อ่านถึงตอนที่สิบห้า ตอนแรกเรื่องที่เดาไว้เรื่องเนย นี่คิดไม่ผิด
แต่หมอมีเหตุผลมากกว่าที่คิด ปกติแล้ว นิยายจะดึงดราม่าหนักมาก กับเรื่องพวกนี้จนไร้เหตุผล แต่หมอมีเหตุผลมาก พยายามที่จะโกรธแค้นอีกฝ่าย พอมีเรื่องเหตุผลและความเป็นจริงเข้ามา ทำให้ไม่ดราม่าเท่าไหร่(ทำให้รู้สึกไม่รำคาญ) ตัวละครมีเหตุผลในตัวเอง หมอก็เหมือนสิ่งที่เข้ามาในชีวิตพายที่สอนให้จากคนที่ไม่คิดอะไร คิดเป็น เริ่มมีความคิดเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น ชอบการดำเนินเรื่องกับนิสัยและการมีเหตุผลของตัวละครมากค่ะ ที่เจอมาส่วนมากนี่แนวง้องแง้งเด็กๆซึ่งรู้สึกว่าน่ารำคาญ
ตอนที่สิบห้า ขำตรงสฟิงจมูกแหว่งนี่แหละ ฮ่า