ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับสรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย, ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้งสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกเล้าฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อชาติ เผ่าพันธุ์ ศาสนา และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงการตั้งชื่อเรื่องด้วยคำหยาบ คำไม่สุภาพ ล่อแหลม และชี้เป้าให้เล้าฯ ถูกเพ่งเล็ง จากทางราชการ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่ยินยอม
5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด 7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมฯทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
......................................................................
อ่านก่อนนะจ๊
คือว่าจำไม่ได้ว่าเคยลงที่นี่หรือเปล่าอ่ะ แต่งนานแล้ว
ถ้าไงลองอ่านขั้นเวลานะค่ะ สนุก + น่ารัก (อีกแล้ว...)
เรื่องสั้น ........ผิดตัว......by ModYLove
เสียงระฆังดังขึ้นในโบสถ์ ส่วนตัวผมตอนนี้กำลังอยู่ในห้องแต่งตัวเจ้าสาว แต่เจ้าสาวไปไหนไม่รู้
เรื่องมันมีอยู่ว่า พี่สาวฝาแฝด ของผมเธอได้ตัดสินใจที่จะไม่สละโสดแล้ว
เธอต้องการตามหาความฝันของเธอ เธอขอให้ผมให้โอกาสเธอในการไล่ตาม
ฝัน................
“นั่นพี่จะทำอะไรนะ..........”
“พี่จะไปตามความฝัน...พี่ฝากเธอบอก...เขาด้วย...พี่ขอโทษ...”
“พี่ทำงั้นไม่ได้นะ.........อย่าเพิ่งไปดิ มาคุยกันก่อน...” ผมพยายามที่จะรั้งไว้เพื่อรอให้คนเข้ามา
“พี่ไม่รอแล้ว...และพี่ตัดสินใจแล้ว...”
“พี่....แล้วงานแต่งงานจะทำไงหละ....ไม่มีใครจะมาแทนพี่ได้นะ”
“ก็ไม่ต้องแทนสิ....ให้มันล่มไปเลย...หรือว่าเราอยากจะแทนพี่หละ...
แต่งไปก่อนแล้วพี่กลับมาค่อยมาสลับตัวกันก็ได้..........”
แหม....ช่างความคิดดีซะจริง พี่เรา....
“.........พี่ต้องรู้ว่า.......เขารักพี่มาก.......และเขาก็ดูแลพวกเราเสมอมา.......พี่ทำอย่างนี้ไม่ได้นะ...พี่จะตอบแทนเขาด้วยวิธีนี้
หรอ........”
“...............พี่ไม่อยากพูดกับเธอแล้ว.........เดี๋ยวไม่ทันเครื่องบิน.....พี่รักเธอนะ....ไปแหละแล้วพี่จะส่งจดหมายมา....” พูด
เสร็จพี่เขาก็วิ่งออกไปพร้อมกระเป๋าใบเล็ก
“พี่..................กลับมาก่อน........” ผมพูดไม่ทันซะแล้ว เขาวิ่งขึ้นแท็กซี่
ผมยืนมองดูชุดเจ้าสาวที่ถูกทิ้งไว้............แล้วผมจะไปบอกเขาอย่างไงดีเนี้ย........
.ผมไม่อยากทำให้ผู้มีพระคุณลำบากใจหรือ
ขายหน้าแขกเหรื่อ............ผมตัดสินใจจะเดินออกไปเพื่อบอกเขา................
“อ้าวคุณเมย์ ยังไม่แต่งตัวอีกหรอค่ะ ไหนบอกให้ดิฉันไปรอข้างนอกตอนคุณเปลี่ยนชุด.........” ช่างแต่งหน้าแต่งตัว
เข้ามาตอนที่ผมกำลังเปิดประตู เธอรี่เข้ามาจัดการผม ซึ่งผมก็กลัวเธอจะรู้ว่าผมไม่ใช่เมย์
“เดี่ยวหนูเปลี่ยนเองค่ะพี่ออกไปก่อนเถอะ” ผมพยายามดัดเสียงให้เมื่อผู้หญิงมากที่สุด
ผมกับเมย์เรามีอะไรเหมือนกันหลายอย่าง เรามีหน้าตาที่คล้ายกัน ผมยาวเหมือนกัน และส่วนสูงผมสูงกว่าเขาหน่อยหนึ่ง
ส่วนรูปร่างโดยร่วมคล้ายกัน ดังนั้นช่างแต่งหน้าถึงไม่เอ๊ะใจเรื่องของผมเลย
ผมไม่เคยคิดว่าตัวเองจะได้ใส่ชุดเจ้าสาวเลยด้วยซ้ำ..........ผมยอมรับว่าสิ่งที่ผมคิดมัน...สิ้นคิด....ที่จะปลอมตัวเป็นพี่
เพราะถ้าเขาเห็น เขาก็รู้แล้ว่าผมเป็นน้องไม่ใช่พี่...และคนที่เขารักคือพี่ไม่ใช่ผม....
.ผมยอมรับว่าผมชอบเขามาก.........ที่ผมไว้ผมยาว
เพราะ...เมื่อตอนเรายังเด็กเขาเคยพูดว่าชอบผู้หญิงผมยาว........
สมัยนั้นเขาให้การอุปการะเขาทั้งสอง.......เขาส่งเสียเราเรียนในโรงเรียน......จนจบมหาลัย.....
....แม้เขาจะไม่ค่อยได้มาเยี่ยม....แต่เขามักจะส่งจดหมายเขียนมาหาพวกผมอยู่เสมอ..........
ผมแต่งชุดเจ้าสาวเสร็จเรียบร้อยแล้ว.......ผมตั้งใจว่าให้ผ่านช่วงพิธีไปก่อนแล้วผมจะบอกเขาเรื่องของพี่...
.ขอให้เขายกโทษให้........... ผมเดินเข้ามาในโบสถ์พร้อมด้วยช่อดอกไม้ในมือและผู้ใหญ่ฝ่ายผม.........
ผ้าที่บังหน้าทำให้คนรอบข้างไม่สังเกต........แต่ขาผมสั่นเป็นเจ้าเข้าเลย......
ถ้าผมไม่ได้เกาะญาติที่พาผมมาส่งที่แท่น....ผมว่า
คงวิ่งหนีหรือไม่ก็ล้มไปกองอยู่กับพื้นแล้ว.............
ญาติผู้ใหญ่พาผมมาส่งให้กับเจ้าบ่าวที่ยื่นรออยู่ที่แท่นพิธี.....บาทหลวงทำพิธีให้เรากล่าวในพิธี และยอมรับเขาเป็นสามี
และเขายอมรับผมเป็นเจ้าสาว เขาสวมแหวนที่นิ้วผม และผมก็สวมแหวนที่นิ้วเขาเช่นกัน
สุดท้ายเขาเปิดผ้าม่านและจุมพิตผม.....ซึ่งในช่วงพิธี...ผมก็ไม่ค่อยจะมีสมาธิเท่าไหร่.........
ผมโยนดอกไม้.............และถูกส่งตัวขึ้นรถยนต์คันงาม.............ที่ใช้เป็นรถในพิธีแต่งงาน.................
......................................................................
“เรา............จะเลิกโกหกพี่ได้ยัง..........เรย์........” เขาพูดขึ้นขณะขับรถยนต์
ผมรู้อยู่แล้วว่าเขารู้ว่าผมไม่ใช้เมย์ คงมีน้อยคนที่จะจับความแตกต่างของผมกับเมย์ได้............
“ผมขอโทษครับ............ผมรู้ว่าพี่ต้องโกรธแน่ๆ..........แต่ผมก็ไม่อยากให้พี่ขายหน้าแขก.......”
“ที่จริงเราไม่ต้องทำขนาดนี้ก็ได้...........พี่เห็นจดหมายที่เมย์เขียนแล้ว...........”
ผมหันไปมองหน้าพี่เขา..........อย่างอยากรู้.........................
“ใช่......ตอนเช้าก่อนเข้าพิธีมีคนเอาจดหมายของเมย์มาให้..........พี่คิดว่ายังไงวันนี้ก็ต้องเป็นข่าวแน่น.........แต่ตอนที่เราเดิน
เข้ามา.........พี่แทบจะหยุดหายใจเลย...นึกว่าเมย์เขาจะเปลี่ยนใจนะ.....แต่กลายเป็นเราไปได้........”
“ผมไม่น่า............เข้าไปยุ่งเลย......”
“ไม่หรอก.......ขอบใจเรามากนะที่ช่วยพี่นะ...........ไม่งั้นคงได้เป็นข่าวจริงๆ”
คงสงสัยสิว่าทำไมถึงเป็นข่าวได้.....ชื่อขอเขาคือ นาย อิศเรศ สรวงสิน .....เขาเป็นดารา...ถึงแม้จะไม่ดัง
มากมาย...แต่ก็ได้รับการจับการมองว่าเป็นหนุ่มที่หล่อตลอดกาล.........
...เขามีผู้หญิงมากหน้าหลายตามจีบ.....พี่เขาก็คบบ้าง.....เป็นธรรมดาที่คนหล่อจะมีคนสนใจ..
.แม้ว่าเขาจะอายุห่างจากพวกเราถึง 13 ปี แต่อายุก็ไม่ใช่ปัญหาของเขาเลย..........
ผมเฝ้าดูเขามาตลอดตั้งแต่ผมอายุ 10 ปี เรียกได้ว่าเขาเป็นต้นแบบชีวิตของผมก็ว่าได้............
ผมจบเอกวาดเขียนก็ เพราะเขา..........ความฝันใดที่เขาทำไม่ได้ผมก็อยากที่จะทำมันแทนเขาด้วยเช่นกัน....
.....ผมมองดูและเฝ้าดูเขาจากโทรทัศน์ และจดหมายที่เขาเขียนมา.............
................................................................................................
เราขับรถมาถึงโรงแรมที่จัดเลี้ยงไว้ในช่วงบ่าย........พี่เขาจองห้องสวีทไว้สำหรับเป็นห้องหอ.............ผมมาถึงที่ห้องแล้วจะ
ต้องเปลี่ยนเสื้อผ้าชุดใหม่.....สำหรับงานเลี้ยงช่วงเย็น............
“พี่ครับ.......รูดซิบให้หน่อย........ผมจะเปลี่ยนชุด.............”
ผมตั้งใจว่าวันนี้เป็นวันที่ผมจะตอบแทนทุกสิ่งที่เขาให้ผมและเมย์มา.........
พี่เขาเดินเข้ามารูดซิบจากทางด้านหลังให้ผม.............ผมเดินเข้าไปที่ห้องแต่งตัวและเปลี่ยนชุดใหม่....
.....ชุดนี้ไม่ได้รูดซิบแต่เป็นผูกโบว์เส้นเล็กๆ แทน ผมบอกให้เขาช่วย
มือของเขาช่วยผมผูกโบว์ทีละเส้น ๆ นิ้วมือที่สัมผัสโดนแผ่นหลัง ..
...คอยจะทำให้ผมขนลุกและรู้สึกอยากสัมผัสเขามากขึ้น...........ผมยอมรับว่าผมชอบพี่เขามาก..
..เขารู้ว่าผมไม่ใช่ผู้ชายธรรมดา...
.สมัยเรียนเคยจะถูกรุ่นพี่ล่วงเกินมาหลายครั้งแต่ความเอาตัวรอด...ก็ผ่านได้เสมอ.....
.จนมีครั้งหนึ่งผมโดนมอมยา...ก็ได้พี่เขามาช่วยนั่นแหละ...........
พวกเราแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยพร้อมที่ลงไปด้านล่างของห้องประชุมโรงแรมที่จัดเลี้ยงแล้ว.............
“เอะ..........เดี๋ยวครับ.......มีอะไรอยู่ในกระโปรงก็ไม่รู้............มันเจ็บๆๆ......”
ผมบอกออกไปเพราะมันทิ่มเข้าที่ผิวตรงสะโพก
พี่เขาแกะโบว์แล้วเอื้อมมือเข้าไปหยิบเข็มหมุดที่ติดอยู่ที่ชุด.......
“โอเค...เรียบร้อยแล้ว...ไหนให้พี่ดูความเรียบร้อยหน่อยสิ”
เขาพูดพร้อมกับหมุนตัวผมไปรอบๆ
ตอนเย็นเพื่อนของเรามากัน..ทั้งคนในวงการและเพื่อนของเขา.......
ผมถือได้ว่าเป็นเจ้าสาวนอกวงการดังนั้นเพื่อนผมจึงมากันน้อยเพราะจำกัดแล้วคนสนิทจิงๆ.........
พวกเราถูกชนแก้วกันเยอะมากๆ งานเลี้ยงเป็นแบบคอกเทล มีไวท์เสริฟ์ตลอดเวลา......
...ยิ่งเพื่อนๆ ของพี่เขาก็พยายามจะมอมเหล้าก็ว่าได้....ส่วนผมก็ทำได้แค่จิบ...เพราะเมื่อโดนคะยั้นคะยอให้หมด
.....พี่เขาก็จะแย่งไปดื่มจนหมด........มีคนแซวว่าห่วงเมียจัง...........ผมก็ได้แต่ก้มหน้าอมยิ้ม.......
“ไอเรศ..นี้เอ็งจะไม่ปล่อยให้เมียเอ็ง....พบปะผู้คนหน่อยหรือว่ะ....เกาะซะแน่นเชียว...”
“เออ.......ดิวะ..เดียวเกิดหายถึงมาทำไง..........ยิ่งสวยอยู่ด้วย....”
“แต่เมียเอ็งนี้สวยจิงๆ นะ........ถ้ากูเห็นก่อนคงจีบไปนานแล้ว..........ไม่ถึงเอ็งหรอก........เอ้าๆๆ ดื่มๆๆ”
และนี่ก็เป็นอีกแล้วที่เขาดื่มจนหมด.........จนเวลาล่วงเลยใกล้เลิกแล้ว..
..และก็ถึงพิธีส่งตัวเจ้าบ่าวเจ้าสาวเสียที.........
เราขึ้นมาข้างบนห้องที่จองไว้....โดยที่พี่เขาก็เมามากอยู่ แต่ยังควบคุมสติได้อยู่.............
................................................................
ผมพาพี่เขาไปนอนที่เตียงและชุบผ้าขนหนูเช็ดหน้า............ให้สร่างเมาบ้าง.....
ที่เขาเมาหนัก เพราะผมด้วยเหมือนกัน...
ก็เล่นแย่งผมดื่มซะเยอะ.............ผมถอดเสื้อสูท เนคไท เขวนไว้
และหันมาถอดชุดของตัวเอง.........ปัญหามันคือผมไม่สามารถ
แกะโบว์ออกได้หมด.............จึงเปลี่ยนมานั่งแกะผมละเช็ดเครื่องสำอาง........
พี่เขาตื่นขึ้นมานั่งผมเตียง เขาเห็นผมแปรงผมอยู่ ..........เสื้อผ้าที่ยังถอดไม่เสร็จ......ก็ยังอยู่เหมือนเดิม......
เขาลุกขึ้นมายืนด้านหลัง.........แล้วมองตาผมผ่านกระเจาเงา เราทั้งสองถูกตรึงไว้ด้วยสายตาของกันและกัน....
.ผ่านทางกระจก....
มือของเขาเกาะกุมที่หัวไหล่จะนวดเคล้น ............เขาหันร่างผม
เราจ้องตากันโดยที่ไม่ต้องใช่กระจกอีกต่อไป........ผมหลับตาลง ตอนที่เขาก้มลงมาจูบผม...............
ริมผีปากผมเผยอโดยไม่รู้ตัว.......เราแลกจูบกับ เขาฉกชิงจะเอาลิ้นผมไว้ในอุ้มปากของเขา.....
..ผมรับรู้ถึงไออุ่นที่ปลายลิ้นที่จาบจ้วงเอาความเป็นเจ้าของจากตัวของผม.......
เราสัมผัสซึ่งกันและกันอย่างลืมหายใจ ..........
เขาพยุงให้ผมลุกขึ้นจากที่นั่ง และดันเก้าอี้ออก..... ฝ่ามือของเขารูดเอาโบว์ที่ติดอยู่ด้านหลังออกและผลักชุดนั้นลงบนพื้น
เขาดันผมให้ไปติดที่โต๊ะเครื่องแป้ง.............ลิ้นไล้ตามลำคอ ทั้งสองด้าน บ้างก็เม้มให้เกิดความเสียวซ่านตามมา......
.สติผมกระเจิดกระเจิง............รู้แค่ว่ามีความสุข......มาก..........แค่เขาจูบผมก็ทำให้น้องชายผม ผงาดสู้ฟ้าได้เลย
....มันพยายามดันสู้ไม่ให้เขาเข้ามาใกล้...........ฝ่ามือเป็นตัวเปิดทาง......หัวนมทั้งสองถูกฝ่ามือบดขยี้จนมันแดงเป็นเชอรี่ได้เลย...........
ไหนจะสองนิ้วที่เชี่ยวชาญเหมือนนักมายากล...ที่ทำให้นมทั้งเต็งตึงใต้ฝ่ามือ ..........
..และชโลมด้วยริมฝีปากที่โหยหายเหมือนจะดูดเพื่อดับกระหาย...........
...เสียงเม้มที่หัวนมทำให้เสียวไปทั้งร่างกาย.....แต่ส่วนที่สู้โลกกลับไม่ยอมแตะต้อง.........
.ตอนนี้มันเรียกร้องให้เขาแตะต้องโดยการปล่อยน้ำสีขุ่นออกมาเล็กน้อย..
เพื่อแสดงให้เห็นถึงความต้องการ............ความโหยการการปลดปล่อย...การเป็นอิสระ...ไม่ต้องการอยู่ในนั้นอีกต่อไป............
“พี่......ผมไม่ไหวแล้ว...............อือ.........พี่ครับช่วยผมด้วย........”
เพราะเสียงอ้อนวอน ทำให้เขาเลื่อนมือลงมาตามหน้าท้องผ่านท้องน้อย..........ลงมาถึงโคนของแท่งที่ทำให้ผมอึดอัด............
มือขอเขาแตะที่แท่งของผม..........เขากำมันให้กระซับและใช้นิ้วหัวแม่มือ บดขยี้ส่วนปลายของแท่ง....
.ทำให้น้ำที่อยู่ในนั้นไหลออกมามากขึ้น แต่ก็ไม่ทำให้ผมหายอึดอัดได้
“อือ............พพพพพพพพพพพพพพี่” นั่นเป็นเพียงการเริ่มต้นเท่านั้นที่ผมรู้......
.เพราะเขานั่งคุกเข่าอยู่หน้าขาผมมือข้างหนึ่งก็ไล้ไปด้านหลัง มืออีกข้างก็จับแท่งอยู่รูดเนื้อหนังลงเพื่อที่เขาจะรอบครองมัน
ไว้อย่างเอร็ดอร่อย.........มือส่วนหลังดันให้ผมเอ่นหน้าขาเพื่อรับกับปากที่ปรนเปรอผมอยู่..........
“อือ...อือ.......อ่า.....”เสียงที่ฟังไม่ได้ศัพท์ดังขึ้นเรื่อยๆ ฟันที่รูดเบาไปตามแท่งเอ็นก็ไม่ได้ลดเลย.....กลับยิ่งทวีความเร็ว
เรื่อยๆ........ในที่สุดได้ปล่อยปล่อยความอึดอัดนั้น............
.เขาลุกขึ้นและเอาน้ำที่ผมปล่อย..........มาให้ชิม.......
.ผมหมดแรงถึงกับทรุดนั่งลงที่เก้าอี้อีกครั้ง
ผมรู้ว่าไม่สิ้นสุดเพียงเท่านี้......เพราะเขาก็ต้องอึดอัดเหมือนกับที่ผมอึดอัดเช่นกัน...........
...ใช่ผมรู้วิธีที่จะช่วยเขาได้..............มือของผมตะปบไปที่เป้ากางเกงของเรา ผมให้ฝ่ามือถูไปมา..
..แท่งเอ็นของเขาเพิ่มขนาดรวดเร็วมาก.............เขากลับมองหน้าผมแล้วยิ้มให้..........
“เลย์.....ถ้าไม่หยุดทำอย่างนี้...พี่จะไม่ทนอีกต่อไปแล้วนะ.....” เขาพูดก็จริงแต่ท่าทางของเขาต่างจากคำพูดนั้น.....
......ซึ่งผมก็ตั้งใจจะไม่ฟังเช่นกัน...........เขาเริ่มปลดกระดุม......
ส่วนผมรูปซิบกางเกงและถอดกางกางออกหมด.........สิ่งที่มันแข็งในมือผมตอนนี้มันผงาดอยู่ตรงหน้าผมเลย....
.....ช่ายย ผมตั้งใจจะทำอย่างที่พี่เขาทำ.......มือของเขาขยุ้มที่ผมของผม...
.เสียงคราง.ตามมาเมื่อผมเริ่มที่จะช่วยเหลือเขา..........ผมอมมันไว้อย่างรวดเร็ว
และชัดรูดขึ้นลง......จนมันแข็งในปากเร็ว.........เหมือนแกล้ง ยิ่งผมเร็วเขายิ่งกดหัวผมให้ใกล้ยิ่งขึ้นเหมือนไม่อยากแยกห่าง
เขาฉุดผมลุกขึ้นจากเก้าอี้.............และผลักผมไปที่เตียง................
เข้าจับผมนอนคว่ำใช้เจลบนหัวนอน.......เทลงไปที่ช่องบั้นท้าย........เขาพยายามนวดคลึงมัน....
.และใช้นิ้วสองนิ้วเป็นช่องเปิดทางสวรรค์..........เขาวนไปมาจนช่องสวรรค์ของผม
มันเปิดออกและอ่อนนิ่มขึ้น........และพลิกตัวผมหงายยกขาผมพาดไหล่เขาไว้................
เขาพยายามเอาแท่งเอ็นจ่อที่ประตูของผม........
”อือ........อือ.....”เสียงครางเพื่อให้ลดความเจ็บลงได้ “ทดหน่อยนะครั้งแรกมันจะเจ็บ.” เขาบอกผม
แท่งเอ็นเริ่มเคลื่อนตัวเข้ามาที่ละนิด ที่ละนิด ร่างกายผมสั่นสะท้านเพราะแรงอัด
ที่มันใหญ่จนคับช่องของผม............แท่งเอ็นเข้ามาจนสุดด้าม.................
”อืมมมมมมมมมมมมมม” เสียงพอใจของพี่ก็ทำให้ผมมีความสุขได้...........
เขาเริ่มขยันช้าๆ เน้นๆ เมื่อเริ่มเข้าที่ความเร็วก็เพิ่มขึ้น......และเน้นมากขึ้น “พี่ลึกอีก...แรงๆ” เสียงผมเรียกร้องออก
........เขาเริ่มที่จะสนองตามความต้องการของผมและเขา.....ผมเอ่นร่างกายขึ้น เพื่อจะให้เขาเข้ามาลึกที่สุด
และเขาก็กระแทกแท่งเอ็นลงมาที่ตัวผม..............”อ๊ากกกกกกกกกกก” เราไปถึงจุดหมายปลายทางร่วมกัน..........มันถูกปลอดปล่อยให้ร่างกายผมและไหลออกมาเปอะผ้าปูที่นอน.........
.เขาล้มมาทับร่างผมและจูบที่ริมฝีปากผมอีกครั้งเราแลกจูบซึ่งกันและกัน........................
“เลย์รู้ไหม.............ทำไม่พี่รู้ แต่ยังแต่งงานกับเลย์ทั้งที่รู้เลย์มาแทนเมย์”
ผมได้แต่ส่ายหน้า
“เพราะพี่ไม่เคยคิดจะแต่งกับเมย์เลย.....เขาเป็นน้องสาวที่น่ารักของพี่....แต่เลย์ไม่ใช่.........และพี่คิดว่าเขารู้.....”
“ผมหรอครับ.......”
“ใช่.........พี่รักเราเสมอ.........แต่พี่ก็ไม่อาจที่จะแต่งงานกับเราได้..........พี่รู้ว่าเราคงไม่อยากแต่งกับพี่แน่น”
“แต่วันนี้.........เราเป็นของพี่แล้ว.........และพี่ก็จะไม่ยอมปล่อยอีก.........”
“ผม........เป็นของพี่ตั้งแต่ 10 ปี ที่แล้วๆ ครับ................”
“พี่รักเรามากนะ.........”
“ครับ....ผมรักพี่มากกว่า..............”
เราสองคนสารภาพรักกัน..........และนอนกอดกร่ายกันเช่นนั้นทั้งคืน.....................
“”””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””
ปล. ว่าจะอ่านหนังสือสอบซะหน่อย ดันอ่านเจอกฎหมายเกี่ยวกับบุตรบุญธรรมซะนี่..........เลยอย่างแต่งขึ้นมา เป็นตอน
สั้น.............สุดท้ายอ่านหนังสือได้นิดเดียว เพราะเอาเวลามานั่งพิมพ์จนดึก...........ha ha ha ha
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น ........ผิดตัว..ภาคพิเศษ ....by ModYLove ตอนเดียวจบ (อ่าน 43641 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก