หัวข้อ: << เดี๋ยวจะโดน...นะ >> ตอนที่23 .....END [30.01.2011]

[the_pooh9]

 

[Jeremy_F]

  รอๆ คับ

 

[กะทิน้อย]

เต้ ???????? 

สิ่งมีชีวิต ที่ชื่อ เต้ .. คืออะไรหนอ ????

รีบ ๆ มาลงต่อเถิดค่ะ คุณพี่นักเขียน

ชอบ ชอบ ตอนนี้

“ตอนนี้อยู่กันกี่คน”

“อีกห้านาทีลงมารอข้างล่าง”

555555555555555555555555555+

คือแบบว่า แต๊ปเอ้ยยยยยยยยยยยยยย  โลกหมุนรอบแกจิง ๆ

แต่ช๊อบบบบบบบบบบบบบบบ จัง  น่ารักดี  หวงกรสุด ๆ

แอบคิดถ้ากรลงมาไม่ทันจะเป็นงัยน๊อ ????  คริ คริ

แร้วก็ชอบคนที่ดูเหมือนจะขัดขีนแต่ก็ยอมทำตามตลอดเวลา

“อยู่ร้านขายของ”
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก อ่านแร้ว ยิ้มได้เรยประโยคนี้

55555555555555555555555555+

รอตอนต่อไปนะคะ

มาไว ไว เรย  อยากอ่านตอนสวีทวิ๊ดดดดดดดด วิ้ว แร้วอ่ะค้า

[loveorlike]

^
^
^
^
 

 

ลงคั่นตอนธรรมดาไปก่อนนะค่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้วันเด็กแล้วถึงบางคนจะไม่ช่ายเด็กแล้ว(หรือว่าเป้นเด็กโข่งก็ตาม)

ขอให้มีความสุขจิตใจเบิกบานกันทุกคนเลยนะ ใครไปเที่ยวเที่ยวเผื่อกันด้วยนะ

อยากไปถ่ายรูปกับรถถัง อยากขึ้นไปห้องควบคุมเครื่องบินด้วย

 

+++++++++++


ตอนพิเศษ วันเด็ก




วันนี้เราสองคนตื่นเช้าเป็นพิเศษเลยครับ เพราะเมื่อวานน้าของกรโทรมาบอกว่าวันนี้จะมาหาที่คอนโดตอนเช้า กรตื่นมาก็ปลุกผมที่ยังไม่พร้อมตื่นขึ้นมานั่งนิ่งบนเตียงอยู่จนถึงตอนนี้ ส่วนคนปลุกแล้วชิ่งไม่รับผิดชอบนะเหรอครับโน่นเข้าครัวไปแล้ว รายนั้นเขาว่างเป็นไม่ได้ครับ ว่างเป็นเข้าครัว ทำของกินบำรุงหน้าท้องของผมตลอดเวลาความสุขของเขาล่ะ เดี๋ยวของคาวเดี๋ยวของหวาน เจ้าตัวจะรู้มั้ยว่าแค่แค่ผมกินเขามันก็อยู่ท้องไปทั้งวันแล้ว ฮ่าๆ


“แต๊ปลุกออกจากเตียงได้แล้ว เข้าไปอาบน้ำเดี๋ยวนี้เลยไป” นั้นรู้ทันอีกครับว่าตอนนี้ผมยังนั่งแช่อยู่บนเตียง ขนาดแค่ตะโกนเข้ามานะไม่ได้เข้ามาดูด้วยตัวเอง ประจำแหละผมตื่นแล้วต้องนั่งรวบรวมสติก่อนถึงจะลุกไปทำอย่างอื่นได้ แต่คงต้องลุกแล้วล่ะครับเพราะว่าขืนเสียงมาอีกครั้ง จะไม่ปลอดภัยกับชีวิตผมเอา







“หอมจังเลย อื้มมม....ชื่นใจจัง”  ผมเดินเข้ามาในครัวหลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ตอนนี้กรกำลังทอดไข่ดาวอยู่หน้าเตาครับ ผมเลยย่องไปสวมกอดจากด้านหลัง ก้มลงหอมไหล่บางของอีกฝ่ายที่รอดพ้นเนื้อเสื้อออกมา ชื่นใจจริงๆ

“ไม่ต้องมาทะลึ่งเลย ไปเตรียมโต๊ะกินข้าวไป แล้วยกสองจานตรงนั้นไปด้วย”  ง่ะ...ไม่ได้ทะลึ่งซะหน่อย แค่หวานตอนเช้าเอง คนใจร้ายว่าเขา แต่ก็ทำตามที่อีกฝ่ายสั่งแต่โดยดีล่ะครับ เห็นอาวุธในมือก็ไม่กล้าขัดแล้ว ตะหลิวชุ่มน้ำมันร้อนๆเลย






“น้าบอกว่าจะกี่โมง...หืม”  ผมถามขึ้นหลังจากลงมือกินของทุกอย่างที่อีกฝ่ายทำให้หมดเกลี้ยง อิ่มมากๆ

“อืม....บอกว่าก่อนเที่ยงนะ เดี๋ยวคงมาแล้วมั้ง  เอาจานมาเดี๋ยวจะเอาไปล้าง”

“ไม่เป็นไรครับ ช่วยถือไปล้างจานกันดีกว่านะ”









“แต๊ป.......นั้นมันไม่ใช่จาน..มันมือกร”

“อ้าว....เหรอก็เขามองไม่เห็นนิ ก็ว่าทำไมจานนิ่มมือดีจัง”

“บ้า ปล่อยเลยล้างแบบนี้ไม่เสร็จซะที”

“ไม่เอากรทำแล้ว แต๊ปก็ต้องช่วยล้างสิ แล้วแหมชอบเร็วๆก็ไม่บอกเดี๋ยววันหลังเร่งให้นะ”

“ไอ่บ้า.....ทะลึ่งไปเลย”

“หึหึ.....”





กิ๊งก๊อง!!.........





“สงสัยมาแล้วอยากล้างก็ล้างไปคนเดียวเลย  ปล่อยเร็วเดี๋ยวน้ารอนาน”

“หอมแก้มก่อนแล้วจะปล่อย”

“แต๊ปไม่เล่นนะ…เร็วๆปล่อย”

“อืม...ก็ไม่เล่นไงหอมก่อนเร็วสองข้างเดี๋ยวปล่อยเลย”


“เฮ้อออออ....”




ผลเป็นไงเหรอครับ จะไปเหลือเหรอเต็มๆ สองข้างเต็มๆ......   แต่เป็นหยิกนะครับT_T แก้มร้อนเลยตอนนี้ แฟนผมเขาใจร้ายจริงๆนะครับเห็นมั้ยๆ ฟ้องๆๆ  ผมก็ปั่นล้างจานไวเหนือแสงเลยครับเรื่องอะไรจะมาล้างช้าๆแช่ๆแบบเมื่อกี้...หึหึ




กำลังเช็คมือเตรียมออกไป กรก็เดินเข้ามาบอกว่าเอาน้ำมาสองแก้วกับพุดดิ้งในตู้เย็นออกมาให้ด้วย เอ๋....มันจะเอาไปทำไมจะกินเหรอ เพราะว่าพุดดิ้งไข่เนี้ยของโปรดมันเลยครับ ใครแตะไม่ได้เลย ผมยังเคยโดนงอนทั้งวันเพราะว่ากินของมันมาแล้วเลย มันบอกกินนะกินได้แต่ว่าต้องกินพร้อมกันห้ามแอบกินคนเดียวอีกเด็ดขาด งอนว่าผมกินคนเดียวไม่รอซะงั้น



เดินถือถาดน้ำกับพุดดิ้งออกมาก็ต้องตกตะลึงกับภาพตรงหน้า  ไม่ให้ตกใจได้ไงครับเด็กนั้นใคร ทำไมไปนั่งบนตักแฟนผมแบบสนิทสนมกันอย่างงั้น ตรงนั้นมันของผมนะ แต่ก็ต้องรีบเก็บอาการเพราะว่าตอนนี้ทั้งสามคนหันมองมาที่ผมเป็นตาเดียวกันแล้ว


“น้าเมย์ครับนี้แต๊ป”
 
“แต๊ปแล้วนี้น้องกิ๊บลูกสาวน้าเมย์”กรจัดการแนะนำให้ผมรู้จักทั้งสองคนเสร็จสรรพครับ

“ครับ....สวัสดีครับ น้าเมย์แล้วก็น้องกิ๊บ” ผมยิ้มทักทายทั้งสองคนแต่ก็เหมือนมีอะไรมาสะกิดอารมณ์เมื่อผมหันไปยิ้มให้น้องกิ๊บ แล้วเหมือนได้สายตาแล้วรอยยิ้มที่เขาเรียกว่า แสยะยิ้มตอบกลับมาแต่พอมองดูดีๆ ผมคงคิดมากไปเองนั้นเด็กนะไอ่แต๊ป....





..............


“ยังไงก็ฝากด้วยนะจ้า เดี๋ยววันพรุ่งนี้จะรีบมารับกลับ”

“ไม่เป็นไรครับน้าเมย์ให้น้องกิ๊บอยู่ที่นี้หลายวันๆก็ได้ครับ”

“ชอบใจล่ะเรายิ้มใหญ่เลยนะได้อยู่กับพี่กรสมใจอย่างงี้”

“งั้นน้าไปแล้วนะจ้า”

“ครับเที่ยวให้สนุกนะครับ”




เรื่องมันก็เป็นแบบนี้แหละครับ ในห้องของเราตอนนี้เลยมีสมาชิกใหม่เพิ่มขึ้นมาอีกคน แต่ก็แค่วันเดียวล่ะนะ


“งั้นเดี๋ยวพี่ไปอาบน้ำก่อนแล้วกันจะได้พาน้องกิ๊บไปเที่ยวดีมั้ยคะ”

“ดีค่ะ น้องกิ๊บรักพี่กรที่สุดในโลกเลย” พูดกันอย่างเดียวไม่พอนะครับสองคนนี้โผล่เข้ากอด ทำท่าทางออดอ้อนใส่กันและกัน เห็นแล้วทั้งรู้สึกว่าน่ารักแล้วหมั่นไส้ไปในตัว

“งั้นเดี๋ยวน้องกิ๊บอยู่เล่นกับพี่แต๊ปไปก่อนนะคะ แต๊ปฝากแป๊บนะเดี๋ยวไปอาบน้ำก่อน”

“อืมได้สิ” กรยิ้มตอบผมแล้วก้มลงมองน้องกิ๊บที่ตอนนี้มองจ้องหน้ามันอยู่แล้วยิ้มอ่อนโยนลูบหัวเบาๆก่อนจะเดินเข้าห้องไปอาบน้ำ ลืมบอกไปครับว่าเวลากรพูดกับน้องกิ๊บเนี้ยจะพูดลงท้ายคะทุกครั้งเลยครับ สงสัยอยากให้น้องชินกับการพูดค่ะขา แต่ผมชอบฟังเหมือนกันนะ ฟังแล้วลื่นหูน่ารักดีครับ แต่ตอนนี้บรรยากาศผมว่ามันแปลกๆนะ



ตอนนี้น้องกิ๊บเดินไปนั่งที่โซฟาแล้วเปิดทีวีดูช่องการ์ตูนอย่างตั้งใจ ผมก็เดินไปนั่งดูด้วยข้างๆ




“นี่...”น้องกิ๊บนั่งมาดผู้ใหญ่มือกอดอกเรียกผม

“ครับ”

“ทำไมถึงมาอยู่ที่นี้ล่ะ”

“เอ๋...ก็พี่เป็นเจ้าของห้องนี้ไงครับ”

“โกหกห้องนี้ห้องของพี่กรต่างหาก”

“ไม่ได้โกหกครับห้องนี้เป็นทั้งของพี่แล้วของพี่กร”

“พูดอะไรไม่เห็นเข้าใจเลย” เอ้าไอ่เด็กนี้ เริ่มแล้วครับ คนยิ่งไม่ได้รักเด็กเหมือนนางงามอยู่ด้วย จับตีก้นซะดีมั้ย




...............



หลังจากนั้นทั้งผมแล้วน้องกิ๊บก็นั่งกันเงียบเหมือนต่างคนต่างดูภูมิของกันและกัน(เอ่อ..แต๊ปนั้นมันเด็กนะ)



“นี่..เป็นอะไรกับพี่กรของน้องกิ๊บ” หา...ของกิ๊บด้วยเหรอ มันไม่ใช่นะกิ๊บ นั้นของพี่ต่างหาก

“เป็นคนรักของพี่กรไงครับ” หึหึ...เหนือกว่าเว้ย

“ไม่จริงพี่กรเป็นของน้องกิ๊บ แล้วจะแต่งงานกับน้องกิ๊บด้วย” สายตาของเราสองคนมองจ้องกันแบบไร้คำว่ามิตรสุดๆครับตอนนี้จนกระทั่ง


“เสร็จแล้วครับ ป่ะไปเที่ยวกันดีกว่า” พอได้ยินเสียงเท่านั้นแหละครับ น้องกิ๊บก็ลงจากโซฟาวิ่งไปหาเจ้าของเสียงทันที

“พี่กรขา วันนี้ต้องนอนกอดน้องกิ๊บเหมือนทุกครั้งนะค่ะ น้องกิ๊บอยากนอนกอดพี่กร” หมั่นไส้ครับ นี้ใช่มั้ยครับที่เขาเรียกมารยาเด็ก สุดยอดจริงๆครับคนล่ะโทนเสียงกับที่พูดกับผมเมื่อกี้เลย ส่วนอีกฝ่ายไม่ต้องพูดถึงครับยิ้มรับหน้าบานที่เด็กมันอ้อนย่อตัวลงมาหอมแก้มโชว์ต่อหน้าผม เล่นกันไปมา จัดการทั้งคู่ซะเลยดีมั้ย

“ไปแต๊ปยืนอยู่นั้นแหละ” เอาเป็นว่าตอนนี้ผมทำอะไรไม่ถูกใจสองคนนี้ไปหมดใช่มั้ยเนี้ย แล้วดูเดินรอผมมั้งมั้ยนั้นจูงกันออกเดินนำผมไปแล้วครับ




ตอนนี้ผมขับรถเข้ามาจอดในห้างสรรพสินค้า ที่ตั้งใจจะพาน้องกิ๊บมาเดินเล่น โดนที่มีผมนั่งขับเป็นคนขับรถเลยครับเพราะว่าสองคนนั้นนั่งเบาะหลังกันทั้งคู่ สาเหตุไม่ต้องมองไปไหนไกลครับ คนเดิมสมาชิกใหม่ที่ดูมาแรงเกินไปแล้วสำหรับผม พอเราเดินเข้ามาในห้างหน้าที่ของผมก็ชัดเจนขึ้นครับ นั้นคือเดินตามสองคนนั้นให้ทัน ภาพจะเป็นเด็กผู้หญิงตัวเล็กน่ารัก จูงลากพี่ชายที่น่ารักกว่าไปไหนมาไหนตามใจชอบได้อย่างสนุกนาน แล้วตามด้วยคนรับใช้ที่เดินติดตามอยู่ข้างหลังห่างๆ




พี่กรไปโน่นกันค่ะ……


พี่กรไปดูด้านโน่นดีกว่าค่ะ......

 
พี่กรป้อนน้องกิ๊บหน่อยค่ะ


พี่กร แล้วก็พี่กร พี่กร....



นั้นคือสิ่งที่ได้ยินตลอดที่เดินตามสองคนนั้น จนผมอดไม่ไหวกลัวตัวเองจะพ่นไฟใส่เด็กได้ซะก่อน ช่วงจังหวะที่ตามสองคนนั้นไม่ทัน ผมเลยเลือกที่จะโทรไปบอกกรครับมาเดี๋ยวผมรออยู่ที่ร้านเบเกอร์รี่ด้านล่าง มันก็ทำเสียงรับรู้แบบรู้สึกผิด ผมรู้ดีครับว่ากรรู้ว่าผมกำลังรู้สึกยังไงอยู่ เพราะตอนที่เดินตามสองคนนั้นถึงจะตามอยู่ห่างแต่ก็เห็นว่าอีกฝ่ายค่อยหันมามองหาผมที่เดินตามอยู่ข้างหลังเป็นระยะด้วยเหมือนกัน


นั่งกินโกโก้ร้อนไปก็คิดไปครับว่านี้เราหึงเด็กเหรอว่ะเนี้ย แต่ผมว่าผมหวงของผมมากกว่า มันก็แค่วันเดียวไอ่แต๊ป พอหลังจากนั้นทุกอย่างมันก็เหมือนเดิมแล้ว แต่มันก็อดไม่ได้อยู่ดีครับ








“พี่กรน้องกิ๊บช่วยทำค่ะ”


ใช่แล้วครับตอนนี้เรากลับมาถึงห้องแล้วเพราะว่าหลังจากนั่งรออยู่เป็นชั่วโมงสองคนนี้ก็มาพร้อมกับวัตถุดิบที่จะทำมื้อเย็นวันนี้ ไม่ต้องเดาให้เสียเวลาว่าแต่ล่ะเมนูมันก็ต้องเป็นของชอบน้องกี๊บอยู่แล้วครับ ตอนนี้เราสามคนก็ช่วยกันเตรียมของทำอาหารด้วยกันส่วนมากจะเป็นกรกับผมอยู่แล้ว ส่วนอีกคนพยายามจะช่วยแต่กรไม่ยอมครับบอกเดี๋ยวมีดบาด เดี๋ยวเป็นโน่นเป็นนี่ แต่น้องกิ๊บก็ไม่ยอมเท่าไรค่อยอยู่ใกล้กรตลอด หลังจากออกจากร้านเบเกอร์รี่ผมก็ยังไม่ได้คุยอะไรกับกรเลยครับ ตอนนี้ก็เหมือนกัน กรไม่ผิดนะครับ คนที่ผิดผมนี้แหละครับที่เป็นฝ่ายไม่พูดไม่จาอะไรออกมา จนเหมือนจะทำมากไปหน่อย กรมันก็เลยพลอยเงียบๆไปด้วย ตั้งแต่นั่งรถแล้วครับ พอมองดุกระจกในรถก็จะเห็นกรมองผมอยู่ก่อนแล้ว ที่มั่นใจเพราะว่าผมได้ยินมันขอโทษน้องกิ๊บหลายครั้งมากเพราะน้องเรียกแล้วมัวแต่มองผมไม่ได้สนใจน้อง


“ไม่ได้นะค่ะ น้องกิ๊บไปนั่งดูทีวีรอด้านนอกดีกว่านะเดี๋ยวพี่กับพี่แต๊ปทำกันเองนะ อย่าดื้อนะค่ะไปเร็วเด็กดี”

“ก็ได้ค่ะ น้องกิ๊บไปรอด้านนอกก็ได้ แต่จะแวะมาดูบ่อยแล้วกัน”



น้องกิ๊บพุดเสร็จก็วิ่งไปเปิดทีวีดูการ์ตูนเหมือนเดิมครับ เด็กยังไงก็ยังเป็นเด็ก แล้วผู้ใหญ่ที่ยังงอนเป็นเด็กอย่างผมนี้ล่ะจะทำยังไงด้วยดีผมกำลังปอกกระเทียมใจลอยคิดเรื่องความน้อยใจของตัวเองอยู่ก็มีเสียงเบาๆจากคนข้างๆ


“อย่าโกรธกรเลยนะ” ถึงจะเบาผมก็ได้ยินอยู่ดี หันไปมองอีกฝ่ายที่ยืนหั่นผักอยู่ด้านข้าง เมื่อผมมองอีกฝ่ายก็มองตอบแต่มือไม่ได้หยุดตอนที่หันมามองผมทำให้


“โอ๊ยยย...”


“กร! พี่กร!”  เสียงผมกับเสียงน้องกิ๊บดังขึ้นพร้อมๆกัน น้องกิ๊บคงวิ่งมาจากหน้าทีวีตอนได้ยินเสียงโอ๊ย แต่ผมไม่ได้สนใจจับมือกรไปที่ซิงค์ล้างจานแล้วเปิดน้ำจากก๊อกล้างเลือด และแผลที่นิ้ว โดยที่ผมโอบเอวกรไว้ด้วยมือข้างหนึ่งแล้วอีกข้างจับแขนอีกฝ่ายยื่นไปรับน้ำที่ไหลลงมาจากก๊อก น้องกิ๊บก็มายืนอยู่ข้างกร มองค้างอะไรสักอย่างจนผมต้องหันไปมองตาม แล้วผมก็ได้เห็น สายตาของคนที่ผมรัก สายตาที่มองจ้องมาที่ผมคนเดียว

“น้องกิ๊บนั่งดูทีวีไปก่อนนะครับเดี๋ยวพี่พาพี่กรไปทำแผลในห้องก่อน”ผมพุดรั่วเร็วออกไปทั้งที่ตายังมองจ้องสายตาของคนในอ้อมแขน



ผมไม่ได้รอคำตอบดึงตัวกรให้เดินตามเข้ามาในห้องปิดประตูแล้วล๊อก เสร็จก็ดึงตัวอีกฝ่ายมากอดแน่นๆทันที

“อย่าโกรธกรเลยนะ”  อีกฝ่ายพุดเสียงอู้อี้ออกมาเพราะตอนนี้โดนผมกอดไว้กับอกแน่น

“ไม่ได้โกรธครับ อย่าทำหน้าอย่างงั้นอีกนะ”

“ไม่แต๊ปต้องเป็นอะไรแน่ๆ”  กรเงยหน้าขึ้นมามองหน้าผม

“ไม่ได้เป็นอะไรครับแค่รู้สึกหงุดหงิด น้อยใจนิดหน่อย”

“…….ขอโทษที่ทำให้รู้สึกอย่างงั้น”  พูดเสร็จกรก็ซุกหน้ากับอกผมแล้วกระชับกอดแน่นขึ้น

“ขอโทษเหมือนกันครับที่ทำให้ทำหน้าแบบนี้ออกมาอย่าทำอีกนะครับ แต๊ปขอโทษ มาเดี๋ยวแต๊ปทำแผลให้ก่อน” ผมดันอีกฝ่ายออกนิดหน่อยเพราะว่าอยากจะมองดูหน้ากรชัดๆ กำลังจะเดินพาไปนั่งบนเตียงก็กลายเป็นผมที่โดนกระชากกลับเข้าไปหาอีกฝายอย่างไม่ทันตั้งตัว รู้สึกตัวอีกที่ริมฝีปากของเราทั้งสองคนก็กระกบกันแนบแน่นแล้วครับ มันรู้สึกดีอย่างประหลาดเพราะว่านี้เป็นจูบที่กรเป็นคนเริ่มก่อนแล้วผมสัมผัสได้ว่าอีกฝ่ายต้องการจะสื่ออะไรออกมา ยิ่งทำให้อดใจไหวอีกต่อไป จากจูบเบาๆน่ารักที่กรมอบให้ก็กลายเป็นผมที่เปลี่ยนให้มันกลายเป็นจูบที่เร้าร้อนแล้วรุกเร้าขึ้นเรื่อยๆจนได้ยินเสียงอีกฝ่ายท้วงขึ้นในลำคอเบาๆแต่ก็ไม่ได้ผลักหรือดันผมออกตรงกันข้ามกับกลายเป็นเราต่างฝ่ายต่างกอดรัดกันแน่นมากขึ้น จนมาชะงักกับเสียงที่ดังมาจากประตู

“หิว....หิวข้าวแล้วนะ” เพราะเสียงนี้เสียงเดียวเลยครับที่ทำให้เราสองคนผละออกจากกันอย่างรวดเร็วแล้วเปลี่ยนมามองหน้ากัน ตามด้วยเสียงหัวเราะที่ดังขึ้นพร้อมกัน  พอหลังจากทำแผลเสร็จ กำลังจะเปิดประตูกรก็หันมามอง


“หายอิจฉาเด็กแล้วใช่มั้ย”

“หึหึ...ต้องดูพฤติกรรมต่อจากนี้ด้วย”

“อ๊า....อย่าสิไม่มีอะไรสักหน่อย” พูดแล้วก็ทำหน้าเศร้าไปด้วย น่ารักดีครับ

“พูดเล่นครับอย่าทำหน้าอย่างงั้นสิ ไม่อิจฉาแล้วก็ได้ เดี๋ยวจะเอาแต่ใจแข่งทับเด็กเลยดีมั้ย”

“บ้า....”  พุดแค่นั้นแล้วมันก็เดินหนีออกไปเลยครับ  ผมก็เดินตามเข้าไปในครัว เห็นน้องกิ๊บกำลังยืนอยู่ในครัวด้วยเลยหยักคิ้วให้ไปทีหนึ่ง ฮ่าๆเหนือกว่าอีกแล้ว พอทำกับข้าวเสร็จเราก็นั่งทานโดยที่กรต้องป้อนน้องกิ๊บที่นั่งทำหน้าระรื่นอวดผมอยู่ ไม่เท่านั้นครับอาบน้ำก็ในกรเข้าไปอาบให้อีกด้วย แต่พอโดนง้อแล้วตอนนี้ก็กลายเป็นมองดูน้องกิ๊บแล้วขำตัวเอง นี้ไปอิจฉาแม้กระทั่งเด็กตัวเล็กๆเหรอเนี้ย



แล้วก็มาถึงเรื่องใหญ่แล้วครับการนอนเรื่องอะไรจะยอมให้นอนด้วยกันสองคน เถียงกันไปเถียงกันมาเลยตกลงกันว่านอนเตียงเดียวกันทั้งสามคนโดยให้กรนอนตรงกลางระหว่างผมกับน้องกิ๊บ  พอนอนจริงๆกรก็ต้องหันไปกอดน้องกิ๊บจนอีกฝ่ายเคลิ้มหลับไปเอง หลังจากพยายามไม่นอนทั้งที่ตาบรือเต็มที่ สงสัยคิดจะเฝ้ากร แต่ว่าอย่างว่านะเด็กมันก็คือเด็ก ฝืนได้แป๊บเดียวก็นิ่งไปแล้วครับ กรค่อยดึงมือออกแล้วห่มผ้าให้น้องกิ๊บอย่างเบามือ ตามด้วยจุ๊บที่หน้าผากอีกที่ ผมนั่งพิงกับหัวเตียงมองตามการกระทำของกรแล้วก็ต้องอมยิ้มออกมา ก็ไม่ให้ยิ้มได้ไงล่ะครับตอนนี้เหมือนนอนกันสามคนเป็น พ่อ แม่ ลูกเลย  พอเห็นกรจัดการอะไรเรียบร้อยแล้วผมก็เริ่มจัดแจงปิดไฟหัวเตียง ลดตัวลงนอนแล้วกรก็ยกหัวขึ้นนิดหน่อยให้ผมสอดแขนเข้าไปจากนั้นก็กระชับดึงอีกฝ่ายมากอดแน่นเหมือนทุกคืน ก่อนจะหลับกรเงยหน้ามาจูบที่คางผม ส่วนผมก็ก้มลงไปจูบหน้าผากอีกฝ่ายแล้วค่อยๆเคลิ้มหลับตามกันไป





“ขอบใจมากเลยนะจ้าทั้งสองคน เดี๋ยวไงน้ากลับล่ะ ไปกิ๊บบอกลาพี่เขาสิลูก” น้องกิ๊บกอดกรแน่นเลยครับแล้วกระซิบอะไรซักอย่างก่อนจะปล่อย แล้วมองมาที่ผมพร้อมกับหยิบซองจดหมายมายื่นให้ผม ผมก็รับมาแบบงงๆเอามือลูบหัวน้องกิ๊บเล่นไปสองที



เด็กแสบมันก็คือเด็กแสบล่ะครับ เพราะว่าในซองจดหมายมีกระดาษแผ่นใหญ่ที่เขียนข้อความตัวใหญ่ไว้กลางกระดาษคล้ายๆขมขู่ไว้ว่า



‘ทำพี่กรของน้องกิ๊บเสียใจอีกรอบเมื่อไร ตาย!!’



ดูมันสิครับ แต่เขียนแบบนี้แสดงว่าไม่มาแย่งของผมแล้วใช่มั้ย เย้!....(เอ่อ...แต๊ปนั้นมันเด็กนะ) ในเมื่อบอกว่าห้ามทำให้เสียใจ งั้นไปทำให้พี่กรของน้องกิ๊บมีความสุขสุดๆไปเลยดีกว่า ....หึหึ

กรคร้าบบบบบบบบบบบ เข้าห้องกัน




จบ.


ปาดเหงื่อเลย ขอโทษที่ต้องให้รอกันนานนะ(คิดเองสุดๆว่ามีคนรอ....หึหึ )

อ่านตอนพิเศษไปก่อนแล้วนะ น่ารัก ขัดใจ สับสน ถูกใจ กันยังไงบอกกันด้วยนะ


SPECIAL FOR U กะทิน้อย 


จัดมาๆ
v
v
v
v

[กะทิน้อย]

       

จิ้มคุณพี่นักเขียน วู้ วู้  

จักกรู๊ ~~

     

[cavalli]

  
จุ๊กกรู๊   


คน เขียน   


มา ต่อ ไวไว


น่ะ

[จันทร์ผา]

 

ไชโย  ได้อ่านแล้วจ้า

มาต่อไวๆนะคับ

[moonlight]

กอดดดดดดดดดดดดดดดด จจ

มาต่อไวๆนะ รออ่านๆ

[StopLove]

 


- -

เเก่เเล้วนะคราบ คุณเเต๊ป ยัง จะอิจฉาเด็ก อีก  เวรกรรม

[Haney]

อะไรๆ อย่ามาว่าแต๊ปนะ เพราะเคยหึงเด็กเหมือนกัน 

ก็เด้กมันน่ารำคาญนี่หว่า

งวดนี้เข้าข้างแต๊ปเต็มๆ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ


  จจ

อยากเม้นตเยอะแต่ขี้เกียจพิมมมมมมมือเดียว 555

[loveorlike]

^
^
^
 

กอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

ฮืออออออออ....แค่มาเม้นต์ก็เก่งแล้วป๊า

ดูแลตัวเองให้หายเร็วนะ อย่าดื้อให้มากด้วย

คิดถึงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง


หึหึหึ...เคยหึงเด็กเรื่องนี้ต้องขยายยยยยย

[faire]

^
^
^
จิ้มเจ้าของเรื่อง 

น้องกรน่ารักที่สุดดดดดดดดดดดดด 

[l3iZal2l2e]

จุ๊ก ก รู๊ว วว ววว วว วว วว

กรน่าร๊ากกกกกกกกกก
ฮิ้ว ฮิ้วว ว

[TONG]

ขนาดเด็กยังหึงวะปานนี้

[the_pooh9]

จิ้มด้วยๆ กรน่ารักจริงๆเล้ย
 

[[N]€ẃÿ{k}uñĢ]

โฮะๆ อิจฉาเด็กหรอ

อย่าเลยสุดท้ายก็ได้จูบคืนมานิคุ้มออก อิๆ

[ไอ้หัวแห้ว]

โฮกกกกกกกกกกกกกกกกกก


น่ารักมากอะ เรื่องนี้

น่ารักสุดๆ

ชอบมากกกกกกกกกกกกกกกกก


ตอนธรรมดาอะ ชอบแต๊ปนะ ฮาๆ ดี

แต่พอตอนพิเศษทีไร ชอบกรทุกที  น่ารักโคตรๆๆๆๆ





รอตอนต่อไปครับ

[Millet]

^
^
^

จิ้มมมมมมมมมมมมม


แอร๊ยยตามตรูดไอ้แห้วมาอ่าน

น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกเกิ๊น

เอาใครดีว๊า กร กะแต๊ป  กร๊ากกก (มีสิทธิ์มั๊ยตู)



ตอนล่า ......ตบน้องกิ๊บ 1 ที เกลียดเด็กว่ะ (แอร๊ยยเผยธาตแท้)


ว่าแล้วก็ไปอาบน้ำแต่งตัวจดที่อยู่เบอร์โทรใส่กระเป๋า ไปทำเนียบไปนั่งเก้าอี้นายกฯ


อิ๊ ๆ ก็วันนี้วันของเค้า...*แอ๊บแบ๊ว*

[ken_krub]

เป็นกำลังใจให้ครับ

[akike]

ก้อนะวันเด็ก

แปลความหมายตรงๆๆก็คือวันของเด็ก

ดังนั้นแล้วก้อยกให้เด็กสักวัน

เราอีกวันก้อท่าจาดี

ก้าก

[boboaje]

 
 . . .. แต๊ปน่าเตะอ่ะ  หวงแม้กระทั่งเด็ก  เฮ้อออออออ ไม่รุใครเด็กกันแน่  . . . . .

[menano]

 

วันเด็กจริงๆ  ด้วยเนอะ

 

[mantdash]

น้องกิ๊บเข้าใจอะไรง่ายมาก 5555+

[dahlia]

เด็กเหรอ เป็นสิ่งที่ไม่ควรอยู่ใกล้เกิน 24 ชั่วโมง 

[สาวตัวกลม]

 

[norimaki]

 :กอด1:แฮปปี้วันเด็กนะจ้า

กร น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

ชอบบบบบบบบบบมากมาย(เป้นการส่วนตัวได้อีก )

[กะทิน้อย]

^
^
^
ขอกระซวกทะลุทะลวงม้าม .. คุณโนริมากิ

แร้วแอบล้วงไส้ล้วงตับคุณพี่นักเขียน

โอ้ววววววววววววววววววววววววววววว พี่คะ พี่
หนูจะลงแดงตาย กลายเป็นกระสือยายสายแร้วค่ะพี่
อารายมันจะน่ารักปานนี้
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ชอบมากเรย ตอนพิเศษตอนนี้

ชอบตั้งแต่เสียงออดห้องกรที่ไม่เหมือนใคร  กิ๊งก่อง !!
(ขนาดเสียงออดยังเสียงพ้องกับเจ้าของห้อง อื้มมมมม  อิ่มเอม)

ขำน้องกิ๊บมาก ๆ แอบเป็นนังอิจฉาแต่เล็กแต่น้อยเชียวกิ๊บเอ้ยยยยยย
ชอบตอนนี้
“นี่...”น้องกิ๊บนั่งมาดผู้ใหญ่มือกอดอกเรียกผม
“ทำไมถึงมาอยู่ที่นี้ล่ะ”อ่านแร้วฮา..กระจาย
“ไม่จริงพี่กรเป็นของน้องกิ๊บ แล้วจะแต่งงานกับน้องกิ๊บด้วย” 55555555555555  น้องกิ๊บมันน่ารักมาก ๆ เรยอ่ะพี่คะ

แต่ทั้งหมดทั้งมวลชอบตอนนี้ที่สุด

“อย่าโกรธกรเลยนะ”

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
กรจ๋า กระชากหัวใจกะทิน้อยไปแร้ว
นี่เกิดอาการสับสนเพราะถูกใจกร (ท่องไว้ว่า..รักแต๊ป)
และเกิดอาการโลเลเพราะกรน่ารัก (ท่องไว้ ท่องไว้ .. รักแต๊ป .. รักแต๊ป)

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก  สุดท้าย ทนไม่ไหวจิงๆ 
ตอนนี้กรน่ารัก โดนสุด ๆ
โอ้ย โอ้ย
ชอบตอนกรง้ออ่ะ มันแบบว่าได้ใจมาก .. ยังงัยแต๊ปก้อสำคัญที่สุด
แถมตอนที่แต๊ปขอโทษกร .. อ่านแร้วแทบละลายคาจอ
“ขอโทษเหมือนกันครับที่ทำให้ทำหน้าแบบนี้ออกมาอย่าทำอีกนะครับ แต๊ปขอโทษ มาเดี๋ยวแต๊ปทำแผลให้ก่อน”

อ่านแร้วอิ่มเอมมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

ขอบคุณที่เขียนเรื่องน่ารัก ๆ ให้อ่านนะคะ

รอตอนต่อไป และรอตอนเอ็นซีครั้งแรกของแต๊ปกรค่ะ

เลิฟ เลิฟ คุณพี่นักเขียนนะคะ

อ่านแร้วอยากกินพุดดิ้งไข่ .. เฮ้อ .. ทำงัยดีน๊า ???

 

[loveorlike]

^
^
^
^
จิ้มๆๆน้องกะทิน้อยด้วยนะจ้า ขอมาก็จัดให้นะจ้า

แต่ว่าอย่ากระซวกพี่น่ากลัวอย่างงี้อีกนะ

ตกใจหมดเลย

กรน่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

มากอ่ะสำหรับพี่ 



ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

ทวงเอ็นซีอีกแล้วเหรอ ใจร้าววววววววววววววววววว


 :กอด1:ใจร่มๆนะจ้าเดี๋ยวก้ได้อ่าน.......มั้ง

[epochii_upfun]

แอร๊ยยยยยยยยยยย
คนอะรัย อิจฉาแม้กระทั่งเด็ก
55+กล้ามาก

[tarkung]

จะติดตามต่อไปนะ

สู้ๆนะ