ฺฮิ ฮิ้วววววว นุ้งพายกลับมาแล้วค่าาาาาา....
แม่ยกน้องพายจ๋า อย่าเพิ่งตื้บ Mercy เลยน้า ที่พานุ้งพายมาช้าอะค่ะ...
แถมแอบกระซิบบอกเสียงอ่อยว่า... มาสั้นอีกต่างหาก แหะๆ
แต่เขาขอไถ่โทษด้วยมินิๆ NC (ที่มินิจริงๆ แหะๆ) ให้แล้วกันเนอะๆ
สำหรับเรื่องนี้ก็คงอีกไม่นานจะจบแล้วล่ะค่ะ ช่วงหลังๆ Mercy จะพาไปให้เห็นชีวิตคู่ของทั้งสองคนน่ะค่ะ
ว่าหลังจากกินอยู่ด้วยกัน ไอ้คู่นี้มันใช้ชีวิตกันยังไงบ้าง มีเรื่อง มีเหตุการณ์อะไรผ่านเข้ามา แล้วมีปัญหาที่ต้องเจอจะตั้งรับกับมันยังไง
ส่วนคู่ฟี่แจ็ค เดี๋ยวเขาจะกลับมาค่ะ รอหน่อยๆ นะคะ ^^
จริงๆ อยากเขียนยาวๆ ให้ชดเชยกับที่หายไป แต่ด้วยว่านี่ก็ล่วงเลยวันใหม่มานานแล้ว แถมพรุ่งนี้ Mercy ต้องไปตจว.อีกต่างหาก
กลับอีกทีก็วันอาทิตย์เลย... ฉะนั้น ทั้งน้องพาย และน้องรัน (เรื่องนู้น) ก็คงจะมาต่อให้อาทิตย์หน้าเลยค่ะ
ขอบคุณทุกๆ คนที่ยังคงรักและเอ็นดูน้องพายอยู่นะคะ...
ปล. คำผิดเดี๋ยวค่อยทยอยกลับมาแก้ค่าาาา
ฝันดีนะคะทุกคน....++++++++++++++++++++++++++
ตอนที่ 26“อืออออ… ไอ้เหี้ยปิดไฟสักทีจะได้ไหมเนี่ย กูจะนอน” เมนส์มาแน่ๆ ไอ้เมียบังเกิดเกล้า สองสามวันมานี่งอนอะไรของมันก็ไม่รู้ เหวี่ยงใส่ผมทุกวัน หรือเพราะว่าช่วงนี้ผมติดงานต้องไปเล่นกลางคืนเกือบทุกวัน แถมเสาร์อาทิตย์ก็ไม่มีเวลาอยู่ด้วยกัน ผมกลับมาดึกดื่นก็ต้องมาทำรายงาน ไม่ก็ต้องแต่เพลงต่ออีก ก็เลยไม่ค่อยมีเวลาเอาใจใส่มันเท่าไหร่ สงสัยจะงอน
“เออๆๆ ได้ๆ เดี๋ยวกูออกไปทำข้างนอก เดี๋ยวปิดไฟให้” ผมเตรียมรวบข้าวของ เพื่อย้ายถิ่นฐาน อัปเปหิตัวเองไปนั่งทำในห้องรับแขก
“เมื่อไหร่มึงจะนอนซักทีเนี่ยหะ… สองสามคืนมาเนี่ย มึงได้มานอนบนเตียงบ้างรึเปล่า ทำแต่งานๆๆ บางงานเขาไม่ได้บังคับ มึงจะรับทำไมวะ รุ่งขึ้นอีกวันมึงก็ต้องไปเรียน กลับมาก็ต้องมาปั่นรายงาน แล้วไหนจะต้องเตรียมเพลงสำหรับอัลบั้มใหม่อีก… แล้วไหนจะกูอีกล่ะ มึงก็ปล่อยกูกินข้าวคนเดียว ดูหนังคนเดียว นอนคนเดียว นั่งนอยด์แดกอยู่คนเดียว… กูเป็นเมียมึงนะ มึงปล่อยกูนอนคนเดียวมากี่คืนแล้วเนี่ย กูเซ็งมึงเข้าใจไหมเนี่ย” อ้าว!!! งอแงซะแล้ว โวยแหลกเลยเว้ย
“แล้วมึงจะให้กูทำยังไงล่ะ เรื่องงานกูก็บอกมึงแล้วว่าช่วงนี้มีเล่นดึกหลายวัน แล้วกูเป็นคนตัดสินใจคนเดียวซะเมื่อไหร่ กูเล่นกันเป็นวงนะเว้ย มันก็ต้องแล้วแต่ส่วนรวม แล้วก็แล้วแต่ผู้ใหญ่ด้วย ส่วนเรื่องเรียนกูก็ยังพอไหวงานก็ไม่ได้กระทบอะไรมาก แล้วก็เรื่องมึง กูทราบครับว่ามึงเป็นเมียกู กูขอโทษนะที่ปล่อยปละละเลยมึง แต่กูก็ยังรักมึงเท่าเดิมน้า ไอ้แรดของกู” รีบเอาใจมันหน่อยครับ ผมวางงานที่หอบลงกับโต๊ะตัวเดิม แล้วรีบเดินไปโอบมันเอาไว้รั้งเข้ามาซุกซบอก ก่อนจะก้มลงไปสูดแก้มเนียนที่ผมได้ดอมดมทุกเช้าก่อนออกไปเรียน… ท่าทางจะโมโหจริง เพราะเมื่อกี้ที่ลุกขึ้นมาด่างี้ ตัวสั่นหน้าแดงเลยครับ จริงๆ ก็แอบดีใจนิดๆ นะ แบบนี้เหมือนมันเป็นห่วงผมมากๆ เลยนะเนี่ย
“ปึก ปึก…โอ๊ยยยย ทุบกูทำไมครับ” มือนึงก็ทุบหลังผมไป อีกมือก็ยังโอบแน่นรอบคอ หึหึ จะเอายังไงกันแน่ครับคุณเมีย จะกอดหรือจะตบ!!!
“ก็มึงมันเหี้ยอะ… กูเหงานี่… แล้ว… แล้ว… เรา ก็ไม่ได้มีอะไรกันมาสามสี่วันแล้วนะ” แหมมๆๆๆๆๆ นี่คือประเด็นสำคัญสินะ… งี้แหละครับ คู่ผมน่ะ มีอะไรก็พูดกันตรงๆ ครับ ไม่ชอบอะไรก็พูดตรงๆ หรืออยากมีอะไรกันก็บอกว่าอยาก ไม่มีมาเหนียมอาย…
“อยากเหรอจ๊ะ มาๆ เดี๋ยวพี่ริวจัดให้หนักๆ” จบคำผม มีเสียงตุ้บจากกำปั้นอีกหนึ่งทีถ้วน แต่อย่าได้แคร์ฮะ ผมคลุกวงในอย่างเร็ว โถมตัวเองทับตัวมันลงไปบนเตียงนุ่มของเรา… เอาวะคืนนี้จัดการเมียก่อนค่อยไปจัดการรายงานแล้วกัน
“ไหน ตรงไหนเหงาบ้างบอกริวซิ๊” เปลี่ยนโหมดครับ ถ้าตอนกำลังฟิทเชอริ่งกัน ก็จะพูดจาภาษาดอกไม้กันแหละครับ เพื่อให้ได้อรรถรสนิดนึง
“ตรงนี้” ไอ้พายชี้ที่ปากตัวเอง พร้อมส่งสายตาวาบวับเชิญชวนให้ลองสัมผัส ผมจะรอช้าอยู่ใยครับ ก้มลงไปลิ้มชิมความเหงาบนปากไอ้พายทันที
“อืมมม… ตรงไหนอีกครับ” ละออกจากปากหวานๆ นุ่มนิ่ม ขึ้นมาสบตาที่ไร้แววของคนโกรธที่เหวี่ยงผมแว้ดๆ เมื่อสักครู่นี้
“ตรงนี้… ตรงนี้ด้วย… ตรงนี้ก็ด้วย…หมดตัวเลย พายเหงาทั้งตัวเลยรู้เปล่า” ไอ้ขี้อ้อนเอ๊ยยยยยย ว่าแล้วก็ฟัดมันทั้งตัวนี่แหละวะ… ผมเลยจัดการลิ้มชิมความเหงาที่อบอวลอยู่ตามเนื้อตัวไอ้พายมัน… แต่แปลกแฮะ ความเหงานี่ทำไมมันช่างหอมหวานละมุนลิ้นจังเลย…
“อ๊ะ…อืม… ระ…ริว…อ๊ะ…ตะ ตรงนั้น… ยะ อย่าหยุด” เมื่อผมได้ชิมรสหวานของแก่นกลางของไอ้พาย ไล่เลื่อยเลยลงมาจนถึงช่องทางที่อ่อนไหว ลิ้นเปลี่ยนหน้าที่จากรับรสสัมผัสมาเป็นสำรวจ ค้นหา ชอนไช ไล้เลีย ลากยาวขึ้นลง พร้อมบดขยี้และหยอดแหย่เข้าออก… เจ้าของช่องทางสีระเรื่อก็ร่อนตามลิ้นที่ผมเป็นผู้นำทาง บั้นท้ายงอนงามลอยแอ่นไม่ติดพื้นนุ่มของที่นอน ช่องทางที่ตอนนี้เริ่มเปียกชื้น ตอดกระตุกถี่เหมือนเชิญชวนให้หาสิ่งสำรวจใหม่เข้ามาแทนที่ลิ้น ผมเลยเพิ่มผู้สำรวจมาเป็นดรรชนีนิ้วชี้ค่อยๆ ชอนเข้าไปทีละนิด ควานหารอบผนังอ่อนนุ่ม จนเจ้าตัวซี๊ดปากแรงขึ้น พร้อมกับลมหายใจที่หอบถี่…
สายตาหยาดเยิ้มแสดงความต้องการมากกว่านี้อย่างเห็นได้ชัด ถูกส่งมาอ้อนวอนผม ไม่ต้องแปลความหมายให้มากความ เพราะผมก็เตรียมพร้อมตัวเองด้วยมือจนแข็งแรงพอที่จะมุดเข้าไปทำหน้าที่แทนลิ้นและนิ้ว… ไม่รอช้าผมก็เข้าไปหาไอ้พายทั้งตัว ยกสองขาขึ้นพาดพักบนบ่า ก่อนที่จะสอดลึกเข้าไปจนสุด ด้วยความที่เรามีอะไรกันบ่อย และพายเองก็ไม่ใช่หนุ่มน้อยเวอร์จิ้น เลยทำให้ความเจ็บปวดพอหลงเหลือบ้างอย่างเบาบาง อาจจะผิวเผนจนแทบลืมนึกถึงไปเลยด้วยซ้ำ เพราะหน้าตาเหยเกแต่เปี่ยมสุขนั้นแสดงออกได้ชัดว่าเจ้าตัวพอใจแค่ไหน แถมอาการ ‘เด้งรับ สวนกลับ’ ของไอ้พาย ก็เป็นเครื่องยืนยันว่ามันเสียวซ่านจนสุข มากกว่าเจ็บปวด
“อะ… โอ๊ะ อ้าาาๆๆๆ ริว อ๊ะ ริวววว!!! เร็วๆ อ่ะ จะ จะไม่ไหวแล้ว อ๊ะ!!!” เสียงท้วงติงถึงสปีดของผม ให้เร่งอัพเพิ่มขึ้น เป็นสัญญาว่า ไอ้คนที่ร้องครางไม่หยุดปาก กำลังใกล้แตะขอบประตูสวรรค์ในไม่ช้า ซึ่งผมเองก็เร่งไล่ตามมาติดๆ
“อึ อือออ พะ พายย ซีดดดด เก่งมากคนดี อ่ะ อ้าาา….อ๊ะ อืมมมมม!!!!” แล้วผมก็ส่งพายขึ้นสู่สรวงสวรรค์ชั้นฟ้า และผมเองก็ก้าวตามติดประชิดอย่างทนไม่ไหว ก็ใครจะไปทนได้ หากช่องทางที่รองรับแก่นกายของผมอยู่ ตอดรัด บีบรัว จดแน่นไปทั้งลำ ยิ่งเสียดสี ยิ่งรัด ยิ่งเร็วก็ยิ่งบีบแน่น ในไม่ช้า ผมก็มอบความฉ่ำเยิ้มเข้าสู่ร่างกายไอ้พาย
ผมพาไอ้แรดตัวเล็กไปอาบน้ำด้วยกันอีกรอบ ล้างทำความสะอาดคราบคาวออกจากตัวจนหอมฟุ้ง พอเช็ดตัวใส่เสื้อผ้าเสร็จ ผมก็ยอมตัดใจจากรายงานอีกรอบมานอนกอดเมียบนเตียงจะดีกว่า เดี๋ยวซักตีสี่ค่อยตื่นมาทำก็ยังไม่สาย…
“นี่…มึง” ไอ้พายที่นอนซบลงกับอกผมเอ่ยถามเสียงอู้อี้หลังจากนอนนิ่งเงียบไปนาน จนผมคิดว่ามันหลับไปแล้วซะอีก
“ว่า?” ถามสั้นตอบสั้นเช่นกัน
“เรื่องข่าวมึงกับน้องครีมนี่สรุปยังไง” กะแล้วว่าต้องถามเรื่องนี้ เพราะปกติถ้าหากผมเป็นข่าว ผมก็จะมาบอกมันตลอด แล้วก็เล่าเรื่องจริงให้มันฟังทุกอย่าง ถ้าหากผมไม่ได้เล่าแล้วมันอ่านเจอ มันก็จะมาถาม ครั้งก่อนก็น้องยาหยี แต่อันนั้นไอ้พายมันรู้จักกับแฟนน้องยาหยีมันเลยไม่ได้ถามอะไรมากนัก มาครั้งนี้ข่าวใหม่ ก็งี้แหละคนมันฮอตอะครับ ฮ่าๆๆๆ
“ก็เหมือนเดิม รักโปรโมท น้องเขากำลังจะมีละครด้วยไง ก็เลยถ้าเป็นข่าวกับนักร้องหนุ่มรูปหล่อที่กำลังดังและฮอตที่สุดในประเทศตอนนี้ก็ถือว่าเป็นการโปรโมทที่ดีไง ส่วนไอ้ที่บอกว่าไปกินข้าวกัน ก็ไปมาจริงๆ ตอนนั้นก็แอบงงๆ นะ น้องเขามาดูคอนเสิร์ตที่ร้านที่ไปเล่น พอเสร็จแล้วเขาก็ชวนไปกินข้าวต่อก็ไปไม่มีอะไรเลย”
“แล้วไปกันกี่คนตอนไปกินข้าวน่ะ” มันขี้หึงครับไอ้พายเนี่ย ซักจนกว่าจะขาวนั่นแหละ
“หลายคน พวกไอ้แจ็คก็ไป” ไม่อยากจะเม้าท์ นอกจากไอ้แจ็คจะไปแล้ว เพื่อนมันก็ไปครับ ไอ้ห่าฟี่นั่นแหละ ไอ้คู่นี้ก็ประหลาด จะคบกันหรืออะไรก็ไม่บอก แต่ตัวแม่งติดกันยิ่งกว่าคู่ผมซะอีก
“เหรอ!!! แต่ทำไมเมื่อตอนที่มึงไปอาบน้ำหลังจากกลับมา น้องเขาส่งแมสเสจมาว่า ‘ขอบคุณพี่ริวสำหรับดินเนอร์แบบเอ็กคลูซีฟเมื่อวันก่อนนะคะ’ ล่ะ เนื้อความในแมสเสจมันดูเหมือนมึงไปแดกกันสองคนมากกว่านะ…”
“เฮ้ยยยยยย คิดมากนะมึงเนี่ย เดี๋ยวก็เครียดลงตับ ตับ ตับ ตับ ตับ ตับหรอก ฮ่าๆๆ ไม่มีอะไรจริงๆ ไปกันเยอะจริงๆ เว้ย” เอาฮาเข้าลูบก่อนกู น้องครีมเล่นกูแล้วไหมล่ะ แม่งไม่มีอะไรก็พยายามจะมีจริงจริ๊ง คือผมก็พอรู้นะ ว่าน้องอะเขาชอบผม เพราะเธอเล่นตามมาดูคอนเสิร์ตหลายครั้งแล้ว แล้วก็ชวนไปนู่นไปนี่หลายรอบมาก แต่ผมก็ปฏิเสธตลอด จะมีก็วันที่ไปกินข้าวกันนั่นแหละที่ปฏิเสธไม่ได้ เพราะผู้จัดการของน้องเขา เป็นรุ่นพี่ของพี่นุช เขาก็เลยเหมือนจะแบบชวนๆ กันไปหมดอะไรงี้ ก็เลยต้องไป แล้วหลังจากนั้นไม่รู้น้องไปได้เบอร์ผมมาจากไหน ดันเลือกส่งมาถูกเวลาซะด้วย กูจะโดนแรดเอานอขวิดไหมเนี่ย
“ไม่ตลกนะไอ้เหี้ย… โอเคกูเชื่อมึง แต่ถ้านังน้องครีมอะไรนี่ไม่เลิกพยายามล่วงล้ำความเป็นส่วนตัวของมึงอีก… อย่าหาว่ากูไม่เตือน”
เฮ้อออออ ชะนีนี่สร้างความวุ่นวายใจได้ดีจริงๆ เลยเว้ย…
ผมรับปากว่าจะรีบจัดการซะให้จบ จริงๆ ผมเองก็ไม่ชอบเป็นข่าวอะไรทำนองนี้อยู่แล้ว เพราะมันไม่ใช่เรื่องจริง แล้วผมไม่ชอบที่จะพยายามเอาตัวมาเป็นข่าวกับผมเพื่อที่จะโปรโมทตัวเอง แบบนี้เหมือนอาศัยคนอื่นดังชัดๆ
พอผมรับปากเป็นมั่นเป็นเหมาะ ไอ้พายก็ไม่ต่อความยาวอีก มันซุกตัวเข้ากับอกกว้างผมเหมือนเดิม ในท่าเตรียมหลับประจำของมัน ไอ้พายมันเป็นแบบนี้แหละ ถ้าถามแล้วพูดแล้ว จะไม่มีการมาพูดวกวน ยืดเยื้อ ซ้ำซากอีก ถือว่าได้พูดไปแล้ว ผมชอบนิสัยมันแบบนี้แหละครับ อยู่ด้วยแล้วสบายๆ นะ…
ผมก้มลงไปหอมหัวไอ้ตัวดีอีกครั้ง ก่อนจะกระซิบเบาๆ ว่า
“กูรักมึงนะ”
แล้วไม่ต้องให้รอ ก็มีเสียงอู้อี้พอให้จับใจความได้ตอบกลับมาว่า
“กูก็รักมึงนะไอ้เหี้ย”
TBC