หัวข้อ: [-16 PLUS-]ตอนพิเศษ รัก ~ คิดถึง ~ หึง ~ งอน อัพล่าสุด18-เมษา-55ครับ

[masanobu]

พี่อโนชาคับ
งานเข้ากันหลายคู่เรย
แต่โคดชอบอ่ะ

คู่คิมแบงค์ อ่านแร้วโดนโคดๆ
เข้าจัยความรู้สึกคิมอ่ะ แม ร่ง โคดอยากคุยหั้ยรู้เรื่อง
ขอบคุงงับเพ่ เขียนได้สุดยอด

[nopkar]

อารมร์ค้างสองคู่เรยอ่ะ

[tagloveX-Mark]

โห มีปัญหาทั้ง 2 คู่เลยแฮะ แย่จัง สถานการณ์ไม่่ค่อยดีอ่ะ เหอ ๆ คู่บอสกับพีทแย่หนักอ่ะ
คู่คิมกะแบงค์ ยังมะเท่าไร แต่ก็น่าเป็นห่วงคิมอ่ะ ยิ่งใจร้อน ขี้กังวล คิดมากอีก เหอ ๆ
อยากอ่านตอนต่อไปไว ๆ อ่ะคับ อยากอ่านสุด ๆ มาต่ออีกไว ๆ นะค้าบ ตั้งหน้าัตั้งตารออ่าน ^^

[anocha]

คิมเปิดประตูรั้วเหล็กหนาหนักออกแล้วเดินเข้าไปในบริเวณบ้าน          เด็กหนุ่มหยุดยืนที่ลานหน้าบ้านด้วยความรู้สึกหดหู่    ไฟในบ้านมืดสนิทบอกให้รู้ว่าพ่อคงออกจากบ้านตั้งแต่หัวค่ำ    เสียงนักมวยในค่ายกำลังทำกิจวัตรประจำวันดังแว่วมาจากห้องแถวเล็กๆหลังโรงซ้อม   ภายในบริเวณบ้านไม่เคยร้างผู้คน  ..แต่สำหรับคิม มันไม่ต่างอะไรกับการอยู่ลำพังคนเดียว


ก่อนหน้านี้คิมไม่เคยเดือดร้อนใจกับการอยู่ตัวคนเดียวในบ้านหลังใหญ่...แต่ในค่ำนี้..ความเงียบเหงาที่เคยทำให้หัวใจชืดชากลับกลายเป็นเจ็บปวดหน่วงหนัก...คิมเอามือกดที่เปลือกตาแรงๆกลืนก้อนแข็งๆที่แล่นมาจุกที่ลำคอ..


ไม่อยากกลับเข้าไปในบ้านที่ไม่มีใครคอยอยู่    แต่...ไม่รู้จะไปไหนได้..


เด็กหนุ่มคว้าโทรศัพท์มาถือไว้ในมือ....ราคาแพงลิบกับฟังค์ชั่นสารพัดของมันไม่มีความหมายอะไรด้วยซ้ำ เมื่อไม่มีใครให้คอยโทรหา...
 คิมอยากจะเขวี้ยงมันทิ้งให้รู้แล้วรู้รอด..แต่ทำได้เพียงยัดมันกลับลงในเป้อย่างเดิม เด็กหนุ่มเอานิ้วโป้งกดที่เปลือกตาแรงๆเพื่อไล่น้ำอุ่นๆที่ปริ่มอยู่ที่ขอบตา...แค่รอจนถึงพรุ่งนี้เช้า รอเพียงเท่านั้นก็ยังดูเหมือนจะทนไม่ได้    

เกลียด...ที่ตัวเองอ่อนแอลงเรื่อยๆอย่างนี้... อ่อนแอจนดูเหมือนจะไม่อาจข้ามคืนนี้ไปได้โดยลำพัง..
 
เด็กหนุ่มใช้หลังมือขยี้ตาแรงๆ    รู้สึกพ่ายแพ้ที่ปล่อยให้หยดน้ำเล็กๆเลอะหลังมือ




เสียงมอเตอร์ไซค์หลายคันที่แล่นมาจอดหน้าบ้านปลุกคิมให้หลุดจากห้วงคำนึง     หลังจากเสียงท่อไอเสียแตกๆแสบแก้วหูลดระดับลง   ก็มีเสียงตะโกนจากเด็กหนุ่มวัยคะนองหลายคนร้องเรียกให้คิมออกมาหน้าบ้าน ....


"เฮ้ย..ไอ้คิม อยู่รึเปล่าวะ..คืนนี้แดกกินเหล้ากันโว้ย.."

คิมเปิดประตูรั้วยื่นหน้าออกไปแค่คอ  กวาดตามองพลพรรคที่กำลังทำท่ากระเหี้ยนกระหือรืออยู่บนหลังอานมอเตอร์ไซค์    เด็กหนุ่มร่างผอมเกร็นที่ท่าทางเป็นหัวโจกมองมาที่คิม    ออกปากชวนด้วยน้ำเสียงคึกคะนอง...


"ไง..ไอ้คิม เดี๋ยวนี้มรึงหายหัวไปเลยนะเว้ย ..

คิมนิ่ง...ไม่อยู่ในอารมณ์จะเสวนากับใคร   นับตั้งแต่เริ่มคบกับแบ็งค์ เด็กหนุ่มก็เริ่มตีตัวออกห่างจากแก็งค์มอเตอร์ไซค์ ซึ่งเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวที่มีอยู่เมื่อย้ายมาเรียนที่กรุงเทพ  

ชีวิตบ้าบิ่นในท้องถนนตอนกลางคืน เทียบกันไม่ได้เลยกับความสุขที่ได้ใช้เวลาอยู่กับแบ็งค์ 

 
"ไปเถอะน่า..พี่ตั๋งยิ่งบ่นๆอยู่ว่ามรึงหายหัวไปนาน หรือมรึงซุกเมียไว้ที่บ้านวะไอ้คิม"  

เด็กหนุ่มหลายคนในแก็งค์ส่งเสียงรบเร้าให้คิมออกไปร่วมวงด้วย  คิมถอนหายใจ  บางที...เบียร์เย็นๆสักกระป๋องอาจจะช่วยดับความรุ่มร้อนในค่ำคืนนี้..


"เดี๋ยว..กรูขอโทรหาเพื่อนกรูแป๊บนึง.." คิมคว้าโทรศัพท์มาถือไว้ในมืออีกครั้งด้วยความหวัง  ถ้าได้คุยกับแบ็งค์..ก็คงไม่ต้องออกไปหาอะไรทำแก้กลุ้ม..
 
"หมายเรียกที่คุณเรียก ไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้.."

คิมถอนใจเฮือกใหญ่  ก่อนจะเดินตรงไปที่โรงรถข้างบ้าน..ไม่ถึงห้านาที เด็กหนุ่มก็ควบมอเตอร์ไซค์คันเก่งออกมาจอดหน้าบ้าน   เพื่อนๆในแก็งค์ส่งเสียงโห่ร้องอย่างยินดี ราวกับฝูงนักล่าที่ได้จ่าฝูงผู้ห้าวหาญกลับคืนมาอีกครั้ง..

คิมสตาร์ทรถ ตามองไปข้างหน้า แต่ความคิดในหัวกลับลอยไปไกล       เด็กหนุ่มบิดคันเร่งจนสุดแล้วปล่อยครัช    
พารถมอเตอร์ไซค์ทะยานไปข้างหน้าอย่างแรงไปตามท้องถนนว่างเปล่า..

มอเตอร์ไซค์ฝูงใหญ่พุ่งตามมาพร้อมกับเสียงแปร๋นๆที่แผดออกมาจากท่อไอเสียรบกวนโสตประสาท...คิมบิดคันเร่งจนสุด   ทิ้งห่างจากกลุ่มไปอีกเหมือนกับไม่ต้องการให้ใครตามทัน..     สายตาหลายคู่มองตามหลังอย่างชื่นชมในความใจกล้าบ้าบิ่นของคิมหันต์    ทุกคนบิดคันเร่งเพิ่มระดับความเร็วรถอย่างน่ากลัวเพียงไล่ตามให้ทันก่อนที่คิมจะทิ้งห่างออกไปทุกที..   ไม่มีใครรู้เลยด้วยซ้ำว่าคนที่นำอยู่หน้าสุดไม่มีแม้กระทั่งจุดหมายที่จะไป..
 

[Resonance]

ปาดดดดดดดดด   มั้ย  อิอิ 


คิม นิน๊าาา -*-   ทำให้ลุ้นอยู่เรื่อย

[anocha]

ห้องเล็กๆในตึกแถวเก่าๆที่ถูกดัดแปลงให้เป็นร้านซ่อมมอเตอร์ไซค์ทั้งแคบและอับทึบ   เสียงเพลงดังสนั่นที่แผดออกมาจากลำโพงเก่าๆแตกๆนั้นสร้างความรำคาญให้กับผู้อาศัยห้องข้างเคียงเป็นอันมาก          คนในตึกนั้นเกลียดชังที่เจ้าของร้านมอเตอร์ไซค์มักจะปล่อยเด็กหนุ่มวัยคะนองเข้ามาตั้งวงดื่มเหล้าส่งเสียงอึกทึกกันได้ตามใจชอบ แต่ไม่มีใครกล้าตักเตือนห้ามปรามด้วยเพราะไม่อยากเผชิญกับความยุ่งยากที่อาจจะตามมาภายหลัง    ท้ายที่สุด ร้านมอเตอร์ไซค์ร้านนั้นจึงกลายเป็นแหล่งมั่วสุมของเด็กหนุ่มเหลือขอไปโดยปริยาย..
 
 
พื้นซีเมนต์ภายในร้านนั้นสกปรกและเหนียวหนับไปด้วยคราบน้ำมัน  แต่เด็กหนุ่มทั้งแก็งค์กลับนั่งขัดสมาธิล้อมวงกันที่พื้นอย่างไม่รังเกียจ...บนผนังห้องขมุกขมัวแขวนปฏิทินโป๊ที่แถมมากับน้ำมันเครื่องหลายใบ... ล้อมอเตอร์ไซค์ชุบโครเมี่ยมหลากสีห้อยระเกะระกะลงมาจากเพดานราวกับมันเป็นโมบายหน้าตาน่าเกลียด กลิ่นเหม็นฉุนของละอองน้ำมันลอยตลบอบอวลไปทั่วห้อง..... เบียร์หลายขวดถูกส่งต่อๆกันอย่างคึกครื้น
 
 
คิมหันต์นั่งอยู่บนมอเตอร์ไซค์เก่าๆที่ถูกถอดล้อออกทั้งสองข้างเพื่อรอการปรับแต่ง    ในมือถือขวดเบียร์ที่เจ้าตัวครอบครองไว้เป็นเอกสิทธ์แต่เพียงผู้เดียว...

"ไอ้คิม..มรึงรู้รึเปล่าว่าตั้งแต่มรึงหายหัวไปเนี่ย แก็งค์พวกไอ้โจ้แม่งซ่ากันใหญ่เลยนะเว้ย.."  เด็กหนุ่มที่วางท่าเป็นหัวโจกออกปากฟ้องคิม ใบหน้าผอมเสี้ยมมีร่องรอยฟกช้ำหลายแห่งเห็นได้ชัดเจนแม้ในความมืดสลัว..
 
"ยังไงวะ.." คิมถามอย่างไม่ใส่ใจนัก.. หมุนขวดเบียร์เย็นเฉียบในมือเล่นอย่างใจลอย..


"ก็แม่งชอบขับรถข้ามถิ่นมาแถวนี้  วันก่อนกรูกับไอ้ชัยก็เลยสั่งสอนแม่งซ้า.." ท่าทางคุยโอ่ของเด็กหนุ่มหน้าผอมเสี้ยมนั้นทำให้เด็กหนุ่มอีกคนขัดคออย่างหมั่นไส้..


" เหอ ๆ..ไอ้เอ็ม มรึงดูสารรูปตัวเองสิ  มรึงสั่งสอนไอ้โจ้ หรือไอ้โจ้สั่งสอนมรึงกันแน่..ไอ้ชัยเองก็ยังลุกไม่ขึ้นเลยไม่ใช่เหรอ.."
 
เอ็มหันไปถลึงตาใส่คนที่พูดจาขัดคออย่างไม่พอใจ..  ..แต่ดูเหมือนอาการกระทบกระทั่งกันนั้นจะไม่อยู่ในสายตาคิม.. เจ้าตัวนั่งเหม่อออกไปนอกร้านด้วยสีหน้าเฉยเมย  ตั้งใจฟังเพลงโปรดที่สั่งให้เพื่อนในกลุ่มเปิดวนซ้ำแล้วซ้ำเล่า..

เกิดมาก็เป็นคนหนึ่ง  เมื่อก่อนก็เคยเป็นหนึ่ง  ซึ่งไม่เคยสนใจ  ใครอยากจะว่าไร ไม่รู้ ไม่แคร์

อย่างเธอก็เป็นคนหนึ่ง ซึ่งมีหัวใจแน่วแน่ ตั้งแต่เราคบกัน ก็เปลี่ยนผันแปร มันคล้ายมีความอ่อนแอในใจ..

อ่อนแอเพราะรักเธอมากกว่า กว่าใครจะเข้าใจ หวาดกลัวสักครั้งที่เธอขัดใจ จะมาหนีไป..

คิมกระดกขวดเบียร์อีกรอบ ปล่อยให้น้ำขื่นๆไหลลงคอ..
 
อ่อนแอเพราะรักเธอมากว่า กว่าใครจะเข้าใจ หวาดกลัวสักครั้งที่เธอขัดใจ จะมาหนีไป..
 

 
ไอ้คิม มรึงเป็นอะไรของมรึงวะ นั่งใจลอยอยู่ได้.. เด็กหนุ่มร่างอ้วนที่นั่งอยู่ใกล้ที่สุดออกปากทัก พลางส่งบุหรี่ในมือให้อย่างเอาใจ..


"กรูไม่สูบนานแล้ว.." คิมตอบด้วยน้ำเสียงเนือยๆ..ยังจำภาพที่แบ็งค์แย่งบุหรี่จากมือไปสูบเองได้ดี..


"มรึงเปลี่ยนไปมากเลยนะเว้ย..มรึงรู้ตัวป่ะไอ้คิม.." หลายเสียงออกความเห็นไปในทางเดียวกัน คิมยักไหล่..ความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นจะไปมีประโยชน์อะไรในเมื่อไม่มีใครมองเห็น..


"เบียร์ใกล้จะหมดแล้วว่ะ.." ใครคนหนึ่งโพล่งขึ้นมาลอยๆ  ก่อนจะหันหน้ามองกันไปมาเลิ่กลั่ก คิมหยิบแบ็งค์ร้อยหลายใบออกจากกระเป๋า ส่งให้คนที่อยู่ใกล้ตัวที่สุดโดยไม่สนใจจะนับแล้วหันกลับไปตั้งใจฟังเพลงอย่างเดิม..

ไม่มีใครอาสาจะออกไปซื้อเบียร์ ได้แต่มองหน้ากันไปมาเป็นเชิงเกี่ยงกัน..
 
"มรึงแหละไป ไอ้เอ็ม..มรึงแดกเยอะสุด.." ใครคนหนึ่งเกี่ยงให้เอ็มเป็นคนออกไปซื้อเบียร์มาเพิ่ม เจ้าตัวยอมไปแต่โดยดี  หันมาพยักหน้าเรียกคนในกลุ่มให้ออกไปเป็นเพื่อน..
 
"ไอ้บอล..มรึงไปเป็นเพื่อนกรูหน่อยดิวะ.."  เด็กหนุ่มผอมแกร็นที่ถูกชวนทำท่าอิดออด...แต่สุดท้ายก็ยอมตามออกไปจนได้เมื่อถูกเพื่อนในวงคะยั้นคะยอ... เด็กหนุ่มสองคนพากันขับมอเตอร์ไซค์ออกไป  ในขณะที่บรรยากาศกลับมาคึกคักเหมือนเดิม

คิมกระโดดลงจากมอเตอร์ไซค์ เดินไปที่เครื่องเล่นซีดีแล้วเลือกหาเพลงที่ต้องการ..
 
"มรึงอกหักรึเปล่าเนี่ยไอ้คิม.." ใครคนหนึ่งในกลุ่มออกปากถามอย่างข้องใจ  แต่ทำเอาคนถูกถามเลิกคิ้วอย่างสงสัย..
 
"ถามทำไมวะ.."
 
"ก็ไม่รู้ดิ ดูมรึงเหม่อๆ แปลกๆ ใจคอไม่อยู่กับเนื้อกับตัว..ไม่สนใจฟังพวกกรูเลย.."
 
คิมไม่ตอบ กลับไปนั่งซดเบียร์อยู่บนมอเตอร์ไซค์อีกครั้ง เพลงโปรดดูจะกระแทกใจกว่าเคยเมื่อมีแอลกอฮอล์อยู่ในกระแสเลือดแบบนี้..
 
เพราะทุกอย่าง ที่เธอ เคยได้ทำ นั้นเปลี่ยนใจ ที่เคยบอบช้ำ


ความอ่อนโยน ทุกๆถ้อยคำ..คอยเติมและทำให้ความหวังของฉัน..กลับมา..

แม้โลกจะเปลี่ยนแปลง สักเท่าไหร่ แม้ว่าความสดใส จะจางหาย..


 ถึงฉันจะต้องเจอ แม้ความตาย และจากนี้ ต่อจากนี้ จากวันนี้...


คิมเริ่มจะรู้สึกตึงๆเมื่อเบียร์หมดไปหลายขวด..น่าแปลกที่อารมณ์ปวดปร่าในอกไม่ได้บรรเทาลงเหมือนที่คิดไว้เลยแม้แต่น้อย แต่มันกลับยิ่งทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ....เจ็บจนแทบกระอัก..

คิมอยากให้ตัวเองหลับไปเพราะฤทธิเบียร์เพื่อที่จะตื่นมาในตอนเช้า แล้วปรับความเข้าใจกับแบ็งค์โดยไม่ต้องทนทุกข์ทุรนทุรายอยู่แบบนี้..เด็กหนุ่มนึกโทษหัวใจอ่อนหัดของตัวเอง ..แค่อีกฝ่ายทำท่าเฉยชา..ก็เจ็บรอนๆจนแทบจะกินไม่ได้นอนไม่หลับ..


คิมกระดกขวดเบียร์เข้าไปอึกใหญ่  ..รู้สึกว่ายิ่งรักก็ยิ่งอ่อนแอ..แต่ถ้าไม่รัก..ก็นึกไม่ออกว่าจะอยู่คนเดียวได้อย่างไรได้ต่อจากนี้...
 
ครึ่งชั่วโมงผ่านไป หลายคนเริ่มเอะใจว่าทำไมคนซื้อเบียร์ถึงยังไม่กลับมาเสียที  แต่ยังไม่ทันที่ใครจะออกปากพูดอะไร
มอเตอร์ไซค์ของบอลก็แล่นกลับมาจอดที่ร้านก่อนที่คนขับจะกระโจนลงมาจากรถด้วยสีหน้าแตกตื่น เด็กหนุ่มทุกคนที่นั่งกินเบียร์ในร้านผุดลุกขึ้นมายืนโดยอัตโนมัติ  ก่อนที่จะมีใครพูดอะไรกัน..บอลก็ชิงพูดออกมาก่อนด้วยน้ำเสียงละล่ำละลัก..


"เฮ้ย!  ไปโว้ย..ไอ้เอ็มมันมีเรื่องกับไอ้โจ้ที่หน้าเซเว่น   แม่งพาพวกมากันเป็นสิบ  แต่กรูขับหนีออกมาได้ก่อน.."


ทุกคนเข้าใจสถานการณ์ได้ในทันที    และคิมก็เป็นคนแรกที่กระโจนขึ้นควบมอเตอร์ไซค์ของตัวเองแล้วขับนำหน้าออกไปอย่างแรงด้วยความฮึกเหิม เลือดในกายฉีดแรงเพราะฤทธิแอลกอฮอล์และสัญชาติญาณดิบที่พลุ่งพล่าน เด็กหนุ่มขับรถฝ่าทะยานไปในความมืด..ไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าระบายความความเจ็บปวดในใจ..   แม้ว่ามันจะต้องแลกด้วยบาดแผลทางกายก็ตาม
 
 
 

[┗◎┗◎]

เข้าใจคิมนะ ต้องการความรัก

[Junrai_Hyper™]

กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดด

ทำไมซื้อหวยไม่ถูกฟร่ะ

คนแต่งใจร้ายจริงๆ

[gboy]

เด็กเวร

แดรกเหล้า












มะชวน

[wan]

เอาแล้วไง เรื่องจะไปกันใหญ่แล้ว นายคิมหันต์

แล้วพรุ่งนี้จะมีหน้าไปพูดกับคนตัวเล็กยังไง

+1 ให้นะครับ มาลุ้นกันต่อในตอนหน้า  

[mecon]

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดคิมอ่ะเด๋วเกิดเรือ่งแน่ๆเลย
เฮ้ออออออออใจเย็นเน้อทำแบบนี้ถ้าแบ็งค์รู้เ้ข้า
ความสัมพันธ์ต้องเลวร้ายลงแน่ๆ
กลับมานะเจ้าคิม

+1 จัดให้คะ

[Cha Ris Ma]

อ่อนแอเพราะรักเธอมากกว่า กว่าใครจะเข้าใจ หวาดกลัวสักครั้งที่เธอขัดใจ จะมาหนีไป..
เพลง โดนใจมากๆ เข้ากับคิม แบ็งค์ สุดๆ


เป็นหวังคิมจัง หวังจะแก่ปัญหาแต่มันกับยิ่งบานปลายไปทุกทีๆ :เฮ้อ:


+1

[anocha]

ก่อนอื่นขออธิบายเรื่อง Time line ใหม่ก่อนนะครับ เพราะครั้งก่อนคนเขียนบอกไว้ไม่เคลียร์..

แม้ว่าในนิยายเรื่องนี้จะมี 4 เรื่องที่ดูเหมือนจะแยกกัน แต่ที่จริงอยู่บน time line เดียวกันนะครับ

คือถ้าอ่านแบบรวดเดียวก็จะเห็นว่าทุกเรื่องจะดำเนินต่อเนื่องร้อยเรียงกันไป เพียงแต่คนเขียนไม่ได้ระบุชัดเจนเท่านั้นเอง


 ยกตัวอย่างจาก 4-5 ตอนล่าสุดแล้วกันนะครับ เช่น


ตอนบ่าย     คิมถูกอาจารย์ประภาศรีไล่ออกจากห้องเรียน-
เลิกเรียน      พีทกับแทนไปซ้อมบาสด้วยกันแล้วนั่งคุยเรื่องจอม-
ตกเย็น        พีทกับบอสไปกินไอติมด้วยกันแล้วเกิดงอนกันขึ้นมา-
สองทุ่ม       คิมโทรหาแบ็งค์-ตกดึก คิมออกไปกินเหล้ากับเพื่อนๆ..

เหตุการณ์ทั้งหมด อยู่ในวันเดียวกัน ดำเนินเรื่องต่อกัน   จะไม่มีการกระโดดไปกระโดดมา แบบ คู่นึงผ่านไปแล้ว 3 วัน  แต่อีกคู่ ยังอยู่ที่เดิมแบบนี้อ่ะครับ..

อันที่จริงควรจะบอกตั้งแต่แรกเนอะ..คนอ่านจะได้ไม่สับสน..



อ่า..นอกเรื่องนิดนะครับ   คนเขียนก็คุ้นกับชื่อล็อคอินหลายๆคนนะครับ และก็ขอบคุณทุกๆคนที่เข้ามาอ่านและติดตามมาโดยตลอด(อยากจะบอกว่าซาบซึ้งใจมาก)   แต่ขออนุญาตทักบางคนเป็นการส่วนตัวนี้ดนึง..


คือคนเขียนเคยเขียนเรื่อง สมุดบันทึก..ข้างหน้าต่าง  เป็นเรื่องแรกและไม่จบ.. (และไม่ค่อยมีใครอ่าน   )

แต่ก็คุ้นๆว่ามีหลายๆคนที่อ่านเรื่องนั้น แล้วยังไม่เข็ดมาตามอ่านเรื่องนี้อีก 555  ก็เลยประทับใจเป็นพิเศษอ่ะครับ

ที่จำได้แน่ๆ ก็คือ คุณ จันไร ไฮเปอร์ กะคุณ mandash (พิมพ์ชื่อถูกป่ะเนี่ย.. -_-' )
กะน้องอีกคนที่ชื่อยาวๆ .. ขอโทดด้วยค้าบ... พี่แก่แล้ว..จำชื่อยาวๆไม่ได้..  และก็คุณ dhalia   คุณ wan
จริงๆก็มีอีกหลายคนเนาะ วันหลังจะตามเก็บให้ครบนะครับ..


ที่ประทับใจเพราะว่า เรื่องนั้น คนเขียนเขียนเรื่อยเปื่อยมาก..  ตัวละครยึกๆยักๆ  ไม่ยอมทำอะไรซะที ที่สำคัญ ไม่มี NC ด้วย  เป็นนิยายรักวัยรุ่น แต่เขียนเรื่องครอบครัวของตัวเอกไปกว่าครึ่งเรื่อง 555


แม้แต่เพื่อนคนเขียนเอง ยังโทรมาบอกว่าเกือบเอาทีนยันคอมพ์ไปหลายครั้งด้วยความรำคาญ 555 และมันก็เลิกอ่านไปในที่สุด  ..


จนบัดนี้ คนเขียนก็ยังไม่ได้นำเรื่องนั้นกลับมาเขียนใหม่(แต่ก็ยังมีคนอุตส่าห์ถามถึง ขอบคุณครับ)  ทั้งๆที่ตั้งใจกับมันมากๆ แต่ลงความเห็นว่า มันคงไม่ใช่แนวของบอร์ดนี้เท่าไหร่..  รออายุเยอะกว่านี้แล้วจะลองเขียนใหม่ดูอีกทีนะ

ตอนนี้ก็มีโครงการแน่ๆอีก 3 เรื่อง 555

แต่คงต้องรอให้เรื่องนี้จบก่อน   เพราะถ้าขืนมีหน้าไปเขียนเรื่องอื่นโดยทิ้งเรื่องนี้ให้คาไว้อีก คนอ่านคงหมดศรัทธากันพอดี..


คืนนี้มาต่อแค่นี้นะครับ  ตอนต่อไปจะเป็นตอนของ แทน-จอม , ผู้กองเข้ม-เบ็นซ์ครับ

ฝันดีครับ

[namtaan]

ชีวิตคิมทำไมมันร้ายอย่างนี้
จะไม่มีใครเข้าใจคิมบ้างจริงๆหรือ
แบ๊งค์เข้าใจคิมมั้ย
ลุ้นกับชีวิตคิม
บวก 1 แต้มนะคะ ขอบคุณค่ะ

[blackberry2214]

มาจิ้ม รับตอนใหม่ครับ

เหอๆ ทำไมคิมทำตัวงี้อ่า

แอบเศร้านะเนี่ย

ว่าแต่ ผมชอบ สมุดบันทึก ข้างหน้าต่าง นะครับ


^___________^

มันน่ารักดี น่ารักมากๆ เลยด้วย

เอาไว้มะไหร่พี่จะเขียนใหม่อีกรอบ จะตามอ่านแน่ๆ ครับ

[anocha]

^

^

^

เราเจอแร้น..คนที่อยากขอบคุณ อีกคน แต่น้องชื่อจำยากมากๆอ่ะครับ เพ่เลยพิมพ์ไม่ถืก 555

ปล. หวังว่าจะไม่ผิดกฏบอร์ดนะคับ สัญญาว่าจะไม่ชวนคุยแบบนี้บ่อยๆ..

[mantdash]

เอ้ออยากจะสารภาพนะครับว่าคุ้นชื่อเรื่องก็จริงแต่จำเนื้อเรื่องไม่ได้แล้วอ่า เหอๆๆ

แต่จำคุณ anocha ได้นะครับ

แต่ส่วนมากผมจะจำชื่อคนแต่ง กับชื่อเรื่องไม่ได้อะครับ

เพราะสมัยตอนเป็นเด็ก (ม.ปลาย) อ่านเยอะมากกกกกก อ่านทุกวัน อ่านยิ่งกว่าหนังสือเรียนอีก 555+

แต่ถ้าได้กลับไปอ่านก็จะคุ้นเองว่า อ้อเรื่องนี้นี่เองเคยอ่านแล้วนี่หว่า อะไรแบบนี้อะครับ

ก็ต้องขอโทษด้วยนะครับจำเนื้อเรื่องไมไ่ด้ แต่จำได้ว่าคุณ anocha เขียนนิยายสนุกดีครับ


เอาละมาคอนเม้นนิยายบ้าง ดูท่าปัญหาในใจของคิมรุนแรงมากเลยนะเนี่ย

แต่ก็น่าสงสารจริงๆโดนแม่ทิ้งไปแถมพ่อก็มีภรรยาใหม่ ไม่มีใครใส่ใจและให้ความอบอุ่น

แบงค์รีบกลับมาหาคิมเร้ววว ช้ำกันทุกคู่คนอ่านใจไม่ดี 5555+

+1 ให้ครับ

ปล. วันนี้พล่ามเยอะจังเลยเรา 5555+

[andy_kwan]

ให้คิมเจอแบงค์ที่เซเว่นโดยบังเอิญ  แล้วแบงค์ก็ดึงคิมออกมาจากพวกเด็กเลวนั่น .....อิอิ
ขอแค่นี้  สงสารคิม

[thaitanoi]

คิมจะเจออะไรร้ายๆหรือเปล่านะ

[SoN]

^^

[patz]

คิมเอ้ย... จะรู้บ้างไหมว่า แบงค์จะโกรธมากขึ้นอีก ถ้ารู้เรื่องการทำตัวของคิมอะ

[dahlia]

คิม จะเป็นอย่างไงบ้างเนี่ย จะทำไรนึกถึงแบงค์มั้งเน้อ เดี๋ยวจะยิ่งไปกันใหญ่  

เรื่องสมุดบันทึกฯ เป็นอีก 1 เรื่องที่ชอบนะคะ และยังรออ่านเหมือนเดิมจริงๆนะ รวมถึงหนูว่าวอีกตะหาก 

[a_tapha]

 

[RAKDEK_KA]

   พลาดไปหลายตอนเลย  

อ่านจบ แระ คิดไป คิดมา อืมคิมนี่น่าจำถูกรุมสกรัมปางจายไรแบบนี้
แล้วก็ให้ น้องแบ็งค์ ผู้น่ารักมาคอยซ้ำเติม อืม แถมซ้ำชั้นอีกสักปี

เหอะๆๆๆ แล้วแต่คนแต่งดีก่า แต่น่าจะโดนตื๊บ ซะหน่อยก็ดี จะได้ ..... 

ฮ้วย 

[nartch]

วัยรุ่นเนาะ...รักแรง รอแค่คืนเดียวก็ไม่ได้
ต้องเกิดเรื่องอีกแน่ๆ เลย 

มี 4 in 1 แบบนี้ต้องลงถี่ขึ้นเป็น 4 เท่าด้วยล่ะ เป็นกำลังใจให้ทุกคู่เลย 

[RN]

แอร๊ย ในที่สุดก็ตามอ่านจน ทัน อ่านเรื่องสั้น ครบแล้ว
เห็นคนโหวตกันเยอะๆ เลยลองตามมาอ่าน สนุกมาก
ขอบคุณคนแต่งมากๆๆ

ปล.แอร๊ยยย ชอบ คิม เป็นพิเศษ อิอิ ขอเยอะๆๆ

[hene2526]

แอบติดตามแบบเงียบๆมานานแล้วครับ...สู้ สู้ นะครับ

[mist]

โถ น่าสงสาร เด็กขาดรักแท้ๆ

[tagloveX-Mark]

โหย เ็ป็นห่วงคิมอ่ะ จะไปเป็นไรมะเีนี่ย ต้องบาดเจ็บกลับมาแน่ ๆ แบงค์มะยอมสนใจคิมเลยเนาะ
ขอให้คิมมะเป็นไรมากนะ รอตอนต่อไปค้าบ ^^

[fellow]

ในที่สุดอ่านทันแล้ว อ่านเรื่องสั้น แล้วตามมาอ่านเรื่องนี้

ชอบๆสนุก ๆ

แล้วคิมจะเป็นไรไหมนี่