หลังจากนั่งเรียนข้างกันจนเกือบจะหมดคาบเช้าแล้วก็ยังไม่มีทีท่าว่าคนที่นั่งเรียนข้างๆจะปริปากพูดด้วย
พีทตัดสินใจวางมือจากการลอกการบ้าน(จากสมุดของบอสซึ่งฉกมาโดยไม่ออกปากยืมให้เสียฟอร์ม)
เด็กหนุ่มล้วงมือลงไปใต้โต๊ะ หยิบขนมถุงใหญ่ยื่นให้บอส ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงเป็นการเป็นงาน..
"แม่กรูให้เอามาฝาก.."
"ฝากขอบคุณแม่มรึงด้วย.." บอสตอบด้วยน้ำเสียงเนือยๆ มือล้วงลงไปในเป้หยิบหนังสือวิชาถัดไปขึ้นมาวางบนโต๊ะ..
"กรูเป็นคนหิ้วมาให้มรึง.." พีทพูดขึ้นมาลอยๆ..แต่สีหน้าบอกชัดว่ากำลังทวงบุญคุณ..
"ขอบคุณ - มรึง" บอสเน้นเสียงชัดถ้อยชัดคำ แล้วก้ก้มหน้าก้มตาอ่านหนังสือเงียบๆ..
"ขอบคุณแล้วก็ขอโทษด้วยสิ"
"ขอโทษเรื่องอะไรล่ะ.."
"ก้เรื่องที่มรึงเอาเบอร์กรูไปให้คนอื่นไง.."
"ขอโทษทำไม.." บอสย้อน "มรึงไม่ได้มีอะไรเสียหายซะหน่อย.."
"แต่กรูเสียความรู้สึก" พีทพูดชัดถ้อยชัดคำ.. "ถ้ากรูเอาเบอร์มรึงไปให้คนอื่น มรึงจะรู้สึกยังไง.."
"ก็ดี..กรูจะได้มีเพื่อนคุยเพิ่มขึ้น.." อีกฝ่ายย้อนหน้าตาเฉย
พีททำหน้าเหมือนจะโดดงับหัวคนตรงหน้าเสียให้รู้แล้วรู้รอด...ดีที่อาจารย์วิชาถัดไปหิ้วแฟ้มเข้ามาเสียก่อน...
เสียงพูดคุยจ้อกแจ้กจอแจในห้องเงียบไปทันที... พร้อมๆกับที่หัวหน้าชั้นเรียนบอกทำความเคารพ อาจารย์ประจำวิชาหันไปพูดกับเด็กหนุ่มแว่นหนาที่เป็นหัวหน้าชั้นด้วยน้ำเสียงเข้มงวด..
"ประวิทย์ ช่วยรวบรวมรายงานของเพื่อนๆที่ครูสั่งให้ทำเมื่อชั่วโมงที่แล้วมาส่งที่โต๊ะครูด้วย.."
ประวิทย์รีบลุกด้วยท่าทีแข็งขัน..
พีททำหน้าเลิ่กลั่ก เมื่อกวาดตามองไปรอบห้องแล้วพบว่า นักเรียนทุกคนต่างหยิบรายงานพร้อมภาพประกอบมาวางบนโต๊ะ เตรียมรวบรวมกันไปส่งหน้าชั้นเรียน..
"ชิบหา...ซวยแล้วกรู..วันนี้ต้องส่งรายงานเรอะ?" เด็กหนุ่มเกาหัว บ่นพึมพำกับตัวเอง แอบเขียนในห้องแล้วส่งท้ายชั่วโมงยังพอทัน แต่ภาพประกอบนี่สิ จะหาจากไหน..
"ไม่ได้ทำมาส่งล่ะสิ" คนข้างตัวพูดเยาะๆ หยิบรายงานของตัวเองที่ทำมาอย่างเรียบร้อยสมบูรณ์แบบขึ้นมาวางเด่นเป็นสง่าอยู่บนโต๊ะเหมือนเป็นการเยาะเย้ย.. ก่อนจะพึมพำขึ้นมาลอยๆ "กรูบอกมรึงแล้ว.."
พีทเกาหัว จำได้เลาๆว่าบอสบอกแล้วเหมือนกัน แต่ลืมไปสนิท เพราะมีเรื่องขุ่นมัวรบกวนจิตใจ...
บอสยิ้มอย่างเป็นต่อ หยิบรายงานที่ทำเสร็จเรียบร้อยอีกชิ้นหนึ่งขึ้นมาวางบนโต๊ะ แล้วเลื่อนไปตรงหน้าคนตัวโตที่กำลังทำหน้ายุ่งยากใจ...
"อะไรอ่ะ..." พีทถามคนข้างตัวพลางทำตาปริบๆ ตามองรายงานสลับกับมองหน้าบอสกลับไปกลับมา..
"เยลโล่เพจเจจมั้ง? ถามมาได้ ก็เห็นๆอยู่.." อีกฝ่ายย้อนทันควัน "รายงานที่มรึงไม่มีปัญญาทำมาส่งเองไง.."
พีทยิ้มกว้าง รู้สึกเหมือนถูกล็อตเตอร์รี่รางวัลที่หนึ่งโดยไม่ต้องซื้อเอง..เจ้าตัวพูดด้วยสีหน้ากระหยิ่มยิ้มย่อง
"แปลว่ามรึงอยากคืนดีกับกรูใช้ม้า..."
"แปลว่ากรูรู้ไง ว่ามรึงคงไม่มีปัญญาทำรายงานมาเอง.."
"ถึงยังไงก็เหอะ กรูจะถือว่ารายงานนี้แทนคำขอโทษแล้วกัน.." เด็กหนุ่มพูดเองเออเองเส็จสรรพ ในขณะที่อีกฝ่ายส่ายหัวดิก..
"มรึงบ้าป่ะเนี่ย..โกรธเอง งอนเอง..หายเอง.."
"ก็มรึงอยากเอาเบอร์กรูไปให้คนอื่นทำไมล่ะ?" พีทย้อนกลับด้วยน้ำเสียงรวนๆ..
"กรู..." บอสอ้าปากจะเถียง แต่พูดได้แค่ครึ่งคำ เสียงจากอาจารย์ประจำวิชาก็แผดดังมาจากหน้าชั้นเรียน..
"สองคนตรงนั้นน่ะ จะคุยกันอีกนานแค่ไหน เพื่อนๆเค้าเงียบกันไปหมดแล้วนะ.."
หัวข้อ: [-16 PLUS-]ตอนพิเศษ รัก ~ คิดถึง ~ หึง ~ งอน อัพล่าสุด18-เมษา-55ครับ (อ่าน 424548 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก