มาต่อคับ เห็นทีต้องดูแลตัวเองเหมือนที่ คุณ tamjai_sengped บอกแล้วมั้งคับ ส่วนคุณ b|ueBoYhUb กับคุณ oaw_eang อย่าทะเลาะกันเลยคับ ผมเชื่อคุณทั้งสองคับ คุณ jammy น้องแม้ว ขอบคุณทุกคนที่ติดตามเป็นกำลังใจด้วยนะคับ
จริง ๆ แล้ว ถึงตอนนี้ (วันนี้นะคับ) ผมคิดว่าผมห่างมันได้พอสมควรแล้ว เพราะเหมือนที่ทุกคนบอก (รวมทั้งเพื่อนๆที่มีประสบการณ์โชคโชนของผม) ว่า อย่าไปเสียเวลา และความรู้สึกดี ๆ ให้กับคนที่ไม่เห็นค่าของมัน
ถ้าผมทนต่อไป ก้อไม่มีวันรู้หรอกว่าเมื่อไหร่ ผมถึงจะได้สิ่งที่ผมต้องการ อาจจะได้ หรือ ไม่ได้ มันมีแค่ 2 ทาง สู้ไปหาคนที่พร้อมที่จะ ให้และรับ ความรู้สึกดีดีกับผมดีกว่า ถึงผมจะสั่งให้ใครให้มารักผมไม่ได้ แต่ผมก้อเลือกทางดีดีให้กับผมได้ใช่ไหมคับ
คืนวันพุธนั้น ในขณะที่ผมนั้งดูรูปเก่า ๆ ตั้งแต่เรียน มัทยม จนถึงมหาลัย รูปทุกใบ ที่ผมถ่ายเก็บไว้ ทั้งตอนไปเที่ยวทะเล ไปเที่ยวป่า และ ทุกๆ แห่งที่ผมไป คนที่อยู่รอบ ๆ ตัวผม ในทุกๆ ความรู้สึก นั้นคือเพือน ๆ ผมทั้งนั้น เพื่อนที่เรียนมาด้วยกันตั้งแต่ นุ่งกางเกงขาสั้น ร่วมกันทำกิจกรรม(เลวๆ)ด้วยกัน หนีเรียน แกล้งอาจารย์ ยกพวกตีกัน(หลังห้องน้ำ รร) ส่วนใหญ่ผมจะดูต้นทาง อิอิ .................และก้อพวกมันอีกแหละคับ ที่ตามมาเรียนมหาลัยเดียวกันกะผม (ทั้งกลุ่ม เน้นคับ ทั้งกลุ่ม) ถ้าผมไม่รักพวกมัน ไม่เชื่อใจพวกมัน ผมก้อคงละอายใจที่จะ เป็นเพื่อนที่ดีกะพวกมัน (รักพวกมึงวะ)"ขอส่วนตัวนิดนึงคับ"
หลังจากซึมซับกับคำว่าเพื่อนจนพอใจแล้ว เสียงโทรศัพท์ดังพอดี ไอ้เพื่อน(ร๊ากกก)ของผม คนเดิมโทรเข้ามา บอกว่ามี project จะไปเยี่ยมเพื่อนในกลุ่มคนนึงที่ทำงานอยู่ที่สิงคโปร์ เป็นห่วง กลัวว่าเพื่อนอยู่ไกลบ้านไกลเมือง จะเหงา (ความจริงพวกมันหาเรื่อง อยากไปเที่ยวมากกว่า ) ผมจะไปด้วยหรือเปล่า เห็นว่าตอนนี้ผมกำลังโดนของ จะไปกันอาทิตย์หน้าเลย ผมเลยขอเวลามันคิดดูก่อนสัก 2 วัน เพราะต้องดูเรื่องงานด้วย แต่ใจก้ออยากไปเหมือนกัน หาอะไรสนุกๆ ทำดีกว่าต้องมานั้งเครียดกะใครบางคน
วางหูได้ประมาณ 5 นาที มีโทรศัพท์เข้ามาอีกคับ ได้ยินเสียงเพลง "จีบฉันที" รู้เลยคับว่าเป็นของใคร ลังเลคับว่า จะรับหรือไม่รับดี แต่รู้อยู่แล้วว่าถ้ารับแล้วจะเป็นยังไง เลยไม่รับดีกว่า ปล่อยให้มันดังอยู่อย่างนั้นแหละ ดังไปประมาณ 3 รอบ ผมเลยปิดโทรศัพท์เลยคับ................ช่างมัน
ขึ้นไปนอนฟังเพลงบนห้อง ได้สักพัก โทรศัพท์ในห้องดัง ผมไม่รับคับคิดว่าต้องเป็นไอ้เอแน่ ๆ
.................1 รอบผ่านไป ...................2 รอบแล้ว ........................3 เฮ้ยชักไม่แน่ใจ....................4 ไม่ใช่มันแน่ ๆ (เพราะนิสัยมันถ้า 2 รอบไม่รับมันจะไม่โทรซ้ำคับ)
ผมรีบรับทันที ยังไม่ทันพูดอะไรเลยคับ "ไอ้ เอี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย มึงทำไรของมึง ไปติดหนี้ใครมาวะ ถึงปิดโทรศัพท์ ไอ้เวงงงงงงงงงงงงง กูโทรจนสายไหม้แล้ว " ใส่ไม่ยั้งคับ......... แต่ไม่ใช่ไอ้เอนะคับ โล่งอก เป็นเพื่อนอีกคนของผมเอง โทรมาเรื่องเดิมคับที่จะไปสิงคโปร์ กำลังรวบรวมวันเวลาที่เพื่อน ๆ ว่างตรงกัน แล้วก้อ เรื่องสายการบินที่จะไป ส่วนเรื่องที่พัก ก้อคงไปพักที่เดิม คือคอนโดของเพื่อนผมเอง คุยได้สักพัก มันบอกว่าเดี่ยวจะไปหาราคาตั๋วในเนตก่อน ว่าช่วงนี้เท่าไหร่ แล้วจะโทรหาผมอีกที
ประมาณ ครึ่งชัวโมง เสียงโทรศัพท์ดังอีกครั้ง ผมรีบรับทันที
"อืม.... ว่าไง ตกลง ได้เรื่องมะ" ผมพูดไปก่อนเลยคับ เห็นเงียบ ๆ
" เมื่อกี้มึงคุยกะใครอยู่ ............. "
ชิบ.......ไอ้เอตัวจิงง
"............................................." ผมเงียบคับ
" เออ กูไม่อยากรู้ก้อได้ ว่าทำไมมึงต้องปิดโทรศัพท์ หรือว่า มึงจะคุยกับใคร" มาแนวไหนคับเนี้ย
" เนื้อเพลง ส่งไปให้แล้วนะ " เอาเรื่องที่มันต้องการก่อนคับ
" กูเห็นแล้ว มึงไม่สงสัยเหรอว่า ทำไมกูอยากได้เนื้อเพลงนี้"
" พี่บี ส่งเพลงนี้เข้าเมลล์กู เขาบอกว่า เนื้อหาโดนใจเขา กูฟังแล้ว เลยอยากรู้ว่าเป็นของใคร" เออโดนใจกูเต็มๆ เลยด้วย
" แล้วรู้ความหมายหรือยัง " ..........
" รู้แล้วไง เลยเครียดอยู่เนี้ย มึงรู้ปะว่าพี่เขานะ อายุเท่าพี่สาวกูเลย กูไม่เคยคบกะคนที่แก่กว่าเลย มีแต่เด็กกว่าทั้งนั้น "
" อ้าว แล้วไง ชอบพี่เขาแล้วเหรอ ........." ถามมันตรง ๆ ดีกว่า
มันเงียบคับ ........" ป่าว กูไม่ได้ชอบ พี่เขาโทรมาคุยกะกู แล้วจู่ ๆ มาบอกว่า เขาชอบกูมาก อยากลองคบกะกู" รุกเร็วมากคับ พี่บี สุดยอดดดด
ใจนึง เห็นมันเครียด คิดว่า ดีแล้วให้มันรู้ซะบ้าง ว่าเวรกรรมมีจริง แต่อีกใจ สงสารมันเหมือนกัน
" แล้วมึงตอบว่าไง " อยากรุ้เหมือนกัน
"กู ไม่กล้าบอก เลยวางหูไป " อ้าวไอ้เวง มึงทำอย่างนี้ได้ไงฟะ
" มึงว่า กูจะทำไงดีวะ พรุ้งนี้กูไม่กล้าไปเจอหน้าเขา" มันก้อกัวเป็นเหมือนกันคับ
พอดีมีสายซ้อนเข้ามา คงเป็นเพื่อนผม ตอนนั้น ที่ผมคิดได้คือ อยากให้มันคิดเองมากกว่า ไม่อยากเข้าไปยุ่งแล้ว
เพราะตัวผมเองก้อมีอะไรที่ตัดสินใจเองไม่ได้ อีกหลายเรื่อง เลยต้องบอกมันว่า มีผมต้องรับโทรศัพท์อีกสายนึง ด่วนมากจากเพื่อนผมที่คุยค้างกันอยู่ ให้มันไปนอนก่อน มันก้อยอมคับ (ว่าง่าย วันนี้)
เช้าวันพฤหัส ก้อเหมือนวันเดิม ๆ ของผม ทำงาน และ ทำงาน แต่ที่ไม่ปกติคือ คนเอาเอกสารภาษีประจำปี มาแจกแทนที่จะเป็นพี่บี แต่กลับ เป็นน้องฝึกงาน เห็นนอ้งเค้าบอกว่าพี่บีลาป่วย
ส่วนไอ้เอ มันออกไปเช็คของที่ลาดกระบังกะพี่อีกคน วันนี้ผมเลยไม่ได้กินข้าวกะมัน ห่วงมันเหมือนกันคับว่าจะเป็นไงบ้าง
จะกินอะไรลงไหม..............กลับเข้ามาที่โต๊ะ ลองเข้าไปเช๊คเมลล์ดู เห็นมีเมลล์จากเพื่อน ๆ ส่งมา รวมทั้งเพื่อนที่อยู่สิงคโปร ลองเข้าไปดู เห็นมันส่งรูปมันมากะหนุ่มจีน(สิงคโปร) บอกว่าเป็นแฟนใหม่ ร้ายจิง ๆ คับ แล้วยังมีรูปเพื่อน ๆของแฟนมันอีกหลายคน พร้อมกับข้อความที่มันเขียนเป็นภาษาอังกฤษว่า ready to serve ,only at singapore ประมาณว่า เตรียมหนุ่ม ๆ ไว้พร้อม แล้วที่นั้น ( นั้นซิคับ ไม่แปลกใจเลย ที่พวกเพื่อนๆ ผมถึงรีบร้อนที่จะไป ร้ายพอ ๆ กันคับ)
แต่ไปสะดุดอยู่เมลล์นึง ซึ่งไม่รู้เป็นใคร เห็นหัวข้อว่า who r u เลยลองเข้าไปดู ปรากฏว่า พออ่านแล้ว กุมขมับเลยคับ เหมือนใครเอาฆ้อนมาทุบหัว
ก้อจะใครซะอีกละคับ แฟนเก่าไอ้เอมัน เดาว่าเขาคงมีพาสเวิสด์เข้าไปดูเมลล์ที่ผมส่งเนื้อเพลงให้เอใน hotmail (ขออณุญาติไม่เอาข้อความมาลงนะคับ) เขาเขียนด่าผมซะยกใหญ่เลยคับ ประมาณว่าถ้าเป็นเพือนกันคงไม่ส่งเนื้อเพลงแบบนี้ให้กันหรอก แล้วก้อบรรยายสารพัดว่าเขายังไม่เลิกกะเอ และอย่าได้หวังว่าใครจะเอาเอไปได้ โดยส่วนตัวผมคิดว่าเขาต้องรู้ว่าผมเป็นผุ้ชาย(ผมส่งเพลงให้เอจากเมลล์ในhotmail ของผม และชื่อในเมลล์ก้อป็นชื่อจริงผมเอง) ปวดหัวตึบเลยผม ไม่คิดมาก่อนเลยว่าจะโดนผุ้หญิงด่า ไม่เคยคิดจะไปแย่งคนรักใครด้วย และที่สำคัญ ผมไม่ใช่คนที่อยากส่งเพลงนั้นไปให้เอ แต่เอเป็นคนขอเอง แล้วผมจะทำยังไง รู้สึกแย่มากคับ ไม่รู้จะโทรบอกมันดีไหม หรือ อยู่เฉย ๆ
ถึงเวลาเลิกงาน มันยังไม่กลับมา ผมคิดว่า กลับบ้านไปพักผ่อนดีกว่า ผมเหนือยกับเรื่องหลาย ๆเรื่องมามากพอแล้ว สมควรจะหยุดคิดได้แล้ว ขณะที่ผมกำลังจะออกจากที่ทำงาน เพื่อนผมโทรมาชวนไปดูหนังเรื่อง นเรศวร พอดี เลยนัดกันไปเจอที่ เซ็นจูรี่ อนุสาวรีย์ ดูไป เครียดไปคับ พอหนังจบ เพื่อน ๆ มันถามว่าทำไมดูแย่ ๆ จัง เลยบอกไปว่าเครียดเรื่องงาน (ไม่อยากให้เพื่อนแย่ตามเรา) เสร็จแล้วต่างคน ก้อแยกย้ายกันกลับบ้าน
ผมมาถึงบ้านอาบน้ำเสร็จกำลังจะนอน ไอ้เอโทรมาพอดี
คำแรกที่มันพูดคือ มันรู้เรื่องเมลลแล้ว เพราะแฟนเก่ามันโทรไปถาม
" ไม่ต้องคิดมากเรื่องเมลล์นะ กูเคลียร์กะแฟนเก่ากูให้แล้ว"
" แล้วไง " ผมถามมัน
" มึงอยู่เฉย ๆ ละกัน อย่าไปยุ่งกะคนอย่างมัน"
" แล้วไงต่อ" ไม่มีแรงพูดแล้วคับ
" มันเป็นคนพูดไม่รู้เรื่อง ขอเลิกกะกูเอง แล้วยังมาหวงก้างกูอีก กะว่าไม่ให้ใครเอากูเลยซะงั้น"
" ตกลงเลิกกันจิง ๆใช่ไหม หรือ กลับไปคบกันอีก" ไม่ได้อยากรู้นะคับ แต่ ............
" เออ ..........เลิกกันแล้ว ไม่กลับไปหรอก คุยกันไม่รู้เรื่อง"
" แล้วเขารู้เรื่องกูปะ ว่า.................. " ไม่กล้าพูดคับ
" นิดหน่อย แต่ไม่ต้องห่วงหรอก กูบอกว่า กูจะคบใคร มันก้อเรื่องของกู"
" เออถ้างั้น กูเข้าใจ ไปนอนเหอะ วันนี้คุยกันแค่นี้พอ เราไม่สบาย" ไม่อยากคุยต่อคับ เดี่ยวยาว
" ............................." มันเงียบคับ
" ฝันดีละกัน" แล้วผมก้อวางหูไป
คืนนั้น ไม่อยากคิดอะไรแล้วคับ ปวดสมองเปล่า ๆ ..................
เช้าวันศุกร์....................ผมยังไม่ได้คุยกะมันเลยคับ เพราะมันต้องวุ่นเรื่องเอกสารภาษี ที่ต้องจ่ายตอนไปตรวจของเข้า
เพราะวันนี้มันต้องไปลาดกระบังอีกครั้ง พี่บีมาทำงานตามปกติ ส่วนผม ก้อทำงานเหมือนเดิม พอดีเพื่อนผมโทรมาคอนเฟริมเรื่องราคาตั๋วเครื่องบิน และวันที่จะไป ตอนนั้นผมตัดสินใจทันที ว่าจะไป อยากไปรีแลกซ์บ้าง เครียดมาหลายเดือนแล้ว สรุปแล้วผมได้ตั๋วไฟล์ 3 โมง วันที่ 2 มกราคม ของ singapore airlines(อาทิตย์หน้านี้ละคับ ถ้ามีใครในบอร์ดไปเที่ยววันนั้นพอดี เจอกันบนเครื่องนะคับ) ผมไปล่วงหน้ากะเพื่อนอีกคน ส่วนเพื่อนที่เหลือจะไปวันที่ 3 คงไปเจอกันที่โน้น
แต่ผมคงยังไม่บอกเอมันก่อน
ช่วงบ่าย ผมเข้าไปใน hotmail จะไปส่งเมลล์เรื่องวันที่จะไปให้เพื่อนผม กะว่าให้มันมารับที่สนามบิน
แต่ไปสดุดกับเมลล์ ที่เข้ามาอีกแล้วคับ ใครซะอีกละคับ แฟนเก่าไอ้เอมัน
ผมคลิ๊กเข้าไปดู เหมือนเดิมคับ ข้อความประมาณ เดิม ๆ ตอนนี้ผมเริ่มเข้าใจแล้วคับว่าทำไมเขาถึงคบกะเอไม่ได้นาน ผมไม่สนใจคับ เก็บไปคิดก้อเสียอารมณ์เปล่า ๆ ตอนนั้นเลย ส่งเมลล์คืนไปให้เอมัน กะให้มันรู้ซะบ้างว่า เขายังไม่เลิก (ไม่รู้ทำถูกหรือเปล่า)
ออกมาเห็นอีกเมลล์นึง เป็นเมลล์ของเอมัน ลองเข้าไปดู ปรากฎว่า ยังเป็นข้อความเดิม ๆ จากเขาคนนั้น คงคิดว่าไม่สะใจมั้งคับ หรือไม่ก้ออยากให้ผมรู้ว่าเขาใช้เมลล์ของเอได้ เหมือนเดิมคับ ส่งมา ผมก้อส่งกลับไปเมลล์เดิม
แต่แทนที่ผมจะเครียดมาก เหมือนครั้ง แรก ๆ มันกลับกลายเป็นว่า ตอนนี้ผมแทบไม่รู้สึกอะไรแล้ว กลับมองเป็นเรื่องไร้สาระไปแล้ว
วันนี้พอแค่นี้ก่อนนะคับ เดี๋ยวผมต้องออกไปทำธุระกับที่บ้าน ถ้ากลับมาอาจจะเข้ามาเขียนต่อนะคับ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
