.
.
ถึงแม้ว่ามันจะไกลสุดไกลแสนไกล
และฉันก็คงจะไปได้เพียงแค่ครึ่งทาง
ในวันที่ฉันได้จับมือของเธอคราวนั้น
ฉันเหมือนได้เห็นทางเดินสู่หัวใจ
แต่จากตรงนี้จะอีกไกลไหม
จากมือเธอนั้น ไปสู่ใจ
ฉันไม่รู้ว่ามันจะนานเท่าไร
เพราะมันดูแสนจะยาวไกล
ไกลสักเพียงไหน...
ฉันไม่รู้ว่ามันจะนานเท่าไร
ฉันเองก็พร้อมจะก้าวไป
จะไปสู่กลางใจเธอ
คุงโอรู้มั้ยครับชีวิตคุงโอเหมือนผมมากครับ การจดจำเป็นเรื่องที่ดีครับ
เมื่อเราได้ย้อนกลับไปคิด......ก็จะมีแต่รอยยิ้มแห่งความสุขใจ
ชีวิตต้องเดินต่อไปครับ ....แค่ได้คิดถึงก็สุขใจ
ปล. ขอบคุณคนโพสครับ คิดถึงนะ ^^
ขอบคุณคนแต่งที่แต่งได้โดนใจผมเหลือเกิน
ขอบคุณความรักที่ทำให้โลกเรายังหมุนอยู่ คนไทยรักกันนะครับ
.
.