หัวข้อ: [เรื่องสั้น] ~Sales Team แผนกขายสายหื่น~ ตอนจบ <16/08/21>

[sk_bunggi]

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ

เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ

กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย, ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้งสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกเล้าฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อชาติ  เผ่าพันธุ์  ศาสนา และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงการตั้งชื่อเรื่องด้วยคำหยาบ คำไม่สุภาพ  ล่อแหลม และชี้เป้าให้เล้าฯ ถูกเพ่งเล็ง จากทางราชการ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมฯทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ


เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ
การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0


                                   ♦♥♦♥♦♥♦♥♦♥♦♥♦♥♦♥♦♥♦♥♦♥♦♥♦♥♦♥♦♥♦

[sk_bunggi]

Sales Team แผนกขายสายหื่น


บทแรก


ณ แผนกขายสาขา 1


     "ไอ้ของพรรคนี้...มันจะไปขายออก...ได้ยังไงกันฟระ!!!"


     "แอ๊ก!"


     วิรุธหัวหน้าแผนกฝ่ายขายพูดขณะที่เขวี้ยงแท่งกระเจี๊ยวปลอมใส่หน้าวสันต์ลูกน้องฝ่ายขายในทีม


     "อู้ยยย หัวหน้าอย่าเพิ่งอารมณ์เสียสิครับ ก็ของมันขายไม่ออกเพราะไม่มีคนสั่งเข้ามาตั้งหาก อย่ามาลงที่ผมแบบนี้สิ"


     วสันต์ลูบหัวตัวเองปอยๆขณะเปิดสวิตช์เจ้าแท่งกระเจี๊ยวปลอมไปด้วย


     "อย่ามัวแต่เล่นกันสิครับ ยังไงเราก็ต้องขายสินค้านี้ให้ออกไม่อย่างงั้นเราจะโดนสาขาสองแซงหน้าเอาได้นะหัวหน้า"


     วาโยรองหัวหน้าฝ่ายขายที่นั่งเงียบมานานสองนานพูดขึ้นบ้าง


     "ดูยอดขายของสาขาสองในสองเดือนที่ผ่านมาไม่ใช่เล่นๆเลยนะครับ พุ่งสูงกว่าของเราตั้งสิบเท่าส่วนของฝ่ายเรานี่ดิ่งลงเหวมาก"


     "หึ้ยยย ผมรู้หรอกน่าวาโย...ไอ้พวกสาขาสองมันมีเทคนิคการขายแบบไหนกันนะยอดมันถึงได้เข้าเป้าขนาดนี้"


     "ผมว่าเราลองไปสอดแนมสาขาสองดูมั้ยครับ จะได้รู้กันไปเลยว่าเขามีวิธีแบบไหน"


     วสันต์ผู้หัวสมองตื้อในเรื่องงานแต่เรื่องแกมโกงนี่ขอให้บอก


     "บิงโก วิธีคุณหน้าสนใจอยู่ วาโยว่าไง?"


     "ก็ถือว่าเป็นวิธีที่โง่มากแต่ก็น่าสนใจไม่น้อยครับ"


     "โอเค งั้นตามนี้วสันต์...แล้วใครจะไปเป็นคนสอดแนม?"


     "ผมคิดไว้แล้วครับว่าหัวหน้าต้องถามเพราะฉะนั้นผมเลยขอเสนอวิธีการจับไม้สั้นไม้ยาวครับ!"


     "อ่าวไอ้นี่ กูก็นึกว่ามึงจะอาสาไปเอง"


     "แฮะๆ ก็เผื่อไว้น่ะครับ...ดังนั้นใครจับได้ไม้ยาวต้องเป็นคนไปนะครับ"


     วิรุธวาโยและวสัตน์ลุกยืนล้อมวงกัน ในใจก็ภาวนาขอให้อย่าได้เป็นตัวเองเลยที่โดนถึงแม้ยังไงก็ต้องมีผู้โชคดีต้องสละชีพตัวเองก็ตาม


พรึ้บ!!


     "เชี้ยยยยยย"


     "วู้วววว รอดเว้ย"


     "ยินดีด้วยนะครับหัวหน้า คุณคือความหวังของสาขาเราแล้วนะครับ"


     ทั้งสองตบบ่าให้กำลังใจวิรุธผู้ได้ไม้ยาวเพียงหนึ่งเดียว วิรุธได้แต่ร้องโอดโอยให้แก่ชะตากรรมของตัวเอง เป็นหัวหน้าไม่เท่าไหร่ยังโดนลูกน้องจิกหัวใช้อีกกู!


     "ผมว่าเรามาเริ่มวางแผนกันดีกว่านะครับ"


     แล้วทั้งสามก็ริเริ่มคิดแผนการในการสอดแนมต่อไป


ณ แผนกขายสาขา 2


     "อ๊ะ อ๊ะ โอ้ววว...หัวหน้า!"


     "ให้ตายเถอะภูผา ซี้ดดดดด ผมหยุดซอยสะโพกไม่ได้เลยว่ะ"


     "ผม-ผมจะไม่ไหวแล้ว..อ้าาาา!"


     เสียงครวญครางสั่นไหวดังลอดออกมาจากห้องแผนกขายสาขาสองไม่หยุด เมื่อภูผาพนักงานแผนกขายสาขาสองและองค์อาจหัวหน้าแผนกขายสาขาสองกำลังทดสอบประสิทธิภาพของเครื่อง


     "โอเคครับ เก็บขอมูลเรียบร้อยแล้ว"


     พิชญะรองหัวหน้าแผนกสาขาสองกดปิดกล้องวิดีโอที่ถ่ายเก็บข้อมูลอย่างพึงพอใจ


     "ดูเผินๆเหมือนจะเป็นเครื่องที่ไม่มีอะไรแต่ถ้ารัดไว้บนอัวยวะของเพศชายก็จะทำให้ไปกระตุ้นเส้นประสาททั้งของทั้งผู้ใส่และผู้รับ"


     "พอ-พอก่อนพิชญะ ผมขอพักเหนื่อยก่อน"


     องค์อาจผู้เหนื่อยล้าจากการเป็นหนูทดลองเอ่ยขอเวลานอกก่อนจะดึงเจ้าหนูที่ค้างอยู่ในรูภูผาออกมาหายใจ


     "ภูว่าเครื่องนี้มันดีเลยนะครับ ระหว่างที่ทำกันมันจะส่งกระแสไฟฟ้าอ่อนๆอยู่ตลอดเพื่อไปกระตุ้นต่อมเสร็จ"


     ภูผาพูดขึ้นขณะที่ย้อนดูคลิปถ่ายการทดลองไปด้วย


     "ผมว่าการช๊อตมันยังอ่อนไปหน่อย ถ้าเราเพิ่มกระแสอีกสักนิดนึงคิดว่าจะส่งผลทำให้อวัยวะที่หดตัวลงหลังการหลั่งกลับขึ้นมาโด่ได้ง่ายกว่าเดิมนะ"


     "เริศมากครับหัวหน้า ผมได้เตรียมเครื่องสำรองไว้เรียบร้อยแล้วด้วย...เรามาเริ่มกันใหม่เลยแล้วกันนะครับ"


     ทั้งสามใช้เวลาทดลองกันต่อเนื่องจนภายในห้องเริ่มมีเสียงครางหอบเล็ดลอดออกมาอีกครั้ง


กริ้ง ๆ ๆ


     "วิรุธแผนกฝ่ายขายสาขาหนึ่งครับ"


     /เรียนเชิญคุณวิรุธที่ห้องประชุมชั้นสิบด้วยค่ะ/


     "อ่า ได้ครับ...พวกคุณทำงานกันไปก่อนนะ ผมขอตัวไปประชุมแล้วเดี๋ยวกลับมา"


ณ ห้องประชุม


     "ประธานเรียกผมหรอครับ"


     วิรุธที่เปิดประตูเข้ามาถึงกับตากระตุกเมื่อเจอองค์อาจหัวหน้าแผนกสาขาสองนั่งรวมอยู่ในห้องด้วย


     "เชิญนั่งก่อนคุณวิรุธ...มากันครบแล้วผมก็ขอเข้าเรื่องเลยแล้วกันนะ คุณวิรุธช่วงสองเดือนที่ผ่านมายอดของทีมคุณไม่มีความกระเตื้องเลย สินค้าที่ปล่อยออกมาก็ดูจะเป็นแบบเดิมๆแล้วแบบนี้มันจะขายออกได้ยังไงกัน?"


     "ผม..."


     "เอาเถอะ ผมไม่ได้อยากฟังคำแก้ตัวแต่ผมจะให้เวลาทีมคุณอีกแค่สองเดือนเท่านั้น ถ้ายอดขายยังต่ำเตี้ยติดดินอย่างนี้ผมคงต้องยุบสาขาหนึ่งให้รวมอยู่กับสาขาสองแทน เข้าใจผมใช่ไหมคุณวิรุธ"


     "คะ ครับ"


     วิรุธพยักหน้ารับด้วยใบหน้าชุ่มเหงื่อตาก็เหลือบมองไปที่องค์อาจที่นั่งยิ้มมุมปากเหมือนว่ามันเป็นเรื่องตลก


     "ส่วนคุณองค์อาจ แผนกคุณทำได้ดีมากนะผมหวังว่าเดือนต่อๆไปจะยังคงดีแบบนี้ต่อไป"


     "แน่นอนครับประธาน ผมจะพยายามให้เต็มที่ครับ"


     "โอเค ผมก็มีเรื่องเท่านี้แหละแยกย้ายกลับไปทำงานได้"


     วิรุธเดินคอตกออกจากห้องประชุม คำเตือนของประธานยังวนเวียนอยู่ในหัวไม่จางหาย


     "โธ่เว้ย อะไรกันวะเนี่ย!"


กึก..


     "นึกว่าเสียงใคร ที่แท้ก็เสียงไก่อ่อนผู้ไม่พัฒนาและด้อยประสบการณ์หัวหน้าแผนกหนึ่งของเรานี่เอง"


     "หุบปากเน่าๆของแกไปเลยนะ เพราะพวกแกนั่นแหละเลยทำให้แผนกของเราดูเป็นเรื่องตลก"


     "ถึงเราไม่ได้ทำอะไรแผนกนายก็เป็นตัวตลกอยู่แล้วนี่ อ้อ แต่มันก็หลายบริษัทนะที่เขารับพวกปัญญาอ่อนอย่างพวกนายไปอยู่น่ะ หึๆ"


     "คอยดูเถอะแก ฉันไม่ยอมแพ้ง่ายๆหรอก!"


     วิรุธเดินสะบัดตูดหนีองค์อาจที่ยืนโปกมือลาแถมแสยะยิ้มกวนส้นบาทาส่งมาให้อีก


ปึ้ง!


     "เฮ้ย! ตกใจหมดเลยหัวหน้า"


     วิรุธกลับมานั่งกุมขมับที่โต๊ะด้วยสีหน้าเคร่งเครียด ทางวาโยและวสันต์ที่เห็นท่าทีเช่นนั้นของหัวหน้าตัวเองก็รับรู้ได้ทันที


     "ประธานว่ายังไงบ้างครับหัวหน้า"


     "สองเดือน...เรามีเวลาแค่สองเดือนเท่านั้นที่จะเพิ่มยอดขาย ไม่อย่างนั้นสาขาหนึ่งเราจะถูกยุบให้ไปรวมกันสาขาสอง"


     "ม้ายน้าาาา รับไม่ด้ายยยย"


     "ผมว่าเราต้องเริ่มแผนการโดยด่วนแล้วนะครับ ผมไปค้นเจอสิ่งนี้ของแผนกสาขาสองที่มียอดขายพุ่งมากของเดือนที่แล้วครับ"


     "มันคืออะไรอธิบายมาสิ้วาโย"


     "มันคือยาชูกำลังช้างโด่ไม่รู้ล้มรสสตอเบอร์รี่สกัดเข้มข้นครับ ตัวสินค้าขายออกได้ถึงหนึ่งแสนขวดในเวลาแค่เดือนเดียวเพราะมีราคาที่ไม่แพงและลงตามร้านสะดวกซื้อทั่วไปครับ"


     "โอเค เก็บลงในลิสต์แล้วเอามาพัฒนาในแบบของเราได้"


     "หัวหน้าาาา ได้เวลาพักแล้วครับ"


     "คุณสองคนไปก่อนเลย ผมขอดูเอกสารอีกแป๊ปนึง"


     วาโยและวสันต์มองหน้ากันเพราะรู้ดีว่าหัวหน้าเขาคงกำลังเครียดทั้งสองจึงออกจากห้องเพื่อให้วิรุธได้ทำงานต่อ เวลาผ่านไปไม่นานวิรุธก็เก็บเอกสารลงก่อนจะเดินไปทำธุระส่วนตัวในห้องน้ำ


     "เฮ่อ ปวดหัวชะมัด"


     "สวัสดีครับคุณวิรุธ"


     ภูผาเด็กใหม่ไฟแรงในแผนกขายสาขาสองเอ่ยทักวิรุธขึ้น


     "ครับ หวัดดีคุณ...?"

 
     "ผมภูผาครับ เข้ามาอยู่แผนกขายสาขาสองได้สองเดือนแล้ว"


     "อ่อ เด็กจบใหม่ละสิคงกำลังไฟแรงน่าดู"


     "ก็พอตัวครับ เอ่อ คือผมได้ยินเรื่องสาขาหนึ่งจากหัวหน้าหมายถึงคุณองค์อาจน่ะครับ มันคงจะแย่นะครับถ้าสาขาถูกยุบไป"


     วิรุธมองท่าทีเห็นใจของภูผาที่ดูไม่น่าจะเป็นคนเลวร้ายแบบไอ้หัวหน้าของเขาทำให้วิรุธนึกอะไรบ้างอย่างออก


     "นี่ไอ้หนูฉันถามอะไรหน่อยสิ"


     "คะ ครับ?"


     "ที่จริงฉันก็ไม่ได้จะมาล้วงความลับหรืออะไรนะแต่แค่ถามเผื่อไว้ก่อนน่ะ อย่าเพิ่งเข้าใจผิดนะโอเคป่ะ!"


     "เอิ่ม ครับๆ"


     "อะแฮ่ม ก็แค่จะถามว่า...พวกสาขาสองใช้เทคนิคการขายยังไง ทำไมถึงได้ยอดเยอะอ่ะ"


     ภูผาคิดในใจว่าตกลงมันคือคำถามล้วงความลับรึเปล่านะ ทำไมคำถามมันดูโง่ๆและโจ่งแจ้งได้ขนาดนี้กัน แล้วถ้าบอกไปหัวหน้าจะโกรธหรือเปล่านะ


     "อย่าเงียบสิ...หรือว่าพวกนายใช้การสะกดจิตหรือว่าล่อลวงผู้บริโภคหรือว่าทำอะไรผิดกฏหมายกันห๊า?!"


     "คือ-คือว่า..."


     "ทำอะไรอยู่น่ะภูผา?...อ้าวคุณวิรุธ สวัสดีครับ"


     "พิชญะ...มะ ไม่มีอะไรหรอกก็แค่ทักทายกันปกติ"


     "อ้อหรอออ นี่ภูผาถ้าเขาอยากรู้เคล็ดลับเราก็บอกๆเขาไปเถอะน่า หึๆ"


     "เอ๊ะ ได้หรอครับ?"


     "พวกเราก็แค่....(ตื้ดดด)....กับทำ....(ตื้ดดด)....น่ะนะ อ้อ แล้วก็ลอง....(ตื้ดดด)....อีกด้วยนะครับ"


     "เดี๋ยวก่อนพี่พิชบอกไปขนาดนั้นมันจะดีหรอครับ

 
     "บอกไปเถอะ ถึงสาขาหนึ่งจะรู้เทคนิคยังไงก็ไม่มีปัญญาทำได้อย่างเราหร้อก...ใช่มั้ยครับคุณวิรุธ"


     "หนอยยย อย่ามาดูกันนะเว้ย!"


     "งั้นก็เชิญเอาคำแนะนำผมไปศึกษาทำยอดขายต่อเถอะครับ อ้อ อันนี้ผมให้ลองนะมันอาจจะช่วยได้มากเลยก็ได้นะครับ"


     พิชญะและภูผาเดินจากไปทิ้งไว้แต่เพียงขวดเครื่องดื่มชูกำลังช้างโด่ไม่รู้ล้มในอุ้งมือของวิรุธ เขากำขวดเครื่องดื่มแน่นก่อนจะจ้ำอ้าวกลับเข้ามาในห้องทำงานตัวเอง


     /ยาชูกำลังช้างโด่ไม่รู้ล้มรสสตอเบอร์รี่สกัดเข้มข้นครับ ตัวสินค้าขายออกได้ถึงหนึ่งแสนขวดในเวลาแค่เดือนเดียว/


     เสียงอธิบายของวาโยผุดขึ้นมาในหัว เฮ่อะ มันจะสักแค่ไหนกันเชียวว่าแล้ววิรุธก็เปิดฝาขวดออก กลิ่นหอมกรุ่นของสตอเบอร์รี่ชวนให้ยกมันขึ้นมาชิม


     คะ ความรู้สึกนี้มันอะไรกันนะ?! เริ่มรู้สึกร้อนๆจากปลายลิ้นจนแผ่ซ่านไปทั่วร่างกาย วิรุธทรุดลงกับพื้นอวัยวะเบื้องล่างเริ่มแข็งเด่ออกมานอกกางเกง


     "กลับมาแล้วครับหัวหน้า พวกผมซื้อแซนวิชมาฝากด้วยนะ...เฮ้ยหัวหน้า เป็นอะไรไปครับ?!"


     วสันต์ที่เข้ามาถึงคนแรกรีบปี่มาหาวิรุธส่วนวาโยที่เดินตามเข้ามาก็สะดุดตาเข้ากับขวดยาที่ล้มกลิ้งอยู่บนพื้น


     "อย่าบอกนะว่าหัวหน้าดื่มมันเข้าไป?"


     "คะ แค่นิดเดียวเองนะเว้ย อ๊ะ ทำไมมันถึงได้ร้อนขนาดนี้"


     "ทะ ทำยังไงดีวะวาโย...หัวหน้าใจเย็นๆก่อนนะครับ"


     "มีทางเดียวเท่านั้นคือต้องเอามันออก...หัวหน้าชักว่าวเลยครับ"


     วาโยพูดด้วยสีหน้าจริงจังพร้อมกับจับจ้องไปบริเวณเป้ากางเกงที่ดูน่าอึดอัด วิรุธทำตามที่วาโยบอกอย่างเก้ๆกังๆ ท่อนเอ็นในอุ้งมือถูกรูดชักไปมาเป็นจังหวะช้าสลับเร็วเล่นเอาลูกน้องที่มองอยู่ถึงกับกลืนน้ำลายไปตามๆกัน


     "ซี้ดดดด อ๊ะ อ๊ะ...จะแตกแล้ว"


     "ปะ เป็นไงบ้างครับหัวหน้า ดีขึ้นบ้างมั้ย"


     วสันต์ถามด้วยความเป็นห่วงขณะมองใบหน้าแดงซ่านของวิรุธไปด้วย


     "ดีขึ้นนิดนึง แต่ช่วยหน่อย..อ่าาา"


     วสันต์กลืนน้ำลายอึกใหญ่กำลังจะส่งมือไปจับท่อนเอ็นของหัวหน้าแต่กลับถูกมือของวาโยปัดออกอย่างแรง


     "งั้นเรามาลองสินค้าตัวนี้กันดูหน่อยเป็นยังไงหัวหน้า"


     วาโยหยิบเครื่องกระตุ้นจุดเสียวที่เพิ่งจะคิดค้นเมื่อไม่นานมานี้โดยให้ชื่อว่าเครื่องหมีขยุ้มหัว


     "อ๊าาาา ไม่นะ..เสียวเกินไปแล้ว-อ๊ะ"


     "เครื่องกระตุ้นนี้ประกอบไปด้วยปุ่มนวดเล็กๆที่ฝังไว้ด้านในทำให้รู้สึกถึงการผ่อนคลาย ทั้งนี้ยังสามารถปรับอุณหภูมิให้สูงขึ้นได้เหมือนกับกำลังทำสปาอย่างไรอย่างนั้น อีกหนึ่งจุดขายคือการปรับระดับการหมุนแบบกระแสน้ำวนทำให้เกิดพลังงานในการดูดหัวจ๊วบจ๊าบรุนแรงจนริวถึงกับสัมผัสได้!"


     "เครื่องบ้าบออะไรของมึงวะวาโย!"


     "อู้ยยย...ซี้ดดดด จะแตกแล้ว-อ๊าาาา!!"


     วิรุธถึงกับล้มพับจากการปลดปล่อยสองครั้งติดต่อกัน วาโยที่ยืนมองเจ้าเครื่องหมีขยุ้มหัวด้วยหัวใจที่เต้นไม่เป็นจังหวะ นี่แหละคือตัวชูโรงของแผนกเรา!!!

[AkuaPink]

 
 

[sk_bunggi]

ตอนจบ


     "นี่หัวหน้า ฟังผมอยู่รึป่าวน่ะครับ?!"


     "อ๊ะ โทษทีๆคุณว่าอะไรนะ"


     "ผมถามว่าสินค้าชิ้นนี้ผมเขียนบรรยายสรรพคุณถูกต้องรึป่าวหรือหัวหน้าจะให้ผมเพิ่มเติมอะไรเข้าไปอีกมั้ยครับ"


     วิรุธรับเอกสารที่วสันต์ยื่นมาไว้ในมือ มันคือรูปภาพประกอบของสินค้าวันก่อนที่ถูกนำมาทดลองใช้กับเขา


     "อ่า งั้นเดี๋ยวผมขอเช็คอีกหน่อยแล้วจะเอาไปให้นะ"


     "ได้ครับ"


สิบนาทีผ่านไป


     "เสร็จแล้ว เอาไปสิ"


     "...ป๊าดดด นะ นี่มันอะไรกันครับเนี่ย?! อ่านแล้วลื่นไหลซู่ซ่ายังกับอ่านนิยายวายวาบหวิวแหนะ"


     "ก็นะ...มันแปลกรึไง"


     "คือว่าผมอ่านแล้วรู้สึกตามเลยน่ะ แฮะๆ"


     "ก็ช่วยไม่ได้นี่นา...ก็มันเป็นเครื่อง...ที่สุดยอดจริงๆ"


     วิรุธพูดอย่างเหม่อลอยพลันนึกถึงสิ่งสุดยอดที่ตัวเองได้ประสบพบเจอมา


     "ถ้าพวกคุณไม่เชื่อก็ลองเอาไปทดลองใช้ดูสิ"


     "ห๊ะ! ได้จริงหรอหัวหน้า"


     วิรุธพยักหน้ารับ วสันต์เมื่อเห็นแบบนั้นก็รีบแกะกล่องสินค้าที่วางไว้ตรงหน้าออกมาด้วยความตื่นเต้น จะได้ลองใช้ของจริงก็คราวนี้แหละเพราะส่วนใหญ่เอาแต่ขายอย่างเดียว


     "แบบนี้ใช่มั้ยน้า...โอ๊ะ เข้าได้แล้ว...จากนั้นก็เปิดสวิตช์...อึ้ก!? อ้าาาา สุดยอดไปเลย"


     วสันต์ร้องครางเสียงแหบพร่า ท่อนเอ็นถูกเครื่องหมีขยุ้มหัวกระตุ้นดูดจ๊วบจ๊าบเป็นจังหวะขึ้นลง


     "อูวววว สุด-สุดยอดเลยหัวหน้า ซี้ดดดดด เสียวมากจริงๆ"


     วสันต์เงยหน้าแหกปากมือเท้าจิกเกร็งไปหมด วิรุธที่เห็นภาพนั้นก็เริ่มเกิดอารมณ์พลันจินตนาการถึงการเคลื่อนไหวที่เคยขยุ้มหัวเสียวของตัวเอง


     "นี่วาโย ช่วยอะไรผมหน่อยสิ...ช่วยอัดคลิปตอนที่วสันต์ใช้เจ้าเครื่องนี่ให้ที"


     วาโยค้นหากล้องวิดีโอที่เก็บเอาไว้ขึ้นมาถ่ายสีหน้าและท่าทางเสียวจนทะลุทะลวงของผู้ทดลองใช้รายที่สองจนกระทั่งวสันต์กระตุกเกร็งแตกในนาทีถัดมา


     "ผมคิดว่าทางแผนกขายสาขาสองได้ยอดพุ่งมาจากการทำคลิปวิดีโอสาธิตวิธีใช้ของพวกเขาให้กับทางกลุ่มลูกค้าดูเป็นตัวอย่าง"


     "ฮ๊ะ! แล้วหัวหน้าจะส่งคลิปผมให้กับลูกค้าดูหรอครับ?!"


     "ไม่ใช่แค่คุณคนเดียวหรอกนะ...พวกเราทุกคนก็ต้องช่วยกันทำวิดีโอสาธิตนี้ขึ้นมาด้วยกัน"


     "เอาจริงดิหัวหน้า คือผมไม่มั่นใจเลยอ่ะ"


     "เอาน่าไม่ต้องกลัว เดี๋ยวให้วาโยซูมแค่ส่วนที่เราใช้จะได้ไม่เห็นหน้า...งั้นเรามาลองตัวนี้สินค้าที่ค้างสต็อกของเรากันเถอะ"


     วิรุธหยิบเซ็ตแมวเหมียวออกมาจากในกล่องก่อนจะทำการเตรียมพร้อมและยัดใส่เข้าไปในช่องทางของตัวเองอย่างยากลำบาก


     "อึ้ก...ถะ ถ่ายอยู่รึป่าววาโย"


     "ครับ"


     "ผมจะทำการบรรยายสรรพคุณของเครื่องนี้ไปด้วยนะ...ชุดนี้ไม่ใช้แค่เป็นชุดคอสเพลย์หรอกนะแต่จะทำให้คุณผู้หญิงที่สวมใส่รู้สึกสยิวและวาบหวิวขณะที่ถูกลูบไล้ไปด้วย...วสันต์ลองบีบตูดผมสิ"


     วสันต์ทำหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออกก่อนจะส่งมือไปลูบก้นขาวเนียนที่ไม่คิดว่ามันจะขาวขนาดนี้ของหัวหน้าตัวเอง


     "อ๊า!!...อึก..ลองบีบที่หาง"


     วสันต์ทำตามที่บอกเขาคว้าหางแมวฟูฟ่องไว้ในอุ้มมือและบีบนวดมันแรงๆ


     "อร้างงงง!!...หะ หางที่ถูกบีบจะเกิดการสั่นสะเทือน...อึ้ก ทำให้ลูกตุ้มที่อยู่ด้านในรูสั่นดุ้กดิ้กตามจังหวะที่บีบ"


     "หะ หัวหน้าไหวมั้ยครับ"


     "ต่อเลย...เขี้ยวปลอมที่เป็นออฟชั่นเสริมจะทำหน้าที่เพิ่มความอุ่นร้อนและกระตุ้นจุดเสียวของฝ่ายชายทำให้ฟินจนถึงสวงสวรรค์ขณะที่ถูกโลมเลีย"


     วิรุธชูเขี้ยวปลอมออกมาด้วยมือที่สั่นเทา เขาครอบมันลงบนฟันตัวเองตามมาด้วยการปลดซิปกางเกงของวสันต์ที่ยื่นตัวแข็งทื่อทำอะไรไม่ถูก


     "หะ หัวหน้า! อู่ยยย-ซี้ดดดด เสียวสุดๆไปเลย"


     "ฮ้าาา...เรียบร้อย ขอจบการรีวิวเซ็ตแมวเหมียวเพียงเท่านี้"


     วิรุธหันไปบอกวาโยที่เป็นตากล้อง เขาพยายามดึงจุกหางแมวออกจากรูตัวเองอย่างทุลักทุเลในขณะที่วสันต์ยืนดูเฉยๆคล้ายอารมณ์กำลังค้างอยู่


     "วาโยขอสิน-"


     "หัวหน้าผมทนไม่ไหวแล้ว ขอแค่แป๊ปเดียวก็ยังดี"


     วสันต์ที่มายืนซ้อนด้านหลังวิรุธเมื่อไหร่ก็ไม่รู้จับแท่งร้อนตัวเองจ่อไปที่รูสวาทของอีกฝ่ายและพยายามดันมันเข้าไปข้างใน


     "อะ ไอ้วสั-อึ้ก!"


       "มึงคิดว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่วสันต์..."


     วาโยกระชากคอเสื้ออีกฝ่ายด้วยใบหน้าเหี้ยมเกรียม เส้นเลือดตามขมับปูดโปนจนดูน่ากลัว


     "มึงบอกว่าทนไม่ไหวแล้วใช่มั้ย งั้นเรามารีวิวสินค้าถัดไปกันเลยดีกว่า"


     วาโยผลักให้วสันต์นอนคว่ำหน้าแล้วเอาเชือกมามัดแขนทั้งสองข้างเอาไว้


     "เดี๋ยวดิวาโย มึงจะทำอะ-อื้อออ"


     วาโยยัดเครื่องอุดปากเพราะรำคาญเสียงโวยวายของมันเหลือเกิน เขาหยิบอุปกรณ์สินค้าที่มีสายระโยงระยางเต็มไปหมดออกมา


     "ต่อไปเป็นเครื่องหนีบหัวนมเสียวสะท้านฟ้า อุปกรณ์ตัวนี้จะส่งกระแสไฟอ่อนๆช็อตหัวนมที่ถูกตัวเครื่องหนีบเอาไว้ มีออฟชั่นเสริมคือหวงรัดจู๋แสนวิเศษ คุณสมบัติเมื่อไฟฟ้าส่งกระแสไปที่หัวนมทั้งสองข้างมอเตอร์ของหวงที่ครอบจู๋ไว้ก็จะถูกกระตุ้นทำให้มีการสั่นสะเทือนอยู่ตลอดเวลา...เป็นไงมึงเสียวพอมั้ย??"


     "อื้อออออ..เอาออกไออออ ฮ้าาา"


     "วสันต์มันจะไม่เป็นไรใช่มั้ยวะวาโย"


     "ไม่ครับ งั้นเรามาเริ่มที่ตัวอื่นกันเถอะครับ"


     "ได้ๆต่อไปเป็นอันนี้แล้วกัน นี่คือลูกแก้วสว่านซึ่งตัวลูกแก้วจะมีปุ่มขรุขระช่วยเพิ่มพูมควาวเสียวด้วยนวัตกรรมใหม่สามารถควบคุมการสั่นไหวจากการบลูธูทได้...มาเลยวาโย"


     วาโยสอดลูกแก้วสว่านตามที่บอกเขาเปิดตัวเชื่อมต่อบลูธูทเข้ากับมือถือก่อนจะกดคำสั่งการเคลื่อนไหว


     "อ้าาาา...เสียว โอ้วววว-อื้มมมมม"


     "ลูกแก้วสว่านจะมีฟังค์ชั่นหมุนควงลูกแก้วไปในตัว แรงกระตุ้นที่สามารถปรับระดับได้ทำให้หาปุ่มกระสันภายในได้ง่ายมากยิ่งขึ้น"


     "อ๊ะ อ๊ะ-พอก่อนวาโย มะ ไม่ไหวแล้ว"


     "งั้นเรามาลองสินค้าตัวต่อไปกันดีเลยนะครับหัวหน้า"


     "อะ อะไรก็ได้แต่ก่อนอื่นเลิกหมุนควงไอ้ลูกแก้วบ้านี่สักที ซี๊ดดด"


     "งั้นต่อไปก็ตัวนี้ละกัน ผมขอตั้งกล้องไว้นะหัวหน้าผมถือไม่ถนัด...ซี๊ดดดด หวงรัดจู๋อันนี้จะช่วยออกแรงบีบรัดของผมเบาๆทำให้มีเลือดไปเลี้ยงและทำให้ท่อนลำใหญ่ขึ้น"


     "ดะ เดี๋ยวก่อนวาโยอย่าเพิ่งใส่-อ๊าาาา ไอ้บ้าอย่าขยับนะ"


     "อู้ยยยย รัดชะมัด...ความผิดของหัวหน้าเองนะครับที่ให้ผมลองของพวกนี้ อ่าาาา"


     "หัวหน้าาา ไอ้วาโย ไม่ไหวแล้ววว อ๊ากกกก"


     "วาโย อ๊ะๆฮ้ะ..ไม่เอาแล้ว จะแตกแล้ว..อรั้ยยยย"


     "เชี้ยเอ้ย หัวหน้า..ฮ๊าาาา"


     และแล้วทั้งสามก็แตกออกมาพร้อมๆกัน


     "ผมต้องขอโทษพวกคุณด้วยนะที่ต้องให้มาทำเรื่องแบบนี้"


     "ไม่หรอกครับ ยังไงก็ถือว่าเป็นหน้าที่ของแผนกเราที่ต้องช่วยเหลือกันอยู่แล้ว"


     "ใช่แล้วครับหัวหน้า...โอ้โห สุดยอดไปเลย!?"


     "เป็นอะไรวสันต์เสียงดังตกอกตกใจหมด"


     "ทุกคนมาดูนี่สิครับ หลังจากที่เรามีการทำคลิปวิดีโอสาธิตไป ยอดลูกค้าที่เข้ามาดูและสั่งจองพุ่งกระฉูดเลยทีเดียว"


     "เฮ้ยจริงดิ!! ไหนดูสิๆ"


     "ไอเดียหัวหน้าสุดยอดไปเลยนะครับ แบบนี้ยอดขายของเดือนนี้ต้องทะลุเป้าแน่นอน!"


     "แหม ถึงจะพูดแบบนั้นก็เถอะแต่มันก็น่าอายอยู่ดีที่ต้องโชว์ของลับให้คนอื่นดูน่ะ"


     วิรุธยกมือป้องหน้าด้วยความเขินอายจนวาโยและวสันต์ที่นั่งอยู่ได้แต่ส่ายหัว เห็นกันมาขนาดนี้แล้วยังมีอะไรต้องอายอีกวะ

 
     "เอาน่าหัวหน้า เจี๊ยวดำเจี๊ยวขาวเจี๊ยวเล็กยังไงก็ช่างขอให้มันแทงเข้าได้เขาก็ดูหมดแหละครับ"


     วาโยพูดปลอบใจหัวหน้าตัวเองด้วยท่าทางสงบ


     "นั่นสินะ จากนี้ไปเรามาร่วมมือกันรีวิวสินค้าให้ทะลุเป้าแซงหน้าแผนกขายสาขาสองกันเถอะ!!"


     "เยสเซอร์!?"


     เหล่าสามทหารเสือเปิดการสัตย์ปฏิญาณตนต่อสินค้าทุกชิ้นในห้องจากนี้และตลอดไป

[AkuaPink]

 
 

[no.fourth]