หัวข้อ: [เรื่องสั้น รับวันแห่งความรัก] เวลาที่เริ่มเดินอีกครั้ง............ (ภาคต่อ)

[ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น]

ความรักที่แท้จริง แม้จะได้อย่างที่ตนต้องการ
แต่ขอแค่เห็นเขามีความสุข เราก็ยิ้มให้กับมันได้แล้ว
เคยยิ้มแบบนั้นกันบ้างไหมครับ
 

[No_ProMises]

ทั้งชีวิตต่อแต่นี้ ผมจะไม่ทิ้งท้องฟ้าของผม อีกแล้ว

 

[meemewkewkaw]

อบอุ่นใจมากเลยครับ

คุณ ExecutioneR เขียนดีมากเลยครับ

สำนวนการเขียนของคุณทำให้ผมเคลิ้มและล่องลอยไปกับจินตนาการงานเขียนของคุณ

[abcd]

   รู้สึกอบอุ่นจัง การเดินทางตามหาความฝันและความรัก 

[kYos]

การเดินทางของก้อนเมฆก้อนนี้สิ้นสุดลงแล้ว และจากนี้ไป จะเป็นการเริ่มต้นเดินทางบทใหม่ของ เราทั้งคู่



การเดินทางของศิลาและฟ้าคราม..........................
.
.
.
.
ทิ้งท้ายเอาไว้แบบนี้แสดงว่าจะมีเรื่องราวของ 2 คนนี้ต่อไปอีกใช่ป่ะ  หุหุ
มีก็ดีฮะ  ชอบวิธีการเขียนของคุณ ExecutioneR อ่ะ  มันดูจริงใจดี

[gobgab]

ก้อนเมฆที่ด้อยค่า และก้อนหินที่เจียมตัว จะขอมีชีวิตอยู่เพื่อได้เห็นความงดงามของท้องฟ้า
และรับความอบอุ่นอันอ่อนโยนของแสงแดดแบบนี้ตลอดไป

เพราะความรัก...เพราะคนที่เรารัก....ขอแค่ได้เห็นเขามีความสุข...ก็สุขใจแล้ว

[มูมู่น้อย]

สุขสันต์วันแห่งความรักนะคะ   

เรื่องนี้เหมาะกับเป็นของขวัญสำหรับวันนี้เลย  สำนวนการเขียนที่สวยงาม อบอุ่น ทำให้คนอ่านอย่างเราซาบซึ้งไปกับความรักที่ไม่ต้องการการครอบครอง  รักด้วยใจของก้อนเมฆจัง 

รออ่านเรื่องราวการเดินทางของศิลาและฟ้าครามต่อน้า   

[THIP]

ขอบคุณสำหรับของขวัญชิ้นนี้ค่ะ 
ชอบเรื่องนี้มาก เป็นเรื่องแรกที่อ่านแล้วน้ำตาคลอทุกตอนเลย ประทับใจทั้งสำนวนการเขียน วิธีการเล่าเรื่อง อ่านแล้วต้องย้อนกลับไปอ่านอีกหลาย ๆ รอบ เพื่อซึมซับทุกตัวอักษร ประโยคสวย ๆ แฝงด้วยข้อคิดบางอย่าง ทุกตอนที่ได้อ่านมีความสุขมากเลยค่ะ
    

ขอบคุณอีกครั้งค่ะ 

[inimeg]

จบอ๊ายาง... แง่มๆ อย่าพึ่งจบจิ ยังไม่รุ้เลยว่า เจอกันแล้วเป็นไง
แง้ๆ

[may_1223]

คราวที่แล้วอ่านจบไปพร้อมกับน้ำตา แต่คราวนี้มันเปลี่ยนเป็นรอยยิ้มแทน
มีความสุขจังที่ได้อ่าน ไม่ผิดหวังเลยค่ะ
ขอบคุณนะค่ะ^^

[Jingjoh]

อ่านแล้วรู้ถึงการเติบโต้ขึ้นของก้อนเมฆและยังคงความประทับใจเช่นเดิม

จะรอติดตามผลงานต่อๆ ไปนะครับ

[KevinKung]

สนุกดีครับ แต่ชอบ ภาคแรกมากกว่า แฮะ ๆ
ว่าแต่ น่าจะมีเขียนอีกเรื่อง จากมุมมองของ ฟ้าครามนะ 

[tonsai_2520]

พูดไม่ออก . . .

มันตื้อ  . . .  แน่น ๆ

[imon]

ภาคแรกที่เวฟปาล์มกับภาคนี้ คนเขียนคนเดียวกันปะ
รู้สึกเป่งๆๆ
ภาคแรก ภาษากระด้างโครตๆๆ
ภาคสองอ่อนลงมาเยอะ
ไม่ด้ายจับผิดนะ    ...แต่อ่านแล้วมันคนละอารมณ์

[zandwizz]

 

ขอบคุณคุณ Ex อีกครับครับ

ตามมาอ่านช้าไปหน่อย

เป็นกำลังใจให้ตลอดนะครับ

 

[Junrai_Hyper™]

เวลาจะช่วยอะไรให้หลายๆ อย่างดีขึ้นเอง

ขอบคุณครับ

เป็นกำลังใจให้เสมอครับ

 

[ExecutioneR]

ภาคแรกที่เวฟปาล์มกับภาคนี้ คนเขียนคนเดียวกันปะ
รู้สึกเป่งๆๆ
ภาคแรก ภาษากระด้างโครตๆๆ
ภาคสองอ่อนลงมาเยอะ
ไม่ด้ายจับผิดนะ    ...แต่อ่านแล้วมันคนละอารมณ์

หลายเหตุผลคับ หลักๆก็

หนึ่งเลยเพราะคนเขียนคนละอารมณ์ อารมณ์ของคนที่สูญเสียและสับสน กับ อารมณ์ของคนที่เริ่มยอมรับและตัดสินใจบางอย่างได้ไปแล้ว
สองก็คือ เวลาในเรื่องมันก็คนละเวลา สื่อกันคนละแบบ แบบแรกคือศิลา หรือเมฆเขียนให้เพื่อน หรือก็คือ ไอ้ซัน แบบที่สองคือเขียนให้คนอ่านได้อ่านได้เห็นส่วนที่ทำไม เมฆ ถึงเป็น "เมฆ" ไม่ใช่ "ศิลา" ตลอดเวลา และแสดงถึงพัฒนการทางความคิด การเติบโต และตัดสินใจได้เองของ เมฆ ด้วยน่ะครับ

ขอบคุณนะครับ ที่ติดตามและจับรายละเอียดในเนื้อหาของเรื่องราวที่ผมถ่ายทอดออกมาขนาดนี้ ขอบคุณจริงๆ
 

[Jingjoh]

ดีใจนะครับที่คุณ ExecutioneR แวะเข้ามาเยี่ยมที่เล้า
รออ่านผลงานเรื่องต่อไปอยู่นะครับ

ป.ล. ชอบภาคแรกมากเลยครับ ภาษางดงามมากครับ ไม่เห็นกระด้างเลย
กินใจมากๆ เลยครับ วันที่อ่านจบมีคนส่งเมลล์เรื่อง The Missing Piece and the Big O
มาพอดีเลยครับ ยิ่งอินมากๆ เลย

[:+: MashiRo :+:]

ผมไม่ได้เกิดมาเพื่อมัน และผมไม่ได้ต้องการให้มันมาอยู่ข้างกายผมเหมือนอย่างที่ผมเคยคิด
แต่ผมเกิดมาเพื่อทำให้มันมีความสุข และบางทีผมอาจแค่ต้องการให้มันเห็นคุณค่าของผม
ที่อยากจะคอยอยู่เคียงข้างมันตลอดไปเท่านั้นเอง

อ่านถึงตรงนี้แล้วน้ำตาจะไหล ไม่เชิงว่าเศร้า แต่เป็นตื้นตันเสียมากกว่า
อ่านแล้ววูบเลย เป็นประโยคที่ฟังดูมีความสุข แต่ก็อยากจะร้องไห้กับมันเสียเหลือเกิน
เรียกว่ายิ้มไป น้ำตาไหลไปก็คงได้  ยังไงก็ขอบคุณที่เขียนเรื่องราวเหล่านี้มาให้ได้อ่านกันนะฮับ ^^

[ninaprake]

ขอบคุณมากๆครับสำหรับภาคต่อ ..... 

หลังจากพบกับความเศร้า จบด้วยความเหงาในภาคแรก การมาต่อและมาจบลงที่จุดสุดท้ายในครั้งนี้สำหรับผมแล้วก็คิดว่าเป็นการสนุปความหมายที่ลงตัว แม้มันจะจบไม่ชัดเจนในภาพ แต่มันก็สรุปได้ชัดแจ้งในความรู้สึก ..... การที่เราโตขึ้น การที่เราเริ่มรู้สึกได้ว่า "รัก" มีใช่หมายความว่าเราต้องครอบครอง หากแต่ "รัก" ก็คือการให้ การที่อยากเห็นคนที่เรา "รัก" นั้นมีความสุข

เมื่อ "ศิลา" ที่เคยหนักอึ้งกับพันธการจากความรู้สึกผูกมัดและการต้องการครอบครองของตน  ได้ปลดปล่อยภาระและความยึดติดนั้นออกไป  มันก็ได้กลายมาเป็น "เมฆ" ที่เบาและสบายอีกครั้ง จิตใจที่เคยหนักไปด้วยความทุกข์ ก็กลับลุกขึ้น ลอยขึ้นมาพบกับความสุขอันแสนปลอดโปร่ง โล่งสบายในท้ายที่สุด

เมื่อตัดสินใจได้แล้ว  ทางเดินแห่งหมอกอันสับสนและไม่รู้ว่าจุดเริ่มต้นนั้นอยู่ที่ใด ก็ได้กลายมาเป็นทางเดินที่มั่นคง มีหนทางที่ชัดเจนว่า ณ. จุดสิ้นสุดนั้น มีความสุขรออยู่อีกไม่ไกล

...... แล้วพบกันที่เรื่องต่อไปนะคร้าบ คุณต้น 

[Dentyne]

  เยี่ยมมากๆ ขอบคุณคร้าบ 

[krappom]

อ่านจบไปอีกเรื่อง

ภาคนี้อ่านแล้วรู้สึกตื้อๆ แน่นๆ จุกๆ บอกไม่ถูก
แต่สุดท้ายก็ลงเอยด้วยดี

ภาคก่อนนี้อ่านแล้วเหง๊าเหงา

เดี๋ยวตามไปอ่านภาคยาวต่อเลย...

[cargo]

            คุณแช่แข็งหัวใจผมไป ชั่วขณะแล้วคับ       ประทับใจในความรัก ที่คุณมี ที่คุณคิด และที่คุณรักษาปฏิบัติ

            อยากให้โลกนี้มีรักแบบนี้เยอะ ๆ จัง    จะคอยติดตามอีกคับ 
           

                                                                                      CargO  CargO

[~ScAreD:SAcreD~]

เชยจังเลย ตรูที่ไม่เคยอ่านเรื่องดีๆแบบนี้
    

ชอบมากมายครับ

น้ำตาซึมทั้ง 2 ภาคเลย ว่าแล้วก็ย้ายตัวเองไปภาค 3 

[nartch]

 
ความรู้สึกมันยังคลุมเคลือบอกไม่ถูกว่าจะสุขหรือจะเศร้าดี
ติดตามผลงานต่อละกันคับ เผื่อจะเคลียร์กว่านี้....
 

[ExecutioneR]

แวะมาบอกขอบคุณทุกคนอีกครั้ง และมาบอกว่ามีภาคสามอยู่นะคับ ยาวแล้วล่ะ
คราวนี้ได้จบแบบ "จบ" จริงๆแน่คับ อีกไม่น่าจะนาน

เห็นกระทู้ถูกดันขึ้นมาเรื่อยๆทั้งๆที่จะปีนึงแล้วก็แอบแปลกใจอยู่เหมือนกัน

 

[tsuya]

อ่านจบแล้วจ้า

[Heater]

ชอบภาษามากเลยครับ เป็นกำลังใจให้ครับ

[YoOl]

 +

[mango]

Thanks for the good stories,

Today I finished two parts, การเดินทางของศิลาและฟ้าคราม is next.

very good writting, so beatiful.