หัวข้อ: INDY in love เกรียนนัก..แต่ก็รักละวะ! 2/4/59 ::Special Idylle:: Final P.289

[basza2x]

มาอัพ เรื่อยๆน่ะ คืนนี้ เวิ่นเว้อ ก็แต่งต่อแล้ว อัพเลย ^^  รออ่านอยู่น่ะครับ

ขอบคุณครับ  

[crazy_jum]

แบบอ่านในโทรศัพท์อันที่โพสไปแล้วแก้ไม่ได้เลยต้องเม้นอีกรอบ ไอ้ทัศน์ไอ้....สุดจะบรรยายเลิกคิดเองเออเองสักทีเถอะสงสารเกรย์T T  ปล.เกรียนน่ารัก

[Pa'veaw]

เกรียนๆๆๆๆๆๆ


ไอ้คุณพี่ทัศศศศศศ


ถามน้องเกร์ยไปเลยว่ากรีนคือใคร


อยากอ่านเกรียนหวานๆไม่เอาเกรียนเศร้าๆ

  รอตอนเกรียนหวานๆ

[litlittledragon]

ขอบคุณเกรียนมาที่มาอัพ อ่านครับๆ ไม่บ่นๆ ชอบน้องเกรย์
อยากถีบทัศน์ให้ตกสระแทนเกรย์จริงๆ

[yeyong]

ตอนต่อไปจะเข้าใจกันหรือยัง
จะรออ่านนะจ๊ะ

[mascot]

แค่อ่านหัวเรื่องก็ยิ้มแล้ว เกรียนไปไหนจ๊ะ หึหึหึ
รอดูตอนไอ้พี่ทัศน์รู้ความจริง จะคอยหัวเราะให้ดังๆ

[gogo_jk]

ประชดอัพกันแล้ว ก็ต้องประชดอ่านซะหน่อย...555+++
ประชดอีก..ประชดเยอะๆเลย....ชอบ โฮะๆๆๆ 
แหม..ทัศน์ยังไม่รู้สึกตัว คนเค้าอกหักจากแกเนี่ยแหละ..รู้ม๊ายยยยยยย 
เดี๋ยวปั๊ด...เกรย์จัดการหน่อยซิ

[creator]

ทัศน์เอ้ย จะซึนเดเระไปถึงไหน
ปากแข็ง นะ ปากแข็ง

น่าจับตีบ่อย ๆ ให้ปากหัก //โดนตบ//


รอตอนต่อไปจ้ะ ประชดหนัก ๆ นะคะ ชอบบบบ 

[malula]

พักผ่อนบ้างนะคะคนเขียนเรื่อง 
จะอัพช้าอัพเร็วก็ไม่ว่าหรอกค่า แต่อยากบอกว่ามารอทู้กกกกกกกกวัน
ลุ้นว่าเมื่อไหร่อีพี่ทัศน์มันจะจูนคลื่นตรงกะน้องเกรย์ซะที เหนื่อยใจ

[matame]

ประชดอีกบ่อยๆนะชอบอ่าน เรื่องนี้เหมือนยาเสพติดจริงๆเลย

[pita]

อืม เกรียนกันจิงจังไปมั้ย

[H[a]Yii]

เกรียนอกหัก   


//อัพแบบประชด  ก็อ่านๆแบบประชด ว่าแต่ประชดบ่อยๆนะก๊าบ

[THiiCHA]

เห็นรีหนึ่งบอกว่า จะทำงานแปล ขอให้รู้ว่าเกรียนเข้าใจครับ เกรียนเข้าใจ  
สองวันมานี้เกรียนนอนรวมกันสี่ชั่วโมง เพราะการแปลเป็นสำคัญ TT ทุกวันนี้แค่ได้ยินคำว่า 'แปล' ก็ขนลุกแล้ว 

ผงกหัวฟูๆ ขึ้นมาจากกองงานที่เผาอยู่ เผาจนเกรียม..ตอนนี้ใกล้ไหม้ละ   
..เข้าใจใช่มั๊ย เกรียนเข้าใจเราใช่มั๊ยยย...อั๊ยๆๆ  (เอคโค่เข้าไปในทุกอณูเซรีเบลลัม) 
เอาเป็นว่าเราเข้าใจกันนะเกรียน
ไม่ไหวแล้ว สภาพเราไม่ต่างจากเมทไอแอร์สองคนละ ซอมบี้ชัดๆ
ขอบคุณที่มาต่อนะเกรียน // อมยิ้ม //
 
 

[lomekung]

 

[PoP~Pu]

เอาอีกกก ประชดอีกดิ ฮ่าๆ

[indy❣zaka]

สั้นกว่าเดิมง่ะ!!!!!

[thejaoil]

 เมื่อไหร่จะมีหวานๆๆๆ บ้างน้า


 


รออ่านอยู่น้าคนเขียน

[fuku]

ถึงจะเกรียนยังไงก็สู้เค้านะ

อ่านตอนนี้แล้วเศร้ามาก  ทำไมน้ำตาคลอก็ไม่รู้

[porpeppe]

ชอบ ค๊าบบ ประ ชด บ่อยๆ เลย จัด หนักๆ เลย..ยย
เรียน หนัก งาน กอง...อย่าง น้อย มี ที่ นี่ มา ให้ ได้ ระ บาย ความ เกรียน
เกรียน กับ คน เขียน ...
เกรียน กับ คน อ่าน ...
เกรียน วัน ละ นิด จิต แจ่ม ใส...  หุหุ
 

[Forever_Love]

อยากเหยีบทัศน์โว๊ยยยยยยยยยยย
น้องคนเขียนอย่าหักโหมมากนะจ๊ะ
ไอ้อยากอ่านมันก็อยากอ่าน
แต่ถ้าน๊อคไปก่อน คนอ่านอดยาวแน่นอน ไม่ดีแน่ ๆ
ไม่อยากกดดันมาก พักผ่อนด้วยน้า

[Loin_diciz]

เกรียนน่ารักที่สุด ขอบคุณที่มาต่อนะคะ 

ที่ทัศ กับเกรย์ ซึนมากกกกกกกก

น่ารักอ่ะ 

[seedsaRT]

พี่ INDY-POET ผมชอบเรื่องของพี่นะ  ชอบมากกกกกกกก  เเค่อย่าหายไปเเบบ ไม่สนไจจจ่ะกะพอ  ติดตามนะครับบบ  /:)

[stupidchild]

ดีใจที่อัพมากกกกกกกกกกกกก
แต่เสียใจที่ไม่เคลียร์ซะที ว้อยยยยยยยยยยยยย

[nabua]

ประชดอย่างนี้เค้าชอบบบบบ ประชดบ่อยๆ เน้อ เกรียนได้โล่จริงๆ

[hardened-boy]

 
"ทัศน์ชอบเกย์์ เกรย์ชอบเกรียน คนเขียนน่ารัก"
"อยากรู้นัก ใจยังว่าง อยู่บ้างไหม?"
"ถ้ายังว่าง อยากขอเข้า อยู่ข้างใน"
"แต่ถ้าไม่ ก็ยังอยาก เข้าไปอยู่ดี"

ห้าๆๆๆ รักคนแต่งนะครับ  อิอิ

[INDY-POET]

ต่อจากรี 809 Chapter 18 Misunderstood

เด็กเวรนั่นยันตัวลุกขึ้นแล้วหันหน้ามา
“เออ กูเกรียน..”
ดวงตาคู่นั้นมองผมนิ่งสนิท “แล้วมึงรู้มั๊ยว่าเกรียนอกหักมันเป็นยังไง”

จากท่าทางของมัน นั่นไม่ใช่คำถามครับ นั่นเป็นควันจากปล่องภูเขาไฟที่กำลังจะปะทุ

“มันจะโคตรหงุดหงิด งุ่นง่าน ความอดทนน้อยแบบเหี้ยๆ ตีนกระตุกได้ไวกว่าปกติ เพราะฉะนั้นอยู่ให้ห่างๆกู!”
ปากซีดๆรัวรวดเดียวจบ และเดินกระแทกไหล่ผมกลับออกไปจากอ่างแก้ว

แม่ง แล้วมึงมาโมโหใส่กูทำไมวะเนี่ย..
กูแค่กวนตีนเฉยๆนะเว้ย ไม่ได้หักอกมึง
. . . . . . . . . . . . . .

“มึงเป็นอะไรวะไอ้ทัศน์”
คำถามนั่นมาจากไอ้จอมพูดมากประจำกลุ่มละครับ ไอ้หนุ่มไง

ผมไม่ตอบ ได้แต่นั่งเอาส้อมจิ้มข้าว นานๆทีก็เอาเข้าปากซะสักครั้งหนึ่ง
“หลายวันนี้เป็นอะไรไป หน้าบูดเป็นตูดกิ้งกือ”
ไอ้หนุ่มแสร้งบ่นพึมพำให้ได้ยิน

“มึงแดกไปเถอะน่ะ”
ผมไม่ชอบน้ำเสียงรู้ทันของมันครับ

ตลอดทั้งวันนี้ ผมจำได้แต่อาการนิ่งสนิท เงยมองฟ้าไกลๆของไอ้เกรียนที่ผมเห็นเมื่อเช้า

กูชอบเวลามึงทำท่าเกรียนมากกว่า ถึงจะกวนตีน แต่ก็ดีกว่าทำหน้าเศร้าแบบนั้น
ไอ้เหี้ย กูใจไม่ดี !


“เออ ไอ้โก เห็นว่ามึงจะไปฝึกงานที่ไซต์งานโยธาเหรอวะ”
ไอ้หนุ่มหันไปชวนคนอื่นคุย

“ใช่ เค้าเพิ่งมีโครงการให้นักศึกษาในแผนกกูไปศึกษาเรียนรู้ได้ว่ะ ตั้งสองสัปดาห์เชียวนะมึง กูไฟท์เพื่องานนี้เลย”
ไอ้โกหน้าตามุ่งมั่น ยิ้มสมใจแบบแปลกๆ

“กูก็ได้ยินมา” ไอ้โจเสริม “ไอ้โกเก่งนี่หว่า เห็นว่ามีห้าคนเองที่ได้ไปน่ะ”
เพื่อนผมยักคิ้วแบบเท่ๆ น้อมรับคำชม

ผมไม่ค่อยสนใจบทสนทนานัก เพราะไม่ได้อยู่แผนกเดียวกับไอ้โจ และอีกอย่าง ตอนนี้ความสนใจสิ่งอื่นก็เหลือน้อยอย่างแปลกๆอยู่แล้ว

“เก่งเหี้ย’ไรเล่า โครงการนี้รุ่นพี่เราช่วยทำเรื่องให้ไม่ใช่เหรอ ใครสมัครก่อน เขาก็รับเลยนี่หว่า”
ไอ้หนุ่มว่าพลางหัวเราะ ไอ้โกหน้างอ
“หนุ่ม มึง แม่ง! กูเสียเซลฟ์หมด มันก็มีทดสอบบ้างเว้ย”

“ที่อยากไปนี่ ขอให้อยากฝึกงานนะมึง ไม่ใช่อยากไปกวนตีนพี่กรีนต่อนะ”

หือ หึ ห๊ะ
ผมหูผึ่ง หันมาตั้งใจกับบทสนทนาทันที
“พี่กรีนไหน”
อยากตะครุบปากตัวเอง ผมถามโดยอัตโนมัติเลยทีเดียว

“ก็พี่กรีนคู่แค้นไอ้โกไง คนนั้นแหละ พระเจ้าของมึงน่ะ”

ไอ้พี่กรีน มึงอีกแล้วเหรอ มึงทำร้ายหัวใจกู เอ้ย ไม่ใช่ละ -*-

“แล้วเกี่ยวอะไรกับเค้าวะ”
ผมถาม
ไอ้โกกับไอ้โจมองอย่างแปลกใจที่ผมอยากรู้
แต่ไอ้หนุ่มหัวเราะหึหึ
“ก็เค้าทำงานอยู่ที่นี่ ตำแหน่งดีเชียวละ ซึ่งกูก็ไม่แปลกใจหรอกนะ เก่งเทพ หล่อโคตรปานนั้น..”
ไอ้หนุ่มกวนตีนละ เหมือนมันแกล้งลงท้ายเสียงยานๆยั่วผม
ส่วนไอ้โกทำท่าแหวะ มันเกลียดพี่กรีนครับ เรื่องนี้ผมรู้แล้ว

“เออ ไอ้โก จับมือหน่อย กูก็เกลียดเหมือนกัน !”
ผมเอื้อมมือข้ามโต๊ะไปจับมือเล็กกว่าของไอ้โกมาเขย่า จนมันงง
“วันก่อนมึงยังสรรเสริญพี่กรีนแม่งอยู่เลยนะ ว่าคนหรือพระเจ้าน่ะ”

“แต่วันนี้กูเกลียดแล้วเว้ย”
ผมบอกสั้นๆ ตักข้าวเข้าปากแล้วเคี้ยวอย่างเอาเป็นเอาตาย
ไอ้หนุ่มหัวเราะก๊าก “เฮ่อ เค้าก็วางอำนาจออยู่หรอกนะ แต่ก็ไม่ได้เลวร้ายขนาดนั้น”

“เฮอะ มึงไม่เคยโดนมันว๊ากเดี่ยวนี่หว่า!”
ไอ้โกเถียง

“เออ ก็ได้ กูแค่คิดว่าพี่เค้าเป็นพี่ชายของน้องชายตั้งสองคน น่าจะต้องทำตัวแบบนี้แหละ จะได้น่าเกรงขามไง”
ไอ้หนุ่มอธิบาย

“น่าเกรงหรือน่ากลัวเถอะมึง ดูมันพูดกับน้องมันซะก่อน”
ไอ้โกไม่ยอมแพ้ ใครว่าพี่กรีนดีเลิศ ไอ้โกมันเถียงคอเป็นเอ็นจริงๆครับ

ผมเลิกสนใจดีกว่า ผมไม่ได้อยากรู้เรื่องน้องไอ้พี่กรีนนี่ด้วยหรอก
แค่คิดถึงไอ้เกรย์สามเวลาหลังหายใจ [ยังไงวะ] ก็ปวดหัวจะแย่แล้ว
เฮ้ย กูพูด’ไรวะ แต๋วว่ะ ผมไม่ได้ได้รู้สึกอย่างนั้นหรอกครับ จริงนะเฟ้ย !

“น้องพี่กรีนเค้าอยู่มอเราด้วยนี่ ไอ้ทัศน์ก็รู้จัก ใช่มั๊ยทัศน์..”
ไอ้หนุ่มทอดเสียงแปลกๆอีกแล้ว

ผมงง กูจะไปรู้จักน้องมันได้ไง รู้จักแต่เมียมันครับ ฮึ่ย อย่าให้พูด พูดแล้วปวดตับ-เจ็บไต-เมื่อยลำไส้

“กูจะไปรู้จักได้ไง”

แล้วไอ้โกกับไอ้โจก็งงบ้าง “อ้าว ก็คนนั้นไง มึงไม่รู้เหรอว่าน้องพี่กรีน”

“คนไหนละวะ”
ผมไม่รู้จริงๆครับ
แต่ที่รู้คือเกลียดไอ้หนุ่ม เพราะมันพ่นลมหายใจหัวเราะหึหึ ทำท่าแบบ ‘ข้ารู้’
แล้วก็ปล่อยค้าง ไม่ยอมพูดต่อ
ไอ้โกมองงงๆ
“น้องพี่กรีนอยู่ปีหนึ่งคณะมนุษยฯไง..” มันตักข้าวเข้าปาก เคี้ยวๆแล้วบอก “เมทน้องรหัสมึง คนที่เรียนปรัชญาน่ะ”

เดี๋ยวๆ ใครล่ะ ??
ผมประมวลผลไม่ทัน แรมต่ำครับช่วงนี้

“ทำหน้าเป็นหมาโง่เลยนะมึง”
ไอ้หนุ่มซ้ำเติม
“น้องพี่กรีน คนที่แต่งตัวเซอร์ๆ ท่าทางเกรียนๆน่ะ นึกออกยัง?”

ผมผุดลุกจากเก้าอี้ จ้องหน้าไอ้หนุ่ม

บ้าแล้ว..
ไม่น่านะ..

..ใช่เหรอ

“เกรย์..”
ทำไมพูดคำนี้แล้วเสียงผมมันฟังดูโหวงเหวงและเต็มตื้นในเวลาเดียวกันได้วะเนี่ย

ไอ้หนุ่มหัวเราะกวนส้นอย่างเปิดเผย “กูรู้ทัศน์ ฮ่าๆ..”

“รู้อะไรกันวะ”
ไอ้โกกับไอ้โจงง

ไอ้หนุ่มรู้อะไร รู้ได้’ไง มันมีเซนส์เหรอ

“กะ..กู  ไอ้เกรียน พี่กรีน น้องชาย ทำไม ยังไง”
ผมพูดไม่ถูกละ

“พวกมึงรู้หมดเลยเหรอ”
ผมมองไอ้สามตัวนั่น
เพื่อนผมก็งงๆ “ก็รู้ไง”
ไอ้โกตอบ

“รู้ได้ไงวะ!”
แม่ง ทำไมกูไม่รู้อยู่คนเดียว

ไอ้หนุ่มมองผมแบบสมเพช “อาจเพราะพวกกูมีปากมั้ง ก็เลยถาม”


“เลิกบ้าได้แล้ว พวกเขาเป็นพี่น้องกันแท้ๆ” ไอ้หนุ่มย้ำ
“แล้วถ้าจะให้ตัดสินจากสภาพที่พี่กรีนเกลียดตุ๊ดเกย์จนเลื่องชื่อว่าไม่มีเพศที่สามคนไหนเข้าใกล้เขาเนี่ยนะ เขาคงไม่เอาน้องชายทำเมียหรอก ไอ้ควาย”
คำหลังไอ้หนุ่มด่าผมแทนคนทั่วโลก ผมคิดว่างั้นนะ -*-

“กู กู.. ม..ไม่รู้”
ผมตะกุกตะกัก
“ไม่รู้ แล้วมึงเคยถามเขาไหม ไอ้ควาย”
ไอ้หนุ่มด่าผมแบบดับเบิ้ล

ตอนนี้ผมอยากให้ไอ้หนุ่มหยุดด่าผมว่าควาย สงสารควายครับ มันคงไม่เคยถูกนำมาเปรียบกับอะไรที่เลวร้ายเท่าผม
มันน่ารักกว่าผมเยอะมาก !

“เฮ้ย ทัศน์ไปไหนวะน่ะ”
ไอ้โกตะโกนถามเมื่อผมลุกออกจากโต๊ะกินข้าว ตั้งต้นวิ่ง

“คณะมนุษยฯ!”
ผมบอกสั้นๆ
.
.

มันไกลพอใช้เมื่อวิ่งมาจาก อ.มช. หรือโรงอาหารใต้อาคารกิจกรรมนศ.
ผมมาถึงตึกคณะมนุษยฯ ในสภาพหอบเหนื่อย

..เออ เอ่อ แล้วไงต่อละวะ
อ่าว เวร วิ่งมาแบบลืมคิด
นึกอยู่อย่างเดียวคือคืนที่ให้ไอ้แอร์ลากมันมาดูผมคั่วสาว
โอย ไม่ๆ ไอ้เกรียน กูไม่ได้มีอะไรกับเค้าเลยเว้ย ให้หลังไม่กี่นาทีกูก็พากลับไปส่งแล้ว

ด้วยความอยากเจอหน้า ผมเลยนึกว่ามาคณะมนุษยฯแล้วจะเจอมันเลย คิดได้นะกู --
ไอ้เกรย์มันจะยืนเด่นเป็นสง่าราวอนุสาวรีย์หน้าคณะงั้นเรอะ!?

ผมยืนมองตึกคณะมนุษยศาสตร์อย่างงงๆ ไม่รู้จะทำยังไงต่อ
มันมีหลายตึกอะ และแต่ละตึกก็มีหลายห้อง แล้วมันมีเรียนช่วงนี้ไหม หรืออยู่หอ หรืออยู่ไหน ..ผมไม่รู้
เบอร์โทรก็ไม่มี อะไรก็ไม่มี..

เกรย์.. ไอ้เชี้ย ไอ้เกรียน มาให้กูเจอหน้าเลยนะมึง คิดถึงจะตายห่าแล้ว
มึง ไอ้บ๊อง ไอ้ปัญญาอ่อน ทำไมไม่บอกว่านั่นพี่มึง
มึง..
อย่าโกรธกูนะ..

. . . . . . . . . . . . . . . . .

I’ve tried so hard and dust so far
But in the end..

“เออ”

“ทัศน์  พวกกูเอากระเป๋ามึงมาละนะ เจอที่คณะแล้วกัน”
ไอ้หนุ่มนั่นเองครับ
ผมครางในลำคอตอบรับ มันเงียบไปแป๊บนึง แล้วถามลุ้นๆ
“เจอมั๊ย?”

“เจออะไร?”

“อ่าว ก็แล้วมึงไปหาใครล่ะ”

“เจอแต่ตึก”
ผมบอกเอ๋อๆ แต่เหมือนไอ้หนุ่มดูเป็นคนที่พึ่งพาได้ที่สุดแล้วตอนนี้

“แล้วกูทำไงต่อดีวะ”

ไอ้หนุ่มหัวเราะก๊าก
“เวร ไปหาสิ”

“ไม่รู้อยู่ไหน”

“โทรไปถามเซ่!”

เออว่ะ โทรถาม แต่..
“กูไม่มีเบอร์”

“ปัดโถ๊ะ แล้วมึงมีน้องรหัสไว้มองตากันเฉยๆเหรอวะ”

เออ เอ่อ เอ้อ เอ๊อ เอ๋อ ใช่เลย
ไอ้แอร์ไง มันเป็นเมทไอ้เกรย์คุณรู้ไหม มันต้องมีเบอร์กันอยู่แล้ว
นี่ไง ผมถามไอ้แอร์ได้
อื้ม ในที่สุดผมก็คิดออก เอ หรือคุณคิดได้ก่อนผม -*-

ผมหยิบโทรศัพท์จากกระเป๋ากางเกง ออกมากดหาน้องรหัส รอสายเรียก นานมาก แล้วมันก็กดรับ
“แอร์! พี่จะถามว่-”
“พี่ ผมเรียนอยู่ เย็นๆโทรกลับนะพี่นะ”

ห๊ะ เดี๋ยว เดี๋ยว เดี๋ยวเซ่ไอ้แอร์
เย็น ยะ..เย็นเลยเหรอ นี่เพิ่งเที่ยง

ผมยืนเกาหัวอยู่หน้าตึกคณะมนุษยฯ
หนุ่มสาวมนุษยฯบางคนที่เดินผ่านไปก็มองผมแปลกๆ ว่าไอ้เสื้อช๊อปน้ำเงินนี่มาทำอะไรอยู่ตรงนี้

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

ผมเดินกลับมาคณะวิศวะ
เดินไปยังโต๊ะประจำที่เพื่อนๆมักจะนั่งกันอยู่

“เป้กูล่ะ”
ผมถามไอ้โก มันบุ้ยใบ้ไปทางผนังตึกที่มีกระเป๋ากองสุมๆกันไว้ตรงนั้น

“ไง”
ไอ้หนุ่มเดินมาตบไหล่
ผมทำหน่ายู่ยี่
“ไม่รู้ดิ ยังไม่ได้คุย ไม่เจอ ไอ้แอร์ก็เรียนอยู่”

ผมเริ่มเรื่องที่คาใจ
“..แต่เมื่อเช้ามันบอกกูเองว่ามันอกหัก”

ไอ้หนุ่มเองก็คงรู้ว่า ‘มัน’ ที่ว่าหมายถึงใคร
“แล้ว..?”

“แล้วกูก็งง..” ผมว่า
“อ้าว งงอะไรวะ” ไอ้หนุ่มเลิกคิ้ว
“ตอนแรกกูเข้าใจว่ามันคบกับพี่กรีน กูก็เลยคิดว่าพี่กรีนทิ้งมัน”
“อ่าฮะ”
“แต่ทีนี้ มึงบอกกูเองว่าเขาเป็นพี่น้องกัน และไม่มีอะไรกันแน่ๆ”
“เออ ใช่”

ผมยิ่งขมวดคิ้วหนักเข้าไปใหญ่
“งั้นกูก็ไม่รู้แล้วละว่าทำไมมันถึงเศร้าขนาดนั้น ใครหักอกมันวะ”

แววตาเพื่อนมองผมอย่างไม่อยากเชื่อ
“ทัศน์..กูถามจริง”
ไอ้หนุ่มคราง
“มึงโง่โดยสันดานเลยรึเปล่า?"

...........................................................

ต่อ #904

[DexTunG]

 

[nabua]

ใหทัศน์ไปทำนาแทนน้องควายดีมั๊ยเนี่ย ยังจะว่าน้องเกรียน เอ๊ย เกรย์อีกว่าไม่ยอมบอกว่ากรีนเป็นพี่
ก็น้องควาย เอ๊ย ทัศน์ไม่ถามนี่

[M23]

ไอทัศน์ยังไม่เลิกโง่อีก
ขอบคุณคนเขียนมากๆ
วิชาเกรียนสามัญมันเป็นวิชาที่น่าเรียนจริงๆ

[gogo_jk]

โอ๊ยทัศน์เอ๊ย.....จะโง่ไปไหนจ๊า 
จะด่าต่อก็นะ หนุ่มด่าแทนเราและคนทั้งโลกแล้ว หนุ่มด่าให้พี่แกสำนึกซะที 
ซึบซับความฉลาดมาจากหนุ่มบ้างซิจ๊ะ...
จัดการง้อเกรย์ด่วยเลย..ฮึ่มมมม อย่าปล่อยให้เกรียนเศร้านาน