(เรื่องสั้น) จองอูจอมทัพ
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: (เรื่องสั้น) จองอูจอมทัพ  (อ่าน 2122 ครั้ง)

ออฟไลน์ AwayG

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 8
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
*************************************************************************************
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี  ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข  ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้

18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ
Share This Topic To FaceBook

ออฟไลน์ AwayG

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 8
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
Re: (เรื่องสั้น) จองอูจอมทัพ
«ตอบ #1 เมื่อ09-12-2020 13:26:18 »

สวัสดีผมชื่อ 'จอมทัพ' เพื่อนเรียก'ทัพ'
'ทัพ'ของเพื่อนไม่ได้มาจาก'จอมทัพ'แต่มาจากคำว่า'ทัพพี'

เรื่องมันเกิดขึ้นในวันที่ผมเข้าคณะวันแรก...

ผมแจ้งชื่อกับรุ่นพี่ในวันนั้น ไม่นึดว่าบนโลกนี้มันช่างกลมและแคบจนน่าตกใจ ชื่อจอมทัพดันไปซ้ำกับรุ่นพี่ปีสีซึ่งเรียนเอกเดียวกัน คณะเดียวกัน ดังนั้น ป้ายชื่อของผม จึงมีคำว่า'ทัพพี'เขียนประดับเด่นหราพาให้คนฉงนนัก

ผมเป็นนิสิตเอกภาษาไทย

รุ่นพี่คนที่คิดชื่อก็เรียนเองภาษาไทย คำถามคือคลังคำในหัวพี่แกไม่มีคำอื่นเลยหรือ?

แม่ทัพ!
พ่อทัพ
ลูกทัพ
หลานทัพ
เหลนทัพ!
ทัพอะไรก็ได้...แต่ทำไมต้อง ทัพพี!!

ผมเป็นคนไม่ขอบเป็นจุดเด่น การถูกเรียกทัพพีต่อหน้าคนอื่นจึงเป็นเรื่องน่าอับอาย คิดดูสิ คนที่มองมาด้วยสายปะหลาดใจปนขำนั้น ผมไม่ชอบใจมาก มาก ๆ และมากที่สุด!

เดชะบุญแค่ไหนเพื่อนที่แสนน่ารักของผมขานเรียกทัพสั้นๆ ทว่าบางคราวในบางสถานการณ์พวกมันก็เรียกทัพพีคำโต

แค่เรื่องนั้นช่างมันไว้ก่อน เพราะตอนนี้ทัพพีกำลังหลอกหลอนผมอยู่!

"ไอ้ทัพ ไอ้ทัพพีโว้ย ไอ้เชี่ยทัพพี!"

เสียงอันเป็นเอกลักษณ์ของดินสอเพื่อนร่วมสาขา ร้องตะโกนเรียกผมลั่นลานจดรถของตึกกองกิจการนิสิต

ผมเร่งฝีเท้าเพื่อหนีสายตาหลายสิบคู่ที่มองขำผมอยู่ให้เร็วที่สุด บอกแล้วไงผมไม่ชอบเป็นจุดสนใจ!!

"มึงจะเดินหนีกูทำไมห๊ะ!!"

ดินสอแว้ดใส่ผมทันเมื่อมาถึงตัว เจ้าตัวหายใจหอบเพราะต้องออกแรงวิ่งท่ามกลางอุณหภูมิอันร้อนระอุในยามบ่ายของเมื่องไทย

"กูอาย คนมองกันให้รึ่มไม่เห็นรึไง?"

"เรียกทัพดี ๆ ไม่ยักหัน ทีเรียกทัพพีหันเร็วยิ่งกว่ามอเตอร์"

"กูใส่หูฟังแหกตาตาดูด้วย"

"เออ ขอโทดพอใจยัง กูเอานี่มาให้"

ดินสอเอ่ยขอโทดแล้วยื่นหนังสือในมือมาให้ ผมมองดูจึงเห็นว่ามันเป็นหนังสือที่ผมพึ่งยืมมาจากหอสมุดเพื่อทำรายงาน

"...เห็นว่าต้องรีบส่งหรอกนะถึงวิ่งตามมา แกรู้ไหมแดดบ่ายไทยแลนด์ร้อนประดุจนรก ไม่ตกก็เหมือนตก ลำบากต้องวิ่งฝ่าแดดมาให้ โปรดสำนึกในห้วงลึกจิตใจไว้ด้วยว่าสหายหวังดี"

ดินสอบ่นเป็นหมีกินผึ้งด้วยถ้อยคำที่คนทั่วไปไม่พูดกัน ผมได้แต่เงียบฟังไม่โต้เถียงใด ได้แต่เอ่ยขอบคุณและอดทนรับฟังคำบ่นจนกว่าเจ้าตัวจะเหนื่อยและหยุดไปเอง จากนั้นจึงแยกย้ายกลับหอพักของใครของมัน

ผมกลับถึงหอก็เร่งทำรายงานที่ต้องส่งในสัปดาห์หน้า กว่าจะเสร็จได้ใช้เวลานานพอควร

ตอนนี้เป็นเวลาสองทุ่มกว่า ผมปิดหนังสือลงเป็นเวลาเดียวกับที่ ทิวไผ นิสิตจากคณะสถาปัตย์กรรมศาสตร์ รูมเมทของผมเปิดประตูเข้ามาพอดี

"กินข้าวยังวะทัพ?"

ทิวไผ่เอ่ยถาม ผมส่ายหน้าเป็นคำตอบ จากนั้นรอทิวเปลี่ยนเสื้อผ้าจึงพากันลงมาหินข้าวที่โรงอาหารหอพัก

โรงอาหารแห่งนี้ตั้งอยู่กลางหอพักของทุกหอ ดังนั้นนิสิตทั้งชายหญิงต่างออกันอยู่ในนั้นแน่นขนัด พอหาโต๊ะว่างได้ทิวไผ่จึงสั่งผมนั่งจองโต๊ะเอาไว้ส่วนเจ้าตัวอาสาเป็นคนซื้อข้าวมาให้

ผมจึงเปิดหนังสือที่หยิบติดมือมาอ่านระหว่างรอ

"ฮือออออออออออออ"

ทันใดนั้นเสียงฮือฮาดังขึ้นระงม ผมเงยหน้ามองไปรอบ ๆ เห็นว่าสายตาของทุกคนพุ่งไปรวมยังจุดเดียว ผมเลยหันไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น

'หล่อชิบหาย'

คำนี้ผุดขึ้นมาในหัว เมื่อเห็นจุดรวมสายตาทุกคู่

เขาเป็นผู้ชายตัวสูง ผิวขาวมาก หน้าตาออกตี๋ ดูดี ๆ ออกแนวโอปป้าซาราเง เขาใส่เสื้อยืดสีกรมท่า กางเกงบอลสีดำกับแตะหนีบ

ชุดที่ใส่เห็นได้ทั่วไปกับเด็กหอชายทุกคน แต่ออร่าความหล่อพุ่งกระแทกเรติน่าอย่างแรง เพียงแค่นั้นหัวใจของผมก็เต้นผิดจังหวะ

เกิดอะไรขึ้นกับหัวใจของผม?

เขาคนนั้นยืนกวาดสายตามองรอบ ๆ แล้วหยุดมองทางที่ผมนั่งอยู่ก่อนจะเดินมาทางเดียวกัน

เดินมาเหมือนลอยมา...

เหมือนโดนมนต์สะกดอย่างไรอย่างนั้น ผมมองเขาเดินใกล้เข้า ทุกย่างก้าวไม่อาจละสายตาไปได้

....แล้วเขาก็หยุดที่ข้างผม

"นั่งด้วย"

เขาเอยสั้น ๆ แล้วเปิดกระเป๋าเงินหยิบแบงค์ร้อยออกมาหนึ่งใบก่อนจะวางมันลงตรงหน้าผมพร้อมกับสมาร์ทโฟนรุ่นใหม่เอี่ยม แล้วเขาก็เดินไปยังร้านขายข้าว

ผมก้มมองของสองสิ่งที่อยู่ตรงหน้าอย่างไม่เข้าใจ

กระเป๋าเงินแบรนด์เนมกับฟ่อนเงินที่อยู่ในนั้นจากความหนาคงเป็นหมื่น มือถือรุ่นใหม่ราคาเป็นหมื่นนี่อีก

การกระทำของเขาผมไม่เข้าใจ ที่มากไปกว่านั้นคือความสงสัยว่าเขาไปเอาความกล้าจากไหน?

กล้าวางของมีค่ารวมกันแล้วหมื่นกับคนแปลกหน้าได้ยังไง?

พิลึกคน!

ถ้าจะหล่อแต่พิลึกขนาดนี้ก็ไม่ไหวนะ!!

ออฟไลน์ AwayG

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 8
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
Re: (เรื่องสั้น) จองอูจอมทัพ
«ตอบ #2 เมื่อ09-12-2020 13:31:11 »

ต่อ

"ทัพ รู้จักกับพี่จองอูด้วยเหรอวะ?"

ทิวไปเอ่ยถามหลังจากวางจานข้าวลงบนโต๊ะแล้วนั่งลงตรงข้ามผม

"พี่จองอู?    ฮื่อ!" ผมสายหน้าแรงเป็นคำตอบ

ทิวไผ่มองผมอย่างครุ่นคิด แล้วพูดขึ้น

"ถ้าไม่รู้จักกัน แต่เขาเดินมาหามึงเหมือนคนรู้จักกัน..."

ทิวไผ่เหมือนใคร่ครวญกับตัวเอง

".....ถ้าอย่างนั้นก็แปลก"

"แปลก?...อะไรที่ว่าแปลก?"

"พี่เขาชื่อจองอู ถา'ปัตย์ ปี2 กูเรียนคณะเดียวกันเห็นหน้าแทบนับครั้งได้ ขนาดเพื่อนกูเป็นน้องรหัสยังเจอตัวได้ยาก ได้ยินมาว่าพี่เขาไม่ค่อยสุงสิงกับใคร นอกจากเพื่อนไม่กี่คนเห็นจะมีแต่อาจารย์ที่พี่เขาคุยด้วย"

"ขนาดนั้นเชียว?"

"เออดิ กูถึงพูดว่าแปลกไง การมาโรงอาหารของพี่เขาต้องเป็นข่าวใหญ่แน่ สาว ๆ แม่งดักรอหน้าตึกยังไม่ได้เจอเลยเว้ย วันนี้เอาหน้าหล่อมาประเคนถึงที่"

"โห แปลกว่ะ พิลึกด้วย"

"พอก่อนมึง พี่เขาเดินมาแล้ว" ทิวไผ่เอ่ยห้ามเมื่อสังเกตุเห็นว่าคนในประเด็นเดินถือจานข้าวมาใกล้แล้ว ผมกับทิวไผ่ก็ทำตัวให้เหมือนปกติ คือก้มหน้าก้มตาจ้วงข้าวใส่ปากอย่างตายอกตายอยากราวกับอดข้าวมาเป็นชาติ

ด้วยความที่จมูกได้กลิ่นหอมอ่อน ๆ ไม่แน่ใจว่ากลิ่นน้ำหอมหรือน้ำยาปรับผ้านุ่ม ผมจึงเงยหน้ามองคนข้าง ๆ

ใบหน้าด้านของพี่เขาได้เห็นในระยะใกล้แบบนี้แล้วละก็ หากใจไม่เต้นแรงควรพบจิตแพทย์ด่วน!

ความรู้สึกคุณอาจตายด้านก็เป็นได้

เขามีท่าทางนิ่งขรึมโดยไม่สนใจสายตาหลายสิบคู่ที่มองเขาอยู่ ขนาดคนพวกนั้นไม่ได้มองผมนะ ยังรู้สึกประหม่าด้วยเลย

จะว่าไปแล้ว การที่ได้มองใบหน้าหล่อเหลาของพี่เขาใกล้ ๆ ในใจก็เกิดคำถาม

พี่ครับ จมูกพี่ทำไมโด่งขนาดนั้นล่ะครับ?

พี่ครับ คิ้วน่ะคิ้ว...จำเป็นต้องหนาดกดำขนาดนั้นไหม?

ดวงตาเรียวรี หางตาเชิดขึ้น ดูเป็นผู้ชาย วร้าย วร้าย โคตรน่ามองเลยครับ!

พี่จองอูครับ...ผมอยากทราบว่าพี่เคยเป็นสิวสักเม็ดหรือเปล่าครับ? รูขุมขนก็ไม่มี เนียนกริบใสกิ๊ง!

คุณพี่รู้ตัวบ้างไหมครับ ว่าสันกรามของคุณพี่มันทำให้คนมองใจสั่นได้ง่าย ๆ

หูก็แด๊งแดง แก้มก็เริ่มแดงอีก คุณพี่คงเขินสายตาหลายสิบคู่อยู่สินะครับเนี่ย....แหม่ นึกว่าจะไม่เขิน คิก ๆ

"จะมองอีกนานไหม?"

เออ! ใช่พี่! พวกเธอจะมองอีกกันนานไหม? เห็นไหมพี่เขาเขินหูแดง หน้าแดงหมดแล้วเนี่ย!

เดี๋ยวนะ....พี่เขาถามใครวะ?

ผมเหรอ?

เชี่ย!

"มองกูขนาดนี้กูเขิน จะพูดอะไรก็พูด อยากถามอะไรก็ถาม มองอยู่ได้"

"ขอโทษที่เสียมรรยาทครับพี่"

"เรียนคณะอะไร?"

"ถามผม?"

"อืม"

"ศึกษาศาตร์ครับ"

"ปีหนึ่ง?"

"ใช่ครับ"

"พักหอห้า"

"....."

"ไอ้ทิว พรุ่งนี้เที่ยงบอกไอ้บอสไปเจอกูที่ห้องชมรม ส่วนมึงก็มาด้วย"

"......."

"รุ่นพี่สั่งยังไม่ขานรับอีก"

"ดะ...ได้ครับ"

"อืม" พี่เขาพยักหน้าหนึ่งที เหลือบตามองผมหนึ่งครั้ง ก่อนจะยกแก้วน้ำขึ้นมาดูดรวดเดียว เสียงกลืนดังอึก ลูกกระเดือกขยับขึ้นตามลำดับ ลุกแล้วเดินออกไปเลย

ผมกับทิวไผ่มองตามที่เขาจนลับสายตาแล้วหันกลับมามองหน้ากันแต่ไม่มีใครเอ่ยคำใดออกมา

ผมว่าผมตกใจมากแล้วที่เสียมรรยากับพี่เขา แต่คนตกใจกว่าผมคือทิว อ้าปากเหวอ ตาตั้งค้างน้ำลายยืด

"พะ...พี่เขารู้ชื่อกู"

"ไหนบอกเขาไม่สุงสิงกับใครไง? แต่งเรื่องมาหลอกเราป่ะเนี่ย?"

"กูพูดเรื่องจริง แต่อย่าพึ่งถาม ปล่อยให้กูช็อคไปก่อน" ทิวว่าพลางเอามือทาบอก

ทิวไผ่คงช็อคอย่างที่ปากพูด ในหัวคิดไปต่าง ๆ นา ๆ

'มองกูขนาดนี้กูเขิน'

เสียงทุ้มของพี่เขาก็ดังขึ้นในโสตประสาท หัวใจยิ่งเต้นแรงขึ้นไปอีก แรงขนาดที่ผมต้องเอากำปั้นทุบอก

ยิ่งไปกว่านั้น ทิวไผ่ยังบอกเล่าให้ผมฟังว่าการที่พี่จองอูนั่นพูดกับผมนั้นเป็นเรื่องอเมซิ่งมาก เหมือนว่าพี่เขากำลังสนใจผมอยู่ แม้ในใจจะแย้งว่าหน้าอย่างผมเนี่ยนะ! .....ที่พี่จองอูคนนั้นสนใจ แต่ถึงอย่างนั้นหัวใจของผมก็เต้นแรงไม่หยุดส่งผลให้นอนไม่เกือบทั้งคืน นอนพลิกไปพลิกมากระสับกระส่าย ความรู้สึกประหลาดใจ ดีใจ รู้สึกดี รู้สึกงุนงง ตีกันมั่วไปหมด

ออฟไลน์ ืniyataan

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3324
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-1
Re: (เรื่องสั้น) จองอูจอมทัพ
«ตอบ #3 เมื่อ09-12-2020 20:59:38 »

 :hao7: :hao7: :hao7:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด