เปิดเทอมอีกครั้ง ชีวิตของนักศึกษาปีสามของผมควรจะสวยงามกว่านี้จริงๆ แต่ทว่า....
"น้อง! น้องผู้หญิงคนนั้น ทำไมไม่ร้องเพลงครับ!!!"
ผมถอนหายใจพรู้ดแล้วกลอกตาไปมา มองไปที่ไอ้พี่ว้ากข้างหน้าตาขวาง
"มองพี่แบบนั้น มีปัญหาอะไรหรือเปล่า ยืนขึ้นสิครับ"
ผมทำหน้าเซ็งสัดพักนึงก็ลุกขึ้นยืน
"การรับน้องมันน่าเบื่อขนาดนั้นเลยหรอครับ"
พี่ว้ากปีสามถามลั่น อยากจะชูนิ้วกลางแจกแม่งไปสักที แต่ก็ต้องท่องเอาไว้ว่ากูเป็นน้องปีหนึ่ง กูเป็นน้องปีหนึ่ง!!! หึ ทุกคนคงงงใช่ไหใครับว่าทำไมผมถึงต้องมานั่งรวมกับน้องปีหนึ่ง มีป้ายชื่อคล้องคอ แถมใส่ชุดนักศึกษาหญิงอีกต่างหาก
ถ้าอยากรู้ ผมก็จะย้อนเรื่องราวทั้งหมดกลับไปเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว
"พวกมึง เล่นเกมกัน"
ไอ้หนุ่มพูดขึ้นมากลางวงเหล้า ผมพึ่งกลับมาจากขอนแก่นเมื่อวานซืน วันนี้ทุกคนเลยมารวมตัวกันที่คอนโดพี่ซุส ผมยังงอนได้เต้อยู่ มันบอกพวกผมเพียงว่า จะพาแฟนมาแนะนำให้รู้จักจริงๆเมื่อน้องเขาพร้อม หึ!
"อย่าบอกว่าเกมหมุนขวดนะอีหนุ่ม"
เอมมันทำปากเบะล่วงหน้า แต่ไอ้หนุ่มแสยะยิ้มช้าๆ
"ไหนๆเราก็จะขึ้นปีสามละ หาอะไรสนุกๆเล่นดีกว่า โอเคยอมรับว่ามันมีหมุนขวด แต่การหมุนขวดมันไม่ใช่ทุกอย่างเว้ย พวกมึงอาจจะอยากให้ปากขวดชี้ไปที่มึงด้วยซ้ำ เราจะหาผู้โชคดี1คนเท่านั้น"
"เดี๋ยว โชคดีหรือโชคร้าย?"
ผมยกมือถามกลางวง ไอ้หนุ่มทำหน้าย่น
"พวกกูต้องเล่นด้วยไหม?"
พี่พลับยกมือถามอีกคน
"อยากเล่นไหมล่ะพี่"
ไอ้หนุ่มถามกลับ
"ฟังกติกาก่อนละกัน"
"อะ ต่อๆ เดี๋ยวผมจะเขียนชื่อทุกคนใส่กระดาษแล้วม้วนลงในกระป๋องนี้ แล้วให้ทุกคนจับฉลากขึ้นมาคนล่ะใบ พอจับเสร็จให้เก็บฉลากอันนั้นเอาไว้ แล้วเราจะมาหมุนขวดหาผู้โชคดี ปากขวดชี้ไปที่ใคร คนนั้นคือคนเลือกผู้โชคดี ให้ชี้ไปที่ใครก็ได้ตามใจอยาก สมมติ ปากขวดชี้มาที่กู กูก็เลือกไอ้เต้ แต่ไอ้เต้จับฉลากได้ชื่อพี่เป้ พี่เป้ก็คือผู้โชคร้ายที่แท้จริง เข้าใจไหม?"
ผมพยักหน้ากับกติกา มันก็น่าสนุกนะครับ
"แล้วผู้โชคร้ายนี่ต้องโดนอะไร"
พี่เป้ถาม เพราะพี่มันโดนอ้างชื่อไปยกตัวอย่างเมื่อกี้ ไอ้หนุ่มยิ้ม....ยิ้มแบบนี้อีกละ
"ต้องแต่งตัวเป็นเพศตรงข้าม ไปเป็นพี่เนียนตอนรับน้อง ห้ามให้น้องจับได้ เด็ด ขาด!"
เอาแม่มมมมม!!!! โหดสัดรัสเซียไนจีเรียโปตุเกตุ!!
"กูเล่น!"
พี่เป้รีบเอาด้วยเลย ไม่กลัวว่าคนซวยจะเป็นตัวเองหรอครับ?
"เดี๋ยวขอเขียนฉลากแป๊บ"
ไอ้หนุ่มมันหันหลังไปเขียนฉลาก ผมก็นั่งกินเหล้ารอ หันไปมองพี่ซุสแล้วขยิบตาให้ อิอิ อ่อยแป๊บ
"โห เขียนชื่อกูดีๆดิวะ! ชื่อกูไม้โท ไม่ใช่ไม้จัตวา"
เสียงไอ้เต้โวยวาย แค่ชื่อแม่งก็ยังอุตส่าห์เอามาเป็นประเด็นเนอะ
"มา! เสร็จละ"
มันเอาฉลากทั้งหมดใส่ในกระป๋องเลย์แล้วเขย่า
"มาๆ เรียงตามลำดับความสูง"
อะ........ไอ้เหี้ย กูก็คนสุดท้ายสิ! ทุกคนจับฉลากแล้วเปิดดูช้าๆอย่างลุ้นๆ จนมาถึงผม
"ไหนอะ ไม่เห็นมีฉลากเลย"
ผมพูด เพราะในกระป๋องไม่มีฉลากสักอัน
"เออว่ะ ลืม"
มันพูดแล้วหันกลับไปเขียน ก่อนจะยื่นฉลากมาให้ผม เป็นชื่อไอ้หนุ่มนั่นแหละ คงลืมเขียนชื่อตัวเอง
"มาๆ หมุนขวดกัน"
"เดี๋ยว! กูขอหมุนเอง เพื่อความเป็นสิริมงคล"
ผมบอกแล้วจัดการหมุนขวด ขวดแม่งหมุนฟิ้ววววววววววววว~~~~~~ และไปหยุดที่........
"พี่พลับ! เลือกเลยครับพี่ ถ้าพี่เลือกได้ชื่อตัวเองต้องเลือกใหม่นะ"
ไอ้หนุ่มมันยิ้มหน้าบาน อะไรจะถูกใจขนาดนั้นวะ
"เลือกของตัวเองได้ปะ?"
"ไม่ได้พี่"
"งั้น........กูเลือกเอมแล้วกัน"
"กรี๊ดดดดดดด สวรรค์!!"
ผมสะดุ้งกับเสียงวี้ดว้ายของเอม เอ่อ.....อยากรู้จริงว่ามึงจับได้ใคร มันเปิดฉลากออกมาโชว์
ผ่างงงงง
"ผ้าใบ"
"ไอ้เหี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย"
และผมก็กรีดร้องแข่งกับอีเอม อีห่าาาาาาาาาาาา
(ความจริงแล้ว ฉลากทุกอันเป็นชื่อผ้าใบหมด ถึงจะเลือกใคร ก็โดนอีผ้าอยู่ดี ทุกคนรวมหัวกันหลอกผ้า อาเมน)
กลับมาสถานการณ์ปัจจุบัน
"ว่าไง พี่ถาม ว่ามันน่าเบื่อขนาดนั้นเลยหรอ!!"
ไอ้ฟาตะเบ็งเสียงให้ดังขึ้นอีก
"เปล่า......ค่ะ"
"ตอบเสียงดังสิครับ!!"
"เปล่าค่ะ!!!!!!"
"ช่วยเพื่อนๆร้องเพลงด้วย ไม่ใช่เอาแต่เหม่อ เข้าใจไหมครับ"
"ค่ะ!!"
"นั่งลงได้"
ผมนั่งลงกับที่ ปีนี้เป็นการรับน้องที่พิเศษมาก ทั้งปีสามและปีสี่แม่งเข้ามาดูการรับน้องหมด สนุกกันมากไหม? ไอ้เห้
"ตาล เธอไม่กลัวหรอที่โดนรุ่นพี่เรียกทำโทษบ่อยๆอะ......ตาล ตาลลลลล!!"
"ห๊ะ เราหรอ?"
"เออ เธอนั่นแหละใบตาล"
ผมถอนหายใจอีกรอบ ชื่อผ้าใบอันแสนเพราะพริ้ง โดนเปลี่ยนเป็นใบตาลตามสถานการณ์
"อื่อ กลัวสิ"
"หรอ เราว่าพี่ฟาต้องชอบเธอแน่เลย เห็นเรียกแต่เธอ พี่สนด้วย"
ผมพยักหน้าเออออตามที่มิวพูด เธอเป็นผู้หญิงฮาๆนะ แถมพูดเก่งด้วย ผมเลยเข้ากับเธอได้
"ตาล วันนี้ไปกินข้าวกับเราไหม?"
ผู้ชายชื่อกันต์เข้ามานั่งข้างๆผม ไอ้นี้ก็จีบกูตั้งแต่รับน้องวันแรกละ
"ไม่เอาอะ ไม่หิว"
"ไม่กินไม่ได้นะ"
"ไม่หิวววววว"
"ตาลประกวดดาวไหม?"
ผมละสายตาจากไอ้กันต์ไปมองมิว
"ไม่อะ"
"ทำไมล่ะ ตาลน่ารักจะตาย"
พี่จะตายเพราะมีคนพูดแบบนี้แหละน้อง
"ไม่เอาหรอก"
"ตาลมีแฟนหรือยัง"
ผมหันไปทางไอ้กันต์อีกครั้ง(มึงนั่งฝั่งเดียวกันดีไหม?)
"มีแล้ว"
"มีได้ไงงง กันต์จะจีบ"
เรื่องของกู! คันปากอยากพูด แต่ต้องสำรวมไว้ จะให้น้องๆรู้ไม่ได้ว่ากูเป็นพี่เนียน
การกลับมาเป็นปีหนึ่งอีกครั้งนี่มันบัดซบชีวิตมากเลยนะครับ ผมโดนแกล้งหนักมากเพราะเป็นที่รักของน้องๆ เพื่อนๆและพี่ๆทั้งหลาย กูว้ากพวกปีหนึ่งไว้เยอะมันเลยเอาคืนกูสินะ!
"น้องๆรู้ไหมครับว่าที่นั่งกันอยู่นี่ มีพี่เนียนอยู่ในนี้ด้วย"
สิ้นเสียงไอ้สน น้องๆก็ฮือฮากันใหญ่ ผมก็เนียนครับ หันรีหันขวางทำท่าหาพี่เนียนไปด้วย ถึงเวลาเฉลยสักที ให้นั่งเนียนนานกว่านี้กูประสาทเสียแน่
"ในนี้มีพี่เนียนด้วยหรอ! เฮ้ย ใครวะ"
มิวพูดแล้วหันหน้าหันหลังแต่เธอยังจับมือผมไว้อยู่เลย
"โห แม่งเนียนมากอะเนอะ กูว่าต้องเป็นไอ้กั๊กแน่เลย"
กันต์มันพูดกับมิว ที่มันคิดว่าเป็นไอ้กั๊ก เพราะไอ้กั๊กหน้าแก่ไงครับ =_= ไม่เชิงว่าแก่หรอกแต่มันหน้าดูเป็นผู้ใหญ่อะ
"ไหนนนน พี่เนียนอยู่ไหนเอ่ย"
ไอ้สนมึงลากเสียงยาว ผมหมันไส้มันมากเลยครับ แหม!!!
"น้องๆไม่รู้หรอครับว่าใครเป็นพี่เนียน"
เพื่อนไอ้สนพูดบ้าง
เสียงฮือฮาโทษกันไปมาว่ามึงนั่นแหละเป็นพี่เนียน คนนั้นแน่ๆ คนนี้แน่ๆดังอื้ออึงไปหมด ผมถอนหายใจ รีบเฉลยเหอะ! กูเบื่อกระโปรงเต็มทนละ แม่งพริ้วไปไหนเวลาผมเผลอหมุนตัวเร็วๆนี่นึกว่าตัวเองเป็นมาริรีน มอลโล
"ถ้าน้องๆไม่รู้ งั้นเดี๋ยวเฉลยดีกว่า แต่คนที่จะเฉลยไม่ใช่พวกพี่ๆหรอก เชิญแขกรับเชิญครับ"
พวกแม่งแหวกทางออกเหมือนเจ้าพ่อมา ผมถอนหายใจว่าพวกแม่งจะเล่นห่านอะไรกันอีก
"..........0[]0!!!"
นี่คือใบหน้าของผมเมื่อแขกรับเชิญเดินออกมายืนตรงหน้า โอ้ก็อดดดดดดดดดด เล่นแบบนี้ก็ได้หรอ? มึงอัญเชิญเทพซุสมาจากเทือกเขาโอลิมปัสเลยบ่!
"ว้ายยยย พี่ซุสนี่นา กูอยากเป็นพี่เนียน หรือจริงๆกูเป็นพี่เนียนวะ"
มิวกรี๊ดกร๊าดใหญ่ เอิ่ม น้องรู้จักความหมายของคำว่าพี่เนียนไหมเนี้ย
"แหม ไม่ต้องเลยมิว เนียนบ้าเรียนบออะไร มึงเข้ามาเรียนพร้อมกูเนี้ย"
กันต์มันผลักหัวเพื่อนตัวเองอย่างแรง ผมว่ากันต์กับมิวดูเป็นเพื่อนรักกันมากเลยนะเนี้ย
"พี่ซุสไปดึงพี่เนียนออกมาเลยครับ กระชากหนังหัวมันออกมาเลย"
ถ้ามึงจะแนะนำได้โหดสัดรัสฟอริด้าขนาดนั้นนะเหี้ยเต้ มีคดีติดตัว ริอาจมากำแหง พี่ซุสหันมาสบตากับผมแล้วยิ้ม ยิ้มทำไมจ๊ะ? ต้องการความรักใช่ไหมเอ่ย?
"มิวล่ะอยากจะรู้จริงๆเลยตาล ว่าพี่เนียนจะหน้าตาแบบไหน มองไปนี่เราสงสัยหลายคนมากอะ"
ผมยิ้มแหย พี่เนียนหน้าตาแบบไหน? ก็แบบนี้ไงน้อง แบบพี่เนี่ย น้องไม่สงสัยพี่บ้างหรอ?
"ยังไงก็ไอ้กั๊กอะ"
นี่ก็มุ่งเป้าไปที่ไอ้กั๊กอย่างเดียวเลย มึงก็ปล่อยๆมันไปเหอะกันต์ มันแค่หน้าโตกว่าวัยเอง
"แต่เราว่านะ.........."
หมับ!
ผมที่กำลังจะเนียนออกความคิดเห็นบ้างมีอันสะดุ้งเพราะแรงตบที่ไหล่ของผม ผมหันไปยิ้มแหยให้เจ้าของมือ
"สวัสดีครับพี่ซุส"
ผมยกมือไหว้ พี่ซุสเลิกคิ้วแล้วกระชากผมขึ้นพาดบ่า อ้ากกกกกกกกก นี่มึงเฉลยพี่เนียนหรือลักพาตัวกูกันแน่วะ เสียงน้องๆฮือฮาอย่างตกใจที่อยู่ๆคนที่ไม่น่าจะเป็นพี่เนียนที่สุดอย่างผมโดนเทพ เจ้าอำนาจลักพาตัวซะอย่างนั้น
"ปล่อยยยยยยยย อ้ากกกกกก พี่ซุส ปล่อยเค้าลงนะตัวเอง กระโปรงเปิดแล้ววววววว"
ผมร้องโหยหวน พวกเพื่อนผมแม่งหัวเราะเยาะกันใหญ่
"ตบมือให้พี่เนียนของเราและแขกรับเชิญครับ"
น้องๆพากันตบมืออย่างงงๆ นี่รับน้องนะไม่ใช่รายการวาไรตี้ จะเฮฮากันเกินไปละ!
"สวัสดีครับพี่ชื่อผ้าใบ"
ผมรีบพูดก่อนจะโดนแกล้งหนักมากไปมากกว่านี้ พวกเพื่อนๆผมมันเหี้ยจริงๆนะครับแม่ม
"พี่เป็นผู้ชาย เฮ้ย!! เปิดกระโปรงทำห่าไร!"
ผมหันไปต่อยไหล่ไอ้หนุ่มที่แม่งเปิดกระโปรงกูหน้าตาเฉย ไอ้เลว กูถอดแม่ง ผมถอดกระโปรงออกตรงนี้เลยครับ เหลือไว้แต่บ็อกเซอร์ตัวเดียว อย่างงี้ค่อยดูดีหน่อย
"พี่อยู่ปีสามนะน้องๆ แหม พี่หน้าเด็กหรืออะไรทำไมไม่มีใครสงสัยว่าพี่เป็นพี่เนียน"
"ไม่ใช่หน้าเด็กอย่างเดียวนะพี่ เตี้ยด้วย"
เด็กคนหนึ่งตะโกนออกมา โอ้โห เจ็บปวดไปยันลิ้นหัวใจ กูอยากโดดเตะเด็กมากอะ กูเล่นแม่ม
"โห มึงออกมานี่เลยน้อง มามะ"
ผมกวักมือเรียก ไอ้เด็กนั่นยิ้มแหยแล้วเดินออกมา
"อะ เอากระโปรงไปใส่ไป"
ผมยื่นกระโปรงให้น้อง มันชื่อปิงครับ รู้สึกคนชื่อป.ปลานี่จะเยอะมากเลยนะเรื่องนี้
"โห พี่ผ้าใบคนสวย อย่าทำแบบนี้สิครับ"
"ไอ้เหี้ยนี่! สวยกับแปะมึงหรอ ไอ้สน มึงเอาเด็กนี่ไปดูแล เล่นให้หนักเลยนะมึง ใส่กระโปรงด้วย!"
ผมโยนไปให้ไอ้สน รายนั้นก็ยิ้มเหี้ยม มึงตายแน่ไอ้ปิง
"แต่น้องมันก็พูดถูกนะผ้า"
"ไอ้เหี้ยฟา! กูเพื่อนมึงนะ"
ผมทำหน้างอ ถึงผมจะหน้าตุ๊ดยังไง ผมก็รักหนังหน้าของผมนะเว้ย
"เอ้า ถ้ามึงไม่สวย พี่ซุสจะหลงจนโงหัวไม่ขึ้นแบบนี้หรอ"
"ฮิ้วววววววววววววววว"
แม่งมีลูกคู่!!! พ่อมึงสิ้นกันหรอ โอ้ย กูอายเด้
"ห๊า นี่แฟนของใบตาลหรอ!!!!"
ไอ้กันต์มันตะโกนลั่นแล้วชี้ไปที่พี่ซุสอย่างตกใจ เอ่อ ใบตาลมันคืออดีตนะน้อง กูผ้าใบคนเดิมไอ้สาดดดดดด
"แก! นั่นรุ่นพี่นะ"
มิวมันเตือนเพื่อน ไอ้กันต์หดนิ้วกลับแล้วนั่งตัวลีบ
"เฮ้ย กูขอกลับห้องก่อนนะ เย็นไข่ยังไงไม่รู้ กูไปล่ะ"
ผมหันไปบอกไอ้ฟาตามความรู้สึก ถ้าคุณรู้จักกางเกงบ็อกเซอร์ คุณจะเข้าใจอาการ ถึงผมจะมีกุงเกงในอยู่ แต่ผมก็รู้สึกหวิวๆ สยิวกิ้วอยู่ดี ผมหันมาพยักหน้ากับพี่ซุสเพื่อบอกว่า เอากูไปจากตรงนี้ที กูจะถอดกระโปรงทำไมวะ?
"กูเบื่อจริง พวกชอบโชว์ ของตัวเองก็เล็กนิดเดียว"
พี่ซุสพูดลอยๆ ใช่ซี่ ใครมันจะไปใหญ่โตโอ้มายก็อดอย่างตัวเองล่ะ เหอะ คอยดูเหอะ เดี๋ยวผมจะแอบตัดทิ้ง
ตัดทิ้งแล้วผมจะเอาที่ไหนใช้ครับ? กร๊ากกกกกกกกกกกก ยิ่งช่วงนี้กูยิ่งว้อนท์เลย การบงการบ้านไม่ทำนะที่รัก
ผมเดินมา ผ่านห้องจิตกรรม.......ที่ๆแรกที่ผมได้เจอกับผู้ชายหน้ายุ่งคนหนึ่ง หน้าตาเขาดูหงุดหงิดเมื่อโดนผมสะบัดสีใส่จนเลอะ แต่สุดท้ายเขาก็คิดว่าผมบ้าแล้วปล่อยผมไป
ใครจะไปคาดฝันว่าผู้ชายบ้าๆอย่างผมนี่แหละ ที่บากหน้าเอาตัวเข้าแลกเพื่อให้ได้มาซึ่งนายแบบโคตรหล่ออลัง แม้หลังๆจะไม่ได้ต้องการให้เป็นแค่นายแบบแล้วก็เถอะ ผมดีใจที่วันนี้เราเดินผ่านจุดนี้ด้วยกันอีก
หึ
ผมใช้เวลาตามตูดพี่ซุส4เดือน และได้คบกันในงานมหาลัย ผมเสียตัวครั้งแรกในวันเกิดของตัวเอง โอ้โห กูจำแม่นเชียว แม้ว่าเรื่องราวในชีวิตของผม แรกๆมันไม่ได้ดีนัก พ่อติดเหล้า แม่หนีไป น้องสาวท้อง ผมก็เป็นโรคห่าอะไรก็ไม่รู้ที่ชอบทำร้ายตัวเองเวลาเครียด ผมทะเลาะกับน้องจนตัดขาดกัน แถมทุกวันนี้ผมยังมีคนเกลียดอีก
นั่นแหละครับ คือสิ่งที่ผมแก้ไขไม่ได้ ผมจะจบเรื่องทั้งอย่างนี้แหละ
เรื่องพู่กันหรือไอ้เปรม ผมไม่คิดจะทำอะไรเพิ่มเติม ไม่คิดจะไปเคลียร์กับไอ้พู่จนดีกัน ไม่คิดจะไปปลอบใจไอ้เปรมจนมันเลิกเกลียดผม นี่แหละชีวิตจริง มันไม่ได้สวยงามเหมือนอย่างที่คิดเสมอไปหรอก
"ผ้า...."
"ห๊ะ"
ผมสะดุ้งที่พี่แกเรียกผมซะชิดหู
"มึงเป็นห่าอะไร เดี๋ยวยิ้ม เดี๋ยวเบะปาก เดี๋ยวทำหน้าทำตาวิชาการ สันนิบาตแดกหน้าหรอ?"
พี่ซุสเขกหัวผมมาทีนึง นี่ก็เนอะ มึงคิดจะเปลี่ยนคาแล็กเตอร์เป็นผู้ชายสดใสบ้างมะ? แบบเฮียเป้ก็ได้อะ
"พี่ซุส!!!!!!"
ผมตะคอก ทำหน้าจริงจัง
"............"
พี่แกเลิกคิ้วงงครับ
"รักเทพซุสจัง!! อยากมีอะไรด้วย ฮิ้วววววววว""พ่องงงงงงงงง"
ผ่านมาหลายอาทิตย์แล้ว พี่ซุสก็ยังคงงานยุ่งอย่างต่อเนื่อง บางทีผมก็สงสัยนะว่าพี่ซุสอายุแค่นี้ทำไมต้องแบกรับอะไรมากมายอยู่คนเดียว ยิ่งปีสี่นี่เหมือนมรสุมชีวิต เห็นแล้วผมไม่อยากเรียนปีสี่เลย ข้ามไปเลยได้ไหม? แบบ ลืมตาขึ้นมาแล้วกูจบปริญญาตรีเลย
"พี่ซุส"
ผมเรียกชื่อคนที่พึ่งเปิดประตูห้องเข้ามาทันที อารมณ์แบบเมียรอแพ่นกะบาลผัวที่กลับบ้านดึกประมาณนั้น เขาหันกลับมาแล้วเลิกคิ้ว
"เรามีเรื่องต้องคุยกันนะ"
ผมพูดออกไปในที่สุด นี่กูรวบรวมความกล้ามาหลายเดือนมากเลยนะ วันนี้แหละ!!! หึ.....
"ขออาบน้ำก่อน"
แล้วพี่มันก็เลี่ยงไปเข้าห้องน้ำ
My name's Zeusผมเดินเข้ามาอาบน้ำโดยทิ้งไอ้แคระนั่งหน้ามุ่ยอยู่คนเดียว หึ...........ผมยิ้มมุมปากที่เห็นอาการของมัน ท่าจะหนักอยู่เหมือนกัน ผมอาบน้ำให้นานที่สุด เอาให้มันหัวเสียมากกว่านี้
ผมน่ะ รู้ว่ามันต้องการอะไร ถ้าตอบสนองง่ายๆก็น่าเบื่อน่ะสิ จากที่เหนื่อยๆพอเห็นอาการของไอ้แคระแล้วผมอารมณ์ดีขึ้นเป็นกองเลย
ผมอาบน้ำเสร็จก็หยิบผ้าขนหนูมาพันช่วงล่างไว้ก่อนจะเปิดประตูออกมา แอบสะดุ้งนิดหน่อยที่เห็นไอ้ผ้ามันยืนกอดอกยืนจังก้าอยู่หน้าห้องน้ำ.......เอ่อ......
"ผ้าจะไม่ทนแล้วนะโว้ย!!"
มันพูดแล้วกระชากแขนผมให้เดินตาม แม่ง! กูตัวใหญ่กว่ามึงสามเท่าเลยนะ กระชากกูก็เกรงใจขนาดตัวกูหน่อย ชิบหาย เอาซะกูเซเลย
ตุ้บ......!
มันเหวี่ยงผมลงบนเตียง คือผมพยายามทำหน้าให้นิ่งเข้าไว้แม้จะแอบตกใจกับพละกำลังของมันก็เถอะ ความหื่นของไอ้ผ้าแม่งน่ากลัวชิบหาย
มันคลานเข้ามาหาผม สายตาของมันนี่แบบ จะบอกว่าน่ากลัวมันก็ไม่ใช่ เอาเป็นว่าผมจะพยายามกลัวมันแล้วกัน
"กี่เดือนแล้วห๊ะ!"
มันกัดฟันพูด ผมอยากจะหัวเราะให้แม่งรู้แล้วรู้รอด แต่ไม่ได้ ทำมาถึงขนาดนี้แล้ว อีกนิดเดียวเท่านั้น
"อะไรของมึง?"
ผมแกล้งถาม มันยู่หน้าแล้วโดดขึ้นมาคร่อมตัวผม แล้วแก้ผ้าต่อหน้าผมเลย เดี๋ยว!!! มึงจะไม่เกริ่นเลยหรอ? จะเข้าเรื่องเลยใช่ไหมเนี้ย
"วันนี้แหละ ผ้าจะปล้ำพี่ซุส!"
แทนที่ผมจะตกใจดันทำหน้านิ่งแทน ก็รู้อยู่แล้วว่าสักวันมันต้องทนไม่ไหว แต่แปลกตรงที่มันไม่ได้ขอให้ผมทำ แต่เสือกจะทำเอง กูถามหน่อยเหอะ
"มึงทำเป็นหรือไง?"
ถามไม่พอ ผมทำหน้าเย้ยหยันใส่มันด้วย เอาสิ ถ้าจะปล้ำกู ก็ให้มันจริงจังหน่อย มันฮึดฮัดเมื่อโดนผมดูถูก ขยับให้ส่วนล่างของมันถูไถกับลูกชายผม โอ้โห ความหื่นนี่แม่งเป็นแรงผลักดันสูงสุดของมันจริงๆ ผมนั่งมองมันนิ่งๆทั้งๆที่ด้านมืดของผมบอกว่า
'กระชากกางเกงมันออกแล้วใส่แรงๆไปเลย!!' แต่ด้านสว่างก็คอยเตือนสติเอาไว้ว่า
'อย่าพึ่งสิ รอให้น้องมันทำเองดีกว่า' (ทำไมด้านมืดกับด้านสว่างมันดูจังไรแปลกๆ)
"พี่ซุสคิดว่าผ้ามาตัวเปล่าหรอครับ?"
ผมยักไหล่ ตอนนี้ยังไม่เปล่า แต่อีกประมาณสามสิบวิฯ มึงเปล่าแน่ๆ
"ผ้าฝึกหนักมากเลยนะ"
ผมสะดุดกับคำพูดของมัน
"มึงฝึกกับใคร!"
เผลอตวาดมันไปด้วย แต่แทนที่มันจะกลัว เสือกเกาะไหล่ผมแล้วจูบผมซะงั้น มึงเมากาวหรืออะไรวะผ้า กูทำตัวไม่ถูกแล้วนะ มัน(พยายาม)จูบผมอย่างดีที่สุด แต่ก็นั่นแหละ เด็กป.3ยังจูบดีกว่ามันเลย เผลอๆตัวสูงกว่ามันด้วย(ไม่เกี่ยว!!) มันจูบผมไปด้วยพร้อมกับเบียดตัวให้แนบชิดกับตัวของผม มันถอดเสื้อออกไปแล้ว และผมก็มีแค่ผ้าขนหนู เพราะงั้นท่อนบนของเราเลยเสียดสีกัน โอเค จูบห่วยๆของมันปลุกเร้าผมได้พอสมควร
"พี่ซุสดูผ้านะ"
มีการบอกด้วยรอยยิ้มอีกนะ มันถอยลงไปถอดกางเกงออกพร้อมกับชั้นใน สรุปแม่งโป๊ก่อนกูอีก ขนาดกูมีแค่ผ้าขนหนูนะเนี้ย
พอมันแก้ผ้าเสร็จก็มาคร่อมขาผมไว้ข้างนึง แล้วใช้สองมือน้อยๆของมันสัมผัสกับลูกชายของผม เอ่อ............ขอคำอธิบายใต้ภาพ มึงจะทำอะไรหรอผ้า? ไม่นานผมก็ได้คำตอบ!! ไอ้เหี้ยผ้ากำลังออรัลฯให้ผม แล้วแม่งกระตุกผ้าขนหนูกูออกอย่างไว จับลูกชายผมไปกระทำชำเราในปากอย่างเร็ว
ผมอึ้งได้สักพักก็ต้องเปลี่ยนเป็นเสียวแทน ผ้ามันทำได้ชำนาญชิบหายจนผมแอบตกใจ มันไปซ้อมกับอะไร ลิ้นถึงไอ้พริ้วขนาดนี้ ผมก้มมองหัวของไอ้ตัวดีที่ขยับขึ้นลงอยู่ระหว่างขาของผม โอ้โห อย่างเสียว!!!! ผมที่ยาวถึงไหล่ของมันตกลงมาระแก้ม ผมเลยใช้นิ้วเกี่ยวผมมันไปทัดแก้ม สงสารมันนะ คือมันพยายามยัดเข้าไปให้หมดทั้งอันจนฟันมันโดนหลายรอบแล้ว แต่ก็เข้าไม่ได้ซะที ผมยิ้มให้กับความพยายาม
"พอแล้ว"
ผมเอ่ยบอก ถึงจะเสียวแค่ไหนแต่ผมก็ยังไม่อยากให้มันกรามค้างนะ มันเงยหน้าขึ้นมามองผมทั้งที่ลิ้นยังเลยอยู่ตรงส่วนปลายของผม
ขอโทษนะครับ
น้ำกูแทบแตก!!!!!"ไม่ดีหรอ?"
มันถามเสียงอ่อย ผมอึกอักเพราะไม่เคยเจอมันอ้อนอย่างกับแมวแบบนี้
"ดีสิ แต่พอแล้ว ขึ้นมานี่มา"
มันยิ้มกว้าง รีบไต่ขึ้นนั่งคร่อมตักผมทันที
"พี่ซุสอยากเข้าไปในตัวผ้าแล้วใช่ไหมล่ะ"
มันถามแล้วหอมแก้มผมซ้ำๆ บางทีนิสัยกล้าพูดกล้าแสดงออกของมัน ก็ทำให้ผมจะบ้าตายได้นะครับ แม่งน่ารัก(กูยอมยกธงขาว)
"อือ อยากสิ"
อยากจะพูดต่อว่า 'กูก็อยากทุกวันนั่นแหละ แต่กูรอให้มึงอ่อยนี่ไง'
"งั้น เดี๋ยวผ้าทำเอง"
พูดเสร็จแม่งก็เลียนิ้วตัวเองแล้วยื่นมือไปข้างหลัง เชื่อไหมว่าลูกชายผมแม่งปวดร้าวมากในเวลานี้ ทำไมผมไม่รู้มาก่อนว่าไอ้ผ้ามันอ่อยได้น่ารักน่าเอาขนาดนี้ ถ้ามันอ่อยผมแบบนี้ตั้งแต่วันแรกที่ผมไปช่วยงานที่สวนนะ มันก็โดนผมจัดหนักไปนานละ ไม่รอให้เวลามันผ่านมาขนาดนี้หรอก
มันนิ่วหน้าตอนที่ขยับนิ้วเข้าออก ทางของมันเล็กและรัดมาก เพราะงั้นผมเลยต้องช่วยมันเบิกทาง มันครางเสียงดังเมื่อผมดึงมันเข้ามากอดแล้วกดนิ้วเข้าไปในช่องทางคับแคบที่มีนิ้วเล็กๆของมันอยู่ก่อนแล้วสองนิ้ว
"อา........ดีจังเลยพี่ซุส"
มันครางอยู่ข้างหูผมแถมปากซนๆก็งับหูผมเล่นอีกต่างหาก อ่อยดีจังนะ เดี๋ยวจะตอบแทนให้สาสมเลย ไอ้แคระขี้อ่อย
"อ๊ะ.... พอ....พอแล้ว เอาของพี่ซุส"
โอ้โห พูดแบบนี้กูจัดให้อย่างเร็วเลย ผมถอนนิ้วออกแล้วดันมันออกมาจูบ ก่อนจะค่อยๆกดตัวมันให้รับลูกชายผมเข้าไป ไม่รู้ว่าดีไหมที่ทางเข้าของมันช่างคับแคบ กว่าจะยัดลูกชายผมเข้าไปได้ ไอ้แคระก็น้ำตาแตกซะแล้ว
"เจ็บไหม?"
ผมถามแล้วจูบหน้าผากมันอย่างปลอบปะโลม แม้ผมจะพูดจาไม่เพราะตอนที่เรามีอะไรกัน ก็ไม่ใช่ว่าผมไม่อ่อนโยนกับมัน ตัวมันก็แค่นี้ ผมไม่กล้ารุนแรงหรอก กลัวมันเจ็บ
"เจ็บ ผ้าเจ็บ.....ฮึก.........พี่ซุสเข้ามาอีก"
ผมส่ายหัวแล้วจับแก้มมันเอาไว้
"ค่อยๆนะ อย่ารีบสิ เดี๋ยวเจ็บกว่าเดิม"
มันส่ายหัวแข่งกับผมบ้าง หน้ามันอาบไปด้วยน้ำตา ปากก็บอกว่าเจ็บแต่ก็ยังดันทุรังที่จะกดตัวลงอยู่นั้น เอาแต่ใจชะมัด
"ฮึก.........ล.....ลึก"
ก็ลึกไง=_= ก็เล่นกดซะแน่น เบียดซะชิดขนาดนี้ ไม่ลึกให้รู้ไปสิ มันกอดคอผมไว้แล้วดึงผมไปจูบ ไม่รู้ว่าเพราะความหื่นของมันทำให้มันจูบเก่งขึ้นหรือว่ามันไปฝึกมาอย่างปากว่าจริงๆ
"พี่ซุส..........ผ้าขยับนะ"
โอ้ยยยยยยย เรียกกูด้วยเสียงกระเส่าขนาดนี้ ไม่ต้องขยับกูก็จะเสร็จแล้วผ้า ผมใช้สองมือประคองสะโพกเล็กเอาไว้ ช่วยให้มันค่อยๆขยับขึ้นและลง ตัวมันเล็กมากเมื่อนั่งอยู่บนตัวผม ผมยกมือขึ้นแล้วจับมือมันไว้หนึ่งข้าง.............มือก็เล็กแค่นี้เอง
มันใช่เวลาจะมาชื่นชมร่างกายของคนตรงหน้าไหมเนี้ย?=_=
"เจ็บไหม อย่าเกร็งสิ"
ผมใช้นิ้วเกี่ยวเส้นผมหนาให้ไปทัดหู หอมแก้มมันเบาๆและหลอกล่อให้มันหายเกร็งด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล มันพยักหน้ารับ สูดหายใจขึ้นลึกๆ ผมเห็นเหงื่อมันออกเต็มหน้าเลยยื่นมือไปเช็ดให้ รู้สึกผิดนิดๆที่แกล้งไม่มีอะไรกับมันมาตั้งหลายเดือน ผมแค่อยากให้มันเอ่ยปาก แต่นี่มันเหนือความคาดหมายมาก ไม่คิดว่ามันจะจับผมเหวี่ยงลงเตียงซะเอง
ช่องทางเล็กบีบรัดตัวตนของผมใหญ่เลย เจ็บนิดๆแต่ก็รู้สึกดี ผ้ามันกอดผมไว้แน่น แล้วซุกหน้าลงบนบ่าของผม มันค่อยๆขยับช้าๆ เสียงครางเล็กๆของมันดังอยู่ใกล้หู ผมรู้สึกเสียวจี๊ดกับเสียงของมัน ผมชอบให้มันเรียกชื่อของผม เรียกหาแต่ผมและขาดผมไม่ได้ เพราะตอนนี้ผมก็ขาดมันไม่ได้เช่นเดียวกัน
"อืมมมมม ดี.....อา ดีจังเลย"
ผมบีบก้นของมันเพื่อระบายความเสียว มันขยับช้าจนผมเหมือนจะขาดใจ ผมกำลังโดนคนแคระรังแก=0=
"อือ อย่าเลียสิ"
ผมดันหน้ามันออกจากคอ ไอ้นี่แม่งซนชิบหาย ที่รัดอยู่นี่กูก็เสียวจะตายห่าละ ยังจะมาเลียมาดูดกูอีก ผมพลิกให้มันลงมาอยู่ข้างล่างเมื่อมันดื้อที่จะเลียคอผมอยู่ จุดอ่อนผมอยู่ที่คอนะโว้ย!!!
"อื้อ พี่ซุส ทำผ้าแรงๆสิคระ.......อ๊ะ อ๊ะ อ๊า"
มันยังพูดยังไม่ทันจบเลย ผมก็กระหน่ำแทงลงไปแบบไม่ยั้ง เตียงที่ว่าแข็งแรงยังต้องโยกเลยเหอะ =.,=
"พี่ซุส.....อ๊า ตรงนั้นแหละครับ อืมมม"
มันครางไปกัดปากไป ข่วนหลังผมด้วย ผมว่าผมชอบผ้าใบที่ร้องไห้ตอนโดนผมกระทำชำเรานะ แต่ผ้าใบยั่วสวาทแบบนี้ ผมโคตรชอบเลย แรด แต่กูชอบ
"หืม? ตรงนี้หรอ ตรงนี่หรือเปล่า"
ผมกระหน่ำแทงไปตรงจุดเสียวของมัน มันบิดเร้าอย่างน่าสงสาร แต่อกมันที่แอ่นขึ้นมาล่อตาผมนี่.......ผมไม่สงสารครับ แถมยังทำร้ายสองจุดบนอกมันซ้ำๆด้วย ถ้าผมถ่ายวีดีโอเก็บไว้ มันจะหาว่าผมโรคจิตไหม?
"พี่ซุส.......อื้อ แรงๆครับ ผ้าจะเสร็จแล้ว"
ในสายตาผมตอนนี้ ไอ้ผ้าเหมือนมีหูแมวหางแมวและหนวดแมวงอกออกมาด้วย มันปรือตามองหน้าผมแล้วกัดปากยั่ว พรุ่งนี้ไปซื้อปลอกคอมาใส่ให้มันแป๊บ.......
ผมช่วยด้านหน้ามันไปด้วยและเร่งจังหวะด้านหลังตามคำขอของมัน ผมเองก็จะเสร็จแล้ว วันนี้ผมอยากปล่อยบนหน้ามันด้วย ทำไมกูหื่นจัง=.,=
"อื้อ อ๊ะ......อ๊ะ เสร็จ.......ฮือ เสร็จแล้ว อ๊าาาาา"
มันจิกนิ้วเท้าลงบนเตียง แอ่นตัวขึ้นแล้วร้องเสียงดัง ก่อนจะปล่อยออกมาเต็มหน้าท้องของมัน บางส่วนไปติดหน้ามันด้วยซ้ำ ท่าทางจะไม่ได้ช่วยตัวเองเลยสินะ น่าสงสารจริงๆ ไม่เป็นไร วันนี้ผมจะ ทำชดเชยให้กับหลายเดือนที่ผ่านมาเลยแล้วกัน
ผมลืมตาตื่นมาเพราะได้ยินเสียงกุกกักจากตู้เสื้อผ้า โงหัวขึ้นจากหมอน ข้างๆตัวว่างเปล่า ขนาดโดนกูล่อไป6รอบมึงยังลุกไหวอีกหรอ? มึงจะถึกไปแล้วนะผ้า ผมมองหาตัวคนแคระ ไปเจอมันนั่งอยู่หน้าตู้เสื้อผ้า
"ผ้าทำไรวะ"
ผมส่งเสียงเรียก จะนอนต่อเลยก็ได้แต่อยากนอนกอดมันมากกว่า
"หือ พี่ซุส ดูสิ เข้าไหม?"
มันลุกขึ้นยืนเป๋ๆแล้วหันมาหาผม ตาสว่างครับ ตื่นเต็มตา รวมถึงไอ้นั้นก็ตื่นด้วย
ไอ้ผ้ามันเอาชุดทำงานของผมมาใส่ เสื้อเชิ้ต เน็คไทด์ สูท.........ยกเว้นกางเกง มันตัวเล็กกว่าผมมาก ทุกคนก็รู้ แขนเสื้อของผมยาวคลุมมือของมันแล้วห้อยลงมา ชายเสื้อก็ยาวปิดสะโพก ผมก็ไม่รู้หรอกว่ามันตั้งใจจะยั่วให้ผมหื่นแตกหรือเปล่า แต่เรียวขาของมันยังมีน้ำของผมเปรอะอยู่เลย ผมอ้าปากค้างแล้วทิ้งหัวลงบนหมอนอย่างเหนื่อยล้า วันนี้กูคงไม่ได้นอนสินะ
ผมไม่รู้หรอกว่านิยายเรื่องอื่นแม่งจบกันด้วยฉากแบบไหน ขอแต่งงาน? หรือจูบกันท่ามกลางแสงอาทิตย์ที่กำลังจะลับขอบฟ้า แต่ไม่ใช่นิยายเรื่องนี้ครับ นิยายเรื่องนี้จบด้วยฉาก.......
พระเอกเดินลงจากเตียงไปกระชากนายเอกเหวี่ยงลงเตียง แล้วกระทำชำเราไปจนเช้า
ผมได้ข้อคิดอย่างนึงจากเหตุการณ์ครั้งนี้
อย่าปล่อยให้ไอ้ผ้าเหงา เป็นผัวไอ้ผ้าต้องอดทน ต่อให้รถสิบล้อพุ่งชน ต้องกระเสือกกระสนกลับมาทำการบ้าน!
อ้ออีกอย่าง ผมเลิกโหดแล้วนะครับ
ปล.ถ้าชีวิตผมมีอะไรสนุกๆอีก ผมจะให้ไอ้ผ้ามาเล่าให้ฟังนะครับ
》》》》》》The end《《《《《《
จบแย้ว ถึงจะจบแต่นังผ้ากับพี่ซุสยังคงใช้ชีวิตอยู่เรื่อยๆ มีตอนพิเศษแน่นวน และอย่าลืมไปอ่านนิยายเรื่องใหม่ของเค้าด้วยนะ จิ้มเยยยย 》》2nd round รักนี้จีขอสอง 《《 ไม่ใช่3pนะคะ