บทนำ
“ปัณณ์กูไปรับเอยก่อน ฝากมึงส่งงานอาจารย์ให้กูด้วย” “ใช้กูตลอด” ปัณณ์ส่ายหัวแต่ก็ยื่นมือไปรับรายงานมาจากพายุ
“เอาน่า มึงเป็นเมียกูไม่ใช้มึงจะใช้ใคร”
“มึงก็ชอบเรียกไอ้ปัณณ์ว่าเมีย เดี๋ยวมันก็หาเมียจริงๆ ไม่ได้พอดี” ไผ่เหนื่อยใจกับเพื่อนทั้งสองคน กลุ่มของเขาสนิทสนมคลุกคลีตีโมงกันมาตั้งแต่รับน้องปีหนึ่ง เหนียวแน่นจนถึงทุกวันนี้
“ทำไมกูจะเรียกไม่ได้ รู้ใจกูว่าแฟนก็มีแค่ไอ้ปัณณ์คนเดียว” พายุวาดมือไปรอบคอปัณณ์ แกล้งดึงเข้ามากอดเพื่อยั่วเพื่อนเล่น
“มึงถามกูด้วยว่ากูอยากรู้ใจมึงหรือเปล่า” ปัณณ์ผลักมือของพายุออก เสยผมที่ยุ่งเพราะฝีมือของเพื่อนให้เข้าที่
“ทำไมต้องถาม มึงรักกูกูรู้” ปัณณ์ชะงัก เขาหัวเราะออกมาเพื่อปิดบังบางสิ่งเอาไว้
“พ่องมึง จะไปไหนก็รีบไป เดี๋ยวแฟนมึงงอนอย่ามาโทษพวกกู”
“เออกูไปก่อน พรุ่งนี้กูไปรับที่หอ มึงรอกูด้วย”
“อืม” ปัณณ์มองตามไหล่กว้าง ที่เร่งฝีเท้าเพื่อไปให้ทันนัด พายุเป็นเพื่อนสนิทของเขา เรียนคณะเดียวกันสาขาเดียวกัน อยู่ข้างกันมาตลอดตั้งแต่ปีหนึ่งจนถึงปีสาม ตั้งแต่พายุมีแฟน เปลี่ยนแฟน จนถึงแฟนคนปัจจุบัน
“มึงก็อย่าตามใจมันมาก อะไรก็ทำให้มันหมด หัดใจแข็งบ้าง” ไผ่เตือนเพื่อน
“กูก็ทำให้มึง หรือมึงไม่อยากให้ทำ”
“อ้าวฉิบหาย งั้นทำไปเลยครับคุณปัณณ์ คุณปัณณ์เป็นเพื่อนที่ดีที่สุด กระผมรักคุณปัณณ์ที่สุด”
“เอาตัวรอดเก่งนะมึง รีบๆ ทำเข้าจะได้เอาไปส่ง”
“เอาของพายุมาลอกหน่อยสิ”
“ทำไป” ปัณณ์ใช้กระดาษรายงานในมือตีหัวเพื่อน ก่อนหันมาให้ความสนใจงานของตัวเอง เขาพยายามตั้งสมาธิกับงานตรงหน้า แต่ใจมันหนักจนเผลอถอนใจออกมาเป็นระยะ
“เดี๋ยวมึงจะไปไหน โดนไอ้พายุทิ้งไปหาแฟนอีกแล้ว ซื้อเบียร์ไปนั่งกินหอกูกันไหม โทรตามไอ้นนท์มาด้วย”
“ไปก็ได้” วันนี้เขานัดกับพายุไปดูหนัง เป็นเรื่องที่เขารอดูมาตั้งแต่เห็นตัวอย่าง แต่เอยโทรมาหาพายุเสียก่อนอยากให้ไปรับเพราะรถเสีย พายุถามเขาแล้วว่าเลื่อนไปก่อนได้ไหม เขายินดีเลื่อนให้เองจะโทษใคร
“งั้นก็ตามนี้ กูโทรหาไอ้นนท์เอง เดี๋ยวให้มันเป็นคนไปซื้อเบียร์ แล้วไปเจอกันที่หอกู”
“เออ”
“มึงส่งข้อความไปบอกพายุมันไว้สิเผื่อมันจะตามไป”
“ไปกับเอยคงไม่กลับเร็ว กูว่าไม่ต้องชวนก็ได้”
“ตามใจมึง”
“อืม”
มันไม่ง่ายเลยที่ต้องบังคับตัวเองให้ใช้ชีวิตอย่างเพื่อน ทำตัวให้เหมือนเพื่อน คิดให้เหมือนเพื่อน เพราะเขาคิดเกินกว่าเพื่อนมานานแล้ว หลงรักเพื่อนสนิทนั่นแหละสิ่งที่เขาเป็นอยู่
ตึ๊ด! ติ๊ด!
“อย่าแอบไปดูคนเดียวนะปัณณ์ เอยอยากดูแต่กูบอกว่านัดกับมึงไว้แล้ว ดังนั้นมึงต้องรอกูด้วย นี่คือคำสั่ง”ปัณณ์จ้องโทรศัพท์นิ่ง พายุที่เป็นแบบนี้จะไม่ให้เขาหวั่นไหวได้อย่างไร
✪✣✤✥✦TBC✤✥✦✧✪
.
Darin ♥ FANPAGE Twitter :
primdarin
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
