ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฎเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฎจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิ์ส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรูปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ
หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสต์กระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทู้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพสต์ หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเว็บแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล์ บอกเมล์ แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสต์นิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insert quote ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เว็บ
http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม้อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเว็บ แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสต์จนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสต์ในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรื่องบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสต์นิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสต์ให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเว็บบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เว็บไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสต์ชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเว็บไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสต์อ้างอิงชื่อผู้โพสต์หรือเว็บไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเว็บไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสต์และเว็บไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสต์ค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเว็บไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสต์ได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพสต์
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฎการซื้อขายของเล้าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้
18.ใครจะโพสต์เรื่องสั้นให้มาโพสต์ที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ
***************************************************************************************
หมาชนจำหน้ากันแล้วกัด
TRIGGER WARNNINGS
Child abuse = การทารุณกรรมเด็ก โดยการทำร้าย ทอดทิ้ง หรือการค้ามนุษย์
Classism = การเหยียดชนชั้น
Dubious consent = การมีเพศสัมพันธ์โดยความยินยอมของอีกฝ่ายอยู่ในความคลุมเครือ
Dirty talk = ใช้คำพูดหยาบโลน
PTSD = ความหวาดกลัว หวาดผวา วิตก การรู้สึกหลอน หรือมีปัญหาทางจิตที่เกิดหลังจากพบเจอเหตุการณ์สะเทือนขวัญ
Sexual harassment = การล่วงละเมิดทางเพศ
Toxic relationship = ความสัมพันธ์เป็นพิษ
ตอนที่ 1 Soul Mate
“ออกไปก่อนที่ผมจะหมดความอดทนครับ”
ผมจ้องมองพนักงานบริษัทที่ยืนหน้าซีดเผือด ร่างของเขาสั่นราวกับลูกนกตกน้ำ แต่ไม่ว่าท่าทางเหล่านั้นจะดูน่าสงสารขนาดไหน ผมไม่อาจใจอ่อนพูดน้ำเสียงไพเราะเสนาะหูให้กันได้ ในเมื่อรายงานที่ส่งมามีแต่ข้อผิดพลาดจนน่าหงุดหงิด เส้นความอดทนของผมขาดสะบั้น ผมออกปากไล่พนักงานตัวจ้อยให้ออกไปพ้น ๆ หน้า ทำงานพลาดหลายครั้งหลายหนขนาดนี้ทำไมแม่ถึงได้ยังเก็บไว้ให้รกหูรกตาขนาดนี้กันแน่
“ยืนอยู่ทำไม ออกไปสักที”
“ครับคุณรัชชานนท์”
ผมมองตามร่างที่เดินไหล่ตก ส่ายหัวให้กับความไม่เอาไหนของพนักงานคนนั้น ความเครียดและความโกรธเป็นสิ่งที่ผมอยากจะหนีมันออกไปให้ไกล แต่เหมือนยิ่งหนีก็ยิ่งเจอ
“คราวหน้าคงต้องขอคนที่พูดอะไรแล้วได้ดั่งใจ ชี้นกเป็นนกชี้ไม้เป็นไม้...” ผมบ่นกับตัวเอง ปล่อยให้ร่างกายได้ผ่อนคลายไปกับโลกภายนอกผ่านบานกระจกของตึกสูงระฟ้า ที่นี่คือบริษัทอสังหาริมทรัพย์ชื่อดัง ที่มีโครงการบ้านพักหรูหรามากมายกระจายไปในแต่ละจังหวัด การเติบโตของธุรกิจนำมาซึ่งความรับผิดชอบ แถมยิ่งเพื่อนร่วมงานเยอะมากขึ้นเท่าไหร่ ระบบงานก็มีปัญหาติดขัดให้เห็นเกือบทุกวัน อาณาจักรที่ผมปกครองอยู่ในตอนนี้ กำลังบีบให้ผมรู้สึกตัวเล็กลง การขึ้นมานั่งเก้าอี้แทนแม่ได้ไม่นานก็มีแต่อุปสรรคและข้อผิดพลาดทำให้ผมรู้สึกเหนื่อยใจ ให้กลับไปเรียนเอาใบปริญญาต่ออีกสักสองสามใบน่าจะดีกว่ามานั่งทำหน้าเสือใส่คนอื่นแบบนี้
ผมกอดอกทำหน้าตึงใส่เงาตัวเองในกระจก มองสภาพตัวเองที่แต่งตัวดูดีในระดับผู้บริหาร ภายนอกสวยหรู แต่ภายในใจกลับรู้สึกแย่
“คุณรัชชานนท์ครับ คุณผู้หญิงมาหาครับ” นนทัช หรือ เลขานุการของผมเอ่ยขึ้นทำลายความเงียบ ผมหันไปพยักหน้ารับรู้ จัดท่าทางของตัวเองให้พร้อมพบผู้เป็นแม่ที่อยู่ ๆ ก็แวะมาเยี่ยมเยียนถึงที่ทำงาน
แม่เดินเข้ามา พร้อมกับซองเอกสารในมือ
ผมแอบกุมขมับในจินตนาการของตัวเองอย่างเงียบ ๆ
“ภาพเมื่อกี้ทำให้แม่คิดว่าลูกของแม่เข้ามาเป็นผู้บริหารหรือนักฆ่ากันแน่”
ผมถอนหายใจ “อีกไม่นานผมก็คงเป็นคนใจร้ายและทุกคนต้องเกลียดขี้หน้าผม”
“เดี๋ยวก็ปรับตัวได้ แล้วลูกว่าเขาเรื่องอะไรล่ะ”
ผมกลอกตามองบนอย่างเหนื่อยหนาย “ปัญหาชู้สาว และคล้าย ๆ กับพนักงานคนเมื่อกี้ พูดภาษาคนไม่รู้ความ”
“นนทัช คอยช่วยลูกชายของฉันดูโครงการใหม่หน่อยนะ รายชื่อผู้จัดการใหม่อยู่ในมือฉันแล้ว ต่อจากนี้ก็ฝากจัดการด้วย” แม่ฟังผมบ่น จากนั้นก็หันไปคุยกับเลขานุการคนสนิท ผมนั่งใช้นิ้วเคาะโต๊ะด้วยอารมณ์งุ่นง่านเมื่อได้ยินว่าแม่หาคนที่เข้าตาได้แล้ว
เข้าตาแม่ แต่กับผม ผมไม่รู้ด้วยเลย
“ลองดู”
แม่ยื่นซองเอกสารมาให้ผม ผมรับมาด้วยความจำใจ หามากี่คนต่อกี่คนก็ไม่เห็นจะตรงใจผม รอบที่แล้วก็ออกหน้าออกตาว่าอยากได้ผมจนตัวสั่น คิดจะปีนเตียงเจ้านาย คิดน้อยเกินไปหน่อยสำหรับคนที่เรียนจบสูงมีการศึกษา
ผมไล่สายตาอ่านประวัติส่วนตัวของคนที่แม่หามาให้ เข้าใจได้ในทันทีว่าทำไมแม่ถึงชอบอกชอบใจ เพราะประวัติการทำงานและผลงานดีเยี่ยมมากขนาดนี้ แต่แล้วสายตาของผมก็ไปสะดุดเข้ากับเพศรองเข้า
ใช่... เพศรอง
นอกจากชายหรือหญิง ก็ยังมี อัลฟ่า เบต้าหรือโอเมก้า
เจ้านี่เป็นโอเมก้า
“ไม่เอาครับ ผมเกลียดโอเมก้า” ผมวางเอกสารลงทันทีไม่รับรู้อะไรต่อ “แม่ก็รู้ว่าพวกตัวเล็กแบบนี้ทำงานกับพวกเราไม่ดีเท่าเพศอื่นหรอกครับ มีแต่เอาปัญหามาให้”
“ลูกต้องใจกว้างให้มากนะรัชชานนท์ สมัยนี้เจ้าพวกตัวเล็กไม่ธรรมดาแล้วนะ เก่ง ๆ กันทั้งนั้น”
“ไม่ก็คือไม่ครับ ผมไม่อยากได้ ไม่อยากมีปัญหาทีหลัง”
“ก็ได้ แม่ตามใจ” แม่ผมคว้าเอาซองเอกสารกลับคืนไปอย่างไม่พอใจ ผมก็ไม่พอใจเหมือนกันที่แม่เอาปัญหามาโยนให้ผมต้องรับมือกับมันในอนาคตอันใกล้นี้ ผมไม่อยากเอาตัวเข้าไปยุ่งกับเจ้าพวกตัวเล็กพวกนั้นสักนิด ไม่อยากวุ่นวาย ไม่อยากเสวนาด้วย
ผมไม่เปิดใจให้กับพวกที่ชอบส่งกลิ่นไม่รู้เวลาหรอก
“ครับ... ผมกำลังเข้าบริษัท” ผมพูดคุยกับคนในสายก่อนที่จะกดวางไปเมื่อไฟจราจรเปลี่ยนจากสีแดงไปเป็นเขียว ในหัวของผมตอนนี้มีแต่คำถามว่าทำไมน้ำเสียงของแม่ถึงได้ดูรีบเร่งในตัวลูกชายของท่านมากขนาดนั้น การเร่งตัวเองในยามรถติดเช่นนี้ไม่ดีต่อสุขภาพจิตแน่นอน ผมเคาะนิ้วกับพวงมาลัยรถยนต์พลางนับเลขเพื่อสงบสติอารมณ์ พอหลุดพ้นจากความล้มเหลวทางท้องถนนในประเทศของตัวเองได้แล้วก็รีบเหยียบคันเร่งมุ่งตรงเข้าบริษัททันที
ผมเดินเร็วผ่านหน้าผ่านตาพนักงานบริษัทมากหน้าหลายตาที่เรียกชื่อและทักทายผมอย่างสุภาพ ผมรู้เลยว่าตอนนี้ตัวเองกำลังหน้าตึง และปล่อยรังสีเตรียมฟาดฟันทุกคนที่เข้ามาใกล้ ผมพาตัวเองมาถึงห้องทำงานของตัวเอง นนทัชลุกขึ้นยืนต้อนรับผม ผมพยักหน้ารับการทักทายนั้นของเลขาส่วนตัว เปิดประตูเข้าไปเพื่อที่จะเข้าไปพบแม่ แต่ทว่า พอก้าวขาเข้าไปในห้องกลับไม่พบคนที่ต้องการ
มีเพียงกลิ่นหอมหวานที่ผมไม่คุ้นเคย มันไม่ใช่กลิ่นที่ปรับอากาศในห้องทำงาน มันไม่ใช่กลิ่นข้าวของเครื่องใช้ชิ้นไหน มันคือกลิ่นที่แปลกใหม่และมันรุนแรงเสียจนผมเริ่มรู้สึกร้อนไปทั่วร่าง
ผมกำหมัดแน่น และหันไปมองร่างของใครบางคนที่นั่งไขว่ห้างจิบกาแฟ สายตานั้นจ้องมองมาทางผมอยู่ก่อนแล้ว
ผมมองดวงตากลมที่แฝงไปด้วยความมั่นใจแบบนางพญานั้นคืน ยิ่งมองยิ่งรู้สึกได้ถึงความร้อนในกาย อารมณ์ไม่พึงประสงค์ตีตื้นขึ้นมาจนผมเลือดขึ้นหน้า ผมเกลียดมัน เกลียดที่ผมรู้สึกว่าตัวเองต้องการคนตรงหน้า
รอยยิ้มหวานหยดปานน้ำผึ้งนั้นติดอยู่ในแววตาของผม
“สวัสดีครับ คุณรัชชานนท์”
ร่างบางวางถ้วยกาแฟก่อนจัดการหยัดกายลุกขึ้นยืน แล้วเดินเข้ามาใกล้ผม ผมรู้สึกเหมือนตัวเองสูญเสียทักษะในการพูด แต่การรับรู้กลิ่นช่างดีเลิศ มันช่างหอมหวานชวนให้ลิ้มลองร่างของคนตรงหน้า แต่ผมพยายามสะกดมันไว้
“ผมปาณัสม์ ผู้จัดการโครงการใหม่ คุณแม่ของคุณบอกว่าให้ผมนั่งรอเพื่อพบคุณ” กายหอมขยับเข้ามาใกล้จนผมต้องกลั้นหายใจ ใบหน้าเนียนใสนั้นเอียงมองผม “นอกจากคุณจะเป็นเจ้านายผมแล้ว ดูท่า...”
ฝ่ามือเล็กยกขึ้นลูบไล้ไปตามกรอบหน้าของผม ผมขยับหนี
“ออกไปครับ...” ผมกดเสียงพูดขู่ร่างคนตรงหน้า มือเล็กนั่นเริ่มอยู่ไม่สุข แตะเนื้อต้องตัวกันตั้งแต่แรกพบ ผมหงุดหงิด โมโห สารพัดความรู้สึกวนอยู่ในอกพร้อมจะระเบิดออกมาถ้ามากไปกว่านี้
“ดูท่า... คุณจะเป็น Soul mate ของผมเสียด้วยคุณรัชชานนท์ ใช่ไหม คุณรู้ดี”
สายตายั่วยวนนั่นมันช่างมากเกินไปแล้วคุณปาณัสม์
“คุณได้กลิ่นของผมชัดแบบเดียวกับที่ผมได้กลิ่นคุณใช่ไหม”
ผมไม่ทันได้ระวังมือเล็กแสนซุกซนนั้นก็คว้าหมับเข้าที่ส่วนนูนพองด้านล่างของผมเสียเต็มมือ ผมเก็บอารมณ์ไม่อยู่อีกต่อไป พอโดนสัมผัสส่วนนั้น กำแพงความอดทนก็พังทลายลงในพริบตา ผมคว้าไหล่บางไว้แน่น คนตัวเล็กกว่าขมวดคิ้วนิ่วหน้าด้วยความเจ็บ ผมจ้องลึกเข้าไปในแววตาคู่นั้น
“ผมเตือนคุณแล้วคุณปาณัสม์”
ผมกัดฟันพูด
“แต่คุณไม่หยุดการกระทำน่าอับอาย แถมคุณมันไร้มารยาท อย่ามาให้ผมเห็นหน้าอีกเป็นครั้งที่สอง”
“หมายความว่าอะไรครับ”
“ผมกำลังจะบอกว่าผมไม่รับคุณเข้าทำงาน กลับบ้านไป ออกไปจากห้องของผม”
“แปลว่าคุณให้ผมมาเจอหน้าได้ในฐานะ Soul mate สินะ”
“คุณปาณัสม์”
“ออกไป!!!!!!!!”