หัวข้อ: [-16 PLUS-]ตอนพิเศษ รัก ~ คิดถึง ~ หึง ~ งอน อัพล่าสุด18-เมษา-55ครับ

[kuraki]

ชวนไปติวอย่างอื่นม้างงงง  

[Resonance]

ตอนเริ่มอ่านตอนนี้กำลังประมวลผลว่าคิมกะแบงค์เป็นใคร  -*-

ความจำเสื่อมแล้วเรา    


สนุกมากมายอ่าาา ^^ มาต่อไวๆน๊า  อยากเห็นคู่นี้ใจจะขาดแล้ว !!!      

[patz]

เป็นหนึ่ง วอนซะแล้วววว


คิมลากแบงค์เข้าไป"ติว"ให้ห้องนอนแล้ว หวังว่าจะติวกันจริงๆนะ แต่จะให้ดี ต้องมีติ่วติ้วกันด้วย หุๆ 

[premkoe]

กริ๊ดดดด

มาต่อ อย่างด่วนนน

[Dee^daY]

เรื่องวุ่น ๆ กำลังจะเกิดกับ ทุก ๆ คน

[jokirito]

ติวๆๆๆๆๆๆๆ

[tagloveX-Mark]

รอตอนแบงค์ติวให้คิมอ่ะคับ หรือว่าจะเป็นคิมติวใ้ห้แบงค์นะ 5555+ NC คริ ๆ

[kuraki]

รอคิมแบงค์ติวกันอ่าาา   

[gboy]

 
ยังไม่มาอีก

[thaitanoi]

มารออ่านและให้กำลังใจครับ

[andy_kwan]

ไม่ทันไรก็ชวนขึ้นห้องกันแล้ว  จะได้ติวหนังสือหรือติวอย่างอื่นละเนี่ย  อิอิ

[anocha]

คิมจูงมือแบ็งค์เข้าไปในห้องนอนด้วยท่าทางกระตือรือร้น เด็กหนุ่มรีบถอดถุงเท้าแล้วปาผลุงลงไปในตะกร้าผ้าตรงมุมห้องอย่างแม่นยำ  แบ็งค์มองท่าทีของอีกฝ่ายด้วยสีหน้าเอือมระอา ออกปากถามอย่างข้องใจ..

"เราจะอ่านหนังสือกันแล้วมรึงปลดกระดุมเสื้อทำไม?"

"อ้าวเหรอ?"  คิมทำไม่รู้ไม่ชี้ เปรยขึ้นมาลอยๆ    "อากาศร้อนเนอะ"

ว่าแล้วเจ้าตัวก็รีบกุลีกุจอไปเปิดแอร์ก่อนจะรีบไสลด์ตัวมายืนข้างแบ็งค์ หน้าตากระหยิ่มยิ้มย่อง ทำท่าจะปลดเป้ออกจากหลังอีกฝ่าย...

"มรึงมีเก้าอี้ตัวเดียวเหรอ ไปหามาอีกตัวดิ"   แบ็งพูดพลางมองไปที่โต๊ะอ่านหนังสือ แล้วกวาดตามองไปรอบห้อง..


"อือ..มรึงคอยเดี๋ยวนะ  กรูไปเอาโต๊ะญี่ปุ่นมากางแป๊บนึง.."

คนตัวโตวิ่งลับออกไปจากห้องในขณะที่แบ็งมองไปรอบตัวอย่างสนใจ       ภายในห้องนอนขนาดกระทัดรัดของคิมพรั่งพร้อมไปด้วยเฟอร์นิเจอร์หลายอย่าง  เกินกว่าที่เด็กม.ปลายควรจะมี       ชุดมินิโฮมเธียร์เตอร์พร้อมลำโพงขนาดย่อมที่ราคาคงจะไม่เล็กตามขนาดตั้งอยู่มุมหนึ่งของห้อง    กีต้าร์ไฟฟ้าพร้อมแอมป์วางพิงผนังอีกด้าน   คอมพิวเตอร์โน้ตบุ๊คกางแผ่บนโต๊ะเขียนหนังสืออย่างไม่ใส่ใจ    คิมมีแม้กระทั่งตู้เย็นขนาดเล็กในห้องนอน  ดูจากสายตาก็พอจะเดาได้ว่าเจ้าของห้องคงจะรีบเก็บอย่างลวกๆเพื่อต้อนรับแขก  ข้าวของหลายชิ้นถูกวางระเกะระกะอย่างไม่ใส่ใจ

 แบ็งค์ถอนใจ นึกสงสัยว่าบางที..คิมอาจจะถูกเลี้ยงดูมาอย่างตามใจเพื่อชดเชยการเติบโตมาในครอบครัวที่แตกร้าว..

และแล้วสายตาของแบ็งค์ก็ไปหยุดอยู่ที่ผนัง  เจ้าตัวรู้สึกเขินเมื่อเห็นรูปของตัวเองหลายใบแปะที่ผนังข้างตารางซ้อมของคิม   แต่ที่สะดุดตาที่สุดก็คือกรอบรูปบานใหญ่...หนุ่มน้อยเดินเข้าไปดูใกล้ๆ   ยิ้มขำเมื่อเห็นภาพหญิงสาวหน้าตาสะสวยกำลังอุ้มเด็กชายอ้วนจ้ำม่ำคนหนึ่งอยู่


ประตูเปิดผางออกในขณะที่คิมยกโต๊ะญี่ปุ่นเข้ามาด้วยท่าทีสบายๆเหมือนมันเป็นกล่องกระดาษเบาๆใบหนึ่ง เด็กหนุ่มกางโต๊ะออกอย่างว่องไว ก่อนจะลงนั่งขัดสมาธิที่พื้น...
 
"นี่รูปแม่มรึงเหรอ?"  แบ็งค์ถามพลางหันไปมองคนตัวโตที่หยิบหนังสือมาวางบนโต๊ะอย่างเรียบร้อย...

"ฮื่อ..แม่กรูเป็นนักร้อง สวยใช่มั้ย..กรูถึงได้หล่ออย่างนี้ไง.."

"แล้วตอนนี้เค้าอยู่ที่ไหนอ่ะ"   อีกฝ่ายถามอย่างเกรงใจ แต่ก็อดอยากรู้ไม่ได้..

"แต่งงานกับฝรั่ง ตอนนี้เปิดร้านอาหารไทยอยู่เมืองนอก...อันที่จริง ช่วงต้นเทอม เค้าพึ่งชวนกรูไปอยู่ที่โน่นด้วย"
คิมพูดด้วยน้าเสียงราบเรียบ ไม่ยอมละสายตาจากแบ็งค์


"แล้วทำไมมรึงไม่ไปล่ะ?"


"ก็ตอนนั้นเราเป็นแฟนกันแล้ว..กรูเลยไม่ไป"  คิมตอบหน้าตาเฉย  ในขณะที่อีกฝ่ายนิ่วหน้าอย่างตกใจ


"แค่นี้เนี่ยนะ มรึงเลยไม่ไปอยู่กับแม่มรึง.." แบ็งค์ครางอย่างอ่อนใจ ไม่เข้าใจความคิดของคนตรงหน้าเลยสักนิดเดียว..


"แม่กรูมีครอบครัวใหม่ มีชีวิตใหม่ไปแล้ว กรูจะไปอยู่กะเค้าทำไมให้เกะกะเปล่า"    คิมพูดด้วยน้ำเสียงไร้อารมณ์
"มรึงก็เห็นอยู่ว่ากรูโง่วิชาภาษาอังกฤษแค่ไหน จะไปพูดกะใครรู้เรื่อง ..."

คนหน้าเข้มหยุดพูดไปชั่วอึดใจ จ้องตาแบ็งค์เขม็ง "แต่มรึงเป็นเหตุผลสำคัญที่สุด

 
คำพูดขึงขังนั้นยิ่งทำให้แบ็งค์หน้าร้อนผ่าว  เจ้าตัวหยิบกระเป๋าขึ้นมาเปิด ทำเป็นง่วนอยู่กับการค้นหนังสือในกระเป๋า หยิบหนังสือขึ้นมาวางโดยไม่ยอมสบตาคมกริบ


"ทำการบ้านวิชาฟิสิกส์ก่อนแล้วกัน ส่งพรุ่งนี้แล้ว.."


คิมลงนั่งตรงฝั่งตรงข้ามของแบ็งค์ ค้นสมุดแบบฝึกหัดออกมาวางเช่นเดียวกัน..




เด็กหนุ่มทั้งคู่ก้มหน้าทำงานเงียบๆ เมื่อเวลาผ่านไปครึ่งชัวโมง คิมก็ยอมแพ้  ร่างสูงใหญ่ลงนอนหงายผึ่งที่พื้น   มึนหัวยิ่งกว่าโดนต่อย.


"ทีชกมวยไม่เห็นเป็นไรเลย..ทำการบ้านแค่นี้ทำยังกะจะตาย"  แบ็งค์บ่น ขมวดคิ้วใส่คนที่นอนแผ่อยู่ที่พื้น


"ให้น้ำกรูหน่อย..กรูไม่ไหวแล้ว.." คิมเอามือกุมขมับ ทำหน้านิ่วคิ้วขมวด


"เฮ่ย..กรูไม่ใช่พี่เลี้ยงนักมวย..ลุกขึ้นมาทำการบ้านได้แล้ว.."


คนตัวโตยังคงนอนเขลงอยู่ที่พื้นอย่างหมดท่า   รำพึงรำพันกับตัวเองด้วยน้ำเสียงท้อใจ


"กรูไม่น่าเกิดมาโง่เลย..ไม่รู้เรื่องอะไรซักอย่าง.."



"ใครว่ามรึงโง่ มรึงแค่ขี้เกียจต่างหาก.." แบ็งค์พูดให้กำลังใจ ทำเอาคนที่นอนอยู่ดีดตัวขึ้นมานั่งทันควัน..คิมมองคนที่อยู่ตรงหน้าเต็มตา



"มรึงเสียใจมั้ยที่มาเป็นแฟนกับกรู ไม่มีอะไรดีซักอย่าง เรียนก็โง่ นิสัยก็ไม่ดี ทำเป็นอยู่อย่างเดียวก็แค่ชกมวย.."


"ทำไมมรึงพูดแบบนั้น.." แบ็งค์พูดเสียงเบา


"ก็มรึงน่ารัก คนชอบกรูตั้งเยอะ ใครๆก็สงสัยว่าทำไมมรึงถึงคบกับกรูได้

[anocha]

แบ็งค์ไม่ยอมสบตาอีกฝ่าย พูดทั้งที่ยังก้มหน้าอยู่อย่างนั้น..


"กรูเห็นอะไรดีๆในตัวมรึงตั้งหลายอย่าง..ใครไม่ได้อยู่ใกล้มรึงเหมือนกรูไม่รู้หรอก.."

คิมยิ้มกว้าง  สีหน้าแช่มชื่นขึ้นมาทันที   เด็กหนุ่มก้มหน้าก้มตาทำการต่ออย่างตั้งใจ

แบ็งค์อมยิ้ม บางทีคิมก็เหมือนเด็กๆที่ไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าคำชม เมื่อเห็นคนตัวโตมีท่าทีผ่อนคลายแล้วหนุ่มน้อยก็ก้มหน้าอ่านหนังสือต่อเงียบๆ    แต่แล้วอยู่ๆ ก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นขัดจังหวะ   แบ็งค์ตัวหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาพลิกดู
รู้สึกแปลกใจเมื่อเห็นเบอร์ไม่คุ้นเคยปรากฏที่หน้าจอ...


"ฮัลโหล..หวัดดีครับ.."


"น้องแบ็งค์ใช่มั้ยครับ นี่พี่หนึ่งนะครับ จำพี่ได้รึเปล่า..." เสียงทุ้มนุ่มแว่วมาตามสาย แบ็งค์เหลือบตามองคนข้างตัวอย่างอึดอัดใจ..


"เอ่อ..จำได้ครับ.."


"น้องแบ็งค์ว่างรึเปล่าครับ พี่ขอคุยด้วยสักเดี๋ยวได้มั้ย?.."


"คือ..ผมกำลังทำการบ้านอยู่พี่   แล้ว..พี่ไปได้เบอร์ผมมาจากไหนอ่ะครับ.."


เป็นหนึ่งส่งเสียงหัวเราะมาตามสาย "   ไม่ยากหรอกครับถ้าจะหาเบอร์คนที่เราสนใจ..ว่าแต่ว่า ว่างเมื่อไหร่อ่ะครับ พี่จะได้โทรหาถูกเวลา.."


"คือ..เอ่อ.."    แบ็งค์คิดหาทางปฏิเสธอย่างสุภาพ   รู้สึกว่าภูเขาไฟลูกย่อมๆที่อยู่ข้างตัวกำลังจะระเบิด..


เมื่อเห็นแบ็งค์เงียบไปครู่ใหญ่ อีกฝ่ายก็พูดกรอกลงมาในโทรศัพท์อย่างนุ่มนวลราวกับรู้สถานการณ์ดี   "อืม...งั้นเอางี้แล้วกันนะครับ ถ้าแบ็งค์ไม่สะดวกที่จะคุย ไว้พี่จะโทรหาตอนดึกๆอีกทีนะครับ แล้วคุยกันนะ"


เป็นหนึ่งวางสายไปแล้ว   ทิ้งบรรยากาศอึดอัดใจไว้ระหว่างคิมกับแบ็งค์..


"เมื่อกี้มรึงคุยกับใคร.."   คิมถามห้วนๆ ใบหน้าขึ้งเครียดขึ้นมาทันที..


แบ็งค์ถอนใจยาว ตัดสินใจที่จะไม่โกหก.. "คุยกับพี่หนึ่ง แต่กรูไม่รู้ว่าเค้าได้เบอร์กรูมาจากไหน.."


คิมไม่พูดต่อ ทั้งที่โทสะกำลังพลุ่งพล่านอยู่ในหัวใจ เด็กหนุ่มขบกรามแน่น รู้สึกเหมือนเส้นเลือดที่ขมับกำลังเต้นตุบๆ
"มรึงเป็นอะไรรึเปล่า.."   แบ็งค์รีบถามด้วยน้ำเสียงกังวล    รู้สึกแปลกใจที่อีกฝ่ายกำลังทำท่าหัวเสียขนาดหนัก..


"กรูไม่อยากให้มรึงคุยกับไอ้เหี้ยนั่น.." คิมพูดห้วนๆ  เผลอตัวกำหมัดแน่น


"คิม..กรูไม่ได้คิดอะไรกับพี่เค้านะเว้ย.." แบ็งค์พูดพลางค่อยๆงปากกาออกจากมือคิมหันอย่างนุ่มนวล...ก่อนที่มันจะหักเป็นสองท่อน


"กรูรู้..แต่กรูก็หวงมรึงอยู่ดี"   คิมหายใจแรง    เลือดในกายเดือดพล่านในขณะที่กล้ามเนื้อทุกส่วนเครียดเกร็งเหมือนกำลังจะลงสังเวียนต่อสู้


แบ็งค์พูดไม่ออกเมื่อเห็นใบหน้าขมึงทึงของคิมหัน และก่อนที่จะทันได้ตั้งตัว เด็กหนุ่มก็ถูกอีกฝ่ายรวบตัวไปกอดไว้แน่น..

 
"กรูมันบ้า.."  คิมคำรามอยู่ในลำคอ   กอดอีกฝ่ายแน่นเหมือนจะให้ละลายหายไปในอก..

"กรูไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนเลย..มันเหมือนกับ..ในหัวกรูมีแต่เรื่องของมรึง..ชีวิตกรูไม่เคยมีใคร..ไม่เคยรักใครแบบนี้มาก่อน...กรูคิดไม่ออกเลยว่าจะทนได้ยังไงถ้าต้องเสียมรึงให้ใครไป.."


แบ็งค์โอบกอดร่างกำยำที่กำลังสั่นเทิ้มด้วยความโกรธ เอามือลูบหลังคิมเหมือนกำลังปลอบโยนเด็กน้อยเจ้าอารมณ์...


"กรูก็อยู่กับมรึงแล้วนี่ไง.."


"กรูมันเห็นแก่ตัวที่คิดจะเก็บมรึงไว้คนเดียว..แต่..กรูรักมรึงมากจริงๆนะแบ็งค์"

คิมพูดพลางซบหน้าลงบนกระหม่อมของอีกฝ่าย สูดกลิ่นหอมแชมพูเพื่อให้คลายอารมณ์เกรี้ยวกราด..รู้สึกรุ่มร้อนจนอกแทบระเบิด..


"ถ้า..มรึงยังไม่อยากทำการบ้านต่อ..เอาไว้ก่อนก็ได้.." แบ็งค์พูดด้วยน้ำเสียงอู้อี้เพราะยังซุกอยู่ในอ้อมกอด รู้สึกเหมือนกำลังจะขาดอากาศหายใจ..



แทนคำตอบ คิมหอมแก้มนุ่ม แล้วผลักโต๊ะญี่ปุ่นที่เกะกะไปให้พ้นทาง..เด็กหนุ่มพาคนในอ้อมกอดโถมตัวลงกับพื้นอย่างรวดเร็ว ใช้วงแขนล่ำสันประคองไม่ให้อีกฝ่ายตัวกระแทกพื้น ไม่ยอมเสียเวลาแม้กระทั่งจะไปที่เตียง..
 

[kuraki]

กรี๊ดดด จะมีฉากต่อไปม้าย หรือต้องจิ้นต่อเอง 

[anocha]

ดูเหมือนไม่ค่อยมีใครชอบตาคิมเลยเนาะ..(เดาเอาจากจำนวนรีพลาย) หรือไม่ก็เป็นเพราะว่าตัวละครเยอะจัด สลับไปสลับมา คนอ่านเลยงงก็ไม่รู้...

อันที่จริง แม้ว่าจะมีตัวละครหลายคู่ แต่คนเขียนใช้ time line เดียวกันนะครับ

เช่น ตอนเช้า เป็นแทน+จอม     เที่ยง คิม+แบ็งค์    เย็น  ผู้กองเข้ม+เบ๊นซ์  อะไรประมาณนี้ จะไม่มีการ เช้า เย็น แล้วกลับมาบ่ายนะครับ เพราะเหตุการณ์ในเรื่อง เกิดขึ้นในวันเดียวกัน แล้วแต่คนเขียนจะเลือกหยิบคู่ไหนมาพูดเท่านั้นเอง..(ดูมั่วๆเนอะ)

ขอสรุป ตัวละครแล้วกันนะครับ เพื่อจะได้ง่ายต่อการอ่าน


คู่ พีท+บอส จาก หนุ่มปากดี กับคู่ซี้สุดหื่น

พีท จะเป็นนักกีฬาบาสทีมโรงเรียน ผิวขาว จมูกโด่ง คิ้วเข้ม พีทเป็นหนุ่มที่สาวๆ(เคย)กรี๊ดมากที่สุด จนกระทั่งประกาศตัวเป็นแฟนบอส ความนิยมก็เลยหดหาย นิสัยเป็นคนทะเล้น ทะลึ่งตึงตัง หัวดีแต่ขี้เกียจ พูดจาเปิดเผย เป็นจอมวางแผนไม่ค่อยสนใจว่าใครจะคิดยังไงนอกจากบอส

บอส เป็นนักกีฬาปิงปอง ตัวเตี้ย ผิวขาว หูกาง ตาตี่ ปากแดง ฟันคู่หน้าซี่ใหญ่เหมือนกระต่าย พ่อแม่เป็นหมอทั้งคู่ บอสเป็นคนปากดี ชอบแขวะ แต่ใจดี ตั้งใจเรียนและเอาจริงเอาจังกับการเรียนมาก



คู่ ผู้กองเข้ม กับเบ๊นซ์  จาก หนุ่มหน้าใสป่วนใจผู้กอง  

ผู้กองเข้ม เป็นชายหนุ่มรูปหล่อ หน้าเข้ม มีไรหนวดและเครา เป็นคนห่ามๆ พูดจาโผงผาง แต่เป็นคนรักความยุติธรรม เอาจริงเอาจัง มีหลักการ และเจ้าระเบียบ..

เบ็นซ์ ผิวขาว ค่อนข้างผอมสูง ตาตี่ บุคลิกดูซนๆ บางทีก็ซื่อ(เพราะเป็นเด็กตจว.)   บางทีก็กะล่อน ใจดี รักสัตว์ อนาคตอยากเป็นสัตวแพทย์


คู่คิม กับ แบ็งค์ จาก กำปั้น หัวใจ กระสอบทราย และนายปากแข็ง


คิม  รูปร่างบึกบึน หน้าตาคมเข้ม ตาดุเหมือนเหยี่ยว  คิมเป็นลูกชายเจ้าของค่ายมวย พ่อแม่เลิกกันตั้งแต่ยังเด็ก นิสัยเป็นคนขี้โมโห มุทะลุ อารมร์ร้อน  หัวทึ่มเล็กน้อย แต่จริงใจ

แบ็งค์ ผิวขาว  ตาสีน้ำตาล เป็นคนอารมณ์ดี รักเพื่อน และใจเย็น ชอบเป็นฝ่ายดูแลคนอื่น..



คู่แทน กับจอม จาก รักวุ่นวายของนายแสนดี


แทน เด็กหนุ่มร่างสันทัด เป็นนักกีฬาบาสทีมเดียวกับพีท   แทนผิวคล้ำ  หน้าเข้ม  ไม่หล่อเท่าไหร่ แต่ป๊อบปูล่าร์มากเพราะความเท่  แทนเป็นคนอบอุ่น อ่อนโยน  ชอบดูแลปกป้องคนอื่น  และเป็นคนจริงจังกับความรัก

จอม  ผิวขาวเหลือง ค่อนข้างผอม ดวงตาสดใส ..จอมเป็นคนซุ่มซ่าม มองโลกในแง่ดี  ไม่ค่อยเอาเรื่องเอาราวกับใคร
ชอบการประณีประนอม  ชอบเป็นฝ่ายเสียสละเพราะไม่ค่อยชอบการแย่งชิงหรือแข่งขันไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตามแต่ จอมเล่นบาสแต่ไม่ได้อยู่ทีมโรงเรียน จอมเคยแอบชอบแทนในช่วงที่แทนยังคบกับเมย์ แต่พยายามตัดใจเพราะกลัวเสียเพื่อน..



สรุปแบบนี้พอจะเป็นไกด์ให้ได้ป่ะคับ  เผื่อว่าคนที่อ่านเรื่องสั้นไปแล้วๆลืมจะได้อ่านง่ายขึ้น


อ่อ ขอโปรโมทว่าพรุ่งนี้จะมีNC นะคับ

[badcow]

มาต่อแล้ว ขอบคุณนะครับ  นี่ถ้ายังไม่มา ก็คงอ่านตอนเก่าๆซ้ำไปเรื่อยๆ อ่ะ

[bixzz]

+1 ให้คุณ anocha แล้วนะครับ...
รออ่านฉาก nc ตอนต่อไปนะครับ อิอิ 

[aa_mm]

รอฉากต่อไปค่ะ 

[patz]

ถึงคิมดูจะเป็นคนอารมณ์ร้าย แต่ถ้าเป็นแบงค์แล้ว คิมก็ยอมอ่อนให้เสมอเลย อยากให้เป็นอย่างนี้ตลอดไป

แบงค์เองก็ทำดีเหมือนกัน ที่ไม่ปิดบังเรื่องไอ้พี่หนึ่งนั่น คุยกันไปตรงๆแบบนี้ดีแล้ว เพราะถ้าเกิดคิดทำอะไรเองแล้วคิมไม่เข้าใจ อาจจะแย่กว่าเดิมก็ได้



ปล.มีบทอัศจรรย์ต่อไหมครับ แหะๆ 

[jokirito]

   เอ่ออออ  ตัดกันดังฉับเลยทีเดียวเชียว

[kungyung]

มารอฉากNCคร้าบบบบบบบบบ

[melon_jung]

น้องแบ็งค์น่าร๊ากกกกกกกก...ชมคิมไปหน่อยเนี่ย...ทำเอาคิมตัวลอยหล่ะ...อิอิ
ชอบคิมนะ.....แบบว่ารักแบงค์มากกกอ่ะ...เหมือนแบงค์คือความหมายทุกอย่าง
ในคำว่ารักของคิมอ่ะ...ดูจิ...ตอนนี้ก็หึงพี่หนึ่งซะจนคนอ่านต้องตั้งตารอตอนต่อไปหล่ะ 

 +1 ระหว่างรอค่ะ 

[a_tapha]

+ 1 ให้ด้วย


ระหว่างคั่นเวลา


 

[gboy]

 
รอตอนต่อไปด้วยใจจดใจจ่อ

[DEMON3132]

+1 เป็นกำลังใจให้ anocha คนอ่านล้วนแล้วแต่ตั้งหน้าตั้งตารอฉาก nc
สรุปว่า  กันทั้งนั้นใช่มะ อ่านแล้วก็เข้าใจถึงความก้าวร้าว
และเถื่อนของคิมได้ดีขึ้น มาจากครอบครัวแตกแยก แถมโตมาจากค่ายมวยอีก
เท่าที่ดูแลรักษาตัวเองมาได้ขนาดนี้ก็ถือว่าดีสุด ๆ แล้ว ชอบแบงค์จังที่คอยเป็น
น้ำเย็นให้แก่คิม คอยดูแลปลอบโยนคิมให้ดีขึ้นทั้งอารมณ์ ทั้งเรื่องเรียน แต่ที่จะ
บอกคือ ชอบทุกคู่เลย ...... ......
วันนี้จะรอฉาก nc ว่าแต่จะมาตอนไหนน้า .......

[nopkar]

ซุ่มอ่านเรื่องนี้มาหลายคู่ น่ารักกันไปแต่ละแบบดีอ่ะ..

ขอบคุณนะค้าบ..

[boboaje]

รอncค่ะ ...ยังไม่ได้อ่านคู่ของคิมกะแบงค์ค่ะ กลับไปอ่านก่อนดีกว่า

[Dee^daY]

รอ ๆๆๆๆๆ
แต่ขอแบบทุกคู่มีพร้อมกันในเวลาเดียวกันได้ป่าว

[andy_kwan]

+1ให้กับความขยันของคนแต่ง
เดี๋ยวป้าต้องไปเติมเลืือดก่อน  ตอนหน้าจะมี :oo1:ใช่ป่าว   อิอิ

[mantdash]

มีการโปรโมทล่วงหน้าด้วย อิอิ

อืมผมคิดว่าคู่คิมมันไม่ค่อยหวือหวามั้งครับ

ไม่ดึงดูดเท่าคู่อื่นๆนะ

ถ้า NC อาจจะช่วยได้ครับ 555+

+1 ใ้ห้ครับ

ปล. ชอบตรง time line อะครับ คู่นี้ก็เวลานี้ อิอิ