ขอพล่ามด้วยความอัดอั้นใจมานาน สงสารชายต่าย รักชายต่าย ขอโทษนะชายต่าย เค้ากดผิดอ่ะ มองไม่เห็นว่าโหวตได้สองอัน กดเมโล่ไปอันเดียว แทบกรี๊ด โฮฮฮฮ แก้ไม่ได้ 555
มาขอเอ่ยอะไรยาวๆ โครตๆ สักนิด จะว่ามาแก้ตัวหรืออวยชายต่ายก็ได้ ในฐานะที่เป็นคนมีปมเดียวกับรัก และมีแนวทางการดำเนินชีวิตหลายๆ อย่างเหมือนชายต่าย เรารักชายต่ายมากๆ รักตรงที่ชายต่ายรักเป็น รักที่ชายต่ายมีความเป็นมนุษย์สังคมมากพอที่จะรับผิดชอบคนรักของตัวเอง ในขณะเดียวกันก็รู้ว่าชีวิตมันยังมีคนอื่น ไม่ว่าจะเพื่อน ครอบครัว หรือใครๆ และพยายามแบ่งปันเวลา 24 ชั่วโมง พื้นที่ 4 ห้องหัวใจอย่างดีที่สุดเท่าที่ทำได้ แม้ในสายตาใครหลายๆ คนมันจะดีไม่พอ แต่เราเป็นคนหนึ่งที่ขอชื่นชมชายต่าย สู้ต่อไปนะชายต่าย ถึงใครจะไม่เข้าใจว่าเราต้องพยายามมากแค่ไหน(ในการประครองฮาเร็มรักหลายเส้า #ผิด ก้ากกกกกกกกก) ถึงใครหลายๆ คนจะไม่เข้าใจในการกระทำของเรา แต่เราจะเข้าใจตัวเองมากที่สุด
ทำทุกอย่างเท่าที่นายคิดว่าดีเถอะ ถึงตอนนั้น ต่อให้เสียใจ ก็ไม่เสียดาย
(ปลื้มมากตรงงานลอยกระทงที่ต่ายใช้เวลากับครอบครัวก่อน ค่อยโทรไปหารัก เห็นหลายคนเหลือเกิน มีแฟนปุ๊ปนี่มึงเหลือกันอยู่สองคน ทั้งโลกไม่มีใคร ใครๆ ก็ไม่เข้าใจความรักความคิดถึงอยากเจอกันตลอดเวลาของเรา ใครคนอื่นไม่อยู่ในสายตาเลยนะ เหอออะ ะ! กูสิจะมีรักยังต้องคอยดูแลมึง มึง มึง และมึงๆ ทั้งหลายไม่ห่าง เจริญญญญ! กูหายไปวันเดียวนี่ความผิดต้องโทษทั้งชีวิต ความยุติธรรมอยู่ตรงหน้ายยยยยยยยยย
อ้าว? ไม่เกี่ยว??)
สำหรับรัก ขอบอกเลยว่าเรามีปมเดียวกับเธอเลยนะ เราเป็นคนหนึ่งที่โตมาพร้อมกับคำประนามของคนปากพร่อยในซอกหลืบ
"เด็กที่ทำให้พ่อตาย" เอ้อ แม่รักตายในวันเกิด ส่วนเราพ่อตายเพราะซิ่งรถจะไปหาเราที่โรงบาล หึๆ เป็นคนป่วยกระเซาะกระแซะแต่เด็ก เกิดมาได้ปีเดียวก็ทำพ่อตาย แม่ต้องออกไปทำงาน ธุรกิจครอบครัวล่มเพราะแม่ดูแลคนเดียวไม่ไหว หึๆ กลายเป็นนอกจากจะทำพ่อตาย ยังไม่มีแม่คอยเลี้ยง พี่ชายก็แก่กว่าจนไม่ค่อยสนิท ปมเราเจ็บกว่านายเยอะนะ แต่เราภูมิใจโครตๆ เลยที่เราโตมาได้ดีกว่านายทั้งๆ ที่รอบตัวเราก็มีคนคอยรักน้อยกว่านาย แถมตั้งแต่จำความได้ก็แทบไม่มีเพื่อน ตั้งแต่จำความได้ ใครๆ ก็รู้ เราก็รู้ ไอ้นี่ทำพ่อตาย แม่ไม่เลี้ยง อยู่แต่กับญาติ โห ขอหยาบหน่อยเถอะ เจ็บชิบหายยยย
เราอยากเตือนสตินะ ในฐานะคนหนึ่งที่มีปมเดียวกับรัก เคยผ่านความรู้สึกหลายอย่างคล้ายชายต่าย และความอินส่วนบุคคล แค่นี้น่ะ มันยังไม่ตาย อยากถามรัก ภูมิใจเหรอ? คิดว่าดีแล้วเหรอ?? ถ้าใจมันนึกโทษตัวเองตามที่คนอื่นประนามว่าเราเนี่ยทำแม่ตาย งั้นทำยังไง ต้องทำยังไง? ถามหน่อยสิ? ต้องทำไรเพื่อชดใช้ความผิด??? อ๋อ แข็งข้อกับพ่อ เอาแต่ใจ เถียงคำไม่ตกฟาก คบเพื่อนพากันต่อยตี ซิ่งรถ เจริญเหอะมึง อาศัยคำว่าปมไปทำแบบนั้น ปมที่ว่าทำให้แม่ตาย เออ นอกจากมึงจะทำแม่ตายแล้ว งี้มึงยังทำให้เขาไม่ภูมิใจอีกไง! หันไปมองพ่อมึงนะรัก คิดซะ พ่อมึงอ่ะรักแม่ คู่ชีวิตนะนั่น เมียกูแท้ๆ แล้วทำเขาเสียเมียไป เขาเสียใจ แต่แกก็ลูกเขา เขาก็รักแก เป็นห่วง โทษแกบ้างไหม? เออ แล้วงั้นแกทำไงให้สมกับความรักเขาฮะ? ทำให้เขาภูมิใจสิ ลบโทษทัณฑ์ของตัวเอง ไม่ต้องเป็นคนดีที่หนึ่ง แค่รักเขามากๆ ไม่ทำให้เขาเสียใจ ไม่ทำให้เขาเป็นห่วง ไม่ต้องทำให้ทั้งบ้านรู้สึกแย่ ทำได้ไหม?
บอกเลยว่าปมแค่นั้นทำมึงไม่ตาย ใครคิดว่าปมนี้เลวร้าย รู้ไว้ซะมันจิ๊บจ๋อยมาก มึงได้เอามีดไปแทงแม่ตัวเองหรือก็ไม่ เพราะงั้นอย่าให้มันทำร้ายตัวเองและคนรอบข้าง เข้มแข็งแล้วผ่านไปให้ได้ ไม่ใช่แค่เพื่อตัวเอง แต่เพื่อคนอื่นๆ ด้วย อุปสรรคมีไว้ข้ามเฟ้ย! เพราะงั้นคิดให้เป็น ในโลกจริงๆ แม้แต่พระรองหรือตัวร้าย ก็มีสิทธิ์เป็นพระเอกได้ตลอด เชื่อมั่นในความรู้สึกของต่ายของตัวเองหน่อย ต้องทำไงให้ความรักมันไปรอด
เราน่ะ เคยอยู่ในสถานการณ์เดียวกับต่ายนะ แบบ ตอนที่ต่ายมองไอ แล้วกระตือรือร้นอยากเป็นเพื่อนน่ะ เราก็เคย เป็นคนไม่เคยต้องหาเพื่อน อยู่เฉยๆ เดี๋ยวก็มีเพื่อนเอง มีแค่ไอ้นั่นอ่ะที่เราดิ้นรนกระตือรือร้น อยากเป็นเพื่อนสนิทที่สุดของเขา รู้สึกดี เพราะตอนที่เห็นเขาครั้งแรก ได้รู้จัก คิดว่าเขาแตกต่างจากคนอื่น น่าสนใจ ถ้าเป้นคนนี้แหล่ะไม่เป็นไร มันเป็นความรักความชอบอ่ะ สนใจเอามากๆ แต่ระหว่างที่ความชอบกำลังผลิบาน กลับมีความรู้สึกดีๆ ต่อใครอีกคนเกิดขึ้นอย่างเงียบๆ และทรงพลังกว่า มันมาอย่างช้าๆ แต่กลับครอบคลุมไปทั้งใจ แล้วก็พบว่าเป็นความรัก รักแบบที่เรายอมรับได้ทุกข้อเสียของเขา เขาเองก็โอเคกับข้อเสียของเรา แน่นอนว่าขณะที่รู้ตัวว่ารักอีกคนแล้ว ใจที่ชอบอีกคนเราก็ตัดนะ แต่ความรู้สึกดีๆ มันยังเหลือ แต่เป็นในเกณฑ์ของเพื่อน เพราะงั้นไม่แปลกที่ชายต่ายจะสนใจเป็นห่วงไอเป็นพิเศษ เพราะเขาคนนั้นยังเป็นเพื่อนที่พิเศษกว่าคนทั่วไปอยู่ดี แต่ ก็ยังเป็นแค่เพื่อน และสิ่งที่ชายต่ายทำก็เป็นแค่เพื่อน ที่ไปสนใจเรื่องกี๋ ก็เป็นความห่วงเพื่อน เออ เพื่อนมึงถูกแฟนทิ้ง ไม่เป็นห่วงบ้างเหรอวะ? ไมมึงทิ้งเพื่อนกู? ยิ่งทิ้งไปหาพี่ชายเพื่อนด้วย (ต่ายรู้จักทั้งสามคน ขนาดความรักของคนไม่รู้จัก มึงยังอยากเสือก นี่ความรักร้าวฉานของคนรู้จัก ยิ่งกว่าอยากเสือกอีกเหอะ) ไอแอบทอดสะพานเชิญชวนด้วยซ้ำตอนโสดแล้ว แต่ต่ายก็ไม่ได้ข้ามไป และไม่คิดจะข้าม แค่นั้นยังไม่ชัดเหรอว่ารักคือคนรัก ไอคือเพื่อนสนิท
อีกอย่าง ไอเปราะบางกว่ารัก ซึ่ง ถ้าเห็นจุดนั้นแล้ว เราปล่อยเขาไว้คนเดียวไม่เป้นห่วงไม่ได้หรอก ขนาดปมไอยังหนักกว่าเลย รักไม่ได้เห็นแม่ตายต่อหน้าด้วยซ้ำ แต่ไอนี่อยู่กับศพไปหนึ่งคืนเลย ใช่มะ? แถมยังมีความอัดอั้นตรงที่อยู่กับชายต่ายมาตั้งแต่เด็ก กับคนสมบูรณ์แบบที่หนึ่งปานนั้น แล้วความรู้สึก ความทรงจำสมัยเด็กที่ติดค้างไอไว้ มันจะเจ็บมากๆ เลยนะ เหมือนดิ้นทุลนทุลายในสิ่งที่เราไม่รู้ แต่รู้สึกได้ว่าต้องรับผิดชอบ ไอ้ความโลเลตรงนี้ก็ทำให้ต่ายห่วงไอ
เราไม่เคยเกลียดรักเลย แต่ก็ไม่ได้ชอบไอ รักแค่ต่ายกับเมโล่ 555 กระทั่งตอนที่รักเหยียบลูกอมไออ่ะ ตอนนั้นก็ยังไม่ได้รู้สึกไม่ชอบรักนะ แค่ชื่นชมชายต่ายอีกประการ ชายต่ายไม่ได้โกรธรักเรื่องหึงแรงมารยาทติดลบโครตไม่เข้ากับความเจนเทิลแมนของต่ายด้วยซ้ำ เพราะเข้าใจว่ารักเป็นยังไง ก็แค่อารมณ์ร้ายหน่อย แต่ที่ต่ายส่งสายตาขอโทษไปให้ไอ เรามองว่านั่นเป็นการกระทำอันรับผิดชอบต่อความผิดของแฟนตัวเอง ขนาดเพื่อนทำผิดทำไม่ดี เรายังแก้ต่าง ขอโทษแทน นี่แฟนกู กูรับผิดชอบไม่ได้เหรอ? แฟนเราทำตัวไม่ดี เรารู้ว่าแฟนเป็นไง เราก็นึกขอโทษ อย่าโกรธแฟนเราเลยนะ
จุดที่ไม่พอใจรักมาจากเหตุแข่งรถ (จริงๆ ตกค้างตั้งแต่ตอนที่ต่ายคุยกับกี๋ กับไอ แล้วรักก็โผล่มา แล้วงอนไปอ่ะ) ต่ายเสียใจที่รักเอามันไปพนัน แต่ ก็ข่มความเสียใจนั้นไว้เงียบๆ ต่ายรู้จักแกรี่ดี รู้จักตั้งแต่ป.2 ไอ้นี่เลวยังไง ต่ายรู้ทั้งนั้น เพราะงั้นตอนที่ต่ายรู้กฎถึงไม่แปลกใจ แล้วที่เจ็บ เพราะรักพนันโดยที่ก็รู้ความเสี่ยงดีอยู่แล้ว (แววตาไม่มั่นใจนั่น) แต่ก็ยังทำ แล้วพอแพ้ หนึ่งมันเจ็บแล้วล่ะ สู้เนี่ย ยังไงก็แพ้ แล้วถ้าแพ้ ยังไงต่ายก็โดนเอาตัวไป ทุกคนเจ็บ แล้วก้อยที่เป็นผญก็อยู่อีก ไอ้แกรี่เลวแค่ไหนต่ายก็รู้ ไม่อยากเสี่ยง อีกอย่าง ต่ายก็รู้ดี ไปกับแกรี่ แม่งไม่ถึงตาย ก็รู้จักมาตั้งแต่ป.2 นี่นะ ไปให้มันแกล้งเล่นอีกรอบ ไม่เป็นไรหรอกมั้ง?
แต่มันเจ็บที่ต่ายเปิดโทรศัพท์มาไม่เจอมิสคอลล์ ไม่เจอข้อความ ลองคิดดูนะ สมมติตัวเองเป็นชายต่าย โดนแฟนเอาไปพนัน โดนทิ้งที่ทางด่วน เปิดโทรศัทพ์ ไม่มีวี่แววแฟนมึง โห มึงไม่ห่วงกูบ้างเหรอ? เจ็บปวดชิบแหล่ะอารมณ์นั้น แต่ต่ายแค่ไม่ค่อยแสดงออก เวลาต่ายบรรยาย ต่ายใส่ความคิดความรู้สึกตัวเองน้อยมาก เขาไม่ยอมหลุดมาให้เรารู้เลย นอกจากตอนที่ครุ่นคิดจริงๆ เช่นเรื่องความรู้สึกที่มีต่อรักและไอ แล้วก็ความรู้สึกไม่เข้าใจความรักตอนเจ้หง เรื่องความรัก มองแล้วต่ายน่าจะอคติมากกว่ารักอีก....
พร่ำเพ้อเยอะมาก คืออึดอัดมานาน ต่ายไม่ได้ดีที่สุด ไม่ได้ดีที่หนึ่ง แต่ต่ายแค่พยายามเป็นคนดีก็เท่านั้น สู้ต่อไปนะต่าย ส่วนรัก แก้ไขตัวเองซะ ตอนนี้ต่ายก็ยังให้โอกาสเธออยู่นะ ต่ายรักรักมากๆ ขนาดเสียการควบคุมด้วยซ้ำ เห้อออ ถึงต่ายจะใจดีกับทุกคน แต่เห็นได้ชัดนะว่ารักพิเศษกว่าคนอื่นๆ เพื่อรัก ต่ายก็ยังปฎิเสธเด็กสาวสองคนนั้นได้เลย หรือไงๆ ต่ายก็เลือกรักก่อนเสมอ ต่อให้รักผิดก็ตาม (โดนรักลากไป รู้สึกผิดต่อไอ แต่ก็ไม่ขัดขืนรัก ทั้งๆ ที่ต่ายทุ่มรักทิ้งเลยยังได้) เพราะงั้น รักคนใจดี ไม่น่ากลัวขนาดนั้นหรอก แค่เข้าใจเขาหน่อย มองให้เห็นว่าเราพิเศษกว่าใครๆ ต่ายแสดงออกถือว่าชัดนะ เพราะงั้น ถ้าต่ายจะตัดพ้อว่ารักไม่มองสิ่งที่ต่ายทุ่มเทให้ แล้วยังผลักไสไปว่า ต่ายรักไอ เป็นกู ก็เจ็บว่ะ เจ็บตรงนี้แหล่ะ มองไม่เห็นการกระทำของเรา ยังไม่เป็นไร แต่อย่าผลักไสเราให้คนอื่นได้ไหม? ให้ใจเธอไปแล้วนะ ให้เธอ ไม่ได้ให้ใคร รู้ไหมคนดี?
ปล.เมโล่ให้ความรู้สึกเหมือนเพื่อนเราคนนึง (เหตุการณ์ช่วงเดียวกับที่เกิดอาการรักเพื่อน แล้วก็ไปรักอีกคนนึง พออ่านเรื่องนี้เลยจี๊ดๆ คิดถึงอดีตแปลกๆ ? ฮ่าๆ) มันไม่ได้นิสัยเหมือนเมโล่นะ แต่เข้าใจเลยที่ต่ายบอก เออ แม่งง่าย อยู่ด้วยแล้วไม่ต้องคิดอะไรมาก เหมือนคุยกันไม่ค่อยรู้เรื่อง แต่ก็เข้าใจ ลูบหัวลูบหางมันก็ไม่ว่า บางทีก็มาตะแง้วๆ ซุกๆ ถูๆ ไถๆ อ้อนๆ อยู่ข้างตัว 55 (นี่คนเปล่าวะ?) อยู่ด้วยแล้วไม่ต้องกังวลอะไร ง่ายดี แต่กับคนที่เรารัก มันจะกลัวไง กลัวเขาไม่รักเรา กลัวทำให้ไม่พอใจ แอบกดดันนิดๆ มันร้อนรน หึๆ ส่วนไอ้เพื่อนพิเศษนั่น นิสัยเหมือนรักชิบหาย เอาแต่ใจโครต อารมณ์ร้าย ดราม่าควีนชัดๆ เราเลยอะไรๆ ก็ทำตามแม่งงกๆ ได้แต่เอาอกเอาใจมันไปเรื่อย จริงๆอีกคนก็คล้ายๆไอนะ โดยเฉพาะความเข้าใจยาก ถึงได้อ่านเรื่องนี้แล้วคิดถึงอดีตจริงๆ
เราน่ะยังไม่มีความกล้ามากพอจะฉีกกฎเกณฑ์สังคมออกไปพัฒนาความสัมพันธ์อย่างจริงจัง เพราะมันไม่ง่ายเลยที่ครอบครัวจะรับได้ (โดยเฉพาะเมื่อรู้สึกว่าติดค้างครอบครัวตัวเองเหลือเกิน) ยังแอบคิดเสียดายหน่อยๆ กับทั้งความรู้สึกดีๆ และความผูกพันธ์ที่มี เพราะงั้นต่ายเลือกแล้ว ก็ขอให้สู้ต่อไปนะ ความรักที่มีใครหลายคนโผล่มาพร้อมๆ กันนี่มันโครตลำบากจริงๆ 555555
โพลล์
หัวข้อ: [Ultimate Love] ยากนัก... รักนี้ ♥♥♥ ตอนส่งท้าย up!! 011114/P.44 จาก ss1 สู่ ss2 (อ่าน 280739 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก