ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์ และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม
5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.อย่าพูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0...............................................
ต้นน้ำXปักษา คำว่ารักก็แค่เนี๊ยะ
เฮ้อ... ผมต้นน้ำเองครับ... ไอ้เพื่อนในกลุ่มผมมันก็มีสามีภรรยากันไปเรียบร้อย เหลือแต่คนอย่างผมนี้ล่ะครับ โสดจนไม่รู้จะโสดยังไงแล้ว แฟนคนสุดท้ายก็มีตอนม.5 ผ่านมา 5 ปีก็ไม่มีใครแลครับ... ที่จริงคนแลก็มีอยู่หรอก... แต่ส่วนใหญ่ดันเป็นรุก ซึ่งผมสาบานกับตัวเองไว้แล้วว่าถ้าผมไม่ได้เป็นคน ‘ กด ’ ล่ะก็... ไม่ต้องหวังหรอกครับ ถึงผมจะหน้าหวานจนเหมาะแก่การเป็นฝ่ายรับก็เหอะ... แต่มันไม่ใช่ผมนี่หน่า... ที่จริงตอนนี้ทั้งผม ไอ้เที่ยวไอ้ท่อง ไอ้เมฆาแล้วก็ไอ้เหมันต์ต่างก็เรียนจบกันแล้วล่ะครับ แต่ละคนก็ทำงานบริษัทของบ้านตัวเอง ยกเว้นแต่ผมที่ไม่มีบริษัทอะไรเป็นของตัวเอง... ก็คิดว่าของเที่ยวสักปีสองปีแล้วจะกลับไปหาที่สมัครงาน ถึงจริงๆแล้วผมไม่ต้องทำงานเลยก็อยู่ได้ เฉพาะแค่เงินปันผลจากหุ้นที่พ่อกับแม่ผมเป็นหุ้นส่วนก็หลายล้านแล้วล่ะครับ...
“เฮ้อ...”ผมถอนหายใจ ผมได้บอกไปรึยังว่าตอนนี้ผมกำลังมาเที่ยวที่ภูทับเบิก... กางเต้นท์เอาครับ สวยดี ผมชอบนอนดูดาวตอนกลางคืน
“เอ่อ... ขอโทษครับ คือว่ามีไฟฉายรึเปล่าครับ... ผมไม่ได้เอามา”เสียงผู้ชายทุ้มๆดังอยู่นอกเต้นท์ ผมลุกไปเปิดเต้นท์ก่อนจะหยิบไฟฉายที่มีอยู่สองกระบอกให้ไป แสงไฟที่ฉายผ่านไปชั่วขณะทำให้ผมได้เห็นใบหน้าของคนที่ขอไฟฉาย คมเข้มพอๆกับเหมันต์ แต่ตัวจะเล็กกว่าหน่อย ยังไงก็ใหญ่กว่าผมอยู่ดี...
“เอ่อ... ขอบคุณครับ”แล้วคนๆนั้นก็เดินออกไปครับ... แปลกประหลาด มากางเต้นท์แต่ไม่ได้เอาไฟฉายมา ผมลุกออกไปนั่งนอกเต้นท์ดูดาวที่สว่างทั่วท้องฟ้า... ไม่มีทางเห็นในตัวเมืองแน่ๆ ไม่นานคนๆนั้นก็เดินเอาไฟฉายมาคืนแล้วเดินไปนั่งจุ่มปุกอยู่ในเต้นท์ แต่เอาแต่ตัวเข้านะครับ หัวก็โผล่ออกมาดูดาวข้างนอก... ไม่ได้พกอะไรมาเลยสินะ
“นี่คุณ... คุณ...”ผมส่งเสียงเรียก เขาหันมามองแล้วชี้ที่หน้าตัวเอง
“ใช่... มานั่งกับผมก็ได้ นั่งแบบนั้นลำบากจะตาย”ผมยิ้มให้เขา ซึ่งคนๆนั้นก็ลุกจากเต้นท์มานั่งข้างผมแล้วยิ้มแทนคำขอบคุณ
“ผมชื่อปักษาครับ”คนๆนั้นแนะนำตัว
“ผมต้นน้ำ เรียกต้นเฉยๆก็ได้... ทำไมคุณไม่เอาผ้ามาอะไรมาปูนอกเต้นท์ล่ะ”ผมถามนายปักษาอะไรนี่ เขาหัวเราะแห้งๆ
“คือ... ผมเพิ่งเคยมาครั้งแรกน่ะครับ เต้นท์นี้ก็เช่าเขาเอา เลยไม่รู้ว่าต้องเตรียมอะไรบ้าง”เขาตอบ... ทำเอาผมขำ คนที่ไม่เคยกางเต้นท์มาครั้งแรกก็มาที่ๆลำบากซะแล้ว แถมยังมาคนเดียวอีก...
“แล้วคืนนี้จะนอนยังไงล่ะครับเนี่ย”ผมถาม...
“ก็คงจะเอาเสื้อผ้ามาห่มแล้วก็เอากระเป๋าหนุนหัวเอาน่ะครับ...”
“นี่อย่าบอกนะว่าคุณไม่ได้เตรียมแม้กระทั่งหมอนมาน่ะ”ผมถาม เริ่มอึ้งแล้วครับ คนอะไรจะสะเพร่าได้ขนาดนี้
“ฮะๆ... ก็แบบนั้นแหละครับ”
“ถ้าไม่ลำบากใจ จะนอนเต้นท์เดียวกับผมก็ได้นะครับ เต็นท์ผมก็ใหญ่พอสมควร เดี๋ยวคุณเอาเสื้อผ้าใส่กระเป๋าทำเป็นหมอน ส่วนผ้าห่มก็ใช้กับผมก็ได้ ผืนใหญ่เหมือนกัน แต่ผมพกมาผืนเดียว”ผมบอก... ผู้ชายเหมือนกัน คิดอะไรมากล่ะครับ ที่จริงผมก็ขำเหมือนกันแหละครับ แต่พอคิดถึงตอนที่ตัวเองกางเต้นท์ใหม่ๆ ผมก็ไม่รู้อะไรเลยเหมือนกัน แต่ผมก็ไม่ลืมพกผ้าห่มไปหรอกนะ...
“เอ่อ... จะดีเหรอครับ คุณจะอึดอัดรึเปล่า”นายปักษาถาม... ผมก็หัวเราะสนุกๆล่ะครับ
“ไม่หรอกครับ... บอกแล้วว่าเต้นท์ผมใหญ่ นอนได้สามสี่คนเลยล่ะครับ ไหนๆแล้ว คืนนี้มาดื่มกันดีกว่า ถือว่าฉลองเพื่อนใหม่ไงครับ”อาจเพราะผมเข้ากับคนอื่นได้ดีมากเกินไป ในคืนนี้กว่าผมกับนายปักษาจะเข้านอนก็ล่อไปเกือบตีสอง อากาศที่เย็นจัดทำเอาผมตัวสั่น
“คุณต้น... หนาวเหรอครับ”เสียงของนายปักษาดังขึ้นมาด้านหลัง อากาศขนาดนี้ร้อนมั้ง
“อืม... ไม่ค่อยชินน่ะ”ผมขดตัวให้แน่นขึ้น แล้วก็มีฝ่ามืออุ่นๆสอดเข้ามาด้านในเสื้อของผม ผมพลิกตัวหันกลับไปหาอีกฝ่ายทันที
“ผมเองก็หนาวน่ะครับ ไม่มีอะไรหรอก”เขายิ้มแล้วหลับตาลงทั้งๆที่มือก็ยังกอดผมเอาไว้อยู่อย่างนั้น... หนาวใช่มั๊ย... งั้นผมหนาวบ้างแล้วกัน ฝ่ามืออุ่นของผมก็สอดเข้าไปกอดอีกฝ่ายเอาไว้ แล้วหลับตาลง ไม่รู้ทำไม ผมถูกรู้สึกว่ามันอุ่นเอามากๆเลยสักหรับคืนนี้
เช้านี้ผมตื่นมา คนข้างๆผมหายไปแล้ว... คงตื่นก่อนสินะ... ผมโผล่หัวออกไปนอกเต้นท์เห็นนายปักษากำลังนั่งทำอาหารอยู่... สภาพดูไมได้เลยล่ะครับ
“มานี่เดี๋ยวผมทำให้เอง...”ผมเดินไปแย่งตะหลิวมาจากมือของปักษา ก่อนจะเอากระทะมาผัดต่อ มื้อเช้านี้ ผมทำผัดผักกับไข่น้ำ อาหารง่ายมากครับ... มากางเต้นท์ไม่ได้ค้างโรงแรม แค่หุงข้าวให้สุกได้ก็ถือว่าโอเคแล้วล่ะครับ เพราะถ้าหุงไม่ดีบางทีก็แข็งหรือแฉะ ดีไม่ดีเป็นข้าวสามกษัตริย์ไปเลยก็ได้ (ข้าวสามกษัตริย์-ข้าวที่ด้านบนแฉะ ตรงกลางดิบ ด้านล่างไหม้) ซึ่งถ้าเป็นแบบนั้นก็คงไม่ต้องกินกันล่ะครับ ผมตักข้าวให้กับนายปักษา สุดๆเลยครับ เตรียมมาแต่เสื้อผ้าจริงๆ พกเงินมาแต่บนนี้ไม่มีที่ให้ซื้อหรอกครับ มีแต่เขากับเขา จะมีก็สวนกะหล่ำปลีที่ปลูกเป็นแนวยาวลงไปนั่นน่ะ
“อือ... อร่อยจัง คุณนี่เก่งจริงๆนะครับเนี่ย”นายปักษาพูดแล้วตักไข่น้ำไปกินต่อ... เอาเหอะ... อาหารพวกนี้พื้นๆจะตาย... ไม่รู้ทำไมหมอนี่ถึงต้องชมตลอดเลย
“แล้วนายจะไปเที่ยวไหนต่อล่ะ”ผมชวนคุย นายปักษาเงยหน้าขึ้นมาก่อนจะส่ายหน้า
“ไม่ล่ะครับ ผมลามาได้แค่สามวัน เดี๋ยวเย็นนี้ก็ต้องกลับแล้ว”นายปักษาบอก ผมหันไปมองแถวเต้นท์แต่ก็ไม่เห็นมีรถคันไหนจอดอยู่นอกจากรถของผม
“เอ่อ... แล้วคุณจะกลับยังไงครับ ผมไม่เห็นมีรถคุณเลย”
“แฮะๆ... ก็คงอาศัยรถที่จะกลับล่ะครับ ลงไปข้างล่างแล้วโบกรถไปขึ้นรถทัวร์กลับกรุงเทพฯ”ครับ... ผมชักไม่เข้าใจชีวิตพี่แกขึ้นมาตะหงิดๆแล้วล่ะครับ ไม่เคยคิดจะเตรียมความพร้อมอะไรเลยใช่มั๊ยครับเนี่ยยย...
“แล้วคุณบ้านอยู่แถวไหนเหรอครับ”
“แถว... น่ะครับ”เอ๊ะ! นี้มันแถวๆบ้านไอ้ท่องนี้หว่า...
“อืม... งั้นเอางี้มั๊ย เดี๋ยวเราเก็บของแล้วไปเที่ยวกันก่อนกลับ เพราะวันนี้ผมก็ต้องกลับเหมือนกัน บ้านคุณเป็นทางผ่านบ้านผมพอดี เดี๋ยวผมแวะไปส่งให้ดีกว่า ตัดสินใจเสร็จไม่รอปฏิเสธหรอกครับ ผมเดินเฉิบๆไปอาบน้ำแล้วกลับมายกจานที่วางทิ้งไว้ไปล้างโดยมีนายปักษาเดินตามมาต้อยๆ
“เอ่อ... ผมขอบคุณคุณต้นน้ำมากนะครับ ช่วยผมเยอะมากเลย ถ้าไม่ได้คุณนี้ผมคงแย่”นายปักษาบอกขณะรับจานที่ผมล้างเสร็จไปถือไว้
“ไม่เป็นไรครับ คนกันเอง”ผมยิ้มแล้วสะบัดมือที่เปียกน้ำให้แห้งลงบ้างก่อนจะรับจานจากปักษามาช่วยถืออีกแรง ประมาณบ่ายสอง... เราทั้งคู่ก็พร้อมที่จะกลับบ้าน โดยผมต้องแวะเอาเต้นท์ของปักษาไปคืนก่อน เราจึงเริ่มออกเดินทางกัน ขับไปเรื่อยๆไม่รีบเร่ง... แวะไหว้พระบ้างเที่ยวบ้างจนเข้าเขตกรุงเทพ สองทุ่มแล้วครับ ดึกได้ใจ....
“เลี้ยวซ้ายข้างหน้านะครับ บ้านขวามือหลังแรกสุดเลย”นายปักษาบอกผม ผมก็เลี้ยวตามที่คนข้างๆบอก... แล้วก็เจอสิ่งที่ประหลาดใจอีกอย่างหนึ่งสำหรับผม... บ้านของคนๆนี้อยู่ห่างจากบ้านไอ้ท่องไปสามหลัง! มันจะใกล้กันเกินไปมั๊ยเนี่ย ผมจอดตรงหน้าบ้านของปักษาแล้วเดินไปเปิดท้ายรถ
“คุณขับรถมาเหนื่อยๆ เข้ามาทานน้ำก่อนมั๊ยครับ” ผมยิ้มรับคำเชิญก่อนจะจอดรถแล้วเดินตามเจ้าของบ้านเข้าไป ใหญ่พอสมควรครับ... แต่ถ้าเทียบกับบ้านไอ้ท่อง... ก็นะครับ เข้าใจกันอยู่ว่าบ้านมันน่ะมหาเศรษฐี! ไม่รู้จะรวยกันไปไหน แค่เป็นเจ้าของแบรนส่งออกเสื้อผ้ายี่ห้อดังๆก็เท่านั้นเอง...
“นี่ครับน้ำ... ผมขอบคุณอีกทีนะครับที่อุตส่าต์มาส่งผม ทั้งๆที่บ้านคุณก็อยู่ตั้งไกล”นายปักษาบอก ผมส่ายหน้าแล้วรับแก้วน้ำจากอีกฝ่ายมาดื่ม
“ไม่หรอกครับ ขับอีกประมาณ15นาทีก็ถึงบ้านผมแล้ว”ผมคุยกับปักษาอีกนิดหน่อย ไม่น่าเชื่อว่าคนที่เพิ่งเจอกันจะคุยกันได้ถูกคอขนาดนี้ ผมเหลือบไปเห็นภาพๆหนึ่งเป็นภาพของปักษาที่ถ่ายคู่กับผู้ชายอีกคนที่ตัวใหญ่กว่า คงจะเป็นแฟนกันล่ะมั้ง
“เอ่อ... แล้ววันนี้แฟนคุณไม่อยู่บ้านเหรอครับ”ผมถามแล้วก็ต้องอยากตบปากตัวเองหนักๆ ปักษาที่ยิ้มๆอยู่ถึงกับทำหน้าเศร้าแล้วมีน้ำตาคลอออกมา...
“เอ่อ... ขอโทษครับ ผมไม่น่าถามเลย”ผมบอกคำขอโทษแต่คงจะช้าไปสำหรับอีกฝ่ายที่น้ำตาเริ่มหมดแหมะๆ ทำให้ผมต้องรีบเข้าไปปลอบ
“ขอโทษครับ... แต่ผมแค่เสียใจ ผมเพิ่งเลยกับแฟนเมื่ออาทิตย์ที่แล้วเอง”น่านไง... พูดแบบนี้ผมเลยรู้สึกผิดเข้าไปอีก
“เอ่อ... ไม่เป็นไรนะครับ”ผมถาม นายปักษาส่ายหน้าแล้วขึ้นมายิ้มให้ผม
“วันนี้คุณช่วยผมตั้งเยอะ... แถมต้องมาปลอบผมอีก ขอโทษด้วยจริงๆนะครับแล้วก็ขอบคุณมากๆเลย”ปักษาบอก ผมยิ้มแล้วขอตัวกลับมาก่อน ขับรถไปพักบ้านไอ้ท่องครับ สบายอุรา... ไม่ต้องขับรถไปไหนไกลๆ ขับเลยมาสามบ้านแค่นี้เอ๊ง!
“แล้วไงวะ... จะค้างบ้านไอ้ท่องเนี่ยนะ... มึงรู้มั๊ยว่ากว่ากูจะมีเวลาอยู่กันมันสองต่อสองนี้นานขนาดไหน”ไอ้เที่ยวครับ โผล่มาได้ไงไม่รู้ มันบ่นๆๆโดยมีไอ้ท่องนั่งกินเลย์ไม่สนใจมันเลยสักนิด
“เออหน่า... มึงจะทำอะไรก็ทำไปเหอะ กูไม่ฟังหรอก แค่ขอพักคืนเดียวเอง วันนี้กูเพลีย”ผมบอกก่อนจะล้มตัวลงนอนที่โซฟา
~สัดเที่ยว... มีเรื่องว่ะ รับสายด่วนเชี่ยๆ~
เสียงโทรศัพท์ที่ไอ้ท่องมันบังคับให้เที่ยวใช้โดยให้พวกผมตะโกนใส่พร้อมกัน ฮามากครับ แล้วไอ้เที่ยวก็ต้องทนใช้จนถึงปัจจุบัน
“เออ... ว่าไง จริง! รอแปป เออ... ไอ้ต้นก็อยู่ รอกูก่อนแล้วกัน จะเหิมเกริมบุกกันไปล่ะ เดี๋ยวจะตายหมู่” ไอ้เที่ยวคุยซะเสียงดังเชียวครับ ผมเดินไปล้างหน้าทันที ไม่พ้นมีเรื่องแหง จะพักไม่ได้ใช่มั๊ยเนี่ย... แต่ผมก็ไม่ทิ้งเพื่อนครับ แต่ถ้าเยอะเกินก็ตัวใครตัวมัน ฮาๆ
“ท่อง... ไปซอย16 ไอ้เมฆมันบอกว่ามีเรื่องว่ะ”ผมได้ยินเสียงไอ้เที่ยวตะโกนป่าวๆ ผมวิ่งไปที่รถผมที่ตอนนี้ไอ้ท่องนั่งในตำแหน่งคนขับไปเรียบร้อยแล้ว
“เอาล่ะ!”มาแล้วครับ... อดีตนักแข่งรถอย่างไอ้ท่อง ได้แตะรถไม่ได้ เหยียบมิดตีนทุกที ทำเอาผมใจหายแว๊บ... รถกูนะมึง!
แปปเดียวครับ... มาถึงแล้ว โอ้โห! โคตรไม่อยากเข้าไปเลย เละเทะกันสุดๆ ผมมองเห็นไอ้เหมันต์ ไอ้สุดท้ายกับไอ้เมฆโดนรุมอยู่กลางวงตีนประมาณ16คู่ ก็8คนไงครับ เรียกผมมาอีกสาม พอฟัดพอเหวี่ยง... ผม ไอ้ท่อง ไอ้เที่ยว ก็โผเข้าไปหาเรื่องเจ็บตัวทันที โอ๊ย~ ใครชกหน้ากูวะเนี่ย...
แล้วสุดท้ายเป็นไงน่ะเหรอครับ ระเห็จมานั่งหน้าสลอนกันที่โรงพยาบาลของพี่น้ำฝนแฟนไอ้เมฆไงครับ เบ้าตาเขียวเลยของผมน่ะ... ไม่รู้ไอ้คนไหนมันทำ เพราะสุดท้ายก็หนีกันไปหมด ตกลงพวกผมเรียนจบกันแล้วใช่มั๊ย ทำตัวอย่างกับม.6 เหอะๆ...
“เมฆ... เดี๋ยวพี่มีเรื่องจะคุยกับเรานะ”พี่น้ำฝนพูดขู่ไอ้เมฆครับแล้วหันมามองพวกเราที่นั่งเงียบๆกันอยู่...
“เอางี้... เดี๋ยวพี่ให้เพื่อนพี่ช่วยเช็คให้แล้วกัน ที่จริงแผลแค่นี้ทำแผลเลยก็ได้... แต่เช็คกันไว้หน่อยก็คงดี”และแล้วพวกผมก็โดนไล่กันไปหาหมอแต่ละคน...
“ไอ้ฝน กูเพิ่งกลับ ทำไมมึงต้องตามกูมาด้วยวะครับเนี่ย”เสียงของใครบางคนดังจากหน้าห้องตรวจ คงจะเป็นหมอที่เป็นเพื่อนกับพี่น้ำฝน
“ไงครับ... มาให้ผมเช็คก่อนนะ”
“อ๊ะ.../คุณ...”เสียงเราทั้งคู่ดังประสานกัน จะไม่ตกใจได้ไงล่ะครับ ก็คนที่ผมเพิ่งไปส่งมาที่บ้านเมื่อกี้ ดันมาอยู่ในชุดกาวน์สีขาวแถมใส่แว่นเพิ่มด้วย ดูเป็นคนละคนกับคนที่ผมเจอที่ภูทับเบิกเลย
“คุณปักษาเอ่อ... เป็นหมอเหรอครับ”
“ครับ... ไม่น่าเชื่อว่าเราจะได้มาเจอกันที่นี้อีกนะครับเนี่ย”ปักษาดูแผลผมอยู่พักหนึ่งก่อนจะหันไปสั่งพยาบาลแล้วก็เดินกลับมาคุยกับผมต่อ
“ไปทำอีท่าไหนมาครับเนี่ย ตอนมาส่งผมยังดีๆอยู่เลย”
“ก็ไม่อีกท่าไหนหรอกครับ... ไอ้เมฆเอ่อ... เพื่อนผมน่ะครับ โทรมาตามผมให้ไปช่วยเพราะมันโดนรุมตีนอยู่ ผมก็เลยต้องไป จังหวะพอดีเจอเพื่อนอีกสองคนก็เลยลากไปด้วยกันน่ะครับ”ผมหัวเราะแห้งๆก่อนจะปล่อยให้พยาบาลได้มาทำแผลผมต่อ
“ไอ้เพื่อนน็อตครับ มึงอยากลองน็อตหลุดมั๊ยครับ เสร็จแล้วก็ไปดูคนอื่นสิ หมอไม่ได้มีเยอะนะเว้ย!”เสียงพี่น้ำฝนดังขึ้นมา ก่อนที่ปักษาจะหันมายิ้มให้ผม
“ขอตัวก่อนนะครับ”เขายิ้มแล้วเดินออกไป ฮะๆ... ว่าแต่นายปักษาเนี่ย ชื่อเล่นว่าน็อตสินะ...
หลังจากทำแผลทำอะไรเสร็จ.. ผมก็ออกมานั่งรอพวกมันอยู่ด้านนอก... ไม่นานพวกมันก็ทยอยกันออกมา... ส่วนไอ้เมฆ เหอะๆ โดนกักตัวไม่ให้ออกครับ ดูท่าจะโดนอมรมอีกยาว สุดท้ายโดนพี่คนแรกอุ้มกลับบ้านครับบอกมาว่าจะกักตัวไว้สักสองอาทิตย์เอาให้สำนึก เหมันต์ก็ใช่ว่าจะรอดเจอน้องคิมสุดแสบมาดักรอบ่นเลยทีเดียว คู่ที่สบายที่สุดคงจะเป็นไม่เที่ยวกับไอ้ท่อง ก็นะ... โดนพอๆกัน คงไม่มีใครกล้าบ่นใครหรอกครับ ผมหันไปมองหน้าของปักษาที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ที่เคาเตอร์... เพิ่งกลับมาจากไปเที่ยวแหม็บๆ ต้องมาทำงานซะแล้ว ผมนึกว่าต้องเข้างานตอนเช้าซะอีก ไม่คิดว่าจะเป็นเวรดึกแบบนี้...
“เอ่อ... คือว่า... ผมขอเบอร์คุณปักษาหน่อยได้มั๊ยครับ”ไม่รู้ความกล้าความด้านนี้มันมาจากไหน แต่ผมแอบเห็นไอ้เที่ยวมันยิ้มแปลกๆ ไม่รู้ไม่ชี้โว้ย... ปักษามองผมก่อนจะล้วงโทรศัพท์แล้วหยิบโทรศัพท์ผมไปโทรเข้าเครื่องตัวเอง
“อ่ะครับเบอร์ผม”
จากนั้นมา... ทุกวันผมต้องโทรไปหาปักษาทุกครั้งที่ว่าง... ยิ่งคุย ผมก็ยิ่งคิดว่าเขาน่ารักมากขึ้นทุกวัน ทั้งๆที ถ้าดูตามสภาพร่างกายแล้ว... เขาออกจะแมนกว่าผม แต่ถ้าทางจิตใจ ผมว่ายังไงก็กว่าแมนกว่าอยู่ดี อีกอย่างปักษาบอกว่าแฟนคนก่อนหน้าของเขาเป็นรุก นั่นหมายถึงตัวปักษาเองน่ะ เป็นรับ... หรือมันจะเป็นโชคดีของผมกันนะ... ปักษาเองก็รู้ครับว่าผมไม่ยอมเป็นรับเด็ดขาด เราคุยกันถึงเรื่องแฟนคนเก่าๆด้วยซ้ำ แล้วผมก็ได้รู้ว่า ผมกับเขาชอบกับเกลียดอะไรที่คล้ายกันมาก...
“พรุ่งนี้ผมว่าง ไปเที่ยวกันมั๊ยครับ”
ด้วยประโยคนี้ประโยคเดียวที่ปักษาชวน ในวันนี้ต้นน้ำเลยต้องมานั่งรอที่ร้านเอเอฟซีเพื่อรอคนที่ยังมาไม่ถึง
“นี่... มีแฟนยังอ่ะ”ผู้ชายร่างสูงเดินเข้ามายืนคล่อมผม เกย์อีกแล้วเหรอเนี่ย
“ปล่อย”ผมไม่ตอบแต่บอกให้อีกฝ่ายถอยห่างจากผม
“มีแล้วครับ... ถ้ารู้คำตอบแล้วก็ถอยห่างจากแฟนผมด้วย”เสียงคุ้นๆดังขึ้นมา ปักษาเดินเข้ามาแล้วแทรกผ่านระหว่างไอ้ผู้ชายคนนั้นมานั่งอีกฝั่งกับผม ผู้ชายที่ยืนค้ำหัวอยู่ก็ส่งเสียงเหมือนไม่พอใจแล้วเดินกลับออกไป ปักษาในวันนี้อยู่ในชุดที่เท่ห์พอควร... ต่างกับวันที่เดินมาขอไฟฉายผมลิบเลยล่ะครับ
“ไปดูหนังกันมั๊ยครับ”ปักษาชวนซึ่งผมก็ไม่ได้ปฏิเสธ พวกเราเลือกดูหนังที่ใกล้เวลาฉายมากที่สุด เป็นหนังรักครับ... แปลกมั๊ยล่ะผู้ชายสองคนเข้าไปดูหนังรักในเวลาเที่ยงๆที่ไม่ค่อยมีคน...
เมื่อหนังเริ่มฉาย ป๊อปคอร์นที่ซื้อเตรียมไว้ก็หายไปครึ่งกล่อง เชื่อครับว่าโฆษณายาวจริงๆ
“อ๊ะ!”มือของเราสองคนแตะกันเมื่อพร้อมใจกันล้องไปหยิบป๊อปคอร์น ผมกำลังจะดึงมือออกแต่กลับถูกดึงเอาไว้...
“มันหนาว... ขอจับมือเอาไว้ได้มั๊ย”ทำไมแค่ประโยคเดียวที่คนข้างๆพูด ผมถึงรู้สึกอิ่มใจกว่าทุกประโยคที่ผมเคยได้ยินมาเลยนะ... ผมกุมมือของอีกฝ่ายเอาไว้จนหนังเกือบจบ หัวหนักของปักษาก็เอนมาพิงไหล่ผม
“สงสารพระเอกจัง เมื่อไรนางเอกจะกล้าบอกรักสักทีนะ”ไม่รู้เพราะอะไรแต่ผมก้มลงไปจูบปากหนาๆของอีกฝ่ายซะแล้ว เมื่อถอนปากออกมา ปักษากลับไม่พูดอะไร ได้แต่หันกลับไปตั้งหน้าตั้งตาดูหนังเหมือนเดิม... โดยไม่ได้ปล่อยมือของผมออก
“หนังสนุกดีนะครับ”ผมกับปักษาเดินขึ้นมาแถวโซนเกม... หลังดูหนังจบ ปักษาเดินอยู่แถวๆแป้นบาสแล้วผมก็เกิดความคิดดีดีขึ้นมา
“คุณปักษาครับ มาแข่งชู๊ตบาสกันมั๊ย คนชนะสามารถสั่งอะไรกับคนแพ้ก็ได้อย่างหนึ่งห้ามปฏิเสธด้วย”ผมท้า ซึ่งมีเหรอว่าคุณหมอจะไม่รับน่ะ ผมสลับกับปักษาชู๊ตคนละเกม... สกอร์จบที่460แต้มสำหรับผม ส่วนของคุณหมอน่ะเหรอ.. หึหึ... 432แต้ม งานนี้ผมชนะครับ
“โอ๊ย! แพ้จนได้”คุณหมอหนุ่มหล่อนั่งลงกับพื้น เมื่อยแขนสิครับ ชู๊ตกันขนาดนี้...
“ฮาๆ... เอาหน่าคุณปักษา ถ้าคุณชนะผมได้นี่สิน่าแปลก... ผมน่ะนักบาสโรงเรียนตอนมัธยมน่ะครับ”ปักษาเงยหน้ามองผมทันที
“ถึงว่า... ทำไมชู๊ตแม่นจัง แล้วคุณจะสั่งอะไรผมล่ะ”ผมยิ้มครับ... แล้วก้มลงไปกระซิบที่ข้างหูของอีกฝ่าย ปักษาหน้าแดงแล้วพยักหน้าตอบรับ ก่อนที่ผมจะดึงมือปักษาให้มายืนข้างๆกันแล้วก็พากันไปหาอะไรกินแก้เหนื่อย... คำที่ผมกระซิบกับคุณหมอปักษาน่ะเหรอครับ...
‘ เป็นแฟนกับผมนะครับคุณหมอ... ’
(ต่อด้านล่างครับ)
------------------------------------------------------------
ฝากซีรีย์เรื่องนี้ด้วยแล้วกันนะครับ...
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32334.new#new[ซีรีย์เรื่องสั้น]รวมทีม... คำว่ารักก็แค่เนี๊ยะ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=29380.msg1659210#msg1659210[ซีรีย์เรื่องสั้น-ตอนเดียวจบ]เที่ยวXท่อง... คำว่ารัก ก็แค่เนี๊ยะ [เนื้อเรื่องปี1]
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=29362.0[ซีรีย์เรื่องสั้น-ตอนเดียวจบ]คิมหันต์Xเหมันต์... คำว่ารัก ก็แค่เนี๊ยะ [เนื้อเรื่องปี2]
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32299.0[ซีรีย์เรื่องสั้น-ตอนเดียวจบ]คนแรกXสุดท้าย... คำว่ารัก ก็แค่เนี๊ยะ [เนื้อเรื่องปี3]
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32318.msg1906321#msg1906321[ซีรีย์เรื่องสั้น-ตอนเดียวจบ]เมฆาXน้ำฝน... คำว่ารัก ก็แค่เนี๊ยะ [เนื้อเรื่องปี4]
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32326.new#new[ซีรีย์เรื่องสั้น-ตอนเดียวจบ]ต้นน้ำXปักษา... คำว่ารัก ก็แค่เนี๊ยะ [เนื้อเรื่องตอนเรียนจบแล้ว]
อันนี้ไม่ใช่ซีรีย์ครับ เป็นเรื่องแรกที่แต่ง
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=29349.0(เรื่องสั้น)I wiil pray
หัวข้อ: T@NG★ซีรีย์เรื่องสั้น★ต้นน้ำXปักษา... คำว่ารัก ก็แค่เนี๊ยะ แจ้งอัพเรื่อง 10-1-56 (อ่าน 8865 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก