อ่านไปแล้วแบบ..เฮ้ย นายเอกมองโลกในแง่ร้ายมาก คือทุกคนในความคิดนี่เสแสร้ง ไม่จริงใจ ดำเนินชีวิตตามบรรทัดฐานทางสังคม มากกว่าความรู้สึก มุมมองประมาณว่าไร้ความรักความผูกพัน มีแต่ผลประโยชน์ล้วนๆ เหอๆ
รูสึกอึดอัดกับมุมมองแบบนี้ แต่ก็ชอบนะ เหมือนในบางความคิดมันสื่ออะไรออกมาได้หลายอย่าง ทั้งอะไรเป็นเหตุและผลให้กานต์มีความคิดแบบนี้ เสียดสีสังคมเล็กๆ (หรือไม่เล็ก)
แล้วส่วนการถ่ายทอดออกมา กึ่งรังเกียจกึ่งเฉยเมย ขยะแขยงแต่ไม่อาจขัดขืน นี่มันโดนใจมาก (รู้สึกเราจะจิตเอง ฮ่า)
ชอบมาก รออ่านตอนต่อไปนะคะ