หัวข้อ: [-16 PLUS-]ตอนพิเศษ รัก ~ คิดถึง ~ หึง ~ งอน อัพล่าสุด18-เมษา-55ครับ

[andy_kwan]

เรื่องเล็กน้อย  เดี๋ยวก็เคลียร์กันได้ด้วยการ :oo1:อิอิ

[premkoe]

ชอบมากกก


รออ่านตอนต่อไปนะคับ

[kuraki]

อย่าทะเลาะก๊านนน กลับมาหื่นต่อเถอะน้า 

[DEMON3132]

+1 ให้ anocha สนุกทุกตอน แต่ยังเชียร์จอม+แทนอยู่นะ เมื่อไหร่จะได้....กันซักที
คู่พีทกับบอสก็หื่น+งอนกันไปงอนกันมา แต่ก็ชอบ งอนกันมาก ๆ จะได้รักกันมาก ๆ ไง
รอตอนต่อไปนะจ๊ะ ....

[j4c9y]

น่าร้ากครับ

แต่พีท น่าจะเข้าใจบอสหน่อยนะ

[melon_jung]

มารอค่ะ....

[┗◎┗◎]

หื่นเพราะรัก

[dahlia]

มากินของหวานแทนที่จะหวาน ดันงานเข้าซะงั้น
แต่อย่างว่า พีท บางทีก็มากเกินไปหน่อย  บอสก็คงยังไม่ชินเท่าไร

[anocha]

แม้ว่าจะเป็นเวลาเกือบสองทุ่มครึ่งแล้ว   แต่คิมยังคงต้องซ้อมตามตารางที่โค้ชวางไว้ให้    
เด็กหนุ่มเต้นฟุตเวิร์คเป็นจังหวะ  พยายามควบคุมจิตใจให้จดจ่ออยู่กับการฮุคหมัดไปยังเป้าล่อที่คู่ซ้อมถืออยู่ตรงหน้า... ร่างกายที่ชุ่มโชกไปด้วยเหงื่อจะเริ่มอ่อนล้าจากการซ้อมหนักติดต่อกันหลายชั่วโมง..แต่ความคิดภายในหัวกลับว้าวุ่นสับสน...กำปั้นแข็งแกร่งภายใต้นวมหนากระแทกเข้าที่เป้าซ้ำแล้วซ้ำเล่า  แต่มันกลับไม่ช่วยบรรเทาอารมณ์พลุ่งพล่านภายในใจเลยแม้แต่น้อย..


สุดท้าย..คิมก็ยอมแพ้ต่อความรู้สึกของตัวเอง   หยุดชก แล้วยกมือบอกคู่ซ้อมเป็นเชิงขอพักชั่วครู่
เด็กหนุ่มเดินไปทรุดนั่งที่มุมหนึ่งของโรงซ้อม..หอบหายใจแรง..ใช้ลิ้นดุนฟันยางก่อนจะถ่มมันออกจากปาก  
มือสองข้างที่ยังคงสวมนวมสีแดงขยับเฮดการ์ดบนหัวเพื่อคลายความอึดอัด...

"เป็นอะไรไปคิม..ท่าทางเนือยๆ.." โค้ชหนุ่มใหญ่ที่ยืนคุมการซ้อมเดินตรงมาหา.. สีหน้าเคร่งเครียด..

"ผม..ไม่ค่อยสบายครับโค้ช.."

"ไม่สบายกายหรือไม่สบายใจ.." อีกฝ่ายย้อยถามด้วยน้ำเสียงเครียดขรึม..พยายามอ่านดวงตาของคิมภายใต้เฮดการ์ด

เด็กหนุ่มนิ่งอั้นไปชั่วอึดใจ.. ไม่ยอมสบตาโค้ช...

"นักมวยอาชีพ ต้องซ้อมกันวันละเป็นสิบชั่วโมง ต้องทนแรงกดดันสารพัด เราซ้อมแค่นี้ก็ถอดใจแล้วหรือ..ยังหวังจะเอาดีทางนี้อยู่หรือเปล่า.."


"ผม..."


โค้ชขมวดคิ้ว น้ำเสียงยิ่งเข้มงวดกว่าเดิม..


"ครูบอกแล้วใช่มั้ย..เวลาซ้อม ตัดเรื่องอื่นทิ้งให้หมด  สมาธิต้องแน่วแน่..ถ้าทำไม่ได้ ก็เหมือนกับไม่ได้ซ้อม.."

 คิมขบกรามแน่น..เส้นเลือดที่ขมับเต้นตุบ   บอกไม่ถูกว่ากำลังรู้สึกผิดหรือกำลังรำคาญ แต่ที่แน่ๆคือ ไม่อยากได้ยินคำเทศนาสั่งสอนซ้ำซากที่ต้องทนฟังแทบจะตลอดเวลาของการเป็นนักมวยสากลสมัครเล่นให้กับโรงเรียน

"ผมขอพักสิบนาทีครับโค้ช.."
 
คิมพูดตัดบทด้วยน้ำเสียงห้วนห้าว  ก่อนจะลุกขึ้นยืนพรวดจนโค้ชต้องหยุดพูดอย่างประหลาดใจ     แม้ว่าใบหน้าจะถูกคลุมด้วยเฮดการ์ดไปกว่าครึ่ง แต่ดวงตาของคิมบอกชัดเจนว่าไม่อยู่ในอารมณ์ที่จะฟังใครหน้าไหนทั้งนั้น  
  
 
โค้ชหนุ่มใหญ่ใช้สายตามองมาที่คิมอย่างชั่งใจ ก่อนจะพยักหน้าอนุญาตให้เด็กหนุ่มไปพักอย่างเสียไม่ได้  
คิมกวักมือเรียกให้คู่ซ้อมวิ่งมาช่วยแกะนวมออกจากมือ   แล้วเดินผละไปสีหน้าเฉยเมย    ทิ้งให้โค้ชมองตามอย่างหนักใจ...
 
 
...


บรรยากาศในร้านต้นรักเบอเกอรี่นั้นเริ่มจะเงียบลงเพราะใกล้เวลาปิดร้านแล้ว   พนักงานทะยอยเก็บอุปรณ์ต่างๆและเริ่มทำความสะอาดร้านเป็นบางส่วน  แบ็งค์กำลังล้างจานง่วนอยู่ในครัวหลังจากเวลาอาหารเย็น หนุ่มน้อยเงี่ยหูฟังเพลงเก่าๆที่แม่ชอบเปิดทิ้งไว้ขณะทำงาน... พยายามปล่อยใจให้คลายจากความขุ่นเคืองจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในตอนบ่ายวันนี้


"แบ็งค์..รับโทรศัพท์ลูก..เพื่อนโทรมา"

เสียงตะโกนจากหน้าบ้านทำให้หนุ่มน้อยวางมือจากการล้างจาน เช็ดมือลวกๆกับผ้าเช็ดมือ ก่อนจะเดินไปรับโทรศัพท์บริเวณหน้าบ้านที่เป็นส่วนของร้านเบเกอรี่        เดาได้ไม่ยากว่าใครโทรมาเพราะมีเพื่อนร่วมชั้นเพียงคนเดียวที่มีเบอร์บ้าน....


"ฮัลโหล..แบ็งค์พูดครับ.."

"แบ็งค์ นี่กรูเองนะ ทำไมมรึงปิดมือถือ..?"  น้ำเสียงร้อนรนที่ดังมาจากโทรศัพท์ทำให้หนุ่มน้อยหัวใจกระตุกวูบ เด็กหนุ่มข่มใจตอบกัลบด้วยน้ำเสียงเรียบ..

"ก็กรูยุ่ง..ไม่อยากคุยโทรศัพท์..แล้วมรึงโทรมาทำไม ซ้อมเสร็จแล้วเหรอ"


"ยัง แต่กรูไม่สบายใจ  มรึงยังโกรธกรูอยู่ใช่มั้ย.."



หนุ่มน้อยกัดริมฝีปาก ตัดสินใจตอบไปตามตรง  "เออ.."


"กรูขอโทษ.." คิมทำเสียงอ้อน แบบที่มักจะทำแล้วได้ผลเสมอ..


"มรึงมาขอโทษกรูทำไม มรึงต้องไปขอโทษอาจารย์ประภาศรีโน่น.."


อีกฝ่ายนิ่งงันไปชั่วอึดใจ ก่อนจะตอบออกมาค่อยๆ  "มรึงก็รู้ว่าอาจารย์ประภาศรีไม่ชอบหน้ากรูมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว.."


"ถึงยังไงมรึงก็ไม่ควรทำแบบนั้น..มรึงเอาไอพ็อดขึ้นมาฟังตอนเรียน เป็นกรูกรูก็ด่า.."


"เออ กรูมันงี่เง่า ทำอะไรก็ผิดไปหมด.." คิมตัดพ้อมาตามโทรศัพท์ ทำเอาคนฟังรู้สึกใจคอไม่ดีขึ้นมาดื้อๆ


"กรูไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น.." แบ็งค์พูดอย่างอ่อนใจ "มรึงเป็นบ้าอะไรของมรึง อยู่ๆก็นั่งฟังเพลงในห้องเรียน.."


"ก็กรู..."   คิมอ้ำอึ้ง  จะตอบไปได้อย่างไรว่าเรื่องทั้งหมดมาจากความขี้หึงที่ดูโง่เง่าไร้สาระของตัวเอง


"เมื่อไหร่มรึงจะเลิกทำตัวแบบนี้ซะทีวะ.. มรึงรู้เปล่าว่ามรึงยิ่งทำให้กรู.." แบ็งค์กัดริมฝีปาก..ก่อนที่คำหนึ่งจะหลุดออกมา..หนุ่มน้อยมองไปรอบตัว ไม่สะดวกใจที่จะเถียงกับคิมในขณะที่มีคนเดินไปมาวุ่นวายไปมาอยู่หน้าร้านแบบนี้
 
"กรูทำให้มรึงลำบากใจใช่มั้ย.."


"ไม่ใช่..คือว่า.. โว้ย!  ทำไมคุยไม่รู้เรื่องซะทีวะ! มรึงไปซ้อมต่อไป..พรุ่งนี้ค่อยคุยกัน.."
 
"ไม่..ถ้ามรึงไม่หายโกรธกรูไม่ไปไหนทั้งนั้น .." คิมพูดด้วยน้ำเสียงดื้อดึง


"กรูบอกแล้วไง..ว่ากรูไม่ได้โกรธมรึง..เออ...ไม่ใช่ คือกรูก็โกรธมรึงนั่นแหบะ  แต่มันไม่ใช่แบบที่มรึงคิด"
แบ็งค์เริ่มรู้สึกว่ายิ่งพูดก็ยิ่งวกวน  จะอธิบายให้อีกฝ่ายเข้าใจได้อย่างไรนะว่าที่โกรธเพราะความเป็นห่วง..


"ถ้ามรึงไม่โกรธกรู ..งั้น..คืนนี้กรูไปหามรึงที่บ้านได้มั้ย.."

"เฮ้ย..ไม่ได้ เดี๋ยวแม่กรูสงสัย..มรึงเป็นอะไรของมรึงเนี่ย.."


คิมไม่ตอบ แต่ภายในใจมันร้อนรน อยากเห็นหน้า..อยากอธิบายให้แบ็งค์เข้าใจเหตุผลในเรื่องโง่เง่าที่ทำลงไป...
"กรูอยากเจอมรึงแค่แป๊บเดียว..นะ..ไม่งั้นคืนนี้กรูคงนอนไม่หลับ.."

แบ็งค์ถอนใจ..ใช่ว่าไม่อยากเจอ.. แต่ถ้าเป็นตอนนี้..ยังไงก็ไม่เหมาะ..


"พรุ่งนี้เราก็เจอกันที่โรงเรียนแล้วไง..


 "กรูรอไม่ไหว..แบ็งค์..มรึงอย่าทำอย่างนี้กับกรูได้มั้ย.."


คิมพูดกรอกลงไปในโทรศัพท์ด้วยน้ำเสียงเว้าวอน..ทำเอาคนฟังใจวูบ..แบ็งค์นิ่งอั้นอย่างลังเลใจ แต่แล้ว.. เสียงโค้ชตะโกนเรียกคิมก็แว่วเข้ามาในสาย..


"คิม..หมดเวลาพักแล้ว..กลับมาซ้อมได้แล้ว..."



"มรึงไปซ้อมเหอะ..พรุ่งนี้ค่อยคุยกัน.." แบ็งวางหูโทรศัพท์ลงเบาๆ ..ขมวดคิ้วอย่างกลัดกลุ้ม  หนุ่มน้อยเดินกลับไปที่อ่างล้างจาน ลืมไปว่าเปิดน้ำทิ้งไว้จนน้ำล้นอ่างนองท่วมพื้น.. แบ็งค์คว้าผ้าขี้ริ้วเช็ดพื้นเปียกๆ ก่อนจะขว้างมันกลับไปบนโต๊ะด้วยอารมณ์หงุดหงิด   รู้สึกกระวนกระวายใจจนบอกไม่ถูก ..
 

[┗◎┗◎]

คิมใจเย็นๆ 

ขออีกนิดดดดดดดด ค้างคาาา 

[namtaan]

ท่าทางมันจะกลายเป็นเรื่องใหญ่สำหรับสองคนนี่ไปซะแล้วนะ
จะเกิดอะไรขึ้นมั้ยเนี่ย
บวก 1 แต้มนะคะ รออ่านต่อค่ะ

[RAKDEK_KA]

 
ใจเย็นๆๆ สิคะ เด็กๆๆ  อย่าใช้อารมณ์นะมันไม่ดี 
รู้สึกเหมือนจะอยู่ในช่วงภาวะวิกฤติทุกคู่เลยอ่ะ 

[melon_jung]

คิมดูอาการหนักหล่ะ....แต่ก็คงจะเป็นเพราะกังวล
ว่าแบงค์โกรธจริงๆหล่ะสิ....

[lomekung]

ค่อยๆๆ คุยกานนะคับบบบบบบ

 

[gboy]

+1 ให้คนขยัน

 
มาเศร้าคู่เลย


แล้วจะแก้ปัญหาไงเนี่ย

[SoN]

^^

[Resonance]

เจอปัญหากันทุกคู่เลยหรือนี่ !! โอ้ววว  รักแท้ต้องมีอุปสรรค  555

[pongsj]

ยิ่งอ่านยิ่งอารมณ์เสีย โอ้ยยยยยยยยแต่ละคู่ช่างขัดใจ

[Cha Ris Ma]

ยิ่งอ่านยิ่งลุ้น

พีทบอสก็งอนกัน
คิมแบ็งค์ก็ไม่เข้าใจกัน

มาต่อเร็วๆนะ ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงง อย่างแรง

[jokirito]

   วิกฤตๆๆๆๆๆ

[mecon]

เฮ้อออออเจ้าคิมเอ้ย สงสารก็สงสารอ่ะนะ
แบ็งค์คงไม่ได้อยากให้คิมคิดอะไรไปเองแต่ไอ่ครั้นจะบอกตรงๆก็นะ ยังอายปากอยู่
ลูกเอ้ยแล้วเมื่อไหร่จะเคลียร์กันเนี่ย เจ้าคิมก็นะจะอมหัวโค้ชอยู่แล้ว

+1 จัดให้คะ

[mantdash]

อ่าวกลายเป็นเครียดๆไปหมดเลยแหะ ทุกคู่เลย

คู่พีทบอสก็น้า พีทคิดว่าการหื่นๆใส่นี่คือการแสดงความรักมั้ง

แต่บอสคงรู้สึกเหมือนว่าตัวเองเป็นคู่ขามากกว่า

คู่คิมแบงค์ ก็คงอยากให้คิมได้ดีแหละ เป็นห่วงทำไมไม่พูดตรงๆละ เหอๆ

แต่คิมก็ขี้หึงเกินไปหน่อยน้า แต่ก็ดีอีกคนนี่หัวอ่อนดีจัง เหอๆ

มีปัญหากันครบทุกคู่เลยละทีนี้

ขอเคลียร์แบบดีๆนะคร้าบ อย่าให้คนอ่านช้ำจายยย อิอิ

+1 ให้ครับ

[dek_jun_rai]

 

[patz]

เข้าใจดีเลย อารมณ์สับสนแบบนี้ ทำอะไรก็ไม่มีสมาธิอะ จนกว่าจะเคลียร์กันได้น่ะแหละ

เฮ้อ...

[thaitanoi]

ดูเหมือนว่าจะมีปัญหากันเกือบทุกคู่เลย รอต่อไปครับปัญหาคงมีทางออกได้ละครับ

[wan]

ความห่วงกันและกันแต่ไม่เข้าใจกัน

ทำให้เกิดช่องว่างทางอารมณ์ อย่างงี้ทั้งคู่คืนนี้จะนอนหลับไหมน้า....

+1 เป็นกำลังใจนะครับ  คุณ anocha

[White..BroccO]

ปัญหา และ ปัญหา

 

เครียดจัด

[a_tapha]

มันค้าง


ต่ออย่างด่วนค้า



 

[intus]

 

[j4c9y]

คิมสู้ๆ