อ่านก็ยังทะแม่ง เมียเสียบสามี 
รออ่านต่อนะจ๊ะ 
เอาใจช่วยคุณประธาน กล่อมคุณสามีเคน ให้อยู่หมัด
จนดิ้นหนีไปไหนไม่ได้ เอิ้กๆ
ปล่อยให้เคนเข้าใจ ว่าเป็นสามีต่อไปอ่ะดีแย้ว ...จะได้ปล้ำง่ายๆ ฮ่าๆ 
คิดอย่างนั้นเหมือนกันอ่ะ
--------------------------------------------------
บทที่ 27 (จบตอน)
“ดูละครดีกว่า”
ผมเปลี่ยนเรื่อง ไม่อยากคุยเรื่องที่เข้าตัว ประธานเคลวินฉลาด ในการพูดการจา เขาชอบโน้มน้าวผู้คน จนบางครั้งผมก็เผลอคล้อยตามเขาไปบ่อยๆ
กดรีโมทไปมา ก็ยังไม่เจอละครที่น่าสนใจ ส่วนใหญ่จะเป็นละครชิงรักหักสวาท และมักจะมาในรูปแบบเดิมคือ พระเอกค่อนข้างหูเบา เชื่อง่าย ตัวร้ายวันๆไม่ทำงานทำการอะไร นอกจากวางแผนยั่วพระเอก และแกล้งนางเอก
ดีหน่อยที่นางเอกพัฒนาไม่เป็นคนซื่อ และแสนดีเหมือนก่อน เพราะปัจจุบันนี้ นางเอกจะร้ายทัดเทียมกับตัวอิจฉา และเผลอๆ บางเรื่อง ร้ายกว่าเสียอีก
“เมื่อไหร่ละครบ้านเราจะพัฒนาก็ไม่รู้นะครับ มีแต่เรื่องน้ำเน่า ผมว่าเดี๋ยวนี้คนฉลาดขึ้น คงไม่มีใครโง่ ให้คนเป่าหูได้ง่ายๆหรอกครับ
โดยเฉพาะพระเอกนางเอกที่แสนจะเก่ง เป็นเจ้าของบริษัท คุมคนเป็นร้อยๆ แต่กลับต้องมาตกม้าตาย เพราะเชื่อลมปากคนนี่ มันขัดแย้งกับความเป็นจริงนะครับ”
นั่นเป็นสิ่งที่เคลวินพูดกับผม เมื่อเห็นว่าผมกดรีโมทเปลี่ยนช่องไปมา เขาทำให้ผมถึงกับทึ่ง นอกจากเคลวินจะเป็นฝรั่งที่พูดไทยได้คล่องปร๋อ กินอาหารไทย รู้ธรรมเนียมวัฒนธรรมไทยอย่างดี เขายังรู้เรื่องราวเกี่ยวกับละครหรือหนังไทยจนถึงขั้นวิพากษ์วิจารณ์ได้อีก
จะเก่งเกินไปแล้ว เอาเวลาที่ไหนมาดูละครพวกนี้นะ เห็นทำงานหนักตลอด แล้วยิ่งช่วงนี้ ก็มาขลุกอยู่กับผมอีก เขาบริหารเวลาได้อย่างไร ถึงทำอะไรต่อมิอะไรได้ตั้งหลายอย่าง
“ตัวร้ายก็ร้ายจนไม่มีเหตุผลที่ไปที่มา จนไม่คิดว่าคนเราจะสามารถร้ายกาจได้ขนาดนี้ ผมไม่เชื่อว่าคนเราจะเกิดมาเพื่อเป็นคนไม่ดีหรอกครับ
มันน่าจะมีอะไรบางอย่างที่ทำให้เขากลายเป็นคนที่ทำตัวแย่กับคนอื่น แต่ละครไทยไม่ค่อยคลี่คลายปมนั้นให้เห็นครับ”
เขายังวิจารณ์ต่อ ผมฟังเขาพูดแล้วก็รู้สึกขำ เคลวินทำตัวเหมือนตัวเองเป็นพวกแม่บ้าน พอมีเวลาว่างหลังจากทำงานบ้าน ปรนนิบัติสามีเมื่อไหร่ ก็ดูละคร แล้วก็จับกลุ่มวิพากษ์วิจารณ์กับพวกบรรดาเมียๆด้วยกัน
“ขำอะไรหรือครับ”
เคลวินทำหน้าเหรอหรา เห็นหน้าเขาแล้วผมหยุดขำไม่ได้ นี่ถ้าบรรดาลูกน้องของเคลวินมารู้ว่าประธานรูปหล่อ โก้หรู บริหารงานเก่ง และเฉียบขาดของเขา ตอนที่อยู่บ้าน นั่งทำกับข้าว เอาใจสามี และดูละครเหมือนแม่บ้านทั่วไป พวกเขาจะว่าไงนะ
เอาอีกล่ะ ทำไมต้องคิดเรื่องสามีภรรยาขึ้นมาอีกก็ไม่รู้ อีตาประธานนี่ล้างสมองผมได้เก่งจริงๆ เขาพูดเรื่องการใช้ชีวิตคู่ร่วมกันระหว่างเขากับผมบ่อยมาก จนผมเองก็ติดความคิดนี้ไปด้วย
จะพูดจะทำอะไร ก็คอยแต่จะคิดเรื่องนี้แวบเข้ามาในสมองตลอด ไม่เป็นผลดีกับตัวเองเลย ทำไงผมถึงจะไม่ต้องคิดกับเขาในแง่มุมนี้นะ
“ไม่ดูแล้วหรือครับ”
คนตัวโตถาม เมื่อเห็นผมวางรีโมทลงบนโต๊ะ ผมให้เหตุผลกับเขาไปว่า ไม่มีอะไรน่าสนใจ แต่สิ่งที่ผมไม่ได้บอกเขาไปก็คือ
ผมทำใจไม่ได้ ที่จะนั่งอยู่กับเขา แล้วสมองก็คิดแต่เรื่องการเป็นสามีภรรยากัน มันเหมือนว่าผมกำลังพ่ายแพ้บางสิ่งบางอย่างที่ผมเองก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไร
“งั้นนอนดีกว่าไหมครับ”
เขาถาม และทำหน้าเหมือนคาดหวังการตอบรับจากผม ตาสีฟ้าของเขาเป็นประกายหวาน ริมฝีปากฉีกยิ้มกว้างประจบประแจง เฮ้อ นี่ผมไม่มีทางเลือกเลยใช่ไหมเนี่ย มันไม่มีอะไรทำเลยต้องนอนอย่างเดียวใช่ไหม
ผมรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมา เขาคงเดาได้ เพราะผมเห็นหน้าเขาจ๋อยๆ ซึ่งเป็นอีกมุมหนึ่งที่ผมเห็นจากคนที่เป็นประธานบริษัทผู้แสนร้ายกาจ มันทำให้ผมอดสงสารเขาไม่ได้
“คงต้องเป็นอย่างนั้นแหละ ก็ไม่มีอะไรทำนี่นา”
“ทำไมจะไม่มีครับ ถ้าเคนไม่ง่วง ผมก็มีกิจกรรมที่จะทำให้เคนทำ รับรองเคนต้องชอบแน่ๆครับ”
“อย่าได้คิดที่จะทำเรื่องนั้นนะครับ”
ผมดักคอ เพราะคิดว่าเคลวินต้องชวนผมทำกิจกรรมเข้าจังหวะอย่างไม่ต้องสงสัย เขาทำหน้ายิ้มกริ่ม
“อะไรกัน เคนคิดไปถึงไหนกันครับ ผมไม่ได้จะชวนเคนทำอย่างว่าเสียหน่อย”
เคลวินทำหน้าเหมือนขำผม เขาเดินตรงไปยังโต๊ะทำงานของเขา แล้วหยิบเกมส์ครอสเวิร์ดชุดใหญ่ออกมา
“....”
อับจนถ้อยคำที่จะโต้ตอบ ไม่เคยรู้สึกว่าการหน้าแตกในครั้งใดจะน่าอายเท่านี้มาก่อนเลย ผมระแวดระวังมากเกินไปหรือเปล่านะ
“เคนคิดไปถึงไหนเนี่ย ...คิดว่าผมจะชวนเล่นกีฬาในร่มหรือครับ ผมไม่ทำหรอก ถ้าหากว่าเคนไม่เต็มใจ จะว่าไปมันก็น่าคิดนะ ผมยังไม่ทันพูดอะไร เคนก็คิดไปเรื่องนั้นแล้ว
หรือว่าที่จริงแล้วเคนคิดลามกกับผมตลอดเวลา ....สนใจผมแล้วใช่ไหมล่ะ”
คนเจ้าเล่ห์กล่าวหา น้ำเสียงยั่วเย้า ตาแพรวพราวขณะจ้องมองผม อดไม่ได้ที่จะหมั่นไส้เขา คนอะไร ปล้ำคนอื่นแท้ๆ ยังมีหน้ามากล่าวหาว่าเขาคิดมิดีมิร้ายกับตัวเองอีก
ประธานเจ้าเล่ห์ช่างเป็นคนที่หลงตัวเองที่สุดเลย
“ก็เคลวินนั่นแหละ ชอบทำให้ผมคิดอยู่เรื่อย ว่าคุณจ้องแต่จะทำแบบนั้น”
“เรื่องจุ๊กจิ๊กกัน ใช่ว่าผมจะชอบคนเดียวเสียเมื่อไหร่ เคนเองก็ชอบให้ผมทำเหมือนกันไม่ใช่หรือครับ”
เขาทำเสียงยั่วหนักขึ้นไปอีก ผมรู้สึกอาย เพราะมันเป็นเรื่องจริง เดี๋ยวนี้เวลาถูกเขาลวนลามทีไร ผมมักจะใจง่าย ไม่ขัดขืนปกป้อง ให้ความร่วมมือกับเขาเป็นอย่างดี
ปากปฏิเสธ แต่กายมันยอมทุกที จนผมชักเริ่มสับสนตัวเอง ว่าตอบสนองเขา เพราะรัก หรือแค่เพียงใช้เขาระบายความใคร่เท่านั้น
“นอนเห๊อะ....”
ทำเสียงสูงใส่ประธานเป็นการตัดบท พูดไปก็เข้าตัว เดี๋ยวจะหน้าแตกไม่เลิก ผมลุกจากโซฟา เดินตรงไปยังเตียงนอนของเขา แล้วคลานขึ้นเตียง ไม่มีบ่ายเบี่ยง ไม่เกี่ยงงอน
ผมรู้ชะตากรรมตัวเองดี เลยไม่อยากจะเล่นตัว เพราะถึงไง เขาก็คงตามไปดึงผมมานอนด้วยจนได้ เลยไม่รู้จะขัดขืนไปทำไม
“รอผมด้วยครับ”
เคลวินร้องเรียกเสียงอ้อน เขาวางครอสเวิร์ดที่เพิ่งหยิบมาลงบนโต๊ะทำงานตามเดิม จากนั้นก็ เดินตามผมมาที่เตียง ทำท่าระริกระรื่น เขารอจนผมดึงผ้าห่ม มาคลุมตัวปิดมิดชิดถึงคอ แล้วค่อยปิดไฟในห้องที่ควบคุมจากเตียงของเขา และปิดโคมไฟหัวเตียง
พอขึ้นมานอนบนฟูก เขาก็ขยับมาจนชิดผม แล้วดึงตัวเข้าไปกอด ไหนๆ ก็หนีไม่พ้น ก็เลยตามเลย แต่น่าแปลกที่เคลวินแค่กอดผมไว้ในอ้อมแขนเฉยๆ ไม่ได้หื่นไปมากกว่านั้น
“ราตรีสวัสดิ์นะครับ สามีสุดที่รักของผม”
คนเจ้าเล่ห์กระซิบบอกที่ข้างมุมปากของผม ก่อนที่จะขโมยจูบผมไป 1 ครั้ง ซึ่งเขาทำเพียงแค่นั้น แล้วก็นอนกอดผมทั้งคืน
TBC
-------------------------------
แอบเม้าท์ พี่เคทสักนิด คือตอนนี้คอมพี่เคทตายอีกแล้ว และคาดว่าจะไม่ฟื้น ดังนั้นพี่เคทจึงดำริจะซื้อคอมใหม่ พร้อมส่ง My wife is bigboss เข้าโหลดองอีกแล้วค่ะ
ดังนั้นถ้ามาขาดๆ หายๆ ก็อย่าว่ากันน้า
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
