ตอนที่23ครับ ลุ้นๆๆๆๆ
***********************************************
"โรงเรียน...........
.............
..........
...สะ....
...สะ.
..s.
.s.
.
.
.
"เสมอครับ...!?"
"อ่าว-*-"ผมอุทานเบาๆ
"ทำไมเป็นอย่างนั้นล่ะคะ"พี่สิเรียมถาม
"คืออย่างนี้ครับ"ครูแดนอธิบาย"แต่ละโรงเรียนมีข้อดีและข้อด้อยไปคนละอย่าง แล้วทีนี้พอเอาคะแนนมารวมกัน ผลมันก็เลยออกมาเป็นอย่างนี้ล่ะครับ ครั้นที่จะต้องเลือกก็รู้สึกเสียดายอีกโรงเรียน พวกเราเลยความเห็นให้เสมอกัน แล้วมาแข่งกันใหม่อีกครั้งครับ"
"อ๋ออย่างนี้นี่เองนะคะ งั้นเรามาพูดคุยถึงความรู้สึกของน้องๆทั้งสองโรงเรียนกันนะคะ รู้สึกอย่างไรบ้างคะ กับ
ผลคะแนนที่ออกมา"
"ตอนแรกก็ตื่นเต้นค่ะ เพราะว่าSSSSเค้าก็ทำออกมาได้น่าทึ่งมาก แต่เราก็ยังเชื่อมั่นว่าของเราเองก็ไม่ทำออกมาเต็มที่ ในเมื่อผลออกมาแบบนี้ก็จะสู้ต่อไปครั้งหน้าค่ะ"น้องเชอร์รี่ว่า
"แล้วน้องโอว่ายังไงบ้างครับ"
"ตอนแรกก็ลุ้นครับ แต่ตอนนี้ดีใจมากครับที่ทำได้ขนาดนี้ แล้วกลับมาอีกครั้งเราจะคิดโชว์ที่ดีขึ้นกว่านี้มาแข่งใหม่ครับ"
"เอาล่ะค่ะ งั้นพบกันใหม่ในวันเสาร์หน้า เวลา16.30น. นะคะ งั้นวันนี้พวกเราทุกคนขอลาไปก่อน สวัสดีค่ะ"
เวงกำ ลุ้นกันเยี่ยวเหนียว ดันเสมอต้องมาแข่งใหม่อีก
แต่ก็ดีวะ ดีกว่าแพ้ ผมคิดในใจ มองไปทาไอ้ยอดมันก็ดูงงๆเหมือนกัน แต่พอเราสบตากัน เราก็ยิ้มให้กันอย่าง
อารมณ์ดี
พวกเรากลับโรงเรียนกันด้วยความรู้สึกเป็นสุขอีกครั้ง แม้ครั้งนี้เรายังไม่ชนะ แต่ก็ยังมีโอกาสแก้ตัวอีกครั้ง
อีนนนี่หลับเป็นตายกันเลยทีเดียว เพราะงานนี้มันทุ่มเทมากๆ เมื่อผลออกมายังไม่ชนะ สงสัยคงจะหมด
แรง555+
พี่โอเองก็เช่นกัน นอนหลับแบบหมดสภาพ เพราะทั้งร้องทั้งเต้น แถมเจอผลการแข่งค้างคาแบบนี้ ....
เหนื่อยแทนครับ แต่ยังไงก็สู้โว้ย
ผมแอบหวังเล็กๆว่าครั้งหน้าคงไม่เลือกผมไปร้องอีก เพราะรอบนี้กดดันเหลือเกิน ถ้าผิดพลาดขึ้นมา
ผมคงรับไม่ได้แน่
ไม่ไหวแล้วกู หลับดีกว่า ไม่มีคนคุยด้วยเลย ไอ้ยอดก็หลับไปกับเค้าด้วย
เอแต่หน้ามันตอนหลับนี่ก็น่ารักดีแฮะ
เอีะ..แล้วจะไปชมมันทำไมวะ ช่างหัวมัน นอนดีกว่าครับ
zzzz
***********************************************
เช้าวันรุ่งขึ้น
พวกเราไปประชุมกันเรื่องเพลงที่จะใช้ประกวดในรอบหน้าตามที่ครูรตีนัด ครั้งนี้พวกเรามีเวลาไม่มากนัก ทาง
ทีมงานให้เวลาเพียงแค่2อาทิตย์เท่านั้นในการซ้อม ซึ่งถือเป็นงานที่หนักหนาทีเดียว
"นี่แก แกคิดโชว์แปลกๆ มาอีกสิ คราวนี้เอาเป็นเต้นระบำหน้าท้องก็ได้อะ"นังเจสว่า
"อุจาด หัวแกนี่มันได้แต่เรื่องแบบนี้ใข่มั้ย ว่าแต่เอาจริงๆนะ ชั้นคิดไม่ออกวะ ตั้งแต่งานที่แล้วนี่หัวมันตื้อไป
หมดเลย ก็คิดโชว์อลังการซะขนาดนั้น แต่ผลดันออกมาเสมอเนี่ย เห้อ..เหนื่อยใจ"อีเจสว่า
"แล้วคนอื่นละจ้ะ มีความคิดอะไรดีๆมั้ย"ครูถาม
ผมเองและคนอื่นๆต่างพากันส่ายหน้าครับ แม้แต่พี่โอที่มักจะเสนอเพลงเพราะให้เราฟังกันเสมอก็ดูเหนื่อยๆ
เหมือนกัน เพราะหลังจากที่เราได้ทำโชว์คราวที่แล้ว มันก็ตื้อไปหมดเลย เพราะในสายตาของผมและหลายๆคน
แล้ว โชว์ในครั้งที่แล้วถือว่าสมบูรณ์มากจนไม่สามารถที่จะคิดโชว์ที่ดีดว่าหรือทัดเทียมได้จริงๆ
"งั้นวันนี้เราแยกย้ายก่อนก็แล้วกัน กลับไปหาเพลงหรือโชว์ดีๆมาเสนอกันนะจ้ะ แล้วเจอกันวันจันทร์"
ครูปล่อยพวกเราเร็วกว่าปกติ ผมเดินเซ็งๆมากับไอ้ยอด หัวสมองว่างเปล่า เพราะกำลังคิดวุ่นวายอยู่กับเพลงในรอบหน้า
"บรืนนน"เสียงรถมอเตอร์ไซค์ที่คุ้นหูมาหยุดที่ข้างๆผม เมื่อหันไปก็พบกับเจ้าของรถคันนั้น
"ไปเที่ยวบ้านพี่มั้ย ทัย แก้เซ็ง"พี่โอว่า
"เอ่อ..อย่าไปเลยทัย ไหนๆก็ได้พักทั้งที แถมงานของครูรตีอีกอะ"ไอ้ยอดท้วง
"ไปเหอะทัย คือซะว่าไปเปลี่ยนบรรยากาศ ช่วยๆกันคิดหลายๆหัวดีกว่า"
"เอ่อ งั้นไปก็ได้ครับ ยอด ไปปะ บ้านพี่โอเค้าน่าไปนั่งเล่นนะเว้ย"ผมหันมาชวนไอ้ยอด
"เอ่อ ไปก็ไป งั้นผมขอไปเอากีต้าร์ที่บ้านแปปนะครับ ดีกว่าไปนั่งเฉยๆไม่มีไรทำ"
"ได้ๆ มาๆขึ้นรถ"พี่โอกวักมือเรียก
ผมขึ้นไปซ้อนก่อนเป็นคนแรก ไอ้ยอดมองหน้าผมเล็กน้อย แล้วก้าวขึ้นตาม แล้วพี่โอก็ขับรถไปยังบ้านของไอ้ยอดก่อน
สักพัก ไอ้ยอดก็ลงมาพร้อมด้วยกีตาร์คู่ใจ พร้อมด้วยกระเป๋าสะพาย ที่ผมเดาว่าน่าจะเป็นหนังสือเพลง แล้วพวกเราก็ไปกันต่ออย่างทุลักทุเลเล็กน้อย เพราะต้องโหลดสัมภาระที่เยอะขึ้น
พี่โอขับพาพวกเราลัดเลาะมาตามถนนตัดทุ่งนาเช่นเคย บรรยากาศสองข้างทางยังคงสวยงามเสมอในสายตา
ของผม ยิ่งในเวลานี้ ผมได้มาอยู่กับคนที่ผมรักทั้งสองคน คือพี่โอพี่ชายผู้แสนดีเสมอ กับไอ้ยอดเพื่อนรักและ
เพื่อนตาย ยิ่งทำให้บรรยากาศรอบข้างดุสวยงามขึ้นอีก
พี่โอจอดรถที่คันนาที่เดิม แล้วพาเดินลัดเลาะไปยังกระต๊อบหลังเก่าที่ครั้งหนึ่ง เคยเป็นสำนักวิชาสอนร้องเพลง
ของอาจารย์โอกาส และศิษย์อุทัย ไอ้ยอดดู แปลกใจเล็กน้อย เพราะมันเพิ่งเคยมาที่นี่ครั้งแรก มันแอบกระซิบ
ถามผมว่า "ทำไมบ้านพี่โอกันดารจังวะ แมร่งต้องจอดรถซะไกลลิบเชียว"ผมหัวเราะในความคิดของมัน แล้ว
จึงอธิบายว่าที่นี่เป็นเพียง ที่นาของบ้านพี่โอเท่านั้น มันจึงพยักหน้าหงึกๆ แล้วเดินตามผมต่อ
เมื่อมาถึงกระต๊อบ ไอ้ยอดวางสัมภาระทั้งหมดลง แล้วเอนตัวสูดเอากลิ่นของรวงข้าวที่กำลังตั้งท้อง ดูท่ามันเองก็
คงจะชอบที่นี่เหมือนผมแฮะ
"ทัยกับยอดอยู่ที่นี่ก่อนนะ เดี๋ยวพี่เอาข้าวมากินกันที่นี่ ได้บรรยากาศและอรรถรสในการกินดี หุหุ"พี่โอว่า
แล้วผมกับไอ้ยอดอยู่กันตามลำพังสองคน เรานั่งมองบรรยากาศของทุ่งนาที่เขียวขจีสุดลูกหูลุกตา ลมชายทุ่งที่
พัดมาเอื่อยๆ ทำให้บรรยากาศเย็นสบาย ผมซึมซับบรรยากาศเหล่านั้นเอาไว้ด้วยความรู้สึกมีความสุข สักพัก ก็
ได้ยินเสียงไอ้ยอดเกากีตาร์พร้อมกับ ร้องคลอเบาๆ
"สาวบ้านนา...จะกลับมาแล้ว คอยน้องแก้ว...อยู่หน้ากระต๊อบ ฝากสายลมโชยพัด...ช่วยหอบ คำนึง..ไปถึงนวลนาง"
ผมหันหน้าไปมองมันด้วยความแปลกใจนิดๆ เพราะปกติไอ้ยอดมันจะเล่นเพลงวัยรุ่นเสียมากกว่า แต่วันนี้ได้ยินไอ้ยอดมันร้องเพลงนี้ เลยตกใจเล็กน้อย
"มึงเล่นเพลงนี้เป็นด้วยหรอ ทุกทีเห็นเล่นแต่สตริง"ผมถามมัน
"อ่าว ก็กุอยู่วงดนตรีลูกทุ่งกูเลยลอง หัดเล้นเพลงพวกนี้ดุน่ะ กุว่ามันก้เพราะดีเหมือนกัน"มันว่า "และอีกอย่าง
กุหัดเอาไว้อะ เผื่อมือกีตาร์ขาด"
แล้วมันก็เล่นของมันต่อไป ผมเริ่มมีอารมณ์ร่วมไปกับมัน เลยร้องคลอตามมันไปด้วย
"ขลุ่ยไม้ไผ่...ผิวครวญหวีดหวิว ใบไม้ปลิว..ร่วงซบหลังคา คิดถึงเธอที่ไกลบ้านนา ฝากฟ้า..อ้อนดิน
..ช่วยเป็นพยาน"
สักพักพี่โอก็กลับมาพร้อมด้วย กระติ๊บข้าวเหนียวใบใหญ่ ปลาสลิด3-4ตัว และลาบถุงเบ้อเริ่ม
"ทัย ไปหยิบจานกะช้อนที่ตะกร้าหน้ารถมาทีปะ"พี่โอว่า
เมื่อจานชามช้อนส้อมพร้อม กับข้าวพร้อม คนกินก็พร้อม พวกเราจึงล้อมวงจัดการกับอาหารตรงหน้าครับ
"ออกมากินข้างนอกอย่างนี้ได้อรรถรสดีนะ กินไปชมบรรยากาศไป"พี่โอว่า
"อ่าใช่พี่ ผมกินข้าวอร่อยขึ้นอีกเยอะเลย แล้วมึงอะ ยอด"ผมถามมัน
"อื้อ ก็ดี"มันตอบสั้นๆ
พอกินกันจนอิ่ม ผมกับไอ้ยอดก็เอาจานชามไปล้างที่ลำรางหลังกระต๊อบ จากนั้นพวกเราก็มานั่งผึ่งพุงกัน
พี่โอมองพวกผมแล้วยิ้มอย่างอารมณ์ดี แล้วแกก็หยิบเอาขลุ่ยออกมาเป่า เป็นเพลงไผ่สีกอ อีกรอบ- -
"โห พี่ใจตรงกันกับไอ้ยอดเลย ตะกี๊มันก็เพิ่งเล่นเพลงนี้แหละพี่"ผมบอก
"จริงหรอ "พี่โอถาม แล้วหันไปทางไอ้ยอด พลางยักคิ้วให้มัน"งั้นอีกสักรอบเป็นไง ไอ้น้องมือกีตาร์"
ไอ้ยอดลุกขึ้นมาหยิบกีตาร์แทนคำตอบ แล้วพี่โอก็เป่าขลุ่ยโซโล ในช่วงอินโทร แล้วไอ้ยอดก็เกาตามคอร์ดไปเรื่อย ผมเลยร้องคลอไปเบาๆ
นับเป็นครั้งแรกของเราสามคนที่ได้บรรเลงเพลงร่วมกัน
เมื่อจบเพลง ไอ้ยอดวางกีตาร์ลงแล้วหันไปมองทุ่งนาด้านหน้าอีกครั้ง ส่วนพี่โอก็เป่าขลุ่ยของแกไปตามเรื่อง
"ยอด เล่นกีตาร์ดีกว่ามา เอาหนังสือเพลงมาไม่ใช่หรอ"ผมชวนมัน
"อื้อ ก็ได้"แล้วมันก็เอื้อมมือไปหยิบหนังสือเพลงออกมาจากเป้หลายเล่ม แต่...
"เพลงลูกทุ่งอมตะ"ผมอ่านชื่อหน้าปกของหนังสือเพลงเล่มหนึ่งที่มันเอามาด้วย "มึงไปหามาจากไหนเยอะแยะวะ เมื่อก่อนไม่เห็นจะชอบเพลงแนวนี้เลย"ผมว่า
"อ้าวก็บอกแล้วไงว่ากุหัดไว้ เผื่อมือกีตาร์ขาด อีกอย่างกุอยู่ชมรมเพลงลุกทุ่งนะเว้ย ต้องให้พูดซ้ำซักกี่รอบวะ"มันเชี๊ยะกบาลผมซะหนึ่งทีเป็นค่าตอบแทนสำหรับคำตอบ
"อืมๆ งั้นก็ดีเหมือนกัน จะได้ไม่ต้องเปิดเนต หาเพลงไปเสนอครูรตีพรุ่งนี้" ผมว่า "มาๆพี่โอ มาช่วยกันเลือก" ซึ่งพี่โอก็ยิ้มๆ ไม่ว่าอะไร แล้วก็เป่าขลุ่ยของแกต่อ
"...."
"โคนนน บ้านเดียวกานนน แค่มองตากานน ก็เข้าจาย อยู่ เอ้อๆ"ผมร้องเพลงอย่างสนุกสนานครับ ไอ้ยอดเองก็เช่นกัน ส่วนพี่โอก็พลอยหัวเราะไปกับพวกผมสองคนด้วย
"ไหนขอพี่มั่งซิ"แล้วพี่โอก็เปิดหนังสือเพลง แล้วเลือกมาเพลงนึง
"อ่ะ ยอดจัดเพลงนี้ให้พี่ที"
มันพยักหน้า แล้วก็เริ่มเล่น "โอ้เดี๊ ..เพื่อนเอ๋ย คือดั่งเคย.. กันนั่น สังสรรค์ ..กันจั่งวา ในเวลา.. ว่างๆ มาแกล้ม ..ฮ่วมกัน"555+ ฮาดีครับ ไม่ค่อยเห็นพี่แกหลุดๆ แบบนี้
พวกเราเพลิดเพลินไปกับการร้องเพลงนั้นเพลงนี้ ผมเปิดหาเพลงไปเรื่อยๆ เพื่อไม่ให้ขาดตอน หะๆๆ แล้วผมก็เปิดไปเจอเพลงของ ไวพจน์ เพชรสุพรรณครับ ด้วยความนึกสนุก จึงจิ้มเอาเพลงๆนึงส่งให้ไอ้ยอดครับ
"ยอด จัดเพลงนี้ทีดิ๊ เล่นเป็นปะ"ผมถาม นิ้วชี้ไปที่ชื่อเพลง
"อ่า ได้ๆๆ ลองดู"
"โอ้ นิ่มน้องงงง แม่ทองพัน ชั่ง พี่นาคขอสั่ง อือ - -ฮะ - ฮือ ก่อนบวชใจ...ร้องยากเว้ย"ผมสบถ แล้วไอ้ยอดก็หยุดเล่น
"ไหนๆ เพลงนาคสั่งสีกา หรอ มาพี่ร้องได้" พี่โอว่า "อ่ะ ยอด มิวสิค!!!~"
"โอ้นิ่มน้องงง แม่ทองพันชั่ง พี่นาคขอสั่ง อือฮะฮือ..ก่อนบวชใจ วันนี้ ..แล้วหนอ พี่ขอลาน้อง.. ละ
หวังใจหมายปอง.. ห่มผ้าไตร ปฏิบัติ แบบองค์..... เออ เออ ฮะอือ เออ ฮะอือ เออ ฮะอือ ฮะอือ ฮ่ะอื้อ”
“กิ้งก่ากิ้งกือกิ้งก่ากิ้งกือ”ผมร้องแซว
โอ้ ร้องได้ด้วยแฮะ เล่นเสียงแบบทศพลได้ด้วย
"โหพี่ เจ๋งอะ สมแล้วที่ยกให้เป็นอาจารย์ 555+"
"เอ็งลืมละหรอ ว่าข้าอะ ลุกชายหมอทำขวัญนาคนะเว้ย"เออ ใช่ ผมนึกสนุก เลยพลิกหาเพลงแนวนี้มาให้พี่แกร้องอีก
"อะพี่เพลงนี้อะ ได้ปะ"ผมจิ้มไปที่หน้าๆหนึ่งในหนังสือเพลงเล่มเดียวกัน
พี่โอมองไปที่ตำแหน่งที่ผมชี้อยู่ แล้วอ่านชื่อเพลง"เอ๋ พระรถเมรี หรอ ได้ๆ แต่ขอดูเนื้อหน่อยนะ "
"ยอดเล่นได้ใช่มั้ย"ผมถามมัน ซึ่งมันก็พยักหน้าแทนคำตอบ
http://www.imeem.com/people/LjMsTwn/music/JKVfjLcf/02-mp3/"สุริยา เลื่อนลาลับ
สุดจะคณานับ เนิ่นนานปี
ณ ริมฝั่ง มหา นที
พระรถเมรี ต่างเศร้าใจ
สำเนียงน้อง ร่ำร้องว่า
โอ้โอกรรมมา แต่ปางไหน
เห็นอยู่หลัดๆละก็มาพลัดพรากไป
โอ้แม่พวงมาลัย กลุ้มอุรา
เคยถนอม หอมระรื่น
จากไปเป็นอื่น เสียแล้วหนา
เมรีหมดหวังละก็ต้องนั่งโศกา
ฟูมฟายน้ำตา หลั่งไหลนอง
โฉมยุพิน สิ้นนารีทุบอกชกตี
ปากร่ำร้อง
ว่าภัสดา ไม่หันหน้ามามอง.
รักหลุดลอย ละล่องลอยไป
พระรถปากพล่อยละใช่น้อยใจนัก
เมรีเป็นยักษ์ พี่จะอยู่ ที่ไหน
พี่เป็นมนุษย์หรือจะมาฉุดดวงใจ
น้องจงกลับไป เสียเถิดนาง
แม่ขวัญตา แทบอาสัญ
มีใจรักมั่น ไม่จืดจาง
เศร้าโศกโศกา ไม่วายวาง
หมดหนทาง จะติดตาม
ด้วยทะเล กั้นขวางหน้า
พี่หมดปัญญา แม่นงราม
กู่ตะโกน จนก้องน้ำ
บาปเวร หรือกรรม เล่าจอมใจ
แม้นพี่ไม่กลับ มารับขวัญ
ละขอถวายชีวัน ไม่หวั่นไหว
นางก็พลัน จะกลั้นใจตาย
น่าเห็นใจ แม่นงเยาว์
รักเขาข้างเดียวเหมือน
ข้าวเหนียวนึ่งน้ำท่วมไม่ถึง
ก็อายเขา ไม่ส่องกระจก
แล้วชะโงกมองเงา
ว่าตัวของเรา ต้องเจียมตน
จะรักให้แท้ต้องแน่วแน่นอนนัก
พี่จะบอกให้น้องรัก จริงๆสักหน
ถ้ารักกับพี่ซิไม่ว่ามีหรือจน
เจ้าจะสุขล้นเพราะพี่เป็นคน
ใจเดียว
เจ้าจะสุขล้นเพราะพี่เป็นคน
ใจเดียว
เออ..เออ..เออ..
เออ..เออ..เออ..."
"โห พี่ร้องเพลงแหล่เก่งจังว่ะ "ผมชม
ไอ้ยอดกับพี่โอทำหน้าครุ่นคิดเล็กน้อยหลังเล่นจบ
"พี่โอ ผมว่า เพลงนี้โอเคนะ"ไอ้ยอดบอก
"อืม พี่ก็ว่าอย่างนั้น น่าจะทำโชว์ออกมาได้สวยด้วยนะ"พี่โอหันมาคุยกับไอ้ยอด
"เดี๋ยวๆพี่ ผมตามไม่ทัน นี่มันอะไรกันเนี่ย"ผมงงกับไอ้สองคนนี้
"พี่ตัดสินใจละ พี่เลือกเพลงนี้ละ ไปเสนอครุรตีพรุ่งนี้"พี่โอว่า
"หีะ!!! ง่ายๆ อย่างนี้เลยหรอ"ผมอุทาน
********************************************
ต่อโพสหน้าครับ
โทดทีที่ทำให้รอนาน
JkrR -/\-
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
