ช่างกล้าเรียกผมว่า ป๋า นะ เผลอๆ จะดูเด็กกว่าอีก
และกรุณาเลิกว่าผู้เขียน แก่ ได้แล้วนะคร้าบบบ ส่องกระจกทุกวัน ไม่เห็นตัวเองแก่ตรงไหนเลย เพียงแต่สี่ทุ่มมันก็ง่วงเฉยๆ แต่ก็อยู่ดึกๆ ได้ถึง
หกทุ่ม เหมือนกันนะ
คดีรัก 3 ภาคพิเศษ ตอนที่ 3
วันนี้อธิคมทำงานที่แพร่เป็นวันสุดท้าย ก่อนจะย้ายกลับเข้ากรุงเทพฯ หลังจากนายตำรวจทานอาหารเช้าเสร็จและรีบไปทำงาน อนุภาพเดินออกมาที่ระเบียงเพื่อเก็บจานอาหารและพับหนังสือพิมพ์เสียใหม่ อธิคมมักจะทิ้งหนังสือพิมพ์ไว้บนโต๊ะโดยไม่พับ ครั้นพอเขาบอกให้พับให้เรียบร้อย อธิคมก็พับอย่างลวกๆ แล้วกองไว้บนโต๊ะ
ก่อนไปทำงาน อธิคมวิ่งเข้าไปลาเขาในห้องครัว แล้ว "สั่ง" รายการอาหารเย็นไว้หลายรายการ
"ถือซะว่าเป็นการเลี้ยงอำลานะคุณนุ แล้วผมจะรีบกลับ" สารวัตรคนกินจุ "สั่ง"
คิดไปแล้วก็รู้สึกใจหาย อนุภาพเริ่มคุ้นเคยกับแพร่และทุกอย่างก็ดูเหมือนกำลังเข้าที่เข้าทาง แต่อธิคมก็ให้เหตุผลว่าขณะนี้ยังไม่พร้อมที่จะย้ายออกมาอยู่ต่างจังหวัด นายตำรวจให้กล่าวว่า
"คุณนุจะทำงานอะไร ลูกค้าจ้างให้ทำโฆษณาก็ไม่ค่อยมีนะ จะมีก็แต่รถปิ๊กอัพติดเครื่องขยายเสียงวิ่งไปรอบเมือง แบบนั้นเขาก็คงไม่มาจ้างนักโฆษณาคนเก่ง ถึงผมจะมีเงินเลี้ยงคุณนุให้อยู่ได้สุขสบาย แต่ว่าตอนนี้..."
"ไม่ต้องอธิบายแล้วครับ ผมเข้าใจ" อนุภาพแทรก
"เข้าใจเร็วจังแฮะ" อธิคมอมยิ้ม แต่ก็ยังอธิบายต่อ จนอนุภาพต้องบอกให้หยุด ตัวเขาเองรู้ดีอยู่ว่าเพราะอะไรจึงตัดสินใจย้ายกลับเข้าไปกรุงเทพฯ การเป็นตำรวจที่ต่างจังหวัดและต้องทำงานหนักเกี่ยวกับคดียาเสพติดทำให้อธิคมต้องออกไปเสี่ยงอยู่แทบทุกวัน เขากลัวว่าจะเกิดเหตุการณ์เช่นครั้งที่ผ่านมา
...กลัวว่าจะเสียอธิคมไป...
ขณะที่พับหนังสือพิมพ์และสะบัดแรงๆ กระดาษแผ่นเล็กๆ แผ่นหนึ่งตกลงมาบนโต๊ะ ชายหนุ่มหยิบขึ้นมาและปัดเศษขนมปังออก กระดาษสีขาวเขียนด้วยลายมือของอธิคมทำให้เขาอมยิ้ม แต่ท้ายที่สุดก็ต้องขมวดคิ้วเพราะไม่เข้าใจในสัญลักษณ์บางอย่าง
...กระดาษรายชื่อเด็กเก่าๆ ของอธิคม...
...มีเยอะขนาดนี้เลยหรือ นี่คือจำนวน "คน" ที่อธิคมเคยผ่านมาตลอดชีวิต หรือเพียงบางช่วงเวลาเท่านั้น แล้วสัญลักษณ์สองอย่างที่อยู่ข้างหน้าบางชื่อนี่ล่ะ หมายความว่าอย่างไร แล้วทำไมบางชื่อต้องวงกลมไว้ด้วยหมึกเข้มๆ...
...และทำไมไม่มีชื่อของอัสนัยกับสุรเดช...
...เอ็กซ์ก็ยังมีเพียงสองคนตามที่อธิคมเคยเถียง ทั้งที่ควรจะมีสามคนตามที่อัสนัยและนิตินัยยืนยัน...
...อนุวัฒน์...ทำไมอธิคมขีดเส้นสี่เหลี่ยมรอบชื่อนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า เหมือนกำลังใช้ความคิดเป็นพิเศษขณะที่เขียนชื่อนี้ และมีเครื่องหมายดาวอยู่หน้าชื่ออีกต่างหาก ธงรบก็ไม่ได้บอกชื่อนี้ อัสนัยก็ไม่เคยพูดถึง...
...อนุวัฒน์...อนุภาพ...
...อนุวัฒน์คือใคร?...
อนุภาพถอนหายใจเบาๆ พยายามบอกตัวเองว่าไม่ให้ระแวงและต้องมั่นใจในตัวอธิคม อดีตก็คืออดีต ผ่านไปแล้วก็ต้องผ่านไป ชีวิตของเขากับอธิคมควรมีแต่ปัจจุบันและอนาคตที่ดี
...แต่เขาก็อยากจะรู้เกี่ยวกับอนุวัฒน์อยู่ดี...
อนุภาพวางกระดาษไว้บนโต๊ะแล้วหาอะไรทับไว้แล้วไปทำงานอย่างอื่นต่อ ก่อนจะออกไปซื้อของเพื่อเตรียมทำอาหารเย็นมื้อ "พิเศษ" ไว้รออธิคมตอนเลิกงาน
หิวข้าวอีกแล่ะ ไว้มาต่อนะคร้าบบบ
(โทษทีนะ พักนีู้ผู้เขียนรู้สึกอ่อนเพลีย เลยไม่ค่อยได้พิมพ์เพิ่ม และกำลังสนุกกับการเล่นเกมบนไอโฟนอยู่ครับ)