โ้อ๊ย โทดที เบลอ โพสผิดเรื่อง
แบบว่ากำลังหิวข้าวมากครับ
อาทิตย์จ้องหนาธงรบอยู่ชั่วอึดใจ ส่งประกายตาอำมหิตให้แล้วดึงประตูปิด ก่อนจะถอนหายใจอีกครั้งหนึ่งเพราะรู้ว่ายังไงธงรบก็ต้องมาตื๊อให้เขาออกไปเที่ยวด้วยให้ได้
...ไม่ต้องเอาพี่ตะวันมาอ้างหรอกผู้กองธงรบ อ้าปากก็เห็นลิ้นไก่ อย่าได้คิดจะมายุ่งกับพี่ชายเขาเด็ดขาด เขาไม่ยอมหรอก จะปกป้องพี่ชายไม่ให้ตกเป็นเหยื่อคนเจ้าชู้ อย่าหวังเลย...
*************
...ซวย ซ๊วย ซวย ไม่รู้จะเรียกว่าซวยระดับไหน อาทิตย์อุตส่าห์ยอมมาเที่ยวกับเขา แต่แม้หนีมาไกลถึงผับชานเมือง ยังมาจะเอ๋กับคนที่ไม่อยากเจอหน้า...
ธงรบถอนหายใจหนักๆ แล้วหันขวับ ก้มหน้าลงมองพื้นเคาท์เตอร์บาร์ตรงหน้าราวกับพิจารณาวัสดุที่ใช้ทำพื้นผิวเคาท์เตอร์ หากในใจนั[เลขหนึ่งสองสาม รอเวลาที่ใครบางคนอาจจะเข้ามาทัก
จริงอย่างที่กลัว นับยังไม่ถึงเจ็ด มีมือวางลงบนบ่าเขาหนักๆ พร้อมเสียงห้วนๆ ดังขึ้น "เจอตัวซะที"
ธงรบคิดหาคำพูดเหมาะ ก่อนจะหันกลับไป แต่ไม่ทันจะได้อ้าปากพูดอะไร ธีรยุทธ นายแบบหนุ่มที่โดนเขาหลอกให้อารมณ์ค้างก็ใส่เขาไม่ยั้ง "ผู้กองหายหน้าไปไหนตั้งหลายอาทิตย์ แล้วทำไมทิ้งผมไว้ที่ลานจอดรถ อยู่ดีๆ ก็แวบหนีทั้งๆ ที่ชวนให้ผมออกมาจากผับไปทำอะไรกัน ผมโทรไปก็ไม่รับสาย แล้วก็ไม่โทรกลับ ส่งเอสเอ็มเอสก็ไม่ตอบ โทรไปที่ ส.น. ก็ไม่เคยอยู่"
"โทรศัพท์หาย" ธงรบตอบ
"ตอแหล"
"อ้าว เปล่านะ หายจริงๆ" ธงรบยืนกราน
"แล้วนี่อะไร" ธีรยุทธชี้มือไปยังโทรศัพท์ที่วางอยู่ใกล้แก้วเหล้าบนเคาท์เตอร์
"โทรศัพท์" ธงรบตอบหน้าเรียบนิ่ง
"ไหนบอกว่าโทรศัพท์หาย" ธรียุทธไม่ยอมแพ้
"หายก็ซื้อใหม่สิ"
"ซื้อเครื่องที่หายไปกลับคืนมาใช่ไหม" ธรียุทธเบ้ปาก "โกหกได้หน้าตาเฉย ผมจำโทรศัพท์ผู้กองได้"
...ตาดีไม่พอ ความจำยังดีอีกต่างหาก...
"ก็..." ธงรบติดขัด เจ็บใจตัวเองที่ลืมวางโทรศัพท์ไว้บนเคาท์เตอร์หลังจากที่เพิ่งโทรศัพท์หาอธิคมเมื่อครู่นี้ "ชอบอะไรเดิมๆ ก็เลยไปซื้อยี่ห้อเดิมรุ่นเดิม"
"ขอลองกดเล่นดูหน่อยได้ไหมผู้กอง พอดีผมสนใจซื้อรุ่นเดียวกัน อยากรู้ว่าเครื่องมีลูกเล่นยังไงบ้าง" ธีรยุทธยิ้มให้เย็นๆ รู้ดีว่าไม่เคยหรอกที่จะจับได้ไล่ทัน ธงรบเฉไฉออกหลบหลีกได้ทุกที แต่คราวนี้เขาจะเอาให้อยู่หมัด กะจะน๊อคผู้กองธงรบให้ได้
"แล้วทำไมมาเที่ยวไกลขนาดนี้" ธงรบเปลี่ยนเรื่อง
...เทคนิกคนเจ้าชู้ พอจวนตัวแล้วต้องเปลี่ยนประเด็นเพื่อทำให้คนที่กำลังซักฟอกเขว...
"อยากมา" ธีรยุทธตอบห้วนๆ แล้วยื่นมือไปจะคว้าโทรศัพท์ของนายตำรวจหนุ่ม แต่ฝ่ายนั้นรีบหยิบมาถือไว้ในมือเสียก่อน
"มาคนเดียวหรือ"
"คนเดียว" ธีรยุทธตอบ "แต่ไม่คิดจะกลับคนเดียว ต้องหาตำรวจคอยดูแลตอนกลับบ้าน เดี๋ยวโจรปล้น"
"ตำรวจมีหลายคน เลือกเอาเลยตามสบาย" ธงรบหันซ้ายหันขวา มองหาตัวช่วย
...อาทิตย์อาจจะช่วยเขาได้ ธีรยุทธอาจจะเกรงใจที่เห็นเขามากลับคนอื่น...
...ตัวช่วยซ้ำเติมสิไม่ว่า... อีกเสียงหนึ่งแทรกขึ้นมาในความคิดของธงรบ
...อาทิตย์กำลังเดินกลับมาแล้ว เอาไงดีวะ...
...หันเหความสนใจธีรยุทธให้สนใจอาทิตย์...
--จะบ้าหรือ อย่างธีรยุทธนี่นะจะชอบแบบอาทิตย์ ตี๋น้อยน่ารักอย่างอาทิตย์ต้องห้าวๆ แมนๆ เท่านั้นที่จะหันไปมอง ธีรยุทธนุ่มนิ่มขนาดนี้ไม่ชายตามองอาทิตย์หรอก...
"ตกลงจะไม่ให้ดูโทรศัพท์ใช่ไหมผู้กอง งั้นก็ยอมรับมาซะเถอะ พลิกลิ้นไปมาไม่มีประโยชน์หรอก" ธีรยุทธยิ้มเยาะเมื่อเห็นธงรบทำท่าอึดอัด
"ก็คนมันถนัดใช้ลิ้น"
ธีรยุทธหัวเราะเบาๆ ในใจยอมรับอย่างที่ธงรบพูดเพราะเคยเจอกับตัวมาแล้ว แต่ตอนนี้หมั่นใส้นายตำรวจเจ้าเล่ห์เป็นที่สุด จึงพูดขึ้นว่า "แล้วตอนนี้ใช้ลิ้นกับใคร เบื่อผมแล้วใช่ไหมถึงได้ชิ่งหนีไปแบบนี้"
"โธ่ อย่าพูดแบบนี้สิ" ธงรบทำหน้ามุ่ย
"แต่อย่าคิดว่าจะทิ้งกันได้ง่ายๆ นะผู้กอง" ธีรยุทธถลึงตา "ผมยังไม่เบื่อผู้กอง เพราะฉะนั้น อย่ามาทิ้งกันเด็ดขาด ถ้าผมเบื่อผู้กองแล้ว ถึงหายหน้าไปได้"
ธีรยุทธจ้องหน้าธงรบนิ่งอยู่ชั่วครู่ อีกฝ่ายก็ไม่พูดไม่จา แต่สายตาหลุกหลิกของธงรบทำให้นายแบบหนุ่มหันตาม เมื่อเห็นใครเดินเข้ามาใกล้ เขาจึงอมยิ้ม รู้สึกนึกสนุกขึ้นมาทันใด
"อาทิตย์/คุณอาทิตย์" เสียงสองเสียงดังขึ้นเกือบพร้อมกัน แต่เจ้าของเสียงแรกหันขวับมามองหน้านายแบบหนุ่มอย่างแปลกใจ
อาทิตย์ยิ้มกว้าง แต่สีหน้าแสดงความสงสัยอยู่ในที ธงรบเองก็ทำหน้าแปลกใจ ก่อนจะเปลี่ยนเป็นหนักใจเพราะตอนนี้รู้แล้วว่าสองคนนี้รู้จักกัน
"โลกกลมจังเลยนะครับ กรุงเทพฯ ก็เล็กนิดเดียว ไม่นึกว่าจะเจอคุณอาทิตย์" ธีรยุทธทัก แล้วหันมายิ้มบางๆ ให้ธงรบ "กับพี่ธง"
...พี่ธง ธีรยุทธเคยเรียกเราแบบนี้ที่ไหน...
"รู้จักกันหรือครับ" อาทิตย์ถาม
"รู้จักดีทีเดียว แนบสนิทเลยล่ะครับ ไม่เชื่อถามพี่เขาดูสิ" ธีรยุทธส่งยิ้มร้ายๆ กับสายตาพิฆาตให้นายตำรวจหนุ่ม
...เป็นอย่างนี้นี่เอง ธงรบเจอเด็กใหม่เลยคิดจะทิ้งเขา และเด็กใหม่ก็คือตี๋เข้มอาทิตย์คนนี้เอง เขานึกว่าอาทิตย์เป็นฝ่ายรุกเสียอีก ที่ไหนได้ มาเป็นของธงรบนี่เอง ท่าทางหึงธงรบไม่ใช่น้อย มองตาก็รู้...
ธีรยุทธลอบสังเกตทั้งสองคน แวบหนึ่งเห็นธงรบทำท่าเหมือนจะขาดใจ ชายหนุ่มอดรู้สึกแปลบในใจไม่ได้ เขารู้สึกว่าธงรบแคร์ความรู้สึกของอาทิตย์พอสมควร
...แต่เขาไม่สงสารหรอก คนเจ้าชู้ต้องโดนหนักๆ...
"สนิทกันก็ดีแล้วครับ ผมจะได้ไม่ต้องแนะนำให้รู้จักกัน คุณยุทธมาเที่ยวเสียไกล" อาทิตย์พูดยิ้มๆ
"ที่ประจำครับ" ธีรยุทธตอบยิ้มๆ เช่นกัน แล้วปรายตาหันไปมองธงรบ จงใจให้อาทิตย์รู้สึกว่า นี่คือที่ประจำของเขากับนายตำรวจเจ้าชู้
...เฮ่ย พูดยังงี้ได้ไง ธีรยุทธนี่ร้ายกาจมาก...
ธงรบร้อนตัว อยากจะพูดแก้เพื่อไม่ให้อาทิตย์เข้าใจอะไรผิด แต่ก็พูดไม่ได้เพราะธีรยุทธไม่ได้พูดอะไรออกมาตรงๆ เพราะหากธีรยุทธพูดว่า นี่คือที่ประจำของผมกับผู้กอง เขาจะรีบท้วงว่าไม่ใช่ อาทิตย์อย่าไปเชื่อเขานะ...
"พี่เพิ่งเคยมา เงียบดีเหมือนกัน ไม่อึกทึกครึกโครมเหมือนในเมือง" ธงรบรีบพูด
"พี่ธงชอบที่เสียงดังๆ ไฟวูบวาบไม่ใช่หรือ ไม่เจอแค่อาทิตย์กว่าๆ เปลี่ยนสไตล์เสียแล้ว" ธีรยุทธไม่ยอมแพ้อีกฝ่าย พยายามสร้างความใจผิดเต็มที่
...จะพูดแย้งอาทิตย์ก็คงจะหาว่าแก้ตัว ซวยจริงๆ เลยเรา...
ธงรบขมวดคิ้วใส่ธีรยุทธ ส่งสายตาให้อีกฝ่ายรู้ว่า ..."อย่านะ อย่ามาใส่ร้ายกัน"...
"จำผิดหรือเปล่าครับ อาทิตย์ที่แล้วไปธุระที่จันทบุรี ก่อนโน้นก็ไปราชการ แล้วก็ไปอีกหลายๆ ที่" ในที่สุดธงรบก็อดแก้ตัวไม่ได้
"อ้อหรือครับ ผมคงจำผิดวัน ผู้กองชอบไปหลายๆ ที่ ไม่เป็นที่เป็นทาง ผมเลยงง" ธีรยุทธพยักหน้าเห็นด้วย แล้วพูดต่อว่า "แต่ถึงจะจำผิดวัน แต่ผมไม่เคยจำผิดคน"
"พี่ก็เหมือนกัน" ธงรบเห็นด้วยบ้าง
"ผู้กองกับคุณยุทธรู้จักกันนานแล้วหรือครับ" อาทิตย์ถามขึ้นมา
"ก็นานแล้วครับ นานพอที่จะ..." ธีรยุทธตอบ
"ก่อนรู้จักกับอาทิตย์" ธงรบรีบแทรก ไม่อยากให้อาทิตย์เข้าใจผิดว่ารู้จักกับธีรยุทธหลังจากที่รู้จักอาทิตย์แล้ว
"ก็สี่ห้าเดือนที่แล้ว" ธีรยุทธพูดหน้าตาเฉย
"จำเดือนผิดอีกแล้วคุณยุทธ" ธงรบแย้ง
"ไม่ คราวนี้จำไม่ผิด เรารู้จักกันตอนผมไปเดินแบบในงาน Bangkok Fashion Week 2009 คืนวันเสาร์"
....โกหก...
ธงรบอยากเถียงธีรยุทธ แต่เมื่อหันไปมองตาอาทิตย์ที่กำลังเริ่มหรี่ลง ปากเริ่มเม้ม เขาก็ชักปอดๆ
...พูดไปสองไพเบี้ย นิ่งเสียตำลึงทอง...
ธงรบพยายามท่องเอาไว้เพื่อปลอบใจตัวเอง ด้วยคิดว่า ขืนพูดอะไรไป อาจเป็นภัยแก่ตัวเอง
...พูดก็ไม่ได้ นิ่งไว้ก็อาจจะกลายเป็นตำลึงเน่าเสียนี่ ซวยจริงๆ เลยธงรบเอ๋ย ไม่นึกว่าจะเจอดีคืนนี้ แล้วธีรยุทธก็ท่าทางไม่ใช่เล่น น้องๆ กษิดิษฐ์เลยล่ะ เพียงแต่ไม่ตรงไปตรงมาอย่างอีกคน แม้ปากคอไม่ร้าย แต่คำพูดแต่ละคำนั้นทั้งบิดเบือนและทั้งสร้างความใจผิดได้ดีนักเชียว...
...โอย แย่แล้วเรา คืนนี้คาดว่าจะได้เชยชมอาทิตย์ นี่ก็คงอดตามเคย...
...ตัวสำรองก็ยังมี...เสียงฝ่ายซาตานแทรกขึ้นมา
...จะบ้าหรือ หาเรื่องใส่ตัว หาเหาใส่หัว เรื่องภานุวัฒน์ยังแก้ไม่ตก ไหนจะภูริที่มาติดพันเขาล่ะ...
...เกิดมาหล่อและมีเสน่ห์มันหนักใจอย่างนี้นี่เอง...
"แล้วงานโฆษณาพร้อมถ่ายทำหรือยังครับ ทางบริษัทคุณอาทิตย์บอกผมว่ายังเริ่มไม่ได้เพราะหาตัวแสดงอีกคนไม่ได้ คิวผมจะหมดแล้วนะ" ธีรยุทธเปลี่ยนเรื่อง หันมาพูดเรื่องงาน ซึ่งทำให้ธงรบหูผึ่งขึ้นมาทันที
...อ๋ออย่างนี้นี่เอง ที่รู้จักกันเพราะบริษัทอาทิตย์จ้างธีรยุทธถ่ายโฆษณา...
"ไม่เกินอาทิตย์นี้ไฟนอลได้แน่นอนครับ คุณยุทธไม่ต้องห่วง"
"ผมมีงานของญี่ปุ่น กำลังติดต่อให้ถ่ายแบบกับถ่ายโฆษณา คุณอาทิตย์ต้องรีบหน่อย เอเยนต์ผมเขาตื่นเต้นกับงานนี้มาก คุณก็รู้ ตลาดญี่ปุ่นใหญ่มาก ถ้าผมได้งานนี้ โอกาสทองเลยนะครับ ผมรอนานมากไม่ได้" ธีรยุทธทำเสียงจริงจัง ก่อนจะหันไปหานายตำรวจที่นั่งนิ่งอยู่ใกล้ๆ "ถ้าหานายแบบอีกคนยังไม่ได้ก็ให้พี่ธงแสดงสิครับ คนรูปหล่อหุ่นดีแบบนี้ เหมาะสมที่สุด"
"โอ๊ะๆ ไม่ได้นะ ไม่เอา ไม่ ไม่ ไม่" ธงรบรีบปฏิเสธ
...เรื่องได้ออกทีวีนั่นเขาชอบ แต่จะให้เป็นนายแบบโฆษณาร่วมกับธีรยุทธคงไม่ใช่ความคิดที่ดีนัก...
"คาแรคเตอร์ไม่ตรงกับที่วางคอนเส็บเอาไว้ครับ" อาทิตย์ปฏิเสธยิ้มๆ
"ก็แก้สิครับ ที่อื่นเขายังทำเลย" ธีรยุทธแนะนำ "ผมว่าที่คุณตู่แนะนำให้ก็ไม่เลว พี่บอยร่วมแสดงด้วยแน่ ผมคุยกับพี่บอยแล้ว เขาตื่นเต้นใหญ่เลย เขาชอบเซอร์ไพรซ์"
อาทิตย์กับธีรยุทธเปลี่ยนมาคุยเรื่องงาน ธงรบไม่รู้เรื่องว่าทั้งสองคุยอะไรกันจึงนั่งฟังเงียบๆ สลับกับการหันไปมองรอบๆ และยักคิ้วให้บางคนที่ส่งสายตาประสานสัมพันธ์มาให้เขาทั้งหญิงและชาย จวบจนกระทั่งหูได้ยินสิ่งที่ธีรยุทธพูดจึงต้องรีบแทรก
"ไม่ได้นะ"
"ทำไมจะไม่ได้ ผู้กองกลัวอะไรกับการแก้ผ้า" ธีรยุทธทำเสียงเข้ม
"แก้ผ้าขึ้นเตียงน่ะไม่กลัวหรอก แต่แก้ผ้าหน้ากล้องนี่ไม่เอา" ธงรบหันไปมองอาทิตย์ ส่งสายตาบอกความนัยบางอย่าง
"รู้แล้วว่าแก้ผ้าเร็ว" ธีรยุทธตอกกลับ
ธงรบสะอึก อาทิตย์เมินหน้าหนีทันทีที่ได้ยินธีรยุทธพูด
...ชิบหาย พูดอะไรเข้าเนื้อจริงๆ ธงรบเอ๋ย...
"โฆษณาอะไรให้คนแสดงแก้ผ้า เดี๋ยวได้โดนด่ากันทั้งเมือง ผมไม่เอาด้วยหรอก ไม่อยากเป็นดาราหนังโป๊" ธงรบส่ายหน้า
"ทำยังกับไม่เคย" ธีรยุทธพูดยิ้ม หันหน้าหนีธงรบที่ถลึงตาใส่ราวกับจะพูดว่า...เอาอะไรมาพูด ใช้ภาษาก่อให้เกิดความเข้าใจผิดอีกแล้ว...
ธงรบเห็นท่าไม่ดี ขืนให้ธีรยุทธยืนคุยด้วยต่อไปอีกไม่นานคงถึงตาจน จึงหาทางออกง่ายๆ ด้วยการชวนอาทิตย์กลับ แต่โชคไม่เข้าข้าง ตี๋หนุ่มของเขาปฏิเสธ และที่แย่ไปกว่านั้น ยังชวนธีรยุทธให้ไปเที่ยวด้วยกันต่อ
"ชวนโตโต้ไปด้วยนะ" ธีรยุทธพูดแล้วหันมายิ้มสะใจใส่คนเจ้าชู้ที่ทำหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก "คุณอาทิตย์เคยเห็นโตโต้แล้วตอนที่ผมแคสติ้ง เขายังบ่นเลยว่าเสียดายที่ไม่ได้แสดง"
"ดีครับ เผื่องานหน้าจะได้ร่วมงานกัน" อาทิตย์พยักหน้าเห็นด้วย แล้วหันไปมองธงรบ "วันนี้โชคดีมีเจ้ามือใหญ่"
ธงรบเบือนหน้าออกไปเบ้ปากเพราะโดนแกล้ง
...อาทิตย์นะอาทิตย์ แทนที่จะช่วยกันหน่อย กลับมาซ้ำเติม...
...โตโต้เด็กเก่าของเขาก็พอๆ กับธีรยุทธนี่ล่ะ...
...จะโดนอะไรอีกว๊า...
***************************
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
