อัพเดท บทสนทนาโทรศัพท์ของคนรักที่ไม่ได้เจอกันสามวัน
ชะนีน้อย : ฮาโหล
อิบ่าง: เออ เป้นไงบ้าง
ชะนีน้อย : ก้ดี มึงอ้ะเป็นไง
อิบ่าง: ก็เรื่อยๆ ว่ะ
ชะนีน้อย :ไม่สนุกหรอ
อิบ่าง: สนุกกะผีอะไรล่ะ มาทำงาน ไม่ได้เที่ยวเลยเนี่ย
ชะนีน้อย : โง่อีกละ มึงก็แวบออกไปเด้ ฟายหนิ
อิบ่าง: ได้ข่าวว่ากูมาทำงานมั่งเหอะ
ชะนีน้อย :สาดดด แล้วไง ทำงานแล้วเที่ยวไม่ได้รึไง ทำยังกะมึงไปเกาหลีทุกวันศุกร์ต้นเดือนงั้นแหละ ไปเปิดหุเปิดตามั่งเหอะมึง ไปทำเชี่ยอะไร ไปแล้วอยู่แม่งแต่ในห้องประชุม
อิบ่าง: ให้กูพูดอีกทีไม๊ว่ากูมาทำงาน รีบเคลียร์ให้จบเร็วๆ กูจะได้ไปหาอิบ้าตัวนึงที่หง่าวอยู่บ้าน
ชะนีน้อย : -*- ด่ากุหรอสัด!
อิบ่าง: ก็คุยกันสองคนไม่ด่ามึงให้ด่าหมาที่ไหน
ชะนีน้อย : เชี่ยนี่ กูเป็นแฟนมึงนะ
อิบ่าง: แล้วไงอ้ะ (เสียงแม่งกวนตีนมาก อยากจะส่งรองเท้าผ่านสายโทรศัพท์ไปปาหน้าแม่งจริงๆ)
ชะนีน้อย : กุแม่งพลาดไม่น่าบอกรักมึงเล๊ยยยย ดูดิ๊ ความเกรงจงเกรงใจเลยไม่มี สาดด เห็นกูเป็นของตายดิ
อิบ่าง: 5555+ ยังไม่ตายหรอกมึงอ้ะ ดิ้นตลอดแหละ กูยังไม่รู้เลยจะจับอยู่รึเปล่า
ชะนีน้อย : แล้วไง แม่งหวานใส่ก้ไม่มี
อิบ่าง: ให้กุพูดจริงๆ ม่ะ
ชะนีน้อย : เอาดิ
อิบ่าง: กูอยากบอกว่าคิดถึงมึงจะตายห่าแล้วเนี่ย กูอยากโทรหามึงทั้งวันเลย แต่กูรู้ว่ามึงคงรำคาญ เดี๋ยวก็ด่ากูอีก ถ้ากุพูดอะไรหวานๆ มึงก็ด่ากุน้ำเน่า กุเลยไม่รู้จะทำไง ต้องกวนตีนมึงเนี่ย มึงจะได้ด่ากูยาวๆ คุยกะกุนานๆ
ชะนีน้อย : (เขินสิคะ เขินสาดดด) ก็บอกดิว่าอยากคุยยาวๆ ไม่เห็นต้องกวนหนิ
อิบ่าง: ก็ไม่รุ้ดิ ไม่อยากรบกวนขนาดนั้น รู้ว่าขี้รำคาญ
ชะนีน้อย : ไม่ได้รำคาญ แต่แบบว่ากัวเปลือง
อิบ่าง: ไม่เป็นไร แค่นี้ขนหน้าแข้งไม่ร่วงหรอก
ชะนีน้อย : เออ อิรวย ระวัง ขนหัวจะร่วงแทนนะสาดดดด
อิบ่าง: ขนหัวไหน หัวล่างหรือหัวบน
ชะนีน้อย : เชี่ย!!
อิบ่าง: 55555+
ชะนีน้อย : เออๆๆ Etude กุล่ะ
อิบ่าง: เออๆ ไปดูมาให้ละ
ชะนีน้อย :เป็นไง
อิบ่าง:ซื้อแป้งให้ไม่ได้ว่ะ
ชะนีน้อย : ทำไมอ้ะ เมิงกูอยากได้ๆ
อิบ่าง: ก้เค้าไม่มีสีดำเท่าผิวมึงไง สาวเกาหลีมีแต่ขาวๆ ว่ะ กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ชะนีน้อย :เชี่ย! งั้นเมิงก็ไปมีเมียเกาหลีเลยไป๊
อิบ่าง: กร๊ากกกกกก แน่ใจนะว่าให้มี
ชะนีน้อย : เออ ตามสบาย กูจะเอาผัวเขมรคนงานก่อสร้างแดกหมาแถวนี้แหละแทนมึง
อิบ่าง: เชี่ย! พรุ่งนี้กูจะรีบกลับไปฆ่าแม่งทิ้งเลย
ชะนีน้อย : กร๊ากกกกก แน่จิงก็มาเด่ะ ชริๆๆ
อิบ่าง: เออ พรุ่งนี้กุกลับแน่ ไม่ต้องท้าเลย
ชะนีน้อย : เออ ให้ไว กุจะได้กันละนะ
อิบ่าง: เชี่ย!
ชะนีน้อย : กร๊ากกกกกกก
อิบ่าง: ......(ใบ้แดก สงสัยงอน อิชะนีหัวเราะคิกคักอยู่คนเดียว)
ชะนีน้อย : เออๆ กูมีไรจะบอกแหละ
อิบ่าง: ไรล่ะ ( น้ำเสียงงอนมากมายมหาศาล)
ชะนีน้อย : รีบกลับนะ กูคิดถึง (พุดไปเขินไป อร๊ากกกกกกก กุพุดอารายออกปายยยยย)
อิบ่าง: อืม...กูก็คิดถึงมึง (อินี่น้ำเสียงดีขึ้นมากมาย)
ชะนีน้อย : ไปนอนได้ละมึง พรุ่งนี้ต้องลุยงานแต่เช้าหนิ
อิบ่าง: อืม...ดูแลตัวเองด้วยนะ
ชะนีน้อย : คร่าาาาา คุงพ่อ
อิบ่าง: 555555+
ชะนีน้อย :บ่าง......
อิบ่าง: ว่า?
ชะนีน้อย : กูรักมึงนะ...
ชิงวางสายทันที เขินมากมายก่ายกอง อร๊ายยยยยย กูทำอารายลงปายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
สักพักเมลล์มา
...กูก็รักมึง....
+++++++++++++++++++++++++
จบ!!! 
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
