25
เดือนกุมภาพันธ์ เดือนแห่งความรัก แต่ทำไมตอนนี้ผมไม่รู้สึกอะไรเกี่ยวกับความรัก ผมสับสนไปหมด ตั้งแต่ปีใหม่เป็นต้นมาผมไม่รู้จะทำตัวยังไง เมื่ออยู่ต่อหน้าคนทั้งสอง จนกระทั่งวันหนึ่ง
“ป๊อก วันนี้ว่างป่ะ” – พี่ก๊อกบอกผมขณะที่เราสองคนกำลังนั่งรถไปทำงาน
“ว่างแหล่ะคับ มีไรหรือเปล่า”
“ก็ว่าจะไปดูหนัง กินข้าวอ่ะ กลัวว่าป๊อกไม่ว่าง”
“ก็ว่างนะคับ แต่ว่า มันจะดึกไปหรือเปล่า”
“วันนี้ออกมาเร็วๆ ได้ป่ะล่ะ”
“เดี๋ยวยังไงผมจะแอบๆออกมานะคับ”
อย่าหาว่าอย่างงั้นอย่างงี๊เลยนะคับ คือผมแอบสังเกตพี่ก๊อก แกต้องมีอะไรบางอย่าง ดูแกหลบๆ สายตาผมยังไงไม่รู้ ผมจึงตัดสินใจถามไปตรงๆ ว่า
“พี่เป็นไรป่ะคับ วันนี้ดูแปลกๆ ชอบกล”
“ยังไงล่ะคับ”
“ช่างเหอะ ผมอาจจะคิดไปเองก็ได้”
“เหรอคับ แฮ่ะๆ” – พี่ก๊อกเกาหัวตัวเอง หัวเราะไป อย่างกับเด็กๆเลย
วันนี้ทั้งวันผมนั่งรอเวลา งานการไม่เป็นอันทำ พี่ตอยก็ไม่อยู่ วันนี้ admin ประชุมกันทั้งวัน ในห้องเหลือแค่ผม พี่ต้อม แล้วก็สาวสวยประจำ admin อีกคน วันนี้จึงเป็นวันที่สบายๆ
ผมเลือกเคลียร์งานที่มันค้าง ซึ่งก็มีอยู่น้อยนิด พี่ต้อมแกขยัน แกช่วยไปเกือบหมดแล้ว เท่ากับว่า วันนี้ผมมานั่งเล่น
“เอ่อ วันนี้แต่งตัวสวยเนอะ” – ผมทักทาย admin สาวสวย
“แหมๆ น้องป๊อก ปากหวานเนอะ”
“ก็เรื่องจริงนี่คับป้า”
“ป้าเป้ออะไรกัน ฉันเพิ่งจะสามสิบ”
“นั่นแหล่ะป้า แกแล้ว แต่เอาเหอะ แต่งอย่างงี๊ก็ดูลดอายุตัวเองไปหลายอยู่”
“ลดอายุลง แล้วจะจีบป่ะล่ะค้า.....” – แล้วเจ๊แกก็เข้ามากระแซะ
“ป้าอย่านะ ผมมีพระประจำตัว”
“มีเจ้าของแล้วเหรอจ๊ะป๊อก” – ป้าแกถามอย่างตรงประเด็น จนพี่ต้อมหันมามอง
“เอ่อ....ก็........เหมือนจะมีแล้วน่ะคับ” – พี่ต้อมจากที่กำลังทำงานก็หยุดทำงาน แล้วก็หันมา
“ว้า อย่างงี๊เจ๊ก็อดอ่ะซิ”
“มั้งคับ” – พี่ต้อมก็หันกลับไปทำงานของแกต่อไป
“ว่างๆ ก็พามาแนะนำเจ๊ได้นะ บอกว่าเป็นพี่สาวก็ได้”
“อ่ะคับ แล้วผมจะพามานะคับ”
แล้วสาวสวยก็กลับโต๊ะไป แต่งหน้า ทำผม อะไรมันจะสบายเท่านี้ไม่มีอีกแล้ว
ผมเปิดคอมเล่นเกมส์ เล่นไปได้ซักพักพี่ต้อมก็เข้ามาคุยด้วย
“ใครเป็นเจ้าของเหรอ”
“เจ้าของอะไรคับ งง”
“ที่พี่ข้างหน้าเขามาถามน่ะ”
“พี่อยากรู้ป่ะคับ”
“....................”
“วันที่ 14 กุมภา ผมจะบอกนะคับว่าใคร”
“กำ มีงี๊ด้วย”
“อีกสองวันเองพี่ แหม เอาน่า....อย่าคิดมาก”
“สองเดือนยังรอมาแล้ว สองวันจะเป็นไรไป พี่รอได้คับ”
“คับ.............” – รู้สึกเหมือนว่า ไปจุดฉนวนให้พี่แกน้อยใจยังไงไม่รู้
การทำงานของเราสองคนก็เป็นไปอย่างปกติ เห็นว่าพี่ต้อมแกยังไม่ลดละที่จะออกงานในสิ้นเดือนกุมภาพันธ์ ไม่รู้เพราะเหตุผลอะไร ผมเองถึงแม้จะสนิทกัน แต่ก็ไม่กล้าที่จะถามไปตรงๆ ว่าจะออกเพราะอะไร เพราะจากที่ประชุมวันนั้น พี่ตอยแกก็ถามผมอยู่ตลอดว่าพี่ต้อมแกจะเอายังไง ผมเองก็ไม่ได้บอกพี่ตอยกลับไปว่า ผมเองก็ยังไม่เคยถามเขาซักครั้ง
.
.
.
บ่ายสามโมง ก็มีโทรศัพท์จากพี่ก๊อกมา บอกว่าสี่โมงให้ไปหาพี่แกที่ร้านด้วย ผมจึงตัดสินใจที่จะออกไปหาแกตั้งแต่ตอนนี้เลย โดยที่ไม่ได้บอกให้รู้ว่าผมจะไปล่วงหน้า
ผมลาพี่ๆ (พี่ต้อมกับป้าคนนั้นแหล่ะ) บอกว่าผมไปธุระ พี่แกก็ไม่ได้ว่าอะไร จากนั้นก็เดินไปหาพี่ก๊อกที่ร้าน
หลังจากที่ผมผลักประตูเพื่อเข้าไปในร้าน สิ่งที่ผมเห็นตรงหน้า คือพี่ก๊อกกำลัง....นั่งกอดกับผู้ชายคนอื่นที่ไม่รู้ว่าเป็นใคร แต่ดูจากหน้าตาก็บอกได้ว่าอายุมากกว่าพี่ก๊อกแน่ๆ
ผมจึงตัดสินใจที่จะเดินออกมาทันที โดยไม่ฟังคำอธิบายอื่นใดทั้งสิ้น
“ป๊อก เดี๋ยว รอพี่ด้วย” – พี่ก๊อกวิ่งตามผมมา
“คับ มีอะไรเหรอคับ” – ผมหยุดรอ เผื่อว่าจะมีเหตุผลอะไร
“พี่อธิบายได้นะ”
“คับ ว่ามาเลยคับ”
“คือเขาเป็นลูกค้าของพี่น่ะ”
“คับ”
“เขามาให้พี่ช่วยแปลเอกสารให้เขา เขาจะทำ thesis ส่ง แต่เขียนไม่ได้”
“คับ”
“ก็เลยมาให้พี่ช่วยแปล”
“คับ”
“พอดีพี่บอกเขาไปว่าวันนี้พี่ไม่ว่าง เขาก็ยืนยันว่าจะมาหาพี่”
“คับ”
“แล้วก็อย่างที่ป๊อกเห็น”
“ลูกค้าประจำของพี่เหรอคับ” – ผมถามกลับไปบ้าง
“คับ ก็ปีกว่า ๆ แล้ว แกจะทำ thesis ส่ง ก็เลยให้พี่ช่วยเขียน”
“รายได้ดีป่ะคับ”
“ก็อัตราปกติที่พี่คิดกับคนทั่วไปแหล่ะ ทำไมเหรอป๊อก”
“ผมว่าเงินเขาคงหนาเหมือนกันนะคับ ไม่งั้นพี่คงไม่ให้เขานั่งกอดพี่หรอก”
“พี่ไม่ได้ทำเพื่อเงินนะป๊อก”
“แล้วพี่ทำเพื่ออะไรล่ะ ให้เขากอดอยู่ได้”
.
..
“พี่ว่าเราคุยกันไม่รู้เรื่องแล้วแหล่ะ”
“ผมรู้เรื่องคับพี่ พี่อยากคุยอะไรกับผมอีกหรือเปล่า”
“พี่บริสุทธิ์ใจนะ พี่ไม่คิดอะไรกับเขาจริงๆ”
“คับ”
“แล้วเรื่องของวันนี้....”
“ผมขอตัวกลับบ้านนะคับ ขอโทษด้วย ขอโทษอีกครั้งที่ผมมาขัดเวลาของพี่”
“...........”
“พี่อย่าคิดมากนะคับ ไม่ใช่ความผิดของพี่หรอกคับ”
ผมเดินออกจากตรงนั้น มานั่งที่ป้ายรถเมล์ ผมจะกลับหอแล้ว ในใจผมรู้สึกโหวงๆ ชอบกล เสียใจหรือไม่ ก็เสียใจนะ คนเคยชอบ แล้วมาทำกับเราอย่างงี๊ ไม่รู้ว่าตอนนี้แค่นี้ แต่ลับหลังเราอีกล่ะ พี่ก๊อกแกเป็นคนที่มีเสน่ห์ ก็ไม่แปลกหรอกว่าจะมีใครมาชอบแกเยอะแยะ แล้วแกก็ชอบใครไปก็เยอะแยะ แกอาจจะบอกรักกับใครต่อใครก็ได้นับไม่ถ้วน ผมเองอาจจะเป็นหนึ่งในนั้นที่ถูกพี่แกปั่นหัวเล่น
ถ้าผมไม่เดินไปหาแก ผมอาจจะโง่ต่อไปก็ได้ วันนี้ก็ได้รู้อะไรซักที คนเจ้าชู้ผมไม่ชอบคับ
“ป๊อกมานั่งทำไรล่ะ ไหนว่ากลับบ้านไปแล้วไง”
“อ้าวพี่ต้อม เลิกงานเหรอคับ”
“ก็ห้าโมงแล้วนี่คับ” - พี่แกชูนาฬิกาให้ผมดู
“อ้าว.........เหรอ”
“แล้วทำไมไม่กลับบ้านอีกล่ะ”
“ก็กำลังจะกลับแล้วคับ แล้วพี่อ่ะ”
“กำลังจะกลับเหมือนกัน”
“ผมขอกลับกับพี่ได้ป่ะคับ”
“เอาสิคับ แต่ว่าไม่อ้อมเหรอ”
“ช่างเหอะคับ”
รถเมล์ปรับอากาศสีส้มเข้าป้ายมา พี่ต้อมกับผมเลือกที่นั่งที่เกือบหลังสุด รถสายนั้นว่างมาก ผมจึงรู้สึกเหมือนได้อยู่กับพี่ต้อมตามลำพังแค่ 2 คน
“ป๊อกมีอะไรจะเล่าให้พี่ฟังป่ะ”
“มีอะไรล่ะคับ”
“เรื่องวันนี้น่ะ”
“วันนี้มีอะไรเหรอคับ”
“ช่างเหอะป๊อก ไม่อยากเล่าก็ไม่เป็นไร แต่ถ้าป๊อกอยากเล่า พี่รับฟังป๊อกนะ”
“ผมชอบพี่คับ” – ผมพูดโดยไม่มองหน้าพี่ต้อม เขิลนี่หว่า
“อะไรนะป๊อก”
“ผมชอบพี่คับ” – ผมหันไปบอกพี่อย่างจริงจัง พี่ต้อมยิ้มเล็กน้อยแล้วก็บอกผมว่า
“ขอบคุณมากคับ พี่ก็ชอบป๊อก ชอบมานานแล้ว ตั้งแต่เราเจอกันแรกๆ ขอบคุณนะคับป๊อก
ปล. ตอนหน้าเป็นตอนจบนะคับ ไม่รู้ว่า...การเลือกพี่ต้อม...จะ..เอ่อ คือไงดีล่ะ มันแบบว่า ... ไม่รู้ดิ เขิลอ่ะคับ 
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
