ผมยกน้ำไปให้ไอ้ลุงเหมือนกับยกให้ให้ลูกค้าคืนอื่นๆ แต่พิเศษหน่อยคือใส่หัวใจคงไป555เขิลจัง
ไอ้ลุงสั่งอะไรไม่เป็นหรอกครับนอกจากเมนูประจำของมัน
วันนี้รถไฟคงไม่ชนกันโคมเหมือนเมื่อวานนะ ผมคิดในใจ พรางเดิมกลับมาสั่งเนื้อย่างให้ไอ้ลุง
พอหันกลับมาเท่านั้นละครับ ผมต้องเปลี่ยนตัวเองจากนางเอกมาเป็นนางร้ายทันที
มีคนคาบไอ้ลุงไปแดรกซะแล้ว ไม่ได้ต้องเข้าไปเครียซะแล้ว
ถิ่นใครให้มันรู้บ้าง………….555
ตอนที่23................ตำถั่วปลาร้า
ผมเดินเข้าไปยังโต๊ะที่ไอ้ลุงนั่งทันที ด้วยตอนนี้มีผู้หญิงคนหนึ่งกำลังยืนคุยกับไอ้ลุงอยู่
ผมกล่าวทักทายเธอพร้อมมองไปที่หญิงคนนั้น
เผื่อไม่ใช่ในฐานะคุณลูกค้าก็คงในฐานะคนรู้จักของไอ้ลุงเป็นการให้เกียรติ ……….เห็นไหมผมดีแค่ไหน
เขาอยู่ในชุดนักศึกษา มีเข็มประจำมหาลัยติดอยู่ที่หน้าอกซ้ายในมือหอบหนังสือสามสี่เล่ม
เกี่ยวกับด้านบริหาร สะพายกระเป๋าราคาแพงป้าดา ผมถอนหายใจ โล่งอก
นึกว่าใครชะนีที่ไหนจะมาคาบไอ้ลุงของผมไปแดรกซะแล้ว
"เพื่อนกอล์ฟเหรอครับ " ผมถามผู้หญิงคนนั้นทั้งที่น่าจะใช่คำตอบ
เขายิ้มให้ผมหนึ่งครั้ง แล้วสะบัดบ๊อบให้ใส่………..ขอให้คอหักตาย
ผมมองตาไอ้ลุง งงกับการกระทำของเธอคนนี้ คิดว่ายังไงคงมีอะไรมากว่าเพื่อน.....คงเป็นสัตว์เลี้ยงไอ้ลุง555
ไอ้ลุงเชิญน้องนีคนนั้นนั่งด้วยเพราะมารยาทดีของมันตามเคย
"ปอร์ครับ " ว่าไงที่รัก5555 ผมตอบในใจหลังจากที่ลุงเรียก
"ขอแก้วเพิ่มหนึ่งใบครับ " ฟังแค่ไอ้ลุงบอกก็น่าจะรู้แล้วว่าน้องนีคนนี้มาร่วมโต๊ะกับไอ้ลุงเป็นแน่แท้......ดีนะแค่ร่วมโต๊ะ
แต่จะนั่งนานแค่ไหนอันนี้ผมไม่รู้….. มืดแล้วจะกลับเข้าป่าลำบากนะน้องนี ชิว ชิว
เธอมองมาที่ผม ด้วยสายตาที่ไม่พอใจ บวกกับความน่าสงสัย
ว่าทำไมไอ้ลุงถึงพูดกับผมเพราะขนาดนั้นทั้งที่เป็นผู้ชายด้วยกัน
นี้คื่อสิ่งที่ผมจินตนาการไป เธอยิ้ม ไม่ใช่สิทำเป็นยิ้ม เหมือนยิ้ม
หรืออะไรสักอย่างที่ให้ผมคิดว่าเธอกำลังยิ้มให้ผมอย่างเป็นมิตร
ขอโทษนะผมได้กินหญ้าเลยพอจะมองออกว่านั้นมันไม่มีความจริงใจซะเลย
"สวัสดีค่ะ " ไม่รอกลับเลยละค่อยทัก เธอทักทายเป็นมารยาท….ทราม
พร้อมหันมามองผมตั้งแต่หัวจดเท้าอย่างช้า ๆ..........เอาสักข้างไหม555 ซ้ายหรือขวาดี
ผมยิ้มให้เธอเหมือนกับคนทั่วไปที่เขายิ้มให้กัน เพราะผมถือว่าตอนนี้เธอคือคุณลูกค้าผมอยู่
ผมเดินกลับไปหยิบแก้วมาเพิ่มอีกหนึ่งใบให้เธอคนนี้
"ขอโทษนะค่ะขอเพิ่มอีกหนึ่งใบ' คราวนี้เป็นคำตอบสุดท้ายครับ……มึงจะมาทั้งคณะเลยไหมยะ
เธอบอกผมว่าจะมีคนมาเพิ่มอีกหนึ่งคน ผมมองไปที่ไอ้ลุงเหมือนกับเป็นคำถามว่าชวนเพื่อนมาด้วยเหรอ
คำตอบที่ได้จากแววตาคือไม่ใช่.................มองตาก็เห็นอะไรที่อยู่ข้างในกางเกง เอ้ย มองก็ตารู้ใจ555
ผมเดินไปหยิบแก้วมาตามคำสั่งคุณเธอ
"มาธุระแถวนี้เหรอแพม บังเอิญจัง " ไอ้ลุงเอ่ยถามเจ้าหล่อนคนนี้
และนี้จึงเป็นคำตอบที่ไอ้ลุงมีให้ผม ผมวางแก้ว พร้อมน้ำเปล่าให้เธอหนึ่งขวด
เพราะคิดว่าน้ำเปล่าคงเป็นสิ่งที่เธอต้องการ เหมือนคุณลูกค้าสุภาพสตรีทั่วไป
"ปล่าตั้งใจมา " กร๊ากกกกก เธอตอบตรงมากเหมือนตั้งใจให้ผมได้ยิน..........ชัดมากเต็ม2รูหูกรูเลย
คำถามต่างๆๆผุดออกมาจากหัวมากมาย
มันมากับใคร
แก้วใบนี้ของใคร
มึงเป็นญาติฝ่ายไหนของที่รักกรู
มันต้องการอะไรจากไอ้ลุง
มันต้องการอะไรกับผม
และมึงต้องการอะไรจากเราสองคน.............5555555555
" แถวนี้หาที่จอดรถยากมากกก ก" เสียงคุ้น ๆ ลากยาวๆ นั้นลอยมาจากทางด้านหลังผม
ผมมองตามเจ้าของเสียงนั้น เพื่อตอบอคำถามตัวเองว่าใช่คนที่เราคิดไว้หรือเปล่า
ครับ ถูกต้องนะคร๊าบบบบ นนท์ยืนอยู่ข้างหลังผม …........การี๊ดกรี๊ด กรี๊ด ไหน ไหน ด้าย สายสิญจน์
" อ้าวปอร์ มาทานข้าวกับกอล์ฟเหรอ บังเอิญจัง เจอกันอีกแล้ว " สร้างภาพชัดๆ มันบังเอิญมากเกินไปแล้วนะ
และที่บังเอิญกว่านั้นเมิงลืมเตี้ยมกับเพื่อนสาวมึงเลยใช่ไหม……….กรูทันมุขมึงหรอก
ตอนนี้มีไก่ตัวเบอเล่อหนึ่งตัวกำลังวิ่งเล่นแถวร้าน นนท์เพิ่งปล่อยมัน
ไม่เนียนเลยนะ ผมตอบคำถามตัวเอง หลังจากที่รู้ว่าไอ้ลุงของผมคงไม่ได้ชวนนนท์กับแพมมาแน่นอน…สวยมั่นใจ
คนที่น่าสงสารตอนนี้กลับไม่ใช่ผมหรอกครับ ขวัญใจของคนอ่านนะสิ
ไม่ได้ชวนใครมาเล้ย แต่เหมือนมีความผิดติดตัว...........ที่รักเขาไม่โกรธหรอก55
“สวัสดีครับนนท์ มากับแพมเหรอ”
ไอ้ลุงทักทายนนท์ด้วยคำสุภาพอย่างเดิม...........กรูจะโกรธมึงก็ตอนนี้ละ
“นนท์เอาน้ำไรครับ" ลุงถามต่อ
“เป๊ปซี่ก็ได้ครับ กอล์ฟ”
“ปอร์ครับ ขอเป๊ปซี่หนึ่ง”
นนท์ทำหน้าสงสัยว่าทำลุงต้องบอกผมแบบนั้น
ผมกลับมาอีกครั้งผมกับเป๊ปซี่หนึ่งขวด ตอนนี้นนท์ยิ่งจ้องมองผมหนักว่าเดิม ตาแถบหลุดมาจากเบ้า
คงรู้แล้วละว่าฐานะของผมคืออะไร.................แฟนไอ้ลุงไง5555
เด็กเสิร์ฟนั่นเอง
ตายแล้ว ความไม่มั่นคงในชีวิตมาเยือนกรูถึงที่เข้าแล้ว ชีวิตน้อยของน้องปอร์ใครกำหนด
มันมองกรูด้วยสายตาเหยียดหยัน ไม่ได้นะต้องอยู่ในอาการปกติ
“ตามสบายนะนนท์” ผมขอตัวไปดูแลลูกค้าโต๊ะอื่นบ้าง
นนท์กับชะนีเพื่อนสาว สั่งกับข้าวสาม สี่อย่าง พร้อมเบียร์หนึ่งขวด นางแรงแดรกเบียร์ ทั้งๆ ชุด นศ.
ผมเดินไปหาไอ้เดชทำหน้าเซ็งๆ
ลูกค้าที่มาทานข้าวมองนนท์อย่างสงสัยบวกกับความไม่แน่ใจว่านนท์เป็นดาราหรือเปล่า
นนท์ก็ไม่ได้สนใจใครเลย
“แดรกฟรีพอยังเมิง เอาอีกสักจานไหม” ผมประชดเพื่อนเลิฟด้วยอารมย์ที่ต้องเข้าศูนย์แล้ว (เสีย)
“ว่าไงมึงจะให้กรูจัดการคนไหนบอกมาเลย ผู้หญิง หรือผู้ชาย เดี๋ยวหล่อจัดให้”
ไอ้เดชเห่า อย่างเพื่อนที่รู้ใจ
“แหวะหล่อตายละมึง ให้มันแน่เถอะ พอเอาเข้าจริงมึงก็วิ่งหนี ทุกที” มันหัวเราะ
“ส่งของ” เสียงที่ชายผมเรียก
ผมมองที่จานกับข้าวที่ต้องไปส่ง ถอนหายใจ
อ้าว เป็นไงเป็นกัน สู้ตาย ความรู้สึกตอนนี้เมือนกำลังถูกโยนเข้าสู่ดงชะนี บวกกับฝูงเก้งกวาง
หรือทุ่งหญ้าสะวันน่าอะไรก็ไม่ปาน ที่อุดมด้วยสิงสาราสัตว์ อันตราย เช่นแรด เป็นต้น55
ถึงจะเป็นถิ่นตัวเองก็ตามแต่มันก็หวิว ๆ 2 มือ 2 เท้า ไหนจะสู้ 4 มือ4 เท้า---------4เท้าคือไรแปลเอง
ผมวางจานกับข้าวนั้นลงบนโต๊ะหน้านนท์
เธอมองด้วยความสงสัยว่านั้นมันคืออะไร ใช้ช้อนเขี่ย ไปมา
“ กินยังไง สะอาดไหมนี่” เสียงถูกเปล่งออกมาจากปากนังชะนี....... หวาย นั้นปากหรือว่า ท่อระบายน้ำเสีย กทม.ยะ
มึงกะจะให้กรูหมดทางทำมาหากินเลยใช่ไหม
อยากจะร้องกรี๊ดๆๆใส่หน้ามันจัง มันจะมากไปแล้วนะอีชะนี
คิดแล้วชักอยากต่อด้วยการเอาจานกับข้าวนั้นสาดเข้าที่หน้ามัน พร้อม ตรบ ตรบ ให้มันหลงฝูงไปเลย55
แหม คนอื่นเขากินแล้วไม่เห็นจะตายเลย ......................วันตายของมึงมาถึงแล้วอีชะนี
มีแต่กลับมาพร้อมกับคำชมทุกรายไป อีเควี้ย (เหี้_ + ควาย ) ผมด่ามันในใจตามเคยครับ
คิดอะไรไปก็ทำไม่ได้ สิ่งเดียวที่ทำได้คือ ทำเป็นไม่ได้ยิน แล้วเดินกลับออกไป เก็บความแค้นไว้ในใจดวงเล็ก ๆ
ผมกลับไปนั่งกับไอ้เดชอีกครั้ง คราวนี้มันเงียบครับ ไม่กล้าแม้แต่ยิ้มอะไรกลับมาอีกเลย
สายตามองลูกค้าโต๊ะอื่นตลอดเวลา
นนท์กวักมือเรียกผม เป็นอันรู้ครับว่างานเข้าแล้ว
“ปอร์ลาบหมูเผ็ดไปกินไม่ได้”บอกผมอย่างหน้าตาเฉย
ผมรับจานนั้นกลับมา แล้วให้พี่ชายทำใหม่อีกจานให้ ใส่พริกไปนิดหน่อย
เวลาผ่านไป
ปอร์ เติมพริกหน่อยครับ มันไม่เผ็ดเลย……….อ้าวแล้วตกลงมึงแดรกเผ็ดหรือไม่เผ็ด
ลาบหมูถูกยกเสิร์ฟอีกครั้ง ด้วยผมเอง
ไอ้ลุงมองผมที นนท์ที น้องนีที พอเดาออกว่าเกิดไรขึ้นกับผม..........นายเอกโดนแกล้งเจ้าค้าเอ้ยย
ปอร์ เติมน้ำปลาหน่อยมันจืด
ปอร์เค็มไปกินไม่ได้..............การี๊ดกรี๊ดกรี๊ดๆ
ลาบหมูถูกทำใหม่จานแล้ว จานเล่า
“ปอร์ นนท์ไม่กินผัก”....แดกทีนกรูแทนไหม55
แพมก็ไม่กิน..............อีชะนีฝ่ายสนับสนุน
ไอ้ลุงหน้าตาเริ่มเอ๋อแดก ยังไม่พูดไรตามเดิม พ่อสุภาพบุรุษสุดขอบฟ้า
ปอร์นั้น
ปอร์นี้
ปอร์ ปอร์ ปอร์ และก็ปอร์
หนำใจมึงหรือยัง อีห่า ....กรูทนไมไหวแล้วนะ เมิงจะแกล้งกรูใช่ไหม อีนนท์ อีชะนี อีเควี้ยยยยยยยย
เวลาผ่านไป พุธโท พุธโท พุธ โท ธรรมโม สังโฆ
และแล้วโชคก็เข้าข้างคนดีๆ อย่างผม เมื่อพี่ขายแมลงทอดขับรถผ่านมาพอดี
และมีเหรอที่ผมจะปล่อยให้โอกาสเอาคืนดีๆ แบบนี้ผ่านไปง่ายๆ
ผมเดินออกไปสั่งทุกตระกูลแมลงที่แม้แต่ผมยังไม่เคยกิน แมงดา แมงป่อง ตัวหนอน ดักแด้ อีกหลายอย่าง
พี่เขาบรรจงเลือกตามที่ผมสั่ง จัดแจงใส่ถุง
ผมจัดการเทใส่จาน ตกแต่งด้วยผักอย่างน่ากิน55 หรือเปล่า
พร้อมเบียร์สองขวด ที่ถูกเทออกไปบางส่วนแล้วผสมดี บวกเลือดสด ๆ
และที่เด็ดกว่านั้นครับ น้ำปลาร้าาาาเข้าไปแทน
ด้วยความขมของเบียร์ กับดีของวัว กับปลาร้า แยกกันไม่ออกแน่นอนครับ...............ไงละสะใจว้อย
แล้วเดินไปยังที่โต๊ะไอ้ลุงทันที……….ขอยืมชื่อแก้แค้นหน่อยนะที่รัก
“นนท์ นี้เบียร์อีกสองขวด กอล์ฟบอกให้ปอร์เปิดมาเลี้ยงนนท์
ไอ้ลุง ทำหน้าตางง ได้แต่ ยิ้ม ๆ ไม่ได้พูดอะไร เพราะถูกผมสะกดด้วยสายตา
“กอล์ฟเลี้ยงจริงเหรอ ได้เลยกี่ขวดก็ไม่กลัว” นนท์ถามไอ้ลุงด้วย น้ำเสียงที่อ้อนทีนสุด ๆ
ขวดเบียร์ถูกกวางลง
“แล้วก็นี่ เมนูพิเศษจากปอร์ หวังว่าคงชอบนะ
เห็นกอล์ฟบอกว่านนท์ชอบ ปอร์ซื้อมาให้ เกือบไปต่อยแย่งกับคนอื่นมาไม่ทันแล้วนะนี่
ใช่ไหมกอล์ฟ อย่าทำให้ปอร์และกอล์ฟต้องผิดหวังนะ” 555
งงสิครับไอ้ลุงของผม มันจะไปรู้อะไรละเพราะมันไม่มีส่วนคิดอะไรเลย…….หนูปอร์ล้วนๆๆ
ตอนนี้หน้าตาของนางชะนี กับนนท์เปลี่ยนไปแล้วครับ
ค่อยๆ มองมายังจานที่ผมวางลง อย่างอยากรู้
ครับผม เสียงกรี๊ดจากชะนีดังมา นี่ละครับถูกใจผมนัก
แต่กลับเป็นเสียงขำจากไอ้ลุงแทน มันช่วยลดความตกใจ ของชะนีได้เยอะเลย
ลูกค้าหันมามองตามเสียงชะนีที่ตกใจร้องเรียกผัว ผัว
ไอ้ลุงก็ช่างเข้าใจในความคิดผมเหลือเกิน --------ขอบคุณนะที่รัก555
ไอ้ลุงเลือกหยิบอะไรที่พอกินได้ มองมันสักครู่แล้วเอาเข้าปากอย่างไรรอช้า
นนท์มองที่ไปไอ้ลุงกำลังเคี้ยวด้วยหน้าตาที่รังเกียจสุด ๆ ปากปิดเบี้ยว คิ้วชนกัน ร้องหยี
เวลาผ่านไป
ไอ้นนท์กับน้องนีแพมยังยกเบียร์เป็นระยะ ๆคงจะมึนเบียร์ผสมปลาร้าเข้าแล้ว........ สม เป็นไงบ้างละเดี๋ยวกรูมีเฉลยตอนหลังให้เมิงเจ็บใจเล่น ๆ
เวลาผ่านไป
ไอ้ลุงลุกไปเข้าห้องน้ำเหลือหนึ่งเก้งหนึ่งนีไว้ที่โต๊ะ ผมเดินผ่านลูกค้าทีละโต๊ะๆ
เพื่อตามไอ้ลุงไปยังห้องน้ำ
“พี่ครับ พี่เห็นดาราโต๊ะนั้นไหมครับ เพื่อนผมเอง ขอลายเซ็นต์ ขอถ่ายรูปได้ตามสบายนะครับ” ผมกระซิบคุณลูกค้า
“น้องครับ น้องเห็นคนที่หล่อ ๆ ไหมเขาเป็นเพื่อนพี่เอง กำลังจะดัง ขอถ่ายรูปได้ตามใจเลยนะครับ” โต๊ะต่อมา
“ป้าครับ ป้ารู้จักดาราคนนั้นไหม เพื่อนผมเอง เขากำลังเป็นพระเอกช่อง_ ครับ ขอถ่ายรูปกับเขาได้ครับ
เขาไม่ถือตัว”แล้วโต๊ะอื่นๆ ก็ตามมา ติด ๆ
ผมยืนรอไอ้ลุงที่หน้าห้องน้ำ สักพักไอ้ลุงก็เดินออกมาจากห้องน้ำ
ผมลากไอ้ลุงอ้อมออกไปด้านหลังร้าน ไม่พลาดที่สายตาจะมองกลับเข้ามาในร้านครับ
ตอนนี้ครับฝูงห่า เอ้ยฝูงคุณลุกค้ากำลังลุมกินโต๊ะไอ้นนท์ซะแล้ว
ผมหัวเราะออกมาอย่างสะใจ แต่ไอ้ลุงสิครับ มันยังงงว่าเกิดไรขึ้นกับไอ้นนท์และน้องนีแพม
“นนท์ฝากบอกว่ากลับเองได้ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวใหแพมไปส่ง” ผมกระซิบที่ข้างหูไอ้ลุง
แล้วไอ้ลุงก็ขับรถออกไป โดยมีผมนั่งข้างๆ ไปกับไอ้ลุงเท่านั้น
เหลือไว้แค่ เก้งกวางนนท์ กับน้องนีแพมที่โดนลุมกินโต๊ะ
ช่วยไม่ได้ทีใครทีมัน.....................
**
**
สูตรเด็ด ......ตำถั่วปลาร้า
พริกขี้หนู 5 เม็ด กระเทียม 3 กลีบ ลงครกตำให้แตก
หั่นถั่วฝักยาวเป็นท่อนๆ ตับให้แตกไม่ต้องละเอียดมาก
ใส่น้ำตาลปีบ ¼ ทัพพี น้ำปลา ¼ ทัพพี ชูรสเล็กน้อย น้ำมะหนาวครึ่งลูก(บีบสด ๆ) กุ้ง ถั่วลิสง น้ำปลาร้าต้ม มะเขีอเทศ ใส่ลงไปในครก ตำให้เข้ากัน แล้วคนให้เข้ากัน ชิมตามใจชอบ
เสิร์ฟพร้อมผักสด
โพลล์
หัวข้อ: เด็กเสิร์ฟปากร้าย2 ...อัพเดท 11/04/16 สวัสดีประเทศไทย 13 นี้เจอกันที่สีลม เจอกันก็ทักกันได้นะครับบ (อ่าน 1202420 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก