ความรักมันบังคับกันไม่ได้ บังคับใจตัวเองไม่ให้รักไม่ให้ห่วงก็ยังทำไม่ได้เลย
เราพยายามมองแบบเป็นกลาง ที่พี่หมัยทำกับกวิ้นนั้นมากกว่าพี่น้องนะ พูดกันจริงๆเพื่อนน้องไม่ต้องทำขนาดนี้ก็ได้ แต่พี่หมัยได้ตัดใจ+ทำสิ่งที่พยายามให้กวิ้นตัดใจไปแล้ว (พาไปกินข้าวกับแฟน) การปิดบังเรื่องแฟนเรื่องผู้หญิงส่วนหนึ่งก็อาจจะเป็นพยายามกันกวิ้นไม่ให้เสียใจมารู้มาเห็นก็ได้ ไม่อยากว่าพี่หมัยกั๊กนะ แต่พี่หมัยก็น่าจะปล่อยน้องไปดีกว่า รู้ว่ารักน้องห่วงน้องแต่ความใจดีของพี่หมัยกำลังฆ่ากวิ้นทั้งเป็น
เพราะมันทำให้น้องไม่สามารถตัดใจได้ น้องพยายามมากๆเลยนะพี่หมัย
There's a million reasons to hold on.
There´s only one reason that you should let go.
That is : if you don´t love, can´t love, won´t love him.
ไม่รู้จะว่าพี่หมัยคิดยังไง แต่ถ้าเป็นตัวเราๆว่าอาจจะรู้สึกดีๆกับกวิ้น รู้สึกเอ็นดูและสงสารในความโดดเดี่ยวไม่มีใครของกวิ้น ความรู้สึกที่หันไปในทางที่ไม่ค่อยดีนัก ไหนจะครอบครัวว่าจะรับได้ไหม? กวิ้นยังเด็กเหลือเกิน ความที่กวิ้นเหงาและไม่มีใครกวิ้นถึงยึดติดทั้งเหมอกับพี่หมัย ถ้าเราเป็นพี่หมัยเราก็จะตัดใจเสียแต่เนิ่นๆ น้องจะรู้ได้ไงว่านี่คือรักที่จริงจัง น้องเห็นโลกมาน้อย วันหนึ่งที่น้องได้ออกไปเห็นโลกกว้าง น้องก็อาจจะเข้าใจว่าอาการและความรู้สึกยึดติดของน้องตอนนี้มันผิวเผินแค่ไหน
ไม่รู้เหมือนกัน ถ้าพี่หมัยไม่ใช่พระเอกแต่มีบทมากกว่า 50 เปอร์เซ็นต์ของเรื่องแล้วเราจะรับไหวไหม? ภูมิต้านทานที่ได้จากการกวาดไร่อ้อยก็ไม่น่าจะพอ