หัวข้อ: [เรื่องสั้น] น้ำเต้าหู้สื่อรัก [Credit: kaaMaaDotCom] -

[jaideejung007]

หวัดดีครับ เพื่อนๆ ชาวเล้าทุกคน วันนี้ผมเอานิยายมาฝากครับ

เรื่องนี้ผมเห็นจากเว็บๆ หนึ่ง ผมอ่านแล้ว มันน่ารักดีครับ

เลยอยากเอามาฝากเพื่อนๆ ในเล้าได้ลองอ่านดู

ชอบไม่ชอบ หรือเคยอ่านแล้ว เม้นท์บอกข้าพเจ้าด้วย

แทงคิ้ว...

------------------------------------------

          ผมเป็นเป็นเด็กต่างจังหวัดคนหนึ่งนะครับตอนนั้นเรียนจบม.6 ครับ พอดีได้ทุนการศึกษาได้เรียนปริญญาตรีในมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในกรุงเทพนะครับ ผมเข้ามาในกรุงเทพครั้งแรก ก็ไม่รู้จักใครหรอกครับ เพราะไม่ญาติพี่น้องอยู่ที่นี่เลย ผมก็ไปเช่าหอในมหาลัยอยู่ครับ ผมก็เข้ามาอยู่ในห้องครับ

คืนแรกนอนคนเดียวเหงามากเลยครับ ผมตื่นขึ้นมาประมาณเก้าโมงเช้า ที่จริงยังไม่ตื่นหรอกครับ แต่ผมได้ยินเหมือนมีคนไขกุญแจเข้ามาในห้องผมครับ ตกใจสิครับ ก็มีคนเข้ามาจริงๆนะครับ มันมากันสองคนด้วย มันก็เข้ามาในห้องครับ มานั่งคุยกันหัวเราะต่อกระซิบกันครับ ผมก็งงๆครับ ก็เลยถามไปว่า "เข้าห้องผิดหรือเปล่า" มันสองคนมองหน้ากันครับ มันบอกว่า "เข้าไม่ผิดหรอกครับ" มันบอกว่ามันเป็นรูมเมดผม ผมก็ถึงบางอ้อเลยครับ โง่อยู่ตั้งนาน ตอนแรกที่มาก็เห็นว่า เครื่องใช้ที่หอมีให้ ก็มีสามชุด โง่อยู่ตั้งนาน

รูมเมดผมนะครับคนแรกชื่อว่าไอ้เต้ครับ มันออก ขาวๆ ตี๋ๆ มาดกวนๆ แต่มันเรียบร้อยนะครับ อีกคนชื่อไอ้นัท มันก็ขาวๆ ตี๋ๆ สูงๆ ใส่แว่นเหมือนเด็กเรียนอะครับ ผมกับมันก็คุยๆกันทำความรู้จักกันอะครับได้ความว่ามันสองคนจบมาจากโรงเรียน เดียวกันครับ ไอ้เต้มันอยู่วิดวะครับ ไอ้นัดมันเรียนนิติครับ(ผมเรียนวิดวะครับ)

หลังจากวันนั้นก็มีการรับน้องนะ ครับ(โหดมากๆ ใครเรียนวิดวะน่าจะรู้นะครับ) ผมกับไอ้เต้อยู่คณะเดียวกันกับครับ เวลาไปรับน้องก็ไปพร้อมกันครับ เวลากลับก็กลับพร้อมกัน

ตอนนี้ผมก็สนิทกับไอ้เต้มากกว่าใครเลยครับ ส่วนไอ้นัทก็คุยกันบ้าง แต่ไม่สนิทเท่ากับไอ้เต้ครับพอรับน้องเสร็จ ผมกับไอ้เต้ก็เริ่มห่างๆกันครับ เพราะไอ้เต้มันชอบออกไปข้างนอกกับไอ้นัทครับ ผมก็ต้องอยู่หอคนเดียว

มีอยู่วันนึ่งครับผมกำลังเดินขึ้นหอครับ สายตามองไปทางที่อ่านหนังสือพิมพ์ของหอ มีผู้ชายคนนึงครับ ดูท่าทางจะเป็นเด็กเรียนครับมันยิ้มให้ผม ผมก็ยิ้มตอบกลับตามประสาแหละครับ คนอยู่หอเดียวกันรู้จักกันไว้เผื่อได้ช่วยเหลือกันครับ

หลังจากวันนั้นก็มีน้ำเต้าหู้มาแขวนหน้าห้องครับ ผมก็ไม่รู้ว่าของใคร ผมก็เลยถามไอ้เต้กับไอ้นัทมันว่า มันฝากใครซื้อน้ำเต้าหู้มาหรือเปล่า มันก็บอกว่าเปล่า ผมก็ถามมันว่า งั้นจะเอาไงดีกับน้ำเต้าหู้ถุงนี้อะ(มันมีถุงเดียว)

พวกมันก็บอกว่ามึงเจอมึงก็กินเองละกัน ผมก็บอกว่า "ไม่เอา ไม่รู้ของใคร เอามาแขวนไว้ มียาพิษรึเปล่าก็ไม่รู้" พวกมันหัวเราะใหญ่เลยครับ มันหาว่าผมบ้า คิดมากไปเองครับ ผมก็ไม่กล้ากินก็เลยตั้งจนมันบูดอะครับ

วันต่อมา มีน้ำเต้าหู้อีกแล้วครับ ผมก็ตั้งไว้เหมือนเดิม จนวันที่สาม มีอีกแล้วครับ ผมก็ลองกินดูอร่อยดีครับ ผมก็สงสัยนะครับว่าใครเอามาให้ ตอนนั้นผมคิดว่าคงมีใครส่งมาจีบไอ้เต้แน่นอนเลยครับ ผมก็เลยไปคุยกับไอ้เต้ว่า กูว่ามีคนส่งมาเทคมึงแน่เลยหวะไอ้เต้ มันก็บอกว่า บ้าหรอใครจะมาจีบกู ผมบอกว่ากูก็ไม่รู้ มึงขอบคุณเขาหน่อยดิ มันบอกว่ามึงจะให้กูไปขอบคุณที่ไหนเป็นใครก็ยังไม่รู้เลย อีกอย่างเขาเอามาให้กูรึเปล่าก็ไม่รู้ ผมก็บอกว่าเอางี้ดิมึงก็เขียนโน้ตติดไว้หน้าประตูอะ มันก็ยอมทำตามอะครับ

ตอนเช้าตื่นมาครับน้ำเต้าหู้มาอีกแล้วครับ แต่กระดาษโน้ตหายไป ผมก็คิดว่าสงสัยเจ้าของน้ำเต้าหู้จะเอาไปแล้วมั้ง ก็เลยไม่สนใจอะไรครับ อาบน้ำจะไปเรียน ตอนก่อนจะออกจากหอครับ ผมเห็นไอ้พี่คนเดิมอะครับที่มันยิ้มให้ผม ผมก็ยิ้มตอบแล้วกำลังจะเดินออกจากหอ แม่บ้านหอพักเรียกเสียก่อนครับ น้องห้อง...ใช่ไหม ผมก็ตอบว่าครับ แม่บ้านหอบอกว่า ที่หลังถ้าจะ ขอบคุณพี่ที่มาทำความสะอาดไม่ต้องเอากระดาษโน้ตมาติดหน้าห้องนะคะ มาบอกข้างล่างก็ได้ ผมก็งงครับไม่รู้ว่ากระดาษโน้ตเขียนว่ายังไงครับ อีกใจหนึ่งก็นึกตลก ก็เลยบอกแม่บ้านไปว่าครับๆ แล้วก็ไปเรียน

กลับมาเล่าให้ไอ้เต้ฟัง มันหัวเราะก๊ากเลยครับ ผมก็ถามมันว่ามึงเขียนไปว่าอะไรวะ มันก็บอกว่ามันเขียนไปว่า ขอบคุณนะครับที่ดูแลมาตลอด โหผมเป็นแม่บ้านผมก็คิดครับ น้ำเต้าหู้ก็ยังมาเรื่อยๆครับ

คราวนี้ผมก็เขียนขอบคุณเองเลยครับ(กินของเขามาเยอะแล้วนี่) ผมเขียนว่า "ขอบคุณสำหรับน้ำเต้าหู้นะครับ ลงชื่อเต้"

พอเช้าอีกวันหนึ่งมา ผมก็กะว่าจะออกไปเอาน้ำเต้าหู้หน้าห้องอะครับ แต่วันนี้แปลกครับ น้ำเต้าหู้ก็ไม่มี โน้ตก็หาย ผมก็งงๆครับว่าทำไมไม่มีคิดว่าเค้าคงเลิกส่งอะครับ ก็เลยไปอาบน้ำแต่งตัว จะไปกินข้าวที่โรงอาหารเพราะวันนี้ไม่มีน้ำเต้าหู้กิน ก็เดินไปเจอ ไอ้พี่คนนั้นอีกแล้วครับ ผมก็ยิ้มให้มันเหมือนเดิมครับ แต่มันกลับทำหน้าเหมือนไม่พอใจใส่ผม ผมก็งงหน่อยนึงครับแต่ไม่ได้ใส่ใจอะไรมาก ก็กินข้าวแล้วก็ไปเรียนต่อ เรียนเสร็จก็กลับมาที่หอ

วันนี้ไอ้เต้กับไอ้นัทมันไม่อยู่ครับ มันกลับบ้านเพราะพรุ่งนี้เป็นวันเสาร์ ผมก็เหงาๆ อะครับ ก็เปิดคอม เล่นไป เบื่อๆก็เลยลงไปนั่งอ่านหนังสือพิมพ์ ข้างล่างหอ ตอนนั้นประมาณทุ่มกว่าๆ อะครับ ผมก็นั่งอ่านไปสักพักนึง ก็รู้สึกว่า มีคนมานั่งตรงกันข้ามกับผม ผมก็เงยหน้าดูเป็นไอ้พี่คนนั้นอีกแล้วครับ ผมก็ยิ้มให้มัน มันก็ยิ้มให้ผมครับ มันบอกว่ามันชื่อ บอยครับ ผมนั่งดูหน้ามันชัดๆครับ มันก็หน้าตา น่ารัก แบบเด็กเรียนลูกคุณหนูอะครับ มันบอกว่ามันอยู่ปีสองคณะเภสัช ผมก็ชอบสิครับ มีเพื่อนเป็น เด็กเภสัช มันบอกว่าห้องมันอยู่ห่างจากห้องผมไปสองห้องครับ เราก็คุยกันไปเรื่อยแหละครับ คุยกันจนดึกอะครับ ตอนนั้นก็เริ่มง่วงแล้ว ก็เลยขอตัวไปนอนก่อนครับ มันก็บอกว่ามันก็นอนเหมือนกันครับ ก็เลยเดินขึ้นมาพร้อมกัน มันมาส่งผมที่ห้อง ผมก็ไขกุญแจกำลังจะเข้าห้อง มันเห็นห้องผมปิดไฟอยู่ มันก็เลยถามว่า "อ้าวน้อง......รูมเมดไม่อยู่หรอ" ผมก็บอกว่า "ครับ กลับบ้านหมด"
มันก็ถามว่า "แล้วนอนคนเดียวไม่กลัวหรอ ผีดุนะ" ผมก็บอกว่า "พี่อย่าหลอกซิ ยิ่งกลัวอยู่" แล้วมันก็หัวเราะเดินกลับห้องไป ผมหนะก็หวั่นๆ ไม่ค่อยกล้านอน ก็เลยคลุมโปงหลับเลยครับ

>>>>>>>>
โจ้คับ

[kojiandkoji]

^
^
เจาะไข่

อิอิ ได้ป็นรีแรกล่ะ

เจิมก่อนเลย

เป็นกำลังใจให้นะ

ขอบคุณที่เอาเรื่องดีๆมาลงให้อ่านกันตลอด  

[jaideejung007]

.

.


.
ตื่นเช้ามาอีกที ผมก็อาบน้ำจะไปกินข้าว ออกมาหน้าห้องเจอน้ำเต้าหู้ครับ ผมก็งง ว่าทำไมมีน้ำเต้าหู้อีก ผมก็เอาเข้ามากินครับ

แล้วทีนี้ก็อยากรู้มากเลยว่าใครเอามาให้ ผมก็เลยนั่งคิดวิธีการครับ คิดยังงัยก็คิดไม่ออกครับ ผมเลยตัดสินใจลงไปถามแม่บ้านว่าเห็นใครเอาน้ำเต้าหู้มาแขวนไว้หน้าห้องผมรึ เปล่า ได้เรื่องครับ
ปรากฏว่าป์นไอพี่บอยนั่นเอง ผมก็งงๆ ว่ามันจะเอามาแขวนทำไม มันเป็นเกย์หรอ ช่างมันเหอะครับ ผมไม่สนใจ อย่างน้อยมันก็เป็นพี่ชายที่ดีคนหนึ่ง

ทีนี้ผมก็คิดว่าต้องหาวิธที่จะตอบแทนเขามั่งหนะครับ เลยคิดว่าจะซื้ออะไรดี ใจผมอะ ตอนแรกว่าจะซื้อน้ำเต้าหู้ไปแขวนไว้หน้าห้อง แต่ผมขี้เกียจตื่นเช้าลงไปซื้อ ผมก็เลยซื้อ นมไวตามิลค์ประมาณสองโหลอะครับ แล้วเขียนโน้ตไว้ว่า "ให้บอย" แล้วเอาไปแขวนไว้หน้าห้องพี่บอยมัน ผมก็นอนเล่นเกมส์ไปเรื่อยอะครับวันนี้ไม่มีเรียน เพราะเป็นวันเสาร์

พอประมาณซักเที่ยงๆ ก็ได้ยินเสียงไอ้พี่บอยมันมาเคาะประตูอะครับ มันมาชวนผมไปกินข้าว ผมก็เลยไปกับมัน ตอนที่ผมเดินกับมันอะครับ รู้สึกว่าถูกจ้องมองจากสายตาอาฆาตร ใช่แล้วครับทั้งสาวแท้สาวเทียมมันจ้องผมกันใหญ่ ไม่รู้จะจ้องผมทำไม

ผมไปเจอเพื่อนในคณะที่โรงอาหาร ผมก็บอกเพื่อนผมว่า ผมถูกคน มองครับ มันก็บอกว่า จะไม่ให้มองได้ไงวะ ก็คนที่มึงมาด้วยอะ เดือนคณะเลยนะเว่ย เค้าจ้องจะกินกันมาตั้งนานแล้ว แต่มึงกลับ ผมรีบบอกปัดครับว่าแค่มากินข้าวเป็นเพื่อนมาเฉยๆครับ ผมเห็นไอ้พี่บอยมันเดินหาผมครับ ผมก็เลยแยกจากเพื่อนไปหามัน พอกินข้าวเสร็จ มันก็เล่าให้ผมฟังเรื่องที่มีคนเอานมไปแขวนไว้น่าห้องมัน ผมก็เลยแกล้งถามแบบสนใจ

คุยกันไปสักพักมันก็ชวนผมไปดูหนังครับ ผมปฏิเสธครับ มันบอกว่า ไปหน่อยเหอะเรื่องนี้มันอยากดูมานานแล้ว ไม่มีเพื่อนไป ผมก็บอกว่าก็ไปดูกับแฟนตัวเองสิ เท่านั้นแหละครับหน้ามันก็จ๋อยๆไป มันบอกว่า มันไม่มีแฟนหรอก ผมก็หัวเราะก๊ากเลยครับ เป็นถึงเดือนมหาลัย ยังหาแฟนไม่ได้อีกหรอ มันเงียบครับ หน้างี้หง๋อยกว่าเก่าอีก ผมเห็นหน้ามันก็สงสาร ก็เลยบอกมันไปว่า ไปก็ไป มันก็ยิ้มหน่อยนึงครับ ยิ้มแบบแห้งๆอะ

พอไปถึงโรงหนัง มันก็ไปซื้อตัวหนัง ไปซื้อขนมมาครับ ผมก็ถามมันว่าเท่าไหร่อะค่าตั๋ว ค่าขนมอะ มันบอกว่าไม่เป็นไร มันเลี้ยง ผมก็ชอบสิครับ แต่ทำฟอร์มครับ ผมบอกว่าไม่ได้ต้องหาร มันไม่ยอมครับ ผมเลยบอกว่างั้นกลับ มันก็เลยยอมครับ

ผมก็เข้าไปในโรงครับยังไม่รู้เลยว่ามาดูเรื่องอะไร ตอนที่มันชวนมาไม่ได้ถาม ก็เลยถามมันดู มันบอกว่า เรื่อง....(หนังผีครับ)ผมบอกว่าทำไมไม่บอกก่อนจะได้เอาอาวุธมาด้วย มันก็แปลกใจครับว่าอาวุธของผมคืออะไร ผมก็บอกว่า แจ็คเก็ต มันก็งงใหญ่ครับ ผมก็บอกว่าเอาไว้ปิดตา(ผมแพ้หนังผีมาก) มันก็หัวเราะครับ มันบอกว่า ถ้ากลัวมากมาซบ อกมันก็ได้ ผมบอกว่าบ้าหรอ แต่ก็อายๆ มันอะครับ

ตอนที่ดูหนังอะผมต้องนั่งชันเข่า แล้วเอามือปิดตาตัวเอง คนข้างหลังท่าจะรำคาญครับ ก็เลยสะกิดผมแล้วชี้ที่เข่า ผมก็เลยต้องเอาลง พี่บอยมัน มากระซิบเบาๆที่หู มันบอกว่าไหล่มันยังว่างนะ ผมต่อยไหล่มันครับ แล้วทำหน้าแบบเขินๆ

ก็ดูหนังกันต่อไป จนหนังจบ ก็กลับกันครับ ถึงหอประมาณทุ่มกว่าๆ ก็เดินกันไปที่ห้องครับก่อนเข้าห้องมันบอกว่าระวังนะ....ผมนี้ขนหัวตั้งเลย พึ่งดูหนังผีมา ยังมาหลอกกุอีก ก็เลยเข้าห้องคลุมโปงเลย

ตื่นเช้ามาก็เห็นน้ำเต้าหู้ครับ ก็เลยกินนอนเล่นเกมไปไอ้เต้กับไอ้นัทมันก็กลับมาครับ ผมก็เลยจะชวนพวกมันไปกินข้าวครับเพราะมันจะเที่ยงแล้ว มันบอกว่ามันกินกันแล้ว ผมก็เลยบ่นครับ แปปนึงไอ้พี่บอยมันมาเคาะห้องครับ มันซื้อข้าวมาให้ผม ไอ้เต้กับไอ้นัทมันก็งงๆ ว่าใคร ผมก็เลยแนะนำให้มันทั้งสองคนรู้จัก มันก็ร้องอ๋อเลยครับ เพราะไอ้เต้มันบอกว่าเนี่ยหรอพี่บอย เห็นเพื่อนมันที่อยู่คณะอื่นปลื้มนักปลื้มหนา พี่บอยมันก็ยิ้มแบบอายๆ อะครับ แปปนึงมันก็ขอตัวกลับห้องครับ

พอมันกลับไป ผมก็บอกไอ้เต้กับไอ้นัทครับว่าไอ้พี่บอยนี่แหละเป็นเจ้าของน้ำเต้าหู้ มันก็แปลกใจครับ แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไรมาก

เวลาผ่านไปสักประมาณสองอาทิตย์ครับ พี่บอยมันชวนผมไปดูหนังครับ ผมเลยถามมันว่าหนังผีรึเปล่า มันบอกว่าไม่ใช่ ผมไม่เชื่อครับก็เลยเอาอาวุธไปด้วย เผื่อมันหลอก แต่มันไม่หลอกครับ มันพาผมไปดูหนังรัก ขณะที่ผมดูผมก็ร้องไห้ไปด้วย เงียบๆนะครับ พี่บอยมันเห็นมันตกใจครับ ทันถามว่าเป็นไรรึเปล่า ผมบอกว่าเปล่า อินเฉยๆ มันเหมือนจะไม่เชื่อครับ ตอนจบของหนังประทับใจมากผมก็ร้องหนักกว่าเก่าอีก

>>>>>>>>
โจ้คับ

[clubza]

ได้ :3123:ที่สองก็ยังดี

[jaideejung007]

แน่ะ ยังจะมาแข่งกันอีก ไอ้คุณ รีบน ทั้งสองคนอ่ะ(ไม่รวมผมนะ อิอิ)
ไม่อ่านกันหลอ เฮ้อ....

-----------------------------------
.



.




.

พอออกมาจากโรง มันก็ถามอีกครับว่า ร้องไห้ขนาดนี้มีอะไรรึเปล่า ผมก็เลยยอมบอกว่าผมอิจฉาพระเอกกับนางเอกครับ มันก็ถามแบบจิงจังครับว่าทำไม ผมก็บอกว่าแบบอายๆ โตมาจนขนาดนี้ยังไม่เคยมีแฟนกับเขาเลย มันก็บอกว่า โหว่าแต่พี่นะเรา ตัวเองก็เหมือนกันนั่นและ ผมก็ด่ามันไปเลยครับ ด่าเล่นๆ นะมันก็ยิ้มๆ แล้วบอกว่าพี่นี่ไง ผมฟังไม่ถนัดหรอก ก็เลยถามมันว่าอะไรนะ มันป่าวว่าเปล่าๆ ไม่มีอะไร

ผมเริ่มไปไหนมาไหนกับพี่บอยบ่อยๆ ครับ มันดูแลผมดีมาก จนไอ้เต้กับไอ้นัทและเพื่อนในคณะหลายๆคนสงสัย มันก็ถามผมว่า ผมมีอะไรกับพี่บอยหรือเปล่า ผมก็ด่าไปว่าเอาอะไรมาพูดวะ ตอนนั้นในใจผมก็เริ่มหวั่นไหวเหมือนกันแหละครับ ก็ผมไม่เคยเจอใครที่มาคอยดูแลผมขนาดนี้ ตอนนั้นผมคิดว่าผมน่าจะเป็นเกย์แล้วอะครับ เพราะเริ่มจะรักพี่บอยแล้วหละ ผมก็โดนเพื่อนๆ มันถามมาตลอดครับจนผมรำคาญและเริ่มโมโห ไม่รู้จะลงที่ไหน ก็เลยไม่พูดไม่คุยกับพี่บอยซะอย่างนั้น พี่บอยมันก็ร้อนใจครับ มันกลัวว่าไม่รู้มันไปทำอะไรให้ผมโกรธรึเปล่า

มีอยู่วันหนึ่งครับ ผมไม่สบายมากไอ้นัทมันไม่อยู่ ไอ้เต้มันไปอาบน้ำ แต่ผมไม่ได้บอกไอ้เต้นะว่าผมไม่สบาย ผมหลับเป็ยตายเลยครับมันเพลียมากๆ ผมรู้สึกว่ามีคนเข้ามาในห้องก็ไม่ได้สนใจอะไร นึกว่าไอ้เต้มันอาบน้ำเสร็จแล้ว ก็เลยหลับต่อ มีมือมือแตะที่หน้าผากผมครับ แล้วถามว่าไม่สบายหรอ ผมก็ตอบไปว่าเออ พักนึงก้รู้สึกเย็นๆ ที่หน้าครับ แต่ก็สลึมสลืออยู่ มันเช็ดตัวให้ผมครับ ผมก็บอกว่าขอบใจนะไอ้เต้ มันก็บอกว่าเออ นอนซะ พอนอนได้ซักพัก นึงก็เริ่มมีแรงหน่อยนึงครับ ว่าจะออกไปล้างหน้าล้างตาหน่อย เห็นไอ้พี่บอยอยู่ที่อ่างน้ำครับ ก็เลยเดินออกมา มันก็วิ่งตามผมมามาดักข้างหน้าผม มันมองผม หน้าตามันห่วงผมมากเลย ผมก็มองหน้ามัน ว่าจะด่ามันสักหน่อย แต่ไม่ได้ด่าหรอกเก็บแรงไว้ดีกว่า ก็เข้าห้องไปนอนต่อ

ตอนเย็นไอ้เต้มันกลับมา ผมก็บอกว่าไอ้เต้กูขอบใจมึงมากนะเว่ยที่เช็ตตัวให้กู กูไม่ได้มึงเนี่ย สงสัยตายห่าไปนานแล้ว มันก็ทำหน้างงๆครับ มันบอกว่ามันเปล่ามันยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าผมไม่สบาย มันบอกว่าคนที่ทำ คือไอ้พี่บอย ผมก็อึ้งไปแปปนึง ก็ถามไอ้เต้ไปไปแบบอึ้งๆว่า พี่บอยหรอ มันก็บอกว่า เออ ผมก็นอนลงต่อครับก็คิดไปว่า พี่บอยมันเป็นห่วงเราถึงขนาดนี้ ทำไม่เราถึงทำอะไรแย่ๆ แบบนั้นใส่มัน ทั้งๆ ที่มันไม่มีความผิดอะไรเลย ผมรู้สึกว่าตัวเองทำผิดมากๆ

>>>>>>>
โจ้คับ

[ISACBTMN]

 

เป็นกำลังใจให้จ้า

[kojiandkoji]

อ่านจ้า แต่แบบว่าแอบดีใจได้เป็นรีแรกกะเค้ามั่งอ่ะ

[jaideejung007]

.


.



.


ตอนนั้นเวลาประมาณสามทุ่มครับ ก็เลยไปเคาะห้องไอ้พี่บอย ว่าจะคุยกับมันให้รู้เรื่องและจะขอโทษมันด้วย แต่ห้องมันไม่มีใครอยู่ ไฟก็ปิด ผมก็เลยเดินกลับห้องกินยานอน สักตีสองได้มั้งครับ ได้ผินเสียงโหวกเหวกโวยวายอะไรไม่รู้ ผมก็ออกไปดูครับเห็นเพื่อนพี่บอยมันหิ้วปีกพี่บอยเข้าห้องไปครับ ผมก็เป็นห่วงมันอะครับแต่ไม่ได้เข้าไปหรอกมันดึกแล้ว ตื่นเข้ามาประมาณสิบโมงก็เลยไปเคาะประตูห้องมันดู มีเพื่อนพี่บอยมันมาเปิดประตูครับ ผมถามว่าพี่บอยอยู่หรือเปล่า พี่เค้าบอกว่าอยู่แต่มันหลับ พี่เค้าบอกว่าพี่บอยมันเมามาก มันไม่เคยกินเหล้าเลย มันกินเป็นครั้งแรกและกินเยอะด้วย ไม่รู้ไปอกหักมาจากไหน ผมก็บอกว่าอืมๆแล้วก็เดินไปซื้อข้าว มากินที่หอแล้วก็ซื้อฝากพี่บอย กับเพื่อนกี่บอยมันด้วย

พักนึงเพื่อนมันก็ฝากมันไว้กับผม เพราะจะออกไปข้างนอก ผมก็ไปยกคอมมานั่งเล่นเกมที่ห้องมัน เล่นไปได้ประมาณชั่วโมงนึงครับ พี่บอยมันก็เรียกชื่อเพื่อนมันครับ มันบอกว่าขอน้ำกินหน่อย ผมก็หันหน้าไปครับแล้วบอกว่าจะกินก็หากินเอาเอง มันทำท่ายั๊วครับ มันก็ลุกขึ้นมาด่าว่า เพื่อนกันช่วยแค่หน่อไม่ได้เหรอวะ มันยังไม่รู้ครับว่าเป็นผม ผมก็บอกว่า เออก็ได้ ก็เดินหยิบเอาน้ำไปให้มัน มันก็รับไปกินครับ มันก็เงยหน้าขึ้นมาเห็นผม มันก็ตกใจครับ มันถามผมแบบ เกรงใจว่ามาตั้งแต่เมื่อไหร่ ผมก็บอกว่า มานานแล้วหละ ผมก็ถามมันว่าเป็นอะไรไป ถึงได้กินเหล้าเมาเหมือน...ขนาดนี้

มันก็เล่าให้ฟังครับคือว่ามันน้อยใจผมอะครับ มันเล่าไปก็ร้องไห้ไป ผมก็นั่งยิ้มครับ น้ำตาก็ไหลไปด้วย ไม่นึกว่าจะมีใคร ที่เป็นห่วงเรามากมายขนาดนี้ มันก็ถามผมว่ายิ้มอะไร ตลกมากนักหรอ ผมก็ปาดน้ำตา บอกว่าเปล่า ดีใจหนะ มันก็ยิ้มครับ ผมก็บอกขอโทษมันไปเหมือนกันครับ มันก็บอกว่าไม่เป็นไร มันเข้าใจ แล้วผมก็ใล่มันไปอาบน้ำครับ อาบน้ำเสร็จะได้มากินข้าว มันบอกว่า ข้าวเย็นหมดแล้วอยากกินร้อนๆ ผมก็ต้องลงไปซื้อให้มันใหม่ครับ ขึ้นมาบนหออีกที เห็นมันนั่งอยู่หน้าคอมผมครับ มันบอกว่าไม่รู้คอมผมเป็นอะไรดับไปเฉย ผมก็หงุดหงิดหนะครับ ก็เลยเอามาดู แต่คอมก็เปิดได้ปกติอะครับ มันขึ้นหน้าจอ วินโดว์เอ็กพี พอหน้าจอเดสทอปขึ้นมาอะครับ มันเอารูปมันมาทำเป็นรูปเดสทอปของผม ผมก็ยิ้มเลยนะครับ แต่หันกลับไปทำหน้าบูดใส่มัน แล้วก็ด่ามันไปว่า มายุ่งอะไรกับของส่วนตัวของผม มันก็ทำหน้าหงอยๆไปแล้วก็ก้มหน้าก้มตากินข้าวไป ผมก็เลยทำเป็นลบรูปมันทิ้งครับ ก็เลยกลับไปที่ห้อง รีบเปิดคอมเอารูปมันออกมาจากถังขยะ แล้วเอาไปซ่อนไว้ในโฟลเดอร์ที่ผมแอบไว้ลึกสุด สักแปปนึงก็ได้ยินสียงเคาะประตู พี่บอยครับ มันมานั่งข้างๆ ผมแล้วยืนหน้าเข้ามาใกล้ ทำหน้าตาใสซื่อ เห็นแล้วอยากหยิกแก้มมัน มากๆ มันถามผมว่าโกรธเหรอ ผมก็บอกว่าเปล่าล้อเล่นหนะ มันก็บอกว่าอืม นึกว่าโกรธ ทีหลังอย่าเล่นกับมันอย่างนี้อีกนะ มันคิดมาก ผมก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ใส่มัน แต่ในใจอะครับ สงสารมันเหลือเกิน ผมคงแกล้งมันหนักไป

ตั้งแต่วันนั้นไม่ว่าผมไปไหน พี่บอยมันก็จะไปด้วยกันตลอด จนมีเรื่องขึ้นจนได้ อย่างที่บอกอะครับ ว่าพี่บอยมันเป็นคนหน้าตาดี ก็มีสาวแท้วสาวเทียมมาชอบมันเยอะ มีอยู่วันหนึ่งครับ พี่บอยมันชวนผมไปกินข้าวข้างนอกหนะครับ ผมก็ไปนั่งรอมันหน้าคณะครับ รอมันมารับ รอไปซักพัก ก็มีสาวเทียมสองคนครับ มานั่งประกบข้างๆ แล้วมันก็ทำเป็นคุยกันสองคนครับ แต่กระแทกผมชัดๆ มันว่าคนที่มาทีหลังแล้วมาคาบของคนอื่นไปหนะเขาเรียกว่าอะไรน้า... อีกคนก็บอกว่า หมาแย่งของคนอื่นมั้ง ไม่รู้ซี คนเก่าก็บอกว่า ฉันก็หมานะ แล้วก็ขึ้นเสียงหนักเลยครับ “หมาหวงก้าง” ผมก็กลัวๆครับ ไม่รู้ไปทำอะไรให้มัน มันก็ถามผมแบบหาเรื่องอะครับว่า มานั่งรอใครหรอ ผมบอกว่า รอพี่ครับ มันก็ถามอีครับว่า ชื่อ บอยหรือเปล่า ผมก็บอกว่าครับ มันก็ถามว่าพี่ชายหรอ ผมก็บอกว่าอืม มีอะไรหรอ พี่บอยก็มาพอดี ผมก็บอกว่าขอตัวก่อนนะครับ พี่มาแล้ว ผมก็เล่าให้พี่บอยมันฟัง มันก็เป็นห่วงผมมาก ไม่รู้จะทำยังไงดี ผมก็เลยบอกมันว่า พี่บอยเราห่างกันสักพักเหอะ ผมกลัว เพราะผมพึ่งเข้ามาเรียนที่นี่ปีแรก ไม่อยากมีเรื่อง และอีกอย่างก็ตัวคนเดียวอีกด้วย มันก็บอกว่าไม่ต้องหรอก เราก็อยู่ของเราเหมือนเดิม เดี๋ยวมันจัดการเอง เพราะสองคนที่ผมนั่งคุยด้วยอะมันรู้จักดี

พอมาอีกวันนึงครับผมไปเรียนเพื่อนผมมันเข้ามาล้อครับว่า มึงมีแฟนแล้วเหรอ เป็นผู้ชายด้วย ทุกคนก็เฮกันใหญ่ครับ ผมก็โกรธด้วย และก็สงสัยด้วย ก็เลยถามมันว่าไปเอาเรื่องนี้มาจากไหน มันบอกว่า เมื่อวานตอนเย็น มันเห็นพี่บอยไปนั่งคุยกับสองสาวเทียมนั่น คุยกันได้สักพักนึง ก็มีปากเสียงกัน แล้วพี่บอยมันยังบอกอีกว่าผมเป็นแฟนมัน ผมได้ฟังเรื่องก็ร้อนใจมากเรียนเสร็จก็กลับหอเลย ข้าวเช้าข้าวเที่ยงไม่ได้กิน มานั่งรอมันที่ห้อง ผมไปเคาะประตูห้องพี่บอยครับ มันอยู่กับเพื่อนมันอีกคนนึง เพื่อนมันล้อผมใหญ่เลย ผมทำหน้าบูดใส่มัน มันก็เลยเงียบ

>>>>>>>>
โจ้คับ

[nunda]

^
^
^
จิ้มๆๆ น้องโจ้ อิอิ

แง๊ๆๆๆ สงสารบอยอ่ะ
เดาว่าไอ้..เอิ่ม ไอ้... ไอ้???
ไอ้ "ผม" เนี่ยมันชื่อไรหว่า  กำของเวร แล้วจะเรียกว่าไรดีหว่า เหอๆๆ
อืมม เดาว่าไอ้ "ผม" เนี่ยต้องตัดสัมพันธ์กับบอยแหงๆเลย ใช่ป่ะ???

ขอบคุณน้องโจ้อีกครั้งจ้า 

[jaideejung007]

+ nunda  ขอบคุณเช่นกันครับ

-------------------------
.

.


.

ผมส่งซิกให้พี่บอยให้มันตามผมมา มันก็รู้เรื่องครับเดินตามผมมาที่ห้อง ผมก็ล็อกห้องครับ พี่บอยมันก็ทำหน้างงๆ เพราะปกติผมไม่เคยล็อกห้องถ้าอยู่กับมันสองคน ผมก็ถามว่าเมื่อวานพี่ไปทำอะไรมา มันถามกลับว่าอะไรอะ ผมบอกว่าไม่ต้องมาทำเป็นไม่รู้เรื่อง มันก็บอกว่ามันไปจัดการเรื่องของผมให้จบไป ผมได้ยินเสียงมีคนไขประตู ไอ้นัดกับไอ้เต้มันไขประตูเข้ามาครับ มันเห็นผมกับพี่บอย นั่งหน้าเครียด มันสองคนก็เอ๋อๆแล้วเดินออกไป เหมือนรู้ว่าผมต้องการอยู่กันสองคน ผมก็บอกพี่ไปว่า ผมขอบคุณนะที่พี่เป็นห่วงผม มันก็ยิ้มครับ ผมพูดต่อ แล้วทำไมต้องไปบอกพวกเค้าด้วยว่า...ว่า...เรา...เป็นแฟนกันหนะ พี่บอยมันก็ยิ้มใหญ่เลย แล้วสวนกลับมาว่า แล้วไม่จริงเหรอ ผมก็บอกมันว่า ไปบอกมันตอนไหนว่าเป็นแฟนกัน มันหน้าหงอยเลยครับ แล้วน้ำตาก็ไหลเลย มันว่าผม ว่าถ้าไม่รัก มัน แล้วให้ความหวังทำไม ผมบอกว่าไปไห้ความหวังพี่ตอนไหน มันร้องไห้หนักกว่าอีก ทำท่าจะเดินออกไปผมก็พูดต่ออะครับว่าไม่ได้ให้ความหวัง แต่ให้ความรักต่างหาก(โจ้คับ อ้วกกกกกกกแตกกกก ช่างกล้าพูดเนาะ อิอิ) มันหยุดที่หน้าประตูนั่นและครับ

ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา เราก็คบกันอย่างเปิดเผย แต่ไม่ได้เปิดเผยมากมายอะไร ก็เหมือนพี่น้องกันมากกว่าครับ มันชอบลูบหัวผมเหมือนเด็กๆ ก็ถึงช่วงที่ปิดเทอม ผมก็กลับบ้านอะครับ กลับมาได้อาทิตย์กว่าๆอะครับ เหงามากๆ และเบื่อมากๆด้วย ว่าจะโทรคุยกับไอ้พี่บอยหน่อยครับ แต่พี่บอยมันก็โทรมาเสียก่อน มันชวนผมไปเที่ยวบ้านมัน ผมก็บอกว่าขอคิดดูก่อน ไม่รู้จะไปได้หรือเปล่า เพราะบ้านมันกับบ้านผมอยู่ต่างจังหวัด ผมวางโทรศัพท์ก็เลยเดินไปขอแม่ครับ แม่ก็อนุญาติ ผมก็โทรไปบอกพี่บอยครับ มันดีใจมากเลย มันบอกว่าให้ผมนั่งรถมาที่ บขส. ของจังหวัดบ้านมัน เดี๋ยวมันจะมารับ

พอลงจากรถ พี่บอยมันเดินยิ้มแฉ่งมาแต่ไกล มันถามผมว่าเหนื่อยรึเปล่า ผมก็บอกว่าเหนื่อยมาก มันก็เลยพาผมไปกินข้าวที่ร้านอาหารอะครับ พอกินเสร็จ มันก็พาผมไปที่บ้านมันครับ ผมเจอพ่อกับแม่ของพี่มัน เค้าก็ต้อนรับได้ดีมากเลยครับ ผมประทับใจมากเลย ผมต้องนอนห้องเดียวกับพี่บอยครับ ตอนแรกก็ไม่กล้านอนอะครับ กลัวมันปล้ำอะครับ

ผมก็ไปอาบน้ำเสร็จ ก็มานั่งดูทีวีในห้อง ผมก็นั่งดูทีวีไปก็มีคนมาเคาะประตูห้องพี่บอย เป็นเด็กผู้หญิงครับ อายุคงอ่อนกว่าผมปีนึงมั้งครับ น้องเค้าก็มานั่งคุยกับผมและพี่บอย ก็ได้รู้ว่าน้องพี่บอยชื่อว่า น้องบี น่ารักมากเลยครับ อายุเท่ากับผมครับ เรียนจบม.6 แล้วเอ็นติดคณะของผม พี่บอยมันพึ่งนึกออกว่าน้องมันได้ที่เดียวกับผม มันก็ฝากฝังผมใหญ่ คุยกันดึกมากน้องมันก็ไปนอน พี่บอยมันก็เรียกผมไปนอน ผมก็อิดออดไม่ยอมไปนอน มันก็เลยพูดขึ้นว่า ไม่ปล้ำหรอก ผมก็เลยไปนอน แต่ยังหวั่นอยู่

คืนนั้นนอนไม่ค่อยหลับหรอกครับ เพราะมันแปลกที่ พี่บอยมันก็ยังไม่หลับหรอกครับ มันก็เลยถามผมว่า นอนไม่หลับหรอ ผมก็บอกว่าแปลกที่หนะ มันก็ยื่นแขนออกมา ผมก็ร้องออกมาว่า จะทำไรหนะ มันบอกว่ามานอนแขนพี่มา ผมก็กลัวๆครับ แต่ก็นอนหนุนแขนมันนั่นแหละ มันอบอุ่นมากเลย ผมมีความสุขมากด้วย มันก็ร้องเพลงกล่อมเด็กให้ผมฟัง จากที่กำลังเคลิ้มๆก็ปล่อยก๊ากเลยครับ ผมถามมันว่าร้องเพลงอื่นไม่เป็นหรอ มันบอกว่า ไม่เป็นหรอก

เช้ามาผมยังหลับอยู่ครับ มาตื่นอีกที พี่บอยมันมาจูบหน้าผากผมครับ ผมก็ตกใจซิ ไม่เคยโดนหนิ พี่บอยมันหัวเราะผมครับ มันว่าอายเหรอ น่าแดงเชียว

มันก็พาผมไปเที่ยวแต่เช้าเลยครับ เที่ยวจนผมบอกว่า พากลับเถอะ เหนื่อยแล้ว มันก็บอกว่าได้งั้นไปอีกที่นะ ผมก็บอกว่าได้ มันพาผมไปที่สันเขื่อนครับ ผมชอบมากเลย เพราะลมเย็นสบายมาก ผมง่วงนอนมากครับเลยขอยืมไหล่พี่บอยมันหน่อย ตื่นมาอีกทีก็มืดแล้ว มันก็คุยกับผมครับคำที่มันพูดทำให้ผมน้ำตาคลอเลยครับมันว่า "นานเทาไร่แล้วนะ ที่เราพบกัน พี่หนะรักเรามากนะ พี่ไม่เคยมีใคร อย่าหนีพี่ไปไหนนะ” ผมหนะในใจก็รักมันมาก แต่ในใจหนะกลัวมากก็เลยถามกลับไปว่า “พี่บอย เรื่องของเราหนะ มันเป็นไปได้จริงเหรอ เราทั้งคู่เป็นผู้ชายนะ ครอบครัวของเราหละ” พี่บอยมันยิ้มแล้วก็ตอบกลับมาครับ” ไม่รู้ซิ อนาคตเป็นยังไงพี่ไม่รู้นะ ขอแค่วันนี้เรามีกันก็พอแล้วหละ”(โจ้คับ เด็กและสตรีมีครรภ์ไม่ควรอ่าน เย้ย! ไม่ใช่ น้ำเน่าอีกแหละอิอิ) ผมก็ยิ้มให้พี่บอยมันครับ มันก็พาผมกลับบ้าน

>>>>>>>
โจ้คับ

[jaideejung007]

.

.



.


คืนนั้นผมไม่สบายครับ แต่ไม่เป็นอะไรมาก พี่บอยมันก็ดูแลผมอย่างดีครับ มันได้นอนน้อยมาก ผมก็รู้สึกผิดนะครับ ที่ต้องทำให้มันลำบาก ผมมาเที่ยวที่บ้านพี่บอยได้สามวัน ก็ต้องกลับบ้านครับ ก็โทรคุยกันเรื่อยมา จนมหาลัยเปิด ก็มีการรับน้องของคณะครับ ช่วงนั้นผมไม่ค่อยได้เจอพี่บอยหรอกครับ เพราะเหนื่อยมาก พี่บอยมันก็ต้องทำงานของมันเหมือนกัน เมื่อช่วงรับน้องจบไป พี่บอยกับผมก็มีเวลาให้กันมากขึ้น ผมไปไหนมาไหนกับพี่บอยบ่อยขึ้น

มีอยู่วันหนึ่งพี่บอยมันมาบอกผมว่า มันต้องกลับบ้านด่วน ไม่รู้มีเรื่องอะไร มันกลับไปได้ซักประมาณสองวัน มันก็โทรมาครับ ผมดีใจมากครับที่มันโทรมา แต่พอรับเท่านั้นแหละ งงครับ เป็นเสียงผู้หญิงครับ คนในสายเค้าบอกว่าเป็นแม่พี่บอย ผมก็สวัสดีไปตามเรื่องและครับ แต่สิ่งที่แม่พี่บอยคุยกับผมหนะ เค้าบอกให้ผมกับพี่บอยเลิกคบกันแบบนี้ได้แล้ว ผมก็งงนะครับ ก็เลยวางโทรศัพท์ไป ผมร้อนใจมาก ไปนั่งระบายให้ไอ้เต้กับไอ้นัทฟัง มันก็เป็นห่วงผมอะครับ

พอวันรุ่งขึ้น พี่บอยมันก็กลับมา ผมก็ทำหน้าบึ้งใส่มันเลยครับ มันบอกว่ามันไม่รู้เรื่อง มันบอกว่าน้องมันเป็นคนไปฟ้อง ผมก็สงสารมันเหมือนกันหนะครับ ก็เลยมานั่งคุยกันปรับทุกกันสองคน คุยไปร้องไป ยิ้มไป ผมก็ตัดสิน พอนานๆเข้าก็มีเรื่องเข้ามาไม่รู้จักจบจักสิ้น

จนกระทั่งเราเรียนจบพร้อมกัน มันเรียนเภสัช 5 ปี ผมเรียนวิดวะ 4 ปี ผมหนะมีโครงการที่จะไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ แต่ผมก็ไม่ได้บอกมันหรอก กะว่าไปถึงนู่นก่อน แล้วค่อยเมล์มาบอก ในวันที่รับปริญญาหนะ มันเอาช่อดอกไม้มาให้ผม กลับมาที่หอ ก็วางลงบนเตียง มันมีกล่องเทปกระเด็นออกมาจากช่อดอกไม้ครับ ผมก็สงสัยว่ามีอะไรบันทึกไว้ ผมก็เอาไปเปิดฟังมีใจความว่า

“วันนี้เราสองคนทำสำเร็จแล้วนะ เฮ้อ...มันเร็วจริงๆนะจากวันนั้นจนถึงวันนี้ อยากฟังเพลงอื่นใช่ไหม นี่ไง เธอคือคนที่ฉันตามหา มาแสนนาน แล้วเป็นคนที่ฉันไฝ่ฝัน ในหัวใจ แม้ชีวิตของฉันตอนนี้จะเป็นเช่นไร ก็อยากให้รับรู้เอาไว้ อยากบอกว่ารัก รักเธอเหลือเกิน แม้วันคืน ล่วงเลยพ้นเป็นปี แต่คืนนี้ อยากบอกเธอนะคนดี อยากให้เธอเชื่อฉันคนนี้ ฉันรักเธอ” ผมฟังจบ ก็พูดคนเดียวผมก็รักพี่นะ ในใจผมไม่อยากไปหรอกครับเมืองนอกอะ แต่เพื่ออนาคตของพี่บอยมัน ผมจำเป็น ผมได้เขียนจดหมายฝากไว้ให้ไอ้เต้ บอกมันว่าค่อยให้ตอนผมไปนะ

วันรุ่งขึ้นผมบินไปเมกาทันที ผมก็อยู่คนเดียวอะครับ อยู่คนเดียวก็เหงามาก เพื่อนคนไทยก็มีน้อย ผมตั้งใจเรียนด้วย ทำงานไปด้วย วันนั้นเพื่อนผมมันก็โทรมา จะมาจัดงานเลี้ยงกันที่ที่พักของผม ผมก็เลยตามเลยครับ ยอมให้มันมาจัดห้องกัน แล้วไปนอนต่อ

ตื่นมาอีกที ทำไมห้องมันเงียบจังหว่า แล้วเพื่อนหายไปไหนหมด “เธอคือคนที่ฉันตามหา มาแสนนาน แล้วเป็นคนที่ฉันไฝ่ฝัน ในหัวใจ แม้ชีวิตของฉันตอนนี้จะเป็นเช่นไร ก็อยากให้รับรู้เอาไว้ อยากบอกว่ารัก รักเธอ” พี่บอยครับมันนั่งอยู่ตรงหน้าผม ผมงี้น้ำตาไหลเลย ดีใจมากที่มันตามผมมา มันบอกผมว่า ทีหลัง อย่าหนีพี่ไปไหนอีกนะ แต่ถ้าหนี พี่ก็จะตามไป ผมก็พยักหน้าทั้งรอยยิ้มและรอยน้ำตา พี่บอยมันก็บอกว่า “นี่ มีของมาฝาก น้ำเต้าหู้ไง”

[align=center]/-/-/-/-/-/-/-/-/-/-/-/-/-/-/-<< Ended >>-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\
[/align]

อิอิ อ่านแล้วอิจฉาจังเลย น่ารักทั้งคู่เลย อาหุ อาหุ

####อวสาน ตะวันแดง####

[nunda]

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด
น่ารักมากมาย
ว่าแต่คงไม่ได้หอบน้ำเต้าหู้ไปจากเมืองไทยนะ อิอิ

น้องโจ้คับ นี่มันเรื่องจิง หรือเรื่องแต่งเอ่ย?
ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆ และน่ารักมากๆจ้า
 

[jaideejung007]

อันนี้ ทางต้นฉบับ เขาไม่ได้บอกไว้คับ ว่าเรื่องจิงหรือแต่ง

แต่ถ้าหากให้เดา น่าจะเรื่องแต่งนะผมว่า

โจ้คับ

[andy_kwan]

เรื่องนี้น่ารักดีนะ ป้าอยากกินน้ำเต้าหู้ไม่ใส่น้ำหวานนะ อิอิ

[patz]

น่ารักดีอะ อยากกินน้ำเต้าหู้บ้าง



แต่ไม่มีใครซื้อมาแขวนให้ ไปซื้อเองก็ได้ ชิ


 

[jedi2543]

เรื่องน่ารักดีค่ะ ชอบๆๆๆๆ มากๆ อ่ะ

[mma419109]

    มาเห็นตอนจบไปแล้ว น่ารักนะ
   +1ให้น้องโจ้คนขยัน ขยันโพส ขยันเอาเรื่องดีๆมาฝากกัน ขอบคุณ

[jaideejung007]

    มาเห็นตอนจบไปแล้ว น่ารักนะ
   +1ให้น้องโจ้คนขยัน ขยันโพส ขยันเอาเรื่องดีๆมาฝากกัน ขอบคุณ

+1 ให้เช่นกันครับผม

[kungyung]

น่ารักจังเลยพี่บอย อ่านแล้วอยากกินน้ำเต้าหู้บ้างอ่ะ

[theboys]

ชอบคับ  แต่อยากให้ต่ออีกอ่า ยังไม่อยากให้มันจบเลย

[nightsky]

อิอิ ท่าทางน้ำเต้าหู้จะขายดี  มีแต่คนอยากกิน เพราะมันเป็นแม่สื่อให้หลายๆ คู่

รีบไปเปิดร้านขายดีก่า อิอิ

แต่เรื่องนี้น่ารักดี  รู้สึกว่า boy love นี่มันอินเทรนมากเลยช่วงนี้ 

[thomaskung]

นั่นสินะ

ไปเปิดร้านขายน้ำเต้าหู้อ่อยเหยื่อดีก่า

^^

[ปี้ปี้ปี้~PalmY]

ไปด้วย

๕๕๕

[poffy]

น่ารักจังเลยค่ะ 
เริ่มด้วยน้ำเต้าหู้ ตอนสมันยังเป็นเด็กหอ
และก็จบด้วยน้ำเต้าหู้ด้วยเช่นกัน สมัยเด็กหอเหมือนกัน
แต่ว่าต่างที่ ต่างเวลาเท่านั้นเอง
ชอบทำให้พี่บอยต้องตามไปไหนมาไหนเรื่อยเลย ชิชิ
พี่บอยสุดยอดไปเลยค่ะ แอบอิจฉาชะมัด 
น่ารักค่ะ ขอบคุณผู้โพสต์และผู้แต่งนะคะ 

[yunni_yjkt]

น่ารักมากมาก เลยอ่า พี่บอยตามไปถึงอเมริกาเลย........ ขอบคุณน้องโจ้มากมาย ที่ชอบหาเรื่องดี ดี มาให้อ่านเสมอจ้า....

ว่าแต่ถึงอยากมีคนส่งน้ำเต้าหู้ให้แบบนี้ ตรูก็กินไม่เป็นอยู่ดีกร๊ากกกกกกก

[EunSung87]

เรื่องน่ารักมากๆ

เรื่องแต่งหรือเรื่องจริงไม่สนและ

ขอตัวออกไปซื้อน้ำเต้าหู้ก่อนเด่วอาแปะแกขายหมดก่อน

ขอบคุงนะค่ะสำหรับเรื่องราวน่ารักๆ

[mkjan16]

ตอนนี้ นึกว่า "น้ำเต้าหู้กับครูระเบียบ" อิอิ ที่แท้ก็เป็น น้ำเต้าหู้กับใจ 2 ดวง 555+

[everytime]

  มีแต่น้ำเต้าหู้ไม่มีปาท่องโก๋คู่กันนนน ก็หวานนนนได้ 

[seaz]

น่ารักจนอิจฉา 

[OhJa]

เรื่องน่ารักดีค่ะ 

แบบว่าตามไปส่งน้ำเต้าหู้ถึงเมกาเลยอ่ะ