หัวข้อ: [-16 PLUS-]ตอนพิเศษ รัก ~ คิดถึง ~ หึง ~ งอน อัพล่าสุด18-เมษา-55ครับ

[patz]

เบนซ์นี่นะ นอกจากจะทะลึ่งแล้ว ยังกวนโอ๊ยอีกแน่ะ น่ารักน่าเตะจริงๆ


ไม่แปลกใจเลย ที่ผู้กองเข้มจะหลงหัวปักหัวปำ อิอิ 

[LifeTime]

โถถถถ ก็ไปพักบ้านเค้าเนาะ ทำไรก็ลำบากลำบน
ไปพักโรงแรมแล้วให้น้องแม้วไปหา ป่านนี้ได้ฟัดละ 

[Phawaii]

Nc Nc Nc !!

[Dee^daY]

ผู้กองก็เลิกเป็นตำรวจ ไปเป็น คุณครู ดีกว่าคับ
จะได้เห็นหน้าทั้งวันทั้งคืน

[knightofbabylon]

ขำผู้กอง  ถึงขั้นตัวงอ 
เบนซ์นี่น่ารักดีเนอะ กวนผู้กองนิดๆ ได้แทบทุกประโยค

[nopkar]

เจ้าเบนซ์มันหน้าหมั่นเขี้ยวจริงๆ

[BeeRY]

ผู้กองทำเป็นเข้มนะ ให้น้องเบ๊นซ์ไปเรียนอ่ะ แหมๆ 

[PAnppyJunJii]

อ๊ากกกกก
น่าร๊ากกกกกกก

[dahlia]

ระวังจะโดนข้อหาพรากผู้เยาว์ กับ ทำอนาจารแต่เช้า นะผู้กอง   

[kuraki]

    คู่นี้น่ารักจัง เขินๆ

[andy_kwan]

ระวังนะผู้กอง   จะกินลูกชายเขาถึงในบ้านนี่มัน   ระวังถูกจับแต่งงานนะ   อิอิ

[kkmm]

 

[kungyung]

 
ไอ้น้องเบ็นซ์นี่กวนจริงๆเลยอ่ะ

[zolof26]

ผู้กองเข้ม... ว้าววว
ฮ่าๆๆ 
แต่อยากอ่าน แทนกับจอมอ่ะ  แล้วก็... คิมต์กับ... ซัมติง จำมาได้  โทดๆๆ
อยากอ่าน

[┗◎┗◎]

 เด็กๆนี่ทั้งน่ารักน่ากินเนอะ 

[minchy]

น้องเบนซ์  น่ารักอ่ะ

[a_tapha]

กำลังได้ที่เลยเชียว 

[cake]

มาต่อเร็วๆๆๆ   

[pickki_a]

คิดถึงผู้กองเบนซ์ครับ
เอ้ย!!!!! ผู้กองเข้มกับเบนซ์

ปล. ไม่ได้อ่านเกือบทุกเรื่อง แต่ อ่านทุกเรื่องครับ 

[anocha]

ผู้กองเข้มควบรถเก๋งคู่ใจวิ่งปุเลงๆมาจอดหน้าโรงเรียนมัธยมชื่อดังของลำปาง  ชายหนุ่มเอื้อมมือไปสะกิดหนุ่มน้อยที่ฉวยโอกาสหลับระหว่างที่เขากำลังขับรถ  ก่อนจะอมยิ้มกับตัวเอง เมื่อกี้มันยังชวนเขาคุยจ๋อยๆไม่ขาดปาก
หันไปอีกทีมันก็ผล็อยหลับไปซะแล้ว ผู้กองหนุ่มนึกเวทนาตัวเองที่ริอ่านมีแฟนอยู่ในวัยกำลังกินกำลังนอน
ไล่จับผู้ร้ายยังไม่ปวดหัวเท่าไล่ให้ทันไอ้แม้วนี่ ...แต่กระนั้น นับตั้งแต่วันที่มันเข้ามาป่วนในหัวใจเขา โลกทั้งโลกก็กลายเป็นสีสดใสอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน แค่ได้อยุ่ใกล้ๆ ได้เห้นมันหลับอุตุอยู่บนเบาะรถเก่าๆ มันก็ทำให้เขาต้องอมยิ้มอยู่คนเดียวอย่างสุขใจ  ชายหนุ่มเอื้อมมือไปแตะที่แก้มใสเบาๆ ขนตาหนาเป็นแพกระพริบถี่ๆ แล้วคนที่กำลังหลับปุ๋ยอยู่บนเบาะรถก็ขยับตัวตื่นขึ้นด้วยอาการงัวเงีย..

"ตื่นได้แล้วคร้าบ..คุณหนูเบ๊นซ์ นายสารถีพามาส่งถึงหน้าโรงเรียนแล้วครับ"

มันยืดคอขึ้นมามองรอบตัวอย่างงงๆ ก่อนจะทำคอพับลงบนเบาะรถที่ปรับเอนจนเกินระดับแล้วทำท่าเหมือนจะหลับต่อ..  "คาบบ่ายค่อยเข้าเรียนแล้วกันพี่ เช้าๆไม่มีอะไรน่าสนใจ.."

"ไม่ได้โว้ย" ผู้กองเข้มโวยวาย "ตื่นไปเรียนได้แล้วไป.."

"ผมไปเรียนแล้วพี่จะอยู่กับใครล่ะคร้าบบบ" ไอ้แม้วทำเสียงออด เอาหัวถูกับต้นแขนผู้กองเข้มเหมือนลูกแมวขี้อ้อน จนชายหนุ่มอดขยี้หัวมันเล่นด้วยความหมั่นเขี้ยวไม่ได้..

"เอ็งอย่ามามั่ว ขี้เกียจแล้วมาทำเป็นปากหวาน ลงไปเรียนได้แล้วไป เดี๋ยวเย็นๆพี่มารับ.."

"แล้วกลางวันพี่เข้มจะทำอะไรล่ะครับ" ไอ้แม้วยังคงโยกโย้จนผู้กองเข้มนึกอยากเปลี่ยนใจ ชวนมันโดดเรียนแล้วพาไปนอนกอดให้หายอยาก กระนั้นชายหนุ่มก็ต้องทนข่มใจพูดเสียงขรึมใส่มัน

"เดี๋ยวพี่จะแวะซื้อของฝากในเมืองแล้วกลับไปนอนที่บ้านซะหน่อย ขับรถมาทั้งคืน ยังไม่ได้นอนเลยซักงีบ.."

"คำก็ไล่ให้ไปเรียน สองคำก็ไล่ให้ไปเรียน ไม่เป็นไร เอาไว้ผมไปนอนต่อในห้องเรียนก็ได้"

"ไอ้แม้ว ไอ้..เว..." ชายหนุ่มขยับปากจะด่า แต่ไอ้แม้วฉวยโอกาสจู่โจมตอนที่ผู้กองเข้มเอาแต่บ่นจนไม่ทันระวังตัว  มันหอมแก้มสากๆที่พึ่งโกนเคราของเขาแรงๆหนึ่งที  เล่นเอาผู้กองเข้มอายจนแทบม้วนลงไปกองใต้พวงมาลัย

ชายหนุ่มทำหน้าเลิ่กลั่กพลางเหลียวมองไปรอบตัว เพราะเกรงว่านักเรียนที่ทยอยเดินทางมาโรงเรียนจะบังเอิญเห็นเข้า แทนที่จะอายไอ้ตัวแสบกลับหัวเราะชอบใจ

"โหพี่..อายจนหน้าแก่เลยนะเนี่ย"

"ไอ้แม้ว ไอ้เวร เค้ามีแต่อายจนหน้าแดงโว้ย " ชายหนุ่มพูดเคืองๆ พึ่งทำให้ชื่นใจอยู่หยกๆก็มาทำให้แอบเคืองอีกจนได้

"ผมไปเรียนละพี่ เย็นนี้เจอกัน" มันว่าพลางเปิดประตูรถแล้วกระโดดผลุงลงไป ทิ้งให้ผู้กองเข้มได้แต่ตะโกนไล่หลัง
"ตั้งใจเรียนด้วยนะโว้ย ถ้าจับได้ว่าเอ็งขี้เกียจล่ะโดนแน่" ปากก็พูดไปอย่างนั้น แต่ใจก็รู้ดีว่า ถึงมันจะตั้งใจหรือไม่ตั้งใจเรียน  คืนนี้มันก็ต้องโดนอยู่ดี

ชายหนุ่มกระตุกเกียร์เตรียมออกรถ ทว่าเสียงเรียกเข้าจากมือถือรุ่นกระติกน้ำขัดจังหวะขึ้นมาเสียก่อน ชายหนุ่มหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู ชื่อที่อยู่บนหน้าจอนั้นทำให้ต้องขมวดคิ้ว..

"สวัสดีครับพี่ป่าน เอ้อ โทรมาหาผมแต่เช้ามีอะไรหรือเปล่าครับ.."

คนปลายสายถอนหายใจยาว น้ำเสียงที่ลอดออกมาจากโทรศัพท์นั้นมีร่องรอยกังวลใจอยู่ไม่น้อย

"เข้ม..พี่อยากคุยกับเข้มเรื่องเจ้าคิม.."


 "เข้ม พี่อยากให้คิมย้ายไปอยู่กับพี่ที่เมืองนอก แต่พี่พูดเท่าไรมันก็ไม่ยอมฟัง พี่อยากให้เข้มช่วยพูดให้หน่อย.."

[aha]

  โห๋หหหหหหห หายไปนานเลยนะคะ  กลับมาแล้ว 


ก้ออัพบ่อย ๆ นะคะ คิดถึงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง   

[anocha]

"เดี๋ยวครับพี่ป่าน ทำไมอยู่ๆถึงอยากจะย่ายคิมไปอยู่ที่โน่นล่ะครับ.."


 ผู้กองเข้มออกปากถามอย่างแปลกใจ เพราะเข้าใจว่าปัญหาทุกอย่างของคิมหันต์นั้นคลี่คลายหมดแล้ว ทั้งเรื่องคดีกับคู่กรณี ทั้งเรื่องที่ถูกพักการเรียน ..

"พี่มาคิดๆดูแล้ว อยู่ที่นั่นพี่ก็จะได้ดูแลใกล้ชิดขึ้นมาหน่อย อยู่นี่ก็มีแต่เรื่องมีแต่ราว  แล้วก็พี่อยากถามเข้มเรื่อง.."
อีกฝ่ายเงียบไปอย่างลังเลใจ กระนั้นผู้กองเข้มก็คาดเดาได้ไม่ยากว่าแม่ของคิมหันต์อยากถามเรื่องอะไร

 "เรื่องเจ้าคิมกับเด็กคนนั้น.คนที่เข้าโรงพยาบาลเพราะไปช่วยเจ้าคิมน่ะ.."

"อ้อ..เด็กที่ชื่อแบ้งค์หรือครับ.." ผู้กองเข้มขมวดคิ้ว เริ่มเห็นถึงเค้าลางของความยุ่งยากอยู่รำไร..
"ใช่จ้ะ คือพี่อยากรู้ว่า.." คนพูดทำท่ากระอักกระอ่วนใจ "พี่อยากรู้ว่าคิมกับเด็กคนนั้น คบกันบบไหน.."

ดูเหมือนว่าแม่ของคิมหันต์เจตนาหลีกเลี่ยงที่จะเอ่ยชื่อของหนุ่มน้อยคนสำคัญของคิมหันต์

ผู้กองเข้มเดาว่า คนถามคงรู้คำตอบอยู่แก่ใจ กระนั้นก็ยังหลอกตัวเองว่าเรื่องทุกอย่างอาจไม่เป็นไปตามที่เห็น..

"ผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับพี่ แต่เห็นว่าสนิทกันมาก " ชายหนุ่มตอบไปกลางๆ ไม่อยากโกหก แต่ก็ไม่อยากฟันธงให้อีกฝ่ายต้องไม่สบายใจ


"คือ พี่ชวนเจ้าคิมให้ไปอยู่ด้วยกันที่เมืองนอก แต่แกไม่ยอมไป พอพี่ถามว่าเป็นเพราะเด็กคนนั้นหรือเปล่า คิมก็ตอบว่าใช่"

คนพูดเสียงเครือด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจ เล่นเอาผู้กองเข้มถอนใจกับความขวานผ่าซากของหลานชายตัวเอง

"แล้ว..พี่ป่านจะทำไงต่อไปครับ.."

"เข้ม พี่ไม่นึกเลยนะว่าเจ้าคิมจะเห็นคนอื่นสำคัญกว่าพี่ พี่เป็นแม่นะเข้ม ทำไมคิมไม่นึกถึงหัวอกพี่บ้าง.."

น้ำเสียงคร่ำครวญตัดพ้อนั้นทำให้ผู้กองเข้มนึกเห็นใจคนพูดไม่น้อย ชายหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงปลอบโยน

"พี่ป่านใจเย็นๆก่อนดีกว่าครับ ช่วงนี้เจ้าคิมมันอาจจะกำลังสับสน ก็เลยพูดอะไรไปไม่คิด ผมว่ารอให้อะไรๆมันเรียบร้อยก่อนดีกว่าครับ.."


"จะให้พี่รออะไรหรือเข้ม พี่อุตส่าห์มารับลูกไปอยู่ด้วยกัน พี่รู้นะว่าพี่ไม่ดีเองที่ทิ้งเจ้าคิมไปตั้งแต่ยังเล็ก แต่ตอนนั้นพี่จำเป็น แล้วพี่ก็ติดต่อกลับมาตลอด ไม่เคยขาด แล้วดูเจ้าที่เคิมมันทำสิ เข้มจะให้พี่รู้สึกยังไง.."

“ผมเข้าใจว่าพี่ป่านรู้สึกยังไง..แต่ ผมอยากให้พี่ป่านนึกถึงความรู้สึกเจ้าคิมมันบ้าง..ที่ผ่านมาผมเองก็มีส่วนผิดที่ไม่ค่อยได้ไปดูแลเจ้าคิมซักเท่าไหร่..”    ผู้กองเข้มพูดออย่างละอายใจ   นับตั้งแต่คิมหันต์ย้ายมาเรียนที่กรุงเทพ
 ชายหนุ่มก็แทบจะไม่ได้ไปดูแลหลานชายเท่าที่ควร สาเหตุหนึ่งก็เพราะไม่ค่อยถูกชะตากับอาคมพ่อของคิมหันต์


“พี่ไม่โทษเข้มหรอก ขนาดพ่อมันเองแท้ๆยังไม่ใส่ใจลูกเลย พี่ไม่น่ายอมให้คิมย้ายมาอยู่กับ....”

ปลายสายเงียบไปเพียงเท่านั้น คล้ายกับไม่อยากเอ่ยชื่อใครบางคน ผู้กองเข้มถอนใจเฮือกใหญ่  ในเมื่อผู้ใหญ่เอาแต่อารมรณ์ของตัวเองเป็นที่ตั้งอย่างนี้ จะโทษแต่คิมหันต์อย่างเดียวก็ใช่ที่...


“นั่นแหละครับพี่ป่าน ผมจะบอกพี่ว่า ที่ผ่านมาเจ้าคิมมันถูกเลี้ยงดูมาแบบขาดๆเกินๆตั้งแต่ยังเล็ก
บางที.. มันอาจรู้สึกว่าไม่มีใครเข้าใจมันเลยจริงๆก็ได้  แล้วพอมันได้มาเจอกับแบ็งค์  มันก็คงรู้สึกว่า ได้เจอคนที่เข้าใจมันจริงๆ  เด็กคนนั้นก็เลยเหมือนเป็นทุกอย่างสำหรับมัน ผมเข้าใจนะครับว่าเจ้าคิมคงไม่อยากอยู่ห่างจากคนที่....”

 ผู้กองเข้มอึกอัก กลัวว่าคำพูดจะทำร้ายจิตใจคนฟังมากเกินไป

 “มันคงจะไม่อยากอยู่ห่างจากคนที่มันรักน่ะครับ..” ผู้กองเข้มพูดต่อด้วยน้ำเสียงเก้อๆ  เมื่อนึกถึงว่า ถ้าตัวเองต้องถูกบังคับให้แยกจากคนรักเหมือนคิมหันต์ สภาพของเขาก็คงไม่ต่างกัน...


“เข้มพูดเหมือนกำลังเข้าข้างคิมกับเด็กคนนั้น พี่เป็นแม่มันนะ พี่ไม่เชื่อหรอกว่าจะมีใครรักเจ้าคิมไปมากกว่าพี่..”


น้ำเสียงนั้นฟังดูดื้อดึงจนผู้กองเข้มนึกอ่อนใจ คิมหันต์ดูจะได้รับนิสัยหัวรั้นเอาแต่ใจจากทั้งพ่อและแม่มาเต็มเปี่ยม

“ผมรู้ครับ..และผมก็เชื่อด้วยว่าเจ้าคิมก็รู้  แต่..พี่ป่านเองก็ทิ้งเจ้าคิมไว้กับพี่คมตั้งแต่มันพึ่งสามขวบ แล้วพี่คมก็ส่งมาอยู่กับตาบ้าง อยู่กับย่าบ้าง  โยนกันไปโยนกันมาอยู่แบบนี้ตั้งนาน มันก็ไม่แปลกหรอกครับที่เจ้าคิมจะไม่ค่อยผูกพันกับใครเลย.. “

ผู้กองเข้มอธิบายอย่างใจเย็น ชายหนุ่มทิ้งจังหวะให้อีกฝ่ายครุ่นคิดก่อนจะพูดต่อด้วยน้ำเสียงเรียบๆ

“ไม่ใช่ว่ามันไม่รักพ่อรักแม่นะครับ แต่ถ้าเป็นไปได้ มันก็คงอยากจะอยุ่กับคนที่มันอยู่ด้วยแล้วมีความสุขที่สุด.."

"เข้มคิดว่าถ้าคิมมาอยู่กับพี่แล้วจะไม่มีความสุขงั้นหรือ?" อีกฝ่ายย้อนกลับเสียงห้วน

"ไม่มีใครตอบได้หรอกครับพี่ เพราะฉะนั้นเจ้าคิมมันถึงไม่อยากเสี่ยงไงครับ ถ้าพี่ป่านมีของที่พี่ป่านรักที่สุดไว้ในมือ พี่ป่านจะยอมแลกกับสิ่งที่พี่ป่านไม่แน่ใจหรือครับ ว่ามันจะดีกว่าหรือเปล่า ถึงคิมจะอยู่เมืองไทย ก็ใช่ว่ามันจะรักพี่ป่านน้อยลงนะครับ.."


อีกฝ่ายยังคงนิ่งงันเหมือนกำลังอึ้ง ผู้กองเข้มอธิบายต่อด้วยน้ำเสียงเรียบๆ

"พี่ป่านน่าจะได้คุยกับครูประจำชั้นของเจ้าคิม ตั้งแต่เด็กคนนั้นย้ายมา คิมมันก็ทำตัวดีขึ้นเรื่อยๆ จนพึ่งมาเกิดเรื่องนี่แหละ..  ผมอยากให้พี่ป่านเห็นใจเจ้าคิมมันบ้าง บางที.. มันอาจจะมีความสุขจริงๆที่ได้อยู่ใกล้ๆเด็กคนนั้นก็ได้”


“เข้มจะปล่อยให้พี่นั่งดูลูกพี่เป็น..” น้ำเสียงนั้นดูกระดากใจราวกับไม่อยากพูดถึง  “เข้มจะปล่อยให้ลูกพี่ชอบผู้ชายด้วยกันอย่างนั้นเหรอ?


แล้วไงวะ..ผู้กองเข้มนึกอย่างหงุดหงิดใจ ร่ำๆจะบอกไปแล้วว่าเขาเองก็มีคนรักเป็นผู้ชายเหมือนกัน แถมอายุน้อยกว่าตั้งครึ่ง  แต่ก็เกรงว่าถ้าเรื่องกระเด็นไปถึงหูคุณแม่สุดที่รักแล้ว เขาเองนั่นแหละที่จะต้องตกที่นั่งลำบาก
ผู้กองเข้มจึงจำใจพูดกรอกลงไปในโทรศัพท์ด้วยเสียงห้วนๆ

"ผมก็ไม่รู้หรอกนะครับ ว่าเจ้าคิมกับเด็กคนนั้นคบกันแบบไหน แต่สำหรับผม   ถ้าใครเอาตัวเข้าเสี่ยงอันตรายเพื่อช่วยผมเหมือนอย่างที่เด็กคนนั้นทำเพื่อเจ้าคิม  ผมก็คงทำทุกอย่างเพื่อไม่ให้เสียคนๆนั้นไป  เหมือนที่เจ้าคิมกำลังทำอยู่ตอนนี้ล่ะครับ"

[anocha]

คอมเม้นต์กันได้ตามสะดวกนะครับ พอดีหมู่นี้ยุ่งๆ เลยไม่ค่อยได้ชวนคนอ่านคุยตามเคย ขอบคุณนะครับที่ยังติดตามอ่านกันอยู่ แม้ว่าบางทีคนเขียนจะทำตัวน่าถีบด้วยการมาๆ หายๆประหนึ่งปจด. ของหญิงวัยทอง 555
สัญญาว่าเกิดชาติหน้าจะไม่ขี้เกียจสันหลังยาวเท่าชาตินี้คับ..
ติชมคอมเม้นต์กันได้เต็มที่เลยนะครับ สำหรับวันนี้ 



รักนะ จุ๊บๆๆ

[knightofbabylon]

ดีใจ คุณanocha มาอัพอีกแล้ววว..ว  :กอด1:ทีนึง

ทำไมเรารู้สึกว่าแม่คิมเหมือนจะเข้าใจคิมมากกว่าพ่อ แต่ก็ไม่ใช่ สุดท้ายก็ไม่เข้าใจ ไม่ได้ต่างกัน
แต่ว่า คนเป็นพ่อเป็นแม่ ก็คงทำใจลำบากอยู่เหมือนกัน ที่ลูกของตนจะมีคนรักเป็นเพศเดียวกัน
-*- คงต้องใช้เวลาซักระยะ เืพื่อใ้ห้พ่อแม่ยอมรับในสิ่งที่ลูกเป็นให้ได้
แต่ถ้าพ่อแม่ไม่เข้าใจ มันก็อยู่ที่เราแหละว่าจะใจเย็น นิ่งมีสติ มีเหตุผล และทำตัวดีแค่ไหน

ปล. น้องเบนซ์น่ารักอีกแล้ว 

[mecon]

ย๊าวยาว....................
เดะดอยของผู้กอง น่ารักกกกกกกกกกก
กำลังกินกำลังนอน...แล้วเรื่องเรียนที่เรื่องจิ๊บๆชิมิลูก
แหมว่าคำก็แก่สองคำก็แก่...แก่แล้วรักมั๊ญล่ะเจ้าเบนซ์ หุุหุ มีการง้อด้วยหอมฟอดใหญ๋แบบไวปานสายฟ้าด้วยนะ
คนแก่เขินเอาหัวมุดพวงมาลัยเว้ย555

ุคุณแม่ขราจะอะไรกับลูกนักหนาคะ เจอน้องชายเบรคไปดีๆสมๆ
เลี้ยงเจ้าคิมดีไม่ได้ก็ให้เค้าคิด เค้าตัดสินใจเองดีกว่ามะ
เยี่ยมมากผู้กอง....หัวอกน้า หัวอกหลานคือๆกัน 

ปล. แม่นุ้งคิมชื่ออะไรกันแน่เคอะ เด๋ซพี่ป่าน เด๋วพี่ริน 
+1 คะ

[Little Devil]

ผู้กองเข้มสมชื่อ
สงสารนายคิม

ยังไงก้อรออ่านนะ
แล้วอีกเรื่องที่ค้างล่ะ .....

[จุ๊บจิ๊บจ๊ะจ๋า]

 

มาแบบยาวสะใจ


 :เฮ้อ:เมื่อไหร่เข้มจะเสร็จไอ้แม้วน้า

คิมกะแบงค์ก็น่าสงสาร

[aa_mm]

  เย้ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ดีใจจัง มาต่อแล้วววววววว

มาต่ออีกเร็ว ๆ นะจ๊ะ ค้างทุกภาคเลย 

[LifeTime]

"ผมก็ไม่รู้หรอกนะครับ ว่าเจ้าคิมกับเด็กคนนั้นคบกันแบบไหน แต่สำหรับผม   ถ้าใครเอาตัวเข้าเสี่ยงอันตรายเพื่อช่วยผมเหมือนอย่างที่เด็กคนนั้นทำเพื่อเจ้าคิม  ผมก็คงทำทุกอย่างเพื่อไม่ให้เสียคนๆนั้นไป  เหมือนที่เจ้าคิมกำลังทำอยู่ตอนนี้ล่ะครับ"

ประโยคสุดท้ายของผู้กองเด็ดสุด...เพราะผู้ใหญ่เป็นกันแบบนี้ เด็กถึงได้มีปัญหา 

[๋JEFF]

 แหม่ ทำเป็น เข้มมม   


55     


ผู้กองเข้ม มม