ตามเสียงเรียกร้อง เลยไปลองเขียนภาคต่อ แต่พึ่งเขียนได้แค่นี้ ยังไม่จบนะคะ รอนิดละกัน ปั่นทีมันใช้เวลากับพลังงาน (หืน ๆ) เยอะเหมือนกัน หุ ๆ
==========================================
เป่ายิ้งฉุบ 2 ภาคเอาคืน
ตอนนี้ก็เปิดเทอมมาได้หลายวันแล้ว และแน่นอน การบ้านของเรา ก็ส่งเสร็จเป็นที่เรียบร้อย ทั้ง ๆ ที่มีพรีเซ้นต์หน้าชั้นเรียนด้วย แต่เจ้านัทที่ไม่ทำอะไรเลยนอกจากนั่ง ๆ นอน ๆ ดูผมทำการบ้านสบายใจเฉิบ กลับนำเสนอได้ดีจนอาจารย์ชมเชย คนอะไรกัน ทั้งเก่ง ทั้งฉลาด ทั้งรวย แถมยังยิ้มน่ารัก…เฮ้ย ไม่ใช่...
ผมแอบสะดุ้งกับความคิดตัวเอง จะไปชมมันทำไม มันก็มีดีแค่นั้นล่ะว้า กะอีแค่หน้าตาดีจนผมมองแล้วเผลอใจเต้น…ไม่สิ…ไม่ใช่สักหน่อย ผมไม่ใจเต้นกับผู้ชายหรอกน่า แถมผู้ชายคนนั้น ยังเป็นเจ้าบ้านัทเสียอีก
วันนี้ผมก็มาค้างบ้านเจ้านัทอีกแล้ว อย่าเข้าใจผิดนะครับ ผมน่ะ ไม่ได้อยากจะทำเรื่องอย่างนั้นกับเจ้านัทสักหน่อย ถึงมันจะแมน จะเทคนิคดี จะทำให้ผมแอบเคลิ้ม…ไม่นะ...ผมจะไปเคลิ้มกับไอ้หื่นบ้ากามแถมขี้แกล้งพรรค์นั้นได้ยังไงกัน ผมก็แค่…เอ้อ…แค่รู้สึกดีนิดหน่อยเท่านั้นเอง ก็ตรงนั้นมันรู้สึกไวนี่นา จะใครทำมันก็เหมือนกันนั่นแหละ!
ผมลอบมองคนที่กำลังนอนเอกเขนกบนเตียงอันแสนนุ่มนิ่มนั้น ก่อนแอบถอนหายใจ เจ้านัทกำลังสนใจกับรายการทีวียามค่ำ จนไม่ได้สนใจผมสักเท่าไหร่ ด้วยทีวีจอขนาดจัมโบ้ ราวยกโรงหนังมาไว้ในบ้าน แถมเสียงกระหึ่มเซอราวด์ ชนิดดูหนังแอ๊กชั่นยังแทบหูหนวก เลยทำให้แอบมองได้สะดวกหน่อย
…เอ๊ะ แล้วผมจะไปมองมันทำไม เท่าที่นับ ๆ ดู วันนี้ผมแอบมองมันเกินสิบรอบแล้วนะ แถมยังเผลอชมมัน (ในใจ) อีกไม่รู้ตั้งกี่รอบ…พักนี้ผมเป็นอะไรกัน???
ใจผมเต้นแรงขึ้นอีก เมื่อคิดแบบนั้น หน้าก็ดันร้อนผ่าวเสียแล้ว…เมื่อเผลอนึกถึง..ตอนเจ้านัทกำลังใช้นิ้ว…ไหนจะลิ้น…แล้วก็ยัง…ว้าก!!! ผมผุดลุกขึ้นปัดป่ายไปรอบ ๆ อย่างตกใจ พยายามจะไล่ความคิดอันแสนน่ากลัวออกไปอย่างลืมตัว เกิดมีใครรู้ว่าผมกำลังคิดอะไรอยู่ มีหวังคงต้องเอาปี๊บคลุมหัวเดินไปโรงเรียนเป็นแน่
แต่จะว่าไป หลังจากคืนนั้น…เราก็ไม่ได้ทำเรื่องแบบนั้นกันอีกเลย นี่ก็ผ่านมาตั้งหลายอาทิตย์แล้วด้วยนะ
เอ…หรือว่าเจ้านัท จะกลัวแพ้เป่ายิ้งฉุบกับผม เลยไม่กล้ามาท้าผม ไหนว่าจะชนะแล้วจะให้ออนท็อปไง
หน้าผมแดงก่ำหนักกว่าเก่า กับความคิดบ้า ๆ ที่เผลอเข้ามาไม่มีหยุด เพราะเจ้านัททีเดียว ที่ทำให้ผมเป็นแบบนี้
แน่ ๆ แล้ว ต้องเป็นเพราะเจ้านัทแน่ ๆ เพราะเจ้านัทมันกดผมนั่นแหละ ก็เลยทำให้ผม มีความคิดเป็นสาวน้อยมากมายขนาดนี้ ใช่…ต้องใช่ชัวร์ ๆ…แล้วแบบนี้ ผมจะไปคบสาวได้ยังไง อุตส่าห์เล็งสาวดาวประจำห้อง อย่างคุณหนูเอมิกา ที่เป็นเพื่อนสนิทกับมาริสายอดยาหยีของเจ้าเป้าเอาไว้แล้วเชียว ถึงเจ้าหล่อนจะสวย รวยมหาศาล แถมมองแต่เจ้านัทคนเดียวก็เถอะ
ผมอุตส่าห์ขอร้องเจ้าเป้าแทบตาย ให้ไปบอกมาริสาให้ช่วยหน่อย แต่ก็ดันไปได้ข่าว ว่าเอมิกายอดรักในอนาคตอันใกล้ของผม ดันไปสารภาพรักกับเจ้านัทแล้วเสียนี่
ไม่รู้ว่าเจ้านัทตอบกลับไปยังไง แต่เท่าที่รู้ คุณหนูเอมิกาผู้แสนจะงดงามคนนั้น ร้องห่มร้องไห้ หนีกลับบ้านไปตั้งแต่ครึ่งวัน โดยมีราชรถคันหรูกับพ่อบ้านคนสนิท ติดต่อมาขอรับตัวกลับถึงโรงเรียนเลยด้วยซ้ำ
แถมเจ้านัทก็ยังไม่รู้สึกรู้สาอะไรเลยด้วย ทั้ง ๆ ที่คนเขาพูดกันทั้งห้องให้แซ่ด ว่าเป็นคนหักอกคุณหนูดาวอันดับหนึ่ง จนต้องฟูมฟายกลับบ้านไป
เจ้านัทยังคงหันมายิ้มหวาน ตอนชวนผม…มาค้างบ้านมัน…ในคืนนี้ โดยโชว์แผ่นหนังโบกไปโบกมาล่อเสียอีก…ผมรีบตะครุบแย่ง แต่ก็ไม่ทันหรอก เพราะยังไงผมก็เตี้ยกว่ามันอยู่ช่วงนึงอยู่แล้ว ที่ต้องรีบแย่งน่ะ ก็เพราะรู้ดีว่า หนังบ้านั่น…ต้องเป็นหนังเกย์อีกแน่ ๆ
เจ้าเอกที่ไรท์แผ่นให้พวกเราคราวก่อน เอามาให้เจ้านัทเป็นพิเศษเสียด้วย แล้วยังไม่ยอมไรท์เผื่อผม มันขยิบตาให้ก่อนจะบอกกับผมว่า แผ่นนี้ไม่ธรรมดา และเจ้านัทก็สั่งห้าม ไม่ให้แจกใครอีก แน่นอน…ด้วยสินบนอีกตั้งห้าร้อยบาท เฮอะ…ไม่รวยมั่งให้มันรู้ไป!
เจ้าบ้าลามกนั่น ขี้โกงสุด ๆ คงกะจะเอาไปดูพัฒนาเทคนิคคนเดียวสินะ แบบนี้มันไม่ยุติธรรมเลย!
แล้วถ้ามันยิ่งเก่ง…เก่งไปกว่าตอนนี้ ที่ก็เก่งจนผมสู้ไม่ได้อยู่แล้ว งวดหน้าผมก็ต้องเป็นฝ่ายรับให้มันอีกน่ะสิ…ไม่นะ…แค่นี้ก็สาวแตกจะแย่แล้ว!!!
และนั่นแหละ พอมันชวนผมไปค้าง ผมก็เลยจำใจต้องตอบตกลงไป เพราะเรื่องอะไร ผมจะให้มันเก่งคนเดียวล่ะ
งวดนี้แหละ ผมจะศึกษาให้ดีเชียวล่ะ แล้วผมจะจับเจ้านัทเป็นผู้หญิงแทนบ้าง ให้มันเท่าเทียมกัน แล้วทีนี้ คุณหนูที่ผมแอบรัก ที่พึ่งจะโดนเจ้านัทสลัดรัก จะได้หันมามองผมบ้าง
เพื่อการนี้ ผมจะต้องแมนกว่าเจ้านัทให้ได้!
ที่สำคัญก็คือ ผมต้องเป่ายิ้งฉุบให้ชนะเจ้านัทเสียก่อน ไม่งั้นจะไม่มีอะไรไปต่อรองจับมันกด
คิดดังนั้นผมเลยลงทุนไปยืมหนังสือเล่มเดิมมาจากห้องสมุด เพื่อศึกษาอย่างจริงจังอีกรอบ คราวก่อนขนาดแค่อ่านผ่าน ๆ ผมยังชนะเลย…ถึงแม้ว่ามันจะลงเอยแบบไม่ค่อยจะดูเหมือนคนชนะสักเท่าไหร่
แต่ครั้งนี้ผมไม่ยอมอีกแล้ว ยังไงผลแพ้ชนะ มันก็ขึ้นกับ ‘คำสั่ง’ หลังจากเป็นผู้ชนะแล้วต่างหาก!
หึ ๆ ๆ แล้วคำสั่ง ที่ผมอุตส่าห์นั่งคิดนอนคิดอยู่นาน ก็ย่อมต้องเพอร์เฟคอยู่แล้ว ผมจะไม่ยอมให้เจ้านัทจอมเจ้าเล่ห์ เล่นลิ้นพลิกแพลงจนเสียท่าแบบคราวก่อนเด็ดขาด ไม่มีวันซะล่ะ!
แอร์ในห้องเริ่มเย็นแบบพิลึก ๆ หลังจากที่รู้สึกได้ว่าถูกมองอยู่ ผมหันควับไปมองอีกฝ่าย อย่างวัวสันหลังหวะเล็กน้อย ก่อนชิงแกล้งทำเสียงดุกลบเกลื่อนขึ้นว่า
“มองอะไรน่ะ”
คนมองอมยิ้ม ก่อนพูดหน้าตาย “มองคนน่ารัก”
หน้าผมแดงแป๊ดขึ้นทันที เจ้าบ้าโรคจิตนี่ ชมกันต่อหน้าแบบนี้ได้ไง! แถมยังทำท่ายิ้มน้อย ๆ อย่างเท่ จนผมมองเพลินซะอีก
เฮ้ย ไม่สิ ผมจะมาทำสาวแตกแบบนี้ไม่ได้ มันแมนมา ผมก็ต้องแมนกลับไปสิ!
“ผู้ชายเหมือนกัน มีอะไรน่ามอง ฉันไม่ได้น่ารักสักหน่อย อยากจะมองคนน่ารัก ก็ไปดูในเอวีนู่นไป”
พอพูดถึงแผ่นหนัง เจ้าคนลามกก็แย้มยิ้ม เป็นรอยยิ้มที่ดูเจ้าเล่ห์อีกแล้ว และแน่นอน ผมก็ไม่ได้โง่ รู้หรอกน่า ว่ามันคิดอะไร แต่ผมจะไม่ยอมให้เป็นไปตามแผนการมันอีกเด็ดขาด
“เดี๋ยวก่อน ยังดูไม่ได้ เรามาตกลงกันก่อน” ผมรีบห้ามทัพ เพราะอีกฝ่ายจัดแจงจะเปิดดูอย่างรวดเร็วทันใจเสียแล้ว
“หืม? กลัวอะไรเล่า พ่อฉันน่ะ ไม่กลับบ้านอยู่แล้วคืนนี้ ไปดูงานต่างประเทศนู่น กว่าจะกลับก็ตั้งอาทิตย์หน้าแน่ะ”
“ส่วนบรรดาสาวใช้ในชุดเมดสุดน่ารักที่นายเห็นทีไรก็ต้องทำหน้าแดง ฉันไล่กลับเรือนเล็กไปหมดแล้ว บ้านนี้เหลือแค่เราสองคน ห้องนี้ก็เก็บเสียง ดังนั้น…พวกเราจะทำอะไรกัน…ก็ไม่ต้องกลัวใครจะได้ยินหรอก” เขาว่าต่ออย่างรอบคอบ...ทีเรื่องงี้ล่ะจัดการซะเรียบร้อยว่องไวจริงนะ เจ้าลามกนี่!
“บ้าสิ ฉันไม่ได้หมายความอย่างนั้นนะ ใครบอกกัน ว่าฉันจะทำกับนายน่ะ!” ผมรีบค้านเสียงเข้ม หวังว่าเสียงที่ดูเหมือนจะเด็ดเดี่ยวนั่น จะเบรกคนกำลังหื่นไว้ได้ ก็นะ…ตอนนี้เราอยู่กันแค่สองต่อสอง…แถมเจ้าบ้านี่ก็ดันแรงมากกว่าผมเยอะเสียด้วยสิ
“อ้าว…นายจะไม่ทำ…จริง ๆ เหรอเนย” เสียงคนถามชักอ่อย ดูน่าสงสารชอบกล ท่าทางผิดหวังอย่างชัดแจ้ง เล่นเอาผมเกือบใจอ่อน
“ก็…ขึ้นกับ…ข้อตกลงก็แล้วกัน…” ผมพูดเสียงแผ่ว ชักเขินขึ้นมาตะหงิด ๆ เพราะเจ้าประโยคเมื่อกี้ มันดูเหมือนผมตอบตกลง ยอมให้มันกดซะงั้น…แต่ไม่มีวันหรอก ยังไงผมก็ชนะอยู่แล้ว
“ข้อตกลง?” เจ้านัทเลิกคิ้วอย่างงุนงง
ผมมองหน้าคมเข้มของเจ้านัท ก่อนแอบเบือนหลบสายตา ทำไมมันดูหล่อขึ้นทุกครั้งที่มองล่ะเนี่ย แล้วผมจะทนมันได้อีกสักกี่น้ำ เดี๋ยวแมนไม่ขึ้นกันพอดี!
เสียงอีกฝ่ายหัวเราะขึ้นเบา ๆ ทำให้ผมเงยหน้ามองมันอีกครั้งจนได้
“อ้อ นายอยากจะเล่นเป่ายิ้งฉุบกับฉันอีกล่ะสิ ใช่มะ” ยิ้มน่ารักของมันเริ่มเปลี่ยนเป็นยิ้มกวน ๆ แบบคนแผนสูงอีกแล้ว เฮอะ ยิ้มไปเหอะ แล้วจะได้รู้กัน ว่าแผนใครน่ะสูงกว่า
“อื้ม” ผมตอบรับอย่างไม่รู้จะพูดอะไรดีไปกว่านี้ ชักเริ่มรู้สึกเหมือนจับตัวเองใส่พาน ไปถวายเจ้าจอมหื่นนั่นยังไงชอบกล
“โอเค เป่าก็เป่า งวดนี้เงื่อนไขว่าไงล่ะ”
“เหมือนเดิม” ผมตอบสั้น ๆ แต่จริงจัง แน่นอนว่าผมรู้ดี แม้ว่าเจ้านัทจะเจ้าเล่ห์ แถมชอบพลิกแพลงข้อตกลงของเรา แต่จะอย่างไร ก็จะไม่ผิดคำพูดแน่ ๆ ถ้าผลแพ้ชนะออกมา เพียงแต่ว่า…ผมต้องคิดคำสั่งที่มันรัดกุมกว่าเดิม ไม่ให้เจ้าบ้านี่เบี่ยงประเด็นไปได้ ก็เท่านั้น
“อืม ถ้างั้นก็เอาเลย” คนว่ากระตือรือร้นกว่าเก่าอย่างเห็นได้ชัด ผมรู้ดีหรอกน่า มันหวังจะให้ผมออนท็อปมัน อย่างที่เคยพูดไว้คราวก่อนแหง ๆ แต่ไม่มีทางซะล่ะ
แล้วเราก็เล่นกันเหมือนทุกครั้ง…และแน่นอน จากการศึกษามาดีเยี่ยม จนแทบไม่ได้หลับไม่ได้นอนของผม สุดท้ายแล้ว หลังจากเสมอกันอยู่สามสี่รอบ ผมก็เป็นผู้ชนะ
ผมอดยืดอกอย่างภาคภูมิใจไม่ได้ เมื่อเห็นเจ้านัทจ๋อยลงทันตา แต่ก็แค่แว้บเดียวนั่นแหละ มันก็กลับมากระดี้กระด้าดังเดิม ก็แน่ล่ะ มันหวังจะกดผมอยู่นี่ ถึงจะอดสั่งให้ออนท็อปก็เถอะ
ร่างแข็งแรงนั่นขยับจะกอดผมแล้ว ตอนที่ผมเบี่ยงตัวหลบได้อย่างทันท่วงที
“อ้าว…” เสียงคนกอดพลาดลงไปกลิ้งบนเตียงร้องขึ้นอย่างงง ๆ
“นายเป็นฝ่ายแพ้ไม่ใช่เรอะ อยู่เฉย ๆ แล้วฟังคำสั่งซะเลย” ผมสำทับซ้ำ เจ้าตัวยังคงยิ้มอยู่ แม้ว่าผมจะตีสีหน้าดุจเจ้านาย
แต่งวดนี้น่ะ ไม่เป็นอย่างที่หวังแน่ ก็ผมคิดมาดีแล้วนี่นา
“โอเค ๆ สั่งมาซะทีสิ นายนี่นะ ทำฉันอารมณ์ค้างหมดเลย” เจ้านัทว่าอย่างเซ็งนิดหน่อย ท่าทางที่ดูหงุดหงิดเล็กน้อย ทำให้ผมอารมณ์ดีขึ้นทันตา
ก็งวดนี้น่ะ…ผมจะเอาคืนนี่นา แล้วก็ต้อง…เอาคืนให้คุ้มเสียด้วย!
“ก็ได้…งั้นงวดนี้ นายต้องเป็นฝ่ายรับ แล้วก็เปลี่ยนให้ฉันเป็นคนกดบ้าง” ผมสั่งมัน “อ้อ ห้ามหือขึ้นมารุกแล้วกดกลับล่ะ ไม่งั้นฉันจะถือว่าผิดข้อตกลง แล้วเราก็ไม่ต้องมาเล่นด้วยกันอีก!”
“เฮ้ย!!! ไหงงั้นล่ะเนย!” เจ้านัทอุทานเสียงหลง “จะให้ฉันเนี่ยนะ เป็นฝ่ายรับ จะทำไปได้ไงเล่า”
ผมหัวเราะเบา ๆ อย่างสะใจเป็นที่สุด “คราวก่อนฉันยังเป็นได้เลย ทำไมนายจะเป็นไม่ได้ นายจะไม่ทำก็ได้นะ แต่ว่า…ฉันจะกลับแล้ว แล้วก็จะไม่เล่นเป่ายิ้งฉุบกับนายอีกแน่ ๆ” ผมย้ำอีกรอบ กันไม่ให้มันดื้อแพ่ง
เจ้านัทจ้องมองผม อย่างจริงจังจนผมต้องหลบสายตา ก่อนจะถอนหายใจออกมาในที่สุด “เฮ้อ…เอ้า ก็ได้ ฉันยอมนายหนนี้หนเดียวนะ ห้ามสั่งอะไรบ้า ๆ แบบนี้อีกล่ะ” คนพูดพึมพำแผ่วอย่างไม่ยินยอมเท่าไหร่ แต่สุดท้ายแล้ว ก็ยอมนอนนิ่ง ๆ บนเตียงแต่โดยดี
“นายก็น่ารักนะนัท ฉันพึ่งเห็นนายน่ารักขนาดนี้ ก็วันนี้แหละ”
คนนอนบนเตียงยิ้มน้อย ๆ แล้วบอกว่า “ฉันดีใจนะ ที่นายรักฉัน”
เฮ้ย! ผมไม่ได้พูดสักคำ ว่ารักมัน แค่ชมว่าน่ารัก…น่ารักน่ะเข้าใจมั้ย!!!
ผมอยากจะตะโกนเจ้าประโยคบนนั่นใจจะขาด แต่ไม่รู้ทำไม มันเขินจนพูดไม่ออกซะงั้น เลยกลายเป็นยอมรับไปเสียนี่ เจ้านัทบนเตียงหัวเราะเบา ๆ ท่าทางมั่นใจแบบเป็นต่อ ย้อนกลับมาอีกครั้งเสียแล้ว
“เอาเถอะ แค่ครั้งนี้ก็แล้วกัน ฉันจะยอมให้นายทำ…ทุกอย่างที่อยากทำเลยเอ้า”
- TBC อ่านต่อหน้า 5 -