ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย, ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้งสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกเล้าฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อชาติ เผ่าพันธุ์ ศาสนา และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงการตั้งชื่อเรื่องด้วยคำหยาบ คำไม่สุภาพ ล่อแหลม และชี้เป้าให้เล้าฯ ถูกเพ่งเล็ง จากทางราชการ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่ยินยอม
5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมฯทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ
การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0--------------------------------------------------------
ในที่สุดปุ่นกับเขมก็คลอดต่อแล้วค่ะ 555+
ลิ้งค์มอง =>
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=9745.0แนะนำให้อ่านมองก่อนสบตานะคะเพราะเป็นเรื่องต่อกันเพื่อให้ได้อรรถรสแต่จะอ่านนี้ก่อนก็ได้
ภาคสาม 'จับมือ'
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=12392.0เรื่องสั้นset คนไทยล้วน
ช่องว่างของหัวใจ มุมมองของคนสามคน Set ชาวต่างชาติ / มีตัวละครต่างชาติเป็นตัวเอก
If only...(จบสั้นจริงๆนะ) Cupid Dart Just another Halloween day Wednesday’s story He's mine! Set ชุดเรื่องสั้น (คือธีมเดียวกันแต่แต่ละเรื่องสามารถเป็นเอกเทศด้วยตนเองค่ะ แนะนำให้อ่านเรียงเพราะบางครั้งต่ายจะเอาตัวละครเก่ามาเขียนใหม่)
ชุดเรื่องสั้น : Story from song
พี่ชาย (จบสั้นมาก-มากที่สุด) คนไม่มีเสน่ห์ ฉันรักของฉันจริงๆ อย่าถาม ชุดเรื่องสั้น หอโคมม่วง เรื่องยาว (ยังไม่จบ)
The Tales Of Greek Gods, ไดโอนิซัส-เฮฟีทัส What the…?! ไม่ต้องมีเหตุผลระหว่างเรา ต้องตา...ต้องใจมีสองตอนกับอีกหนึ่งฉากรวมเป็น3ตอนนะคะ
ตอน1 => ลงแล้ว
ตอน2 => ลงแล้ว
ฉาก => ลงแล้ว
-----------------------------------
จากวันที่ผมกับปุ่นตกลงคบกันทุกอย่างก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม แต่นั่นแหละปัญหา...ทั้งๆที่เราขึ้นชื่อว่าแฟนแต่มันไม่เห็นอะไรจะต่างกับตอนที่เป็นเพื่อนกันเลยนี่นา!
“วันนี้เกมส์มันชวนไปดื่มที่เดิมไปเปล่ามึง?”แบงค์พูดขึ้นคำแรกเมื่อเห็นผมกับปุ่นเดินมา
“อืม...”ปุ่นทำเสียงในคอตาเหล่มองมาที่ผมอย่างไม่แน่ใจ
“ไปสิถ้ามีเจ้ามือ”ผมตอบยิ้มๆ ผมรู้ว่าที่ปุ่นลังเลเพราะเกรงใจผมที่ไม่ดื่มเหล้า
“นั่นสิ ไอ้เกมส์ชวนงี้แสดงว่ามึงเป็นเจ้ามือใช่ป่ะ?”ปุ่นยิ้มรับมุขต่อจากผม เสียงเชียร์สนับสนุนดังรอบโต๊ะโดยมีเกมส์ถูกรุมเมื่อมีคนนึกขึ้นได้ว่ามันเคยสัญญาว่าถ้าไม่ติดเอฟสักตัวจะเลี้ยงเหล้า ดังนั้นสรุปว่าเจ้ามือคืนนี้คือเกมส์
‘ที่เดิม’ที่พูดกันคือคอนโดของเกมส์นั่นเอง เกมส์ก็คล้ายปุ่นตรงที่อยู่คนเดียวดังนั้นจึงสามารถเมาได้ไม่ต้องแคร์ว่าจะมีเยาวชนรึผู้ใหญ่คนไหนแอบดูอยู่รึเปล่า
“แน่ใจนะว่าอยากไป?”ปุ่นกระซิบถามผมจังหวะที่ทุกคนไม่สนใจ
ผมพยักหน้า ส่งยิ้มให้ปุ่นทั้งที่ในใจกลับมีเสียงค้านดังขึ้น “ปุ่นไม่ได้ไปกินกับพวกมันนานแล้วไม่ใช่เหรอ ไปกันเถอะน่า”
ปุ่นยักไหล่เป็นเชิงตามใจผม ตั้งแต่คบกันมาเกือบเดือนแล้วพวกเราก็กลับมาเป็นคู่หูซื้อหนึ่งแถมหนึ่งเหมือนเดิมทำให้ต่างฝ่ายต่างรู้ตารางเวลาชีวิตของกันและกัน ทั้งๆที่เพิ่งได้กลับมามองคนที่ชอบอย่างเคยแต่ผมก็ยังโลภมากจนได้ ทั้งๆที่ผมคือคนที่สนิทและได้อยู่กับปุ่นมากกว่าใครแต่ผมก็ยังรู้สึกว่ามันไม่พอ
อยากจะให้ปุ่นคุยกับผมคนเดียวไม่ต้องไปกอดคอ ตบบ่า แทคมือกับใคร
อยากจะให้ดวงตาเป็นประกายคู่นั้นหันมาส่งยิ้มให้ผมคนเดียว
อยากจะให้เสียงหัวเราะชอบใจนั่นเกิดจากผมและแค่ผมที่ได้ยินคนเดียว
อยากจะให้ปุ่นเป็นของผมคนเดียว...
น่าสมเพช...นี่น่ะเหรอตัวผมที่แท้จริง? ทุกครั้งที่ความคิดริษยาหึงหวงพวกนี้ผุดขึ้นมาผมเป็นต้องตกใจและรีบซุกซ่อนมันลงหลุบมืดของหัวใจ
“งั้นเดี๋ยวกูกับเขมขอกลับบ้านก่อนแล้วจะตามไปนะ”ผมหันหน้ามองปุ่นอย่างงงๆเมื่อถูกฉุดแขนขึ้น เพราะเมื่อกี้มัวแต่นั่งเหม่อจึงไม่ได้ฟังว่าคุยอะไรกันแต่ก็ยอมลุกเดินตามไปแต่โดยดี
“เขม ไม่สบายอะไรรึเปล่า”ปุ่นถามขึ้นระหว่างขับรถ
“เปล่านี่”เพราะสายตาที่มองมาอย่างไม่เชื่อทำให้ผมต้องถามกลับว่าทำไมถึงถามอย่างนั้น
“ก็...เมื่อกี้ดูเหม่อแปลกๆ”
“อ๋อ คิดอะไรนิดหน่อยน่ะ ว่าแต่นี่จะแวะบ้านปุ่นก่อนทำไมเหรอ?”
“จะแวะเอาอะไรหน่อยน่ะ เขมอยากไปไหนรึเปล่า?”
“แค่ถามดูเฉยๆ ปุ่นว่าฝนจะตกไหม?”ผมเปลี่ยนเรื่อง
ปุ่นเหลือบมองเมฆฝนที่เริ่มตั้งเค้าข้างบน สีเทาบ่งบอกชัดเจนว่าอีกไม่นานฝนจะตกแน่นอน คิ้วเริ่มขมวดเป็นปม “ตกแหง ท่าจะหนักด้วยสิ”
“ผมว่ากลับรถไปคอนโดเกมส์มันเลยดีกว่านะ ไม่งั้นติดฝนไปไหนไม่ได้แน่”เพราะหมู่บ้านของปุ่นนั้นฝนตกหนักทีไรน้ำจะท่วมอย่างรวดเร็วจนไปไหนไม่ได้ทีเดียว กว่าน้ำจะลดก็ใช้เวลาทั้งคืนด้วย
“ไม่เอา”ปุ่นตอบปฎิเสธทันทีจนผมแปลกใจ เจ้าตัวก็เหมือนจะรู้จึงอ้อมแอ้มเสริมว่าไม่อยากดื่มเหล้าแล้ว
ผมพยักหน้าอย่างงงๆแต่ก็ไม่ได้ถามอะไร
“เขม”
“ครับ”
“เขมจะ...เอ่อ...นายจะไปกับเราไหม?”คำแทนตัวคือสิ่งเดียวที่เปลี่ยนไปเมื่อจากเพื่อนกลายเป็นแฟน ผมขอให้ปุ่นเลิกใช้กูมึงกับผมเปลี่ยนเป็นชื่อตัวแทนเมื่ออยู่กันสองคน ตอนแรกปุ่นไม่ยอมท่าเดียวแต่พอเห็นผมทำซึมเสียใจไม่นานก็ยอม แต่สุดท้ายผมก็ยอมให้ปุ่นแทนตัวเองว่า‘เรา’
“ไปไหน?”ผมถามกลับอย่างสงสัยกับประโยคที่ดูไม่มีที่มาที่ไปนี้
“ก็ถ้านายไม่ลงตรงข้างหน้า ก็ต้องไปที่บ้านเราแล้วก็ค้างน่ะสิ”
“ค้างที่บ้านปุ่นสิ”ผมยิ้มกว้างก่อนจะหยิบมือถือขึ้นมาโทรบอกที่บ้านกับพวกกลุ่มผม ถ้าผมไม่คิดเข้าข้างตัวเองสีหน้าของปุ่นทางกระจกดูดีใจจังที่ผมตอบตกลง...
“ชิบหาย! ลืมปิดหน้าต่างห้อง!”ปุ่นสบถเมื่อเห็นว่าฝนห่าใหญ่กำลังซัดเข้าไปในห้องนอนของตัวเองผ่านหน้าต่างที่เปิดสองบาน
“เดี๋ยวเขมจอดรถให้เองปุ่นรีบไปปิดเถอะ”ปุ่นตอบตกลงก่อนรีบวิ่งลงจากรถทันทีส่วนผมก็ปีนไปที่นั่งคนขับแทน
“เป็นไงบ้าง?”ผมถามเมื่อปุ่นเดินลงมาด้วยสีหน้าบึ้งตึง
“เปียกหมดน่ะสิ เตียงกลายเป็นเตียงน้ำไปแล้วเนี่ย”ปุ่นตอบอย่างหัวเสีย
“จะลงมาหยิบไม้ถูพื้นใช่ไหม? เดี๋ยวเขมจัดการให้เองปุ่นไปอาบน้ำเถอะตัวเปียกหมดแล้วเดี๋ยวจะไม่สบายเอา”เพราะรีบวิ่งลงมาก่อนรถจะจอดในที่จอดรถตัวปุ่นจึงเปียกทั้งตัวผิดกับผมที่โดนแค่ละออง
“ขอบใจ”ปุ่นตกลงก่อนเดินกลับขึ้นไป
หลังจากที่จัดการตั้งแต่ชั้นล่างที่เจ้าตัวทำเปียกอย่างไม่ได้ตั้งใจผมก็เคาะแล้วเปิดประตูห้องปุ่นก่อนขมวดคิ้วทันที
อย่างที่ปุ่นว่า สภาพเตียงปุ่นตอนนี้มองด้วยตาก็รู้ว่าชุ่มน้ำขนาดไหนซึ่งไม่มีทางแห้งภายในคืนนี้แน่นอน
“อ้าวเช็ดเสร็จแล้วเหรอ แต๊งๆ นายก็ไปอาบน้ำเหอะเดี๋ยวจะลงไปทำอะไรให้กิน”ประตูห้องน้ำเปิดออกจังหวะเดี๋ยวกับที่ผมกำลังเก็บไม้ถูพื้น ผมหันหลังไปก่อนรู้สึกถึงเลือดลมที่สูบฉีดแล่นพล่าน ผมรีบคว้าอุปกรณ์ก่อนเดินออกจากห้องทันที ตรงไปที่ห้องตัวเองก่อนเข้าห้องน้ำกดล็อกประตู
“ปุ่นครับ คิดจะทรมานเขมหรือยังไงกัน...”ผมครางเมื่อนึกถึงภาพปุ่นเมื่อครู่ ผิวสีแทนและลอนกล้ามเนื้อบางๆกับเส้นผมเปียกน้ำที่ลู่ลงมาแนบเคลียใบหน้าคมทำเอาผมรู้สึกขึ้นมาทันที
ผมหัวเราะฝืดๆเมื่อก้มมองส่วนกลางลำตัวที่เริ่มพองขึ้นมา มีทางเลือกสองทางตอนนี้คือรอให้มันสงบไปเองกับจัดการมันให้สงบ ผมถอนหายใจ ยังไงตัวการก็บอกให้ผมไปอาบน้ำพอดีนี่นะ
To be con.
สอบเสร็จจะเอามาลงต่อรอวันศุกร์นะคะ~
หัวข้อ: [เรื่องสั้น] Be step 2 :สบตา (อ่าน 59391 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก