หัวข้อ: น่ารัก(ว่ะ) 2 ตอน 44 P.112 [25/7/55]. ขอเชิญแสดงความคิดเห็นที่ห้องพูดคุย

[yunjaejoong]

ลืมเลยง่ะว่านายพี่ฟิล์มมันมีแฟนแล้ว แล้วก้อยังไม่เลิกเลย อย่าบอกน่ะว่านายฟิล์มมันมีใจให้น้องกายไปแล้วเนี้ย

[zingiber]

ขำพี่ฟิล์มอ่ะ แอบหึงเค้าแต่ทำไรไม่ได้ อยากให้โดนน้องฝ้ายแกล้งอีกเยอะๆจะได้หลุดฟอร์มซะบ้าง
ไรท์เตอร์ขา จะเป็นไปได้ไม๊ถ้าอยากอ่านความรู้สึกของพี่ฟิล์มบ้างอะ เอาตั้งแต่ตอนเริ่มหึงน้องกายกะพี่น้ำเลยนะ plzzzz
ตอนนี้เค้าเปลี่ยนใจจากคู่ฟ้ากะพี่คริสมาเป็นพี่ฟิล์มกะน้องกายแระ น่ารักน่าลุ้นดี อ่านตอนพี่ฟิล์มแอบหึงน้องกายทีไรแล้วอยากจะกรี๊ดดดด 55555
ปล.แต่ก่อนอื่นต้องให้พี่ฟิล์มไปบอกเลิกกะแฟนก่อนนะ เค้าไม่อยากให้น้องกายช้ำใจอ่ะ

[tuek]

ทำให้ฟิล์มมันคลั้งไปเลย

[j4c9y]

ฟ้าจ๋าาา  เดินหน้ารวดดด

แล้วฟางนี่หายไปไหน ไปพร้อมฟิล์มป่าวหว่าา

[Wins_Sha]

ฝ้ายนี่ช่างมียาดีจริงๆๆ

แป็บเดี๋ยวก็เห็นผลแล้ว

555555

ปล.เชื่อฝ้ายเถอะกาย  อย่าไปคิดมากเลย

[ken_krub]

เป็นกำลังใจให้ครับ

[namngern]

อ่า อยากได้กายกับพี่ฟิล์มเน้นๆจังเลยแหะ -.-
5555555.
สู้ๆจ้า เป็นกำลังใจให้นะ
 

[bowbeauty]

รักไปเห๊อออ เชื่อเสะ

[Safina_safe]

ทำตามใจตัวเอง ก่อนที่จะสายเกินไป อย่างที่พี่แดนพูด คิด ว่า ถูกนะ

[fahsai]

ปากไม่ตรงกับใจทั้งพี่ ทั้งน้องเลย

เข้ามารอคริส คร้า 5+

[lizzii]

พี่ฟิลม์นี่น๊า เด๋วก็โดนน้องเต้คาบกายไปจริง ๆ หรอก
555

[icyblue]

ไมดูฟ้าไม่ค่อยสนใจพี่คริสเท่าไหร่เลย เหมือนไม่ค่อยรักเลย

พี่ฟิล์มก็มัวแต่โกรธ ไม่ลุยสักที เดี๋ยวได้อดจริงๆ ละงานนี้

[mascot]

คุยกันได้แล้วนะพี่คริสน้องฟ้า...

[aeecd]

ฝ้ายไม่เคยมองพลาด
ก็ให้มันมองเรื่องคริสกับฟ้าให้ดิ55+

[tawan]

เข้ามาให้กำลังใจพี่คริศ

รออีกนิด

ใจจะอ่อนแล้ว

 

[spizee_9]

 

[bbyuqin]

พี่ตริสจะถอดใจเร็วไปป่าว...ที่ขอเวลาทำใจนี่คือจะยอมแล้วช่ายป่ะ

พี่ฟิล์มก็รีบๆๆเคลียร์ตัวเองได้แล้วววว

[PRiiNZE]

อิอิ น้องฝ้ายน้องกายน้องฟ้าสู้เค้า ฮ่าๆๆๆๆ
น้องกายน่ารักอ่าาา ฮ่าๆ โดนไอ่พี่ฟิล์มโกดอีกแล้ววว
พี่คริสหายไปไหนกันน้า ???

[jimmyjimmy]

น้องกาย สู้สู้ 

ว่าแต่ เมื่อไหร่พี่ฟิล์มมันจะชัดเจนซะที

เบื่อพวกรู้ตัวช้า 

[K2KARN]

ฟิล์มโดนตลอด
แต่ก็นะ รู้ตัวได้แล้วว !

[tutu]

มีให้ลุ้นอีกหลายคู่นะเนี่ย   

[yayee2]

สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ลงนิยายที่นี่ครั้งแรกเลยตื่นเต้นจัง 

ขอให้มีคนอ่านทีเถ๊อะ 


ดีใจจังได้เจอไรเตอร์คนใหม่ และพอลองเข้ามาอ่านนิยายเรื่องนี้ดู แค่ตอนแรกแค่นั้น แต่....
ก็ชักจะติดใจล่ะ  ดังนั้นไม่ต้องกลัวค่ะว่าจะไม่มีใครอ่าน พี่แก้วคนล่ะจะขอเป็นมิตรรักแฟนนิยายเรื่องนี้ด้วยคน

[didi]

หาคู่ให้น้องฝ้ายด้วยค่ะ
 

[Seoul In Love]

น่ารัก(ว่ะ)
26 - จะกลับมาใช่มั้ย
.
.
.
>...ฟ้า...<

ผมยังคงใช้ชีวิตเหมือนเดิมทุกวัน นี่ก็ผ่านไปได้เกือบสามเดือนแล้วที่ทุกอย่างกลับเข้ามาเหมือนก่อนหน้านี้ที่มันเป็น ผมไม่รู้เหมือนกันนะฮะว่าผ่านช่วงเวลาเหล่านั้นมาได้ยังไง แต่สิ่งที่ผมรู้อย่างหนึ่งก็คือผมไม่เคยลืมความทรงจำเกี่ยวกับพี่คริสเลย นับตั้งแต่วันงานเลี้ยงนั่นผมก็ไม่ได้เจอพี่คริสอีกเลย ดูเหมือนว่าพี่คริสจะหายไปเลย ผมได้ยินชื่อพี่เขาบ่อยครั้งจากพี่ฟิล์ม แต่ก็เป็นการได้ยินแบบผ่านๆ ดูเหมือนว่าพี่เขาจะสบายดี

จะว่าไปแล้วมันก็แปลกๆ อยู่นะ ตอนแรกๆ ผมดีใจที่อย่างน้อยก็ได้รู้ว่าพี่คริสยังคงมีความสุขดีเพราะผมก็รู้สึกผิดมากๆ ที่ทำให้พี่เขาต้องเสียใจและอาจจะเสียความรู้สึกกับผมเพราะอย่างนั้นผมถึงได้หวังว่าพี่คริสจะมีความสุขและกลับมาเป็นพี่คริสคนเดิมที่ผมเคยรู้จัก แต่มาหลังๆ นี่ที่ผมเริ่มจะรู้สึกเศร้าทุกครั้งที่ได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับพี่เขา พี่ฟิล์มมักจะเล่าที่โต๊ะอาหารให้พี่ฟากับพี่ฟางหรือแม้กับผมฟังว่าเพื่อนๆ ของพี่ฟิล์มกำลังทำอะไรกันอยู่ หนึ่งในนั้นมักจะมีเรื่องของพี่คริสด้วย แต่ก็เป็นถ้อยคำเดิมๆ คือพี่คริสกำลังยุ่งๆ แต่ผมก็ไม่รู้ว่าพี่คริสกำลังทำอะไรอยู่ หรือพี่คริสกำลังยุ่งกับเรื่องอะไร เพราะเรื่องนั้นคงไม่เกี่ยวกับผมแน่

เคยบอกตัวเองว่าจะไม่คิดอะไรแล้วและจะพยายามมองพี่คริสให้เหมือนพี่ชายคนนึง แต่นับวันมันก็ยิ่งทำไม่ได้ ขนาดไม่ได้เห็นหน้านะแต่ความรู้สึกมันแย่มากจริงๆ ผมโง่ใช่มั้ยที่เพิ่งมารู้สึกว่ารักมากแค่ไหนก็เมื่อทุกอย่างมันสายไปแล้วแบบนี้

“ฟ้า พี่เข้าไปนะ”

ผมรีบปาดน้ำตาออกจากแก้มทันทีที่ได้ยินเสียงของพี่ฟาง พอผมหันไปมองพี่เค้าก็เข้ามาในห้องแล้ว

“พี่เอาขนมขึ้นมาให้” พี่ฟางบอกพลางยิ้มก่อนจะวางจานขนมไว้บนโต๊ะข้างเตียง พี่เค้าลงมานั่งข้างๆ ผมก่อนจะเอื้อมมือมากอดผมไว้ “แอบร้องไห้อีกแล้วใช่มั้ย”

“เปล่าซะหน่อย” ผมต้องโกหกไว้เพราะไม่อยากให้พี่ฟางเสียใจ

“ฟ้า พี่ฟางรู้นะว่าฟ้าเสียใจ” พี่ฟางบอกพร้อมกับเงยหน้าขึ้นมองสบตากับผม สายตาของพี่ฟางเต็มไปด้วยความเศร้าใจ “พี่ฟางขอโทษ พี่ฟางผิดเองที่ทำให้ฟ้าต้องร้องไห้ พี่ฟางแย่เองที่งี่เง่าจนทำร้ายคนที่พี่ฟางรักทั้งสองคน” พี่สาวของผมกำลังร้องไห้ ผมเองก็ไม่ต่างกัน “ตัวยุ่งยกโทษให้พี่ฟางนะ ...พี่ฟางขอโทษ...”

ผมเอื้อมมือไปปาดน้ำตาให้พี่สาว ครั้งที่เท่าไหร่แล้วไม่รู้ที่พี่ฟางพูดคำว่าขอโทษแล้วก็ร้องไห้ ผมรู้ว่าพี่ฟางรู้สึกผิดที่ทำให้ผมต้องเสียใจ ผมรู้จากพี่ฟางว่าพี่เค้าเคลียร์กับพี่คริสตั้งแต่วันงานเลี้ยงแล้ว จากนั้นอีกไม่กี่วันพี่ฟางก็มาขอโทษผมแล้วก็ร้องไห้ พี่ฟางบอกว่าพี่ฟางจะไม่โกรธหรือพูดไม่ดีอีกแม้ว่าผมจะคบกับพี่คริส พี่ฟางจะอยู่ห่างๆ คอยดูผมมีความสุข แต่เป็นผมเองต่างหากที่ยังลังเล เป็นผมเองที่เอาแต่ชักช้าปล่อยให้เวลาผ่านไปแบบนี้ ผมเองที่เป็นคนทำให้ระยะห่างมันเพิ่มขึ้น จนตอนนี้ผมไม่รู้แล้วว่าถ้าผมหันกลับไปพี่คริสจะยังรอผมอยู่ที่เดิมรึเปล่า

“พี่คริสกำลังจะไปอังกฤษ ฟ้ารู้รึยัง”

ผมได้แต่ส่ายหน้าก่อนจะปิดตาลง เสียงพูดปลอบของพี่ฟางไม่มีความหมายอีกแล้วในตอนนี้ มันไม่มีประโยชน์อีกแล้วเพราะผมทำตัวเอง ฝ้ายพูดถูกทุกอย่าง ไม่มีวันไหนที่ผมไม่ร้องไห้ ในขณะที่พี่คริสห่างออกไปและไม่อยู่ข้างๆ ผม เวลานั้นผมมีแต่น้ำตาเป็นเพื่อนตลอดมา
.
.
.
ผมกับพี่ๆ พากันมาส่งคุณพ่อกับคุณแม่ที่สนามบินฮะ พวกท่านต้องไปดูแลลูกทัวร์ด้วยตัวเอง พ่อผมชอบทำแบบนี้ท่านบอกว่าเป็นการได้เที่ยวไปด้วยในตัว และตั้งแต่พี่ฟิล์มดูแลพวกผมได้แม่ก็ชอบตามพ่อไปเที่ยวด้วยฮะ ครั้งนี้ก็เหมือนกันดูเหมือนว่าแม่ผมจะติดใจอากาศที่สวิสฯ เพราะคราวนี้บริษัทของพ่อพาลูกทัวร์ไปที่ประเทศนี้ฮะ

“ฟิล์มอย่าลืมนะต้องดูแลน้องให้ดีนะลูก” แม่ยังไม่วายกำชับพี่ฟิล์มทั้งๆ ที่จะเข้าไปด้านในอยู่รอมร่อแล้ว “ถ้ามีปัญหาอะไรให้โทรหาแม่ทันที แล้วก็อย่าพาน้องเหลวไหลด้วย ฟากับฟางก็ต้องช่วยกันดูแลน้องฟ้าด้วยนะ”

“แม่ไม่ต้องห่วงครับ เราจะดูแลน้องฟ้าของแม่อย่างดีเลย” พี่ฟาว่าพลางยิ้ม “รับรองว่าน้องฟ้าของแม่จะกินอิ่มนอนหลับแน่นอนครับ” พี่ฟายังไม่วายพูดแกล้งแม่อีกฮะ

“คราวที่แล้วก็พูดแบบนี้ล่ะเราน่ะ” แม่ว่าพลางมองค้อนเล็กๆ แต่หน้าก็ยังยิ้มกว้างฮะ ก่อนที่แม่จะกอดพวกเราทีละคนและจบลงที่ผมเป็นคนสุดท้าย “อย่าดื้อกับพี่ๆ นะลูก แล้วแม่จะโทรมาหาบ่อยๆ นะ” แม่ว่าพลางจูบแก้มผมด้วยฮะ ผมชอบจังเลย^^

“เที่ยวให้สนุกนะฮะแม่” ผมหอมแก้มแม่คืนก่อนจะผละไปกอดลาพ่อ จากนั้นพวกเราก็โบกมือลาพ่อกับแม่ มองดูพวกท่านจนหายลับไปกับตาถึงได้พากันหันหลังกลับ ผมเดินคุยไปกับพี่ฟางฮะ เราคุยกันเรื่องไร้สาระแต่ผมก็มีรอยยิ้มเล็กๆ กับเรื่องที่พี่เล่าให้ฟัง

“พี่ฟิล์ม นั่นใช่พี่คริสรึเปล่าครับ”

ผมหันไปมองตามมือที่พี่ฟาชี้ให้พี่ฟิล์มดู พี่คริสจริงๆ ด้วยพี่เขายืนอยู่กับคนแก่สองคน ผมเดาว่าคงเป็นคุณตาคุณยาย ว่าแต่พี่เขามาทำอะไรที่นี่นะ แล้ว...กระเป๋าเดินทางที่วางอยู่ข้างๆ นั่นคืออะไร

“จะไปไหนของมัน” พี่ฟิล์มพึมพำก่อนจะก้าวยาวๆ ตรงไปหาพี่คริส พี่ฟาเองก็เดินตามไปด้วย ในขณะที่ผมถูกพี่ฟางดึงให้เดินตามไปห่างๆ

“ยิ้มเข้าไว้ฟ้า” พี่ฟางกระซิบบอกผมก่อนที่เราจะเดินไปถึง

“จะไปไหนวะคริส”

ผมมาทันได้ยินพี่ฟิล์มเอ่ยถามพอดี พี่คริสดูแปลกใจที่เจอพวกเราที่นี่หากแต่พี่เขาก็เปิดรอยยิ้มทักทายพวกเราทุกคน ใช่ฮะ รวมทั้งผมด้วย และผมทำได้เพียงยิ้มตอบกลับไป พี่คริสยังเหมือนเดิมเลย ไม่สิ ผอมลงนิดหน่อยแล้วก็มีท่าทางเพลียๆ แต่นอกนั้นก็ดูไม่เปลี่ยนไปเลย

“มึงยังไม่ตอบกูเลยว่าจะไปไหน” พอไหว้คุณตากับคุณยายแล้วพี่ฟิล์มก็หันมาถามพี่คริสต่อ ระหว่างนั้นพวกผมก็หันไปทักทายคุณตากับคุณยายของพี่คริสฮะ แต่ผมก็ยังได้ยินเสียงพูดคุยของพี่ฟิล์มกับพี่คริสอยู่ดี

“ไปหาแม่กูแหล่ะ แล้วมึงล่ะมาทำอะไรที่นี่วะ” พี่คริสตอบ ระหว่างนั้นผมก็แอบมองพี่เขานะ ไม่รู้สิ มันอยากมองนี่นา คนๆ นี้ไม่พาตัวเองมาให้ผมเจอตั้งสามเดือนแล้ว ยอมรับก็ได้ว่าคิดถึงนะ คิดถึงมากๆ ด้วย

“กูมาส่งพ่อกับแม่ ทำไมมึงไม่บอกพวกกูเลยวะว่าจะไปอังกฤษ แล้วจะกลับมารึเปล่าเนี่ย” คำถามสุดท้ายของพี่ฟิล์มทำเอาใจหล่นเลยฮะ อย่าบอกนะว่าพี่คริสจะไปอยู่ที่นั่นแล้วไม่กลับมาเมืองไทยอีกน่ะ

“กลับมาดิวะ” พี่คริสว่าพลางหัวเราะ แต่ผมกลัวจังเลย กลัวว่าจะไม่ได้เจอพี่เขาอีก “วันนี้น้องสาวมึงเงียบผิดปรกตินะ” พี่เขาพูดกับพี่ฟิล์มแต่หันมายักคิ้วให้ผมฮะ แว่บนึงที่รู้สึกว่าเคยเจอพี่คริสคนนี้มาก่อน แต่ผมไม่สนุกกับคำแซวของพี่เขาเลยซักนิด ไม่โกรธที่ถูกเรียกว่าน้องสาวด้วย แต่มันเศร้าจังเลย ผมได้พี่คริสคนเดิมกลับมาแล้วใช่มั้ย เป็นพี่คริสคนที่กวนโมโหและยังเห็นว่าผมเป็นน้องชายเพื่อน ไม่ใช่พี่คริสคนที่บอกว่ารักผมใช่มั้ย?

“ฟ้าปวดหัวนิดหน่อยน่ะค่ะพี่คริส”

ต้องขอบคุณพี่ฟางที่เอ่ยตอบแทนผมที่ตอนนี้ยังคงยืนเงียบกริบอยู่เหมือนเดิม พี่คริสเลิกคิ้วขึ้นหน่อยๆ เมื่อมองผม เราสบตากับแค่แป๊บเดียวก่อนที่พี่เขาจะหันไปคุยกับพี่ฟิล์มต่อ บทสนทนาต่อจากนี้ผมไม่ได้ยินอะไรแล้ว ผมแค่รู้สึกว่าตัวเองกำลังแย่ยิ่งมองพี่คริสจากตรงนี้ก็ยิ่งรู้สึกว่าพี่เขาห่างไกลออกไป ถ้าตอนนี้ผมจะเอื้อมมือไปคว้ามือพี่เขาเอาไว้จะได้มั้ยนะ?

“หือ? มีอะไรเหรอฟ้า”

ทำลงไปแล้วฮะ มือของผมคว้าเอาชายเสื้อพี่คริสไว้ทั้งๆ ที่ยังมีพี่ๆ ของผมยืนอยู่รอบๆ ผมเห็นว่าพี่ฟากับพี่ฟางหันไปยิ้มให้กันก่อนที่พี่ทั้งสองคนจะดึงพี่ฟิล์มให้เดินไปทางอื่น ผมเห็นแม้กระทั่งพี่ฟิล์มที่เหลียวกลับมามองเราสองคนก่อนจะยอมหันกลับไปฟังเสียงพี่ฟางที่กำลังร้องเรียก หางตาผมมองเห็นคุณตากับคุณยายของพี่คริสเดินห่างออกไปทางร้านค้า และพอหันกลับมามองคนที่ถูกผมยึดชายเสื้อเอาไว้ขอบตาก็ต้องร้อนผ่าว ก็คนตรงหน้านี้ไม่ใช่เหรอคือคนที่ทำให้ผมร้องไห้มาตลอดสามเดือน ก็คนนี้นี่คือคนที่ผมรัก

“...พี่คริส...จะกลับมาใช่มั้ย...” ไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าเสียงตัวเองสั่นมากแค่ไหน แต่ผมเกลียดพี่คริสคนที่ยิ้มให้ผมเหมือนกับที่ยิ้มให้คนอื่น ผมเกลียดพี่คริสคนนั้น ขอพี่คริสคนที่รักผมคืนมาได้มั้ย?
.
.
.
 

[aeecd]

 :z13:ก่อนอ่าน
คริสต้องกลับมา :call:คริสต้องกลับมา
จะร้องไห้เป็นเพื่อนฟ้าแล้วอะ

[the_pupae]

ว้าว!!! น้องฟ้าเดินน่าเต็มที่ อย่าได้แคร์ใครเมื่อรู้ใจตัวเองแล้ว
สู้ๆ

[tawan]

รีบมาต่อนะพพี่น้อง

กำลังได้อารมณ์

 

 

 

[DEMON3132]

อ่านแล้วเศร้าแทนน้องฟ้าเนอะ ได้เจอหน้าแป๊บเดียวก็จะต้องจากกันอีกแล้ว
พี่คริสจะไปนานหรือเปล่าก็ไม่รู้ ใจหายแทนน้องฟ้า คงได้ร้องไห้ทุกวันอีกแน่นอน
จะรอความใจดีจากคนแต่ง ที่จะช่วยส่งความสุขมาให้กับพี่คริสและน้องฟ้า
ขอให้ความใจดีนี้จงมาเร็ว ๆ นะ 

[taem2love]

เบื่อนางฟางเชอะ ทำให้เขาต้องกลายมาเป็นแบบนี้แล้วมาบอกว่าเสียใจ

ฉันไม่ให้อภัยแกหรอก จนกว่าคริสกับฟ้าจะเข้าใจกัน

เซงหนูฟ้า(แต่เจ้ก็ยังรักนะ)ที่ไม่ยอมทำตามหัวใจแต่แรก จะไปแครืทำไมกับอีพี่พันธุ์นั้น

โกรธคริสที่ยอมแพ้กับอารายง่ายๆ คุณเจ้ไม่ปลื้ม จบ.....

[hotladyanyavee]

อ่านแล้วเศร้านะตอนนี้ แต่จะโทษใครได้ละนะ ก็ต้องบอกว่า ความรักไม่มีเหตุผลเสมอ บางทีเราอาจบอกว่าจะตัดใจ
จากคนที่เรารักได้แล้ว แต่ความจริงแล้วไมเลย พอเราจะเสียเขาไปเราก็จะรู้ใจตัวเราเองว่า เราไม่อาจเลิกรักคนนี้ได้
คนที่สนใจแค่เราเท่านั้น บางที่ตอนที่จะเสียไปนี่แหละ เราก็จะเข้าใจว่าเราอยากได้เขากลับมา แต่บางคนอาจทำไม่ได้อะนะ เพราะจุดที่ต้องจากกันมันต่างเหตุผลกัน แต่ของน้องฟ้า ยังไงทั้งสองคนก็รักกันอยู่ น้องฟ้ารีบบอกไปเลย
ก่อนนี่จะสายนะ