ตอนพิเศษ ควันหลงคริสต์มาส & ขึ้นปีใหม่
Part คริสต์มาส
“พาน้องไปนะ”กรอกหูผมตั้งแต่เมื่อคืน อยากไปดูไฟวันคริสต์มาสควบยาวถึงปีใหม่ ที่เขาเริ่มประดับกันเต็มถนนและตามสถานที่ต่างๆ
“หนวกหูว่ะ”ผมบอกเอาหมอนมาปิดหู หนีเสียงอ้อนๆที่ทำแม่งทุกครั้งเวลาจะให้พาไปไหน หรือไไม่มีกิจธุระกูก็ทำ บอกทำแล้วน่ารักรู้ว่าผมชอบ เคยบอกตอนไหนเก็บไว้ในใจทั้งนั้น
“ควายยยยย ทำเป็นหนวกหู ทีกูครางไม่เห็นมึงบ่นว่าหนวกหูเลย มีแต่บอกให้ร้องดังๆ”นั่น ตะโกนใส่หูกูอีก แถมประจานเรื่องจริงของตัวเอง
“ห้วงอารมณ์น่ะมึงรู้จักไหม”ผมถามมันที่หน้างอปากยื่น คอนเซ็ปใครคิดวะเวลางอนต้องหน้าเป๊ะแบบนี้
“ไม่รู้จักโว้ยยยยยย”มันหยิบหมอนออกตะโกนใส่ ผมเลยรัดมันมานอนกอด
“ไอ้ขี้เห่อ มันถึงหรือยัง อีกตั้งอาทิตย์หน้า”ผมบอกและกัดจมูกมัน
“จุ๊บๆ ก็น้องบอกไว้ก่อน พี่จะได้เคลียร์งานและตัวเองได้ไง นะๆๆๆ”มันจุ๊บปากผมบอกเหตุผล
“และถ้าวันจริงๆไม่ว่างล่ะ คือพยายามแล้วแต่ไม่ได้ จะงอนไหม”ผมถามมันกลับ มันทำตากรอกไปมาหน้าครุ่นคิด
“งอน”มันตัดสินได้แน่นอนบอกออกมา
“มันสุดวิสัยมึงยังงอนอีกเหรอ”ผมพยักหน้าใส่ มันก็พยักหน้ากลับ
“กูจะงอนและงี่เง่า ไม่ใช่สุดวิสัยแต่เป็นสันดาน เข้าใจไหม”มันยักคิ้วใส่
“งั้นมึงเริ่มงอนและงี่เง่าได้เลย เผื่อกูไม่ว่างพอวันจริงมึงจะได้ไม่เป็น”ผมบอกมันอีก มันเอาหัวโขกอกผมบี้หน้าส่ายไปมา
“อื๊อๆๆ ฮือออออออออออออออออ”แหกปากสะอึกสะอื้น ไม่มีน้ำตาไหลสักแหมะ
“หยุดเมื่อไรโดนล่อ”ผมตบก้นบอกมัน ที่เงียบทันที
“ถ้าให้ล่อแล้วต้องพาไปนะ”มันยิ้มแป้นบอก พากูงงกับพฤติกรรมทางจิตมึงจริงๆ มีการทำกระดึ๊บๆใส่อีก ผมยกขาก่ายมันเอาไว้ก่อน เดี๋ยวจะล่อมันเข้าให้
“เอาตัวเข้าแลกนะมึง”ผมยกยิ้มใส่มันที่หรี่ตาเขยิบมาพูดใกล้ๆ
“ก็เห็นเอาทุกครั้งเลยหนิ”กัดปากผมก่อนจะสอดลิ้นเข้าไปรุกไล่ มือก็เลื้อยต่ำลง ผมไม่ได้ใส่อะไรเลย พอกับที่มันก็เพิ่งจะใส่เสื้อตัวเดียวเหมือนกัน จูบไปจูบมาเตลิดเถิดเทิง
“อื๊อ พะ พาไปนะ”เสียงร้องขอข้างหู เมื่อโดนไซร้ทั่วตัว
“พูดอีก”ผมกระซิบก่อนจะหยอกยอดอกที่แข็งผ่านเนื้อผ้าบางๆ มือปลดกระดุมสองสามเม็ดจนเห็นผิวเนียนที่รอยฝากรักเมื่อคืนยังอยู่ครบ ย้ำให้ชัดอีกสักนิด
“พี่ พี่ไผ่ พา นะ น้อง ไป นะ อื๊อ”มันก็ทำตามที่บอก ขาเกี่ยวเอวลูบไต่ไปมามันนึกว่าต้นมะพร้าวมั้งทั้งไต่ทั้งปีนด้วยตีนสองข้างแถมสะโพกเบียดเข้าหากลัวว่าจะตก ไม่ต้องกลัวกูไม่พาร่วงแน่นอน ยังไงก็จะปีนไปสวรรค์ด้วยกัน
“อีก พูดอีก”ทีนี้ฟังจนชุ่มหูเลยครับ แล้วก็ลัลล้ากันอีกรอบหรือเปล่าหว่า หึหึ
*
*
*
*
“มารับหรือเปล่า”กำลังจะลงจากรถหันมาถาม ผมมารับมาส่งเกือบตลอดถ้าว่าง ที่บ้านผมก็สบายกันดี พี่อ้อก็ยังโสดเป็นหญิงเหล็กเหมือนเดิม แกไม่ได้บังคับให้ผมไปทำงานด้วยนอกจากเวลามีอะไรก็ปรึกษากันตลอด ไอ้หลิวกับพี่ตวงก็เข้าไปช่วยเต็มตัวแล้ว แต่ตอนนี้ไปดูงานที่เยอรมัน ถือโอกาสพาพี่ตวงและหลานผมไปเที่ยวด้วย หลานคนโตผู้ชาย หลานคนเล็กเป็นแฝดผู้หญิง วัยไล่เลี่ยกันเพราะไอ้หลิวมันจัดแบบหัวปีท้ายปีทีเดียวเลย สมใจอยาก แต่ยังไม่ปิดอู่นะครับ มันบอกว่าผมก็คงไม่มี รอพี่อ้อก็ไม่มีกำหนด มันเลยจัดชดเชยให้ซะ บอกว่าทำเพื่อพี่และน้อง พวกกูซึ้งในน้ำใจความรักพี่น้องของมึงมาก
“เลิกกี่โมงนะ”ผมถามกลับ
“บ่ายสาม”บอกกลับมองสบตา สะกดเป็นตัวอักษร มึงต้องมา มึงต้องมา อย่าขัดใจกู โอม อืม
“เลสนิดหน่อยได้ไหมล่ะ เผื่อลูกค้าอยากเพิ่มเติม”ผมต่อรองไว้ก่อน บางทีลูกค้าก็ปรึกษางาน ถ้าคุ้นเคยกันดีก็ไม่ค่อยเท่าไรรู้นิสัยกัน
“รอได้ แต่ถ้าไม่สะดวกก็โทรมาบอก จะได้อ่อยสารถีที่ว่างๆไปส่งแทน”มันตอบยิ้มๆ
“ที่เดิม มาไม่เจอ ตาย”ผมบอกก่อนจะดึงมันมาจูบที่มีเสียงหัวเราะลอดออกมา
“ใครตาย”ย้อนถาม
“ไอ้คนที่อยู่กับมึงนั่นแหละ”ผมบอกมันก่อนจะบิดจมูกอีกที มันยักไหล่ทำหน้าใส่ก่อนจะลงจากรถ โบกมือให้เดินเข้าไป ผมมองจนลับตาก็ขับรถออก ตั้งแต่ผมจบไป ก็มีไอ้พวกลองดีเข้ามาลองของไม่ใช่น้อย แต่ต้องยกความดีความชอบให้เมียที่ทำให้ผมเชื่อใจมันมาตลอด และก็มันอีกนั่นแหละที่ชอบเวลาผมออกอาการหวง จะยิ้มอารมณ์ดีจัดโปรง้อให้ตลอด ไม่รู้ว่าใครพาใครนิสัยเสีย แต่รู้ว่าพอใจทั้งสองฝ่าย
“โอเคเลย ผมชอบมาก ไม่ผิดหวังจริงๆที่ให้คุณดูแลให้”คุณปรณัฐพูดชมด้วยรอยยิ้ม
“ขอบคุณครับ”ผมพูดและก้มหัวให้นิดหน่อย เขาเป็นนักธุรกิจหนุ่มไฟแรง และเป็นเจ้าของโรงแรมชื่อดัง
“สะดวกให้ผมจ่ายแบบไหน”เขาถามผมเอามือเท้าโต๊ะประสานไว้ใต้คาง ยิ้มมุมปาก
“สะดวกคุณดีกว่า”ผมให้ลูกค้าตัดสินใจเอง
“ถ้างั้นผมสะดวกจ่ายแบบ อืม”ไม่พูดเปล่าเอามือมาวางบนหลังมือผมที่กำลังเก็บงาน ผมไม่ได้สะดุ้งอะไรเงยหน้าขึ้นมองก่อนจะดึงออกอย่างปกติ ผมรู้ว่าเขาเป็นแต่ไม่คิดว่าจะจู่โจมแบบนี้ ทำเอามือขาวชะงักไปนิดหน่อยก่อนจะดึงกลับไปกอดอกมองยิ้มๆ
“ผมขอตัวก่อน”ผมลุกขึ้นเตรียมจะกลับ
“อ้าว ยังไม่ได้คำตอบเลยว่าผมจะจ่ายแบบไหน”เขาลุกมายืนพิงโต๊ะเอียงคอมองผม เขาเป็นคนมีเสน่ห์ แต่ไม่ใช่ในแบบที่ชอบ ดูๆไปลักษณะท่าทางคล้ายเอริธ์ ที่ตอนนี้มองหน้ากันติด คุยกันสะดวกใจ ไม่มีอะไรติดค้าง แถมบางทีซื้อของเล่นแปลกมาฝากผมและไอ้พวกนั้นเสมอ บางทีก็ชุดคอสเพลย์มาฝากไอ้พายกับไอ้ฝิ่นด้วย ก็น่ารักดีเวลาเมียใส่ นานๆจะควักมาประกอบฉากเลิฟซีนกันสักที ตื่นเต้นไปอีกแบบ
“ไม่เป็นไร เลขที่บัญชีผมให้ไปแล้ว ถ้าคุณลืมผมจะให้ใหม่”ผมบอกเรียบๆไม่ให้เสียมารยาทมากนัก
“ถ้านัดให้มารับเงินสด หรือว่าเช็คล่ะ”เขายังพูดยั่วๆใส่
“ก็โทรมาแล้วกัน”ผมบอกอย่างไม่มีอะไร
“เฮ้อ ใจแข็งจังเลย ไม่รู้เหรอว่าผมคิดอะไร”เขาทำเป็นแสร้งถอนหายใจพูดออกมา
“รู้ แต่ผมไม่รับ เข้าใจนะครับ”ผมบอกตรงๆ
“คุณก็มีแฟนผู้ชายไม่ใช่เหรอ ที่จริงเรื่องแบบนี้ไม่น่าถือสาหรือมีปัญหานะ”เขาเดินมาพูดใกล้ๆ แตะแขนผม
“ไม่ถือสาไม่ใช่ปัญหา แต่ปัญหาคือผมไม่ชอบคุณแบบนั้น”ผมแกะแขนพร้อมให้คำตอบที่ทำเขาอึ้งชักสีหน้าเซ็งๆนิดหน่อยก่อนจะเก็บอาการ
“โอเค ผมขอโทษที่แสดงออกมากไปหน่อย เดี๋ยวผมจะโอนเข้าบัญชีให้ และคราวหน้าถ้ามีงานหวังว่าคุณจะรับงานผมอีกนะ”เขายักไหล่ก่อนจะตัดสินใจเรื่องจ่ายให้ผมได้ และพูดออกตัวเรื่องงานที่อาจจะมีอีกครั้งต่อไป
“ยินดีครับ”ผมก้มหัวนิดๆก่อนจะเปิดประตูออกไป ถอนหายใจนิดหน่อย ไม่ใช่ครั้งแรกที่เจอแบบนี้ แต่ผมก็จัดการให้เป็นครั้งสุดท้ายทุกครั้งที่เจอ
*
*
*
“เออ ไปรับเมีย”ผมรับสายไอ้พายที่โทรเข้ามา”อืม แล้วแต่มึงเถอะ”ไอ้พายโทรเข้ามาหา มันกับไอ้บลูกำลังจะไปฝรั่งเศล พี่โบว์ให้ไปดูงานให้หน่อย ก็เลยถามว่าเอาอะไรเป็นของฝากหรือเปล่า ผมก็บอกแล้วแต่มึงเถอะ ส่วนไอ้เจย์ลากไอ้หวายไปเชียงใหม่บ้านมันตั้งแต่เมื่อวาน แล้วปีใหม่ไปเจอกันที่หนองคาย
“ใช่ พี่ไผ่ ถา’ปัด เปล่าแก”เสียงซุบซิบที่หูกูก็ยังอุตส่าห์ไปได้ยิน เมื่อผมยืนรอไอ้ฝิ่นที่ข้างๆ ม.
“เออ ใช่ จริงๆด้วย มารับแฟนเขาแน่เลย”อีกคนบอกว่าใช่ และพูดต่อ
“ยังไม่เลิกกันอีกเหรอ”อีกคนพูดแบบเยาะๆ เฮ้ย มาแช่งชีวิตคู่คนอื่นได้ไงเนี่ยะ ถ้าเป็นเพศเดียวกันโดนตบปากไปแล้วเนี่ยะ
“ยังไม่เลิก มีปัญหาอะไรเหรอ”มีคนตอบแทนผมแล้วครับ ไม่ต้องบอกมั้งครับว่าใคร
“เอ้อ ปะ เปล่า”คนที่สงสัยคนแรกตอบพร้อมสะกิดเพื่อน
“เธอไม่มี แล้วเพื่อนล่ะ”ชี้ไปคนที่พูดเมื่อกี้
“ก็ไม่มีหนิ”ตอบหน้าเชิดๆ ยักไหล่นิดๆ
“ไม่มีก็แล้วไป แต่จะแนะนำอะไรดีๆให้”มันพูดกลับยิ้มๆ”ปีใหม่นี้ไปหาน้ำมนต์มาอมและก็กลืนลงไปเลยนะ เวลาพูดจะได้มีแต่สิ่งมงคลออกมาจากปาก”แนะนำเสร็จก็เดินตรงมาหาผมทันที ปล่อยให้น้องนียืนอ้าปากหวอ หน้าเหวอไปตามระเบียบพอกับที่จับได้โดยละม่อม
“ยุ่งเรื่องชาวบ้านนัก รู้จักก็ไม่รู้จัก”บ่นอย่างหงุดหงิด แต่ยังไม่ลืมหอมแก้ม
“ไอ้พายโทรมาถามว่าเอาของฝากอะไรเปล่า”ผมเปลี่ยนเรื่องให้มันอารมณ์ดีทันที
“จริงดิ อืม เอาไรดีนะ น้ำหอมก็เยอะแล้ว เครื่องสำอางแม่ก็ให้เป็นประจำ อย่างอื่นผัวก็อุปการะทุกอย่าง ฮ่วย เอาไรดีหวา”มันทำท่าดีใจก่อนจะนั่งคิดแต่ออกมาเป็นคำพูด ผมเหลือบตามองมัน”เอาอะไรดีอ่ะ ถ้าเอามึงไม่ต้องพูดนะ”มันขอความเห็นก่อนจะดักทางผม แม่งรู้ทันกูอีกแล้ว แต่ยังไงก็โดนอยู่ดี หึหึ
“นึกไม่ออกก็ไม่ต้องเอา แล้วแต่มันจะซื้อมา”ผมบอกได้แค่นั้น มันพยักหน้าเห็นด้วย
“แล้วงานผ่านป่ะ”มันถามงานผมแทน
“ดูด้วยใครทำ”ผมยักคิ้วใส่มันที่เบะปากใส่แล่บลิ้น
“ถ้าไม่ได้กูก็ไม่เสร็จหรอก”มันพูดใส่ผม
“เสร็จอย่างนั้นน่ะใช่ แต่งานน่ะกูทำเสร็จเอง”ผมย้อนใส่ยิ้มๆ มันทุบไหล่ผมสองที
“มึงอ่ะ เอามุกกูไปเล่น แล้วกูจะไปไงต่อเล่า”เสียงงอนว่าผมอู้อี้ไปหมด
“ทีมึงเล่นมุกกู กูยังไม่ว่าเลย”ผมพูดกรุ้มกริ่มใส่ตามัน
“ไม่เห็นจะเจอสักเม็ด มีแต่เงาะเหี่ยวๆ เกี่ยวข้างๆ”มันทำเสียงทะเล้นใส่ หน้าแดงเลย
“ถ้าอย่างงั้นเรียกเงาะ ไอ้ที่เกาะหนอนมึงก็ตะขบล่ะวะ”ผมเกทับมันมั่ง
“ก็ใช่ไง มึงได้ขบอยู่เรื่อยเลย”นั่น ไม่มีอายย้อนกลับซะกูเงิบเลย”ไม่ขบธรรมดานะ มีเม้มๆของเขาด้วย”ยังจะต่ออีก ยิ้มใส่ผมอย่างเป็นต่อ
“หึ นังจ๊ะ”ผมทำเสียงใส่มัน
“ไอ้บ้า อย่ามาว่าไอเด้ากูนะ”มันก็ทำเสียงใส่มั่งแต่หน้ายิ้มแป้น ก่อนจะจอดร้านที่ห้างxxxx ทำไงได้ครับ ล่อไปแล้วก็ต้องพามา แต่เต็มใจ ก่อนลงจากรถมันเปลี่ยนเสื้อผ้าในรถซะเลยเป็นชุดเสื้อกล้ามมีเสื้อคุมทับ กางเกงสั้นเสมอเข่า หยิบรองเท้าที่ผมซื้อให้มาใส่ ตั้งแต่ตอนนั้นเมียผมไม่เคยถอดสร้อยข้อเท้าเส้นนี้เลย
“เดินเล่นกันก่อนนะ”เข้าห้างได้ก็อ้อนทันที ผมพยักหน้าก่อนจะเดินดูของกัน มันจูงมือผมเข้าร้านนาฬิกา
“สวัสดีคะน้องฝิ่น”เสียงหวานพร้อมรอยยิ้มทักผม พี่เกดเป็นมือขวาพี่แคทเลยก็ว่าได้ จัดการได้ทุกอย่างเวลาพี่แคทไม่อยู่
“ครับ พี่แคทไม่อยู่เหรอครับ”ผมรับไหว้พร้อมถามหาเจ้าของร้านคนสวย
“คุณแคทไปฮ่องกงคะ คงกลับมาช่วงปีใหม่เลย น้องฝิ่นสนใจรุ่นไหนบอกได้เลยค่ะ”พี่เกดผายมือแบบตามสบาย ก่อนจะชวนให้ดื่มน้ำผลไม้ที่เด็กในร้านยกมาเสริฟ ผมยืนเลือกสักพักก็ได้ตามที่ต้องการและผมยังเลือกเป็นของฝากให้พวกพี่ๆไอ้ไผ่ด้วย ผมให้มันจ่ายในส่วนของผมพอ ชำระเรียบร้อยก็ลากพี่เกด แกก็อยากจะคุยด้วยแต่ติดตรงลูกค้าเยอะมาก ช่วงเทศกาลและร้านจัดโปรด้วยครับ
“เสื้อผ้าเด็กน่ารักอ่ะ ซื้อฝากหลานๆดีกว่า”มันชวนผมเข้าร้านเสื้อผ้าเด็ก
“เมื่อนี่ก็เพิ่งส่งไปให้ เยอะแล้วมั้ง”ผมบอกมัน
“ก็มันน่ารักดี ซื้อเถอะ”มันพูดแค่นั้นก็เลือกต่อ ผมก็เลยปล่อยไป ไม่รู้หลานใส่ครบทุกตัวยัง ทั้งอา ทั้งป้า ฝ่ายโน้นก็ซื้อให้ไม่เคยขาด บางทีต้องเอาไปให้ญาติๆกันมั่ง
“อันนี้เท่ห์ดีเหมาะกับต้นกก ส่วนต้นน้ำกับต้นหญ้า ต้องนี่เลย”เลือกอย่างกับจะใส่เอง พนักงานขายก็อมยิ้ม ครบเซ็ท เผื่อลูกจันกับซันลูกเพื่อนผมด้วย ผมยอมรับเมียผมเรื่องนี้นะ น้ำใจไม่เคยขาด ทำอะไรไม่เคยหวังผลตอบแทน ที่โน่นมีแต่คนเอ็นดูมันทั้งนั้นเพราะความน่ารักที่เป็นธรรมชาติของมันนั่นแหละ
“หิวยัง”ผมถาม มือไม่ว่างจะกอด ถือของเต็มไปหมด มือมันก็เหมือนกัน ของฝากคนที่เรารักทั้งนั้น
“ไป เดี๋ยวอิ่มแล้วเอาของเก็บที่รถแล้วเดินดูไฟกันนะ”มันบอกและท้วงอีกครั้ง
“ย้ำจังวะ มาแล้วก็ต้องดูสิ”ผมแหย่มัน
“ไม่ได้หรอก เดี๋ยวมึงทำเนียนพากูขึ้นรถกลับ”มันพูดอย่างไม่เชื่อใจ ทำเอาอดส่ายหน้ายิ้มๆไม่ได้
“แค่นี้ก่อนดีกว่า”สั่งเสร็จก็ส่งเมนูคืน”ไฟสวยจัง”มันชมแสงไฟที่ส่องมาจากข้างนอก เห็นต้นคริสต์มาสขนาดใหญ่พร้อมของตกแต่งมากมาย มีคนแต่งตัวเป็นซานตาคลอสแจกของให้เด็กๆ กลับบ้านคราวนี้พวกผมก็ทำตัวเป็นซานตาคลอสกันเอาของไปให้เด็กๆที่ไม่มีโอกาสแบบนี้ เป็นการแบ่งปันความสุขเล็กๆน้อยๆให้กัน
“นาฬิกาอยู่ไหน”ผมถามหาถุงนาฬิกาที่ซื้อให้ มันเลิกคิ้วก่อนจะหยิบมาให้ ผมรับมาเปิดกล่อง พยักหน้าให้มันยื่นข้อมือที่ถอดของเดิมแล้ว”หาที่ไหนไม่ได้แล้วนะ”ใส่เสร็จผมก็บอกมัน จุ๊บมือไปที ติดแล้วซื้ออะไรให้ก็ต้องจุ๊บ แม้แต่ชุดชั้นในก็ไม่เว้น บอกให้รับทราบครับ ไม่ใช่ว่าผมลามก อย่าคิดแบบนั้น
“เว่อร์ ในร้านมีตั้งหลายอัน ใครก็ซื้อได้”มันทำเสียงใส่ขำๆ เรียกนามของไม่ค่อยจะถูกหรอก เรือน ก็เรียกเป็นอัน
“หมายถึงกู หาที่ไหนไม่มีแล้ว”ผมตอบมันเอามือกอดเอวให้มาใกล้ มันหน้าแดง
“ตัดกำลังการกินกูอีกแล้วนะ”พูดอุบอิบแก้เขิน พักนี้ผมก็พูดเลี่ยนๆบ่อยนะไม่ชินไงไม่รู้
“ก็มึงชอบ”ผมบอก ยื่นหน้าไปใกล้”และกูก็พูดให้มึงฟังคนเดียว” มองซ้ายมองขวาหอมแก้มทันที มันนะไม่ใช่ผม
“อย่าไปพูดให้ใครฟังนะ ไม่ว่าอะไรก็ห้ามให้คนอื่นนอกจากน้อง”ออกคำสั่งที่ฟังแล้วปฏิบัติด้วยความเต็มใจอยู่แล้ว ผมจูบหัวเหม่งก่อนจะมองนอกกระจกกัน พอดีกับที่อาหารมาเสริฟก็เลยอ้อนมันบ้างให้ป้อนซะให้เข็ด ใครมองก็ปล่อยเถอะครับ ความสุขเมื่อมันมีอยู่เราก็ต้องตักตวงเก็บรักษาไว้ก่อนที่มันจะสูญหาย
“สวยจัง พี่ดูสิ”มันพูดมือก็ชี้ๆๆๆให้ผมดูโน่นดูนี่ จนได้แก่เวลา
“กลับไปฉลองกันต่อ”ผมบอกยิ้มๆเมื่ออยู่ในรถ
“ก็ฉลองแล้วไง”มันทำเป็นไม่รู้ทั้งที่รู้ความหมาย
“อันนี้คริสต์มาสฉลองแล้ว เหลือแต่”ผมหยุดพูดมันก็จ้องตาไม่มีหลบ”คริสมารค์ที่อยากจะเพิ่มให้อีก”พูดจบก็คว้าคอมันมาจูบปากและเม้มทำรอย”มัดจำก่อน”ยักคิ้วก่อนจะออกรถ ไอ้คนข้างๆยิ้มแป้นลุกมานั่งตรงกลางเอามือกอดคอซบไหล่
*
*
*
*
“โอ้ยยยยย ง่วงแล้ววววว”เสียงโอดครวญหลังจากเดินชมแสงไฟและกลับมาถึงคอนโดน ก็ตรงดิ่งทิ้งตัวบนโซฟาทันที
“อาบน้ำก่อน เดี๋ยวค่อยนอน”ผมเก็บของเดินออกมา
“อุ้มๆ อาบๆ ลุงซานต้าบริการหน่อย”ร้องเป็นเป็ดเลย
“จะบริการให้เต็มที่เลย”ผมอุ้มเจ้าตัวดีขึ้นมาทันที ตรงดิ่งเข้าห้องปิดประตูอาบน้ำกันๆ ลัล ลัล ลัลล่า
“เหนื่อยยัง”ผมถามคนใต้ล่างที่นอนหอบหน้าแดง ตัวแดงไปหมด ตั้งแต่ออกจากห้องน้ำ เสื้อผ้ายังไม่ได้ใส่กันสักชิ้น ได้แต่ห่มเนื้อแนบเนื้อกัน
“ลุงซานต้าร์มีแรงอีกป่ะล่ะ”ถามพร้อมลิ้นเลียปาก บนหัวใส่ที่คาดผมเป็นเขากวางเรนเดียร์ด้วยนะ เลยโดนยิงมาขี่ซะ และอย่าคิดว่าหัวผมจะว่าง มันใส่หมวกซานต้าร์ให้ ทุเรศตัวเองฉิบหาย แต่ไม่อยากขัดใจเมียเดี๋ยวมีงอน
“อย่ามาอ้อนวอนให้หยุดนะ”ผมกระซิบและขยับช่วงล่างเป็นการวอร์มรอบต่อไป
“อื๊อ อย่ามาขอเบิ้ลตอนเช้าแล้วกัน ให้แค่คืนนี้พอ อ๊ะ”มันร้องและกำชับ ทำเอาผมหัวเราะออกมากับความช่างต่อรองที่น่าสนใจจริงๆ ไม่เป็นไรเดี๋ยวเช้าค่อยเปลี่ยนใจเมียอีกทีขอตัวขี่กวางต่อนะครับ Merry Christmas หึหึ
*
*
*
*
Part ขึ้นปีใหม่
หลังจากส่งของขวัญให้พวกมันแล้ว ผมก็มานั่งส่งข้อความแบบรักนะแต่แอบจิกทีหลัง คิกคิก
“ขอให้มึงและเป๊บ รักกันเหมือนเห็บติดหมาตลอดไป และก็เพลามันบ้างเดี๋ยวจะซีดตายซะก่อน จากกูเอง เพื่อนที่ดีและน่าร๊ากกกกกกกว่ามึง หุหุ”ผมส่งข้อความให้นังออยกับแฟนมันก่อน แนบการ์ดและหน้าผมเองไปด้วย
“รายต่อไป ไอ้สามบาท ขอให้พวกมึงงดซั่มทรี เว้น ที อย่าถี่มากนัก มันจะเกินหน้าเกินสถิติกู โอนะ จากเพื่อนมึงที่พักหลังตามไม่ทันแล้ว 555”จัดเก่งเหลือเกินพวกมึง สมควรที่ไอ้ต้าร์จะสั่งงดยาว
“ปีใหม่ทุกอย่างต้องใหญ่ เพราะฉะนั้นซิลิโคนตรงนมมึงควรเปลี่ยนให้มันใหญ่ขึ้นได้แล้วนะไอ้โมทย์ (โมนิค) จากเพื่อนผู้หวังดีแต่ไม่หวังให้มึงสวยเกินกู คริคริ”ส่งซะมันจะได้ขอบใจที่เตือนสติมัน
“นังจ๋านังหยี ขอให้รักษาความซิงประดุจเกลือรักษาความเค็ม อย่าให้ใครมาเจาะไหพวกมึงได้ โดยไม่ปรึกษากูก่อน มึงสองคนเป็นชะนีที่กูเมตตาให้ความรักมากที่สุดแล้ว จุ๊บุ๊ๆๆๆๆ คิกคิก”ไม่ได้จะเที่ยวจะเปรี้ยวยังไงต้องรักษาตัวรอดให้ได้ ถ้าไม่ได้ค่อยมาพิจารณาแก้ไขกันอีกที
“เสร็จสักที กว่าจะคิดและส่งให้พวกมึงได้”ผมนั่งยิ้มหลังจากส่งความรักให้เพื่อนๆแล้ว พวกเพื่อนไอ้ไผ่ผมส่งการ์ดแนบของขวัญให้ตั้งแต่เมื่อวานแล้ว พวกนั้นกลับกันไปก่อน ผมสั่งว่าไปเปิดที่บ้านห้ามเปิดระหว่างทางเป็นเด็ดขาด เดี๋ยวไม่ตื่นเต้น เอาไว้ไปเม้าท์มอยที่บ้านกัน ปู่กับแม่นี่ผมส่งให้ก่อนเลย ตามด้วยป้านวล ลุงชิต พี่น้อย ที่ตอนนี้กลับบ้านไปหาญาติๆกันหมดแล้ว ผมกับไอ้ไผ่ก็จะเดินทางพรุ่งนี้เหมือนกัน
“อา พวกมันตอบกลับมาแล้ว อั๊ยยะ ฮ่าๆๆๆๆๆ”ผมเปิดดูและหัวเราะกับข้อความพวกมัน
นังออย: กูขอให้คำอวยพรคืนสนองมึง บอกกูให้เพลามึงก็ลดบ้างอย่าเสพบ้องไผ่ให้เยอะนักเดี๋ยวจะหุบปากไม่ลง จากกูเอง เพื่อนที่แสนดีและน่ารักกว่ามึงเยอะๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อิอิ >ผมเลยตอบมันกลับไปว่า ดอกกกกก อิจฉากูที่บริหารปากได้เก่งกว่ามึงล่ะสิ<
ไอ้แฝด: มึงต้องเสี่ยงมีผัวอีกคน เพื่อเป็นการทำลายสถิติ แต่กูว่ามึงจะโดนทำลายชีวิตซะก่อนว่ะ จากกลุ่มสามัคคีที่นานๆซั่มทรี แต่เน้นความถี่ ฮ่าๆๆๆๆ > ผมตอบกลับไป รักกูจริงอย่าแนะนำกูอย่างนี้อีก อาเมน ฮ่าๆๆๆ<
โมนิค:นอกจากนม หม้อกูต้องเพิ่มเบอร์ด้วยไหม เบอร์ห้ากูผ่านนะ กลัวประหยัดผู้ชาย คิกคิก > แต่กูว่ามึงควรเผื่อเบอร์นี้ไว้ด้วยเกิดมาเป็นกองทัพมึงจะรับไปไม่ไหว เชื่อกู<
นังจ๋านังหยี:แล้วอย่างนี้พวกกูจะหาผัวได้ไหมเนี่ยะ กูกลัวเก็บนานจากซิงมันจะซีดและยู่ว่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆ >อีชะนีไร้ยางเก็บอาการหน่อย ถ้ากลัวยู่มึงก็เอาเกลือทาไว้สิจะได้สดนานๆๆๆ ฮ่าๆๆๆๆๆ<
“เสร็จยัง หัวเราะซะกูขี้ไม่ออกเลย”เสียงดังจากข้างหลังไปมอง ผัวใครวะหล่อจุงเบยยย แต่ปากหมาจุงเบยยยเหมือนกัน
“กูสิน่าจะถาม ตั้งนานมึงแต่งตัวได้แค่เนี้ยะ”ว่ามันกลับอย่างหมั่นไส้ เสื้อยืดกางเกงแค่เข่า ผมเสยตั้งเซอร์ๆ ไรหนวดขึ้นบางๆ ส่งให้หน้ามันดูเข้มเชี่ยะๆ หยิบรองเท้าแตะรัดส้นมาใส่ แต่ไม่ลืมหยิบให้ผมด้วย มองด้วยสายตา
“มองอะไร อยากมีเซ็กส์ไง”ผมยักคิ้วใส่
“เออ ไม่ต้องไปแม่งแล้ว ถามอย่างนี้”มันตอบดึงเข้ามากอด มือตบก้นดังเพี้ยะ
“คิกคิก กลับมาก่อน นะ”ผมกอดคอเขย่งจุ๊บปากมัน ก่อนจะดึงออกนอกห้อง ไม่มีอะไรพิเศษแค่ออกมาหาอะไรกินกันเฉยๆ และเดินดูแสงสีแต่วันนี้เปลี่ยนที่ใหม่ จะได้ไม่ซ้ำกับวันคริสต์มาส
“หนาวไหม”มันถามผมที่เดินหยิบของดู
“จะกอดเหรอ”ผมถามเบียดไปใกล้ๆ
“ขามึงอ่ะ หนาวไหม”มันบอกแต่ชี้ด้วยตีน ผมก็แต่งตัวเหมือนมันแหละ แต่กางเกงสั้นกว่าเยอะ
“ไม่หนาว อยากโชว์ มีไรไหม”ผมลอยหน้าใส่ ยิ้มกวนๆ อากาศก็เย็นกำลังดีนะ แต่พอเจอคนเยอะร้อนไปเลย นี่แหละผมเลยสบายๆชิวๆ
“และถ้ากูอยากเตะ จะเป็นไรไหม”มันถามกลับดึงผมไปมา
“เป็น เตะก็อดแตะ ไม่ได้ขู่นะพูดเจงๆๆ”ผมพูดกลับใส่มันบ้าง วิบัติภาษานิดหน่อย
“แสดงว่าต่อยไม่อดสิ”ยอกย้อน หน้าสวยๆกูแหกพอดีโดนมึงต่อยเข้าไปมือยังกับใบตาล
“อดเอาไปเลย จบไหม”ผมค้อนมันก่อนจะจับฮู้ดคุมหัวตัวเอง เดินไปอีกทางแต่ต้องเซเมื่อโดนดึงไปกอดคอและพาเดินต่อ ผมแอบยิ้มก่อนจะเอามือกอดเอวมัน เดินซอกนั้นออกซอกนี้ บางทีก็แวะเข้าซอกลับๆ จับๆคลำๆจูบกันบ้าง โคตรตื่นเต้นอ่ะ
“ของไม่ต้องซื้อแล้วนะ เยอะแล้ว”มันบอกผมว่าพวกของฝากไม่ต้องซื้อเพิ่มแล้ว เมื่อคริสต์มาสซื้อไปเยอะแล้ว ขาดอะไรไปหาซื้อเอาที่โน่น บ้านมันเจริญแล้ว
“หลวงพ่ออาพาธเหรอ และตอนนี้ท่านอาการเป็นยังไงบ้าง”ผมถามถึงหลวงพ่อ ได้ยินมันคุยกับพี่อ้อเมื่อวาน
“อืม ดีขึ้นแล้ว”มันพูด ผมพยักหน้ารับก่อนจะกดโทรออกสั่งๆๆๆๆ มันมองหน้าเมื่อผมกดวาง
“พรุ่งนี้แวะร้านโกด้วยนะ เอาของบำรุงไปถวายท่าน”ผมบอกมันที่มอง ก่อนจะกอดผมไปแนบจุ๊บหัวเบาๆ
“ขอบใจนะ”พูดเบาๆ
“ขอบใจทำไม เรื่องแค่นี้เอง”ผมกอดและตอบมัน
“ขอบใจที่มึงนึกถึงบ้านกูตลอด”มันพูดก่อนจะพาผมนั่งตรงที่นั่งเล่น ฟังเพลงที่เขาจัดให้ชมฟรี มีทั้งอาชีพและสมัครเล่น
“ก็เราเป็นแฟนกันไม่ใช่เหรอ”ผมพูดอุบอิบ ได้ยินเสียงหัวเราะ
“ไม่ใช่”มันบอกผม ทำให้เงยหน้าขึ้นมอง “มึงเป็นมากกว่านั้น เป็นครอบครัวเดียวกัน”ผมยิ้มเหมือนน้ำตาจะไหลกับสิ่งที่มันพูด จำได้ว่าถ้าผมจะร้องไห้ต้องเป็นเรื่องดีที่มันทำให้เท่านั้น และมันก็ทำมาตลอดไม่ว่าจะเรื่องเล็กเรื่องใหญ่ ตอนปู่ไม่สบายมันก็ไปกับผมด้วยอยู่ข้างๆไม่พูดมากแต่การกระทำเกินร้อย
“ขอบคุณครับ อยู่กับน้องนานๆนะ อย่าทิ้งกัน”ผมกอดและบอกอยากจะจูบปากที่บางครั้งก็หนักกว่าจะเอ่ยอะไรออกมาได้แต่ละอย่าง แต่พอได้เอ่ยออกมาก็โดนใจซะเหลือเกิน
“สั้นอีกแล้ว บอกแล้วไงแม้แต่เสี้ยวความคิดก็ไม่เคย”มันกอดไหล่ผมโยกไปมาเบาๆ เตือนความจำ
“ไม่ได้สั้น แค่ย้ำคิดย้ำทำเอง”ผมบอกมันเสียงทะเล้น ยิ้มอย่างกว้างโชว์เหล็กดัดฟันลายใหม่ซะเลย ฮี่ฮี่ มันบิดจมูกอย่างหมั่นเขี้ยว และก็นั่งฟังเพลงอยู่ตรงนั้นแหละ ได้ยินเสียงมันฮัมเพลงด้วยนะ จนกูอยากจะส่งมันขึ้นไปร้องแทนไอ้คนบนเวทีจริงๆ แต่ไม่เอาดีกว่าอยากเก็บไว้ฟังคนเดียว จนใกล้จะถึงเวลาเคาท์ดาวน์ ก็พากันกลับห้อง ไปนับถอยหลังกันส่วนตัวในที่ที่มีแต่เราสองคน
“พี่เร็วๆ มาดูพลุสิ”ผมเรียกมันที่กำลังเดินมาตรงระเบียงห้อง เสียงพลุจุดขึ้นท้องฟ้าเท่าจำนวน ปี ค.ศ.2013 และเท่าจำนวน พ.ศ. 2556 ด้วย สว่างไสวเต็มไปหมด ผมยกไอแพดเก็บแทบจะทุกช็อต พอใกล้เวลาจะย่างเข้าสู่ปีใหม่
“10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 0 Happy New Year”เสียงนับและพูดดังลั่นไปหมด ไม่ใช่แค่ผมสองคนแต่เกือบทุกห้องและทั่วทิศ หูผมไม่ได้ยินอะไรแล้ว ตาผมก็มองไม่เห็น แต่ใจและกายสัมผัสถึงความอบอุ่นที่แตะบนริมฝีปาก มือที่โอบกอดอุ้มขึ้นนั่งบนโต๊ะ เรามอบความรักให้แก่กัน ก่อนจะผละออกจ้องตาที่มีเงาของเราอยู่ในดวงตา ผมเอามือประคองหน้ามันไว้
“เคาท์ดาวน์จบแล้ว แต่”ผมพูดก่อนจะดึงมันมากระซิบใกล้ๆ”เค้ารักตัวเองไม่มีจบนะ”เอาหน้าซุกอกมันทันที ได้ยินเสียงขำๆ อายว่ะ ไม่ใช่คำแปลกใหม่ ไม่ใช่มุกยอดฮิตใครก็เล่น แต่มันขึ้นอยู่กับว่าพูดกับใคร ยิ่งพูดกับคนที่เรารักยิ่งรู้สึกดีมากกกกก
“เหรอออ”เสียงล้อเลียน ผมเลยงับมันสองที “งั้นเค้าเอาตัวเองต่อเลยนะ”พูดจบก็อุ้มผมตรงไปที่เตียงทันที
“เชี่ยะนิ ไม่พูดตอบกูเลยนะ ดีแต่เอาๆๆๆๆๆ”ผมว่าและทุบมันอย่างหมั่นไส้ มันจูบปิดปากมือถอดเกือบหมด ลากปากนุ่มๆมาที่ใบหูผม
“เค้าก็รักตัวเองเหมือนกัน”กระซิบและเม้มใบหู ผมกลั้นไม่ไหวแล้วครับ ปล่อยแม่งเลย
“อุ๊บบบ ฮ่าๆๆๆๆ ไหนดูหน้าหน่อยสิ ซุกทำไมเล่า อายทำไม”ผมดันหน้ามันออก แม่งหูแดงเชียวมึง
“ดูเชี่ยะไรเล่า”มันก็เน้นเสียงใส่ก่อนจะปล้ำถอดผมต่อ
“ก็อยากดูนิ นะ อ๊ะ อย่าเพิ่งสิ”มันไม่ให้ดูแถมยังซุกไซร้ไล่ต่ำลงไปเรื่อยๆ ไม่ทันได้เห็นเลยครับ หน้ามันซุกตรงนั้นไปเรียบร้อยแล้ว แล้วเราก็เริ่มเคาท์ดาวน์ถอยเข้าถอยออก นับถอยหลังเป็นการบอกจำนวนรอบ
“นับถอยแค่ห้า พะ พอ นะ ยะ อย่าถึง สิบ อืม อา พี่ไผ่”ผมต่อรองมันอีกนิด ถ้าสิบกูไม่ได้ตื่นแน่
“อืม”มันยอมรับและขยับเต็มๆ แต่ไม่วาย”อีกห้าต่อที่โน่นนะ หึหึ”แม่ง มีไปถอยหลังที่บ้านมึงอีก เอาวะยังดีกว่าตายคาเตียงที่นี่ อื๊อๆๆๆ Happy New Year จุงเบยยยยยยยยย
******************************************************************************************************************************
ปล. ไม่ได้พิเศษอะไรความอยากล้วนๆ 5555555555555 เห็นเขาฉลองปีใหม่ก็อยากฉลองมั่ง ไม่หวือหวา ง่ายๆ อะไรก็ได้ เจอกันปีหน้าเน้ออออออ Happy New Year อีกหลายๆๆๆๆที
หัวข้อ: ก็คนมันรักทำไงได้ # IMG PAI 2-6-58 # (อ่าน 2568294 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก