บทส่งท้าย
“600 ล้าน!!!” ผมตะโกนลั่นห้องทำงานของพ่อ หลังจากกลับมาจากดอยพวกเราก็โดนเรียกคุยทันที ฟ้านั่งทำหน้าขรึมอยู่ตรงโซฟารับแขก พ่อผมบอกว่า ฟ้าครามกว้านซื้อหุ้นเกือบทั้งหมดของโครงการ ด้วยเงิน 600ล้าน ใจผมมันหล่นไปถึงตาตุ่มนี่มันไปกู้เงินใครมา ผมหันไปมองหน้ามัน
“600ล้าน นั่นมันค่าสินสอดทองหมั้นมึง ส่วนเงินปันผลจะเป็นรายได้ของมึงกับกู”ฟ้าครามบอก
“มึงไปกู้ใครเค้ามาคราม ถอนหุ้นคืนไปเลยนะกูไม่ต้องการ” ผมแว๊ดใส่มัน
“กรพูดดีๆกับเจ้าครามมันหน่อย ผู้ถือหุ้นใหญ่ในบริษัทเลยนะนั่นนะ” ก้องภพพูดติดตลก เพราะเข้าใจเจตนาของฟ้าครามดี เพื่อรักษาคนทั้งคนที่ตนเองรักและครอบครัว เม็ดเงินมหาศาลมันไม่ใช่ปัญหา .....สำหรับทายาทผู้ส่งออกเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ราคาแพงและเครื่องดื่มอื่นๆในเครือ ที่ส่งอกไปทั่วทุกมุมโลก ก้องภพสืบประวัติฟ้าครามอย่างจริงจัง และรู้ว่าฟ้าครามไม่ใช่เจ้าของร้านเหล้าธรรมดา ..มิน่าถึงได้เปิดร้านแบบนั้น เพราะมันถนัดนี่เอง...
“ป๊าจะให้กรใจเย็นได้ไงละ ไอ้ครามมันไม่มีเงินเยอะขนาดนั้นหรอก แล้วถ้าเขามาทวงหนี้มันละ” ผมพูดด้วยความร้อนลนผิกับฟ้าครามที่ยังคงไม่รู้สึกทุกข์ร้อนอะไร
“คิดมากไปและไอ้หมอ นี่มึงดูถูกผัวมึงขนาดนั่นเลย”ฟ้าครามถามเสียงนิ่งๆแสร้งทำหน้าผิดหวัง
“ก็ เปล่า แต่กู”....
“ป๊าว่าเราพักเรื่องเงินไว้ก่อน ไหนบอกมาซิว่าจะเอากันยังไง”เสียงของก้องภพจริงจังขึ้นมาทันที ทั้งห้องเงียบ
สนิท...สายตาคาดโทษของคนเป็นพ่อมองไปยังลูกชายและว่าที่ลูกเขย ฟ้าครามยืนขึ้น และเดินไปนั่งคุกเข่าตรงหน้าก้องภพ ผมเห็นดังนั้นจึงคุกเข่านั่งลงตามไปด้วย
“ผมจะดูแลมังกรเองครับคุณลุง ผมยินดีจะรับผิดชอบทุกอย่างที่ทำลงไป ให้โอกาศผมได้ดูแลคนที่ผมรักด้วยเถอะนะครับ”ฟ้าครามขอผมจากป๊า
“นะครับป๊า ผมสัญญาว่าจะตั้งใจทำงาน จำตามที่ป๊าบอกทุกอย่าง”ผมสมทบไปอีกคน
“ก็แล้วแต่พวกแก ป๊าก็ไม่ได้ว่าอะไร ป๊าเองก็รู้จักครามมานานรู้ดีว่าคนอย่างฟ้าครามดูแลลูกชายป๊าได้แน่ แต่สัญญา
ได้ไหมว่าจะรักกันนานๆใช้ชีวิตร่วมกันด้วยความรักด้วยเหตุและผล กรเองก็อย่าไปดื้อกับครามมันมาก ครามเองก็อ่อนลงบ้าง มีอะไรปรึกษาพ่อกับแม่ได้เสมอ” ก้องเดินมาตบบ่าฟ้าครามพร้อมกับลูบหัวมังกรด้วยความเอ็นดู
“เราก็ไปขอขมา ม๊าเค้าซะ กินไม่ได้นอนไม่หลับเป็นอาทิตย์ตอนแกหายไป”
“ครับ/ครับป๊า”
หลังจากที่ผมคุยกับปาเสร๊จ...ผมก็ต้องรีบกลับมาที่บ้าน
“ไอ้คราม ไอ้หมอ มึง หายไปไหนกันมาห๊า รู้ไหมว่ากูนะ ฮึก ฮึก...คิดถึงพวกมึงขนาดไหน” ทันที่ที่เท้าผมเหยียบเข้าบ้านไอ้เพื่อนตัวเล็กก็วิ่งถลามากอดแล้วร้องไห้ขี้แยเป็นเป็นเด็ก
“ฟ่าง..ชูวววไม่ร้องมาม๊ะเดี๋ยวหมอโอ๋”ผมแกล้งกอดมันโยกไปมา
“ไม่ต้องเลยนะมึง”มันดันตัวออกแล้วชี้หน้าผม พร้อมกับพี่ยุที่เดินยิ้มน้อยๆมาหา
“เป็นไงเรา สบายดีนะ” พี่ยุก็ยังคงเป็นพี่ชายที่แสนดีเสมอ ข้าวฟ่างเดินไปยืนข้างๆพี่ยุแล้วเกาะแขนแกร่งเอาไว้ ผมรู้แล้วว่าทั้งคู่แต่งงานกันแทนผม...
“ม๊าอะฟ่าง”ผมถามเสียงแผ่วรู้สึกผิดจนไม่กล้าสู้หน้า
“ในครัวนะ”มันตอบ ผมแอบเดินย่องเข้าไปในครัว ม๊ากำลังทำขนมอยู่ใบหน้าท่านดูอิดโรยและเศร้าหมอง ผมเห็นท่านรอบถอนหายใจหลายครั้ง
ผมเดินเข้าไปกอดท่านจากด้านหลังเอาคางเกยไหร่ มาสะดุ้งเล็กน้อย..
“ขอทานะครับม๊า ต่อไปกรจะไม่ทำให้มาเสียใจอีกแล้ว”
“กร...”ม๊าครางเสียงแผ่วแล้วหันมากอดผม
“เราไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว แม่เป็นห่วง อย่าหายไปแบบนี้อีกนะแม่ไม่ชอบเลย” รู้ว่าโกรธแต่ม๊าคงดีใจที่ผมกลับมา ท่าจูบผมที่หน้าผากพร้อมกับถามหาฟ้าครามบอกว่ามีเรื่องจะคุยด้วย ผมเดินไปเรียกฟ้าคราม แต่ม๊าบอกอยากคุยกับฟ้าครามแค่สองคน ผมทำหน้ากระเง้าระงอกแต่ก็ยอมเดินออกมา เพรายังไงฟ้าครามมันก็ต้องบอกผมอยู่แล้ว
หลังจากนั้นพวกเราก็ทานข้าวพร้อมหน้าพร้อมตาทั้งสองครอบครัว ผมรู้สึกมีความสุขที่เห็นทุกคนยิ้ม ผมเองก็ยิ้ม....ยิ้มอย่างมีความสุขกับฟ้าครามหัวใจดวงเดียวของผม…
…
..
“ครามแม่กูคุยอะไรกับมึงวะ”
“ก็เปล่า”
“เห้ย อย่าหมกเม็ดดิ บอกมา”
“ก็ไม่มีไร เขาแค่บอกกูว่า //ม๊าฝากกรด้วยนะลูก//
“แค่นี้ แล้วมึงตอบแม่กูไปว่าอะไร”
“กูแค่บอกว่า "กูจะดูแลมังแทนท่านเองยุงไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอม และถ้าให้ผมแล้วห้ามเอาคืนนะครับ"ฟ้าครามยังคงทำหน้านิ่งๆ แต่ผม .....ไปแล้วสมงสมอง ....
“>////<”
..........................................บริบูรณ์......................................................
ข้อความจากไรท์
ขอขอบคุณรีดเด้อทุกคนนะคะที่เคียงข้างฟ้าครามมาจนจบ
นิยายของเราถึงจะไม่ได้เป็นที่นิยมแต่ทุกคนที่เขามาอ่านก็ให้ความรักและเคียงข้างเราตลอดมา ขอบคุณจริงๆนะคะ .......
ข้อความจากฟ้าคราม
ผมอยากจะบอกว่าผมรักทุกคนนะครับ ที่ก้าวเดินไปพร้อมกับผมจนถึงตอนสุดท้าย
ผมจะจดจำพวกคุณและจะรักพวกคุณคนตราบสิ้นลมหายใจ
ขอความจากมังกร
อิครามมึงพูดไปหมดแล้วกูจะพูดอะไรละ อินี่ - -*
เอาเป็นว่าหมอร๊ากกกกกกกกกทู๊กกคนนะครับ
ข้อความจากพายุกะข้าวฟ่าง
อ๊ายยยยยคุณแม่ทวิน ทำไมบทผมมันน้อยนักละ
//เอาไว้ตอนพิเศษละกันนะคะลูก//
ก็ได้ พี่ยุละ แหมตอนแรกมีแต่คนเชีย ดูเป็นคนดี ชิ ดีแตกตอนหลังกลายเป็นตาแก่เต๊าะเด็ก
พูดมากไปแล้วนะเตี้ย อย่าไปฟังครับ เรามาพูดจามีสาระกันดีกว่า
ก่อนอื่นก็ต้องขอบคุณทุกๆคนมานะครับที่ให้กำลังใจพวกผม
ผมกับเมีย เอ้ยข้าวฟ่างจะจดจำพวกคุณตลอดไปนะครับ
ผมสัญญาว่าจะกำหลาบเมียดื้อแล้วจะมาเล่าให้ให้ฟังนะครับ0;;0
สวัสดีครับ