หัวข้อ: รักวุ่นวาย วงดนตรีชายล้วน

[Cha Ris Ma]

รอนะ

เป็นกำลังใจให้ ยังไงมันก็ต้องผ่านไป

 

[namtaan]

 
เป็นกำลังใจให้นะคะหนุงหนิง
ขอให้ผ่านอะไรๆที่เป็นอยู่ไปได้ด้วยดีนะคะ

[thaitanoi]

มาให้กำลังใจครับ ยังไงก็จะรอครับ

[JkrR]

ตอนที่24ครับ
กลับมาแล้วครับทุกคน พอทำใจได้เลยขอโอกาสไปลั๊นลาหนึ่งวัน แหะๆ

**********************************************

"พี่เลือกเพลงนี้ละ พี่ว่าโชว์น่าจะออกมาสวย แล้วก็เพลงแหล่เป็นเพลงที่ใช้เทคนิคการร้องสูงด้วย"พี่โอว่า
"อ่า เอาไงเอากันพี่ ยังไงรอบนี้พี่ก็เป็นพระเอกอยู่แล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมช่วยสนับสนุน"ผมบอก
"แหะๆ พี่โอ ผมว่านะ โชว์ครั้งนี้ไม่พ้นให้ไอ้ทัยเป็นเมรี แล้วผมก็เป็นพระรถอีกละ"มันว่ายิ้มๆ
"555+ ข้าก็ว่างั้น"พี่โอหัวเราะ

พระอาทิตย์เริ่มคล้อยลงต่ำ แสงแดดยามสี่โมงเย็นสาดส่องไปยังท้องทุ่งนา ช่างเป็นภาพที่สวยงามยิ่งนักในสาย
ตาผม ผมกอดคอไอ้ยอดนั่งมองภาพบรรยากาศข้างหน้า โดยมีพี่โอเป่าขลุ่ยคลอเบาๆอย่างอารมณ์ดี

"พี่โอครับ กลับกันเถอะ"ไอ้ยอดว่า
"อืม เย็นแล้วสินะ ป่ะ กลับก็กลับ"พี่โอวางขลุ่ยลง แล้วเก็บใส่ย่ามของแก

พวกเราเก็บช้าวของที่เอามาไปไว้ที่รถ แล้วพี่โอก็สตาร์ทรถเพื่อเตรียมกลับบ้านกัน

"ป่ะ ขึ้นรถ"พี่โอว่า
"เอ่อ พี่ครับ พวกผมขอเดินกลับกันเองได้มั้ย"ไอ้ยอดว่า แต่..... เห้ยยย ถามกูหน่อยกุขี้เกียจเดิน แสรดด
"อ่าว! ทำไมงั้นอะ"พี่โอถาม
"เอ่อ ผมอยากเดินชมบรรยากาศของทุ่งนาสองข้างทางกับไอ้ทัยนะครับ"มันว่า
"เอางั้นหรอ ยอด?"ผมถาม ทำสีหน้าจริงจัง ว่า มึงเอาจริงอะ?
"เออดิ"มันว่า
พี่โอมองหน้าไอ้ยอดทำสีหน้า ครุ่นคิดเล็กน้อย "ยอดแน่ใจหรอ ให้พี่ไปส่งดีกว่า ไกลเหมือนกันนะ"
"ครับพี่ ขอพวกผมสองคนเดินกลับกันเองดีกว่า ยังไม่มืดเท่าไหร่หรอกครับ"
"งั้นก็ตามใจ กลับบ้านดีๆแล้วกัน ถึงแล้วก็โทรมาบอกพี่นะ"
"ครับพี่"ไอ้ยอดรับคำ แล้วเราสามคนก็แยกกันตรงนั้น

ผมเดินกับมันมาเงียบๆ ชมทุ่งนาและทิวไผ่สองข้างทาง แม้มันจะไม่มีอะไรให้แปลกใจนัก แต่มันก็ยังคงงดงามเสมอในสายตาผม ดูกี่ทีก็ไม่เบื่อจริง

เราเดินกันมาได้สักพัก ก็มาเจอกับกระท่อมเล็กมุงด้วยฟาง ที่ชาวนาใช้สำหรับนั่งพักหลบฝนหลบแดดพักผ่อนกัน

"กึก!!"ไอ้ยอดหยุดเดินขึ้นมาเฉยๆ
"มีไร?"ผมถามมัน

"กูเหนื่อย พักแป๊บนึงนะ"มันว่า แล้วก็เดินมาที่กระท่อมหลังนั้น ไอ้สาดด มึงเหนื่อยหรอ แล้วไม่ให้เค้ามาส่งวะ  
ไอ้เลว!!!
"เออ ไอเชี่ย ห่าเอ๊ย"ผมสบถออกมาเล็กน้อย ไม่ได้ด่ารุนแรงเหมือนที่คิดในใจ

มันเดินมานั่งที่กระท่อม เอาแขนทั้งสองข้างเท้าไปข้างหลัง แล้วเอนกายลงอย่างเหน็ดเหนื่อย แต่ก็ดูมันสบายใจดี  
ผมเดินไปนั่งที่ข้างๆมัน แล้วมันก็ส่งยิ้มให้ผมอย่างเป็นมิตรและจริงใจ

"ทัยรู้มั้ย ตั้งแต่ที่เราสองคนเป็นเพื่อนกันมา กุไม่เคยเสียใจเลยที่คบกับมึง"มันว่า
"โห เลี่ยนมาก อยู่ดีๆก็พุดงี้ มีไรป่าวเนี่ย"ผมถาม เพราะมันเลี่ยนจริงๆ
"เออ มี!!"มันตอบสั้นๆ
"หา? มีไรวะ"ผมถาม มองหน้ามันงงๆ
"ทัยรู้หรือเปล่า ว่าสำหรับกู เวลาที่มึงมีความสุข กุก็มีความสุขไปกับมึง เวลาที่มึงมีปัญหา กุก็เครียดไปกับมึง
ทุกครั้ง มึงเหมือนเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตกูไปแล้วตอนนี้"มันบอกผม พยักหน้ารับมันช้า ไม่ได้ตอบอะไร
"กูยอมรับเลยว่า กูติดมึงมาก กูขาดมึงไม่ได้ เพราะกุเห็นมึงเป็นเพื่อน..."มันเว้นวรรคเล็กน้อย"ที่กูรัก
มากที่สุด ดังนั้น กุเลยอยากอยู่กับมึงตลอดเวลาที่กูทำได้ มึงจำได้มั้ย ที่มึงโดดซ้อมไปฝึกร้องเพลงกับพี่โอน่ะ กุ
เป็นห่วงมึงแค่ไหนมึงรู้บ้างหรือปล่าว ..."
"เฮ้ ยอด กูว่าเรื่องนี้เราเคลียร์กันแล้วนะ"ผมฉุนเล็กน้อย แต่ก็พุดไปแค่นั้น แล้วนิ่งฟังมันพุดต่อ
"ใช่เราเคลียร์กันแล้ว แต่สำหรับกู ลึกๆแล้วกุก็ยังไม่จบซะทีเดียว กุเป็นห่วงมึง เพราะก่อนหน้านี้ มึงเล่าให้กูฟัง
เกี่ยวกับวีรกรรมที่มึงทำร่วมกับพี่โอมากมาย และแต่ละอย่าง มึงก็ไม่พอใจเค้ามาก กุก็เลยตกใจ ที่อยู่ดีๆมึงตาม
ไปกับเค้า แต่...โอเค กุเพื่อนมึง และกุก็รักมึง ดังนั้นกุจึงยอมมึงทุกอย่าง ถึงกูจะยังไม่พอใจ"มันว่า น้ำตา
คลอเล็กน้อย ผมงงๆในท่าทางของมันมาก ไม่เข้าใจว่ามันกำลังจะบอกอะไรผม
"กุถือว่า กูเปิดใจให้มึงฟังมามากพอสมควรแล้ว มึงคิดอยากจะเปิดใจให้กุฟังบ้างมั้ย"มันถามผม
ผมนั่งนิ่ง คิดหาคำพูดหรือความรู้สึกที่อยู่ในใจที่มันต้องการฟัง แต่....

ผมก็บอกกับตัวเองได้แค่.....มันเป็นเพื่อนที่ดีคนนนึง ที่ผมรักเยี่ยงเพื่อนตาย
"มึงก็เป็นเพื่อนที่ดีที่สุด ของกุคนนึง"ผมบอกมันไปแค่นั้น
"มึงคิดแค่นั้น?"มันถามผม ดวงตาคมเข้มของมันมองมาที่นัยน์ตาของผม

ผมนิ่ง และพยักหน้ารับ
"แสดงว่า มึงไม่เคยคิดที่จะค้นหาความเป็นกูอย่างแท้จริงเลยสักครั้ง กูเองก็เป็นแค่เพื่อนมึงคนนึงใช่มั้ย"มัน
เสียงดังขึ้นเล็กน้อย
ผมตกใจกับท่าทางของมันตอนนี้มาก แต่ก็แข็งใจตอบมันไป เพราะผมรู้สึกว่ามันอ่อนไหวพอสมควร
"เอ่อ มึงเองก็เป็นคนสำคัญสำหรับกูคนนึง มึงเป็นเพื่อนที่สนิทกับกูมากกว่าใคร กว่าไอ้นัยที่นั่งหน้าห้อง หรือ
กับไอ้โกไอ้เจ๋ง เพราะมึงกับกุไปไหนก็ไปด้วยกัน กลับบ้านก็กลับด้วยกัน มึงถามอะไรกูที่เมิงอยากรู้ทุกอย่างที่
เกี่ยวกับกู กุก็ไม่เคยปิดบังมึงสักครั้งนะ มึงยังคิดว่ามึงเป็นแค่เพื่อนธรรมดาๆคนนึงของกูงั้นหรอ"
ไอ้ยอดยังคงจ้องตาผม น้ำตาของมันที่คลออยู่เริ่มไหลรินลงมาอาบสองแก้มของมันช้าๆ แล้วมันก็หันหลังให้ผม  
แล้วล้วงเอาสิ่งๆหนึ่งออกจากกระเป๋าสะพายของมัน

"อ่ะ มึงเอานี่ไป"มันหยิบเอาสิ่งๆหนึ่งใส่มือผม ซึ่งสิ่งของดังกล่าว เป็นหีบไม้ขนาดเล็กๆ ที่ฝามีกลอนล็อคอยู่  
เป็นกลอนแบบหมุนรหัสเลข 0000-9999 4หลัก
"นี่มันอะไรกันวะ ยอด?"ผมถามมัน และมองที่หีบใบนั้นอย่างงงๆ
"นี่คือทุกสิ่งทุกอย่างของกู มึงลองค้นหาคำตอบดูหน่อย กูอยากให้มึงได้ค้นหาความเป็นกูบ้าง กุไม่อยากที่จะ
เป็นฝ่ายตามมึงอยู่คนเดียว"มันบอก พลางเอาหลังมือปาดน้ำตาออก
"กูไม่เข้าใจ ยอดมึงจะบอกอะไรกู"ผมถามมันอีกรอบ
"ทุกสิ่งทุกอย่างของกุ อยู่ข้างในนี้หมดแล้ว มึงลองค้นหาความเป็นตัวกูสักครั้งก็แล้วกัน คิดซะว่าทำเพื่อ เพื่อน  
คนนี้ซักครั้ง นะทัย"มันว่า
"แล้วกุจะเปิดได้ยังไง มึงไม่บอกรหัสกู"ผมถามมัน ยังงงกับสิ่งที่เกิดขึ้น
มันยิ้มให้ผม แล้วบอก "ยื่นมือมาสิทัย" ผมทำตามอย่างว่าง่าย
มันล้วงกระเป็าสะพายของมัน แล้วหยิบปากกาออกมา แล้วเขียนข้อความบางอย่างลงบนมือผม


'March BUter in English'


โอ้แม่เจ้า?! ภาษาอังกฤษด้วย มันคืออะไรวะ ผมคิดในใจ
"หมายความว่ายังไงยอด"ผมถามมัน
"รหัสที่จะปลดล็อกหีบใบนี้ คำใบ้ที่กูจะให้มีเพียงประโยคเดียว คือ จงใช้ในสิ่งที่มึงรัก ถอดรหัสมันออกมา"
มันบอก แล้วยิ้มทั้งน้ำตาที่ยังคงเอ่ออยู่ข้างสองแก้ม แต่ก็ยังอมยิ้มอย่างมีเลศนัยแบบเด็กๆที่ชอบเล่นทายคำถาม
อะไรเอ่ย แล้วรอให้เพื่อนบอกยอมแพ้
"เห้ย ยากไปมั้ง ยอดภาษาอังกฤษกุก็ไม่แข็งแรง กุยอมแพ้อะ เฉลยมาเหอะ"ผมบอกมัน
"มีครั้งนี้ครั้งเดียวเท่านั้นที่กูขอขัดใจมึง ช่วยพยายามเพื่อกูสักครั้งนะ"มันบอก และฉีกยิ้มกว้างขึ้น "และต่อ
จากนี้ กุหวังว่า อย่างน้อย กุกับมึงจะยังคงเป็นเพื่อนกันต่อไป ..... นะ"
ผมงุนงงกับเหตุการณ์ตรงหน้ามาก นี่ไอ้ยอดจะบอกอะไรผมกันแน่ ทำไมมันต้องลึกลับซับซ้อนขนาดนี้ แต่ก็รับคำมันไป
"ได้เพื่อน สำหรับมึง ไม่มีอะไรที่เปลี่ยนความรู้สึกของมึงกับกุได้อยู่แล้ว"
มันยิ้มให้ผมอย่างเศร้าๆ แล้วลุกขึ้นสะพายกระเป๋า
"ป่ะ ทัย กลับกันได้ละ กูหายเหนื่อยละ"
ผมพยักหน้ารับคำมัน แล้วเราก็เดินทางกลับบ้านกัน ผมกับมันกอดคอเดินด้วยกันอย่างอบอุ่น

***************************************
เมื่อมาถึงบ้าน หลังจากที่กินข้าว อาบน้ำ และทำกิจวัตร ต่างๆเสร็จ ผมก็เข้าอินเตอร์เน็ต แล้วลองค้นหาความหมายของคำใบ้ที่ไอ้ยอดให้มา

@$%@$%

ไม่ได้ความเลย ผมไม่เห็นวิธีที่จะถอดรหัสเอาข้อความที่มันให้มา ออกมาเป็นตัวเลข4ตัวเลย

ผมหาข้อมูลในเนตได้สักพัก เมื่อแน่ใจว่าวันนี้ท่าจะคว้าน้ำเหลวแล้ว จึงตัดสินใจเข้านอนดีกว่า พรุ่งนี้ค่อยไปเค้นเอาคำใบ้เพิ่มจากมัน

ราตรีสวัสดิ์เว้ย ไอ้เพื่อนเลว ทำกุปวดหัว!!

*************************************************
ต่อโพสหน้าครับ

ขอบคุณสำหรับการติดตามและขอโทษที่หายไปนาน เพราะความอ่อนแอของผมเอง


-/\-
JkrR(นายหนุงหนิง)

[Vesi]

เดารหัสลับไม่ออก สงสัย ง่วงจัด ไว้มาเดาทีหลัง หุๆๆ

อย่าคิดมากนะครับ ชีวิตแค่โดนทำร้าย ไม่ได้โดนทำลาย สู้ๆ นะครับ

[ifwedo]

รอตอนหน้าเลยย

[namtaan]

เป็นกำลังใจให้นะคะหนุงหนิง
อะไรที่เผชิญอยู่ สู้ๆๆๆ ผ่านไปให้ได้นะคะ 

บวก 1 แต้มสำหรับตอนนี้
ลุ้นไปกับทัยด้วยว่า รหัสที่ว่าคืออะไร
สิ่งที่ซุกซ่อนไว้คือความในใจจากยอดชายถึงอุทัยใช่เปล่านะ
ไม่ใช่ว่ากว่าทัยจะเปิดได้ บางสิ่งบางอย่างจะเปลี่ยนไปซะก่อนหรือเปล่า

[[N]€ẃÿ{k}uñĢ]

 
ยอดเอ๋ยยอด หนูจะไวไปไหมเนี่ย
ระวังเหอะจะเข้าหน้ากันไม่ติด กลัวจนลนขนาดต้องรีบบอกตัดหน้าเลยนะ
สงสารยอดอยู่เหมือนกัน เพราะทัยมันดูจะไม่รู้อะไรเลย
น่าสงสารจัง พี่โอแกก็ดูไม่รู้ว่าจะทีเล่น หรือทีจริงเดาใจยาก
แล้วจะรออ่านต่อไปทำอะไรก็คิดกันให้มากๆโตแล้ว 555+
นิว

[Cha Ris Ma]

มีอะไรให้ติดตามตลอดเลย
ยอดน่ารัก

พระอาทิตย์เริ่มคล้อยลงต่ำ แสงแดดยามสี่โมงเย็นสาดส่องไปยังท้องทุ่งนา ช่างเป็นภาพที่สวยงามยิ่งนักในสาย
ตาผม ผมกอดคอไอ้ยอดนั่งมองภาพบรรยากาศข้างหน้า โดยมีพี่ยอดเป่าขลุ่ยคลอเบาๆอย่างอารมณ์ดี

[Donpopper]

ยังมองไม่ออกเลยวิธีถอดรหัสเนี่ย

[DexTunG]

มารอตอนต่อไปครับ

    

[andy_kwan]

คำใบ้อะไรกันเนี่ย   มีตัวใหญ่สี่ตัว MBUE จะถอดออกมาเป็นอะไร
รอคนแต่งมาเฉลยดีกว่า  อิอิ

[ToeY_@_KP]

อ่านแล้วงง..

[three]

มาเป็นกำลังใจให้นะครับผมสู้ๆ

[4559]

รหัสคือ

[maxtorpis]

 

[JkrR]

ตอนที่25ครับ

โทดทีที่หายไปสักพัก เพราะกำลังมีความสุขกับสิ่งที่ตามหามาทั้งชีวิต
ขอบคุณสำหรับทุกคนที่ยังติดตามกันนะครับ มาๆๆ มาอ่านกัน

******************************************

เช้าวันรุ่งขึ้น ผมตื่นไปโรงเรียนเหมือนเช่นเคย พลางครุ่นคิดถึงรหัสลับพิลึกๆที่ไอ้ยอดได้ให้ผมไว้ เมื่อถึงแยกที่เราเจอกันทุกวัน ก็เห็นเจ้าของคำใบ้ยืนยิ้มแฉ่งรอผมอยู่แล้ว

"ว่าไง ทัย เปิดหีบได้ยัง"มันถาม
"ได้กะผีน่ะสิ ยากชิหาย ถอดไม่ได้เลยสักตัว"ผมสบถ
"555+ ก็ไม่แปลกหรอก กูคิดมาให้หาคำตอบยากอยู่แล้ว นี่มันทั้งหมดในใจกูเลยนะ จะให้เดาง่ายๆได้ไง"มันหัวเราะอย่างมีความสุข
"เออ ไอ้สัส ยากนักเด๋วกูโยนทิ้งแมร่งเลย ปวดหัว"

มันหยุดกึก แล้วหันมามองหน้าผม ตามันแดงๆเหมือนจะร้องไห้อีกแล้ว

ผมตกตะลึงในอาการของมันที่เป็นมาก ไม่คิดว่าที่ผมพุดออกไปเล่นๆมันจะอ่อนไหวได้ขนาดนี้ เมื่อผมได้สติจึงรีบปลอบมัน

"โอ๋ๆๆ ไอ้สัสยอด มึงนี่ขี้น้อยใจไปได้ รอหน่อยสิวะ เดี๋ยวกูก็ถอดได้เองแหละ มึงอุตส่าห์คิดมาให้กู นะนะ อย่างอนกูดิ"ผมปลอบมัน ไอ้ยอดเลยเอามือปาดน้ำตาที่คลอๆออก แล้วยิ้มให้ผมอีกครั้ง แล้วเราจึงเดินไปโรงเรียนด้วยกันอีกครั้ง

ช่วงหลังๆมานี้ ผมค่อนข้างจะเดาอารมณ์มันยากขึ้นเรื่อยๆ ผมรู้สึกว่า มันเริ่มมีอะไรแปลกๆที่ผมไม่เข้าใจมัน ความเป็นไอ้ยอดช่างฮา ผู้ไม่มีความเครียดอะไรในชีวิตเริ่มหายไปจากมันทุกที ผมไม่รู้สึกตัวเลยว่า มันเริ่มเป็นอย่างนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ แล้วยิ่งมาเรื่องหีบอะไรของมันอีก มันทำให้ผมรู้สึกว่ามันเป็นคนที่ลึกลับมากขึ้นอีก

ผมเข้ามาในห้องเรียน มีเพื่อนๆบางคนเข้ามาในห้องแล้ว ไอ้เจเด็กเรียนประจำห้องนั่งอ่านหนังสือเงียบๆของมันหน้าห้อง ไอ้นัยกับไอ้โนชที่นั่งข้างๆกันเคี้ยวขนมตุ้ยๆอย่างมีความสุข อีนนนี่ที่เพิ่งมาถึงทักทายผมอย่างอารมณ์ดี มันถามถึงเรื่องเพลงที่ให้ไปช่วยกันคิด ผมเลยตอบไปว่าพี่โอคิดได้แล้ว เดี๋ยวตอนเย็นค่อยไปประชุมกัน ซึ่งมันก็พยักหน้าแล้วไปเจ๊าะแจ๊ะกับพวกอีเจสสีกับอีหว่าหวาต่อ ส่วนไอ้ยอดเมื่อวางของเสร็จ ก็ไปนั่งเล่นกับอีเจสสีให้มันแทะโลมเล่นๆในช่วงก่อนเข้าแถว

ผมหยิบเศษกระดาษเล็กๆขึ้นมาใบหนึ่ง แล้วเขียนคำใบ้ที่ไอ้ยอดให้มาลงไป พลางครุ่นคิดถึงแนวทางในการถอดรหัส แต่ก็ยังคิดไม่ออกอยู่ดี ผมนั่งเหม่อลอยอยู่กับรหัสที่ว่านั้นสักพัก ก็มีคนเดินมาหาข้างหลังโดยที่ผมไม่รู้สึกตัว

"March BUter in English"ไอ้โกอ่านข้อความบนกระดาษนั้น ผมหันไปทางมัน แล้วเห็นมันทำท่างงๆ
"อะไรวะทัย"ไอ้โกถาม
ผมนิ่งคิดสักพัก แล้วไตร่ตรองดูว่าควรจะบอกดีมั้ย ว่าข้อความนี้คืออะไร แล้วผมก็ตัดสินใจบอกมัน เพราะไอ้โกก็เพื่อนผมคนหนึ่งเหมือนกัน
"รหัสลับน่ะ แบบที่เค้าเล่นกันในรายการโทรทัศน์ไง ถ้ามองออกแล้วมึงจะได้รหัสสี่ตัวออกมา"ผมบอกมัน แต่ไม่ได้บอกว่า รหัสนั้นเอาไว้ทำอะไร
"หรอวะ น่าสนุกดี ไหนเอามาดูซิ"มันว่า แล้วดึงคำใบ้ไปจากมือผม
"เอ ยากแฮะ นึกไม่ออกเลยวะ"ไอ้โกเกาหัวแกรก "งั้นกูไปให้คนอื่นช่วยดีกว่า แล้วมันก็วิ่งไปหน้าห้องแล้วเขียนบนกระดานตัวเบ้อเริ่มเลย
"อ้าวเห้ย มองทางนี้หน่อย มาช่วยกันถอดรหัสกัน ไอ้ทัยมันได้มาแล้วไม่มีปัญญาแก้ว่ะ"ไอ้โกตะโกน

ทุกคนมองไปที่กระดาน แล้วก็ช่วยกันถอดรหัสกัน โดยที่ไอ้โกก็อธิบายถึงคำตอบ ว่าจะเป็นเลข4ตัว หลายๆคนทำหน้างง เพราะคิดกันไม่ออก

"แล้วมันมีใครรู้เฉลยมั้ยเนี่ย"ไอ้โนชตะโกนถามไอ้โก ไอ้โกเลยหันมามองผม ส่วนผมก็หันไปหาไอ้ยอด - -* ซึ่งไอ้ยอดก็ส่ายหน้าแล้วทำหน้าดุใส่ผม
"เอ่อ ไม่มีว่ะ"ผมบอก
"งั้นกุไม่คิดละ เผื่อตอบไปก็ไม่รู้ว่าถูกหรือเปล่า"ไอ้โนชว่า เลยทำให้ทุกคนเลิกสนใจไปด้วย
"เอ แต่ถ้าตัวแรกนี่กุพอจะมองออกนะ คำว่า March อะ น่าจะถอดได้เลข3 เพราะเพลงมาร์ชน่ะ ใน1ห้องจะมี 3 tempo กูจำได้ตอนเรียนวิชาดนตรี"ไอ้เจบอก พลางทำหน้าครุ่นคิดต่อ "แต่กุไม่คิดต่อดีกว่า แม่งไม่มีเฉลยนี่หว่า"แล้วมันก็ก้อหน้าอ่านหนังสือของมันต่อ

เอ...จริงของไอ้เจมัน ผมคุ้นๆเรื่องจังหวะมาร์ชอะไรนี่เหมือนกันว่า1ห้องมันจะมีการเคาะสามครั้ง แบบที่เคยได้ยินในเพลงของวงโยฯ ที่ใช้เล่นเวลาเดินสวนสนาม มันจะดัง ตึ้ม ตึ้ม ตึ้ม หยุด ตึ้ม ตึ้ม ตึ้ม หยุด ไปเรื่อยๆจริงๆนั่นแหละ

เอาล่ะได้เบาะแสละ เข้าใกล้คำตอบของไอ้รหัสนี้ละ มึงนะมึงไอ้ยอด ทำกูปวดหัว

************************************************
ตอนพักกินข้าว พวกผมห้าคน ไอ้ยอด ไอ้โก ไอ้เจ๋ง ไอ้แมน ไปกินข้าวตามปกติ พวกเราซื้อข้าวมานั่งกินที่โต๊ะ โดยในวันนี้ผมนั่งติดกับไอ้ยอด ส่วนคนอื่นก็นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามของโต๊ะกินข้าว

ไอ้ยอดตักหมูในจานมันสองสามชิ้นให้ผมครับ"กินเยอะๆนะไอ้ทัย จะได้แข็งแรงเป็นผู้ชายกับเค้ามั่ง"มันว่า
"5555+ แหมน่ารักจังนะมึง ยังกะผัวตักกับข้าวให้เมียแดกเลย"ไอ้เจ๋งว่า
"เอ ... ว่าแต่นะทัย สังเกตมั้ยว่า เวลามากินข้าวทีไร ยอดเลือกนั่งกับทัยทุกทีเลยนะ"ไอ้แมนว่า แล้วมองหน้าไอ้ยอด
"แหม บร้า พูดงี้ข้าก็เขินแย่ดิวะ"ไอ้ยอดว่า แล้วทุบอกผมเบาๆ เล่นเอาพวกเราขำกันทั้งโต๊ะ

ยกเว้นผม...

****************************************************
ตกเย็นหลังเลิกเรียน พวกเราไปประชุมกันเรื่องเพลงที่จะใช้แข่ง ซึ่งทุกคนก็เห็นด้วยกับพี่โอ และเริ่มวางแผนโชว์กัน ซึ่งผลการคัดเลือกก็ตามคาดแหละครับ ไอ้ยอดพระเอก ผมนางเอก-*- เห้อกู ได้แต่งสาวอีกละ

สักพัก เราก็แยกย้ายกันกลับ โดยผมกลับไอ้ยอดเหมือนทุกวันระหว่างทาง ไอ้ยอดคว้าคอผมไปโอบ แล้วเราก็เดินไปตามทาง

"เห้ย ยอด กูถามหน่อย ตัวแรกนี่3ใช่มั้ยวะ"ผมถาม
"อื้ม...ใช่"มันว่า
"อืมๆ แล้วตัวอื่นละ กูคิดไม่ออกจริงๆนะ ไม่คิดจะใบ้เพิ่มให้กูหน่อยหรอ"ผมอ้อนมัน
มันครุ่นคิดเล็กน้อย แล้วก็หันมาส่งยิ้มให้ผม "เออก็ได้ พอมานั่งนึกดู ข้าก็ว่ามันออกจะยากไปนิด งั้นเอานี่ไป"

ไอ้ยอดหยิบกระดาษขึ้นมาเขียนอะไรขยุกขยิก แล้วส่งมาให้ผม

"March B Ut erinEnglish"

ผมมองคำใบ้แล้วก็...."เห้ยยยไอ้สัสนี่ คำเดิมเลย มันใบ้ตรงไหนวะ" ผมสบถ
"5555+ เอ็งมองไม่ออกหรอ แต่ถือว่าข้าช่วยเต็มที่แล้วล่ะนะ"มันยิ้มอย่างอารมณ์ดี แล้วกอดคอผมแน่นขึ้นอีก
"เออ สัส จำไว้นะมึง"ผมว่า แล้วกำกระดาษแผ่นนั้นไว้ในมือ
 
เราแยกย้ายกันที่ทางแยก ดังเช่นเคย
"พรุ่งนี้เจอกันนะ ทัย"
"เออ แล้วเจอกันไอ้เพื่อนร้ากกก"ผมลากเสียงยาว
"เปลี่ยนเป็นที่รักได้มั้ย" มันว่าพลางอมยิ้ม ทำตาเจ้าชู้ใส่
"ที่รักส้นตีนดิ ไปๆ กลับบ้าน"ผมหัวเราะ

*************************************************
ต่อโพสหน้าครับ
JkrR(นายหนุงหนิง)

[Vesi]

ผมคิดว่า march มาจาก เดือนมีนาคม ซะอีก คิดว่าเลข ๓ เหมือนกันเพราะเดือนมีนา เป็นเดือนที่ ๓ ของปี  คิดไปคนละทางเลย

[ifwedo]

ตามมาอ่านอย่างเร็วว

[DexTunG]

 

มาช่วยกันแก้รหัส ให้กับ ทัย กัน

   นึกไม่ออกจริง ๆเลย ว่าจะเปนยังงัย

    

[[N]€ẃÿ{k}uñĢ]

 
รหัสแบบนี้เล่นไม่ไหวอะเกินความสามารถต้องใช้ความรู้ทางดนตรีด้วยเกินกำลัง
แล้วจะรออ่านต่อตอนหน้านะครับพี่หนิง
นิว

[mecon]

มีคำใบ้ปริศนาให้ไขใจของยอดด้วอ่ะ
น่ารักและละเอียดอ่อนจริงๆเลยพ่อคู๊นนนนนนน

สู้ๆนะคะรักษาสุขภาพด้วย  +1 จัดให้คะ

[namtaan]

ยอดชายกลายเป็นหนุ่มอารมณ์อ่อนไหวไปซะแล้ว
เชียร์ยอดดีเปล่าน้า

แอบถอดรหัสเล่นๆ พอได้ตัวแรก เลยลองดู
ไม่น่าจะกระทบเนื้อเรื่องใช่ป่าว
เราลองถอด "March B Ut reinEnglish" ได้ "3712" อะจ้า
มั่วๆ เล่นๆ อิอิ

บวก 1 แต้ม เป็นกำลังใจให้กัน ขอบคุณนะจ๊ะ

[andy_kwan]

ยอดพยายามจะบอกรักแบบอ้อมๆ   แต่นู๋ทัยยังไม่รับรู้เสียเลย  อิอิ

[cavalli]

 




 



เล่น เอา คน อ่าน อย่างเรา


เพิ่มความอยากรู้อยากเห็น ได้ อีกก



 

[JkrR]

ตอนที่26ครับ

อยากรู้เฉลยใช่มั้ยละว่ารหัสคืออะไร ไม่บอก ผมจะแข่งแล้ว555+

****************************************
ก่อนวันแข่ง พวกเราซ้อมกันหนักขึ้น อีเจสสีได้เกณฑ์พวกเพื่อนๆในห้องมาช่วยกันทำฉากด้วย

ด้วยความที่พวกเราพากันยุ่งๆกับงานแข่งรอบนี้ ทำให้ผมลืมเรื่องคำใบที่ว่าไปชั่วคราว เพราะต้องช่วยทุกๆคน
เตรียมงาน ส่วนไอ้ยอดเองเมื่อเห็นว่าผมทำงานอย่างเหน็ดเหนื่อยก็ไม่ได้คาดคั้นให้รีบถอดรหัสอะไรนั่น อย่าง
ช่วงแรกๆ แต่มันก็ชอบทำหน้าเศร้าๆอยู่คนเดียว ผมแอบสังเกตเห็นมันเป็นแบบนี้บ่อยๆ

.
.
.
.
.
.

และแล้วก็ถึงวันแข่ง

เมื่อพวกเราลงจากรถบัส บรรยากาศกลับมาตึงเครียดเล็กน้อย ครูรตีที่ดูยิ้มแย้มก็ดุเครียดๆเหมือนกัน แต่ก็ยังคง
ยิ้มแย้มให้กับพวกเราเสมอ พวกเราพากันไปกราบขอพรองค์พระพิฆเนศวรเหมือนเช่นทุกที แล้วจึงเริ่มไปแต่ง
ตัวกันในสตูดิโอรายการ

เครื่องแต่งตัวของแดนเซอร์คราวนี้เป็นชุดไทยแบบที่ที่นางรำเค้าใส่กันครับ ผมเองก็เช่นกัน แต่จะเพิ่มเครื่องทอง
เข้าไปเยอะหน่อย ทีนี่ชุดแบบนางรำเนี่ย เวลายกแขนมันจะเห็นรักแร้ใช่มั้ยครับ ดังนั้นมันคงไม่สวยแน่ถ้าตัว
เต้นเวลายกแขนรำทีแล้วขนรักแร้พะเยิบพะยาบ อีนนนี่เลยออกประกาศิต ให้คนที่เล่นเป็นตัวนางทุกตัว
ต้องโกนขนจั๊กกะแร้  แน่นอน รวมผมด้วย ม่ายยยย แต่ก็โดนครับ
ไม่รอดT^T พวกไอ้ยอดไอ้โกพากันชอบใจใหญ่ แถมยังยกพวกไปดุผมตอนทำพิธีโกนขนรักแร้ด้วย เวร -  -

ส่วนไอ้ยอดก็แต่งชุดไทยแบบที่ตัวพระเค้าใส่กันในหนังจักรๆวงศ์ๆครับ เป็นเสื้อโชว์อกสีแดง กางเกงขาสามส่วน
สีดำ ทรงเครื่องเล็กน้อย ดูหล่อเข้มตามสไตล์มันนั่นแหละ ส่วนพี่โอมาในชุดเสื้อและกางเกงสแล็คสีครีม มีผ้า
ไหมพื้นบ้านพาดไหล่แบบที่ครูชินกร ไกรลาศชอบใส่เวลาร้องเพลงทำขวัญ

พวกเราซ้อมคิวกันสักพัก ก็มานั่งรอคิวถ่ายทำกันครับ

3 2 1 แอคชั่น

"สวัสดีค่ะ กลับมาสู้รายการชิงช้าสวรรค์อีกครั้งนะคะ ในช่วง ชิงช้าสวรรค์คอนเทสต
ค่า...............และในวันนี้ก็เป็นการแข่งนัดล้างตาของสองโรงเรียน นั่นก็คือ โรงเรียน
ศึกษานารี อดีตรองแชมป์ออฟเดอะแชมป์ จากกรุงเทพฯ และ โรงเรียนSSSSพิทยาคม จากจ.___
โรงเรียนนี้เค้ามาปีแรกด้วยนะคะ แต่ฝีมือสุดยอดมากถึงขนาดกินกันไม่ลงทีเดียว" พิธีกรเปิดรายการ
.
.
"เอาล่ะคะ งั้นขอเชิญทั้งสองโรงเรียนทำการส่งโน้ตเพลงค่ะ โรงเรียนแรก โรงเรียนSSSSพิทยาคม จาก
จ.__ ค่ะ และอีกโรงเรียนคือโรงเรียนศึกษานารี จากกรุงเทพค่ะ"
.
.
"และเพลงที่โรงเรียนSSSSพิทยาคมส่งเขาประกวด คือ ....พระรถเมรีครับ"
"..."กรรมการทั้งสามท่านแสดงความคิดเห็น

"เอาล่ะค่ะ งั้นเรามาชมพร้อมกันเลยค่ะ กับโรงเรียนSSSSพิทยาคม ในเพลงพระรถเมรีค่าา"

ได้เวลาแสดงละครับผม

คณะดนตรีไทยเริ่มเล่นเพลงโหมโรงก่อนแล้วการแสดงก็เริ่มขึ้น โดยไอ้ยอดขึ้นขี่คอไอ้แมนที่แต่งชุดดำทั้งตัวอยู่ 
โดยไอ้ยอดจะแขวนแผ่นไม้ที่แกะสลักและวาดลวดลายเป็นม้าสีสวาท ม้าวิเศษพูดได้ตามท้องเรื่อง แล้วชูไม้เท้า
วิเศษ และกุมบังเหียน ไอ้แมนพาไอ้ยอดที่ขี่คอมันอยู่ทะยานออกมา พร้อมกันนั้น ตัวเต้นทั้งแปดก็วิ่งออกมาถือ
ผ้ายาวๆสีฟ้าออกมาสื่อถึงแม่น้ำ ที่ในท้องเรื่องนั้นสื่อถึงแม่น้ำเวทมนต์ที่นางยักษ์สนธมารร่ายมนต์เอาไว้ให้
มนุษย์ข้ามไปไม่ได้

ตัวเต้นทั้งแปดค่อยๆนั่งลงแล้วก้มหน้าลงบนผ้าสีฟ้าผืนนั้น ไอ้แมนพาไอ้ยอดหยุดอยุ่กับที่หลังจากที่ข้ามแม่น้ำ
ได้แล้ว มันหันหลังให้ผม แล้วผมก็วิ่งออกมาจากหลังฉาก ทรุดลงคนละฝั่งของแม่น้ำ
 
พี่โอเดินออกมาจากหลังฉากด้านหน้าที่เราเซทไว้เป็นรูปถ้ำ และปากทางเป็นซุ้มประตุแบบวัด

นางเมรีชะแง้หาด้วยอาสัญ

ไยเทวัญทิ้งเราให้เศร้าหมอง

ลืมเรือนรักเรือนใจใคร่ใฝ่ปอง

ภัสดาทิ้งน้องได้ลงคอ



ด้วยชาตินี้มีกรรมชอกช้ำนัก

เพราะที่รักทิ้งให้เปลี่ยวมิเหลียวหัน

ขอกลั้นใจให้ตายวายชีวัน

ให้ชาติหน้าจอมขวัญติดตามคืน

http://www.imeem.com/people/LjMsTwn/music/JKVfjLcf/02-mp3/

อินโทรเริ่มขึ้นด้วยระนาด แล้วรับด้วยเครื่องเป่าครบทีม จากนั้นก็ส่งให้นักร้องร้องด้วยเสียงกีตาร์lead

สุริยา เลื่อนลาลับ
สุดจะคณานับ เนิ่นนานปี
ณ ริมฝั่ง มหา นที
พระรถเมรี ต่างเศร้าใจ
สำเนียงน้อง ร่ำร้องว่า
โอ้โอกรรมมา แต่ปางไหน
เห็นอยู่หลัดๆละก็มาพลัดพรากไป

ไอ้โกที่อยู่ข้างหลังฉากค่อยๆม้วนผ้าที่ปุลาดอยู่เก็บ แล้วตัวเต้นก็ลุกขึ้นออกสเต็ปตามที่ได้ซ้อมเอาไว้ เป็นการ
เต้นแบบไทยประยุกต์

โอ้แม่พวงมาลัย กลุ้มอุรา
เคยถนอม หอมระรื่น
จากไปเป็นอื่น เสียแล้วน้อง
เมรีหมดหวังละก็ต้องนั่งโศกา
ฟูมฟายน้ำตา หลั่งไหลนอง
โฉมยุพิน สิ้นนารีทุบอกชกตี
ปากร่ำร้อง
ว่าภัสดา ไม่หันหน้ามามอง.
รักหลุดลอย ละล่องลอยไป

ผมออกท่าทางแบบที่ครูรตีได้สอน ซึ่งเรียกว่าภาษาท่าครับ เป็นท่าทางที่ใช้กันในการแสดงจำพวกโขนหรือ
ละครรำที่ใช้ท่าทางในการสื่ออารมณ์

พระรถปากพล่อยละใช่น้อยใจนัก
เมรีเป็นยักษ์ พี่จะอยู่ ที่ไหน
พี่เป็นมนุษย์หรือจะมาฉุดดวงใจ
น้องจงกลับไป เสียเถิดนาง
แม่ขวัญตา แทบอาสัญ
มีใจรักมั่น ไม่จืดจาง
เศร้าโศกโศกา ไม่วายวาง
หมดหนทาง จะติดตาม

ไอ้ยอดหันมาทางผมและใช้ภาษาท่าในการสื่ออารมณ์กลับมา ผมทรุดลงก้มหน้าร้องไห้ตามบท

ด้วยทะเล กั้นขวางหน้า
พี่หมดปัญญา แม่นงราม
กู่ตะโกน จนก้องน้ำ
บาปเวร หรือกรรม เล่าจอมใจ
แม้นพี่ไม่กลับ มารับขวัญ
ละขอถวายชีวัน ไม่หวั่นไหว
นางก็พลัน จะกลั้นใจตาย
น่าเห็นใจ แม่นงเยาว์

ผมลุกขึ้น แล้วแสดงท่าร้องไห้ ตัวเต้นทั้งจัดแถวเป็นเส้นตรงสื่อถึงทะเลเวทมนต์ที่กั้นขวางพระรถกับเมรี แล้วก็ก็
เอนตัวไปข้างหลังทีละคน สื่อถึงการเคลื่อนไหวของน้ำทะเล

รักเขาข้างเดียวเหมือน
ข้าวเหนียวนึ่งน้ำท่วมไม่ถึง
ก็อายเขา ไม่ส่องกระจก
แล้วชะโงกมองเงา
ว่าตัวของเรา ต้องเจียมตน
จะรักให้แท้ต้องแน่วแน่นอนนัก
พี่จะบอกให้น้องรัก จริงๆสักหน
ถ้ารักกับพี่ซิไม่ว่ามีหรือจน
เจ้าจะสุขล้นเพราะพี่เป็นคน
ใจเดียว
เจ้าจะสุขล้นเพราะพี่เป็นคน
ใจเดียว
เออ..เออ..เออ..
เออ..เออ..เออ...

เพลงจบลง ดนตรีเปลี่ยนจังหวะเป็นจังหวะที่ปลุกเร้าขึ้น ตัวเต้นทั้งแปดล้อมผมเอาไว้ ผมล้มลงโดยมีอีเจสสีและ
อีนนนี่รับเอาไว้ แล้วพวกมันก็ยกพวกผมลอยขึ้นสูงในท่านอน แล้วไปวางไว้บนแท่นที่สร้างไว้ จัดท่าให้ผม
นอน(ตาย)อย่างสงบ ไอ้ยอดขึ้นขี่คอไอ้แมนอีกครั้ง แล้วออกมาจากหลังฉาก ไอ้แมนพาไอ้ยอดที่ขี่คออยู่มาหา
ผม ไอ้ยอดลงมาแล้วก็จับแก้มผมด้วยความอาลัย

เผาะ แปะ...?!

น้ำตาครับ!!

น้ำตาไอ้ยอดไหลออกมาอาบสองแก้มช้าๆ หยดลงมาบนหน้าผม

แล้วตัวเต้นก็หมุนตัวไปจัดแถวเป็นสองข้างโชว์ฉากจบสุดท้ายของพระรถเมรี ส่วนพี่โอหลบไปข้างๆแล้วตัว
เต้นทั้งหมดก็ทรุดลงก้มหน้ากับพื้น

จบการแสดงแล้วครับ

ผมลุกขึ้นมาจากเตียง ส่วนไอ้ยอดเอามือปาดน้ำตาของมันเบาๆ ไอ้ห่านี่เล่นดีไปหรือเปล่าเนี่ย - -

"สวัสดีค่า ขอเสียงปรบมือต้อนรับโรงเรียนSSSSพิทยาคมหน่อยค่ะ"
"อ่ะไหนแนะนำตัวให้ท่านผู้ชมรู้จักกันอีกทีสิคะ"
"...."พี่โอแนะนำตัว
"เป็นอย่างไรบ้างคะ กับการได้มาแข่งในนัดล้างตาวันนี้"
"ก็ดีใจครับ ที่ได้กลับมาบนเวทีแห่งนี้อีกครั้ง...."พี่โอกล่าว
"...."พิธีกรกล่าวอะไรอีกเล็กน้อย แล้วก็ปิดเบรก

พวกเราไปพักผ่อนกันในห้องแต่งตัว สีหน้าของแต่ละคนยังคงเคร่งเครียด เพราะต่างรอลุ้นและรอชมการแสดงของศึกษานารี ตัวแม่เรื่องโชว์ และอดีตรองแชมป์ออฟเดอะแชมป์

ผมเดินไปหาไอ้ยอด ที่กำลังคงตาแดงๆอยู่
"มึงเล่นดีไปป่าววะเนี่ย ดูสิอินซะ"ผมกอดคอมัน
"แล้วกุเก่งมั้ยล่ะ 555+"มันหัวเราะทั้งตาแดงๆนั่นละครับ
"เออเก่ง ไอ้ห่า เห้อ .. ว่าแล้วก็ลุ้นว่ะ ไม่รู้ว่าศึกษานารีรอบนี้จะมาแบบไหนนะ"ผมบอก
"เห้ยคิดมากน่า เราทำเต็มที่แล้ว แพ้ชนะวันนี้ข้าไม่สนใจแล้วล่ะ"มันว่า
"เออ ให้จริงเหอะ แพ้แล้วอย่ามาร้องนะ"
เรากอดคอแล้วหัวเราะกันอย่างมีความสุขปนเสียว(เสียวแพ้นะครับ อย่าคิดลึก)

***************************************************
ต่อโพสหน้าครับ
-/\-
JkrR(นายหนุงหนิง)



 

[maxtorpis]

 

[august_may]

ไม่รู้ว่ายอดอินกับบท หรืออินกับชีวิตจริงกันแน่

แต่เรื่องรหัสลับนี่แกะยากจริงๆคะ คิดไม่ออกอ่ะ รอเฉลยละกัน

[Cha Ris Ma]

น้องยอดน่ารักจริงๆ อินซะ

ลุ้นศึกษานารีจัง จะร้องเพลงอะไรนะ
 

[[N]€ẃÿ{k}uñĢ]

 
ลุ้นสุดๆ ปกติไม่ตกรอบเพราะแสดงทีหลังแล้วนี่มาแสดงก่อนอีกแถมยังเป็นรอบแก้ตัว
เสียวไส้อย่างแรง แล้วจะรออ่านต่อลุ้นดีเรื่องรหัสลับ นั่นก็ไม่ใช่จะคิดได้ง่ายๆเลยยากสุดๆ
หาคนมาช่วยๆกันคิดหลายๆคน ได้ว่า 3xx1 ที่เหลือพยายามอยู่เพราะยังอึ้งๆกับคีย์ของ
รหัสตัวแรก 1 ห้องมี 3 tempo สุดๆละ
นิว