Chapter 21
"อ๊ะ.. เป้" ผมสองคนออกมาจากผับก็มานัวเนียกันต่อในรถ(ใครใส่อะไรในแก้วเหล้าพวกผมหรือเปล่า-*-)
"ในรถสักรอบไหม หื้ม"
"ม..มันแคบ (. .)"
"ก็มีที่พอนี่ ต่อนะ"
"อื้อ..อะ" แล้วผมก็เสร็จชู้ไปอีกรอบ...ในรถ ตอนนี้ไอ้เป้จูงมือผมเดินตามทางไปที่ห้องของโรงแรมที่จองไว้ อร้างงงง ผมเข้าโรงแรมกับผู้ชายล่ะ คึ พอเข้าห้องได้เท่านั้นแหละปากไม่ห่างกันเลยมือไม้ก็ลูบไล้กันไปตามอารมณ์
"อื้อ..เป้" มือไอ้เป้ค่อยๆลูบแถวๆสะโพกผม หุ่นกูยั่วยวนล่ะซี๊ ถึงผมจะมีลูกแล้วแต่หุ่นผมก็แซ่บมากนะขอบอก
"...อื้มมม" ผมสองคนบดเบียดกันอยู่อย่างนั้นจนถึงเตียงนานเท่าไหร่ไม่รู้รู้ตัวอีกทีผมสองคนก็ล่อนจ้อนกันซะแล้ว..
"..อะ อ๊า" ไอ้เป้ใส่เข้ามาทีเดียวเข้าง่ายกว่าตอนแรกเพราะน้ำไอ้เป้ที่ปล่อยไว้มันยังอยู่
"..อื้ออออ"
"..ฮะ เป้ แรงๆดิ๊"
"..อะ อือ" แล้วบทรักของผมสองคนก็ดำเนินไปเรื่อยๆจน.....พระอาทิตย์ขึ้น -*- ถึงผมกับไอ้เป้จะเอิ่ม...กันเกือบทุกคืนแต่นี่มันทั้งคืนเลยนะเว้ย ได้นอนกันตอนไก่ขันนี่แหละ(แถวนั้นเขาเลี้ยงไก่???) ฝันดีนะทุกคนไม่ไหวๆ เพลีย!
...............……………….….…..……...
ผมรู้สึกตัวขึ้นมาก็หยิบโทรศัพท์มาดูเวลา คุณพระ!!!!!!!! บ่ายสาม นี่นอนหรือตายผัวผมยังไม่ตื่นเลยยังนอนซุกหลังผมอยู่เนี่ย
"เป้ เป้" ผมหันไปทางไอ้เป้แล้วปลุกมัน ผมหิวอ่ะ ขนาดผมโดนกระทำผมยังตื่นก่อนมันเลยนะเว้ย
"..Zzz..."
"เป้~ เป้คร้าบบบบบ ตื่นเร็ว"
"Zzzz"
"เป้น้อย หลิวหิวข้าววววว"
"..อือ.."
"เป้ๆๆๆๆๆๆ เค้าหิวๆๆๆๆ"
"...หื้ออออ" ด๊ายยยย ไม่ตื่นใช่ไหม ผมเลยลุกขึ้นยืนบนเตียงแล้วโถมตัวลงไปทับไอ้เป้แล้วตะโกนใส่หูมัน
"เหี้ยเป้!! ตื่นได้แล้วสัส กูหิว ถ้ามึงไม่ตื่นนะกูจะเฉือนหนังมึงมาแดกเดี๋ยวนี้แหละ ตื่น!!!!!" ผลที่ได้น่ะเหรอ..
"เห้ย!!! ปลุกดีๆก็ได้นี่หว่ามึงเฉือนหนังกูกูก็ตายดิลูกกำพร้าพ่อนะมึง" ไอ้เป้เด้งตัวลุกขึ้นยังกับสปริงแล้วงัวเงียตอบผม
"กูปลุกมึงดีมากเป้ แม่งไม่ยอมตื่นเถอะ ไปอาบเร็วววววกูหิวข้าว"
"แล้วมึงอาบยัง" ไอ้เป้ยังงัวเงียอยู่เลยอ่าาา
"ยัง กูปลุกมึงก่อน"
"งั้นปะ อาบน้ำกัน"
"เออๆ เพราะกูหิวหรอกนะถึงยอมอาบด้วยอ่ะ . ." แล้วคิดว่าผมจะเสร็จไอ้เป้ไหม บอกเลยว่ามันไม่เคยปราณีผมหรอก ฮือออออตูดโผ้มมมมมมมมม
"เอาปูผัดผงกะหรี่ กุ้งทอดกระเทียม ปลาหมึกนึ่งมะนาว ยำหอยนางรม ยำไข่แมงดาทะเล ต้มยำกุ้งน้ำข้น กุ้งเผาตัวใหญ่ๆครึ่งโล อ้อ ปลาหมึกแดดเดียวด้วย ข้าวเปล่าสองจาน อืม...แค่นี้ก่อนไม่อิ่มเดี๋ยวสั่งเพิ่ม โค้กขวดใหญ่ด้วย ด่วนเลยนะน้อง" ผมเป็นคนสั่งเองแหละ หิวจนตาลายหิวจนอยากกินทุกอย่างโดนผัวสูบวิญญาณไปเกือบหมดยังดีนะที่อยู่รอดมาได้ = =*
"เรามากันสองคนนะหลิวเพื่อนเรามันกลับกันหมดแล้วนะเว้ย" ไอ้เป้ที่นั่งข้างผมถามผมแบบอึ้งๆ แล้วจะทำไม!
"มึงมีปัญหาเหรอเป้ มึงสูบพลังงานกูจนหมดตัวเลยนะ กูหิวๆๆๆๆ"
"ไม่ครับ ไม่กล้ามีครับกินให้หมดละกัน" มันพูดแล้วยกแขนมาวางที่เก้าอี้ผม เหอะ นี่ยังน้อยไปนะเนี่ยกะว่าจะสั่งเพิ่มด้วยซ้ำ ผมกินข้าวไปหงุงหงิงกันไปสองคนเป็นธรรมดาของคนที่ผัวรักผัวหลงอ่านะไม่ต้องอิจฉากันหรอก คึคึ พวกเพื่อนๆผมกลับกันหมดแล้วเพราะพวกมันต้องกลับไปทำงานกันต่อแต่ผมกับไอ้เป้จะอยู่ต่ออีกคืนเพราะผมอยากไปเดินพัทยาวอล์กกิ้งสตรีทตอนกลางคืน อยากไปไร่องุ่นด้วยแต่เพราะตื่นเย็นเลยกะว่าจะไปพรุ่งนี้กัน ชิวดีไหมล่ะพวกผม ผมสองคนไม่ได้ทำงานที่โรงพยาบาลหรอก กำลังทำคลินิกอยู่จะได้มีเวลาให้ลูกเยอะๆน้องจุนจะได้โตมาเป็นเด็กดีแบบผม?
"ห๊าาาาา อิ่มๆๆๆๆ"
"ไม่อิ่มก็แย่แล้ว สั่งมายังกับเลี้ยงทั้งหมู่บ้านแถมยังกินหมดอีก กระเพาะมึงมีหลุมดำใช่ไหมหลิว" ดูๆไอ้เป้มันพูด
"ก็ถ้ากูกินไม่หมดเดี๋ยวมึงก็ว่ากูอีกโด่วววว"
"ใครจะไปคิดวะว่ามึงจะกินหมดจริงๆเนี่ย โอ้ยเมียกู!"
"เมียมึงทำไม หล่อและน่ารักใช่ไหม ^_______^" ผมหันไปถามไอ้เป้พร้อมยิ้มแป้น
"จ้ะ เมียผมดีที่สุดเลย" มันพูดแล้วบิดแก้มผม โอ้ยยยแรงควายเป็นบ้า
"ไอ้เป้แม่งงง"
"ฮ่าๆๆๆๆ หน้ามึงอย่างตลกอ่ะ โอ้ย" ผมเลยดึงทึ้งผมมันเล่นซะเลย ฮึ่ยยยย.. พอเล่นกันเสร็จก็จ่ายตังค์ค่าอาหารพนักงานที่มารับออเดอร์มองพวกผมแปลกๆด้วยนะ คงเพราะผมหล่อละมั้ง
"นี่มันสีลมชัดๆ" ตอนนี้เป็นเวลา 2 ทุ่มครึ่งแล้วและผมกับผัวก็ได้มาเดินเล่นที่ตลาดกลางคืนแถวพัทยาใต้ อยากมาเดินเที่ยวบ้างหลังจากไม่ได้เที่ยวตั้งนานแน่ะ
"สีลมที่ไหนนี่มันพัทยา"
"ก็มันเหมือนอยู่สีลม"
"ก็มันไม่ใช่สีลมนี่มันพัทยา"
"กูแค่บอกว่าเหมือนเฉยๆหลิว"
"ก็มันไม่ใช่ไงเป้"
"เออๆ พัทยาไม่เหมือนที่ไหนเลย โอเคจบ" โด่ แค่นี้ก็สิ้นเรื่องไอ้เป้แม่งชอบเถียง
"มึงๆเขามีเพ้นท์เสื้อด้วยอ่ะตรงนั้น" ผมมองดูนู่นดูนี่ไปก็เจอร้านเพ้นท์ขาย หลิวอยากได้!!!!!
"ไปดูดิ ดูไซส์น้องจุนด้วย"
"อือๆ"
"พี่ครับมีไซส์เด็กไหมอ่ะ 5ขวบ" ผมเดินไปนั่งที่เก้าอี้หน้าร้านแล้วถามพี่คนขาย
"มีๆๆๆน้อง เอามาเผื่อฝรั่งที่เขามากันเป็นครอบครัว" เห้ยดีอ่ะ
"ขอดูไซส์ได้ป่าวพี่" ไอ้เป้นั่งข้างๆผมแล้วถาม
"ได้ๆ ถ้าขนาดตัวน้องสองคนพี่ก็มีของเด็กก็มีจะทำไปฝากหลานเหรอ" พี่เขาถามไปด้วยหาเสื้อในกล่องไปด้วย
"เอ่อ..ครับๆ เอาสามตัวเลยนะพี่ไซส์ผมสองคนกับเด็กหนึ่ง" ผมขี้เกียจต่อความมากเลยตอบรับไป
"จัดไปไอ้น้อง จะให้เพ้นท์อะไรล่ะ" ผมกับไอ้เป้เลยมองหน้ากัน เออนั่นดิเพ้นท์ไรวะ
"พี่เพ้นท์รูปพวกผมเป็นการ์ตูนได้ป่าว แบบน่ารักๆแบ๊วๆอ่ะ" หือ? ไม่ใช่ผมนะผมไม่ได้พูด ผัวผมพูดต่างหาก
"โหยยยแค่นี้เองนี่ใครคร้าบ พี่จบศิลปกรรมจากฮอกวอร์ตเชียวนะเว้ย ทำได้ทุกอย่าง" เอิ่ม..ถ้างั้นผมว่าพี่อย่ามานั่งเพ้นท์ให้ปวดหลังเมื่อยมือเลย ท่องคาถาเอาเลยดีกว่า แหม่...
"เอ่อออ...งั้นเอาน่ารักๆนะพี่ตัวนึงการ์ตูนรูปผม อีกตัวการ์ตูนแฟนผม ส่วนของเด็กผมมีรูป" ไอ้เป้สตั้นไปสักพักตั้งสติได้ก็เลยรีบสั่ง สงสัยกลัวสาปมั้ง =.=
"เอ้า น้องสองคนเป็นแฟนกันเหรอไม่น่าเชื่อนะหล่อๆอย่างนี้มากินกันเอง" ดีที่ชมว่าหล่อนี่แหละ
"ของแบบนี้มันอยู่ที่ใจพี่" ไอ้เป้ก็ตอบเขาไป
"เออดีละๆ ไม่ต้องห่วงว่าจะไปทำใครเขาท้อง" เอ่อ..... ผมกับไอ้เป้ก็ได้แต่มองหน้ากัน เหอๆๆๆๆ
"แหะ แหะ ฮะ ฮะ" เข้าใจคำว่าหัวเราะแห้งๆก็คราวนี้ล่ะ
"เอ้าเสร็จแล้วตัวนึง" เห้ย!! ไมเสร็จเร็วจังวะ ผมเลยรับเสื้อที่ยังถูกขึงไว้อยู่มาดู แม่ง!! อย่างน่ารักอ่ะฝีมือพี่เขาดีโคตรๆ หรือว่าพี่เขาจบฮอกวอร์ตจริงๆวะทั้งเร็วทั้งสวย โคตรทึ่งเลย
"โหพี่ สวยอ่ะโคตรเก่งเลย"
"หึหึ บอกแล้วระดับนี้ตัวก็ใกล้เสร็จละเตรียมรูปเด็กไว้ล่ะ"
"เตรียมไว้แล้วพี่"
"เออดี จริงๆพวกน้องจะไปเดินเที่ยวก่อนก็ได้นะเว้ยค่อยมาเอาเดี๋ยวพี่ถ่ายรูปไว้ก็ได้" เสร็จไปตัวนึงละเพิ่งมาบอกเนี่ยนะ -*-
"ไม่เป็นไรหรอกพี่นั่งเรียกลูกค้า" นั่งฟังพี่เขาโม้ไปได้สักพักเสื้อไอ้เป้ก็เสร็จ น่ารักอ่ะ!
"เอ้าไหนของเด็กทีนี้" ไอ้เป้เลยยื่นรูปถ่ายน้องจุนที่พกไว้ในกระเป๋าเงินให้พี่เขา
"เด็กที่ไหนวะน่ารักชิบหาย" เอ่อ จะชมทำไมต้องชิบหายด้วยวะพี่
"ลูกผมเอง" ไอ้เป้ตอบ
"ห๊ะ นี่น้องมีลูกแล้วเหรอ หน้ายังอ่อนอยู่เลย เออแต่หน้าคล้ายกันว่ะ" พี่เขาดูตกใจมากอ่ะ
"มีแล้วพี่ พอดีทำแฟนท้องตอนเรียนน่ะ" ไอ้เป้ตอบหน้าตายมากเชื่อไหมว่าคำถามต่อไปคือถามเรื่องแม่น้องจุน
"บ๊ะ งั้นไอ้หนุ่มข้างๆนี่ก็แม่เด็กอ่ะดิ" พี่เขาคงพูดเล่นๆแต่บังเอิ้ญบังเอิญมันเป็นเรื่องจริงว่ะ
"ใช่ นี่แหละแม่ของลูก" เอิ่ม..ผมนั่งมองหน้าไอ้เป้สลับกับพี่เขาตาปริบๆ
"เออดีๆๆ สาวทิ้งก็ช่างมันไอ้หนุ่มนี่ก็น่าตาน่ารักดี รักลูกแฟนเอ็งให้มากๆล่ะ" กูว่าแล้วววววววววววว~ ว่าพี่เขาต้องคิดแบบนี้ ฮ่าๆๆๆ ปล่อยพี่เขาไป
"รักอยู่แล้วพี่ โคตรรักเลย" ผมเลยตอบพี่เขาไป
"แหมะ ดีเว้ยเห้ย เอ้าเสื้อไอ้ตัวเล็กเสร็จแล้ว" อ้ากกกกก การ์ตูนน้องจุนโคตรน่ารักเลยนี่แหละลูกผมๆๆๆ
"สุดยอดเลยพี่ เท่าไหร่อ่ะ" ไอ้เป้ลุกขึ้นล้วงกระเป๋าเงินเตรียมจ่าย
"300" พี่เขาพูดพร้อมพับเสื้อใส่ถุงให้ เออตัวละ300ก็ไม่แพงนะเพราะพี่เขาฝีมือดีจริงๆ
"3 ตัว 900 นะพี่อ่ะ" ไอ้เป้ยื่นแบ๊งค์พันให้พี่แกไป
"900 อะไรก็บอกอยู่ว่า 300 300 เอ้า 700 เงินทอน" พี่เขาพูดพร้อมยื่นเงินให้ไอ้เป้ 700 บาท เห้ย!ไม่ใช่มั้ง เพ้นท์เสื้อสามตัวเลยนะเว้ยอะไรตัวละ 100
"เอ่อพี่ เสื้อสามตัวเลยนะ" ไอ้เป้ยังงงเลย
"ก็เออสามตัวไง" พี่เขายังทำหน้านิ่งๆกลับมาอีก
"พี่คิดตัวละ 100 เหรอ?"
"เออ ถามมากจริงจะขายแพงไปทำไมวะต้นทุนเสื้อยืดตัวละไม่กี่บาทสีกูก็ใช้ได้ตั้งนานพู่กันก็ตั้งแต่สมัยกูเรียน" พี่แม่งเจ๋งอ่ะ ขายฝีมือแต่ขายไม่แพงสุดยอด!!!
"สุดยอดอ่ะพี่ ขอบคุณนะ ขอให้ขายดีนะพี่"
"เออ ไปๆลุกๆบังหน้าร้านสาวหายหมด โชคดี" แล้วผมกับผัวก็เดินออกมา จะมีสักกี่คนนะที่คิดแบบพอดีๆอย่างพี่เขา เห้ย!ชอบอ่ะ(ชอบของถูกก็บอก) ผมสองคนก็เดินดูของไปเรื่อยๆมีร้านนั่งชิวตามข้างทางพวกผมก็ไม่เข้าหรอกพอละ
"พี่คะๆๆ" น้องใครมาหลงกับพี่แถวนี้
"พี่คะๆๆ พี่ พี่สองคนอ่าค่ะ" หือ? ผมกับไอ้เป้เหรอทำไมอ่ะ หันไปมองก็เจอน้องผู้หญิงหน้าตาน่ารักคนหนึ่งมองมาที่ผมสองคน
"เอ่อ..พี่เหรอ" ผมชี้เข้าหาตัวเอง
"เอ่อใช่ค่ะ คือ...เพื่อนหนูเขาชอบพี่อ่าค่ะน่ารักดีเลยอยากมาขอไลน์ เฟสก็ได้นะคะ เอ่อ..ว่าแต่พี่มีแฟนยังคะ"
"พี่?" ผมชี้เข้าหาตัวเองอีกที นี่มีผู้หญิงมาชอบผมเหรอ? ปกติมีแต่มาชอบไอ้เป้ อ๊ากกกกก ผมยังมีเสน่ห์ต่อเพศตรงข้ามอยู่บ้างสินะ
"ค่ะ พี่นี่แหละพี่มีแฟนยังอ่า" น้องเขาดูเขินๆนะแหม น่าเสียดาย
"พี่ไม่มีแฟนหรอก มีแต่ผัวน่ะ ขอตัวก่อนนะครับ" ผมตอบน้องเขาแล้วยิ้มให้
"ห๊ะ! ..." เอ่อ น้องเขาดูช็อคๆนะ ผมพูดอะไรผิดไปหรือเปล่าวะ ช่างเถอะ
"วันนี้ทำตัวน่ารักนะ" แล้วนี่มาโยกหัวกูทำไมเนี่ย?
"ก็กูน่ารัก"
"งั้นเดี๋ยวคืนนี้ให้รางวัล หึหึ" ไม่เอาได้ไหม แค่เมื่อคืนนี้รางวัลก็ทับหัวอยู่แล้วนะ T T
Tbc.
พยายามกับฉากนั้นยังไงก็ไปไม่รอด รู้เลยว่าข้าไม่สามารถ อ๊ากกกกกกกก
ฮึก ขอบคุณทุกกำลังใจนะตัววววว รักคนอ่านนะจุ้บๆ
(โบกมืออย่างนางงาม)