หัวข้อ: - The Murderer- แฟนผมเป็นฆาตกร [แจ้งข่าว P.15 : 02/06/61]

[Yundori]

จำได้ว่าเคยเข้ามาอ่านเรื่องนี้ แต่อ่านไม่จบ
พอมีคนรีวิวก็เข้ามาอ่านใหม่
อยากบอกว่ามันสนุกมาก ไม่น่าเบื่อเลย
แบบแต่ละตอนกลั่นกรองออกมาให้ร้อยเรียงกัน
แถมมีจุดพลิกล็ํอค ปมปัญหาอะไรดีไปหมด
คือแบบ มันลงตัว เป็นความพังที่ลงตัวมาก
ทุกคนล้วนพัง และพังคนอื่นไปด้วย
ฮือออออ จบแบบนี้เราโอเค แต่รู้สึกคิดถึงตัวละคร
ยังไงก็ขอบคุณมากๆที่แต่งเรื่องนี้นะคะ

[fahsai]

คนแต่งเก่งมากๆค่ะ
อ่านแล้วรื่นไหลสุดๆ เราแอบกั้นหายใจตอนอ่านตลอดเลย
สุดท้ายก็ใจตรงกันนะ
เรื่องเริ่มจากไฟก็จบในกองไฟ สงสารแต่เลียมที่ต้องอยู่อย่างทรมาน

[karamailpraleen]

ชอบตัวละครของเรื่องนี้หมดเลย ไม่ว่าจะเป็นความคิดหรือการกระทำทุกคนดูมีเหตุผลของตัวเองที่สนับสนุนให้เชื่อแบบนั้น บรรยากาศในการดำเนินเรื่องก็ดูสมกับเนื้อหาดี เราชอบตอนจบนะเข้าใจความรักของคาเรย์เลย ยังไงก็ขอบคุณคนเขียนนะคะที่แต่งนิยายดีๆอีกเรื่องมาให้อ่านกัน 

[MooMiew]

เม้นก่อน อ่านได้สองตอนเดี่ยวมาอ่านต่อ

จิตๆ สืบสวนสอบสวนแบบนี้ กำลังชอบเลย 

[tantaku]

ฮืออออออเศร้้า คุุ้้มค่่าทีี่่อดนอนเพืื่่ออ่่าน

[yakkaru]

อ่านรวดเดียวจบ แรกเข้ามาเพราะชื่อเรื่องน่าสนใจมาก แต่ลำพังแค่ชื่อเรื่องคงไม่สามารถดึงให้เราอ่านต่อได้ ถ้าไม่ใช่เพราะมันสนุกจริงๆ..

ก่อนที่จะอ่านถึงโค้งสุดท้าย เราดีใจมากที่กดเจอนิยายไอเดียแหวกแนว พล็อตล้ำเรื่องนี้ แต่พออ่านมาจนจบ ถ้าให้เจาะจงก็หลังฉากเผากระท่อมบนเกาะ เรากลับรู้สึกเสียใจอย่างบอกไม่ถูก
อ่า.. เป็นความเศร้าเสียใจที่เกิดจากความลำเอียงและความคาดหวังน่ะค่ะ ลำเอียงคือลำเอียงรักเลียมค่ะ 555
ส่วนคาดหวัง.. เราคาดหวังว่าเจย์เดนจะเหลือเศษเสี้ยวที่ขาวสว่างอยู่บ้าง..
แต่ด้วยบรรดากรรมเวรของเจย์เดน สีดำที่ชุบสีขาวคงซึมกัดสีขาวไปหมดแล้ว..
ไม่ใช่ว่าเจย์เดนจะกลายเป็นคนเลวหรือเป็นฆาตกรเหมือนคนที่เขายอมตายตามไปนะ แต่การเฉยเมย(จริงๆต้องบอกว่ายอมรับ)ต่ออาชญกรรมที่คนรักทำให้ แสดงให้เห็นว่าเกียรติภูมิในฐานะตำรวจที่เคยมีหมดสิ้นไปแล้ว แต่เรายังหวังไงว่าด้านขาวของเจย์เดนจะกลับมา  ซีนที่ช็อคตอนแฟนเก่าโดนฆ่าต่อหน้ากับซีนที่กลัวแฟนนี่ลุ้นมาก แต่สุดท้ายก็ไม่ หลังซีนเผากระท่อมเลยเป็นอะไรที่ขยี้ความคาดหวังของเรามาก ตัวละครพัง คนอ่านก็พังค่ะ พัง พังไปหมด นี่ถ้าถามในสามตัวหลักเกลียดใครสุดคงตอบเจย์เดนแหละ ทำเราผิดหวัง...
แต่ที่โกรธกว่าคือดึงเลียมลงมาพังด้วย โฮลี่ชิท! จริงๆต้องบอกว่าฮีไม่ย่อมปล่อยเองแหละ เลยร่วงมาด้วยอย่างช่วยไม่ได้ แต่ลำเอียงไง ทำไมคนแบบคุณถึงต้องมีบทให้มารักคนที่เขาไม่รักคุณว่ะ ทำไมคุณถึงแสนดีไม่อยากปล่อยมือเขาถ้าไม่เห็นเขามีความสุข สุขไม่สุขเขาก็เลือกแล้วมั้ย เขาอยากชิบหายก็ปล่อยเขาไป.. ปกติเราจะตกหลุมรักคนไทป์ประมาณเลียมตลอด (อบอุ่น ร่าเริง สดใส น่ารัก เหมือนหมา) แต่คนเขียนชอบจับให้เป็นพระรอง ทำดีแทบตายสุดท้ายชี้ช้ำ โว้ยยย.. แล้วสุดท้ายฮีก็ยังเลิกรักเขาไม่ได้ด้วยนะ

ยิ่งพิมพ์ยิ่งโมโห แต่คนเขียนวางใจเถอะค่ะ โปรดอย่าตกใจความบ้ากับบรรดาความรู้สึกทั้งหมดทั้งมวลที่อยู่ในโพสนี้ เราไม่ได้เคียดแค้นคุณแต่เราอิน 5555 แต่เพราะตัวละครของคุณมีสเน่ห์มาก ทำให้เรารู้สึกมากจริงๆ

อ่อ ยังไม่คอมเม้นท์เรื่องการเขียน.. คือดีเลิศ ผูกปม วางโครงเรื่องชัดเจน สัมผัสได้ถึงความเป็นเหตุเป็นผลของการกระทำ ณ ปัจจุบัน​กับแบคกราวด์ที่ปูมา แต่จะอินกับเหตุผลนั้นมั้ยก็อีกเรื่องนะ ยอมรับว่ามีบางฉากที่เราไม่อินกับเหตุผลของมันอยู่ แต่อันนี้มีอคติกับความเชื่อส่วนบุคคลมาเกี่ยวข้องไง
สุดท้ายเราเลยไม่ซีมาก เพราะมันไม่ถึงกับตรรกะวิบัติ
แล้ว​ก็.. ถึงจะแอบรู้สึกว่าสไตล์การเขียนดูมีกรอบบาอย่าง เหมือนมีแพทเทิร์นตายตัว แต่ข้อดีของมันคือไม่ทำให้เรื่องฟุ้งลอย และด้วยไอเดียที่ล้ำ ผูกเรื่อง​ฉลาด เรื่องนี้จึงเป็นนิยายที่ดีเยี่ยม ขอบคุณ​ที่แต่งออกมาให้อ่านนะคะ

ป.ล.ลองกดรีวิวความเห็นแล้วยาวมาก คนเขียนไม่ตกใจเนาะ

[mild-dy]

 

[Siran]

 

[lovemongjang]

สนุกมากกก

[ชมพูพาล]

ห่างหายกันไปนานเลยสำหรับเรื่องนี้
วันนี้มีข่าวดีสำหรับมิตรรักแฟนเพลง เอ๊ย นักอ่านกันค่ะ เพราะตอนนี้เรามีนิยายเรื่องต่อ ซึ่งก็คือ....'Love Me Till The คลั่ง.รัก.อันตราย'
แน่นอนว่าพระเอกไม่ใช่ใครที่ไหน...

"เลียม" เจ้าเก่า เจ้าเดิม เพิ่มเติมคือยันขึ้น 5555

ก็โดนสลัดรักแถมมีความทรงจำเจ็บปวดขนาดนี้ จะเป็นเลียมใสๆ กินกระดาษ
ก็ไม่ได้แล้วเนอะ แต่เรื่องนี้จบ Good End นะคะ รับประกัน
ขอฝากเรื่องต่อของเลียมด้วยนะคะ ขอบคุณค่า

ลิ้งนิยายจ้า -> https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=67371.0

เรื่องย่อ

ถ้าต้องตื่นขึ้นมาแล้วถูกเรียกชื่อที่ไม่ใช่ตัวเอง...คุณจะรู้สึกยังไง
นั่นคือสิ่งที่ ‘เจด จาไมน์’ เป็น ทุกครั้งที่ตื่นมา...เขาจะเจอกับชายแปลกหน้า เอ่ยเรียกชื่อที่ตนไม่รู้จัก บอกเล่าถึงคนที่เคยเป็นตัวเขา...แต่ไม่ใช่...ตัวเขา
เจดไม่มีวันยอมรับว่าตัวเองป่วย เขาเป็นคนปกติ ไม่ใช่คนป่วยที่เป็นโรคหลายบุคลิก
แต่ ‘เลียม’ กลับตอกย้ำความจริง ยัดเยียดตัวเองเข้ามาในชีวิตเขา บอกว่าเป็นนักอ่านแสนจงรัก ที่พร้อมจะยืนเคียงข้างแม้ในวันที่ไม่เหลือใคร จะเป็น ‘The Last’ ...ผู้สรรสร้างเหตุการณ์ฆาตกรรม!
คดีฆาตกรรมที่เหมือนนิยายที่เขาเขียนไม่ผิดเพี้ยน
เพียงพริบตา จากนักเขียนตกอับก็โด่งดังในข้ามคืนด้วยความฝีมือของฆาตกร!

[Snowermyhae]

สนุกมากเลยค่ะ พลิกซะจนเราแทบร้อง ถามว่าสงสารใครสุดในเรื่อง เราสงสารคาร์เรย์นะ เขาดูบิดเบี้ยวมาก ต้องการความรักแค้จากคนคนเดียว แต่เจย์เดนก็ไม่เคยบอกเลย อุตส่าห์จะได้หนีไปใช้ชีวิตกันสองคนอยู่แล้วเชียว แต่แบบนี้ก็โอเคค่ะ ส่วนเลียม เราชอบตัวละครนี้มากแต่แรกเลย ขอให้เลียมมีความสุข แล้วก็มูฟออนได้นะ
ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆค่ะ 

[nittanid33333]

สนุกมากกกกก ดีมากกกกกก