หา? อะไรนะ เซนส์เรื่องชื่อเรื่องเหรอ? นั่งมองชื่อเรื่องอันบรรเจิดของตัวเอง
1.ดราม่าควีนกับคิงซื่อบื้อ The story after that.
2.เรื่องของผม กับเขา ... ที่ใต้เงาแห่งร่มไม้
3.STR/INT:LoveTrick ปิ๊งรักหนุ่มเกมเมอร์
4."ตูดผมไม่ฟิตจริงเหรอพี่?"จะหาใครอินดี้กว่านี้มีอีกมั้ย? นิยายแต่ละเรื่องตั้งชื่อได้ปวดตับมาก .... ทั้งๆ ที่เป็นอย่างนั้น ชื่อเรื่องนี่คือคีย์เวิร์ดของเรื่องเลยนะ!
ถามว่าเรื่องไหนคนไม่คลิกอ่านมาที่สุด เรื่องสั้นผมกับเขานี่แหละ ถ้าไม่คลิกเข้าไปอ่านให้ตายยังไงก็มโนไม่แจ่ม ไม่มีทางรู้ว่ามันเกี่ยวกับอะไร
ทำใจไว้แล้วว่ามันเป็นเรื่องสั้น คนไม่ค่อยเมนท์ แถมจบไปแล้ว จะเมนท์เพื่อ? คนอ่านคงขี้เกียจ แต่สำหรับคนที่เมนท์ปรากฏว่าเขามักจะเชียร์บอกอยากอ่านต่อ บอกเรื่องน่ารัก
แต่เรื่องที่ตั้งใจมากกกกกก อย่างดราม่าฯ ก็ไม่ได้หลอกลวงคนอ่านนะ ชื่อเรื่องก็บอกอยู่แล้วว่าดราม่า แม้จะจบไปแล้วก็มีคนหลงเข้าไปอ่านอยู่บ้าง แต่ไม่มีคนเมนท์เลยจ้า
เข้าใจว่าเรื่องมันหนักซาดิสโรคจิตเกินไป แถมคนเขียนบอกจบไม่เขียนต่อเขาก็คงขี้เกียจขุด ไม่รู้จะเมนท์เพื่ออะไร ก็ขนาดตอนลงประจำคนเมนท์ยังมีไม่กี่คนยกเว้นขาประจำที่ติดงอมแงม ก็ทำใจไปอีกเรื่อง
ส่วนเรื่องที่เกินคาดเรื่องเกมเมอร์ เอาจริงๆ คือเป็นเรื่องที่ใช้ความตั้งใจในการแต่งน้อยมาก เหตุผลไม่ต้อง สาระไม่มี เขียนเอามันเน้นเงิบ ใส่แต่อะไรแปลกๆ บ้าๆ ลงไป ปรากฏว่าคนดันกรี๊ด มีคนฟินตลอด เป็นคนแต่งเองแท้ๆ แต่จนบัดนี้ยังไม่เข้าใจว่ามันฟินตรงไหน ทั้งๆ ที่ตั้งใจเขียนแบบตบมุกเอาฮาแท้ๆ
จากเรื่องนี้ที่ดูจะประสบความสำเร็จมากที่สุดทำให้เราเข้าใจว่าเซนส์ตัวเองกับคนทั่วไปมันสวนทางกันอย่างแรง
รู้สึกเหมือนว่าเรื่องนี้คนจะมาอ่านกันเพราะเพื่อนบอกเพื่อนมากกว่านะ หรือไม่ก็แบบอ่านเพราะตัวเองเคยเล่นเกม ใครที่ไม่สนใจเกมออนไลน์พวกนักอ่านทั่วๆไปก็ยังไม่สนใจอยู่ดีแหละ เทียบกับเรื่องอื่นในบอร์ดอ่ะมันก็งั้นๆ ไม่ได้มีคนติดตามมากเท่าไหร่ แต่สำหรับคนที่เล่นเกมนี่รู้สึกจะอินกันถ้วนหน้า ติดงอมแงมถึงขั้นตามทวง
ส่วนเรื่องสุดท้าย ต้องบอกว่าตกใจมาก ลงไปตอนเดียวคนอ่านกันเกือบๆ2000คน! แบบว่า... ถึงขั้นพูดอยู่ในใจคนเดียวว่า "คนแถวนี้แม่มหื่นว่ะ!"
แต่พอลงตอนสอง ตอนสามไปนะ ฮ่าๆ คนหาย คนอ่านเค้ารู้แล้วไงว่าเราไม่ใช่นักเขียนที่สักแต่เขียนอะไรเรทๆ ยัดฉากอย่างว่า พอไม่มีอะไรเรียกกระแสเขาก็เลิกอ่าน ยอดคนวิวน้อยลงมากแบบเหลือ1ใน4อ่ะ คนตอบนี่แทบไม่มี จากตอนแรกที่แวะมาน้ำลายหกหื่นกันถ้วนหน้าเหลือประปราย มีไม่กี่คนที่ยังฮากับมุกบ้าๆ ของเรา
นอยด์มั้ย น้อยใจมั้ย มันก็บ่อยแหละ แต่ก็นะ... ทุกครั้งก็จะบอกตัวเองว่า
"แล้วจะให้เราไปเขียนฉากเรทเรียกกระแส เขียนพล็อตตลาดๆ การันตีคนอ่าน แต่ไม่มีความสุขที่ได้แต่งนิยายเหรอ?" พอคุยกับตัวเองแบบนี้แล้วมันก็... นะ ถอนหายใจแล้วแต่งนิยายตัวเองต่อเหมือนเดิม อยู่แบบเจียมเนื้อเจียมตัวว่าตัวเองมันไม่ดัง ไม่มีแฟนคลับ ไม่ใช่คนในกระแส บลาๆ
ด่าตัวเองต่อไป แต่ด่าตัวเองเฉพาะเวลาลงนิยายแล้วไม่มีคนอ่านไง แบบเวลาที่รู้สึกว่าไม่มีคนชอบนิยายเราเท่าไหร่ไรงี้ ส่วนเวลาที่นั่งแต่งนิยายเรามีความสุขนะ ได้เขียนไปเรื่อยๆ มีความสุข เวลานั่งอ่านทวนก็ยิ้มมีความสุข หัวเราะอยู่คนเดียว
รู้สึกเหมือนแวะมาระบาย
ขอโทษคับ