มันทำหน้าตาลอย เหมือนไม่รับรู้ในความผิดอันใหญ่หลวงที่ได้ก่อไว้
เกือบทำให้เพื่อนเสียตัวไปแล้ว
“อ้าว แล้วมึงจะให้กรูทำไงวะ มึงไปกับไอ้กอล์ฟสองคนอะดีแล้ว กรูไม่อยากไปขัดคอใครนี่”
“จำได้เลยมึง อย่ามาชวนกรูไปไหนอีกนะ”
“วันนี้กรูจะทำโทษมึงด้วยการลดน้ำตกฟรีเหลือแค่ครึ่งจาน
ตกลงตามนี้ห้ามพูดอะไรทั้งนั้น ไม่งั้นจะลดเหลือศูนย์จานทันที.”
ตอนที่35.1
ผมกับไอ้ลุงคิดกันไว้ว่าจะไปถึงบ้านของหม่อมย่า เอ้ยคุณย่าก่อนงานจะเริ่มครับ
จะได้ไปช่วยป้านวลเตรียมข้าวของกันก่อน อย่างว่าครับต้องไปทำคะแนนกันหน่อย
ถึงตำแหน่งหลานสะใภ้จะอยู่ในกำมือแล้วก็นิ่งนอนใจไม่ได้
ถ้าหม่อมย่าไม่ปลื้มขึ้นมา หันไปสนใจคู่แข่งขึ้นมาแล้ว สวยแบบผมจะตกที่นั่งลำบาก555
และที่สำคัญเราไม่ใช่แขกคนสำคัญอะไร การที่จะไปถึงตอนงานเริ่มนั้น
คือเป็นสิ่งที่ไม่ควรเป็นอย่างยิ่ง55
ครัวจึงเป็นที่ๆ เหมาะที่สุดที่ผมเล็งไว้
ผมแต่งตัวเสร็จตอน5โมงเย็นรอคนขับรถมารับที่ร้าน555
ไอ้ลุงมาถึงประมาณ5โมงครึ่งครับ ผมหยิบของที่เตรียมไว้สำหรับเป็นของขวัญวันเกิดคุณย่า
แล้วกระโดดขึ้นรถไอ้ลงไปอย่างฉับไว
ผู้อ่านคงอยากรู้ใช่ไหมครับว่าผมเตรียมอะไรเป็นของขวัญสำหรับคุณย่า55
เดี๋ยวมีเฉลยครับ
รถไอ้ลุงแล่นผ่านจราจรที่ติดขัดพอสมควรแถวสาทร คงเป็นเพราะแถวนี้เป็นที่ตั้งของออฟฟิตต่างๆ
รถจึงหนาแน่นมากพอดู
ไอ้ลุงขับผ่านถนนส่วนบุคคลนั้นอีกครั้ง
ที่ๆ ผมชอบมองเสมอเวลามาบ้านคุณย่า ตอนนี้ไฟสองข้างทางเริ่มจะเปิดแล้ว
แต่ยังไม่ส่องสว่างมากเท่าไร ถึงอาทิตย์จะลับขอบฟ้าแล้ว
คงเป็นเพราะความสว่างจากท้องฟ้ายังไม่ได้จางหายไป
ผมกับไอ้ลุงได้รับการกล่าวทักทายจากลุงยามคนเดิมด้วยความเป็นมิตร
ประตูบ้านหลังเก่าๆ ได้ค่อยๆเปิดต้อนรับผมและไอ้ลุงอีกครั้ง
http://www.youtube.com/watch?v=s85gUJ_Kljg&feature=PlayList&p=FC23C1BB556EAFA4&index=0 ( ประกอบตอนอ่านนะครับ ใช้ตอนต้นๆเท่านั้นนะครับ )
ป้านวลยืนรอรับผมกับไอ้ลุงเชกเช่นเดิมเหมือนครั้งที่ผ่านๆมาครับ
ในชุดเสื้อผ้าที่แตกต่างจากวันก่อน คงเป็นเพราะวันนี้เป็นวันดีของคุณย่า
อะไรๆ ก็เลยเปลี่ยนไป
รถไอ้ลุงจอดที่เดิม ผมเปิดประตูลงจากรถและเดินเข้าไปหาป้านวล ไหว้ป้านวลด้วยมารยาทดี
ไอ้ลุงตามมาติดๆ
“เชิญเลยคระ คุณหนู คุณย่ารออยู่ค่ะ” เสียงป้านวลกล่าวต้อนรับว่าที่หลานสะใภ้ของบ้าน55
ผมและไอ้ลุงเดินเข้าบ้านอย่างคุ้นเคยครับ ไม่ได้มีอาการเกร็งๆเหมือนครั้งแรกที่มาแต่อย่างใด
ผมเดิมตามหลังไอ้ลุง ผ่านห้องต่างๆเช่นเคย
ความรู้สึกครั้งแรกที่เคยมาบ้านหลังนี้กลับมาในความคิดอีกครั้งครับ
คุณย่าส่งยิ้มให้ผมกับไอ้ลุงมาแต่ไกลครับ แน่นอนครับผมยิ้มตอบกลับไปทำคะแนนเสียแต่เนิ่นๆ
ไอ้ลุงคลานเข่าเข้าไปหาคุณย่า แล้วผมจะช้าอยู่ทำไมละ ทำคะแนนต่อสิ
ผมคลานเข่าตามหลังไอ้ลุงไปติดๆ เราสองคนกราบที่ตักคุณย่าพร้อมกันครับ
เหมือนกำลังจะรับ การเจิมที่หน้าฝาก
ต่อด้วยการให้พรจากญาติผู้ใหญ่ฝ่ายชาย ยังไงยังงั้นครับ55
555 ผิดงานละ นี่งานวันเกิดคุณย่าครับ ไม่ใช่งานแต่งของผมกับไอ้ลุงแต่อย่างใด
“สวัสดีครับคุณย่า” ผมกล่าวคำทักทาย คุณย่า ตามหลังไอ้ลุงซึ่งมันชิงตัดหน้าผมไปก่อนแล้ว
“ทำไมมาถึงเร็วจังละจ๊า แขกคนอื่นยังไม่มาเลย”
“ปอร์เขาอยากมาช่วยงานก่อนนะครับคุณย่า” ไอ้ลุงตอบ
“อ้าวเหรอจ๊า” ผมไม่ได้ตอบอะไรไปนอกจากยิ้ม
“ป้านวลเขาเตรียมเสร็จหมดแล้วละ เหลือก็แต่ยกออกมาตั้งที่โต๊ะอาหารเท่านั้นละ” คุณย่าแจงให้ผมกับไอ้ลุงทราบ
“แบบนี้ผมกับปอร์ก็ไม่ได้ช่วยอะไรเลยสิครับคุณย่า”
ป้านวลที่ยืนอยู่ข้างๆคุณย่ายิ้มอย่างพอใจ เมื่อรู้ว่าผมกับไอ้ลุงอยากช่วยงาน
“งั้นคุณหนู ค่อยช่วยป้านวลยกของกินมาวางที่โต๊ะละกันนะคะ”
“ได้ครับป้า” ไอ้ลุงตอบ
“คุณย่าครับ ขอบคุณนะครับที่คุณย่าให้ที่พัก ยังไม่มีโอกาศมาขอบคุณด้วยตนเองเลย นอกจากฝากกอล์ฟมา’
“สนุกกันไหมละ ปอร์ กอล์ฟดูและดีไหม”
“ครับสนุกดีครับ” ส่วนคำถามหลังๆนั้นผมไม่ตอบ ไอ้ลุงยิ้มจนแก้มปริอยู่ข้างๆผม
อย่าให้รู้นะว่าคิดถึงอะไรขึ้นมา ไม่งั้นพร้อมขึ้นมาตอนนี้จะหาว่าสวยไม่เตือนนะ55
“คุณย่าน่าจะไปด้วยนะครับ คงสนุกมากกว่านี้”
“คงไม่ไหวหรอกจ้า ย่า แก่แล้วไปไหนมาไหนลำบาก ให้ หมุ่นๆ ไปกันนะดีแล้ว”
“คุณย่าครับ พอดีเห็นหลังบ้านมีต้นไม้สวยๆปลูกอยู่เยอะ เลยซื้อต้นไม้มงคลมาฝาก ไม่รู้ว่าคุณย่าจะชอบไหม”
ผมพูดพรางยกต้นดอกพุดสีขาวมีดอกตูมเล็กๆ แซมใบอยู่ในกระถางสวยงามที่วางอยู่ข้างๆยื่นให้คุณย่า
“ผมขอให้คุณย่ามีสุขภาพแข็งแรง อยู่กับลูกหลานตลอดไปนะครับ”
“อ๋อ ขอบใจจ้า ไม่น่าลำบากเลยนะ” รอยยิ้มกว้าง ๆจากคุณย่า เผยให้เห็นอย่างชัดเจน
“ไม่ลำบากครับคุณย่า ผมไปเดินที่สนามหลวงสองมาครับ มีต้นไม้สวยๆเยอะแยะครับ”
“อ๋อเหรอจ๊า ว่าแต่มันอยู่ทีไหนละจ๊าสนามหลวงสองนี่ ว่างๆ พาย่าไปเดินบ้างนะ”
“ได้ครับ คุณย่า” ไอ้ลุงมันตอบแทนผมอย่างรู้งาน
“แล้วกอล์ฟมีอะไรมาเป็นของขวัญวันเกิดย่าละจ๊า” คุณย่าหันไปมองที่หลานชาย
“คุณย่าครับ กอล์ฟไม่มีสิ่งใดมาให้คุณย่าในวันเกิดนอกจากสิ่งนี้ครับ”
ไอ้ลุงยื่นหน้าขึ้นไปหอมแก้มคุณย่าทั้งสองข้างสลับกันไปมาอย่างช้าๆ
หุย อิจฉาคุณย่าจัง ขอบ้างได้ไหมลุง55
หมดกันครับคุณผู้อ่าน สำหรับคุณค่าต้นไม้ของผม เมื่อโดนไอ้ลุงแย่งซีน
“กอล์ฟขอให้คุณย่า สุขภาพแข็งแรง อยู่กับกอล์ฟตลอดไปนะครับ”
ครับเห็นไหมครับท่านผู้อ่าน ไอ้ลุงนอกจากจะแย่งซีนแล้วยังไม่มีความคิดเป็นของตัวเองเลย
ก็อปปี้ผมทั้งคำพูดของผมตามความหมายของต้นไม้ที่ผมนำมาเป็นของขวัญให้คุณย่าครับ
“คุณท่านคระ” เสียงป้านวล
คุณย่าหันไปตามเสียงนั้น
“สงสัยคุณนพ จะมาถึงแล้วละคะ ”
ป้านวลพูดหลังจากที่เสียงรถมาจอดที่หน้าบ้านดับไป