วหมุนตัวกลับจะวิ่งลงบันได
แต่ก็ช้าไปกว่ามันอีก
ที่คว้าตัวผมไว้ได้ทัน มันดึงผมไปหามันอีก แล้วดันผมไปติดกำแพง

" เฮ้ยปล่อยผมสิ "

" ไม่ปล่อย มึงมาแอบดูกูทำไม "

" เปล่านะ ผมไม่ได้แอบดูพี่ "

" มึงไม่ต้องโกหกเลย ก็กูเห็นมึงแอบดูอยู่นี่หว่า "

" ผมไม่ได้แอบดูพี่จริงๆนะ ผมแค่เดินลงมาแล้วเห็นพี่ เอ่อ...เอ่อ ก็ ก็เลยหลบน่ะครับ "  ผมบอก
ก็กลัวมันจะทำร้ายผมด้วย

" ไม่เชื่อโว้ย "

" จริงๆนะพี่ ผมไม่ได้แอบดูจริงๆ ปล่อยผมไปเถอะครับ ผมไม่บอกใครหรอก "

" งั้นปล่อยก็ได้ แต่ว่ามึงชื่ออะไรวะ "

" เอ่อ ชื่อวานครับ "  

" วานสั้นๆแค่นั้นเหรอวะ "

" วันวานครับ "

" เออชื่อแม่งแปลกดีว่ะ "  
พูดจบมันก็จ้องหน้าผม  ตอนนั้นผมก็มองมันนะ ก็กลัวมันด้วยแหล่ะครับ
แต่พอมองมันนานเข้า
ก็ต้องหลบตามัน รู้สึกแปลกๆ ก็ไม่เคยถูกใครมองจ้องนานๆแบบนี้นี่ครับ

" ผมบอกชื่อพี่แล้ว ก็ปล่อยผมได้หรือยังล่ะครับ "

" ได้กูจะปล่อยมึง แต่ว่า "  
มันพูดจบก็เอามือยันกำแพงคล่อมตัวผมไว้
แล้วก้มหน้าลงมาจูบผมอย่างรวดเร็วจนผมตั้งตัวไม่ทัน จูบแรกของผม
โอยแย่แล้ว จูบแรกดันเป็นผู้ชาย  
ผมรู้สึกแปลกๆ จนยืนตัวแข็งปล่อยให้มันจูบผมแบบนั้น
สักพักพอจับต้นชนปลายถูกก็ตกใจแล้วเอามือผลักมันออก มันเซถอยหลังไป
ช่วงนั้นผมก็รีบวิ่งลงบันไดมาข้างล่างอย่างรวดเร็ว  

พอมาถึงข้างล่างแล้ว หันกลับไปมองว่ามันตามมาหรือเปล่า ก็ไม่เห็น
ผมเลยรีบเดินออกไปที่หน้ามหาวิทยาลัย
มาหยุดที่ป้ายรถเมล์ มีนักศึกษามารอรถอยู่ไม่กี่คน
แต่แค่นี้ก็ดีกว่าที่ต้องยืนรออยู่คนเดียว
โชคดีที่ผมมาถึงก่อน
เพราะหลังจากที่ยืนรอรถได้ไม่นาน
ฝนที่ปรอยแต่แรกก็เปลี่ยนเป็นตกหนักจนอากาศเย็นมากกว่าเดิม
ผมน่ะเริ่มรู้สึกหนาวเหมือนจะเป็นไข้อีกแล้วครับ
๐๐
๐๐
กว่ารถเมล์ที่ผมนั่งจะฝ่าสายฝนที่ตกลงมาอย่างหนักบวกกับการจราจรที่ติดขัดมากๆของวันศุกร์
ทำให้กว่าจะมาถึงคอนโดที่ผมอยู่ก็คํ่าแล้ว  
ทั้งๆที่ก็ไม่ไกลจากมหาวิทยาลัยที่ผมเรียนอยุ่มากนัก
ผมรีบอาบนํ้าอย่างรวดเร็ว
เพราะเริ่มจะจามออกมาแล้ว อากาศเย็นๆชื้นๆแบบนี้
ทำเอาผมที่รู้สึกไม่ดีเมื่อตอนเย็น กลายเป็นจะป่วยเลยล่ะครับ

ผมโทรสั่งอาหารที่ร้านซึ่งอยู่ด้านล่างของคอนโด ให้เอาขึ้นมาส่งให้
เสร็จแล้ว ก็หยิบหมอน หยิบผ้าห่มมากองอยู่ที่พื้นกลางห้องหน้าทีวี  
ล้มตัวลงนอนเปิดทีวีดูหาช่องที่น่าสนใจไปเรื่อยๆ
กดดูจนครบทุกช่องแล้วก็ต้องวกกลับมาที่ช่องหนังฝรั่ง  
นอนดูได้สักพัก ก็ได้ยินเสียงเคาะประตูห้อง  

ผมลุกเดินไปเปิดก็เห็นพี่วุฒิลูกชายป้าขายข้าวยืนถือถาดที่มีจานข้าวกับอาหารที่ผมสั่งอยู่หน้าห้อง  
พี่วุฒิยืนยิ้มให้ผม

" อ้าว ทำไมวันนี้พี่วุฒิมาส่งเองล่ะครับ "  ผมถาม เพราะปกติแล้วจะมีเด็กในร้านเป็นคนมาส่งให้

" พอดีพี่เพิ่งกลับมาถึง เห็นไอ้เด่นมันจะขึ้นมาส่งอาหารให้น้องวาน พี่ก็เลยเอาขึ้นมาส่งเองน่ะครับ "

" อ้อครับ "  

" ทำไมน้องวานถึงหน้าแดงขนาดนั้นล่ะ ไม่สบายหรือเปล่าครับ "  พี่วุฒิมองหน้าผม

" ก็รู้สึกปวดหัวนิดนึงน่ะครับพี่ "  

" มาเดี๋ยวพี่ยกถาดไปวางให้ "  พี่วุฒิพูดจบ
ก็เดินเข้ามาด้านในห้องของผม แล้วเอาไปวางที่โต๊ะกินข้าวเล็กๆใกล้หน้าต่าง

" ขอบคุณครับพี่ "  

" มานี่ ให้พี่ดูหน่อยนะครับ "  พี่วุฒิบอกแล้วเดินมาที่ผม ที่เดินมานั่งที่พื้นหน้าทีวีแล้ว

" วานไม่เป็นไรหรอกครับ แค่ปวดหัวนิดเดียวเอง กะว่ากินข้าวเสร็จก็กินยาแล้วจะนอนเลยน่ะครับ "
ผมบอก
เมื่อพี่วุฒิมานั่งคุกเข่าข้างผม แล้วยื่นมือมาแตะหน้าผากเพื่อวัดไข้

" ตัวร้อนขนาดนี้แล้วยังมาบอกว่าไม่เป็นไรอีกเหรอครับ "  
พูดแล้วทำหน้าดุผมด้วย  
ผมก็รู้สึกแปลกใจนิดๆนะ กับที่พี่วุฒิทำ

ผมกับพี่วุฒิรู้จักกัน
ก็ตั้งแต่ผมมาอยู่ที่นี่แหล่ะครับ ก็ราวครึ่งปี  แต่จะว่าไป ผมก็ไม่ค่อยจะเจอพี่วุฒิบ่อยนักหรอก
เพราะว่าพี่วุฒิเรียนหนักเพราะใกล้จะจบ
แล้วยังต้องดูแลร้านขายมือถือที่พี่เค้าร่วมหุ้นกับเพื่อนเปิดกันในห้างสรรพสินค้าใจกลางเมืองด้วย
พี่วุฒิก็ดีกับผม คอยช่วยผมหลายเรื่อง
ถ้าพี่วุฒิว่างยังช่วยสอนวิชาที่ผมไม่ค่อยเข้าใจให้ด้วย  ก็เลยทำให้สนิทกันพอควร

" ก็วานไม่เป็นไรจริงๆนี่ "  

" ไม่รู้หรอกครับ น้องวานต้องกินอาหารให้หมดก่อน แล้วก็กินยา "

" รู้แล้วครับพี่ "

" ก็กินเลยสิครับ น้องวานดื้อ พี่รู้ พี่จะนั่งคอยจนกว่าน้องวานจะกินเสร็จไม่งั้นพี่ไม่กลับลงไปด้วย "

" เอ่อ งั้นก็ได้ครับ "  ผมเองเห็นพี่วุฒิพูดแล้วทำท่าแบบนั้นแล้วก็ต้องยอมล่ะครับ  
ดูท่าพี่เค้าจะทำจริงๆตามที่พูดด้วย

ผมก็ลุกขึ้นไปนั่งกิน โดยที่ไม่หันไปมองพี่วุฒิหรอก  
ก็เขินๆนะมีคนมานั่งจ้องกินข้าวแบบนี้น่ะครับ  
ไอ้ตอนแรกๆ ก็ไม่มีอะไร แต่มาช่วงหลังนี่ ผมเห็นพี่วุฒิมักจะมองผมแปลกๆ
แต่ผมก็ไม่ได้คิดอะไรหรอกครับ

ผมก็กินข้าว
กินไปได้ไม่มากนัก  
มันกินไม่ลงมันจืดๆยังไงไม่รู้  รวบช้อนเก็บก็หันมามองพี่วุฒิ

" กินอีกหน่อยสิครับ กินแค่นิดเดียวเดี๋ยวก็ปวดท้องอีก "

" ไม่เอาแล้วครับ วานอิ่มแล้ว "

" อีกนิดนึงนะครับ "

" ไม่ไหวแล้ว กินไม่ลงจริงๆ "  

" งั้นก็กินยาแล้วนอนเลยนะครับ "

" ครับพี่ "  ผมเดินไปหยิบยาที่อยู่ที่ชั้นวางในตู้ยาเอาออกมากิน  หันมาก็เห็นพี่วุฒิยืนมองอยู่อีก

" เรียบร้อยแล้วครับ  พี่กลับลงไปเถอะ วานจะนอนแล้วครับ "  ผมบอก

" อืมครับ  แล้วนี่ถ้ารู้สึกไม่ดี น้องวานก็โทรตามพี่ได้ตลอดเลยนะครับ "  พี่วุฒิบอกผม
เมื่อเดินมาถึงที่ประตูห้อง

" ครับพี่วุฒิ "

" แล้วข้าวที่เหลือนั่น ก็เอาไว้ก่อนนะ เผื่อดึกๆหิว จะได้เอามาอุ่นกินได้อีกครับ "

" ครับพี่ ขอบคุณครับ "  ผมบอก
แล้วพอพี่วุฒิเดินออกไปแล้ว ผมก็ปิดประตูห้อง  เดินกลับมานั่งลงที่หน้าจอทีวีเหมือนเดิม

ผมล้มตัวลงนอน มองดูหนังที่กำลังเล่นอยู่  เพลินๆ  รู้สึกปวดหัวอยู่อีกนิดๆ
ไม่นานก็หลับไปตรงนั้นแหล่ะครับ
ก็เป็นธรรมดาไปแล้ว
ที่ผมมักจะหอบหมอนรวมทั้งที่นอนเล็กๆ ออกมานอนตรงนี้
ทั้งๆที่ห้องนอนผมมันก็ใหญ่โต แล้วก็นอนสบาย  
แต่ว่าพออยู่คนเดียวแบบนี้ ก็รู้สึกว่ามันใหญ่เกินไป  สู้มานอนตรงนี้มันสบายๆกว่าน่ะครับ
๐๐
๐๐
ผมหลับไปนานเท่าไหร่ไม่รู้
ก็ต้องตื่นขึ้นมา เมื่อได้ยินเสียงเพลงจากมือถือมันดังขึ้น  
ผมก็เอื้อมมือไปหยิบมาดู  เป็นไอ้ติ เพื่อนซี้ของผมเองที่เป็นคนโทรมา

" ว่าไงวะมึง  " ผมถามมันไป

" ทำไมเสียงมึงเป็นยังงี้วะ "

" ยังไงวะมึง "  

" ก็แหบเป็นเป็ดขนาดนี้  ป่วยหรือวะ "

" เออ ปวดหัวนิดหน่อย แล้วมึงโทรมาดึกขนาดนี้มึงมีอะไรหรือเปล่าวะ "

" กูโทรมาบอกว่าคืนนี้กูเที่ยวเสร็จจะไปนอนที่ห้องมึงนะโว๊ย "

" ก็มาสิวะ ปกติมึงมานอนมึงก็ไม่ได้ขอกูก่อนนี่วะ "  

" แต่กูจะไปดึกนี่หว่า กูไม่บอกมึงก่อน เดี๋ยวมึงก็ด่ากูไม่หยุดสิวะ กูจำได้นะโว้ย "

" 5555 เออๆ มาเถอะจะดึกเท่าไหร่มึงก็โทรขึ้นมาเรียกกูแล้วกัน เดี๋ยวกูลงไปรับ "  

" เออ แค่นี้นะโว้ย กูจะเข้าข้างในร้านแล้วว่ะ "  ไอ้ติพูดจบมันก็วางสายไปเลย

พอวางสายแล้ว
ผมเองก็จะหลับต่อ  ดูนาฬิกาแล้วมัน 4 ทุ่มกว่าๆเอง
ผมก็กดปิดทีวีที่ลืมตั้งปิดไว้
แต่พยายามนอนเท่าไหร่  มันก็ไม่หลับ  

อยู่ๆก็ดันไปนึกถึงเรื่องวันนี้ ไอ้รุ่นพี่คนนั้นมันชื่ออะไรก็ไม่รู้  
ผมน่ะเคยเห็นบ่อยนะ
ก็มันน่ะ
ชื่อดังในหมู่สาวๆซะขนาดนั้น เปลี่ยนสาวควงเป็นว่าเล่น
แต่ก็ไม่แปลกหรอก ทั้งหน้าตา ทั้งรูปร่าง ทั้งฐานะอันนี้ดูจากที่เห็นรถที่มันขับนะ  
ยิ่งผมได้เห็นใกล้ๆ
แถมยังใกล้มากขนาดนี้ด้วยก็เข้าใจทันทีเลยว่าทำไมถึงได้ป๊อบซะขนาดนั้น

แล้วเรื่องวันนี้มันเกิดอะไรขึ้นกับผมกันเนี่ย
จูบแรกของผมดันเป็นกับผู้ชาย แถมยังเป็นเสือผู้หญิงอีกซะด้วย
แล้วมันทำไมถึงได้มาจูบผมด้วยล่ะ
ผมถามกับตัวเอง วนเวียนคิดถึงแต่เรื่องนี้ จนรู้สึกปวดหัวหนักกว่าเดิมอีก  
นึกถึงปากของมันที่จูบผม
ปากที่ร้อนๆ
รสสัมผัสที่รู้สึกทำเอาผมตัวสั่น ร้อนๆหนาวๆเหมือนจะเป็นไข้ด้วย
นี่ผมเป็นอะไรไปแล้วน่ะครับ.............
๐๐
๐๐
๐๐

ถ้ามีอะไรผิดพลาดก็แนะนำด้วยนะครับ
ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ หวังว่าคงจะชอบกันน้า.......................

[Forever_ever]

 

มาจิ้มเรื่องใหม่ กับน้องใหม่ด้วยคนจ้า

[wanwisa]

เข้ามาอ่านเรื่องใหม่ค่ะ  ท่าทางจะมันส์
เพราะพระเอกมันออกแนวหื่น  นางเอกไร้เดียงสา
มาต่อไวๆ น้า...รออยู่จ้า

[ribbon]

~~2~~

ตี 3 กว่าแล้วที่ไอ้ติโทรขึ้นมาตามผมให้ลงไปรับมัน
อาการปวดหัวก่อนจะหลับ มันไม่ลดลงเลย
กลับปวดหัวมากขึ้นกว่าเดิมอีก  แถมมีไข้เพิ่มมาด้วย

" เฮ้ยเป็นไรวะไอ้วาน "  ไอ้ติถามผม เมื่อเห็นผมเดินออกจากลิฟต์มา

" ปวดหัวว่ะ หนาวด้วย "  บอกมันไป ตัวก็สั่นไป

" งั้นมึงรีบกลับขึ้นไปนอนเร็วๆเลย "

" อื้อ "
ผมกับมันก็เดินเข้าลิฟต์ กดชั้น 5 ระหว่างอยู่ในนั้นไอ้ติก็เอามือมาแตะหน้าผากผม

" ตัวมึงร้อนว่ะ นี่ดีนะที่คืนนี้กูไม่ได้เมา แล้วมานอนด้วย ไม่งั้นใครจะดูมึงละเนี่ย "

" เออกูไม่เป็นอะไรหรอกโว้ย แค่นี้เองเดี๋ยวก็หาย "  ผมยังปากเก่งบอกมันอีก
ทั้งๆที่ก็แย่มากเลยน่ะครับ

" ยังทำเป็นเก่งอีกนะมึง "  พูดจบ ก็พอดีลิฟต์มาถึงชั้นที่ผมอยู่ 

" เออน่า กูขี้เกียจพูดแล้ว ปวดหัว " 
พูดไปก็เดินออกมากันจนถึงหน้าห้องของผม
เปิดประตูเข้าไปในห้องได้ ก็เดินไปนอนที่หน้าทีวีเหมือนเดิม

" อะไรวะ อีกแล้วนะมึงมีห้องนอนซะใหญ่แต่ไม่ยอมจะนอน "

" ก็มันกว้างนี่หว่า ถ้ามึงอยากนอนก็เข้าไปนอนสิวะ แต่กูจะนอนตรงนี้ "
บอกมันแล้วก็ไม่สนมันอีก
สักพัก ไอ้ติมันก็เอาผ้ามาเช็ดหน้าให้ผม

" อยู่เฉยๆนะมึง อย่าปัดออกสิวะ "
มันดุผม เมื่อผมปัดมือมันออก
แล้วมันก็เช็ดหน้าผมต่อ รวมทั้งคอ เนื้อตัวแขนขาด้วย  รู้สึกสบายๆนิดๆ แล้วผมก็หลับต่อ
๐
๐
ตื่นมาอีกทีก็ 7 โมง กว่าแล้ว
อาการปวดหัวยังคงหลงเหลืออยู่ แต่ก็ไม่มากนัก แต่ไข้ไม่มีแล้ว

ผมหันไปมองไอ้ติเห็นมันนอนอยู่ข้างๆผมน่ะแหล่ะ
เสื้อก็ไม่ใส่  มีแต่กางเกงกีฬาหลวมๆตัวเดียว
รูปร่างมันดีนะครับ มีกล้ามกำลังสวยไม่ใหญ่จนเกินไปนัก
แล้วหน้าตามันก็ดีด้วย
แถมตอนนี้มันยังนอนแผ่หลา กางแขนกางขาซะกว้างเลย
ผมว่านะ
ถ้าบรรดาแฟนๆของมันมาเห็นมันนอนท่าทางแบบนี้คงร้องกรี๊ด กระโดดเข้าใส่มันแน่ๆ

แต่จะว่าไปก็เป็นธรรมดาแหล่ะครับ  เป็นผู้ชายใส่กางเกงตัวเดียวนอนก็เป็นปกติ
แล้วอย่างไอ้ตินี่ ผมก็เห็นมันแบบนี้บ่อย
บางครั้งยังใส่แค่กางเกงในตัวเดียวนอนเลยล่ะครับ

ผมเห็นมันนอนหลับสบายก็เลยไม่อยากจะลุกขึ้น
อยากนอนหลับต่ออีก
เพราะว่ายังรู้สึกง่วงไม่หายเลยครับ
แค่แป๊บเดียวก็หลับต่ออีกครับ
๐
๐
" ก๊อก ก๊อก  " 
เสียงเคาะประตูหน้าห้องดัง  ปลุกให้ผมตื่นขึ้นอีกครั้ง
ไอ้ติมันก็ยังคงหลับสนิทอยู่เหมือนเดิม
แต่แตกต่างจากเดิม
ก็ตรงที่มันนอนเบียดผม แล้วเอาขามาก่ายผมด้วย
แต่ก็ยังดีที่มันไม่ได้กอดผม
ไม่งั้นนะ ผมคงได้โวยวายแน่ๆ

ผมก็ค่อยๆลุกขึ้น
จับขามันอย่างเบาๆยกออกจากตัว
แล้วก็ลุกขึ้นเดินไปเปิดประตู

" อ้าว พี่วุฒิ "  ผมถามเมื่อเห็นพี่วุฒิ ยืนอยู่หน้าห้อง

" ครับพี่เอง "

" เข้ามาก่อนสิครับ "  พี่วุฒิก็เดินเข้ามาข้างใน แต่ก็ต้องชะงัก

" อ๊ะ ลืมเลยครับ พอดีเมื่อคืนเพื่อนวานมันมานอนด้วยน่ะครับ "
ผมบอก เมื่อเห็นพี่วุฒิมองไอ้ติ ที่นอนอยู่
ผมก็มองตาม
อ้าว กางเกงมันถลกขึ้นมาถึงต้นขา
แถมเสื้อก็ไม่ได้ใส่อีกต่างหาก
แล้วผมเองก็ดันลืมนึกหาอะไรคลุมตัวมันไว้ด้วย
อย่างนี้พี่วุฒิจะเข้าใจผมกับไอ้ติผิดหรือเปล่้าก็ไม่รู้

" งั้นเหรอครับ " เสียงเข้มเลยครับ

" ครับพี่วุฒิ แล้วนี่พี่วุฒิขึ้นมาเอาถาดข้าวเหรอครับ "  ผมถามโดยที่ไม่ได้คิดอะไร
แต่พี่วุฒิก็ไม่ได้ตอบผม  กลับจ้องหน้าผม

" พี่วุฒิเป็นอะไรเหรอครับ "

" อืม ไม่มีอะไร เดี๋ยวพี่เอาถาดลงไปเลยนะครับ " 
พี่วุฒิพูด
แล้วก็ไปเอาถาดข้าวที่โต๊ะ  เดินไปที่ประตูห้อง

" พี่วุฒิไม่มีเรื่องอะไรจริงๆนะ "  ผมถาม
ด้วยความที่รู้สึกแปลกๆ กับท่าทางของพี่วุฒิ ที่แสดงออกมาให้เห็น

" ไม่มีครับ แล้วนี่น้องวานดีขึ้นแล้วหรือยังครับ "  พี่วุฒิหันมาถาม
แต่หน้าพี่วุฒิก็ยังดูซึมๆ

" ก็ดีขึ้นแล้วครับ เมื่อคืนนี้วานไข้ขึ้นน่ะ ไอ้ติมันมานอนด้วยก็คอยเช็ดตัวดูแล วานก็เลยดีขึ้นน่ะครับ "

" ก็ดีแล้วครับ "  พี่วุฒิพูดจบแค่นั้น
ก็เดินออกไปจากห้องเลย  ทำเอาผมยิ่งแปลกใจมากขึ้นไปอีก
๐
๐
" เฮ้ย ตื่นมาก็กินเลยเหรอมึง หน้าตาก็ไม่ล้างซะก่อน " 
ไอ้ติมันบ่นครับ
คงเห็นชามข้าวผัดที่ไม่มีเหลือแล้วตั้งอยู่หน้าผม

" ก็หิวนี่หว่า ขี้เกียจคอยมึงด้วย "

" แล้วนี่มึงดีขึ้นหรือเปล่าวะ "  มันถามผม
ก็เปิดตู้เสื้อผ้าของผมออกดู แล้วก็เลือกเสื้อของผมออกมาใส่

" ก็ดีแล้ว งั้นกูอาบนํ้าก่อนแล้วกัน เหนียวตัวว่ะ "  พูดแล้ว
ผมก็เดินไปหยิบผ้า แล้วก็เข้าห้องนํ้าไป
อาบนํ้าสักพักใหญ่ ออกมาก็เห็นไอ้ติมันนั่งอยู่ที่โต๊ะ
มันเอามือถือมาถ่ายอะไรของมันก็ไม่รู้

" เออ แล้ววันนี้มึงไม่ออกไปไหนเหรอวะ "  มันถาม
แล้วก็จ้องผม ที่ก็นุ่งผ้าเช็ดตัวออกมาเหมือนมันนั่นแหล่ะ

" ไม่ว่ะ ยังมึนๆหัวอยู่เลย กูว่าจะนอนพักอีกสักหน่อย แล้วมึงจะกลับไปบ้านเลยหรือเปล่าวะ "
ผมบอกมัน
ก็ไม่ได้คิดอะไรหรอกที่มันจ้องมองผมแบบนี้
ผมก็เดินไปที่ตู้เปิดออกหาเสื้อยืดกับกางเกงขาสั้นเอาออกมาใส่

" ยังไม่กลับหรอก  กลับไปตอนนี้ก็ไม่มีคนอยู่ ที่บ้านกูไปเที่ยวทะเลที่ชลกันหมดกลับก็พรุ่งนี้ "

" เหรอวะ "

" เออ แล้วคืนนี้กูจะมานอนด้วยอีกคืน ค่อยกลับไปพรุ่งนี้ว่ะ "

" ก็ตามใจมึงแล้วกัน "

" แล้วมึงจะเอาอะไรหรือเปล่า  เย็นๆกูกลับจะได้ซื้อเข้ามาให้ "

" เย็นๆเหรอวะ งั้นเดี๋ยวกูโทรบอกมึงดีกว่า ตอนนี้นึกไม่ออก "

" เออ งั้นกูออกไปก่อนนะโว้ย ยืมเสื้อมึงใส่ตัวนึงด้วย แล้วก็อย่าลืมกินยานะมึง " 
มันบอก แล้วก็ออกจากห้องไปเลย
ไอ้ติก็อย่างนี้ล่ะครับ
ถึงจะดูมันไม่ค่อยจะอะไรมาก แต่จริงๆมันก็คงเป็นห่วงผมเหมือนกันแหล่ะ

ผมก็ไม่รู้จะทำอะไรดี บอกมันว่าจะนอนพัก แต่นี่เพิ่งตื่นมาไม่นานเองคงนอนไม่หลับแน่ๆ
หยิบหนังสือมาอ่านก็แล้ว
เปิดดูทีวีก็แล้ว เอาเกมส์ออกมาเล่นก็แล้ว ก็ไม่รู้จะทำอะไรอีก

อยู่ๆก็นึกได้เรื่องเมื่อตอนกลางวันที่พี่วุฒิซึมๆ ก็เลยลงมาข้างล่าง
ถ้าพี่วุฒิอยู่ก็จะได้ถามซะให้หายสงสัย
พอลงมาถึงก็ไม่เจอ  เห็นแต่ป้าภางค์แม่พี่วุฒิอยู่ในร้าน ผมก็เลยเข้าไปถาม

" ป้าภางค์ครับ พี่วุฒิไม่อยู่เหรอครับ "

" เจ้าวุฒิมันขึ้นไปที่ห้องแล้วจ๊ะน้องวาน "

" เหรอครับ งั้นก็ไม่เป็นไรครับป้า ไว้คุยทีหลังก็ได้ครับ " 

" น้องวานก็ขึ้นไปหาเจ้าวุฒิมันที่ห้องสิ  ป้าจะได้ให้ช่วยดูด้วยว่าเจ้าวุฒิมันเป็นอะไร "

" อ้าว พี่วุฒิเค้าเป็นอะไรเหรอครับป้า "  ผมถามอย่างแปลกใจ

" ป้าก็ไม่รู้ว่ามันเป็นอะไรเหมือนกัน วันนี้ไม่คุยกับใครเลยจ๊ะ นั่งซึมตลอด " 
ป้าภางค์บอกผม ด้วยสีหน้าที่เป็นกังวล

" งั้นเดี๋ยววานขอขึ้นไปหาพี่วุฒินะครับป้า "

" ตามสบายเลยจ๊ะ ฝากดูเจ้าวุฒิมันด้วยนะ "

" ได้ครับผม "

ผมออกจากร้านป้าภางค์ แล้วก็ขึ้นไปห้องพี่วุฒิ
เคาะเรียกอยู่พักนึง พี่วุฒิก็เปิดประตู

" อ้าว น้องวานเองเหรอครับ "

" ก็ใช่น่ะสิครับ "

" แล้วนี่น้องวานมีธุระอะไรกับพี่หรือเปล่าถึงได้ขึ้นมาหาพี่ที่ห้องน่ะ "

" ก็ไม่มีอะไรมากหรอกครับ ป้าภางค์เค้าฝากให้ขึ้นมาดูพี่น่ะ "

" พี่ก็ไม่ได้เป็นอะไรนี่ "

" อืม งั้นไม่เป็นอะไรก็ดีแล้วครับ ป้าภางค์เค้าเป็นห่วงพี่มากเลยน่ะครับ "

" แล้วน้องวานไม่เป็นห่วงพี่มั่งเหรอครับ "

" เอ่อ ก็ ก็ห่วงน่ะครับ แต่พี่บอกว่าไม่เป็นอะไร วานก็สบายใจครับ "  ผมบอก
แทบพูดไม่ออกเลย
กับคำที่พี่วุฒิถามผมก็ยังไม่เท่าไหร่
แต่ว่าสายตาที่มองผมน่ะสิครับ มันดูแปลกๆ

" ขอบคุณน้องวานนะครับ "  พี่วุฒิบอกขอบคุณผม แต่ว่าหน้าก็ซึมไปอีก
แต่ผมก็ไม่ได้ถามหรอกนะ
เพราะกลัวคำตอบที่พี่เค้าจะบอกผม
มันรู้สึกเองน่ะครับ แล้วผมก็ขอตัวกลับห้องของผม
๐๐
๐๐
๐๐

[Forever_ever]

 

จิ้มๆๆ ไว้ก่อน เดี๋ยวมาอ่านนะจ๊ะ

**********

ขยันจังเลยจ้า
มาถี่ๆ เลยน้า
อยากรู้ว่าน้องวานจะเลือกคนไหน

[mecon]

  พี่วุฒิคนบร้าๆๆ อยู่ๆก็มาทำเป็นซึม หึงก็บอกมิจิ
น้องวานเค้าไม่รู้อะไรด้วยสักหน่อย อย่าเข้าใจผิดสิ
แค่เพื่อนตินอนโป๊แบบเปิดเผยแค่นี้เองก็เค้าเพือนกันนี่นา ทำเป็นคนแก่น้อยไปได้

สู้ๆคะ +1 จัดไปคะ

[christmas]

ขอติดตามคนนึงคับ เริ่มสนุกแล้ว
แต่ว่าใครคนไหนกันที่เป็นตัวจริงอ่ะ
ดูจากชื่อเรื่องแล้ว เดาไม่ผิดมันต้องมีมาเพิ่มอีกหลายคนแน่ๆ่ น่าลุ้นคับ
มาลงบ่อยๆนะ
รอคับ

[aaax]

หึงอะจิ คริ คริ

  ไปหนึ่งทีครับ

[starboy123]

เจิมเรื่องใหม่คับ

รักหลายเศร้าอ๊ะป่าวเนี่ย คิคิ

[Cha Ris Ma]

เจิม เจิม

เริ่มสนุกและสิ 

[OT]

ชอบติ.. มาลงเรื่อย ๆ นะ 

[jeaby@_@]

มาต่อๆ
รออ่านจ้า

[StillLoveThem]

..ต้อนรับนักเขียนคนใหม่
..ชมก่อน คนเขียนขยันเนอะ แล้วก็ใช้ภาษาไทยได้ดี ยังไม่เจอคำผิดเลย+1ให้จ่ะ
..ลงเรื่องเมื่อวาน แล้วมันไปหลบอยู่ที่ใด ทำไมพี่ไม่เห็นหว่า
..ใครเป็นพระเอก ยังเดาไม่ถูก แต่เห็นชื่อเรื่องแล้ว น่าติดตามมากๆๆเป็นกำลังใจให้จ้า

[NCJung]

น่ารักจัง หุหุ
วานน่ารักได้อีก
เอว่าแต่อยู่ปีหนึ่งหรอ หุหุ
อย่างนี้ก้อเป็นน้องอ่ะดิ
มาต่อเร็วๆนะ รออยู่จ๊ะ
 :กอด1:วันวาน แรงๆ

[pukpra]

โอววว คาดเดายากจริง ตกลงใครจะเป็นพระเอกกันเนี่ยะ
ribbon ขยันมาก ๆ เลยจ้า เนื้อเรื่องชักสนุก
+1 สำหรับคนขยัน 

[Vesi]

ขยันอัพเนอะ

ยังเดาไม่ออกว่าพระเอกคือใคร รึอาจจะยังไม่โผล่หน้ามาให้คนอ่านเห็นนะ

[al2pocalypoe]

ชอบจังเลยแฮะ เล่าแบบเห็นภาพมากๆ ชอบๆๆคับ วันวาน (ขอเรียกแบบนี้ละกานนะคับ  )
ว่าแต่ว่า สอบเส็ดแล้วหรอคับ??

ไงก็ให้ได้เอทุกตัวนะค้าบบบ เพื่อนๆคนอื่นด้วยนะคับ ^__^

[kuraki]

โอว น้องวานเสน่ห์แรงเชียว

เริ่มเรื่องก็สนุกแล้วล่ะ 

[133113]

วันวาน
ชื่อน่ารักจังเลยค่ะ

 

[kazelveya]

 มาตามอ่าน
 แล้วจะรอตอนต่อไปน้า

[Donpopper]

ท่าทางวานจะเนื้อหอมมากเลยนะครับเนี่ย

[gboy]

 
เย้เรื่องใหม่

 
วันวานชื่อน่ารักด้วยอะ

[BeeRY]

หนายยยย...เอาตัวน้องวานมาให้พี่ดมดิ๊...ทำไมเนื้อหอมอย่างนี้ล่ะ
พี่อิจฉา
ชอบพี่วุฒิค่ะ เชียร์คนนี้นะตัวเอง อิอิ
+ 1 ให้เลยกับชื่อน่ารักๆอย่างวันวาน
มาต่อเร็วๆๆๆนะจ๊ะ ^___^

[ribbon]

หวัดดีครับ

โห ไม่คิดว่าจะมีคนเข้ามาอ่านกันหลายคนแบบนี้
ดีใจจังครับ

ก็ขอบคุณที่ชมการเขียนของผมนะครับ
สัญญาว่าจะพยายามเขียนให้ไม่ผิดแล้วกันนะครับ
ถ้ามันไม่หลงหูหลงตาไปน่ะครับ
55555

แล้วก็ขอบคุณที่ชอบชื่อของผมด้วยนะครับ

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

~~3~~

หลังจากหายป่วยแล้ว
ผมก็ไปเรียนตามปกติ

ช่วงที่ผมป่วยน่ะก็โชคดีที่มีเพื่อนดีๆหลายคน
คอยโทรมาหามาถามไถ่ด้วยความเป็นห่วง
วันๆก็เลยไม่ค่อยจะเหงานัก

ไอ้ติเองมันก็มานอนเป็นเพื่อนผมทุกวัน
เรื่องเรียนก็เลยไม่เป็นปัญหา

ลืมบอกไปครับ
เพื่อนๆในกลุ่มที่ผมสนิทมากๆก็มีอยู่ 4 คน
รวมผมอีกคนก็เป็น 5

เพื่อนของผม
ก็มีไอ้ติ ไอ้บอม ไอ้กาย
ส่วนอีกคนเป็นผู้หญิงครับ หน้าตาดีด้วยนะ
เรียกได้ว่าสวยเลยแหล่ะ
มันชื่อ แหวน ครับ
แต่ผมกับเพื่อนๆจะเรียกมันว่า ไอ้แหวน

แต่ถึงมันจะเป็นผู้หญิงคนเดียวในกลุ่ม
แต่ว่า นิสัยมันไม่ได้ห้าวอะไรหรอกนะ  กลับกัน มันน่ะเป็นสาวหวานซะด้วยซํ้า

เมื่อตอนเช้าก่อนเข้าเรียน
ไอ้แหวนมันก็ชวนผมไปเดินซื้อของขวัญกัน
มันบอกว่าจะเอาไปให้รุ่นพี่คนหนึ่งที่มันรู้จัก
ผมน่ะก็รับปากมันนะ

แต่ไหงพอเลิกเรียนมันรีบเก็บของอย่างรวดเร็ว
แล้วดูเหมือนมันจะรีบไปไหนสักแห่ง

" เฮ้ย ไอ้แหวนมึงจะไปไหนวะ "

" มีนัดกับแฟนว่ะ "

" แล้วที่มึงนัดกูล่ะ "  

" เออน่า กูโทษทีว่ะ เดี๋ยวคราวหน้าแล้วกันนะมึง "

" มึงนี่ทุกทีเลยนะ เห็นแฟนดีกว่าเพื่อน "

" โอ๋ๆ "

" กูไม่ใช่เด็กนะมึงไม่ต้องมาโอ๋กูเลย แล้วนี่กูว่ามึงนะโว้ย ไม่ใช่กูร้องไห้ "

" 555 แหย่แค่นี้เอง น้อยใจก็บอกมาสิวะ "  มันหัวเราะ

" ป่าวโว้ย น้อยจงน้อยใจอะไรล่ะ มึงจะไหนก็ไปเลย เดี๋ยวกูไปกับพวกไอ้ติเองก็ได้ "

" น่า มึงน่ะสำคัญกับกูนะ แต่วันนี้กูขอไปกินข้าวกับพี่เค้าก่อนนะโว๊ย "

" ไรวะตบหัวแล้วมาลูบหลังนี่หว่า  แล้วคราวนี้เป็นใครอีกล่ะเนี่ย "  ผมถามมัน

" ก็พี่...เอ้ย กูยังไม่บอกดีกว่า แล้วเดี๋ยวกูจะพามาแนะนำให้มึงรู้จักละกัน "

" โห  มีปกมีปิดซะด้วย แต่ยังไงก็ ดูที่ดีๆแล้วกันนะมึง กูเป็นห่วงว่ะ "

" อื้อ กูรู้ ไงก็ขอบใจว่ะแล้วพรุ่งนี้เจอกันนะ บาย "
ไอ้แหวนมันพูดจบ ก็เดินออกไปเลย

มันน่ะมีหนุ่มๆมาติดเยอะ
แต่มันก็ไม่ได้คบกับใครเป็นพิเศษ
น้อยครั้งมาก ที่มันจะออกไปกินข้าวกับหนุ่มๆพวกนั้น
แต่คราวนี้ ผมคิดว่ามันคงจะชอบจริงๆ
เพราะว่า เห็นมันพูดถึงคนที่มันชอบบ่อยๆ
แต่ผมก็ไม่ได้สนใจที่จะจำหรอกว่าชื่ออะไร หน้าตาเป็นยังไงก็ไม่เคยเห็น

แต่ถึงจะอย่างนั้นก็เถอะ
ผมนะก็อยากเห็นจังว่า เป็นใครกันนะ ไอ้แหวนมันถึงได้ชอบมากจนถึงขนาดยอมผิดนัด
แต่ก็ช่างมันก่อน ก็มันบอกผมแล้วนี่ว่า มันจะพามารู้จักกับผมน่ะ
๐
๐
" เฮ้ยไอ้วาน วันนี้ว่างแล้วไปดูหนังกับพวกกูดีกว่าว่ะ " เสียงไอ้ติมันดังข้างหลัง

" กูว่าจะไป.......  "  ผมหันไปพูดกับพวกมัน ที่เดินมาถึงตัวพอดี  

" หาหนังสืออ่าน "  ไอ้ติพูดต่อ อย่างที่มันรู้ใจผม

" แสนรู้จังนะมึง "  

" ก็แสนรู้เหมือนมึงนั่นแหล่ะโว๊ย 55555 "  ไอติยื่นหน้าว่าผมกลับอย่างรวดเร็ว  

" ไอ้เจี้ยยยยติ "  

" เรียกชื่อกูไม่ต้องมีนำหน้าก็ได้นะมึง "

" แต่กูอยากเรียกมึงอย่างนี้นี่หว่า 55555555 "

" เออ แล้วตกลงมึงไปดูกับพวกกูหรือเปล่าวะ "  มันถามเมื่อนึกขึ้นได้มั้ง

" อืม ไปก็ได้วะ ถึงกูบอกไม่ไป มึงก็ลากกูไปจนได้แหล่ะวะ "

" เออรู้ก็ดี กูจะได้ไม่ต้องเหนื่อยชวนมึง "

" อ้อแล้วไอ้ที่มึงต่อปากต่อคำกับกูนี่ มันไม่เหนื่อยหรือไงวะไอ้ติ "  ผมว่ามันบ้าง

" เออน่า "

" แล้วมีใครไปมั่งล่ะ "  ผมนึกได้เลยถามมัน

" ก็ไอ้กาย ไอ้บอม แล้วก็พี่กูอีกคนนึงว่ะ "  มันบอกผม แล้วก็เดินย้อนกลับไปอีกทาง

" พี่มึงเหรอ ใครวะที่กูรู้มึงก็ไม่มีพี่ชายนี่หว่า "  ผมถาม ก็รู้ว่ามันเป็นลูกคนเดียวนี่ครับ

" ลูกพี่ลูกน้องกูว่ะ เรียนอีกที่นึง พอดีพี่กูมันโทรมาหาแล้วมันว่างกูก็เลยชวนไปดูหนังด้วยกัน "  

" อ๋อ "

" ตกลงมึงไปนะโว้ย "

" เออดิ แล้วนี่ไอ้พวกนั้นมันอยู่ไหนกันหมดล่ะวะ "  ผมถาม

" นู่นเลย ที่หน้าตึกนั่นแหล่ะ ก็นั่งจีบเด็กแซวเด็กตามเรื่องของพวกมันแหล่ะวะ "  
มันพูดแล้วหันหน้าไปที่ตรงไหนไม่รู้ของมัน ก็เดาไม่ถูกนี่
เห็นมีตึกอยู่เยอะแยะ
แต่พอเดินไปพ้นตึก 3
ก็ได้ยินเสียงเป่าปากดังมาเข้าหู  
มองไปก็เห็นไอ้เพื่อนๆแสบๆของผมมันจับกลุ่มกันอยู่

" เฮ๊ย...ไปกันได้แล้วพวกมึง  "  ไอ้ติมันตะโกนบอกเพื่อนๆทั้งหลาย

" เออ โว๊ย "
แล้วหลังจากนั้น พวกมันก็เดินมาที่ผมกับไอ้ติยืนคอยอยู่  

" อ้าวไอ้วาน แล้วแฟนกูไปไหน ทำไมไม่มากับมึงด้วยวะ "  
ไอ้บอมมันเดินมากอดคอถามผม
ซึ่งไอ้ที่มันกอดผมแบบนี้ ผมละเกลียดจริงๆ  
ก็คิดดูสิ
พวกมันก็ตัวสูงๆกันทั้งนั้น ไม่ถึง 180 ก็เกือบๆนั่นแหล่ะ
แล้วดันมากอดผมที่ตัวสูงแค่นี้เท่านั้น ไอ้ความสูงตํ่าที่เห็นมันน่าอายจะตาย

" ไม่ต้องมากอดกูเลย ยิ่งไม่ชอบๆอยู่ "  
ผมว่ามัน แล้วเลื่อนตัวหนีออกจากแขนยาวๆของมัน

" 55555 กูลืมว่ะ แล้วแฟนกูไปไหนล่ะมึง "  มันหัวเราะขำผม แต่ก็ไม่วายถามถึงไอ้แหวนอีก

" ใครแฟนมึง "  ผมถามมัน แบบว่าทำเป็นไม่รู้เรื่องน่ะครับ

" โธ่มึงก็ รู้ก็รู้อยู่ว่าเป็นไอ้แหวนแสนน่ารัก แล้วยังทำมาเป็นไก๋อีก "  

" อ้าวเหรอ กูไม่เห็นไอ้แหวนมันพูดอะไรเลยนี่หว่า ขี้ตู่แล้วมึง "  ผมพูดแหย่มันอีก

" 55555 "  ไอ้กายไอ้ติ มันหัวเราะกันใหญ่เลยครับ

" เฮ๊ย...แล้วพี่มึงล่ะวะ "  ไอ้บอมมันนึกได้ ก็เลยถามไอ้ติ

" คงจะใกล้ถึงแล้วมั้ง "  ไอ้ติพูด

" เออ งั้นไปนั่งรอที่โต๊ะก่อนแล้วกัน "  ไอ้กายบอก  
แต่ยังไม่ทันจะออกเดินไปเลย
ก็มีรถยนต์คันหรูขับมาจอดใกล้ๆกลุ่มผมที่ยืนกันอยู่  
ผมเองก็มองเข้าไปข้างในรถแหล่ะว่าเป็นใคร
แต่ว่าก็มองไม่เห็น เพราะไอ้ฟิล์มสีเข้มๆติดกระจกน่ะครับ

" เฮ้ย ตายยากจัง พี่มึงมาถึงพอดีเลยว่ะ "

" งั้นรีบขึ้นรถ จะได้รีบไปซะที เดี๋ยวรถก็ติดยาวหรอกพวกมึง "  ไอ้ติพูด
เดินไปเปิดประตูรถด้านหลังแล้วขึ้นไปนั่ง
ส่วนไอ้พวกที่เหลือก็หันมามองกันแล้วก็ยิ้มแปลกๆ จากนั้นมันก็เข้าไปนั่งด้านหลัง
กับไอ้ติที่มันเข้าไปก่อนแล้ว

" ไอ้วานขึ้นมาสิวะ ข้างหน้านู่นเลยมึง จะได้นั่งสบายไม่ต้องมาเบียดกับพวกกู "  
พวกมันบอกผม
เมื่อเห็นผมยืนเฉยๆตรงนั้นไม่ขึ้นรถตามพวกมัน

ก็ผมไม่รู้จักไอ้คนขับนี่นะ
หน้าตาก็ยังไม่เคยเห็น อยู่ๆพวกมันจะให้ขึ้นไปนั่งด้านหน้าคู่กับคนขับ
อีกอย่าง เจ้าของรถก็เป็นพี่มัน แล้วทำไมให้ผมนั่งด้านหน้าคู่กันกับพี่มันก็ไม่รู้
มันก็อดรู้สึกแปลกๆไม่ได้แหล่ะครับ

" เร็วสิวะ หรือว่าจะให้ลงไปอุ้มขึ้นมา "  ไอ้ติอีกแหล่ะที่เปิดกระจกพูดกับผม

" ไอ้บ้า "  ผมว่ามัน  
แล้วก็ตัดสินใจเดินอ้อมไปเปิดประตูหน้าแล้วเข้าไปนั่ง

ผมก็คิดว่า
ก็แค่นั่งรถด้านหน้า
มันก็ไม่เห็นจะเป็นอะไรเลยนี่ครับ
ไอ้เพื่อนๆของผมมันคงเป็นห่วงผมมั้ง ที่เห็นว่าผมน่ะเพิ่งจะหายป่วยมา
ก็เลยอยากให้ผมนั่งสบายๆอย่างที่มันบอก

แต่ว่า.....ผมน่ะคิดผิดหรือถูกกันล่ะครับ...

๐
๐
๐

วันวานเองครับผม กับที่รักคนนั้น...???...

[LEO]

...
...ใช้ภาษาได้ดีมากครับ
...มีที่ผิดน้อยมาก...อ่านก็เข้าใจง่ายไม่สับสน
...มาต่อบ่อยๆแบบนี้เรื่อยๆน่ะครับ

[LingNERD*]

เนื้อเรื่องสนุกครับ




เสน่ห์แรงจัง วาน คิคิ



กลายเป็นตุ๊กตาหน้ารถซะงั้น คิคิ

[mecon]

ลูกพี่ลูกน้องเจ้าติ ใครกันฟ่ะ
หรือว่า..คนที่ขโมยจูบแรกของนุ้งวันวานไป หึหึ
งานนี้มีได้เสียป่ะเนี่ย

+1 จัดให้คะ

[133113]

โอ้ยยย
อยากอ่านอีกกกก
 
แต่ภาษาอ่านเข้าใจง่ายจริงๆนะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ