หัวข้อ: เอาไงต่อดี. เฮ้อ :jul1:

[ninenonkung99]

ผมคบกับแฟนมา 5 ปีเรามีความทรงจำดีๆร่วมกันมากมาย. ใช้ชีวิตร่วมกันแบบคู่อื่นๆทั่วไปเลย ต่างคนต่างไม่เคยเจ้าชู้. มีทะเลาะกับบ้างปกติ. แต่เมื่อ 6 เดือนก่อนเค้าบอกเลิกผม. แล้วก็ตัดผมแบบไม่มีเยื่อใยเลยบล็อคทุกทาง ผมไม่รู้ว่าพลาดตรงไหน.  ง้อทุกวิถีทางก็ไม่สำเร็จ จนต้องยอมแพ้และกลับมารักษาแผลตัวเอง.  ยอมรับนะ เค้าเป็นคนดี เป็นความทรงจำดีๆในชีวิตผม. และผมก็มั่นใจเช่นกันว่าผมก็เป็นสิ่งดีๆในชีวิตเค้าเหมือนกัน. เพราะงั้น มันจึงปวดร่าวและทรมานสุดๆผมร้องไห้ 3 เดือนเต็มๆจนตอนนี้ดีขึ้นมากๆ เรียกว่า move on ได้แล้ว 555  ก็อยู่ได้แล้วนะ. ไม่ทุกข์อะไรแล้ว.  แล้ว วันนี้เค้ากลับมา. !!!  เอาจริงๆนะตอนนี้ความรู้สึกหลายๆอย่างมันตีกันมั่วไปหมด.  /ไม่รู้จะเอาไงต่อกับมันดี. ถามหัวใจมันบอกแล้วแต่เมิงเลย.  ถามสมองมันบอกว่าแม่งโคตรเจ็บ. ถามความรู้สึก ก็บอกว่าไปต่อไม่ถูก. แล้วนี้ก็ตี 3 แล้วยังไม่ได้นอนจะเกิน 48 ช ม แล้วมั่ง. !! ตอนนั้นทิ่งกันแบบง่ายๆ เลย.   ตอนนั้นผมผิดอะไรมากมายถึงต้องตัดกันฉึบขนาดนั้น โคตรเคว้งเลยเว้ย.  แล้วถ้ากลับไป แล้วต้องเจอแบบเดิมอีก. แล้วต้องเกือบตายอีกละ.  แล้วถ้าไม่กลับไป.  จะไม่ลองให้โอกาสคน ที่มึงรักเลยหรอ.  แล้วก็ บล่าาๆๆๆ.   เฮ้อชีวิต

[behamos]

ผ่านมาแล้วห้าวันไม่รู้ว่า จขกท.จะเคลียร์ความรู้สึกตัวเองได้หรือยังนะครับ

แต่ถ้ายัง ลองหาเหตุผลที่เค้าขอเลิกกับคุณดูก่อนดีมั้ยครับ

ผมว่าคนเราเวลาจะตัดสินใจทำอะไรลงไปสักอย่าง มักจะมีเหตุผลรองรับเสมอ ยิ่งคบกันมานานขนาดนี้ น่าจะรู้จักนิสัยใจคอกันดีระดับหนึ่งเลย เผลอๆลึกๆตัวคุณ จขกท.เองก็น่าจะรู้เหตุผลนั้นอยู่แล้วด้วยครับ

ถ้าเค้าอยากจะรีเทิร์นจริงๆ คุณควรถามเค้านะครับ ว่าที่เค้าหายไปตอนแรก เพราะอะไร? แล้วตัวคุณทั้งคู่จะมีวิธีแก้ไขปัญหานั้นร่วมกันยังไง? หากมันเกิดเหตุการณ์ หรือความรู้สึกแบบนั้นขึ้นมาอีกครั้ง

ผมไม่แนะนำให้ทำเป็นลืมๆ แล้วกลับไปคบกันอีก เพราะไม่แน่ว่าตัวคุณ จขกท.เองอาจจะต้องกลับไปเจ็บแบบเดิมอีกครั้งครับ ความเข้าใจกันเป็นพื้นฐานของความสัมพันธ์ทุกคู่ครับ

สู้ๆนะครับผมเอาใจช่วย 

[ninenonkung99]

ขอบคุณนะครับ ที่เป็นกำลังใจและให้ข้อคิดดีดี. ตอนนี้เรากลับมาคุยกันแล้วคับ.  เราได้เปิดใจคุยกัน พอผมได้คุยกับเค้าโดยใช้เหตผลมากกว่าความรู้สึกเลยทำให้เข้าใจ และรับรู้ มุมมองของเค้ามากขึ้น. เพราะที่ผ่านมาเรามองข้ามและพลาดหลายๆอย่างโดยที่เราไม่รู้ตัว. และวันนี้พอเราห่างกัน และใช้เหตผลมากกว่าความรู้สึก มันทำให้เราได้เรียนรู้  และเข้าใจมัน. อย่าโลกสวย อย่าใช้ตรรกะและความรู้สึกตัวเองว่ามันถูก แล้วยึดสิ้งนั้นเป็นการดำเนินชีวิตคู่ ให้มองโลกความเป็นจริง ให้เข้าใจธรรมชาติของคน. วันนี้ผมให้โอกาสตัวเองได้กลับไปเพื่อแก้ไขในสิ้งที่ไม่ถูกต้อง. ไม่รู้ว่าครั้งนี้มันจะไปได้ไกลแค่ไหน. แต่ผมว่าผมจะเสี่ยงมันอีกครั้ง.   เป็นกำลังใจให้ด้วยนะครับ. เดี่ยวมีอะไรจะมาเล่าให้ฟังอีกนะคับ. ^^