✦ถึงกูร้าย นายอย่าเสือก✦ตอน2 ครอบครัว ✦Drama Secret✦ nc18+ ..
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ✦ถึงกูร้าย นายอย่าเสือก✦ตอน2 ครอบครัว ✦Drama Secret✦ nc18+ ..  (อ่าน 1596 ครั้ง)

ออฟไลน์ PrayTime

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 135
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-1

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 09-05-2020 02:52:09 โดย PrayTime »

ออฟไลน์ PrayTime

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 135
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-1
ถึงกูจะร้าย...นาย..อย่าเสือก Boy's Love Drama [nc18+] ตอน วังวนไฟ

สิ่งมีชีวิตบนโลกเมื่อเกิดขึ้นมา ล้วนแต่ต้องต่อสู้ดิ้นรนด้วยกันทั้งนั้น วงจรชีวิตคือตัวกำหนดว่าคืออาหารหรือผู้ถูกล่า ก็ล้วนวนอยู่ในวัฏจักรแห่งห่วงโซ่การดำรงอยู่ของสิ่งมีชีวิต บางชีวิตเกิดมาไม่ต้องดิ้นรนอะไรก็ได้ใช้ชีวิตที่สวยงามจนน่าอิจฉา แต่บางชีวิตก็เกิดมาเหมือนโชคชะตากลั่นแกล้งชิงชัง เพราะมีทางเลือกให้เดินไม่มากนักเหมือนกับผมคนนี้

ติ๊ดดดดดดด

“เกล้า”

“ครับ”

“คืนนี้สนใจปาร์ตี้กับลูกค้าเจ้ไหม”

“เดี๋ยวนะเจ้” ผมยังคงสาระวนอยู่กับงานที่ค้างอยู่ของตัวเองที่ต้องเตรียมส่งอาจารย์

“หืม แบบนี้จะปฏิเสธเจ้แน่ๆ เลย ไม่ได้นะ ลูกค้าทิปหนักนะเขาบอกว่าถ้าเป็นเกล้าละก็ เขายินดีจ่าย” ผมครุ่นคิด ทิปหนักแบบนี้งานหนักด้วยหรือเปล่าวะ เจ้ไหมรับงานแบบนี้มาไม่ใช่ว่าส่งกูไปให้เขาเชือดหรอกนะ

“งานหนักหรือเปล่าอ่ะ”

“เบาๆ ค่ะลูก แค่สามคนเอง”

“ห๊ะเจ้ นี่เจ้เห็นผมเป็นตุ๊กตายางรึไง ที่เครื่องพังแล้วก็หาอะไหล่มาเปลี่ยนใหม่ใช้ได้เหมือน สามคนเลยนะเจ้ ไม่ดีกว่า”

“โถ่ ลูกที่น่ารักของแม่ ฟังก่อนแต่ลูกค้า สามคนนี้งานดีนะ รับรองแซ่บถ้าเขาเลือกคุณแม่เอง ก็คงดีไม่ต้องเดือดร้อนลูกชายที่น่ารักของแม่หรอกจ้า แต่...พวกเขาดันเลือกแกหน่ะสิ”

“เหอะ ให้แซ่บขนาดไหนก็ไม่เอาอ่ะ สามคนเครื่องผมพังพอดี แค่นี้นะเจ้”

“ไอ้บ้าเกล้า อย่าเพิ่งวางนะเว้ย! ” เจ้ไหมแว้ดใส่

“อะไรอีกเนี่ยเจ้! ”

“โอ๋ๆ ลูกชายที่น่ารักของเจ้" แหมทีนี้ละปรับโทนเสียงเชียวนะ

"นี่เชื่อเจ้นะ ถ้าแกรับงานนี้ เดือนนี้แกแทบไม่ต้องรับงานไปอีกพักใหญ่เลยนะเกล้า ถือว่าได้พักร่างใช้เงินอย่างสบายใจไม่สนใจรึไง เหนื่อยคืนเดียวเอง เชื่อเจ้! ” ผมก้มเปิดกระเป๋าเงินดูกับเช็คยอดเงินในแบงค์แล้วได้แต่ถอนใจเฮ้อ!

“สะอาดรึเปล่า เจ้เช็คดูแล้วใช่ไหม ไว้ใจได้นะ” ผมกำชับถามย้ำอีกรอบ

“เกรดAค่ะ เจ้รับรอง”

“เออ งั้นก็ได้”

“ต้องแบบนี้สิลูก น่ารักจริงๆ...เตรียมตัวมาดีๆ ล่ะ”

“รู้แล้วน่า! ผมไม่ใช่พวกไก่อ่อนไม่รู้ประสาซะหน่อย ที่จะทำเลอะเทอะขายหน้าลูกค้า”

“ต้องแบบนี้สิ ลูกชายที่น่ารักของเจ้”

“แค่นี้นะ”

ผมวางสายเจ้ไหมซึ่งเป็นโมเดลลิ่งหรือภาษาที่เข้าใจง่ายๆ ก็คือเอเย่นค้าเนื้อสดนั่นเอง ที่เขาแอบส่งเด็กขายเรือนร่างตามแต่ลูกค้าจะเลือก ผมเองก็เป็นหนึ่งในเด็กที่สังกัดอยู่กับเจ้ไหมกะเทยสาวสองปากจัด ไม่ได้แปลงเพศที่อารมณ์มักขึ้นๆ ลงๆ แปรปรวนตามอารมณ์และฮอร์โมนของยาคุม แต่ถ้าเป็นเรื่องเป็นเงินผลประโยชน์เจ้เขาจะดูอารมณ์ดีเป็นพิเศษ แต่ก็ถือว่าเป็นคนที่คบได้คนหนึ่ง เพราะผมกับเขารู้จักกันมานาน

ปัจจุบันผมอายุ20 กำลังเรียนอยู่ปี3 ของมหาวิทยาลัยเอกชนแห่งหนึ่ง ครอบครัวผมน่ะเหรอเอาไว้ผมจะเล่าให้ฟังทีหลังนะครับ เมื่อชีวิตของเด็กผู้ชายที่ทำอะไรไม่เป็นและต้องดิ้นรนอย่างผมจะมาคิดเยอะไม่ได้ เพราะสมัยนี้ใครไวกว่ามือยาวกว่าก็มักจะคว้าได้เร็วทำได้ดีกว่าคนอื่น เมื่อทางเลือกมันไม่ได้มีให้มากนักผมจำเป็นต้องเลือกทางลัดแบบนี้ เพราะไวและสบาย



การแต่งตัวของผมเพื่อหาลูกค้าก็ง่ายๆ ไม่ต้องเน้นอะไรนอกจากชุดนักศึกษาหรือช็อปกางเกงยีนก็พอแล้ววันนี้ก็เช่นกัน

“เจ้ผมมาถึงแล้ว เจ้บอกลูกค้าให้ลงมารับผมได้เลย” ผมพาร่างมายืนอยู่ตรงหน้าคอนโดหรูย่านใจกลางเมืองดูท่าลูกค้าของผมคืนนี้น่าจะเป็นพวกมือหนักจริงๆ ผมยืนมองสำรวจดูรอบๆ

“ก็ดีวะ เหนื่อยคืนเดียวยังไงก็คุ้ม” ผมพึมพำกับตัวเอง

“น้องเกล้าใช่ไหมครับ”

“ใช่ครับ” ผมหันไปพบกับหนุ่มหล่ออายุ30ต้นๆ หุ่นดีเดินเข้ามาทัก

“ตัวจริงน่ารักนะเนี่ย ยังเรียนอยู่เหรอ”

“ครับ” ผู้ชายคนนี้ไม่พูดเปล่าเขาเอามือจับต้นแขนผมบีบเช็คดูกล้ามเนื้อและไหล่

“แต่ผอมไปหน่อย แต่น่ารักดีพี่ชอบ” (ผมเรียกคนนี้ว่าพี่A)

เหตุการณ์โดนแทะโลมบีบจับสำรวจโน่นนี่จากลูกค้าหื่นๆ แบบนี้ผมเจอมาบ่อยจนไม่ได้รู้สึกอะไรเพราะมันชินไปเสียแล้ว

“เกล้าทำงานนี้นานหรือยัง?”

“ไม่นานครับ ผมจะรับเฉพาะเวลาว่าง แล้วเราจะไปกันหรือยังครับ”

“แหม่ใจร้อนจังนะ ป่ะงั้นเราเดินไปคุยกันไป”

พี่เขาเอามือมาโอบไหล่ผมพร้อมกับพาผมไปในคอนโด ส่วนตัวเขาเองก็แนะนำตัวเองสารพัด ผมเองก็ไม่ได้คิดจะจำข้อมูลพวกนี้เก็บไว้ให้รกสมอง เพราะมันไม่จำเป็นต้องทำความรู้จักกับลูกค้าเพื่อสานต่อ เมื่องานเสร็จก็คือจบ ไม่ยุ่งเกี่ยวเรื่องส่วนตัวกันและกัน เขาบอกว่าเพื่อนของเขามาจากฮ่องกงทำงานดีฐานะดี พูดไทยได้โน่นนี่ไอ้เราก็ได้แค่ฟังแล้วพยักหน้าไป จนเดินมาถึงหน้าประตูห้อง

“หวัดดีครับ”

“เข้ามาๆ”

“เอาหน่อยไหม” (ผมเรียกคนนี้ว่าB) เขายืนแก้วเหล้าให้ ผมยกขึ้นกระดกรวดเดียว

“สนใจไอ้นี่ไหม” (ผมเรียกคนนี้ว่าC) ส่งของบางอย่างมาให้ผมรีบปฏิเสธในทันทีเพราะผมไม่เล่นยา

“ไม่ครับ”

“เป็นเด็กดีซะด้วย น่ารักจังแบบนี้พี่ชอบ”

“เริ่มเลยไหมครับ” ผมถอดช็อปวาง เหลือเพียงเสื้อยืดสีขาวด้านใน

“เฮ้ยดูดิ น้องมันใจร้อนว่ะ”

“ฮ่ะฮ่ะฮ่ะ” เสียงหัวเราะกันครึกครื้น

A “น้องเกล้าไม่ต้องรีบหรอกวันนี้ ยังไงน้องก็ต้องอยู่กับพวกพี่เกือบทั้งคืน”

“ผมขอไม่เกินตีห้านะครับ”

“อืมได้สิ” เขาพยักหน้า

C “มานี่หน่อย” เขายกแก้วเหล้าชวนให้ผมไปดื่มด้วย เป็นหน้าที่ของผมก็ต้องบริการพวกเขา คนนี้หุ่นดีผิวขาวแบบชาวจีนแต่ดูเหมือนคนไม่ได้ออกกำลังกายเนื้อตัวดูอ่อนนุ่มไร้มัดกล้าม ไม่เหมือนกับAที่หุ่นดูดีกว่า ผมยืนไปหยุดอยู่ตรงหน้า เขาสั่งให้ผมนั่งข้างล่างกับพื้น ได้สิในเมื่อเขาอยากให้ผมทำอะไรก็ต้องทำ ผมกำลังจะหยิบแก้วเหล้าที่เขาวางไว้ให้

“เฮ้ยน้อง กินเหล้าแบบนี้มันง่ายไป ต้องกินแบบนี้”

“ฮึก! ”

Cยกแก้วเหล้าเข้าปากแล้วประคองใบหน้าผมขึ้นพร้อมประกบริมฝีปากทับลงมาพร้อมกับเหล้าที่อยู่ในนั้น ฮึก..ฮึก จนผมสำลักแสบขัดทั้งลำคอและโพรงจมูก

“เฮ้ยพี่! ” ผมกำลังจะยืนขึ้นแต่ถูกAกดไหล่ไว้เสียก่อน

“น้องเกล้าใจเย็นๆ”

“ถ้าเป็นแบบนี้ผมกลับดีกว่า”  ใครเจอแบบผมก็คงจะทนไม่ไหวเหมือนกัน

“เพื่อนพี่เขาก็เป็นแบบนี้ขอโทษๆ มันชอบทำอะไรดิบๆ”

“เฮ้ยยูก็ทำกับน้องมันดีๆ หน่อยดิวะ ไม่เอาอย่าทำแบบนี้” Aเอ่ยเตือนเพื่อนของเขา

“ใจเย็นนะ้เกล้าใจเย็น”

Aเขาเอามือมาลูบที่ไหล่ผมเบาๆ พร้อมกับนั่งลงบนโซฟาด้านข้างแต่ผมยังคงนั่งอยู่ข้างล่างด้านหน้าของC คิดเสียว่ามันคืองานวะ ช่างแม่ง งานของผมคือต้องมาบริการให้คนพวกนี้ ถ้าทนได้ก็ควรจะทน

C “ไหนขอดูหน้าชัดๆ หน่อย อืมหน้าตาน่ารักจริงๆ ด้วยไม่ผิดหวังเลยสมกับราคาที่จ่ายไป ถ้าน้องบริการพวกพี่ดีๆ พี่มีพิเศษให้” มันไม่พูดเปล่าพร้อมกับปลดกระดุมกางเกงยีนของตัวเองออก จนท่อนลับที่ขนาดใหญ่พอควรตั้งตรงอยู่ตรงหน้าผม

“รู้ใช่ไหมว่าต้องทำอะไร”

ผมค่อยๆ ใช้มือกำรอบสิ่งนั้นขึ้นลงช้าๆ ทำไมมันใหญ่ขนาดนี้วะ ขนาดมือที่ยาวเรียวของผมเองยังกำเกือบไม่รอบ ผมค่อยๆ ใช้ลิ้นเลียวนก่อนใช้ปากครอบลงอย่างแผ่วเบา “ซี๊ดดดด”

A “เฮ้ยยูเอาเลยเหรอ แม่งใจร้อนว่ะ” AและBเขาลุกขึ้นพร้อมกับปลดกางเกงลงจนเปลือยเปล่าไร้ซึ่งเสื้อผ้าห่อหุ้มร่างยกเว้นผมเพียงคนเดียวที่ท่อนล่างยังคงปรกติดี แต่AและB ยังคงนั่งดื่มดูฟุตบอลกันต่อและมองมาที่ผมสองคนเป็นระยะ ผมยังคงใช้ปากให้กับCอยู่แบบนั้นใช้มือกำขึ้นลงช้าๆ ก่อนที่เขาจะยกหน้าผมออก "โอย ซีด เสียวจัง!"

“เป็นไงชอบไหม” เขาจ้องมาแล้วเอ่ยถาม ผมจำใจต้องพยักหน้าC ยิ้มอย่างพึงพอใจก่อนเอาขวดเหล้าเทราดลงบนท่อนนั้น

“ทำความสะอาดให้หน่อย” ได้สิ เพื่อเงินวะอย่างน้อยกลิ่นเหล้าบนท่อนลำนั้นมันก็ยังดีกว่ากลิ่นสาปคาว

“ซี๊ดดดด” เขายังคงเพลิดเพลินกับสิ่งที่ทำเหล้าเพียวๆ ถูกเทรดลงมาให้ผมทำความสะอาดอยู่สองสามครั้ง เสียงครางในลำคอของคนตรงหน้ายังคงครางไม่หยุด มือของผมค่อยๆ สาวช่วยให้คนตรงหน้าดื่มด่ำกับรสชาติสวาทอย่างสาใจ ก่อนที่มันจะดึงตัวผมขึ้นไปทาบทับตัวแล้วกดใบหน้าประกบริมฝีปากเพื่อสำรวจโพลงปากผม “อืมมม”

จู่ๆ ก็มีมือคู่หนึ่งมาปลดกางเกงผมออก “มิน่าล่ะ น้องเกล้ามีดีแบบนี้นี่เองเจ้ไหมถึงตั้งราคาไว้สูง”

“โอ๊ะ”

คนตรงหน้าขบเม้มดูดดุนที่ตุ่มน้อยตรงเนินอก ส่วนท่อนล่างผมก็ถูกเขมือบกลืนโดยA ความเสี่ยวซ่านนี้แม้ผมจะข่มกลั้นแต่ก็ไม่อาจจะบังคับไม่ให้รูขุมขนทั่วทั้งล่างสงบลงได้ ส่วนด้านหลังของผมตอนนี้ Bก็เข้ามาร่วมผสมโรงเอาใบหน้ามาซุกไซร้ที่ลำคอพร้อมกับสองมือที่ลูบไล้ทั่วทั้งกายจนแทบจะยืนอยู่ไม่ไหว

“ขาวๆ แบบนี้พวกพี่กลืนน้องได้ทั้งตัวเลย”

เสียงหืดหอบเปล่งออกมาแทบไม่เป็นจังหวะ จุดแก่นลำยาวของผมก็ถูกจู่โจมเขมือบลิ้มรส Aเลียตวัดอย่างชำนาญ ความสัมผัสที่วาบหวามจากหนุ่มใหญ่สามคนล่างบนหน้าหลัง ทำให้อารมณ์ผมในตอนนี้แทบแตกกระเจิงไม่เหลือชิ้นดี นี่เรากำลังใช้ร่างกายบำเรอผู้ชายถึงสามคนในคราวเดียว

คนด้านหลังรั้งใบหน้าผมไปแลกรสสัมผัสโพลงปาก ส่วนคนด้านหน้าก็เกลือกกลั้วจมูกคาง ที่มีตอหนวดเคราตรงเนินอก บนตัวผม ผมกำลังอยู่บนเขียงแห่งราคะ ที่รอเพชฌฆาตสามคนห้ำหั่น ด้วยวิธีการทรมานอันเลือดเย็น การที่ถูกผู้ชายจู่โจมพร้อมกันถึงสามคนแบบนี้ ทำให้อารมณ์ตัณหาภายในคุกรุ่นจนเกินควบคุม พอคนด้านหลังละจากริมฝีปากก็มีนิ้วมือยัดมาในโพลงปากผม นิ้วมือนี้กว้านคว้านไปทั่วทุกซอกไรฟัน  ‘รสขมฝาดแบบนี้’

“อะไรอ่ะ?”

“นิดเดียวเอง”

“ผมบอกละไงว่าผมไม่เล่นย่ะ...อื้อออ” ริมฝีปากของผมถูกคนข้างหลังดูดดุนลุกล้ำเข้ามาเพื่อดึงเอารสขมฝาดนั้นออกไป แต่ว่าผมก็ดันเผลอกินเข้าไปอยู่นิดนึง



ผมถูกเขาทั้งสามฉุดลากไปบนเตียงหนานั่น คือเขียงแห่งราคะ ถึงเวลาสังหารผมแล้วสินะ ความรู้สึกเบาเหวงในหัว ตัวผมเหมือนล่องลอยเพราะฤทธิ์ยา ทำให้ผมรู้สึกสุขหรรษาจนแปลกประหลาด ผมพยายามบอกกับตัวเองว่านั่นเป็นเพราะยา แต่ทว่าตัณหาในร่างกลับพุ่งรุนแรงเกินกว่าจะควบคุมร่างกายเอาไว้ได้

“โอ๊ะ! ”

ความหนาแน่นถูกบดดันเข้ามาในร่างจนรู้สึกอึดอัดแต่ไร้ความรู้สึกเจ็บแสบเพียงสักนิดก็ไม่มี นี่ผมปล่อยให้ตัวเองถูกตัณหาชักนำได้มากขนาดนี้เลยหรือ คนทั้งสามยังคงตักตวงเสพสมเรือนร่างของผมอย่างเมามัน กายท่อนร่างถูกกระแทกดันเป็นจังหวะจนได้ยินเสียงชัดเจน ด้านหน้าผมกลับต้องเผชิญกับแท่งหนาสองอันที่ถูกจ่อเข้ามาให้ลิ้มลองรสราคะ ที่คนทั้งสองยัดเยียดให้อย่างลืมตัว

“ซี๊ดดดด”

“เฮ้ย ยูใกล้เสร็จยัง”

“ใกล้แล้ว ใกล้แล้วโอ้ย โอ้ยย! ”

เมื่ออีกคนสุขสมอีกคนก็แทนที่ ท่อนร่างของผมถูกเน้นย้ำบดดันซ้ำเติมอย่างหนักหน่วง ร่างกายผมนี้แม้ดูภายนอกน่าหลงใหล ทว่าในใจของผมกลับรู้สึกได้ถึงความโสมมที่แปดเปื้อนได้เป็นอย่างดี

“โอ้ย โอ้ย น้องเกล้า เสียว พี่เสียวมาก ทนไม่ไหวแล้ว โอ้ยยยยย” เหลืออีกแค่คนเดียวสินะ

A เขายังไม่หยุด พอถอดถุงยางออกแล้วก็นำท่อนลำนั้นมาบดละเลงลงบนปากผมจนรู้สึกได้ถึงกลิ่นคาวจางๆ

“เกล้า ทำความสะอาดให้พี่หน่อยนะ นะ”

ส่วนท่อนล่างของผมยังคงมีอีกคนที่กดดันโถมทับเข้ามาถี่ขึ้นๆ จนรู้สึกได้ว่ามันใกล้แล้ว ใกล้แล้ว มันถึงเวลาที่เขียงราคะนี้ จะทำหน้าที่โดยเสร็จสมบูรณ์

“โอ้ย โอ้ยผมใกล้ๆ แล้ว โอ้ย!! ” ผมก็พรั่งพรูออกมาเพราะกลั้นทนไม่ไหว

“ซีดดดด ใกล้แล้ว โอ้ยยย โอ้ยยยย”

บนร่างของผมถูกทาบทับไปด้วยร่างของชายหนุ่มสองคนที่เหนื่อยอ่อนโรยแรง ผ่านไปครู่หนึ่งพวกเขาก็แยกกันไปนั่งที่โซฟา บ้างก็ยืนดูดบุหรี่ที่ริมระเบียง ทิ้งให้ร่างโสมมของผมนอนอยู่บนเตียงผู้เดียว ในหัวตอนนี้ยังมึนงงพร่าเลือน ผมพยายามทรงกายยกแขนยันลุกขึ้นมาหาเสื้อผ้ามาใส่ปกปิดร่างกายจนเรียบร้อย

“พี่ ผมกลับล่ะ”

“เฮ้ย น้องเดี๋ยว อ่ะนี่ค่าเหนื่อยพี่ให้พิเศษ”

“ขอบคุณครับ”

“พวกพี่สนุกมาก”

งั้นหรอ...ผมก็คงสนุกด้วยละมั้งเพราะถึงตอนสุดท้ายผมก็ปล่อยทะลักออกมาเหมือนเขื่อนแตกจนเปรอะเต็มตัวขนาดนี้

“ถ้าเกิดพวกพี่จะผูกปิ่นโตกับน้องต้องทำไง”

“ติดต่อเจ้ไหมเลยครับ”

“ผมกลับล่ะ”

นี่มึงคิดว่ากูยังต้องการมาที่นี่อีกเหรอ พวกมึงรู้ไหมว่าสิ่งที่พวกมึงทำในวันนี้มันยิ่งทำให้กูยิ่งดูถูกร่างกายของกูมากมายขนาดไหน ในเมื่อทางเลือกมันไม่มีก็จำเป็นต้องใช้ร่างนี้ให้เป็นประโยชน์ ถึงคนอื่นจะมองว่ากูขาวรูปร่างดี หน้าตาหล่อ แต่กูกลับคิดว่ามันก็เป็นแค่เครื่องมือ ที่กูใช้ในการหาเงินเพื่อดิ้นรนเพื่ออยู่ในสังคมที่โหดร้ายนี้ เพียงเท่านั้น กูโคตรจะเกลียดร่างกายอันแสนสกปรกนี้ กูเกลียด เพราะฉะนั้นเราคงไม่ได้เจอกันอีก ลาก่อน

…TBC…



« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 14-04-2020 18:09:07 โดย PrayTime »

ออฟไลน์ ืniyataan

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3324
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-1
ชีวิตที่เป็นสีเทา  :mew6:

ออฟไลน์ TheDoungJan

  • ขอบคุณนักเขียนที่คนที่สร้างทุกตัวละครขึ้นมานะคะ(♡˙︶˙♡)
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 682
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-0
ดาร์กมาก

ออฟไลน์ GBlk

  • ขอให้สรรพสัตว์จงมีความสุข
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1431
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +82/-43
ตามมมม

ออฟไลน์ PrayTime

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 135
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-1
ถึงกูจะร้าย...นาย...อย่าเสือก ตอน2 ครอบครัว

หลังจากผ่านเหตุการณ์เมื่อคืนเมื่อผมกลับมาก็หลับเป็นตาย รู้สึกตัวอีกทีก็เกือบบ่ายทั้งที่จริงผมเองนั้นยังไม่อยากตื่นเลยด้วยซ้ำ เพราะมันมีเสียงของผู้มาเยือนที่หน้าห้อง มันเป็นใครวะ อูยร่างกายผมตอนนี้ รู้สึกร้าวระบมไปหมด

“เออ รู้แล้วโว้ย มาแล้วๆ แม่งจะเคาะย้ำอะไรนักหนาวะ”

เชี่ย! นี่สภาพกูเหรอวะเนี่ย เมื่อเหลือบมองเห็นสารรูปตัวเองผ่านกระจกบานใหญ่ ผมจำต้องรีบเอาเสื้อคลุมมาสวมทับปกปิดร่างกาย ก่อนวิ่งไปที่หน้าประตูอย่างเร็วไว เพราะไม่รู้ว่าตัวเชี่ยที่ไหน มาเยี่ยมผมในตอนนี้

“ไงมึง”

“เออ มึงมีไร มาหากูตอนนี้”

“หา มึงว่าอะไรนะ นี่มึงดูนาฬิกาบนพนังด้วยไอ้เกล้ามันกี่โมงกี่ยามแล้ว”

“เออ มึงมีอะไรก็รีบๆ พูดมากูจะนอน”

“โห มึงพูดแบบนี้กับเพื่อนเหรอวะเกล้า”

“ทำไม มึงจะให้กูปูพรมแดงหมอบกราบนั่งพับเพียบคุยกับมึงหรือไงไอ้สัด” ไอ้แม็กซ์เดินสำรวจตัวผมแบบสังสัย

“หึ่งเลยนะมึง แล้วสภาพมึงแบบนี้ไปโดนรุมโทรมมาหรือไง ดูไม่จืดเชียว”

“ไอ้สัดแม็กซ์ มีอะไรก็รีบพูดมา ไม่งั้นกูจะถีบยอดหน้ามึงออกไปจากห้องกูเดี๋ยวนี้แหละ”

“อะไรของมึงเนี่ย พูดเล่นแค่นี้ ทำเป็นจริงจังไปได้”

“มึงไปเที่ยวกับใครมาวะ ทำไมพวกกูไม่เห็นรู้เรื่อง”

“ทำไม มึงเป็นเตี่ยกูหรือไง ถึงได้ต้องรายงานมึงทุกเรื่อง พูดมา มีอะไรกูจะนอน ถ้ามึงไม่พูด งั้นกูนอนล่ะ” ผมไม่อยากสนใจไอ้แมกซ์เท่าไหร่เพราะตอนนี้ยังรู้สึกเพลียไม่หาย พอพาร่างมาถึงเตียงผมก็ล้มตัวลงนอนคว่ำหน้าทันที

“ไอ้เกล้า!! มาคุยกับกูก่อน”

“อือ อย่ากวนกูจะนอน”

“ไอ้เชี่ยเกล้า ตื่นน! ”

ไอ้แมกซ์ยังคงไม่หยุดเซ้าซี้ตอแยผมมันบุกมาถึงเตียงเขย่าผมอย่างแรง นี่ถ้าไม่คิดว่ามันเป็นเพื่อนสนิทผมละก็คงได้เอารองเท้ายัดปากแล้วถีบหัวส่งมันออกไปแล้ว

“มาคุยกับกูหน่อยดิ๊ มึงจำน้องขิมได้ป่ะวะ”

“อือทำไม?”

“มึงหันมาคุยกับกูดีๆ สิวะ ไอ้เชี่ยนี่ มึงเห็นการนอนดีกว่าเพื่อนได้ไง” ไอ้แม็กซ์ไม่สนใจมันจับตัวผมพลิกหงายเพื่อมาคุยกับมัน

“เชี่ย!! ” ไอ้แม็กซ์ทำตาโตแล้วจ้องมาที่ผม ตะโกนออกมาเหมือนเห็นผี

“ไอ้เกล้านี่มึง! ”

“อะไร?”

“นี่มึงไปโดนรุมโทรมมาจริงๆ ใช่ไหมเนี่ย! ”

พอมันพูดย้ำขึ้นมาพร้อมกับจ้องมาที่อกของผม เชี่ยแล้วจริงๆ มันคือรอยกัดของไอ้พวกเมื่อคืนที่มันทิ้งร่องรอยไว้บนร่างกายของผม ผมถึงกับตาสว่างในทันที

“ไอ้สัด เพ้อเจ้อ” ผมรีบขยับเสื้อคลุมมาปิดไว้

“เด็ดไหมวะ ไอ้สัดไปไม่เคยชวนกู”

“เด็ดเดิด อะไรของมึงก็แค่แกล้งกันขำๆ” หึ ถ้ามึงรู้ว่ากูไปทำอะไร มึงจะไม่ถามคำถามนี้กับกูไอ้เชี่ยแม็กซ์

“เดี๋ยวนี้เขามีแกล้งกันแบบนี้ด้วยหรือวะ แม่งนึกแล้วกูรู้สึกซู่ซ่าเลย สาวที่ไหนวะมึง”

“เออ เดี๋ยวกูแนะนำให้รู้จัก ว่าแต่มึงมาหากูที่นี่เพื่อมาซักประวัติกูแค่นี้ใช่ไหม ถ้างั้นกูจะได้ไล่ให้มึงกลับ มาทางไหนไปทางนั้นเลย”

“เออ กูลืมไป คืองี้ น้องขิมอ่ะ มึงจำได้ใช่ป่ะ”

“เออ”

“คืองี้เว้ย คืนนี้เขาให้กูมาชวนมึงไปเที่ยว”

“ชวนกู ทำไมต้องเป็นกูวะ?”

“ไม่รู้เขาบอกว่า ถ้ามึงไม่ไปเขาก็ไม่ไป”

“เออ งั้นกูไม่ไป”

“โถไอ้สัด ตอบแบบไม่คิดเลยนะ จะตอบทั้งทีนึกถึงจิตใจเพื่อนมั่งดิวะ”

“ก็กูไม่อยากไปอ่ะ มึงจะไปก็ไปดิ กูไม่ไป”

“น้องเขาบอกว่าถ้ามึงไม่ไป เขาก็ไม่ไป”

“อะไรวะ ตรรกะอะไร? คือเกี่ยวอะไรกับกูด้วย”

“ไปเหอะนะ เกล้าเพื่อนรัก กูขอร้อง” ไอ้แมกซ์ส่งสายตาหวานซึ้งแบ๊วๆ ส่งมา ดูสารรูปที่ทำช่างไม่เข้ากับหน้าตาที่แสนเถื่อนของมันเลยสักนิด

“กูชอบน้องเขา ถือว่าช่วยเพื่อนไม่ได้หรือไงวะ”

“อ๋อ นี่มึงคิดใช้กูเป็นนกต่อว่างั้น”

“แม่ง ฉลาดว่ะ”

“เออก็ได้ มีใครไปบ้าง”

“ไอ้มอส ไอ้ไผ่ กู แล้วก็มึงไง”

“เท่านี้ใช่ป่ะ เออ งั้นพวกมึงมารับกูด้วยละกัน”

“เห้ยเดี๋ยวไอ้แม็กซ์”

“อะไรมึง”

“พวกอีน้องขิมอะไรนี่มันเป็นเด็กเที่ยวไม่ใช่เหรอวะ มึงจริงจังกับน้องเขาป่ะเนี่ย”

“อือกูจริงจัง”

“กูอยากเตือนมึงในฐานะเพื่อนนะเว้ยแม็กซ์ พวกน้องขิมอะไรเนี่ยถ้ามึงคิดคบแบบไม่จริงจังกูก็ไม่ว่า แต่ถ้าคิดจริงจังกูว่าไม่เวิร์คมึงเชื่อกู”

“แต่น้องเขาน่ารัก และกูก็ชอบน้องเขาด้วย”

“ในหัวมึงนี่มีพื้นที่สมองอยู่เท่าไรวะ ถึงได้เข้าใจอะไรยากจัง”

“กูรู้ว่าน้องเขาชอบมึง แต่ขอให้กูจีบน้องเขาติดก่อนค่อยว่ากันได้มั้ย”

“เออตามใจมึงละกัน ถ้าหมดธุระกูก็ขออัญเชิญมึงออกไปได้แล้วกูจะนอน”

“แหม เมื่อคืนหนักใช่ไหม ถึงได้รีบไล่กูกลับแบบนี้ เพลียล่ะซิ”

“ไอ้สัด มึงจะเดินออกไปดีๆ หรือจะให้กูใช้ตีนอัญเชิญออกไป”

“แน่ะๆ โมโหๆ โดนรีดเชื้อจนเพลียเลยล่ะสิ”

“ไอ้สัดแม็กซ์”

“เออ กูไปแล้ว ไปแล้ว”

ในที่สุดผมก็ได้พักผ่อนเสียที คำพูดที่ไอ้แม็กซ์แซวผม ทำเอาผมเองหลับไม่ลงเลย มองดูร่างกายของตัวเองผ่านกระจก นี่มันคุ้มแล้วจริงๆ เหรอวะเกล้า ผมเฝ้าถามตัวเอง มันคุ้มแล้วใช่ไหมที่ต้องใช้ร่างกายไปทำอะไรแบบนั้น แต่อีกใจหนึ่งก็มีข้อโต้แย้งออกมา แล้วมันมีวิธีอื่นที่ดีกว่านี้หรือไง

“โว๊ะ! ช่างแม่งคิดมากไป ก็คงช่วยอะไรไม่ได้” ผมลุกเดินเข้าห้องน้ำล้างหน้าล้างตาออกมาเปิดทีวีนอนดูการ์ตูนแก้เซ็ง

ติ๊ง!

J’ Mai : เจ้โอนเงินให้แล้วนะ

K9Gao: ขอบคุณเจ้

J’ Mai : เป็นไงบ้างเมื่อคืนสนุกไหม

K9Gao: สนุกอะไรล่ะ แม่งพวกมันเล่นยากันด้วย

J’ Mai : จริงหรอ แล้วแกไม่เป็นไรใช่ไหม

K9Gao: ไม่เป็นไร แต่ก้อเกือบไปเหมือนกัน

J’ Mai : โถเด็กดีของแม่

K9Gao: งืม เจอลูกค้าแบบนี้ ไม่รับแล้วนะ

J’ Mai : ได้ค่ะคุณลูก เดี๋ยวแม่คนนี้จะแสกนให้ละกัน

K9Gao: งุม ขอบคุนเจ้

J’ Mai : ตอนนี้น้องแกเป็นไงมั่ง

K9Gao: ยังไม่ได้คุยกับแม่เลย แต่คงไม่เป็นไรหรอก เห็นแม่บอกว่าช่วงนี้ดีขึ้นเยอะแล้ว

J’ Mai : ดีแล้วแกจะได้ไม่ต้องทำงานหนัก ok งั้นเจ้ไม่กวนแล้ว พักผ่อนเหอะ

K9Gao: ขอบคุณคับ



พอเอ่ยถึงน้องกับแม่ผมก็รีบกดมือถือโอนเงินให้แม่ แล้วกดโทรหาเพราะว่าอาทิตย์นี้ผมยุ่งๆ แทบไม่มีเวลาได้คุยกับแม่และน้องเท่าไหร่

“ว่าไงเกล้า สบายดีไหม”

“สบายดีครับ เกล้าโอนเงินให้แม่แล้วนะ”

“แล้วเกล้ามีใช้เหรอถึงได้โอนเงินมาให้แม่”

“พอมีใช้อยู่ แม่ไม่ต้องเป็นห่วงเกล้าหรอก น้ำฟ้าเป็นไงมั่ง”

“เกล้าจะคุยกับน้องหรือเปล่าล่ะ”

“ครับ”

“พี่เกล้าโทรมาเหรอแม่”

“จ๊ะ ฟ้ามาคุยกับพี่เขาสิ”

“พี่เกล้า”

“ว่าไงจ๊ะตัวซน น้ำฟ้าดื้อกับแม่รึป่าวคะ”

“น้ำฟ้าไม่เคยดื้อกับแม่นะ น้ำฟ้าเป็นเด็กดีจะตายไม่เชื่อพี่เกล้าถามแม่ดูสิ”

“จริงเหรอ พี่ไม่เชื่อหรอก”

“ถ้าพี่เกล้าไม่เชื่อพี่เกล้าก็มาหาน้ำฟ้าที่บ้านสิคะ”

“ตอนนี้พี่ยังกลับไม่ได้หรอก พี่เกล้ายุ่งมากเลย”

“แล้วน้ำฟ้าอยากได้อะไรไหมคะ เดี๋ยวพี่เกล้าซื้อไปฝาก”

“ไม่ค่ะ แค่น้ำฟ้าเจอพี่เกล้าก็ดีใจแล้ว”

“จริงเหรอ ปากหวานจังเลยนะ”

“จริงสิน้ำฟ้ากับแม่คิดถึงพี่เกล้า เมื่อไหร่พี่เกล้าจะกลับมาบ้านล่ะคะ”

“พี่เกล้าต้องเรียนต้องทำงานอีก รอตอนพี่ว่างก่อนจะรีบกลับไปหาน้ำฟ้ากับแม่เลยดีไหมคะ”

“ดีค่ะ”

“น้ำฟ้าขา พี่เกล้าขอคุยกับแม่หน่อยสิค่ะ”

“ได้ค่ะ”

“เป็นไงคุยกับน้องแล้ว”

“เสียงใสแจ๋วแบบนี้คงไม่เป็นไรแล้วใช่ไหมครับ”

“ยังหรอก แต่น้ำฟ้ามีโอกาสหายอยู่”

“จริงหรอแม่”

“รอผลตรวจ อีกรอบนึงก็รู้ผลแล้วล่ะ ทีนี้เกล้าก็ไม่ต้องทำงานหนักแล้ว”

“เกล้าไม่เป็นไร เหนื่อยแค่นี้เองเกล้าทนได้”

“แม่ไม่ได้ช่วยอะไรเกล้าเลย ต้องหยุดงานมาดูแลน้องทำให้เกล้าต้องลำบาก”

“เกล้าไม่เป็นไรจริงๆ ถ้าน้ำฟ้าหายดีแม่ก็ไม่ต้องทำงานก็ได้ เดี๋ยวเกล้าดูแลแม่กับน้ำฟ้าเอง”

“แม่อยากไปทำงานไม่อยากให้เกล้าเหนื่อย”

“งานเกล้าไม่เหนื่อยเท่าไหร่หรอกแม่ เจ้านายเกล้าใจดีแถมเกล้ายังมีเวลามาเรียนได้อีกแม่ไม่ต้องห่วงเกล้าหรอก”

“เกล้าไม่ได้โกหกแม่ใช่ไหม ถ้ามีอะไรเกล้าบอกแม่นะรู้หรือเปล่า”

“ครับ อีกแค่ปีเดียวเองเกล้าก็จะจบแล้ว งั้นแค่นี้ก่อนนะแม่ เกล้ารักแม่นะ”

“จ๊ะแม่ก็รักเกล้า”

ชีวิตของผมมีกันแค่สามคนในครอบครัว แม่และน้องคือทุกอย่างในชีวิต ซึ่งผมจะสูญเสียใครไปอีกไม่ได้ แค่ได้ยินว่าน้ำฟ้ามีโอกาสหายดีแค่นี้ผมก็มีความสุขมากแล้ว ลูคีเมียเด็กที่เพิ่งตรวจพบทำให้มีโอกาสหาย ซึ่งก็ถือว่ามันคือโชคดีของครอบครัวเรามากแล้ว แม่ผมจากที่มีอาชีพเป็นพยาบาลก็ต้องลาออกจากงานเพื่อมาดูแลน้ำฟ้า มันจึงทำให้ครอบครัวเรามีปัญหาเรื่องการเงินพอสมควร ดีที่พ่อก่อนจากพวกเราไปทิ้งบ้านและเงินไว้จำนวนหนึ่งมันจึงทำให้เราสามคนไม่ต้องดิ้นรนลำบากจนเกินไป

ผมมองนาฬิกามันก็ใกล้เย็นมากแล้วของกินยังไม่ตกถึงท้องเลย ตอนนี้เริ่มรู้สึกหิวจึงเปิดตู้เย็นหาอะไรมาใส่ท้องเสียหน่อยเพราะคืนนี้ผมอาจจะต้องรับแอลกอฮอล์เข้าร่างกายอีกมากพอสมควร




 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด