หัวข้อ: " กว่าจะรักกันได้ของไอ้มะนาว ( เรื่องเล่า )"

[idiotbox]

(จิงๆน้าาาา........ห้ามลืมด้วยอ่ะ.........มะงั้นมีงอล)<< จิงๆคร้าบบบบ แหม ขี้งอนจังนะเรา น่ารักจัง♪
(พี่อ่ะ...ทำไมรู้อ่ะค้าบ.............อิอิ)<< อ่าว ก็เห็นน้องมะนาวบอกรักพี่อยู่ปาวๆ อิอิ
(ว่าทำไมตื่นนอนแล้วรู้สึกเหนื่อย....ที่แท้ก็ไปวิ่งเล่นในหัวใจพี่นี่เอง)<< เหนื่อยนักก็พักในใจพี่ได้นะ
(มะนาวน่ารักถูกต้องนะค้าบ)<< อยากเห็นซะแล้วว่าน่ารักขนาดไหนสงสัยจะหน้ากลมเหมือนลูกมะนาว ฮิ♪ ;-)
(เอาจิ..เอามาเลยอ่ะค้าบ....มะนาวรับหมด)<< โปรโมชั่นวันนี้! เอาหัวใจ แถมตัวไปให้กอดฟรีๆ
(( <<เข้าไปนั่งรอในหัวจายน้องมะนาวได้อ๊ะป่าว? ).............โธ่พี่อ่ะ....เข้ามาตั้งนานแล้วยังมรู้อีกอ่ะ) << ก็ปกติพี่จะเข้าไปวิ่งนี่ครับ 55+
(อยากทานอะไรล่ะค้าบ...เดี๋ยวจะทำให้.........)<<อยากทานมะนาวครับ....................เอาไว้แก้คอแห้งไง อ่ะแน่ะ แน่ะ คิดไปไหนน่ะเรา หึหึ
(ลองชิมดูจิค้าบ)<<ชิมได้แน่นะ ♪


อ่า.....มะนาวคร้าบ ระวังตัวหน่อยจิคร้าบ...เป็นห่วงนะเนี่ย...........ว่าแล้วก็.........ไปทะเลกับพี่ป้ะ?
(*พี่ หลบing สหบาทาของพี่เจส กับ เหล่ากขคงจฉ.!!*)

เชียร์ให้พี่เจสตามไปทวงคืนที่ทะเลเลยครับ หะหะ (ว่าแต่ พี่เจสจะรู้ได้ไงล่ะเนี่ย? )   

[~ScAreD:SAcreD~]

มันยังติดใจ ชักอยากกินอาหารฝีมือมะนาวแล้วสิ คงอร่อยน่าดู 

รักษา concept มะนาวรักทู๊กคนเหมือนเดิม ตอบทุก reply อย่างงี้คนอ่านก็รักตายดิคับ
  อ่ะให้ อิอิ

มาต่อเร็วๆ นะ อยากรู้จังว่าจะเป็นไงต่อ พี่เจสโทรเข้าเครื่องพี่แป้งแน่ๆ

[gobgab]

...............หวังว่าคงมะใช่พี่เจสนะ....

.....................ไม่งั้นมีแววตายทั้งคู่......ระวังตัวนะมะนาว....

[sun]

  มาอ้อน พี่ให้ เข้ามาทำอะไรเนี่ย เอิ้กๆ

อันนี้ พี่ เป้ ฝากรีนะจ๊ะ

อ่า ... ที่พี่แป้งรับสายอ่ะ พี่ทอไปเองแล่ะมะนาว อิอิ( โมเมซาเตชั่น 555+)
ทุกคนไม่ต้อง สงสัย นะเคอะ ฮี่ๆ



หึหึหึ คุนอีเดียด..ฯ เคอะ ..เสนอ ทั้งตัว ทั้งหัวใจเหรอคะ
มิน่า น้องมะนาว ถึงได้ หยอดแล้วหยอดอีก ฮ่าๆๆๆ 

ถึงว่าเดิน เข้ามา กระทู้มะนาวทีไร พี่สะดุด กองน้ำตาลเป็นว่าเล่น คิคิ 

[THIP]

  มะนาวถูกลักพาตัว  ไม่ใช่แระ ไม่ใช่   
แค่ไปเที่ยวทะเล โดยไม่รู้ตัวเท่านั้นเอง 

[LulLaby]

พี่เจสโทรมาแน่เลยยย

เป็นห่วงกันจริงๆ 
น่ารักเกินไปแล้วววว   

แล้วมะนาวจะแก้ตัวกะพี่เจสยังไงหล่ะ???

[มะนาว]

สวัสดีคร้าบ....มีความสุขทุกคนนะค้าบ.....
...............................................................................................

ตอบคร้าบบบบ..............

krappom.................
( พี่แป้งมีแผนอะไรรึป่าวเนี่ย น่าสงสัยนา ).............มีแผนแน่นอนก๊าบบบ..............
( ปล.คิดถึงน้องมะนาวจังเลย ไม่ได้เข้ามาอ่านหลายวัน )...........มะนาวก็คิดถึงพี่มากๆๆๆๆๆๆค้าบ... คิดว่าจามะมาหามะนาวซะแย๊ว.......
( ช่วงนี้ยุ่งเหลือเกิน กลับมาถึงบ้านก็สลบเหมือด )...........เหรอค้าบ.......ดูแลสุขภาพมากๆนะครับ.. บำรุงร่างกายเยอะๆค้าบ....เป็นห่วงน้าา...
( กลับมาอ่านอีกที น้องมะนาว(ของพี่) โดนพี่เจสพาไปให้แม่ดูตัวซะแล้ว เฮ้อ ).....ใช่แย้วค้าบ น้องมะนาว(ของพี่)โดน พี่เจสพาไปให้มัมดูตัวแย้วค้าบ...........
   
?????? ?????.............
( พี่ปะแป้งจะทำอะไรล่ะเนี่ย )...........ตามต่ออ่ะค้าบบบบบบ..........
( คนอาร๊ายยย ทำอะไรก็น่ารักไปซะหมด )..............อิอิ.....ขอบคุณค้าบ....มะนาวน่ารักค้าบ....อิอิ.........

Poes...................
(  เฮ้อ จะเกิดเรื่องอีกมั้ยเนี๊ยน้องมะนาว  เฮ้อ )..........ตามต่อสิค้าบ....รับรองรู้แน่นอน.......
( สงสัยพี่เจสโทรมาแน่เลย  5555 )..............รู้อีกอ่ะ.....
( น้องมะนาวมีของดีอะไรทำไมมีแต่คนรุมรักน้า  555 ).............ก็ยิ้มไปทั่วอ่ะคับ...อีกอย่าง มะนาวน่ารักอ่ะค้าบ.....
( ดูแลสุขภาพด้วยนะ )...............ค้าบ..ขอบคุณมากค้าบ....พี่ก็ดูแลสุขภาพด้วยน้า...เป็นห่วงค้าบ.....

sun..................
( น้องช้านนน..ขยันจังเลยเนอะ )............ขยันมากกกกกกกกคับ.............
( ขยันมาก ๆ ขยัน หยอดคำหวานๆให้ หนุ่มๆแถวนี้ ลงละลายกันเป็นแถวๆ อิอิ  )........คิกคิก...ป่าวซ้าหน่อยอิ อิ....
( พักผ่อนเยอะๆ นะจ๊ะ จะตื่นมาตอนดึกๆ  อิอิ  ).....ค้าบ....ตื่นตอนดึกก็เพราะตัวโตแหละค้าบ... มะได้ตื่นเองอ่ะ......รักพี่น้า....

idiotbox................
( << จิงๆคร้าบบบบ แหม ขี้งอนจังนะเรา น่ารักจัง ) ................มะงอนหรอกค้าบ...ถ้างอนแล้วกลัวพี่มะรักอ่ะ........
(<< อ่าว ก็เห็นน้องมะนาวบอกรักพี่อยู่ปาวๆ อิอิ )...........จำได้ด้วยอ่ะว่ามะนาวบอกว่ารัก....ตอนไหนน้าาาาา.....อิอิ.......
(<< เหนื่อยนักก็พักในใจพี่ได้นะ )...........พักได้เหรอ....กลัวเจ้าของ(ใจ)พี่มาไล่อ่ะค้าบ.....กลัวกลัว.....
(<< อยากเห็นซะแล้วว่าน่ารักขนาดไหนสงสัยจะหน้ากลมเหมือนลูกมะนาว ฮิ ;-)........ มะกลมซ้าหน่อย ....หน้าหวานอ่ะค้าบ.....ฮี่ฮี่....
(<< โปรโมชั่นวันนี้! เอาหัวใจ แถมตัวไปให้กอดฟรีๆ ).........อ่ะ..มะนาวอยากได้โปรโมชั่นอันนี้อ่ะค้าบ........
(<< ก็ปกติพี่จะเข้าไปวิ่งนี่ครับ 55 )...........เหรอค้าบบบบระวังหัวใจวายน้า....จาว่ามะเตือน......ฮ่าฮ่า.....
(<<อยากทานมะนาวครับ.....เอาไว้แก้คอแห้งไง อ่ะแน่ะ แน่ะ คิดไปไหนน่ะเรา หึหึ )........ มะได้คิดซ้าหน่อย.... .เฮ้อ..เกือบคิดไปแย้ว....
(<<ชิมได้แน่นะ )..........ได้ค้าบ...ถ้ากล้าชิม...
( อ่า.....มะนาวคร้าบ ระวังตัวหน่อยจิคร้าบ. ..เป็นห่วงนะเนี่ย...ว่าแล้วก็....ไปทะเลกับพี่ป้ะ? )...ขอบคุณค้าบ ที่เป็นห่วง....คิดดูก่อนจาไปดีป่ะ..
(*พี่ หลบing สหบาทาของพี่เจส กับ เหล่ากขคงจฉ.!!*)........คิดว่าจาพ้นมะเนี่ย...อิอิ.....เยอะน้าาา........
( เชียร์ให้พี่เจสตามไปทวงคืนที่ทะเลเลยครับ หะหะ (ว่าแต่ พี่เจสจะรู้ได้ไงล่ะเนี่ย? ) ).........ก็มะนาวโทรบอกงัยล่ะ ....ฮ่าฮ่า......รักพี่น้าาา........

~ScAreD:SAcreD~
( มันยังติดใจ ชักอยากกินอาหารฝีมือมะนาวแล้วสิ คงอร่อยน่าดู  หึหึ )...........อร่อยจิ.....มะนาวทำเองซ้าอย่าง ...บอกก่อนเตรียมยาด้วยน้า.....
( รักษา concept มะนาวรักทู๊กคนเหมือนเดิม ตอบทุก reply อย่างงี้คนอ่านก็รักตายดิคับ  รักเธอที่สุด อ่ะให้ อิอิ ).... .แล้วรักมะนาวป่ะล่ะค้าบ...
( มาต่อเร็วๆ นะ อยากรู้จังว่าจะเป็นไงต่อ พี่เจสโทรเข้าเครื่องพี่แป้งแน่ๆ )..........มาต่อให้แย้วค้าบบบ............

][GobGab][................
( .หวังว่าคงมะใช่พี่เจสนะ....).............ม่ายรุ...ม่ายบอก......อิอิ............
( .ไม่งั้นมีแววตายทั้งคู่......ระวังตัวนะมะนาว....)...........จ้าาาาาา....ผลที่ได้....อ่ะ...มะบอกๆ......

sun.............
(  5555 มาอ้อน พี่ให้ เข้ามาทำอะไรเนี่ย เอิ้กๆ )...........มาบอกว่าร้ากมะนาวงัย.........
( อันนี้ พี่ เป้ ฝากรีนะจ๊ะ ).............ค้าบผม............
( อ่า ... ที่พี่แป้งรับสายอ่ะ พี่ทอไปเองแล่ะมะนาว อิอิ( โมเมซาเตชั่น 555+) ทุกคนไม่ต้อง สงสัย นะเคอะ ฮี่ๆ ).... ....เอาแย้ว...ระวังอ่ะ.....
( หึหึหึ คุนอีเดียด..ฯ เคอะ ..เสนอ ทั้งตัว ทั้งหัวใจเหรอคะ )........ฮี่ฮี่....อืมเนอะ..เสนอทั้งตัวทั้งหัวใจเลยอ่ะ.........
( มิน่า น้องมะนาว ถึงได้ หยอดแล้วหยอดอีก ฮ่าๆ กร๊ากๆ )........อ่าาาา......มะนาวชอบนี่ค้าบบบบ......
( ถึงว่าเดิน เข้ามา กระทู้มะนาวทีไร พี่สะดุด กองน้ำตาลเป็นว่าเล่น คิคิ  เอิ้กๆ ).........ฮี่ฮี่....อ่ะ..ระวังล้มน้า พี่เป้... มะนาวเป็นห่วงอ่ะ...รักพี่เป้ด้วย

น้า.......ต้องบอกเดี๋ยวมีงอน   อิอิ...............

shell..................
( มะนาวถูกลักพาตัว  กร๊ากๆๆ ไม่ใช่แระ ไม่ใช่  5555 )...........อื้อ...จาว่าเหมือน ถูกลักพาตัวก็ใช่น้าา. ........อ่ะมะช่ายซ้าหน่อย.......อิอิ.......
( แค่ไปเที่ยวทะเล โดยไม่รู้ตัวเท่านั้นเอง  5555 ).............ใช่แย้วค้าบ....มะรู้ตัว แต่เดินตามต้อยๆเลยอ่ะค้าบ......คิกคิก..........

***************************************************************************************************************


บทที่ 62

            ขณะที่กำลังคิดอยู่นั้น...เสียงโทรศัพท์ของพี่แป้งก็ดังขึ้น  พี่แป้ง  หยิบออกมาดูเบอร์แล้วยิ้ม  พี่แป้งกดรับ

            " สวัดดีครับ..." พี่แป้งพูดกับคนในสาย
...

            " เออ..กูเอง...มีอะไรวะ..."  พี่แป้งโต้ตอบกับคนในสาย
     
            " อยู่กับกู...กูจะพาน้องมะนาวไปเที่ยว..."  พี่แป้งพูด

            " ......ทำไม.......... "  พี่แป้งพูด เมื่อหยุดฟัง คนในสายพูดจบ

            " มึงจะทำอะไรกู...นี่ก็น้องกู...........มึงก็รู้ว่ากูรักมะนาวมากเหมือนๆมึงนั่นแหละ..."  พี่แป้งพูดโต้ตอบอีก  แล้วก็หยุดฟังคนในสาย พูดต่ออีก

            " ...เออ...คืนนี้กูว่าจะค้างที่นี่คืนนึง.................ก็กูจะค้างมึงจะทำอะไรกูได้..."  พี่แป้งพูดอีกครั้ง  แต่พี่แป้งก็อมยิ้มนะ  ตอนแรกที่พี่เค้าคุย ก็คิดว่าพี่เค้าโมโห ที่เถียงกับคนในสาย  ตอนนี้ พี่แป้งจอดรถที่ข้างทาง

           เอ๊ะ...พูดถึงผมกัน...งั้นคนในสายก็ พี่เจสน่ะสิ...พี่เค้าคงโทรตามหาผม หลังจากที่พี่เค้าคงโทรหาผม แล้วใครที่เก็บโทรศัพท์ไป อาจจะเป็นเด็กเสริฟในร้านก็ได้  คงจะบอกพี่เจส  ผมนั่งมองพี่แป้งโต้ตอบ กับพี่เจสได้สักครู่

           " พี่แป้ง...ใช่พี่เจสหรือเปล่า...ขอมะนาวคุยหน่อยสิคร้าบ..."  ผมบอก เมื่อได้จังหวะที่พี่แป้งหยุดฟัง พี่เจสพูด  พี่แป้งหันมามองผม

           " ............. "  พี่แป้งยังไม่ยอมให้โทรศัพท์ผมคุย

           " พี่แป้งคร้าบ...ขอมะนาวคุยหน่อยน้า...."  ผมอ้อนอีก  ตอนนี้ พี่แป้งมองผม  แล้วก็ยื่นโทรศัพท์มาให้  ผมรับ แล้วรอกเสียงลงไป

           " พี่เจสคร้าบ...."  ผมพูด ด้วยความดีใจ

           " ไอ้ตัวแสบเหรอ...ออกไปกับมันทำไม...แล้วทำไมไม่บอกพี่ล่ะ...รู้ไหมว่าพี่เป็นห่วงเรามากขนาดไหน..."  พี่เจสพูดกับผม ด้วยเสียงที่ดังอย่างคนที่โมโหมาก

           " มะนาวขอโทษคร้าบ...ก็พี่เค้าบอกจะพาไปกินข้าวอย่างเดียวนี่คร้าบ...มะนาวก็เลยคิดว่าไปไม่นาน ไม่รู้ว่าพี่เค้าจะพามาทะเล..." ผมพูดอธิบายให้พี่เจสฟัง

           " ไม่ต้องมาแก้ตัวเลย...แล้วโทรศัพท์เราล่ะ ลืมทิ้งไว้ที่ร้านอาหาร  ดีนะที่เด็กเสริฟเอาไปให้เจ้าของร้านน่ะ...แล้วตอนนี้เราอยู่ที่ไหน  เดี๋ยวพี่จะไปรับกลับบ้าน..."  พี่เจสบอกผม

           ผมหันมาที่พี่แป้ง ก็เห็นพี่เค้านั่งยิ้มมองผมคุยกับพี่เจสอยู่   ผมก็เลยถามพี่แป้ง

           " พี่แป้งคร้าบ...พี่จะพามะนาวไปที่ไหนคร้าบ..."  ผมถามอ้อนๆหน่อย เดี๋ยวไม่บอกผม

           " ถามทำไม มันจะมาตามเหรอ...เอามานี่ เดี๋ยวพี่คุยกับมันเอง..."  พี่แป้งพูดจบก็หยิบโทรศัพท์ไปจากมือผมเลย

           " ทำไม...มึงอยากรู้เหรอวะ..."  พี่แป้ง พูด แล้วหยุดฟังพี่เจส

           " ก็ได้..กูมาที่พัทยา...แต่ถ้ามึงแน่จริง มึงก็ตามหาเอาเองสิวะ กูไม่บอกหรอกโว้ย..."  พี่แป้งพูดท้าทายพี่เจส

           " แล้วกูจะคอย..."  พี่แป้งพูดจบก็ตัดสายทิ้งไปเลย

           ผมมองพี่แป้งอย่างอยากรู้ ว่าพี่แป้งคุยอะไรกับพี่เจส  แล้วยังมีการท้าทายกันด้วย ..พี่แป้งเห็นผม มองจ้องก็คงจะเดาออกว่า ผมจะถามว่าอะไร  พี่แป้งเลยบอกกับผม เองเลย  แต่พี่เค้าพูดแค่สั้นๆ

           " มันบอกว่ามันจะตามมาหา น้องมะนาว...ฮ่าฮ่า..."  พี่แป้งพูด เพราะเห็นเป็นเรื่องตลก

           " เหรอคร้าบ..."  ผมได้ยินพี่แป้งพูดอย่างนี้  ผมก็รู้สึกดี กับเรื่องนี้มาก  แต่ก็อดเป็นห่วง พี่เจสไม่ได้ ถ้าพี่เจสออกตามหาผม   อย่างที่พี่เค้าบอกกับพี่แป้ง 

           หลังจากนั้น ก็ไม่ได้คุยอะไรกันอีก  พี่แป้งก็ขับรถต่อไป ส่วนผมก็คิดอะไรไปต่างๆนาๆ  นึกเป็นห่วงพี่เจส ที่พัทยาก็กว้างขนาดนี้ พี่เค้าจะหาผมเจอได้ยังไง  ถ้าหาเจอได้ก็แปลก  พี่แป้งขับรถไม่นานนักก็มาถึงที่พัทยา 

           อย่างแรกที่พี่แป้งทำก็คือ หาที่พัก  พี่แป้งยกโทรศัพท์ออกมากด  สักครู่พี่เค้าก็คุย  ผมก็ไม่ได้สนใจนักว่าพี่แป้งจะคุยอะไรกับใคร  แต่ก็พอจะได้ยินว่าเกี่ยวกับที่พัก  หลังจากที่วางหูแล้ว  พี่แป้งก็ขับรถไปที่โรงแรมใหญ่ ชื่อดัง  แล้วก็พาผมเข้าไปเช็คอินน์  พี่แป้งยกโทรศัพท์ขึ้นกดอีกครั้ง แล้วก็คุยอะไรไม่รู้ 

           สักครู่ก็มีหนุ่มหล่อคนหนึ่งเดินเข้ามาหา  พี่แป้ง ก็แนะนำให้ผมรู้จักกับผู้ชายคนนั้น  ผมก็เลยรู้ว่าเป็นเพื่อนของพี่แป้งที่เรียนมาด้วยกัน  และก็ยังเป็นลูกชายเจ้าของโรงแรมนี้ด้วย. ..แล้วเพื่อน พี่แป้งก็จัดห้องใหญ่ที่ตกแต่งสวยมากให้พี่แป้งกับผมเข้าพัก แล้วก็คุยอะไรกันอีกไม่รู้  แต่ที่ผมรู้ก็คือคืนนี้ ผมกับพี่แป้งก็ต้องนอนด้วยกันห้องเดียวกันน่ะสิ....แล้วจะเกิดอะไรขึ้นกับผมหรือเปล่านี่...เดี๋ยวผมค่อยคิดอีกที  แต่ตอนนี้ผมอยากโทรหาพี่เจสมากที่สุด

           ระหว่างที่กำลังติดต่ออยู่ที่หน้าเคาน์เตอร์นั้น ผมสังเกตุว่า  มีพวกพนักงาน มองมาที่ผมกับพี่แป้ง แล้วก็ซุบซิบกัน  พอผมหันไปมอง พวกนั้นก็ยิ้มให้ผม  ผมไม่รู้จะทำยังไงดี ก็เลยยิ้มตอบไป   ผมรู้ว่าพวกเค้า ิคิดอะไรกันอยู่  แต่ก็ช่างมันเถอะ  ใครจะคิดยังไงก็ช่างเค้า  ผมห้ามพวกเค้าไม่ได้อยู่แล้ว  อีกอย่าง พี่แป้งหน้าตาดีมาก และก็เป็นเพื่อนกับลูกชายเจ้าของโรงแรมด้วย  เลยกลายเป็นจุดเด่นไป
...

            ห้องพักนี้สวยมาก มองเห็นวิวได้ชัดเจน  ผมเลื่อนบานประตูกระจก แล้วเดินออกมานั่งที่ระเบียงข้างนอก  ลมเย็นเข้ามาปะทะตัวผมอย่างแรง รู้สึกสดชื่นกับอากาศที่บริสุทธิ์  แต่ในใจผมตอนนี้ มันกลับ ไม่ได้สดใสเลย 

            ตั้งแต่เข้าห้องพักมาได้  พี่แป้งก็บอกผมให้อยู่ที่นี่ก่อน  พี่แป้งเค้าขอไปทำธุระสักครู่  แล้วพี่เค้าก็ออกไป   ปล่อยให้ผมอยู่คนเดียว ผมก็รีบโทรศัพท์ไปหาพี่เจส  แต่โทรเท่าไหร่ ก็ไม่สามารถติดต่อได้เลย  ผมเลยคิดมาก ไม่รู้พี่เจสเป็นอย่างไรบ้าง  พี่เค้าตามหาผมหรือเปล่า  หรือออกมาแล้ว เกิดอุบัติเหตุ  ยิ่งติดต่อไม่ได้ด้วย  ยิ่งคิดมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งรู้สึกเป็นห่วงมากขึ้นเท่านั้น  แต่ก็ทำอะไรไม่ได้

            สักพักใหญ่  พี่แป้งก็กลับมา  พี่เค้าบอกกับผมว่า ออกไปติดต่อธุระ ให้กับพ่อของพี่เค้า  ผมก็ฝืนยิ้มให้พี่แป้ง  แต่พี่เค้าคงเห็นผมสีหน้าไม่ดีก็เลยถามผม

            " น้องมะนาวเป็นอะไรไป...ป่วยหรือเปล่า เห็นสีหน้าไม่ดีเลย..."  พี่แป้งถามผม ด้วยความเป็นห่วง

            " เปล่าคร้าบ...มะนาวไม่ได้ป่วยหรอกคร้าบ...แต่...แต่มะนาวเป็นห่วงพี่เจสอ่ะคร้าบ...มะนาวติดต่อ พี่เจสไม่ได้เลย..."  ผมพูดออกไปก็นํ้าตาคลอ  แต่ผมฝืนมันเอาไว้ ไม่ไห้ไหล  ผมไม่อยากร้องไห้หรอกครับ  เหมือนอ่อนแอยังไงไม่รู้

            " ไอ้เจส มันคงไม่เป็นอะไรหรอก  ป่านนี้มันคงไปเที่ยวไหนเพลินไปแล้วล่ะ..."  พี่แป้งบอก

            " แต่ทำไม มะนาวติดต่อไม่ได้ล่ะคร้าบ...พี่เค้าไม่เคยปิดเครื่องเลยอ่ะ..."  ผมตอบ และก็ถามพี่เค้าอยากหาเหตุผลเรื่องนี้อ่ะครับ

            " ก็โทรศัพท์ อาจแบตหมดก็ได้  "  พี่แป้งพูด ให้ผมรู้สึกดีขึ้น

            " แต่..."  ผมจะพูดต่อ แต่พี่แป้งก็พูดตัดบท

            " พี่แป้งว่า น้องอย่าคิดมากไปเลย...เดี๋ยวพี่เค้าก็คงติดต่อมาเองแหละ  มันก็มีเบอร์ของพี่นี่นะ..อย่าห่วงมันเลย  พี่ว่าเราออกไปหาอะไรอร่อยๆกินกันดีกว่า  พี่เริ่มหิวแล้ว

            " เอ่อ...ก็ได้คร้าบ..."  ผมก็ยอมออกไปกับพี่แป้ง ก็เพราะที่พี่แป้งบอก มันก็จริง  เดี๋ยวพี่เจสคง โทรเข้ามาหาเองแหละ  ตอนนี้ พอพี่แป้งพูดถึงเรื่องอาหาร ผมก็รู้สึกหิวขึ้นมาแล้วครับ

            แล้วพี่แป้งก็พาผม  ออกไปหาอะไรกินกัน  พี่แป้งพามาร้านๆนึง  ไม่ใหญ่มากนัก  แต่บรรยากาศดี  ไม่ค่อยมีคนพลุกพล่านเท่าไหร่  พี่แป้งบอกว่า เพื่อนของเค้า ที่เป็นลูกเจ้าของโรงแรมน่ะครับ เป็นคนแนะนำมา บอกว่าที่นี่อาหารอร่อย  เงียบสงบดี  ผมมองดูแล้ว ที่นี่ มีคนเข้ามากินอาหารกันเยอะ  แต่มักจะเป็นชาวต่างประเทศซะเป็นส่วนใหญ่  แล้วส่วนมากก็มากินอาหาร และก็พูดคุยกันเงียบๆ 

            พี่แป้งพาผมเข้าไปนั่งด้านในของร้าน  โต๊ะที่นั่งอยู่ตรงระเบียงริมสุด  มองออกไปเห็นวิวทะเลสวยงามมาก  อากาศก็ดี ลมทะเลพัดแรง  แต่ก็ทำให้สดชื่น  อย่างที่หาไม่ได้ในเมืองใหญ่ๆที่มีแต่คนอาศัยแออัด กับมลภาวะเป็นพิษจากท่อไอเสียของรถมากมาย  พี่แป้งสั่งอาหารออกไปหลายอย่าง  ลังจากสั่งเสร็จ  แล้วบริกรออกไปแล้ว  พี่แป้งก็พูดกับผม

            " มะนาว..."  พี่แป้งเรียกผม

            " ครับ...."  ผมขานรับแล้วหันไปมองหน้าพี่แป้ง

            " มะนาวรักไอ้เจสมันเหรอ..."  พี่แป้งถามผม  ซึ่งพี่แป้งก็น่าจะรู้คำตอบแล้ว

            " ครับ...มะนาวรักพี่เจส..."  ผมตอบอย่างไม่ต้องคิดอะไรนาน

            " รักมากไหม..."  พี่แป้งถามผมต่อ

            " ครับ...มะนาวรักพี่เจสมากครับ  มากที่สุดในชีวิตครับ..."  ผมบอกอย่างที่ใจผมรู้สึกตลอดเวลา

            " อืม...แล้วทำไมน้องมะนาวถึงได้รักไอ้เจสมัน..."  พี่แป้งถามผมอีก

            " เอ่อ....."  ผมกำลังคิดว่าทำไมพี่แป้งถึงถามแบบนี้กับผม

            " ตอบพี่มาเถอะครับ...พี่อยากรู้จริงๆ..."  พี่แป้งบอก

            " มะนาวก็ไม่รู้หรอกครับ..ว่าทำไมมะนาวถึงได้รักพี่เจสได้มากขนาดนี้  ทั้งๆที่เริ่มแรก มะนาวเกลียดพี่เค้าซะด้วยซํ้าไป.."  ผมหยุดพูดเมื่อกำลังนึกถึงเรื่องราวต่างๆระหว่างผมกับพี่เจส

            " มันรู้สึกคาใจ  อยากรู้เรื่องของพี่เจสว่าทำไมพี่เค้าถึงได้ชอบทำหน้าเหมือนเกลียดมะนาว  แต่ทุกๆครั้งที่มะนาวอยู่ใกล้พี่เจส  ใจของมะนาวมันสั่นมันเต้นแรง  แบบที่มะนาวยังไม่เข้าใจตัวเอง  แต่ในความรู้สึกนั้น มันมีความรู้สึกอบอุ่น  รู้สึกดี มะนาวก็ไม่รู้ตัวเองเหมือนกันครับ..."  ผมพูดให้พี่แป้งฟังยืดยาว...

            " ครับ...พี่พอจะเข้าใจมะนาวแล้วครับ..."  พี่แป้งบอกผม แล้วยื่นมือมาลูบหัวผม

            " ครับ..."  ผมก็ยิ้มให้  ก็สงสัยเหมือนกันว่าพี่แป้งถามทำไม

            หลังจากนั้นไม่นาน อาหารที่สั่งก็ถูกยกมาวางไว้ตรงหน้า พี่แป้ง สั่งอาหารหลายอย่าง  น่ากินทั้งนั้นเลย  พี่แป้งสั่งกุ้งเผาตัวใหญ่มากผมเห็นก็แอบกลืนนํ้าลาย ก้อยากกินอ่ะคร้าบ...แต่ผม วาสนาไม่ถึง  ผมแพ้ของทะเลพวกนี้อ่ะครับ...พี่แป้งก็รู้ดีครับ  สั่งอาหารจำพวกปลามาให้ผมหลายเมนู  ผมชอบกินปลาครับ... อาหารขึ้นชื่อว่าปลาผมกินได้หมดครับ...พอผมลองชิมแต่ละจานดู ก็สมกับที่เพื่อนพี่แป้งเค้าแนะนำมาครับ..อร่อย
ทุกอย่างครับ...สรุปมื้อนั้นทำเอานํ้าหนักผมขึ้นเป็นกิโลอ่ะครับ....

            พอเรื่องอาหารผ่านพ้นไปแล้ว พี่แป้งก็พาผมไปเดินเล่นที่ริมชายหาด  พี่แป้งชวนผมคุยเรื่องต่างๆ เรื่อยเปื่อยอ่ะครับ...ผมก็รู้สึกเพลินๆไปกับบรยากาศแสนสบาย  ก็เย็นมากแล้ว  ผมหยุดยืนมองพระอาทิตย์ ที่ใกล้ จะตกนํ้าทะเลแล้ว  อยู่ๆก็นึกถึงพี่เจสขึ้นมา  ผมยังไม่ทันจะหันไปถามพี่แป้ง ก็ถูกพี่แป้งเข้ามากอดข้างหลังของผม 

            พี่แป้งดึงผมให้พิงกับหน้าอกแข็งแรงของพี่เค้า  ตอนแรกผมก็ขืนตัวเอาไว้ ก็กลัวว่าจะมีใครมาเห็นด้วย  แต่ตอนนี้ ฟ้าก็เริ่มมืดแล้ว  แล้วรอบๆตัวผมกับพี่แป้งก็ไม่มีใครอยู่แถวนี้เลย  ผมก็เลยยืนพิงอกพี่แป้งแบบนั้น  พี่แป้งบอกว่าขออยู่อย่างนี้สักครู่ แล้วเราสองคนก็เงียบกันไป ไม่ได้พูดอะไรออกมาเลย  ผมกับพี่แป้ง อยู่อย่างนั้น พักใหญ่ แล้วอยู่ๆพี่แป้งก็พูดกับผม

            " มะนาว..พี่รักมะนาวนะครับ..."  พี่แป้งพูดกับผมเบาๆ

...

จบบทที่ 62

             ขอบคุณมากคร้าบ...ใกล้จบเต็มที่แล้วคร้าบ....

             มีความสุขมากมายนะครับ.....

             รักครับ....รักรักมากมายค้าบ.........

             มะนาวน่ารัก...น่ารัก..เองคร้าบบบบผม..........อิอิ...........

...

[มะนาว]

ตอบอีกนิ๊ด........คร้าบ..................

o LulLaby o..................
( พี่เจสโทรมาแน่เลยยย )...............ใช่ป่ะ..............น่าสงสัย...............
( เป็นห่วงกันจริงๆ  ปลื้ม ).................ค้าบเป็นห่วงกันจริงๆๆๆค้าบ...........
( น่ารักเกินไปแล้วววว  รักเธอที่สุด ).............ฮี่ฮี่.......รักจริงน้าาาาห้ามโกหกอ่ะ..........คิกคิก
( แล้วมะนาวจะแก้ตัวกะพี่เจสยังไงหล่ะ??? )......ตามอ่านต่อจิ.......อิอิ.....................

[THIP]

หุหุ บรรยากาศเป็นใจ  แต่ยังไงน้องมะนาวก็ไม่ใจอ่อนใช่มะ 

[Poes]

  สงสารพี่ปะแป้งจัง 

รักคนมีเจ้าของก็งี้แหละ 

รักษาสุขภาพด้วยนะน้องมะนาว เป็นห่วงจ้า

[idiotbox]

(มะงอนหรอกค้าบ...ถ้างอนแล้วกลัวพี่มะรักอ่ะ) << งอนแค่ไหนก็รักคร้าบบบบ ตัวเล็ก ครึครึ
(จำได้ด้วยอ่ะว่ามะนาวบอกว่ารัก....ตอนไหนน้าาาาา.....อิอิ) <<อ๊ะ ตอนไหนน้า~ ที่สำคัญตอนนี้ยังรักอยู่ป้ะล่ะ
(พักได้เหรอ....กลัวเจ้าของ(ใจ)พี่มาไล่อ่ะค้าบ.....กลัวกลัว.....) <<อ่าว แล้วจะไล่ตัวเองทำไมล่ะครับ
(มะกลมซ้าหน่อย ....หน้าหวานอ่ะค้าบ.....ฮี่ฮี่) <<หวานขนาดไหน ไหนเอามาชิมซิ
(อ่ะ..มะนาวอยากได้โปรโมชั่นอันนี้อ่ะค้าบ) <<เอาเลยครับ สั่งภายใน30นาทีนี้ทีวีไดเร็กจัดส่งให้ฟรี!
(เหรอค้าบบบบระวังหัวใจวายน้า....จาว่ามะเตือน......ฮ่าฮ่า)<<วายแน่ๆครับ ก็โดนพี่เจสวิ่งไล่มาหนิ!! (ด้วยความเร็วสูง)
(มะได้คิดซ้าหน่อย.... .เฮ้อ..เกือบคิดไปแย้ว) <<แค่เกือบเองหรอครับ ว้า เสียดายจัง
(ได้ค้าบ...ถ้ากล้าชิม) <<กล้าดิคับ แต่ปอกเปลือกก่อนนะ อิอิ
(ขอบคุณค้าบ ที่เป็นห่วง....คิดดูก่อนจาไปดีป่ะ) <<นี่พี่ลงทุนเป็นห่วง(ยาง)กันไม่ให้น้องจมเชียวนะครับเนี่ย 55+
(คิดว่าจาพ้นมะเนี่ย...อิอิ.....เยอะน้าาา)<<ไม่พ้นเนี่ยมันของตายอยู่แล้วครับ(บาทาเยอะเป็นกระบุง 55) แต่จะรอดเป็นศพ(?)มั๊ยก็อีกเรื่องนะครับ
(ก็มะนาวโทรบอกงัยล่ะ ....ฮ่าฮ่า......รักพี่น้าาา) <<อะไรนะ? เราจะโทรบอกว่ารักพี่เหรอครับ??(แก่แล้วอ่ะ หูมันเลยตึง☻)

.....บอสใหญ่ที่แท้จริงคือพี่ปะแป้งเองงั้นหรือนี่......

มะนาวรักเดียวใจเดียวยังงี้พี่รักตายเลย... มาให้พี่กอดมามะ!!

[Junrai_Hyper™]

เหอเหอ

ตามมาทันแระ

มีให้ลุ้นตลอดเลยนะครับ มะนาว

เป็นกำลังใจให้นะครับ

[pongsj]

ไม่อยู่หลายวันกลับมาอ่านจุใจเลยนะเนี่ย น้องมะนาว

แล้วไปทะเลแบบนี้ นายเจสไม่โกรธตายเหรอเนี่ย

[gobgab]

.............อย่าหั้ยพี่เจสเห็นภาพบาดตาบาดใจแบบนี้เลย...........

.........................ไม่งั้นคงเป็นเรื่อง........  :ฮึ่มม:

............แต่สงสารพี่ปะแป้งจัง......แอบรักมะนาวมาตั้งแต่เด็ก.....

[LulLaby]

มะนาวน่ารักกกก 

นึกถึงหน้าพี่เจสเอาไว้เน้อออ 

สงสารพี่แป้งจังเลยยย 

[sun]

"หึ หึ หึ "    


แอบสงสารพี่แป้งจัง บอกแล้ว เอาพี่แป้งมาให้พี่พี่ดูแล ก้อไม่ เชื่ อ อิอิ    

พี่ร๊าบบบ...รอง....จะดูแล ทั้งแป้ง ทั้งเป้ง เป็น อย่างดี เอ๊ะ! ยังไง......?  






ps*พักผ่อน เยอะเยอะ น๊า...จะได้หายไวไว ไปพักนะจ๊ะ พี่เจสเขาพาไปพักผ่อนนะ
ไม่ใช่ ให้ไปทำนู่น ทำนี่ น่านักเชียว..
นอนเยอะ ๆ พรุ่งนี้ ตื่นมาจะได้สดใส ปิ๊งปั๊ง...  มาขายขนมทองหยอดหนุ่มๆ แถวนี้ได้    อิอิ      

[ไอ้หัวแห้ว]

ทำไมเรื่องที่อ่านวันนี้ถึงอารมณ์แบบนี้กันจริงน้า...

อ่านแล้วก็จี๊ดๆ

เอ๊ะ หรือจะอินไป ฮ่าๆ

 

พี่เจสจะตามาเจอรึเปล่าเนี่ย?

รอตอนต่อไปครับ

[ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น]

ความรักมันยากจะอธิบาย
เหมือนเราจะบังคับให้ก้อนเมฆเป็นดั่งใจเรา
อยู่ในที่ที่เราต้องการ เป็นรูปร่างสวยงาม
ถ้าเป็นได้ดังนั้น ชีวิตคง....
 

[มะนาว]

หวัดดีค้าบ........หายไปวันนึงก็ป่วยแหละค้าบ.....ตอนนี้ก็ยังไม่หายเลยค้าบ   แต่เห็นพี่ๆน้องๆเพื่อนๆเข้ามาอ่านมากมายก็เลย พยายามเอามาลงต่อให้อ่านกันค้าบ.... ที่จริงตัวโตไม่ให้เล่นเน็ทเลยค้าบ...แต่ก็อ้อนมาสำเร็จจนได้...แต่ตัวโตบอกให้เล่นแป๊บเดียวอ่ะค้าบ
แต่ก็ดีกว่าไม่ได้มา...ใช่ป่ะค้าบ............ส่วนพรุ่งนี้ก็ยังไม่รู้เลยค้าบว่าตัวโตจะให้เล่นเน็ทหรือป่าว...
ค่อยอ้อนเอาอีกทีนึงค้าบ.......

*******************************************************

ตอบคร้าบ.......ตอบ......

shell...........
( หุหุ บรรยากาศเป็นใจ   แต่ยังไงน้องมะนาวก็ไม่ใจอ่อนใช่มะ  5555 ).............ม่าย...ม่าย.......ค้าบ.............
   
Poes............
(  เฮ้อ สงสารพี่ปะแป้งจัง  เฮ้อ ).........อื้อ...น่าสงสารอ่ะ...แต่พี่แป้งเป็นพี่ที่น่ารักมากที่สุดอ่ะค้าบ.......
( รักคนมีเจ้าของก็งี้แหละ )............อื้อ.......ม่ายรุว่าจะตอบว่ายังไงดีอ่ะ.......
( รักษาสุขภาพด้วยนะน้องมะนาว เป็นห่วงจ้า ).............ขอบคุณค้าบ... พี่ๆก็รักษาสุขภาพมากๆ เหมือนกันนะค้าบ...มะนาวก็เป็นห่วงพี่ค้าบ...

idiotbox..............
( < งอนแค่ไหนก็รักคร้าบบบบ ตัวเล็ก ครึครึ )...........จิงน้า...แน่ใจน้า.........มะนาวงอนเก่งน้า......
(<<อ๊ะ ตอนไหนน้า~ ที่สำคัญตอนนี้ยังรักอยู่ป้ะล่ะ ).........ค้าบ...รักค้าบ...มะนาวร้ากกกทู๊กคนค้าบ...อิอิ..........
(<<อ่าว แล้วจะไล่ตัวเองทำไมล่ะครับ )...........อ้าว.........
(<<หวานขนาดไหน ไหนเอามาชิมซิ )...........มาจิ........หวานจิงๆค้าบ...มะเชื่อเหรอ....คิกคิก..........
(<<เอาเลยครับ สั่งภายใน30นาทีนี้ทีวีไดเร็กจัดส่งให้ฟรี! )..........งั้นมะนาวสั่ง 1 ค้าบ..............
(<<วายแน่ๆครับ ก็โดนพี่เจสวิ่งไล่มาหนิ!! (ด้วยความเร็วสูง) ).........อ้าาาาาาาาาาาา..........
(<<แค่เกือบเองหรอครับ ว้า เสียดายจัง )............อิอิ.........
(<<กล้าดิคับ แต่ปอกเปลือกก่อนนะ อิอิ ).............อ่ะ...เดี๋ยวปอกเปลือกให้ค้าบ............
(<<นี่พี่ลงทุนเป็นห่วง(ยาง)กันไม่ให้น้องจมเชียวนะครับเนี่ย 55 )...........ดีเลยค้าบ......มะนาวว่ายนํ้าไม่เป็นอ่ะ....จิงๆ.......
(<<ไม่พ้นเนี่ยมันของตายอยู่แล้วครับ(บาทาเยอะเป็นกระบุง 55) แต่จะรอดเป็นศพ(?)มั๊ยก็อีกเรื่องนะครับ )....รอด ...ไม่รอด...รอด...ไม่รอด....
(<<อะไรนะ? เราจะโทรบอกว่ารักพี่เหรอครับ??(แก่แล้วอ่ะ หูมันเลยตึง) ...อุ้ย...หูตึงเหรอค้าบ...งั้นมะนาวขอดึงหูทีน้า....อ่ะ...ล้อเล่ยค้าบ..อิอิ..
( .....บอสใหญ่ที่แท้จริงคือพี่ปะแป้งเองงั้นหรือนี่......).........อ่ะ.........ค้าบ.....ใช่ป่ะ.......
( มะนาวรักเดียวใจเดียวยังงี้พี่รักตายเลย... มาให้พี่กอดมามะ!! )...........รักจิงป่าวค้าบ...... อย่ากอดแรงน้าาาาาาาาาาาา............
   
หมูพูห์..............
( ตามมาทันแระ มีให้ลุ้นตลอดเลยนะครับ มะนาว )...........ค้าบ...ลุ้นวันละนิด จิตแจ่มใสค้าบ......คิกคิก.....
( เป็นกำลังใจให้นะครับ )............ค้าบ..ขอบคุณมากค้าบ........
   
pongsj................
( ไม่อยู่หลายวันกลับมาอ่านจุใจเลยนะเนี่ย น้องมะนาว )...........ค้าบ.....อ่านต่อน้า....
( แล้วไปทะเลแบบนี้ นายเจสไม่โกรธตายเหรอเนี่ย )..........อยากบอกว่า โกรธจนควันออกหูเลยอ่ะ.... กลับมาก็โดนทำโทษอีกอ่ะ.......เฮ้อ...แต่โดนทำโทษด้วยความรักอ่ะ...อิอิ....
   
][GobGab][................
( ..อย่าหั้ยพี่เจสเห็นภาพบาดตาบาดใจแบบนี้เลย..... ต่อด่วน )............อ่ะค้าบ...... พี่เจสไม่เห็นก็เหมือนเห็นแหละค้าบ...
( .ไม่งั้นคงเป็นเรื่อง...  ฮึ่มม )............ก็โดนทำโทษด้วยความรักอ่ะค้าบ.....อิอิ......ชอบน้า.......
( .แต่สงสารพี่ปะแป้งจัง......แอบรักมะนาวมาตั้งแต่เด็ก..... เฮ้อ )..........ค้าบ... พี่ปะแป้งเป็นพี่ที่น่ารักของมะนาวคร้าบ.......
   
o LulLaby o.............
( มะนาวน่ารักกกก  ปลื้ม )..............มะนาวน่าร้ากกกกกกที่สุดค้าบ.......จุ๊บจุ๊บ......หน้าระรื่น.......
( นึกถึงหน้าพี่เจสเอาไว้เน้อออ  )...........ค้าบ...มะนาวจำหน้าพี่เจสได้ขึ้นใจเลยค้าบ.......
( สงสารพี่แป้งจังเลยยย )..............มะนาวก็สงสารค้าบ....แต่....ก็รักพี่แป้งแหละค้าบ...........

sun...............
( แอบสงสารพี่แป้งจัง บอกแล้ว เอาพี่แป้งมาให้พี่พี่ดูแล ก้อไม่ เชื่ อ อิอิ )............ม่ายให้หรอกค้าบ ....มะนาวหวงค้าบ.....
( พี่ร๊าบบบ...รอง....จะดูแล ทั้งแป้ง ทั้งเป้ง เป็น อย่างดี เอ๊ะ! ยังไง......? 5555 )......... บอกว่าไม่อ่ะ ...มะนาวเก็บใว้เองหมดเลยค้าบ.....อิอิ.... 
( ps*พักผ่อน เยอะเยอะ น๊า...จะได้หายไวไว ไปพักนะจ๊ะ พี่เจสเขาพาไปพักผ่อนนะ ไม่ใช่ ให้ไปทำนู่น ทำนี่ น่านักเชียว..)......ค้าบ..อดมะได้อ่ะค้าบ.....เฮ้อ...ถูกบ่นอีกแย้ว.......แต่ก็รู้ว่ารักอ่ะค้าบเลยต้องบ่นมะนาว.....
( นอนเยอะ ๆ พรุ่งนี้ ตื่นมาจะได้สดใส ปิ๊งปั๊ง...  มาขายขนมทองหยอดหนุ่มๆ แถวนี้ได้    อิอิ ).....แน่นอนค้าบ ...มะนาวขายขนมทองหยอดกับพี่ๆแถวนี้แหละค้าบ.....อิอิ..............มะนาวรักพี่ซินน้า..............
   
ไอ้ปลาทอง.............
( ทำไมเรื่องที่อ่านวันนี้ถึงอารมณ์แบบนี้กันจริงน้า...อ่านแล้วก็จี๊ดๆ )...........เหรอค้าบ.....
( เอ๊ะ หรือจะอินไป ฮ่าๆ ).............ฮี่ฮี่.............
( พี่เจสจะตามาเจอรึเปล่าเนี่ย? )...........ม่ายบอกม่ายรุต้องตามอ่านต่อค้าบ............คิกคิก..........
( รอตอนต่อไปครับ )............ค้าบ..เอามาลงแย้ว.............
   
b|ueBoYhUb...............
( ความรักมันยากจะอธิบาย
เหมือนเราจะบังคับให้ก้อนเมฆเป็นดั่งใจเรา
อยู่ในที่ที่เราต้องการ เป็นรูปร่างสวยงาม
ถ้าเป็นได้ดังนั้น ชีวิตคง.... )...........................ค้าบบบบบบบบบบ..........ชีวิตคง.........รักพี่เรย์น้า............

**********************************************************************


บทที่ 63

            พี่แป้งดึงผมให้พิงกับหน้าอกแข็งแรงของพี่เค้า  ตอนแรกผมก็ขืนตัวเอาไว้ ก็กลัวว่าจะมีใครมาเห็นด้วย  แต่ตอนนี้ ฟ้าก็เริ่มมืดแล้ว  แล้วรอบๆตัวผมกับพี่แป้งก็ไม่มีใครอยู่แถวนี้เลย  ผมก็เลยยืนพิงอกพี่แป้งแบบนั้น  พี่แป้งบอกว่าขออยู่อย่างนี้สักครู่ แล้วเราสองคนก็เงียบกันไป ไม่ได้พูดอะไรออกมาเลย  ผมกับพี่แป้งอยู่อย่างนั้นพักใหญ่ แล้วอยู่ๆพี่แป้งก็พูดกับผม

            " มะนาว..พี่รักมะนาวนะครับ..."  พี่แป้งพูดกับผมเบาๆ

...

            " คร้าบ...มะนาวก็รักพี่แป้งคร้าบ..."  ผมบอกพี่แป้งแบบนี้ 

            แต่ผมไม่กลัวหรอกครับ ที่บอกว่ารักพี่แป้ง เพราะผมรู้ว่า พี่แป้งเข้าใจผมว่า  คำว่ารักของผมที่มีให้พี่เค้า เป็นแบบไหน  เหมือนกับที่พี่แป้งบอกรักผม   ผมก็รู้ว่า ความหมายของมันเป็นแบบใด  ผมรู้สึกอบอุ่น ถึงแม้ว่าพี่แป้งจะไม่ได้พูดอะไรออกมาอีก  แต่ผมรู้ว่าถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับผมไม่ว่าจะดีหรือเลวร้ายเพียงใด  ผมก็จะมีพี่ชายของผมคนนี้ อยู่เคียงข้างผมแน่นอน

            " มะนาว...รักพี่แป้งครับ..."  ผมพูดเบาๆอีกครั้ง ยืนยันจากสิ่งที่อยู่ในใจ

            " ...พี่รู้ครับ.......น้องพี่..."  พี่แป้งตอบผม  แล้วเงียบไป แต่ผมรู้...รู้ว่า พี่เค้ายิ้มให้ผม.......

            เกือบสองทุ่มแล้ว พี่แป้งพาผมกลับมาถึงโรงแรม...ผมรู้สึกแปลกๆ  พี่แป้งยิ้มให้ผมบ่อยๆ  มีอะไรหรือเปล่า...หรือว่าผมคิดไปเองก็ไม่รู้...ระหว่างที่อยู่ในลิฟท์  ผมก็อดคิดถึงพี่เจสไม่ได้  ผมก็เลยถามพี่แป้ง

            " พี่แป้งคร้าบ...พี่เจสโทรมาหามะนาวหรือเปล่าคร้าบ..."  ผมถาม 

            " ก็ไม่เห็นมันโทรมาเลยนี่ครับ...มะนาวนี่ คงจะรักมันมากเลยนะ  ถามถึงมันตลอดเลยทั้งๆที่มากับพี่..."  พี่แป้งพูดกับผม  แล้วก็จ้องหน้าผม

            " ก็...ก็มะนาวเป็นห่วงพี่เจสอ่ะครับ...ยิ่งมะนาวติดต่อพี่เค้าไม่ได้ด้วย เลยรู้สึกไม่ดีอ่ะครับ..."  ผมบอกพี่แป้ง

            " แค่ห่วงเท่านั้นเองเหรอ...แล้วรักมันหรือเปล่าครับ..."  พี่แป้งถามผมอีก 

            " ...ก็.......ก็....."  ผมไม่กล้าพูด  ที่จริงพี่แป้งก็รู้แล้วนี่ว่าผมคิดยังไงกับพี่เจส  แล้วยังจะมาถามอีก

            " รักหรือเปล่า ...พี่อยากได้ยินจากปากของน้องจริงๆ..."  พี่แป้งอยากได้ยินผมพูดจริงๆ

            " มะนาวรัก พี่เจสครับ...รักมากครับ..."  ผมเงยหน้าไปมองพี่แป้ง แล้วพูดออกมา  เห็นพี่แป้งยิ้มให้ผมเศร้าๆ  แต่แค่แป๊บเดียวเท่านั้น  แล้วพี่แป้งก็ยิ้มให้ผมอย่างที่ไม่ติดค้างใจอีก

            " พี่ได้ยินน้องบอกแบบนี้ แล้ว รู้สึกดีใจแทน ไอ้เจสมันจังเลย...รักกันนานๆนะพี่จะคอยดูแลอยู่ห่างๆ..."  พี่แป้งพูดจบก็เอามือขึ้นมาลูบหัวผม  ดึงผมไปกอดอีกครั้ง

            พี่แป้งกับผมเดินมาถึงหน้าห้อง แต่ก่อนที่ผมจะเปิดประตูเข้าไป  พี่แป้งก็ดึงผมไว้ แล้วก็พูดกับผม

            " มะนาว...ที่พี่พามะนาวมาเที่ยวที่ทะเลที่นี่  ก็ทำตามความตั้งใจของพี่แล้วนะ  พี่อยากมายืนดูพระอาทิตย์ตก กับมะนาว  ที่จริงพี่จะพามาตั้งแต่คราวนั้นแล้ว  เมื่อวันเกิดของน้องน่ะครับ...แต่ก็ไม่ได้มา  ไม่มีอะไรแล้วล่ะ...."  พี่แป้งบอกผม

            " ......ครับ......มะนาวจำได้ว่าจะมาเที่ยวกับพี่  แต่....."  ผมพูดอย่างที่ผมจำได้  แต่พี่แป้งไม่ให้ผมพูดต่อ

            " พอแล้วครับ...พี่ดีใจที่น้องจำได้  แค่นี้พี่ก็รู้สึกดีแล้ว...ต่อจากนี้พี่ก็ขอให้น้อง มีความสุข มากๆนะ...อย่าลืมว่าพี่ก็รักน้องนะ  อาจจะมากกว่าคนอื่นก็ได้...จำสิ่งที่พี่บอกไว้นะ...มีอะไรก็มาหาพี่ได้ ไม่ว่าดีหรือไม่ดี...ถ้ามันทิ้งน้องไป บอกพี่...พี่จะดูแลน้องเอง..."  พี่แป้งบอกผมยื่นมือมาบีบมือของผมเบาๆ  แล้วก็กอดผม.........ผมนํ้าตาไหลเลยครับ...สักพักพี่ก็ปล่อยผม แล้วยิ้มให้ผม แล้วพี่ก็บอกผมให้เข้าห้องไปก่อน

            " เอ่อ...น้องมะนาว เข้าไปก่อนนะครับ...พอดีพี่ลืมของไว้ในรถน่ะ...พี่ลงไปเอาก่อนนะ..."  พี่แป้งบอกผม แล้วยิ้มเจ้าเล่ห์ให้ผม

            " ลืมของเหรอครับ...งั้นเดี๋ยวมะนาวเข้าไปก่อนนะครับ..."  ผมบอก

            " ไปนะครับ...มีความสุขนะ...."  พี่แป้งเดินออกไปแล้ว  แต่คำพูดที่พี่แป้งพูด...ผมรู้สึกแปลกๆ

            ผมก็เปิดประตูเข้าไปในห้อง....หันมาปิดประตู....แล้วเดินไปที่โทรศัพท์ข้างเตียงนอน  อย่างแรกที่คิดออก  ผมต้องลองโทรไปหาพี่เจสอีกครั้ง...ผมรู้สึกเป็นห่วงพี่เค้ามาก  ระหว่างที่กดเบอร์ผมก็ภาวนาในใจ ให้โทรติดต่อพี่เจสได้...ผมกดเบอร์เสร็จ ก็รอสักครู่...

            " ..อ๊ะ...โทรติดแล้ว...ขอบคุณคร้าบ..."  ผมพูดออกมาเสียงดังคนเดียว  ที่โทรติด  แล้วผมก็รอ...ยังไม่มีคนรับ...เอ๊ะ...เสียงอะไร

            " ตื๊ด....ตื๊ด...ตื๊ด..........."  เสียงโทรศัพท์นี่ มันดังมาจากไหนนะ  ผมวางโทรศัพท์ลงบนที่นอน แล้วเดินตามเสียงที่ได้ยิน

            " ตื๊ด...ตื๊ด....ตื๊ด.........."  ผมเดินตามเสียงอยู่...ที่ระเบียงห้อง.....ผมเดินออกไป....

            แล้วอยู่ๆก่อนที่จะเลื่อนประตูให้เปิดออก  เสียงโทรศัพท์ก็เงียบไปแล้ว  ผมยกโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วกดไปใหม่  แต่คราวนี้มันไม่สามารถติดต่อได้ 

            ด้วยความที่อยากดูให้แน่ใจ  ผมก็เลยเดินไปเลื่อนประตูออก  ผมก้าวขาออกไป อย่างแรกที่รู้สึกก็คือ  ลมเย็นเข้ามาปะทะหน้าของผม จนต้องหลับตา  แล้วก็รู้สึกเหมือน มีใครมาจับมือผม แล้วดึงออกไป ผมลืมตามองด้วยความตกใจ  แต่พอเห็นหน้าของคนที่จับมือผมอยู่ ก็รู้สึกทั้งดีใจและ  ก็แปลกใจ  ผมยิ้มให้พี่เค้า

            " พี่เจส....พี่เจสคร้าบ..."  ผมเรียกชื่อด้วยความดีใจ  แล้วเดินเข้าไปกอดพี่เจส

            " .........."  พี่เจสไม่พูด  ได้แต่ทำหน้าดุใส่ผม

            " พี่เจสคร้าบ...มาหามะนาวเจอได้ยังไงครับ...."  ผมถามอีก

            " .............. "  พี่เจสก็ไม่พูดอีก

            " พี่คร้าบ...โกรธอะไรมะนาวอ่ะคร้าบ...มะนาวไม่ได้ทำอะไรผิดเลยนะคร้าบ..."  ผมอ้อน  แต่ก็รู้น้าว่า..พี่เจสโกรธเรื่องอะไร

            " ทำอย่างนี้แล้ว..ยังมาบอกว่าไม่ผิดอีกเหรอ...มะนาว..."  พี่เจสพูดเสียงดัง

            " ก็...ผิดคร้าบ...มะนาวขอโทษคร้าบ..."  ผมบอกยอมรับผิด   ทั้งๆที่ผมแค่ไม่ได้บอกพี่เจสแค่นั้นเอง   ก็แล้วผมจะไปรู้ได้ยังไงล่ะว่าพี่แป้งจะพาผมมาที่นี่  แต่ผมก็ยอม เพราะไม่อยากจะทำให้พี่เจสโมโห ผมมากไปกว่านี้

            " บอกขอโทษ..แล้วทีหลังจะทำอีกมั้ย...เราน่ะ..."  พี่เจสยังคงว่าผมอีก  แต่เสียงเริ่มจะคลายความโมโหลงแล้ว

            " มะนาวไม่ทำแบบนี้ อีกแล้วคร้าบ...พี่ไม่โกรธมะนาวแล้วใช่หรือเปล่าคร้าบ..."  ผมพูดแล้วทำหน้าอ้อน เดินไปกอดพี่เค้าแน่นเลย

            " สัญญากับพี่สิ...ไม่งั้นพี่ไม่เชื่อหรอก..."  พี่เจสบอก

            " คร้าบ..มะนาวสัญญาคร้าบ...ว่าต่อไปจะไม่ทำแบบนี้อีก  ไม่ทำให้พี่เจสเป็นห่วงอีก..."  ผมพูดสัญญา กับอกแข็งแรงของพี่เจส ได้ยินเสียงหัวใจเต้นดังเป็นจังหวะอยู่ข้างในนั้น

            " พูดเบาอย่างนั้น พี่ไม่เห็นจะได้ยินเลย..."  พี่เจสบอก

            " ก็มะนาวพูดสัญญา กับหัวใจพี่ยังไงล่ะ...พี่ไม่ได้ยิน แต่หัวใจพี่รับรู้แล้วนะ..."  ผมเงยหน้าบอกพี่เจส แล้วยิ้มกวนๆให้พี่เค้า

            " เอ้อ..นะ  ไอ้ตัวแสบ...กวนนักนะเราน่ะ...โอ๊ย...."  พี่เจสยกมือมาเขกหัว  ผมก็เลยแกล้งกัดที่อกของพี่เจสซะเลย

            " ฮ่าฮ่า..."  ผมหัวเราะ แล้ววิ่งเข้าไปในห้อง

            " มานี่เลยนะ..ไอ้นาวตัวแสบ...มาให้จับซะดีๆ.."  พี่เจสพูดไป ยิ้มไป แล้วก็ตามเข้ามาในห้อง  พี่เค้าตัวโตเลยก้าวขายาว ทันจับมือของผม แล้วดึงผมล้มลงบนเตียงนอน...

            " โอ้ย..พี่เจสอ่ะ...ล้มเลยเห็นเปล่า..."  ผมพูดงอนๆ  แกล้งไปอย่างนั้นแหละ

            " ฮ่าฮ่า...ทีนี้จะหนีไปไหนอีกล่ะ ไอ้ตัวแสบ..."  พี่เจสพูดหัวเราะให้ผม

            " ไม่หนีแล้ว...เดี๋ยวมีคนโกรธมะนาวอีกอ่ะ..."  ผมบอกยิ้มๆ

            " ใครมันจะไปโกรธ...ไอ้นาวตัวแสบลงน้า..."  พี่เจสพูด แหย่ๆผม

            " ก็ผู้ชาย ขี้หึงสุดๆ..หน้าตาก็...ขี้เหร่มาก...นิสัยก็ไม่ดี เอาแต่ใจตัวเองที่หนึ่งเลย... แย่มากๆ..ไม่รู้...ใครก็ไม่รู้อ่ะ..."  ผมพูดแหย่คนขี้โมโหตรงหน้า

            " ใครขี้หึงสุดๆ...ใครขี้เหร่มาก...ใครนิสัยไม่ดี...ใครเอาแต่ใจตัวเอง...ใครแย่..บอกมานะ.."  พี่เจสงอนทำเสียงดุๆ ใส่ผม

            " อ่ะ...ลืมอีกอย่างขี้งอนมากๆ...แต่..."  ผมยังแหย่อีก

            " ที่พูดมาน่ะใคร...แล้ว..แต่..อะไร..พูดมานะ.."  พี่เจสยังคงทำเสียงดุใส่ผม

            " ...มะนาวยังพูดไม่จบเลยอ่ะ..."  ผมบอกขำๆกับท่าทางของพี่เจส

            " มีอะไรอีกล่ะ..."  พี่เจสถาม

            " ...แต่คนๆนั้น  มะนาวรักเค้าคร้าบ...ไม่รู้ว่าเค้าจะรักมะนาวหรือเปล่าก็ไม่รู้อ่ะ..."  ผมอ้อนสุดๆเลยคร้าบ...

            " คนๆนั้นเค้าชื่ออะไรล่ะ..."  พี่เจสพูดแล้วจ้องหน้าผมนิ่ง

            " เค้าก็ชื่อ...อะไรน้า..ลืมชื่ออ่ะ...อ๋อ..นึกได้ล่ะ...ชื่อเจสอ่ะคร้าบ...พี่รู้จักหรือเปล่าคร้าบ..."  ผมแกล้งถามพี่เค้าอีก

            " อ๋อ...ไอ้คนนั้นน่ะเหรอ...พี่รู้จักดีเลยล่ะ  แต่จะว่าไปไอ้คนนั้นมันก็ขี้หึงสุดๆ เลยเหมือนกันน้า..แต่ว่าเค้าหล่อนี่นา ไม่ขี้เหร่ซะหน่อย นิสัยก็ดีเป็นที่หนึ่ง แล้วไอ้คนๆนั้น มันก็รักคนชื่อ มะนาวมากที่สุดในโลกเลยน้า... "  พี่เจสบอกผม ยิ้มให้

            " เหรอคร้าบ..."  ผมยื่นหน้าไปหอมแก้มพี่เจส...รักคร้าบ...

...

จบบทที่ 63

              ขอบคุณคร้าบ...ที่ติดตามอ่านมาตลอด  ใกล้จบมากแล้วอ่ะ........

              รักคนอ่านทุกคนเสมอ..รักรักรัก............

              มะนาวคร้าบบบผม.....

...

[ไอ้หัวแห้ว]

ว่าแล้วเชียววว่าพี่แป้งพูดอะไรแปลกๆ

เอิ๊กกก

เราสงสารพี่แป้งละ
(อะไรวะ เมื่อวานยังด่าอยู่เลย ฮ่าๆๆ หลายใจจริงๆ)

หวานมากอ่ะ
อ่านแล้วน้ำตาลจะทะลักออกมาทางจมูก ทางปาก ซะให้ได้
(เว่อร์ ฮ่าๆ)

 

[jammy]

โอโหเผลอเเป็ปเดียวจะจบเเล้วนะครับเนี่ย รอตอนต่อไปครับ 

[Poes]

สงสารพี่ปะแป้งจัง

น้องมะนาวดูแลสุขภาพด้วยน้า พี่เป็นห่วงจ้า 

[pongsj]

นายแป้งนี้เป็นพี่ชายที่ดีจริงๆเลย ซึ้งๆๆๆๆๆๆๆ

แล้วจะมีบทลงโทษมาเขียนให้อ่านป่าวล่ะ น้องมะนาว อิอิ

[krappom]

ไม่ได้เข้ามาหลายวันอีกแล้ว คิดถึงน้องมะนาวมากมายอ่ะ
หวังว่าน้องมะนาวคงยังไม่ลืมกันน้า

ว่าแต่ว่า...
ใกล้จะจบแล้วหรอเนี่ย

[sun]

 :รักจัง11: :รักจัง11: :รักจัง11:        เหอๆ ช่วงมะนาวกำลังหวาน             

      ไม่มีอะไร  แค่แอบเข้ามาแซวน้อง แค่นั้นเอง อิอิ   

[Junrai_Hyper™]

พี่แป้งคนดีที่สุดเลย

เชียร์พี่แป้งงงงงงงงงงงค้าบบบบ

  :เชิป2: :เชิป2: :เชิป2:

[idiotbox]

(มะนาวงอนเก่งน้า) <<พี่ก็ง้อเก่งนะครับ...
(ค้าบ...รักค้าบ...มะนาวร้ากกกทู๊กคนค้าบ...อิอิ)<<ถ้าพี่ไม่ใช่คนมะนาวจะรักป้ะ? อ่าว...เอ๊ะ ยังไง?
(อ้าว) <<มา"อ้าว"อะไรล่ะตัวเล็ก ทำเป็นงง
(หวานจิงๆค้าบ...มะเชื่อเหรอ) <<ไม่เชื่อครับ ต้องพิสูจน์ อิอิอิ
(อ่ะ...เดี๋ยวปอกเปลือกให้ค้าบ) <<......เสร็จพี่!!!!
(ดีเลยค้าบ......มะนาวว่ายนํ้าไม่เป็นอ่ะ....จิงๆ) <<ก็ดีจิครับ จะได้แกล้งง่ายๆ (!?)
(อุ้ย...หูตึงเหรอค้าบ...งั้นมะนาวขอดึงหูทีน้า....อ่ะ...ล้อเล่ยค้าบ..อิอิ..) <<ดึงหูอ่ะได้ครับ แต่อย่าดึงใจพี่ไปดิ
(รักจิงป่าวค้าบ...... อย่ากอดแรงน้าาาาาาาาาาาา) <<รักคร้าบบบบบบบบบ~  ไม่กอดแรงหรอกครับ เดี๋ยวช้ำหมด อิอิ


พี่แป้งนี่สปิริตสูงจริงๆ

มะนาวตัวเล็กคร้าบ ป่วยก็พักก่อนนะคร้าบ....
รักและเป็นห่วงเสมอๆครับ :-)

[meemewkewkaw]

โอ๊ะ โอ สุภาพบุรุษตัว ป.

ปะแป้ง นายแน่มาก

[THIP]

หุหุ สงสัยแป้งกินกระทิงแดงมาแน่ ๆ  ลูกผู้ชายตัวจริงมาเองเลยวุ้ย 
ขอให้มีแฟนน่ารัก ๆ แบบน้องมะนาวเร็ว ๆ น้า 

ปล.น้องมะนาวพักผ่อนเยอะ ๆ น้า เป็นห่วงจ้า 

[abcd]

มะได้เข้ามาอ่านเรื่องของน้องมะนาวซะนานนน คิดถึงน้องมะนาวจังเยย เรื่องยังหวานน่าร๊ากกกกที่ซู๊ดๆๆอยู่เหมียนเดิมเลยนะ 
เข้ามาอีกทีก็ใกล้จาจบซะแระ







ปล. ซินนี่ชอบย่องเน๊อะ ย่องไปหาโมที หาน้องมะนาวที วันหลังย่องมาหาแน๋วบ้างจิ