หัวข้อ: [-16 PLUS-]ตอนพิเศษ รัก ~ คิดถึง ~ หึง ~ งอน อัพล่าสุด18-เมษา-55ครับ

[wan]

แรงนะครับ หนูเมย์ แต่มันจะคุ้มไหมละ

รอคืนวันอังคารครับ คุณ anocha +1 ให้เช่นเคยครับ

[kungyung]

นังน้องเมย์ครับ...เมิงจะมาทำตัวเป็นนางเอกที่น่าสงสารอะไรกันในตอนนี้คร้าบบบบบบ
และ
อโนชาคร้าบบบบบบบบบ...ทำไมถึงได้ทำค้างๆคาๆอะไรเยี่ยงนี้หล่ะครับ

[patz]

บ้าไปละ ยัยเมย์เนี่ย แทนอย่าใจอ่อนละกัน

[a_tapha]

อารมณ์นี้เราต้องเศร้าไปพร้อมกับอิน้องเมย์ปะนิ


แหมตีบทซะแตกเชียว



 

[mist]

แอบสงสาร ดูท่าน้องเมย์นี่อาจเป็นเด็กมีปมก็ได้นะ พวกโหยหาความรักน่ะ

[boboaje]

..อินังเมย์มันบ้าไปแล้ว ..สงสัยจะจิตนิดๆ อ่ะคะ ..ถึงได้เที่ยวจับคนโน้นนี้เป็นตัวประกัน..รอดูสุภาพบุรุษ

[Donpopper]

อ้าว แล้วใครกรีดใครล่ะเนี่ยครับ

[nopkar]

  เครียดและค้างง

[Dee^daY]

บางครั้งเราก็ทำตามใจเราไม่ได้
แต่ก็อย่าตามคนอื่นมาก มันจะเสียความเป็นตัวเองเกินไป

[anocha]

 จากย่อหน้านี้นะครับ


แทนมองใบมีดวาววับอย่างไม่สะทกสะท้าน  เด็กหนุ่มยืนแขนข้างหนึ่งออกไปข้างหน้าช้าๆ   หูได้ยินเสียงจอมครางแผ่วๆออกมาจากข้างหลัง
 

"ถ้าเมย์คิดว่าทำอย่างนั้นแล้วสบายใจก็เอาเลย  แต่อย่ายุ่งกับจอม.."
 
เมย์วางใบมีดลงที่ท้องแขนของเด็กหนุ่ม ปลายแหลมกดลงบนเนื้อจนเป็นรอยบุ๋ม "    เด็กสาวพูดช้าๆด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ..    "แทนยอมทำแบบนี้เพื่อให้เมย์เลิกยุ่งกับจอมใช่มั้ย.."
 
"ใช่!"    แทนพูดอย่างหนักแน่น ก้มลงมองรอยกดที่ยังไม่มีเลือดซึมออกมา..


อ่า..คนเขียนบรรยายไม่ชัดเจนเหรอครับ  เห็นมีหลายคนงง  ... จากย่อหน้าข้างบนก็จะบอกไว้แล้วนะครับว่าแทนเป็นคนยื่นแขนให้เมย์  ส่วนจอมที่ยืนข้างหลังแทนแค่ครางออกมาเฉยๆ แต่ไม่พูดอะไร...(คือจะสื่อว่าตอนนั้นจอมก็พูดไม่ออกเท่านั้นเองอ่ะครับ)  ขออภัยสำหรับ mistake ด้วยนะครับ

   ที่คนเขียนไม่บรรยายทุกอย่างโดยระเอียดเพราะว่าต้องการให้เกิดความหมายระหว่างบรรทัด (คือสิ่งที่คนเขียนไม่ได้เขียน แต่คนอ่านสามารถเห็นได้จากจินตนาการ หรือตีความเอาเอง) แต่คงจะบรรยายกำกวมไปหน่อย ก็เลยเกิดการเข้าใจผิด  ยังไงคืนนี้จะมาต่อนะครับ แล้วเจอกัน


ปล. quote คำพูดตัวเองไม่เป็นง่ะ เลยเปลี่ยนมันเป็นสีเขียวละกัน

[andy_kwan]

ตอนหน้าต้องให้ชาวประชา"เอาคืน"นังเมย์    อิอิ
ระดมพลชาวเล้าเป็ดไปตบมันเถอะ   อิอิ

[bixzz]

+1 ให้กำลังใจคุณ anocha แล้วนะครับ...
ถึงจุดพีคของเรื่องแทนกับจอมแล้วเนอะ...สนุกเข้มข้นจริงๆ
รออ่านต่อนะครับ...เชื่อว่าสุดท้ายความรักก็จะสามารถเอาชนะอุปสรรคได้อย่างแน่นอน

[j4c9y]

ตอนน้เมย์ดูน่าสงสารดี

[White..BroccO]

น่าสงสาร หรือ .....................

[anawas]

หล่อนทำตัวของหล่อนเอง  จะโทษใครได้  

[Resonance]

ที่แท้ก็เด็กมีปัญหา 

[anocha]

จอมเดินโผเผออกจากห้องปกครองด้วยใบหน้าอิดโรย  เสื้อนักเรียนมอมแมมยับยู่ยี่ ตามแขนขามีพลาสเตอร์ปิดแผลแปะเต็มไปหมด   เอมิกาที่ยืนคอยอยู่ก่อนแล้วรีบปราดเข้าไปหาโดยไม่รอช้า ก่อนจะออกปากถามด้วยน้ำเสียงห่วงใยปนอยากรู้อยากเห็นที่ปิดไว้ไม่มิด..
 

"จอม แกเป็นไงมั่งอ่ะ อีกะทกรกนั่นมันทำอะไรแก..."


"อีกะทกรกนี่หมายถึงเมย์รึเปล่า ...เค้าก็ไม่ได้ทำอะไรนิ" จอมตอบด้วยน้ำเสียงเนือยๆ ก่อนจะเดินนำหน้าเอมิกากลับไปที่อาคารเรียนอย่างกะปลกกะเปลี้ย..

"ไม่ได้ทำอะไรได้ไง สภาพแกยังกะโดนหมาทั้งฝูงรุมฟัดมาเนี่ยนะ บอกมาเลยดีกว่า เมื่อกลางวันมันเกิดอะไรขึ้น.."

จอมขมวดคิ้ว รู้สึกเหนื่อยใจจนแทบจะพูดไม่ออก แต่เดาได้ว่าอีกฝ่ายคงนอนตายตาไม่หลับแน่ถ้าไม่ได้รู้ความจริงภายในวันนี้  เด็กหนุ่มจึงตัดสินใจเล่าให้เธอฟัง

"คือ..พอเราสอบเสร็จ  ออกมาจากห้องก็เจอเมย์มารอที่หน้าห้องสอบ   บอกว่ามีเรื่องจะเคลียร์กับเรา
แล้วก็บอกว่าไอ้แทนคอยอยู่บนดาดฟ้าตึกวิทย์  เราก็งงๆแต่ก็ไม่คิดอะไรมาก  ก็เลยตามไป   พอไปถึงไม่เจอไอ้แทน แล้วอยู่ๆ เมย์ก็ร้องห่มร้องไห้ใหญ่เลย บอกว่าเสียใจมากเรื่องไอ้แทน เราก็ปลอบใจนิดๆหน่อยๆ   ทีนี้พอถึงเวลาเข้าเรียน เมย์ก็ไม่หยุดซะที    เราก็เลยบอกว่าไว้ค่อยคุยกันทีหลังแล้วกัน แต่เมย์ไม่ยอม แล้วก็ดึงแขนเราไว้ด้วยดึงกันไปดึงกันมาเราก็เจ็บ  แล้วก็เลยหกล้มหน้าทิ่มแบบนี้แหละ..โชคดีนะที่แขนข้างนี้ไม่เป็นไร "

 จอมพูดพลางยกแขนข้างที่มีเฝือกให้เอมดู   " แล้วไอ้แทนก็โทรมาพอดี...เห็นเมย์คุยด้วยซักพักแล้วก็วางสาย ตอนแรกเราจะลงมาแล้ว แต่เป็นห่วงไอ้แทน ก็เลยอยู่ดูสถานการณ์ก่อน ไปๆมาๆเรื่องก็เลยวุ่นวายอย่างที่เห็นนี่แหละ"
 
เอมิกาส่ายหัว หน้าตาบึ้งตึง..   "ชั้นบอกแล้วไงว่าอินี่มันบ้า..แล้วนี่อาจารย์ว่าไงมั่ง.."

จอมหันกลับไปมองห้องปกครอง หน้าสลดลงเล็กน้อย  "ไม่รู้เหมือนกัน ตอนนี้เมย์ยังร้องไห้ไม่หยุดเลย อาจารย์ก็เลยโทรให้ที่บ้านมารับ..เดี๋ยวก็คงมาแล้วมั้ง..?"


"หนอย..มารยานัก ทำเป็นบีบน้ำตาห้องห่มร้องไห้ ทีทำคนอื่นเดือดร้อนไม่เห็นมันจะสำนึกอะไรเลย"


"แต่เค้าก็น่าสงสารจริงๆนะ.."  

จอมพูดแล้วหยุดชะงักไว้แค่นั้น   นึกถึงตอนที่อาจารย์ฝ่ายปกครองโทรหาครอบครัวของเมย์    ดูเหมือนไม่มีใครเดือดเนื้อร้อนใจกับเรื่องวุ่นวายที่เกิดขึ้นกับเธอเลยด้วยซ้ำ
ไม่...แม้แต่จะขอพูดสายกับเธอ จอมนั่งอยู่ในเหตุการณ์จนกระทั่งได้รู้ว่า พ่อและแม่ของเธอที่แยกทางกันนั้น ต่างเกี่ยงให้อีกฝ่ายเป็นคนมารับเมย์ที่โรงเรียน...
 
"น่าสงสารแล้วไง ทำไมต้องมาก่อความเดือดร้อนให้คนอื่นแบบนี้ด้วยล่ะ"   เอมิกาสวนทันควัน

"เอามีดไล่กรีดแขนชาวบ้าน เลวที่สุด! อีชะมดเช็ด อีเห็ดตับเต่า นี่แค่เป็นแฟนไอ้แทนไม่กี่เดือนมันยังเอาคัตเตอร์กรีดแขน ถ้าคบกันเป็นปีมันไม่เอาปังตอเฉาะหัวเลยรึไง..ขอด่าซักหน่อยเถอะ อีดอกกระทือ อีกระสือลากไส้"
 
จอมถอนหายใจยาว ปล่อยให้อีกฝ่ายก่นด่าให้หนำใจก่อนแล้วค่อยออกปากถาม


"แล้วไอ้แทนล่ะ..ยังไม่กลับมาจากโรงพยาบาลอีกเหรอ"


"เออ..ใช่ ชั้นลืมไป พอพวกแกไปห้องพยาบาลกันใช่ป่ะ  อาจารย์ฝ่ายพยาบาลเห็นแผลไอ้แทน ก็พาไปโรง'บาลเลย บอกว่าแผลขนาดนี้ต้องเย็บอ่ะ..แล้วอาจารย์มัลลิกาก็ตามไปด้วย ชั้นเห็นอาจารย์ร้องไห้ด้วยล่ะแก..เพื่อนที่ห้องนะ เม้าท์กันใหญ่เลยตอนนี้ "

จอมพยักหน้าหงึกหงักอย่างเข้าใจ อาจารย์มัลลิกาเป็นอาจารย์ประจำชั้นที่ใจดีและเอาใจใส่นักเรียนเป็นอันมาก ยิ่งเกิดเรื่องกับแทนที่เป็นนักเรียนคนโปรดแบบนี้ด้วยแล้ว...อาจารย์ก็คงร้อนใจเป็นพิเศษ...
 
"เออ..แล้วตกลงแกบอกอาจารย์ไปว่าไงมั่ง เรื่องบนดาดฟ้าน่ะ.." เอมิการีบถามต่ออย่างสงสัย  ในเมื่อแทนต้องรีบไปโรงพยาบาลเพื่อทำแผล และเมย์ซึ่งเอาแต่ร้องไห้คร่ำครวญโดยไม่ยอมปริปากพูดอะไรเลย   ก็เหลือแต่จอมคนเดียวที่อาจารย์ฝ่ายปกครองพอจะคาดคั้นถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นได้... แต่ถ้าจอมเล่าเหตุการณ์ทั้งหมดไปตามตรง อาจารย์คงลมใส่กันเป็นแถบๆ เมื่อได้ฟังเรื่องรักสามเส้าที่พิลึกพิลั่นแบบนี้


 
หนุ่มน้อยนิ่งไปชั่วอึดใจ ก่อนจะเรียบเรียงคำพูดช้าๆอย่างระมัดระวัง "คือ เราก็บอกไปว่ามันเป็นอุบัติเหตุ เมย์ไม่ได้ตั้งใจ ก็แค่นั้น.."


เอมิกาได้ฟังแล้วก็ยักไหล่ ถึงมันจะดูไม่ค่อยน่าเชื่อเท่าไหร่นัก แต่ก็เป็นทางออกที่เหมาะสมที่สุดแล้วในตอนนี้


จอมเดินไปทรุดนั่งที่ม้าหินอ่อนใต้ร่มมะม่วง รู้สึกยังไม่อยากกลับขึ้นห้องเรียน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง
 ถ้ายังไม่ได้ข่าวจากแทน
 

อยู่ๆเอมิกาก็อุทานออกมา เธอล้วงลงไปในกระเป๋า ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู

 "อุ๊ย..ไอ้แทนโทรมา แกปิดโทรศัพท์อีกแล้วเหรอจอม.."



จอมรับโทรศัพท์จากเอมิกา หัวใจเต้นแรงขึ้นมาทันที..หนุ่มน้อยรีบพูดกรอกลงไปในโทรศัพท์  
"ฮัลโหลแทน..มรึงเป็นไงมั่งวะ?"


"เย็บไม่กี่เข็มเอง..แล้วมรึงล่ะ..?"


"กรูไม่เป็นไร ไม่ต้องห่วงกรูหรอกน่า..ห่วงตัวมรึงเองเหอะ.."


"เจ็บมากกว่านี้กรูก็เคยมาแล้ว.." แทนหัวเราะหึหึมาตามสาย "กรูขอโทษด้วยที่ทำให้มรึงต้องมาเจอเรื่องวุ่นวายแบบนี้.."


"กรูไม่เป็นไรซะหน่อย..." จอมตอบกลับไป รู้สึกใจชื้นขึ้นมาบ้าง


"จอม..ถ้ามรึงเป็นอะไร กรูจะไม่ให้อภัยตัวเองเลย" อีกฝ่ายพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง "ต่อไปนี้กรูจะดูแลมรึงให้ดีกว่านี้.."


"ที่ผ่านมา มรึงก็ดูแลกรูดีอยู่แล้ว..." จอมพูดพลางเหลือบมองเจ้าของโทรศัพท์ รู้สึกเขินขึ้นมาตะหงิดๆ "ไม่ว่ามรึงจะคบกรูแบบไหน มรึงก็ทำให้กรูรู้สึกดีมาตลอด..กรูพูดจริงๆนะ.."
 

"ได้ยินแบบนี้ค่อยยังชั่วหน่อย คุ้มกับที่โดนกรีดแขนเนี่ย..." แทนพูดมาตามสายอย่างไม่เดือดเนื้อร้อนใจ


"เอ่อ..คือ มรึงอยู่กับอาจารย์มัลลิกาป่ะเนี่ย.." จอมถามด้วยน้ำเสียงกระอักกระอ่วน ก่อนที่บทสนทนาจะเลยเถิดไปมากกว่านั้น...



"อ๋อ ..เออ..กรูนั่งอยูในรถอาจารย์นี่แหละ เนี่ย..อาจารย์กำลังขับรถกลับโรงเรียน.."


อีกฝ่ายตอบกลับมาด้วยท่าทีสบายๆ แต่มีผลให้คนฟังหน้าแดงก่ำ จอมนึกสงสัยว่าอาจารย์มัลลิกาจะคิดยังไงที่ได้ยินนักเรียนชายสองคนคุยโทรศัพท์กันด้วยถ้อยคำแบบนี้



"เอ่อ..แทน  กรูว่า..ไว้เราค่อยคุยกันทีหลังแล้วกัน  แค่นี้นะ.."
 
 
 

[namtaan]

ภูมิหลังของเมย์เป็นเด็กครอบครัวแตกแยกหรือเนี่ย
เลยกลายเป็นปมและเรียกร้องความรักความเอาใจใส่แบบนี้เหรอ

เอมิกาเธอช่างสรรหาถ้อยคำ ถ้าเมย์ฟังคงยิ่งกว่าจี๊ด

แทนก็พยายามหวาน จอมก็ยิ่งเขิน
คู่นี้จะเข้ารูปเข้ารอยเมื่อไรกันน้า

บวก 1 แต้มให้คนแต่งนะจ๊ะ
รอลุ้นต่อไป

[gboy]

เอมิกา
ได้ใจไปเต็มๆ

 

[kuraki]

อยากอ่านตอนหวีทๆของจอมกับแทนแ้ว้วววว 

[anocha]

อ่า..มาลงให้ตามสัญญาแล้วนะคับ ไม่รู้จะถูกใจกันมั่งรึเปล่า เห็นตอนสั้นๆแบบนี้นะ เขียนน้าน..นาน แก้ไป แก้มาอยู่ตั้งหลายรอบ(แก้นิยายนะคับ ไม่ใช่แก้ผ้า) ก็เลยมั่วนิ่มเอาตอนของพีท-กับบอสมาถ่วงเวลาไว้ก่อน เพราะคิดคู่นี้ไม่ออก      มีอะไรก็ติ-ชมกันได้นะครับ  คนเขียนก็จะได้เอาไปปรับปรุง..ส่วนพาร์ทของแทน+จอม จะพักไว้เท่านี้ก่อน
อย่าพึ่งโกรธนะคับ วางแผนการเขียนไว้แบบนี้ .


ตอนต่อไปจะเป็นผู้กองเข้มกับเบ๊นซ์นะคับ อย่าลืมมาติดตามอ่านกันด้วยน้า...


สำหรับคืนนี้ ฝันดีคับ





ปล. แล้วคนอ่านจะเบื่อรึยังเนี่ย มี 4 คู่ตัดสลับกันไปมา.. อย่าพึ่งเบื่อนะคับ อีกคู่ละไม่กี่ตอนก็จบแล้วล่ะ 555

[kungyung]

  :m20:อีชะมดเช็ด อีเห็ดตับเต่า อีดอกกระทือ อีกะสือลากไส้
ตกลงมันคือคำด่าที่คนถูกด่าฟังแล้วจะเกิดอาการเจ็บปวดใช่ไหมคร้าบบบบบบบ

[SoN]

^^

[badcow]

นี่ถ้า เพื่อนเอมฯ จับหัวเมโขกกะเห็ดตับเต่าเอาให้หายบ้า จะยกให้ เพื่อนเอม เป็นนางเอกซี่รี่ส์นี่ไปเลย 555

[premkoe]

แอบ สงสารเมย์นิดนิส

[Donpopper]

น่าสงสารเมย์เหมือนกันเนอะ

บ้านแตก เด็กก็ขาดความอบอุ่น

[RAKDEK_KA]

แหม๋ๆๆๆๆ คุ้มกับที่โดนกรีดเลือด    แต่มิดีน่า เล่นแรงมาเลยนางเมย์ ๆๆๆๆ  
ปล.เป็นเด็กเป็นเล็กริเล่นขอมีคม 

[jokirito]

   สู้ๆ นะเจ้าแทน

[thaitanoi]

  เมย์ร้ายน่าดูเลยแต่ก็น่าสงสาร รอลุ้นเรื่องของจอมกับแทนต่อไป คู่อื่นก็จะติดตามเหมือนกันนะครับ

[patz]

จะอ้างว่าครอบครัวแตกแยกแล้วทำให้เป็นคนแบบนี้ก็ไม่ไหวเหมือนกันนะครับ หลายๆคนเค้ายังไม่เห็นเป็นอย่างนี้เลย


แทนเจ๋งว่ะ พูดหยอดจอมต่อหน้าอาจารย์เลย หึๆ