กล่องใบโตที่ถูกห่อด้วยกระดาษสีแปร๋นย่นยู่บ่งบอกถึงฝีมือคนห่อถูกวางลงบนโต๊ะนักเรียน หนุ่มน้อยเจ้าของโต๊ะที่กำลังก้มหน้าอ่านการ์ตูนอยู่เงยหน้าขึ้นมามองกล่องอย่างงงๆ ก่อนจะมองเลยไปยังเจ้าของกล่องที่ยืนยิ้มเผล่อยู่ตรงหน้า
“กล่องอะไรของมรึงอ่ะพีท..”
“กล่องขนม กรูเอามาฝาก มีแต่ขนมที่มรึงชอบทั้งนั้นเลย..”
บอสก้มหน้าอ่านหนังสือต่ออย่างไม่ยินดียินร้าย คนตัวโตถือโอกาสเดินอ้อมโต๊ะมานั่งลงที่เก้าอี้ตัวข้างๆ ก่อนจะพึมพำขึ้นมาลอยๆ...
“กูยังทำการบ้านวิชาเคมีไม่เสร็จอ่ะ”
บอสคว่ำหนังสือการ์ตูนลงบนโต๊ะ ก่อนจะเปิดเป้หยิบหนังสือวิชาเคมีมาส่งให้คนข้างๆ แล้วกลับมาอ่านการ์ตูนต่อด้วยสีหน้าเฉยเมย..
“ถ้ามรึงยังไม่หายโกรธกรู กรูไม่ลอกการบ้านส่งจริงๆด้วย ถุกตีช่างแมร่ง”..คนตัวโตพูดหน้าตาเฉย ทำเอาคนที่อ่านการ์ตูนอยู่ขมวดคิ้ว
“กูไปโกรธอะไรมรึงตั้งแต่เมื่อไหร่?”
“เออ..จริง กรูนี่ว่าที่เป็นฝ่ายโกรธมรึง” พีททำหน้าเหมือนพึ่งนึกขึ้นมาได้ “งั้นมรึงก็ง้อกรูสิ..”
“ปัญญาอ่อน มรึงอยากโกรธก็โกรธไปเหอะ” บอสก้มหน้าอ่านการ์ตูนต่อ กระทั่งถูกอีกฝ่ายฉกหนังสือไปจากมืออย่างไม่ทันตั้งตัว..
“มรึงเป็นบ้าอะไรของมรึงอีกเนี่ยพีท..”บอสโวยวาย พยายามยื้อหนังสือคืนโดยที่อีกฝ่ายพยายามล่อหลอกด้วยลีลาของนักบาสตัวแกจ
“กรูไม่มีความสำคัญอะไรกับมรึงเลยใช่มั้ย?” คนตัวโตตัดพ้อหลังจากอีกฝ่ายหมดความพยายาม เพราะอายที่เพื่อนร่วมชั้นเริ่มหันมามอง บอสทำตาปริบๆ เหลือบมองไปรอบตัวอย่างระแวงเพราะกลัวคนอื่นได้ยิน
“ถ้ามรึงไม่สำคัญแล้วกรูจะคอยติวหนังสือ คอยด่ามรึงเรื่องไม่ส่งการบ้านทำไมเล่า..” บอสย้อน อยากจะโกรธก็โกรธไม่ลง
“ก็มรึงอ่ะ เอาเบอร์โทรกูไปให้คนอื่น ถ้ากรูทำอย่างนี้กับมรึงบ้าง มรึงจะรู้สึกยังไง..”
บอสทำตาปริบๆ นึกไม่ถึงว่าคนตรงหน้าจะน้อยใจได้นานขนาดนี้
“ เราเป็นแฟนกันนะบอส กรูรักมรึง แล้วมรึงอ่ะ ไม่หวง ไม่ห่วงกันบ้างหรือไง ทีกรูยังหวงมรึงเลย” พีทพูดต่อยาวเหยียดโดยไม่สนใจว่าเพื่อนนักเรียนในห้องจะได้ยินหรือไม่ ดวงตาที่เคยซุกซนขี้เล่นอยู่เป็นนิจกลับฉายแววขึงขังจริงจัง
“ถ้าใครมาขอเบอร์มรึงจากกรู กรูไม่ให้หรอก มรึงเป็นแฟนกรู กรูก็หวงของกรูนะ”
บอสอึ้งไปชั่วอึดใจ อยู่ๆก็หน้าร้อนผ่าวขึ้นมาเฉยๆ..หนุ่มน้อยก้มหน้าลงแล้วนิ่งไปชั่วอึดใจ ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงเก้อๆ..
“กู....ขอโทษ..กูไม่ได้เอาเบอร์มรึงไปให้คนอื่นซะหน่อย.. กรูแค่อำเล่นเฉยๆ”
"จริงอ่ะ มรึงไม่ได้เอาเบอร์กรูไปให้ใครจริงๆเหรอ?"
"ก็..เออ สิวะ"
"แล้วมรึงบอกกรูว่ามรึงให้เบอร์กรูกับเด็กผู้หญิงที่มาขอเบอร์นี่นะ มรึงรู้หรือเปล่าว่ากรูน้อยใจมรึงแค่ไหน?" พีทพูดเสียงเข้ม ทำท่าเหมือนกำลังคาดโทษคนตรงหน้า
"กรูขอโทษ.. กรูไม่นึกว่ามรึงจะโกรธจริงๆนี่หว่า.." บอสพูดเสียงอ่อย พยายามทำหน้าสำนึกผิดให้ดูแนบเนียน
พีทยิ้มเจ้าเล่ห์ “มรึงปล่อยใกรูเคืองเป็นอาทิตย์ๆ ขอโทษแค่นี้ไม่พอหรอก..”
บอสเริ่มสำเหนียกถึงกลิ่นไอชั่วร้ายที่ค่อยๆคืบคลาน เจ้าตัวกรอกตาอย่างระแวงว่าคนตรงหน้าจะมาไม้ไหน?
"แล้วมึงจะให้กรูทำอะไรล่ะ?"
“เย็นนี้แม่กับป๊ากูไม่อยู่บ้าน..มรึงไปบ้านกรูเลย..”
“ไปทำไมวะ? เย็นนี้กูมีซ้อมปิงปอง..”
พีทโน้มหน้าเข้าไปใกล้ กระซิบไปที่ข้างหูบอสหน้าตาเฉย “ไปเอากัน..”
หัวข้อ: [-16 PLUS-]ตอนพิเศษ รัก ~ คิดถึง ~ หึง ~ งอน อัพล่าสุด18-เมษา-55ครับ (อ่าน 380325 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก