อิอิ เพิ่งมาเม้นให้เบบี้ละ เอิ้กส์
ขอบคุณเบบี้มากเลยนะ สำหรับเรื่องราวที่น่าประทับใจเรื่องนี้อะ
ยังจำได้อยู่เลย ครั้งแรกที่เปิดเรื่องมาอ่านเรื่องนี้เข้า ไม่ได้คิดอะไรไว้ก่อนเลย
ประมาณว่า ก็คงเหมือนนิยายทั่วๆ ไปนั่นแหละ
แต่ว่านะ พอได้อ่านไปเรื่อยๆ ผ่านแต่ละตอนไปเรื่อยๆ มันกลับต่างออกไปอะ
มันรู้สึก "ผูกพัน" ละมั้ง อาจจะเรียกได้ว่า "หลงรัก" ก็เป็นได้นะ อิอิ
อ่านไปยิ้มไป เครียดบ้างก็มี ลุ้นๆ ก็เยอะ มันครบดีอะ
ต้องชมเลยนะว่า เบบี้ เก่งมากเลยที่ถ่ายทอดอารมณ์ตัวละครออกมาได้ถึงขนาดนี้
มีช่วงนึงที่เบบี้เคยเกริ่นไว้ว่า ถึงเวลาที่จะจบเรื่องไว้ตรงนี้ ก็รู้สึกแบบว่า "จะจบแล้วเหรอ"
ที่รู้สึกแบบนี้เพราะเหมือนกับว่า ตาร์กับข้าว เข้ามาเป็นส่วนนึงในชีวิตแล้วไง
เป็นส่วนนึงที่คอยส่งความสุขในทุกๆ วัน
แต่ก็อย่างว่าแหละ ไม่มีงานเลี้ยงไหนที่ไม่เลิกลา และก็ประทับใจจริงๆ สำหรับตอนจบ
ไม่ต้องหวือหวา แต่เต็มอิ่มด้วยความสุข
ขอบคุณอีกครั้งกับเรื่องราวอันเสนประทับใจนี้นะคร้าบบบบ