เป็นเรื่องที่อ่านแล้วยิ้มมากกกกกก
พลาดเรื่องนี้ไปได้อย่างไรเนี่ยยยยยย
สารภาพคือ เห็นเรื่องนี้นานมากค่ะ แต่ชื่อเรื่องทำให้คนอ่านคิดว่า มันจะต้องจบเศร้าแน่ๆ! คิดเองเออเองค่อดๆ
แต่แล้ววันหนึ่ง (มาซะเป็นนิทาน) คนอ่านก็เปิดเข้ามาดูนิยายที่โพสจบแล้วเล่นๆ แบบไม่มีอะไรจะทำ
สายตาเหลือไปเห็นเรื่องนี้ (ที่คุ้นตาแต่ไม่คุ้นเคย) นิ้วเจ้ากรรมก็จิ้มจึ้ก!
อ่านพรวดพราด สองวันจบ (ห๊ะะะ!!)
ไม่คิดว่ามันจะหวาน จะน่ารัก มีดราม่าเบาๆ แต่โดยรวมยิ้มเขินอ่ะ
ขอบคุณที่แต่งธามปอนด์นะคะ
จะตามไปอ่านแน่ๆ เพราะตอนอ่านก็คิดตลอดว่า ปอนด์ล่ะะะ แล้วปอนด์อยุ่หน๊ายยยย สงสารน้องมากเจงๆ (เป็นคนชอบเชียร์มวยรอง 5555555)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
