เมื่อเวลาที่จิตใจว้าวุ่นไม่มีทางไป พวกเราก็มักจะหาสิ่งหนึ่งสิ่งใดมาเป็นเครื่องยึดเหนี่ยว
นั้นก็คืออ้อนวอนพระ
ตอนสุดสัปดาห์หลงขอร้องให้หลงมามา(คุณแม่หลง)พาพวกเราไปไหว้พระ
พอมาถึงเชิงเขา หลงมามาก็หมุนตัวหันไปทางประตูขึ้นเขาสองมือประสานกันสวดมนต์อยู่เงียบๆ
หลงมามาหันกลับมาพูดกับพวกเราว่า แม่อธิษฐานขอให้เมื่อไหว้พระเสร็จลงจากเขาพวกเธอก็ไม่ต้องเหนื่อยเกินไป
ทุกครั้งที่ไปวัด ทั้งฉันและเขาจะสำรวมจิต หันไปไหว้ทั้งทิศเหนือ ใต้ ตะวันออก ตะวันตก อธิษฐานขอให้สมปรารถนา
ขอให้ครอบครัวของต้าหลงทั้งสองฝ่ายรุ่งเรือง
ขอให้พ่อแม่อย่าต้องมาเสียใจเพราะพวกเราอีก
ขอให้ความคลางแคลงใจของพวกเพื่อนๆหมดไป
ขอให้ฉันกับเขา......
มองดูเขาที่คุกเข่าอยู่หน้าพระ
มองดูเขาที่หลับตาอธิษฐานอยู่ในใจเงียบๆ
มองดูเสื้อยืดที่อุ่นชื้นของเขา
วินาทีนั้นฉันก็ยิ้มออกมา
ยิ้มที่นับวันความรักเช่นนี้ของเราจะแนบแน่น
ยิ้มให้กับการที่เขาเอาใจใส่ยิ่งกว่าผู้หญิงคนไหน
ยิ้มรับกับทุกสิ่งที่พวกเราต้องเผชิญในอนาคต
สองหนุ่มไปไหว้พระแล้วคงสบายใจขึ้นนะ ให้กำลังใจกันต่อไป
