✨ถ้าขอพรได้สักข้อผมขอให้... ✨ Update -ตอนที่1 ขอ-
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ✨ถ้าขอพรได้สักข้อผมขอให้... ✨ Update -ตอนที่1 ขอ-  (อ่าน 955 ครั้ง)

ออฟไลน์ ตะขบเน่า

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 2
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม






 
:pig2: :pig2: :pig2: :pig2: :pig2: :pig2: :pig2:



อัพวันละ 1 ตอนจั้บผม


  :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 04-01-2023 13:45:21 โดย ตะขบเน่า »

ออฟไลน์ ตะขบเน่า

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 2
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
ตอนที่ 1


ขอ




'มีลูกอย่างมึงเหมือนมีเจ้ากรรมนายเวรจองล้างจองผลาญ!! เรียนหนังสือก็โง่ ไม่หยิบจับอะไรเลย มึงดูสิ ใบหม่อนน่ะมันเรียนดี เอาการเอางาน เพื่อนฝูงก็รัก มึงดู!'

'หนูอยากไปทำงานแต่แม่ห้ามไม่ให้หนูออกไปไหน...'

'น นี่มึงกล้าเถียงกูหรือไอ้บัว!'

'ป เปล่านะจ๊ะแม่ ใบบัวเปล่า ฮึก...'

'มึงไปให้พ้นหน้ากู จะไปตายที่ไหนก็ไป!!!'





.





.



สายตาว่างเปล่าทอดมองแม่น้ำไหลเชียวแสนยาวไกลสุดลูกหูลูกตา มือกำราวเหล็กเย็นเฉียบแน่นประคองตัวเพื่อขึ้นไปยืน

ไม่รู้ว่านานเท่าไรที่ลมโชยพัดผ่านร่างกายผอมสูบไป แต่มันคงยาวนานพอที่จะทำให้โลหิตตรงข้อมือแห้งกัง

เคยแอบสงสัยว่าบางทีแล้วมนุษย์เราก็แค่เกิดมาคนเดียวและตายไปเพียงคนเดียวเท่านั้นหรือเปล่า...


แต่ถ้าเกิดมาสองคนล่ะ?


คนหนึ่งนิสัยดี เชื่อฟังพ่อแม่ เรียนเก่ง มีแต่คนรักใคร่เอ็นดู ส่วนอีกคนห่วยไปเสียทุกเรื่อง ใบบัวคือคนหลัง..

อย่างนั้นมันผิดด้วยหรือที่เขาไม่ได้ชอบในสิ่งที่พ่อแม่ต้องการจะให้เป็น ผิดด้วยหรือที่เข้าหาคนอื่นไม่เก่ง เพราะแบบนี้เขาจึงไม่เป็นเด็กดี ไม่สมควรได้รับความรักจากใครงั้นหรือ


ใจร้ายกันจังเลย


"...ใบบัวรู้แล้วว่าทุกคนไม่รัก ขนาดใบบัวหายออกมายังไม่มีใครตามหาเลย คงจะฉลองวันเกิดให้ใบหม่อนกันอยู่ใช่ไหม.."

ทั้งๆที่วันนี้ก็เป็นวันเกิดของเขา ทั้งๆที่มันควรจะมีเขาอีกคนในงาน ทุกคนลืมใบบัวกันไปแล้ว ไม่เคยรับรู้ถึงการมีอยู่ของใบบัวเลยด้วยซ้ำ



แล้วอย่างนี้จะให้ใบบัวเกิดมาทำไม



'หึ ถ้ากูเลือกได้กูก็ไม่เอาหรอกอีลูกแฝดน่ะ กูคงเลือกเอาแต่ใบหม่อนคนเดียว จำใส่หัวไว้อีเด็กเวร!'

'กูคงเลือกเอาแต่ใบหม่อนคนเดียว'

'จำใส่หัวไว้อีเด็กเวร!'

'จำใส่หัวไว้'

'จำ'


​​​​



"จำแล้ว ฮึก..ฮืออ ใบบัวจำแล้วแม่ หนูจำแล้ว ฮือ อ..อึ่ก"

ริมฝีปากกัดเม้มจนห้อเลือดเพื่อกลั้นเสียงสะอื้นไว้ในอก ถ้าขืนร้องไห้ออกมา..ถ้าร้องไห้ออกมาอีกก็คงจะโดนด่าใช่ไหม ใบบัวไม่อยากโดนด่าอีกแล้ว ใบบัวโกรธไม่ได้ น้อยใจไม่ได้ ไม่อย่างนั้นจะเจ็บตัว...

เพราะไม่ชอบเจ็บตัวจึงเลิกใช้ใบมีดแหลมคมเฉือนเนื้อตัวเอง และเปลี่ยนมาเป็นกระโดดน้ำเล่นแทน มันคงจะเย็นสบาย ทำให้ใบบัวหายจากความเจ็บทั้งหมดที่โลกใบนี้มอบให้

"...ถ้าขอพรได้สักข้อ ขอให้โลกใบใหม่ใจดีกับใบบัว ขอให้พ่อกับแม่รักหนู หนูขอโทษที่เป็นใบบัวแล้วทำได้ดีเพียงแค่นี้...ขอให้ทุกคนมีความสุขกับการจากไปของคนไร้ค่าอย่างใบบัว..."

ดวงตาแสนโศกปิดลงพร้อมร่างกายผอมซูบที่ดิ่งลงสู่พื้นคงคาแสนกว้างใหญ่ สัมผัสครั้งสุดท้ายของชีวิตแสนน่าสงสารจับใจนี้มีเพียง


ความเงียบ...

และ

ความเย็น...

ฟองอากาศล่องลอยพรากเอาลมหายใจเฮือกสุดท้ายหมดไปจากปอด และมันกำลังโดนแทนที่ด้วยน้ำสีขุ่น

ริมฝีปากบางคลี่ยิ้มให้กับความสุขครั้งแรกและครั้งสุดท้ายของชีวิต มันคือนิทราที่ฝันดีตลอดกาลของใบบัว...





.





.





"แค่กๆ!! อึ่ก แค่กก"

"ตื่นแล้วๆๆๆ ไอ้หนูเป็นยังไงลูก"

แสงสว่างจากนภากว้างสาดส่องเข้ามาในดวงตา สองแขนอ่อนแรงพยุงตัวลุกขึ้นนั่งก่อนกวาดสายตามองไปรอบๆ แม้จะประคองสติได้ยังไม่ดีพอแต่ความมึนเมาพลางโคลงเคลงไปมาคงพอเดาได้ว่าตัวเองนั้นกำลังอยู่เรือ

"...เรือหรอ"

"ไอ้ตง เอาน้ำ! น้ำมาๆๆ"

"พ พอแล้วจ้ะ เหมือนจะดื่มน้ำไปเยอะแล้ว"

คนได้สติรีบเอ่ยปากห้ามหญิงชราตรงหน้าที่แต่งกายพะรุงพะรัง ผมเผาม้วนมัดอย่างขอไปที มีเครื่องประดับมากมายห้อยเต็มตัวไปหมด ในมือถือไม้เท้าอันยาว

"เออ เอ็งจมน้ำ ลอยตุบป่องมาแต่ไกล ข้าก็นึกว่าใครมาตายแถวนี้ ไอครันให้คนลงไปเอาขึ้นมาก็เห็นอกเอ็งยังกระเพื่อมเสียนี่ประไร"



...จมน้ำ...



ใช่แล้ว...เขากระโดดสะพานและจมน้ำตายไปแล้ว

แล้วทำไมตอนนี้ถึงมาโผล่กลางทะเลบนเรือประมงเช่นนี้กัน

"มัวแต่ทำหน้าตาพิลึกกึกกือ ชื่ออะไรล่ะ"

"หนูชื่อใบบัวจ้ะยาย"

หญิงชราพยักหน้ายิ้มรับก่อนจะหันไปสั่งให้ตงชายหนุ่มร่างยักษ์ท่าทางใจดีมาช่วยพยุงไปนั่งบนถังน้ำแข็งขนาดใหญ่พร้อมทั้งหาผ้าขนหนูมาห่มไว้ให้เขา

"ขอบคุณจ้ะพี่"

"ไม่เป็นไรๆ แล้วอีท่าไหนน้องถึงไปลอยกลางทะเลแบบนั้น อยากเล่นน้ำหรอ?"

"ไอ้ตง!"

"แหม ยายยย ไอ้ตงก็แค่หยอก น้องมันจะได้ฟื้นตัวเร็วไงจ๊ะยายจ๋าาของตง"

"เดี๋ยวเถอะมึง เล่นไม่รู้เรื่อง"

ภาพยายหลานทะเลาะกันชวนให้ใบบัวยิ้มครื้น ก่อนรอยยิ้มค่อยๆจางหายไปเมื่อนึกถึงเหตุการณ์ก่อนหน้า

"ฆ่าตัวตายจ้ะ"

"..."

"หนูโดดสะพานฆ่าตัวตาย หนีปัญหาวุ่นวายในชีวิตและเพื่อให้คนอื่นได้มีความสุข"

"มีความสุข?"ตงถามด้วยสีหน้าประหลาดใจ

"ใช่จ้ะ ถ้าหนูตายใครหลายคนจะมีความสุข แต่ว่า...หนูกระโดดน้ำที่สะพานนะจ๊ะ ไหงมาโผล่กลางทะเล"

"...แถมไม่ตายด้วย!! โหย สุดยอดไปเลยว่ะ"

"ไอ้ตง!"

"จ้าาา แหะๆ"

หญิงชราขมวดคิ้วพลางหลับตาลง เหมือนกำลังเข้าชาญลึกในห้วงนิมิตรอย่างที่เกจิมีของชอบทำ ก่อนตาจะเบิกโพลงขึ้นพร้อมยกไม้เท้าชี้มาที่เด็กหนุ่มจนคนถูกชี้สะดุ้ง

"เอ็งอายุเท่าไร แล้ววันที่เอ็งโดดสะพานจำได้ไหมว่าพ.ศ.อะไร"

"อายุยี่สิบจ้ะ ส่วนวันที่โดดก็..พ.ศ.๒๕๕๐ ปีนี้ไงจ้ะยาย หนูพึ่งกระโดดลงจากสะพานเมื่อคืนวานเอง ยังสงสัยอยู่เลยจ้ะว่ารอดมาได้อย่างไร นี่ถ้า-"

"เอ็งอายุยี่สิบเมื่อไรใบบัว"

"อ เอ่อ เมื่อคืนวานจ้ะ เมื่อคืนวานนี้คือวันเกิดใบบัว"

"..."

"...?"

"...นี่มันพ.ศ.๒๕๖๖นะ"

สิ้นเสียงบอกเล่าจากหญิงชรา สีหน้าฉงนเมื่อครู่ก็เปลี่ยนเป็นตลึงงันมือไม้ชาแทบขยับไม่ได้ แม้จะเรียนโง่แต่ก็ใช่ว่าจะนับวันเดือนปีไม่ถูกเสียเมื่อไร

หากลองไตร่ตรองดูแล้ว เขาเกิด๒๕๓๐ แต่ยายบอกว่านี่พ.ศ.๒๕๖๖

"ผ่านมาสามสิบหกปีงั้นหรอ นี่มันอะไรกัน"

"ถ้าเอ็งบอกเอ็งโดดเมื่อคืนวาน เอ็งก็ตายมาสิบกว่าปีแล้วงั้นสิ แล้วที่พวกข้าเห็นนี่ผีหรือไง"

ความเงียบเข้าครอบงำอีกครา หากเป็นผีจะไปลอยอยู่กลางทะเลทำไม ป่านนี้คงหายตัวเข้าฝั่งไปแล้ว แถมยังนั่งสั่นงกๆเหมือนเจ้าเข้าเช่นนี้อีก

คล้ายว่าทุกคนกำลังช่วยกันคลายข้อสงสัย แต่ช่างเป็นโจทย์ที่ยากเสียเหลือเกิน ยิ่งวิเคราะห์ยิ่งมีแต่ปมผุดมาไม่หยุด


"..."


"..."


"ก๊ากกก ฮ่าๆๆๆๆๆ โอ้ยย นี่เล่นไรกันเนี่ย ไอ้ตงขำให้แล้ว ฮ่าๆๆๆๆ อะ ฮ่าๆ ...ฮา... เอ่อ อะแฮ่ม"

ใจหนึ่งก็อยากให้เป็นเพียงเรื่องขบขัน แต่เขาไม่อาจลืมความเจ็บปวดในใจได้เลย อันที่จริงเขาควรจะตายไปแล้ว หากพ่อแม่รู้ว่าลูกคนนี้ยังอยู่คงจะไม่พอใจเท่าไรนัก...

"ไอ้ตง พาข้ากลับ"

"แต่ไอ้ตงยังไม่ได้ปลาสักตัวเลยนะจ๊ะยาย"

"ขืนช้า ประเดี๋ยวหลวงพ่อเชยท่านก็จำวัดสิโว้ย เอ็งนี้ หลบ! ไม่ขับข้าขับเอง"

"เอ้ออ ไม่ต้องๆ จ้า เดี๋ยวได้ตายกันหมด"

"ไอ้นี่ผีเจาะปากจริงๆ"


ลมทะเลพัดพาเอาความเหนียวเหนอะและเย็นชื้นมาให้ ร่างกายเปียกปอนยังคงนั่งขดตัวในผ้าขนหนูผืนใหญ่รอเวลาเทียบฝั่ง แม้กายจะพักแต่สมองยังคงคิดทบทวนเรื่องราวต่างๆ ไม่หยุด

คงเป็นไปไม่ได้ หรือแม่น้ำนั่นเชื่อมกับอ่าวทะเลหรืออย่างไร แต่เขาจมลงไปแล้ว จำได้ไม่ลืมว่าก่อนตายทรมานอย่างใดแต่ก็จำได้ว่ามีความสุขมากเพียงไหนที่ได้เดินทางสู่รัติกาล


"แผล..."

ปากเอ่ยพึมพำก่อนสายตาจะเลื่อนมามองข้อมือขาวซีดของตัวเองที่บัดนี้ไร้ร่องรอยแสนเจ็บปวดที่เขาเป็นคนสลักไว้ มันหายไปหมดสิ้นเหมือนไม่เคยเกิดขึ้นอย่างไรอย่างนั้น...









______________________________






ติชมหน่อยนะคะ ชอบอ่านเม้นนักอ่าน :impress2:

ออฟไลน์ kong6336

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 416
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +38/-0
มาตามไวๆน๊าาาาา :hao7:

ออฟไลน์ loengpoi

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 6
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
รอตอนต่อไปนะครับ เป็นกำลังใจให้นักเขียนนะครับ
 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด